มีเรื่องมาเล่าให้ฟังกันครับ...
ในวันหยุดติดต่อกันหลายวันเช่นนี้ สิ่งที่เรามักจะเห็นกันจนชินตาคือสภาพการจราจรบนถนนที่ติดขัดเกินปกติ และผู้คนที่คลาคล่ำกันในสถานีขนส่งต่างๆ
ตัดภาพมาที่ที่สถานีขนส่งแห่งหนึ่ง...ผู้คนที่มารอขึ้นรถโดยสารยังหนาแน่นอยู่มากและต่างเริ่มหงุดหงิดกับอากาศที่ร้อนอบอ้าวบวกความล่าช้าของรถโดยสารที่ยังไม่มาเทียบท่าเสียที เมื่อรถโดยสารมาถึงจึงก่อให้เกิดการจราจลเล็กๆในการเบียดเสียดกันขึ้นรถ
เมื่อผู้โดยสารขึ้นรถกันครบตามจำนวนแล้ว รถก็เคลื่อนตัวออกจากสถานีแล้วเสียงสนทนาจ้อกแจ้กจอแจก็เริ่มเงียบลง
เมื่อรถสามารถฝ่าการจราจรที่ติดขัดเหนียวหนึบยิ่งกว่าตังเมออกไปได้ รถโดยสารก็เริ่มทำความเร็วเพื่อให้ถึงจุดหมายตรงตามเวลา ทันใดนั้น ชายหนุ่มคนหนึ่ง สมมติว่าชื่อนาย x ก็แล้วกัน ลุกขึ้นจากที่นั่งไปเข้าห้องน้ำ......
สักพักพนักงานประจำรถก็เดินมาที่ห้องน้ำพร้อมแสงไฟที่สว่างขึ้นทั้งรถกับเสียงตบประตูของพนักงาน
ปังๆๆๆๆ.....ใครอยู่ในนั้นหน่ะ ออกมานะ ปังๆๆๆๆๆๆๆ
(เอ...... ตบประตูเรียกทำไมหว่า???? หรือว่าพนักงานปวดอึจนทนไม่ไหว)
พนักงานประจำรถตบประตูอีกสองสามครั้ง นาย x ก็เปิดประตูออกมาทำหน้างงๆ พนักงานประจำรถก็เริ่มแผดเสียงออกมาว่า...
"ไปแอบสูบบุหรี่ในห้องน้ำรถทำไม อ่านหนังสือไม่ออกหรือไง"
นาย x ก็บอกว่า "ครับๆ ขอโทษทีครับ"
แต่พนักงานก็ยังไม่เลิกบ่น
"คุณขอโทษแล้วไง...คนทั้งรถต้องมาทนดมกลิ่นควันบุหรี่ของคุณหน่ะมันดีแล้วเหรอ? ป้ายก็มีแปะเอาไว้ อ่านหนังสือไม่ออกหรือไง แค่สองชั่วโมงเองทนไม่ได้หรือ"
พนักงานบ่นเสร็จแล้วก็เดินไปหน้ารถพร้อมแจกค้อนให้อีกสองวง
จากเหตุการณ์ข้างต้นนี้ทำให้ผมเข้าใจได้ว่า....นอกเหนือจากเรื่องค่าตอบแทนที่ได้จากแขกต่างชาติมากกว่าแล้ว นี่คงเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้โรงแรมหลายๆ แห่งไม่อยากต้อนรับแขกที่เป็นคนไทยเข้าพัก เนื่องจากหูผีจมูกมดของผมได้ยินเสียงแว่วๆว่า....โธ่..อย่าว่าแค่ค่าปรับร้อยสองร้อยเลย สองพันก็มีจ่าย (ก็ถ้ามีจ่ายทำไมไม่เอาเงินนั่นไปเช่ารถพร้อมกับนั่งสูบบุหรี่หล่ะครับ)
หากนักท่องเที่ยวไม่มีจิตสำนึกในการท่องเที่ยว,ในการใช้พื้นที่สาธารณะร่วมกันรวมถึงการอนุรักษณ์ทรัพยาการธรรมชาติแล้ว เมื่อไหร่การท่องเที่ยวของเราถึงจะเจริญเติบโตอย่างมีคุณภาพครับ?
ปล.- จากเหตุการณ์นี้ผมคิดว่าการสำนึกผิดนั้นยังไม่เพียงพอหรอกครับ...ผมไม่ได้หมายถึงว่าความผิดนั้นร้ายแรงจนเกินจะให้อภัย แต่ถ้าเพียงแค่การสำนึกผิดแล้วทำให้เรื่องราวนั้นจบไปเฉยๆ โดยไม่มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงทัศนคติที่ถูกต้องแล้ว....ความสำนึกนั้นก็แทบจะไร้ค่าเลยทีเดียว
จากคุณ :
y
- [
30 เม.ย. 49 21:27:30
A:125.24.90.14 X:
]
"อ่านหนังสือไม่ออกหรือไง"
