"ไปภูกระดึงกันมั้ย" ครั้งแรกที่ผมได้ยินคนเอ่ยชวน ตอนนั้น อยู่ ม.3 เพื่อนสนิทคนนึง เอ่ยชวน "ไปซิ" ผมตอบอย่างไม่ลังเล เพราะ ที่บ้านมีโปสเตอร์ เก่า ๆ ใบนึง เป็นรูปคนนั่งบนหน้าผาที่ยื่นออกไปในอากาศ และมีกิ่งไม้ใหญ่อยู่เหนือ หินที่ยื่นก้อนนั้น คำบรรยายใต้ภาพ เขียนว่า ผาหล่มสัก ภูกระดึง... ผมจำไม่ได้ว่า ภาพนี้มาติดที่บ้านผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ว่าภาพนี้มันเก่ามาก เก่าจนผมจำไม่ได้จริง ๆ
ผมกระตือรือร้นกับการไปภูกระดึงครั้งแรกในชีวิตมาก แต่ ช่วงนั้น เป็นช่วงเรียนจบ ม ต้น ยังไม่รู้อนาคตตัวเองว่าจะไปทางไหน สุดท้าย จึงต้องยกเลิกการเดินทางครั้งนั้นไป ครั้งนั้นรู้สึกเสียดาย แต่ก็ทำใจได้
หลังจากนั้น 2 ปี ได้มาเรียนที่ใหม่ ได้รูจักเพื่อนใหม่ เพื่อนที่รักการเดินทาง เพื่อนที่ชอบอะไรเหมือน ๆ กัน ทุกครั้งที่มีวันหยุด หลายวัน เราจะนัดกันไปเที่ยวต่างจังหวัดเสมอ และ เมื่อตอนหน้าหนาว ปี 39 ผมมีโอกาสไปเที่ยวบ้านเพื่อน ที่อุตรดิตร์ อ.ลับแล บ้านเพื่อนคนนี้พวกผมมักจะไปเที่ยวเสมอ ถ้ามีเวลา เพราะตอนนั้น มีไม่มีกี่คน ที่จะมีรถและแบกพวกเราร่วมสิบคนไปไหนมาไหนได้
เมื่อมาถึง ลับแล เราก็วางแผนการเดินทางขึ้นภูเป็นครั้งแรก โดยขับรถ จากอุตรดิต ผ่าน จ.พิษณุโลก เลี้ยวขึ้น จ.เลย แล้วไปจบที่ ภูกระดึง โดยเพื่อน ๆ คอยให้กำลังใจคนขับ เพราะตอนนั้น ไม่มีใครขับรถเป็น นอกจากเจ้าของรถ
เรามาถึงตีนภูเวลาเย็นมากแล้ว วันนี้เลยขอนอนเอาแรงที่ ตีนภูก่อนซักคืน พรุ่งนี้ ตื่นแต่เช้า ค่อยเริ่มเดินขึ้นภู ตอนนั้นเรายังไม่มีเต็นท์ มีแต่กระเป๋าเสื้อผ้าคนล่ะใบ หม้อ ชาม ไว้ต้ม มาม่า และ กีต้าร์ อีก1 ตัว วันนั้นก็อาศัยนอนในรถบ้าง เช่าเต็นท์หลังเล็กมาบ้าง แต่ก็ไม่วายเกือบโดนตื้บฟรี....
เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงวันหยุดยาว และ เป็นช่วงหน้าหนาวด้วย คนขึ้นภูจึงเยอะพอสมควร ส่วนใหญ่เป็นวัยสะรุ่นทั้งนั้นล่ะครับ ตั้งวงกินเหล้ากันก็หลาย แต่พวกผม say no เดี๋ยวไม่มีแรง ยกขา ในวันพรุ่งนี้ ขณะกำลังจะนอน มีวัยรุ่นกลุ่มนึง ท่าทางจะเมา อืม ผมว่าเมาเลยแหละ เดินมาทางกลุ่มผม แล้วก็ถามว่า "เมื่อกี้ พี่ให้กล้วยพวกผมเหรอ" พวกผมก็งง เพราะปกติ พวกผมจะมีนิสัยรักสงบ อยู่แล้ว ไม่ค่อยวุ่นวายกับใคร ต้องอธิบายกันอยู่นาน ว่าป่าวครับพี่ ผมนอนกันหมดแล้ว จะเอากล้วยที่ไหนไปให้พี่ ...เลยยอมสงบศึกกันโดยดี
จากคุณ :
ซิมเปิ้ลแมน 
- [
5 ก.ย. 49 20:58:28
]
ภูกระดึง ตำนานนักเดินทาง
