CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    เมื่อ 1 ปี ผ่านไป...

    เวลาผ่านไปรวดเร็วจนลืมทำหลาย ๆ อย่าง และแล้ว ก็ผ่านมา 1 ปี  เป็นเวลาที่ดูเหมือนนาน แต่สำหรับผม สั้นเหลือเกิน สั้นมากสำหรับการเลี้ยงลูกคนนึง ...

               ผมยังจำได้เมื่อปีก่อน ผมยังอยู่ร้านเก่า ได้รับโทรศัพท์จากจิตว่า
         "กอล์ฟ..จะคลอดแล้ว...น้ำเดินแล้ว" เมื่อได้ยินผมแทบจะตั้งสติไม่อยู่ รู้สึกขนลุกซู่ไปหมดทั้งตัว รู้สึกว่าสมองมันเบลอไปหมด สติค่อย ๆ เหลือน้อยเต็มที เหมือนอยู่ในภวังค์ แต่แล้วผมก็ดึงสติกลับมาแล้วถามไป
        " แล้วบอกป๊าให้พาไปโรงบาลรึยัง "
        "  บอกแล้ว...ป๊าแต่งตัวอยู่ เด๋วจะไปแล้ว "  
        "  ok.. ดูแลตัวเองดี ๆ นะ มีอะไรโทรมาหาได้ตลอดนะ เด๋วจะรีบไปหา"  

              เมื่อคุยจบ ผมเหมือนคนบ้ารู้สึกดีใจมากจนรู้สึกใจเต้นแรงมาก เรยติงต๊องนั่งสมาธิ ไปร่วม 10 นาที หลับตา หายใจช้า ๆ จนผมรู้สึกว่าผมมีสติกลับมาแล้ว ผมโทรไปหาเพื่อนสนิทผมบอกข่าวดีนี้ กับเพื่อนคนแรก แล้วผมก็บอก เพื่อน ๆ พี่ ๆ ใน M ที่ออนอยู่หลายต่อหลายคน แบบว่ารู้สึกว่า มันจุกอก ต้องบอกออกไปอะคับ  แล้วก็ต้องขอบคุณน้องใจดีที่น่ารักคนนี้  "น้องเหมี่ยว"  เมื่อน้องเหมี่ยวรู้ข่าวปุ๊ป รีบบึ่งรถมาหาผมที่ร้านทันทีเรยคับ ทั้งอวยพร ทั้งยินดี พร้อมยื่นข้อเสนอ  "เดี๋ยวเหมี่ยวดูให้ พี่รีบไปโรงพยาบาลเถอะ"  ใจผมตอนนั้น ไปถึงโรงพยาบาลแล้ว  แต่ด้วยความรับผิดชอบมันยังทิ้งหน้าที่ตรงนั้นไปไม่ได้ แต่ก็ ขอบคุณน้องเหมี่ยวมาก ๆ คับ ^^"

    จนแล้วจนรอด ผมก็ไปถึงโรงพยาบาลด้วยความตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ตากฝนไปตลอดเมื่อไปถึง คุณหมอก็แจ้งว่ายังไม่คลอด แต่อยู่ในห้องรอคลอดแล้ว บอกให้ผมใจเย็น ๆ คุณหมอคงกำลังทำคลอด เมื่อคลอดแล้วจะแจ้งให้เข้าไปดูลูก ผมนี่นั่งเกร็งยังกะพวกโรคจิต ทำอะไรไม่ถูก หยิบโบชัวร์ต่าง ๆ มาอ่าน ก็เหมือนอ่านไม่ออก มันตื่นเต้นไปหมด
    และแล้ว เจ้าตู่กะโก ก็มาก็ชวนผมไปกินข้าวก่อน พอกินเสร็จกลับมาที่โรงพยาบาลคุณหมอบอกคลอดแล้วจ้า ผมนี่ดีใจสุด ๆ  " เป็นผู้ชาย  สมบูรณ์แข็งแรงดี"  คำนี้แหระครับ ที่ผมว่าคุณพ่อคุณแม่ ญาติ ๆ ทุกคนอยากได้ยิน เพราะมันทำให้เราหมดห่วงได้หลายอย่าง แล้วคุณหมอก็ให้ผมเปลี่ยนชุดเพื่อเข้าไปเยี่ยมด้านใน ตอนนั้นขอบอกว่า "แอร์ หนาวโคด ๆ เรยคับ - -"  หรือว่าผมตื่นเต้นก็ไม่รู้ ฮ่าฮ่าฮ่า  แต่ก็ดีใจมาก แม้จะคลอดโดยใช้คีมช่วยก็ตาม มีรอยช้ำนิด ๆ แต่ก็ยังปลอดภัย ผมก็พอใจแล้วครับ

    วันพุธ 19 ตุลาคม 48  เวลา 19.24 น.  นน. 3420 กรัม

    ผมพอใจทุกอย่าง ยิ้มแก้มปริทั้งวันทั้งคืน แต่เมื่อเห็นหน้าลูกแล้ว รู้ว่าปลอดภัยแล้ว ความรู้สึกอีกอย่างแว๊บมาในหัวผม "แล้วเมียผมหล่ะ..."  ผมรีบถามคุณหมอ ว่า "ภรรยาผมปลอดภัยดีรึป่าวคับ" คุณหมอก็บอกว่า ปลอดภัยดีทั้งแม่และลูกค่ะ แต่คุณแม่กำลังทำแผล และพักผ่อนสักครู่เด๋วก็จะออกมาค่ะ  พอได้ยินอย่างนี้ ผมอยากขอบคุณจิง ๆ ครับ ที่ให้ของขวัญที่มีค่าที่สุดในชีวิตผม  ผมเคยฝันมานานแร้วว่า อยากมีลูกชายสักคน แม้จะมีแค่คนเดียว หรือผมต้องเลี้ยงตามลำพังก็ตาม ขอลูกชายให้ผมสักคน ผมก็พอแล้วชีวิตนี้  แล้วเมียผมให้ของขวัญนี้กับผม ในวันที่เกือบจะเป็นวันเกิดของผม  ชีวิตนี้ผมคงแทบจะไม่อยากขออะไรมากกว่านี้แล้ว   แต่ว่า เรื่องเล่าที่ยาวนานนี้ พึ่งจะเริ่มครับ แค่ตั้งท้อง 9 เดือน ที่ว่าเหนื่อย ที่คลอดที่ว่าเจ็บ ยังแค่เริ่มต้นของเรื่องนี้เท่านั้น เพราะสิ่งที่ยากกว่า คือการเลี้ยงให้ลูกอยู่ดี มีสุข สมบูรณ์แข็งแรงที่สุดครับ ^^"

    หลังจากออกโรงพยาบาลมาได้ วันแรก ครับ ตอนนี้อายุ 3 วัน

     
     

    จากคุณ : Ryan Golf - [ 19 ต.ค. 49 00:31:39 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com