ความคิดเห็นที่ 1 เอ...........นี่ภูกระดึง หรอจ๊ะ นึกว่า ตู้ไปรษณีย์เชียงคาน แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 49 23:04:59 จากคุณ : แป้งแดง - [ 21 ก.พ. 49 22:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อิอิ "พระในตัวอ่ะไม่มีหรอก มีแต่นรกในใจ"..โดนค่ะคุณน้อง.... จากคุณ : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย - [ 22 ก.พ. 49 04:36:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พระในตัวก็ไม่มีเหมือนกัน แต่อยากมีแต่พระเอกข้างกายจ้ะ.....วี๊ดดดดด วี้วววววววววว เลยไปเชียงคานเหรอน้อง...ชื่อไม่ค่อยเป็นมงคลเลยนิ จากคุณ : รังสิมา - [ 22 ก.พ. 49 09:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บอกคนข้างบน^ ^ เชียงคาน กับ คานทอง เขาเป็นพี่น้องกาน ทางที่ดีม่ายเอาทั้งสองอย่าง จากคุณ : อ้อ (Minora) - [ 22 ก.พ. 49 12:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เฮ้อ... ดีนะเราลงจากคานมาแล้ว จากคุณ : areewan - [ 22 ก.พ. 49 14:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณที่ยังไม่ลบกระทู้นี้นะคะ ขอกลับมาเพิ่มเติมให้เป็นกระทู้ถ่วงความเจริญนิดนึง หึหึ ห่างไปนานขอโพสท์บ้าง ค้างไว้ที่เชียงคานอ่ะจ้ะ ไม่มีใครอยู่ด้วย อิอิเสร็จโจร!!!!!! จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 14:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องของเรื่องประมาณเดือนมกราคม 2549 คุณจุง หรือไอ้จุง สาวหมวย บ้าพลัง และบ้าน้ำลาย โทรมาโวยวายลั่นในขณะที่กระแสกระเช้าขึ้นภูกระดึง โด่งดังขึ้นมาอีกครั้ง "เนี่ย ม่างจะสร้าง แล้วนะ รีบไปกันก่อนที่จะสร้างดีกว่าว่ะ"  เมางาน + มึน ๆ เลยเคลิ้ม ๆ รับปาก พร้อมถามถึง กำหนดการเดินทาง "นี่ไงแสด ก็ช่วงมาฆะบูชาอ่ะไอ่โจ้" วันหยุดอีกแล้ว นี่มันไม่เข็ดอีกเหรอ ขึ้นภูฯ ช่วงเทศกาลอ่ะ ก็เลยเออ ๆ ไปก็ไปอยากไปนอนสูดกลิ่นยางสนอยู่พอดี หมอชิตยามค่ำคืนวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2549 ไปถึงช้ากว่าเวลานัดเล็กน้อย ถนนทุกสายย่านนั้นมุ่งตรงมาที่ขนส่งสายเหนือ หรือที่เราเรียกสั้น ๆ ว่า "หมอชิต"  หมอชิต เป็นใคร ทำไมใคร ๆ ก็พูดถึงแต่หมอคนนี้ หมอกิ๊บ หมอเชอรี่ หมอน้องวาย มีตั้งมากมายไม่ยอมเรียกกัน (ขำมะ ไม่ขำเหรอ งั้นข้ามก็ได้) นั่งมองดูผู้คนเดินไปเดินมา ฮ่วย! สิไปไส กันน้อเนี่ย หอบเต้นท์ หอบสัมภาระเดินกันเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ หลายต่อหลายกลุ่ม ในใจก็สาธุอย่าได้มี ปลายทางเดียวกันเลย... ไอ่หมวยหน้ากลมกระหืดกระหอบมาแต่ไกล มองหน้ากันเหมือนรู้ใจว่าปลายทาง ที่รออยู่เบื้องหน้าเราจะไปเจอกับฝูงมหาชนชัวร์ ๆ ยืนรอต่อคิวซื้อตั๋ว พลางคิดแผน 2 ว่า ถ้าไปแล้วคนเยอะ ไปที่อื่นกันมะ สมองคิดถึงกระทู้ในห้องรวมขึ้นมา "เชียงคาน"  ดูท่าจะไปไม่ยาก เอาวะ ถ้าจะเปลี่ยนแผนก็ขอไปดูตีนภูก่อนแล้วกันวุ้ย นั่งรถผ่านผานกเค้า จริงตามคาด แค่ 6 โมงกว่า ๆ นักท่องเที่ยวเริ่มทะยอยมากันแล้ว นั่งคิด ๆ ๆ ๆ บนรถเพลิน ๆ ปากทางเข้าป้ายขนาดใหญ่เขียนถึงความภูมิของคนท้องถิ่นที่จะสร้างกระเช้า แล้วอีกป้ายหนึ่ง (ตามภาพ) ติดอยู่ที่ สถานีตำรวจ แถว ๆ อำเภอนั่นแหละ ภูมิใจจริง ๆ เห็นแล้วอยากโดดถีบ (ป้าย) จริง ๆ   ก่อนจะต่อ 2 แถวเข้าภูฯ ถามพี่คนขับรถ ขอนแก่น - เลยว่า ไปเชียงคานยากหรือเปล่า ได้ฟังพี่แกอธิบายแล้วก็นึกหนุก ไม่ยากอย่างที่คิดนี่หว่า แล้วเมื่อ ปี - สองปีก่อนทำไมข้อมูลการเดินทางมันหายากจังง่ะ คิดได้อย่างนั้นก็ย้ำกันอีกทีว่า ถ้าคนเยอะจะไม่ขึ้นภูฯ แต่จะย้อนกลับมาขึ้นรถไปลุยเชียงคานแทนซะ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 14:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 บริเวณที่ทำการ อช.ภูกระดึง มีนักท่องเที่ยวเริ่มเดินทางมาหนาตาขึ้น ประวิงเวลากันเกือบ 9 โมงเช้า ในที่สุดก็ตัดสินใจว่าไม่ขึ้นดีกว่า เพราะเริ่มมีรถบัส รถทัวร์ มาจอด มีนักท่องเที่ยวไหลลงมาจากรถ บรื๋อ ๆ คืนสยองวัน 23 ตุลา ปีก่อนยังหลอนไม่หาย ตัดใจนั่งสองแถวมาลงหน้าอำเภอ มองส่งภูฯ จนสุดสายตา มีโอกาสจะกลับมาหาให้หายคิดถึงแน่ ๆ เฮ้อ เศร้า จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 14:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 9 5 กิโลจากภูกระดึง เฮ้อ .... คิดเถิ๊งงงงงงง จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 14:59:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จากท่ารถ เมืองเลย นั่งสองแถวเชียงคาน วิวข้างทางสวยมาก ๆ สายจนจะเที่ยงแล้วหมอกยังมีให้เห็น อยู่ตามรายทาง อากาศเย็นสบาย มองวิวแล้วก็หลับหัวโขกกันเองหลายที ไม่รู้ไปโขกโดนอะไรคนที่ ยืนโหนอยู่ข้างหน้าด้วยหรือเปล่า ตื่นมาเงยหน้าขึ้นมองเห็นตาเขียว ๆ หน้าเขียว ๆ คราวนี้ ภาษิต ไม่โง่ ไม่ถึงก็บังเกิดกับพวกเราอีกแล้ว 5555 แต่ก็ช่างมันเถอะ ถ้าไม่โง่ที่นี่ ก็ต้องไปโง่ ที่อื่นอีกนั่นแหละ ข้าม ๆ ๆ ลงจากรถได้ ก็แลซ้าย แลขวา ไปไหนดีวะเนี่ย ตรงไหนที่เรียกว่าเชียงคาน ขวาไป อ.ปากชม   ซ้ายไป อ.ท่าลี่  ตรงลงน้ำข้ามไปลาว  ดู ๆ แล้ว เลี้ยวขวาดีกว่าดูแล้วน่าจะมีอนาคต มองดูอาคารบ้านเรือนที่ดูจะออกแนวสมัยใหม่ในใจคิดขึ้นมา "ตายแล้วอกอิโจ้จะระเบิด เพื่อนมันจะ ด่าป่าววะ ว่าไม่มีอะไรให้เที่ยว" ก่อนที่จะมาเชียงคานก็ตกลงแล้วก็ย้ำกับมันแล้วหลายรอบว่า "เชียงคาน ไม่เหมือนปายนะ ไม่มีอะไรให้ดูนะ นอกจากนอนอย่างเดียวนะ แน่ใจนะว่าจะไป" ย้ำหลายที จุงมันก็โอเคทุกครั้ง ใจก็หวั่น ๆ กลัวว่ามันจะไม่สนุก แต่ภูกระดึงก็คนเยอะเกินไปที่เราจะขึ้น ไปโชว์อภินิหารนางมารตายแฝดบนนั้นได้ ก่อนจะตาลายกับแดดที่เริ่มร้อนแรงยามเที่ยง จึงเดินไปหาอะไรยัดท้องให้ป่องชั่วคราว เราเลือกร้านอาหารตามสั่งร้านหนึ่งนั่งกินข้าวเที่ยง และสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับที่พัก จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ได้ข้อมูลก็เดินข้ามถนนสองเลน ที่นาน ๆ จะมีรถวิ่งผ่านมาทีนึง และตรงเข้าซอยศรีเชียงคาน ไปโผล่ ถนนริมคาน เรือนไม้เก่า ๆ เรียงเป็นแถวทั้งถนนสร้างความชื่นใจให้กับเรา 2 คน มันเป็นการลุยที่ไม่มีแผน ไม่มีข้อมูลมากมายอย่างที่ผ่านมา ไม่ใช้ตัวช่วย ไม่มีลวดสลิง ไม่มีสปริง และไม่ใช้ตัวแสตนอิน โล่งใจไปที เดิน ๆ ดู ๆ มอง ๆ หาที่พักก็มาหยุดที่หน้าโรงแรมสุขสมบูรณ์ ป้า ๆ ต้อนรับอย่างดี พาขึ้นไปดูที่พักห้องริมน้ำ เป็นห้องพัดลมราคาที่ทำให้คนงก ๆ อย่างเรายิ้มออก ตกลงใจไม่สนห้องแอร์ เข้าห้องได้ก็นอนกลิ้งเกลือก ภายในห้องนอนสีขาว ห้องน้ำในตัว ลูกกรงเหล็กซี่ ๆ ได้บรรยากาศคิดถึงสมัยเด็ก ๆ ที่บ้านเก่าก็เป็นแบบนี้ มองผ่านลูกกรงเป็นฝั่งลาว อากาศดีสุด ๆ กรี๊ด ๆ ๆ  วู้ ว๊าก โว้ย เย้ ยิปปี้!!!! จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สติแตกขนาดเอากล้องมานอนด้วยแล้วก็กดถ่ายเพดาน ว๊าย ๆ ๆ วู้ ย๊ากกกกกก จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไหน ๆ ออกไปยืนดูที่ทางเดินหน้าห้อง โผล่หัวออกไปยืนมองวิว วี๊ด วิ้ว จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:31:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อื้อหือวิวหน้าบ้านยามเย็น ซวยฮ่ะ เมฆบานเลย ดูครึ้มฟ้า ครึ้มฝนไงไม่ทราบ เลยไม่ได้กดภาพเลย อิอิ วันนั้นสายโทรศัพท์ โทรจิต พุ่งเข้ามาหลายสาย ไม่เว้นแม้แต่แฟนเก่า ที่ยังบ่เซาหล่อ อิอิ ครึ้มใจเลยตู "ไหนแกบอกว่าขึ้นภูฯไงวะ แล้วมันอยู่ตรงไหนของชาติเนี่ย เชียงคานอ่ะ" จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หลังอาหารเย็น ก็ขึ้นมาดู แดจังกิม พร้อมเขียนจดหมาย และจดหมายเหตุพุงหมี สรุปเหตุการณ์ในวันนั้น ไม่น่าเชื่อ ละครจบชวนกันเดินไปหาของกินรอบค่ำอีกรอบก่อนเข้านนอน "แ - ก จัง แก" พูดถึงเรื่องอาหาร ที่นี่ยังเป็นราคาปกติ ที่คนธรรมดาสามัญอย่างเราซื้อกินได้ ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก - 10 บาท อิ่มฮอดมื้ออืน โจ๊ก - 20 บาท อิ่ม ข้าวหมูแดง หมูกรอบ อาหารตามสั่ง  - 20-25 บาท แจ่วฮ้อน จำไม่ได้ว่าชุดเท่าไหร่ แต่ว่าน้ำจิ้มต้องปรุงเอง 555 เอ้าเช้ามาก็เดินเลียบแม่น้ำชมวิวงาม ๆ ดูภาพดิ่ เค้าก็ยังวัดแสงไม่เป็นอยู่ดีอ่ะ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:48:47 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ฝนตกปรอย ๆ ตั้งแต่ตี 4 ตั้งใจจะรอพระอาทิตย์ขึ้นก็ต้องเปลี่ยนใจรอให้ฟ้าสาง ฝนเอยก็ยังไม่มีท่าทีจะขาดเม็ด ทำได้เพียงเดิน ๆ ไป เดินไป และก็เดินไป จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:51:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 บริเวณสวนสารธารณะที่สร้างขึ้นในวาระครองราชย์ครบ 50 ปี อยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนเชียงคาน จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 15:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฝน ๆ หมอก ๆ หาฟ้าสีแสบ ๆ แปร๋น ๆ ไม่ได้เลยอ่ะ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แต่ก็ดี...ต้นไม้จะได้ร่าเริง จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หุหุ เอียงง่ะ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:09:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ฝนยังคงตกไม่เลิก ขนาดแวะเข้าร้านอาหารแล้วนะเนี่ย ก็ยังไม่หยุดตกอีก เดินเล่นกับฝนมาเรื่อย ๆ ก็มาพบรักบ้านหลังหนึ่ง ไม่มีคนอยู่แล้วล่ะค่ะ ใช้ไม้ขัดแล้วฉาบด้วยปูน อกอิโจ้จะระเบิดอีกแว๊วววว ไม่เคยเห็นอ่ะ ชอบ ๆ ๆ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ฝนยังคงเล่นงานอย่างต่อเนื่อง เรา 2 คนเดินถลกขากางเกงเดินชมเมือง อย่างไม่สะทกสะท้าน แต่ก็หนาว ๆ เหมือนกันนะเนี่ย ทั้งเมืองแทบไม่เห็นนักท่องเที่ยวชาวไทย จะพบแต่ชาวต่างชาติวัยเกษียณอายุ แต่ก็ไม่หนาแน่นจนอึดอัด ปริมาณกำลังสบาย  ฮ้า.....สดชื่น จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หลาย ๆ ท่านคงพอจะทราบว่าที่นี่ เคยเป็นแหล่งผลิตผ้านวมจากฝ้ายอันเลื่องชื่อ ทุกวันนี้ก็ยังมีขายอยู่ให้เห็น เห็นแล้วก็นึกถึงเพลงหากิน ที่มักจะใช้ร้องเวลาออกงาน มาตลอด 5-6 ปีมานี้ "รักสลาย ดอกฝ้ายบาน" บวกกับช่วงหลัง ๆ ที่มักย่องขึ้นภูฯ อยู่เรื่อย ๆ ใคร ๆ ก็มักจะถามว่า "แกไปโดนหนุ่มเมืองเลยหักอกมาเหรือไงวะ" เออ งี้ถ้าร้องเพลง "สาวห้างโปรดทราบ" จะไม่ถูกถามเหรอว่า "แฟนหายแถวเคาท์เตอร์ ปชส.เหรอ" 555 เด๋วหมดเวลาติ๊งหน่อง จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ที่นี่ส่วนมากจะมีแต่จักรยานให้เช่าปั่นเที่ยว แต่ประสบการณ์จากหลวงพระบาง ทำให้เราประเมินสถานการณ์ได้ว่า ไม่ควรทรมานอวัยวะบางส่วนที่มีอยู่อันเดียว ปฏิบัติการตามล่าหามอร์เตอร์ไซค์เช่าจึงเริ่มขึ้น เกสต์เฮ้าส์ที่ชาวต่างชาติเป็นเจ้าของ อยู่ติด ๆ กับโรงแรมที่พัก บอกกับเราว่า ไม่มีฝรั่งเช่าไปหมดแล้ว ทีแรกเห็นเป็นฝรั่ง เอาแล้วกูจะพูดไงดีวะ มี..ม๋อ เต๋อ ซาย ห้าย เฉ่า ม๊าย..  ไม่ดี ออกแนวรันทด โชคดีที่คุณฝรั่งพูดไทยได้ ฮ่า ๆ เฮ่อ ๆ รอดตายไปที เป้าหมายต่อมาจึงเดินตามคุณลุงอีกท่านไปยังร้านยูโร อยู่ข้างวัดชื่อดังของเชียงคาน ป้าติ๋ม เจ้าของเกสเฮ้าส์และกิจการเช่าจักรยาน ปฏิเสธในคราวแรก แต่นึกขึ้นได้ จึงรีบโทรถามหลาน ๆ "เฮ้ยมีมอร์ไซค์ว่างไหม ไม่มีก็หาคันที่มีสิ่ เอามา ๆ เด็กน้อย เผิ่นมาเช่า เป็นนักศึกษา บ่แม่นฝรั่ง เป็นเด็กน้อย ๆๆ ๆ " ถูกใจจริง ๆ หน้าเรายังอยู่ ในวัยเรียนหรือนี่ คริ คริ แอบหัวเราะอย่างกระหยิ่มในใจ วู้ว...เด็กน้อย นอกนั้นตอนเอารถมาคืนป้าแกยังใจดีพาชมห้องพักทุกห้องที่มีอีกด้วย อืม ป้าติ๋ม Euro จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สักพัก ซูซูกิ สแมช สีบานเย็นล่อใจวัยโจ๋วอย่างเราก็มาถึง แม่เจ้าว้อย ได้หมวกกันน็อค 2 ใบพร้อมรบก็บิดออกไปยังพระใหญ่ที่ไปทางบ้านท่าดีหมี  (ถ้าเลยไปจะเป็นอ.ท่าลี่) ฝนยังคงปรายสายลงมาทุกชั่วขณะ ขนาดใส่เสื้อกันหนาวยังต้านทานความหนาวไม่อยู่ ในใจ 2 มารคงคิดเหมือนกันว่า ทำไมไม่มากับผู้บ่าววะเนี่ย สลัดหัวเอาความหื่นออกไป มองตรงไปยังถนนเบื้องหน้าที่จากเรียบ ๆ  เริ่มกลายเป็นหลุม เป็นบ่อ ผ่านท่าทรายหลาย ต่อหลายแห่ง มองดูริมโขงมีเรือนพัก เกสเฮ้าส์หรู ๆ กำลังผุดขึ้น เมืองสงบ ๆ แห่งนี้ ก็กำลังจะก้าวเป็นเมืองท่องเที่ยวอย่างรวดเร็วเช่นกันหรือนี่... จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:40:56 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เสียงไอ้หมวยซาดิสม์โวยลั่นพร้อมตบกบาลที่สวมหมวกกันน็อคดังฉาดใหญ่ ๆ "เชี่ยถนนเรียบ ๆ ไม่ขี่ เจือกแล่นไปหาหลุม เปรตๆ ๆ " 55555 พอบิดสู้ฝนหนาว หมวกที่สวมไม่แน่นก็พลัดไปด้านหลัง คุณเพื่อนใจดีก็ดันกลับมาให้ แต่เวรกำ หมวกดันกลับมาปิดลูกตา ระทึกกลางป่าเลยล่ะพี่น้องเอ๊ยยยย จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ระหว่างทาง มีจุดชมวิวไทย - ลาวด้วยล่ะ รู้สึกจะอยู่ในความดูแลของทหารค่ะ มีปลาสด ๆ ขายด้วย ฝนก็ยังคงตกเปียกไปถึงด้านในของกางเกงเชียวล่ะ อิอิ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 16:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขี่ไปเรื่อย ๆ คิดถูกแล้วที่ไม่อาจหาญปั่นจักรยานมา ไม่งั้น...บานแน่ ๆ อ่ะแน่ะ ถ้าคิดเหมือนเค้า ก็ทะลึ่งเลยนะเนี่ย อิอิ ในที่สุดก็เห็นทางเข้าพระใหญ่แล้วล่ะ เป็นซุ้มหมู่บ้านที่มี ตร.ตระเวนชายเดน อยู่ด้วยค่ะ บิดรถขึ้นเขาไปพบกับ "พระใหญ่" ที่เราตามหาจนได้ ไม่มีนักท่องเที่ยวเลยล่ะ มีแต่เรา 2 คน ขึ้นไปถึงด้านบน ไม่มีแม้แต่ละอองฝน แต่ฟ้ายังคงครึ้มอยู่เสมอ ประวัติพระพุทธนวมินทรมงคลลีลาทวินคราภิรักษ์ (พระใหญ่)             สร้างขึ้นเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลในมหามงคลซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เจริญพระชนมพรรษาครบ 6 รอบ ในปี 2542 รวมทั้งในมหามงคลแห่งพระราชพิธีราชาภิเษกสมรส ครบ 50 ปี ใน ปี 2543           ทั้งภาครัฐและ เอกชนจึงได้ร่วมกันสร้างพระพุทธรูปปางลีลาประทานพรขึ้น บริเวณภูคกงิ้ว บ้านท่าดีหมี อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย และได้อัญเชิญปฐวีธาติอันศักดิ์สิทธิ์ จากพระธาตุสำคัญหลาย ๆ แห่งของประเทศ มาบรรจุไว้ใต้ฐานองค์พระพุทธรูป รวมทั้งได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากทั้ง 2 พระองค์ พระราชทานพระบรมสารีริกธาตุมาบรรจุไว้ในพระเกศขององค์พระพุทธรูปด้วย           ส่วนนามของพระพุทธรูปนั้น สมเด็จพระสังฆราช ได้พระทานให้ ซึ่งแปลความได้ว่า พระพุทธรูป ปางลีลาประทานพรที่สร้างขึ้นเพื่อความเป็นสิริมงคลในรัชสมัยรัชการที่  9 คัดลอกบางส่วนมาจากประวัติที่ฐานด้านหลังของพระพุทธรูป จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:04:54 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ข้อมูลจำเพาะ (เผื่อมีคนอยากทราบ) - หล่อด้วยไฟเบอร์ผสมเรซิ่น - ยาว 7.2 เมตร หมายถึง สร้างเพื่อเฉลิมฉลองในวโรกาส ครบ 72 พรรษา - จากฐานระดับผิวดินถึงยอดพระเกศ 19 เมตร หมายถึง สร้างในสมัย ร.9   ด้วยความร่วมใจจากประชาชน 19 จังหวัด - วางศิลาฤกษ์ เมื่อ 27 พฤศจิกายน 2542 - สมโภชและบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ เมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2544 - งบประมาณในการก่อสร้าง 7,804,408.75 บาท ข้างบนก็จะมองเห็นวิวทั้งฝั่งไทยและลาวได้ชัดเจน เค้ามีจะเห็นแม่น้ำสองสีซะด้วย ไม่ทันได้สังเกตุแหะ ไหว้พระเสร็จก็ได้เวลากลับลงสู่พื้น เพิ่งมาเห็นว่าพวกเรา จอดรถในที่ที่เค้าห้ามจอด คือแหลมขึ้นมาเกินลานจอดรถนั่นแหละค่ะ แล้วก็ปล่อยให้ รถไหลลงโดยไม่มีโอกาสได้เก็บภาพวิวขาลงให้ชม เพราะชันมาก ๆ จนไม่สามารถจะ แวะจอดข้างๆ ทาง  ขี่ผ่านคันนามีหมากองโจรซุ่มอยู่ 1 ตัว คิดอยู่ว่ามันจะต้องพุ่งขึ้นมา แล้วมันก็วิ่งมาจริง ๆ บอกเพื่อนสุดเสียง "ไอ่จุง วิ่งเร็ว" จุงบิดอย่างแรงให้น่องพ้นหมา แล้วก็ขำกันดังลั่น ขี่รถแต่บอกให้เพื่อนวิ่ง ดีมันไม่บ้าจี้ทิ้งรถแล้ววิ่งหนีหมา จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พอพ้นองค์พระลงมาฝนเอยก็ปรายสายลงมาอีกไม่ขาด ความหนาวเย็นมันจับขั้วหัวใจจนปวดฉี่เลย จากนี้ จะกลับไปกินข้าวในเมือง แล้วก็ไปยังแก่งคุดคู้ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:17:49 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ทำไมภาพมันสีติดฟ้า ๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ขนาดนี้ง่ะ สงสัยต้องไปลงเรียนถ่ายภาพอย่างเต็มตัวซะแล้วล่ะมั้ง เนี่ยมาถึงแก่งคุดคู้แล้ว ชาวบ้านมองเราเหมือนตัวประหลาด ที่ใส่เสื้อกันหนาว ลุยฝนมาเที่ยว ใช่สิ่ยะ พวกหน้ากระแทกลมอย่างเรา จะไปสู้ พวกเอานมกระแทกแอร์ อย่างพวกหล่อนได้ไง เชอะ ๆ ๆ ๆ   น้ำแห้งจนลงไปเดินได้ สายฝนยังคงไม่ขาดเม็ด หินแม่น้ำ หรือที่เรา ๆ เรียกว่า หินกรวด ก้อนเล็กใหญ่ต่างกันไป ทอดตัวเต็มชายหาด จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แก่งคุดคู้ และเขาฝั่งลาว ถูกเมฆฝนปกคลุมเต็มยอดเขา เรายังลงไปลุยอยู่อย่างเพลิดเพลิน จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:28:33 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แก่งอีกมุมจ้ะ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถ่ายไปเรื่อย ๆ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ แม่ค้าขว้างเขียง ลงกลางหมู่ จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หน้าใส ๆ ของเราสองคน เย็นวันนั้นแอบสะใจเล็ก ๆ ที่นึกถึงกลุ่มคนขึ้นภูฯ หุหุ ใครคิดจะไปเที่ยวแบบสบาย ๆ คงผิดหวังอย่างแรง ยิ่งเช้ามารถไปจอดกินข้าวที่ผานกเค้า เห็นร่องรอยแล้วแทบกระโดด โอ้ว ที่นี่โดนฝนถล่มหนักเลยนะเนี่ย 5555 มารมะ เค้าไม่ได้ขึ้น คนอื่นอย่าหวังจะสนุกเลย จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:33:18 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ก่อนอ่าน คห. สุดท้ายนี้ ให้ย้อนขึ้นไปอ่านตอนจบที่ คห.แรกก่อนเน้อ ที่สุดแล้ว ฟ้าสีแปร๋น ๆ ก็ตามล่าไม่ได้ แต่วันหนึ่งหลังจากนั้นเลิกงานกลับมาบ้าน นึกอยากกินไอติมเลยเดินไปซื้อที่ร้าน ขณะจะข้ามคลอง ฟ้าวันนั้นสวยจริง ๆ เลยงัดกล้องขึ้นมากดไป 2 ใบ ล้างออกมามันดันแจ่มกว่าที่อุตส่าห์ตะกายไปซะไกลบ้านอ่ะ ดูดิ่ดู จากคุณ : Kaper - [ 19 มี.ค. 49 17:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ชอบรูป คหห.24 ง่ะ ดูบรรยากาศเก่าๆขลังๆดี จากคุณ : ก้างปลา'ป๋อง - [ 19 มี.ค. 49 19:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เท้าสวยค่ะ ทำนายว่า จะได้เป็นคุณนาย จากคุณ : แป้งแดง - [ 20 มี.ค. 49 09:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 40 กะลังจะบอกว่า...รูปที่ติดฟ้าเนี่ย...ตั้งไวท์บาลานซ์ผิดรึเปล่า... แต่พออ่าน คห.37 เอ...ใช้ดิจิม่อนหรือฟิลม์กันแน่หว่า??? ยังอ่อนหัดอยู่...มิกล้าแนะนำใคร....ทุกวันนี้ยังกดโหมด auto อยู่เลย... ขี้เกียจคิดง่ะ...ให้กล้องมันคิดแทนให้ดีกว่า... แค่อยู่บ้านเลี้ยงไอ้สามตัวแสบก็เครียดจะแย่แล้ว.... ไปเที่ยว....ยังจะเครียดเรื่องถ่ายรูปอีก...หมดสนุกกันพอดี... สรุปว่า...มันจะออกมายังไงก็ช่างเหอะ....เอาเป็นว่าเราชอบ... เราได้ซึมซับบรรยากาศอันน่าจดจำไว้ในความทรงจำของเรา... นั่นก็โครตจะคุ้มแล้ววววววว... จากคุณ : รังสิมา - [ 21 มี.ค. 49 20:15:17 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณคับ อุตส่าห์แวะเข้ามาเยี่ยมกระทู้ตกสำรวจกันด้วย อิอิ     -  ขอบคุณ ลุงก้างป๋องค๊าบ ภาพดูเก่า ๆ ก็ดูแก่ ๆ     -  ขอบคุณ ป้าแป้งแดงค๊าบ สาธุขอคำทำนายเป็นจริงด้วยเต๊อะ     -  ขอบคุณ ป้ารังสีแกมม่าค๊าบ บังเอิญยัง Low tech ใช้ฟิล์มอยู่คนเดียวในหมู่เพื่อนฝูงซะด้วยอ่ะสิ่        แต่จริงแท้แน่นอนคือ ภาพจริง ๆ ที่ยังติดอยู่ในความทรงจำเสมอจ้ะ จากคุณ : Kaper - [ 27 มี.ค. 49 09:27:50 ]