ความคิดเห็นที่ 1 อายุไม่ใช่ข้ออ้างที่ควรเอ่ย ถ้าคิดว่าฉันเดินขึ้นภูกระดึงครั้งแรกเมื่ออายุสี่สิบแล้ว  การขึ้นดอยเชียงดาวเมื่ออายุมากกว่าห้าสิบก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่  ยิ่งเมื่อชักชวนเพื่อนๆ รุ่นไม่ห่างกันมากนักได้อีกสามคนด้วยแล้วก็ยิ่งมีกำลังใจ  ฉันเตรียมตัวล่วงหน้าสองสัปดาห์ก่อนการเดินทาง  ตั้งนาฬิกาสำหรับการเดินขึ้นลงบันไดบ้านไว้  วันแรกแค่ 15 นาทีเพื่อกระตุ้นและทดสอบร่างกายและจิตใจกันก่อน  แล้วก็เพิ่มเป็น 20, 30, นาทีในวันต่อๆมา  พอครบ 2 อาทิตย์ก็คิดว่าพอจะพร้อมสำหรับการเดินขึ้นเขา 7-8 กิโลเมตรแล้ว..... มั๊ง ยิ่งเมื่อรู้ว่าเคเคเขาใช้วิธีการเดินขึ้นที่ทำงานซึ่งอยู่บนชั้น 28 ของตึกสูงทุกเช้าด้วยแล้วก็ยิ่งไม่ยอมแพ้  เขาทำได้เราก็ต้องทำได้เช่นกัน  ตอนนั้นคิดว่า  ต่อให้ชวนไปเดินยิ่งกว่าดอยเชียงดาวก็เถอะ  บ่ยั่น อุปกรณ์ อาหารและน้ำนั้นก็ต้องจัดเตรียมและลองแพ็คลงในเป้ล่วงหน้า 1 อาทิตย์  เพื่อดูว่าขาดเหลืออะไรจะได้หาเพิ่มระหว่างวันที่เหลือก่อนการเดินทาง  หาซื้อข้าวและอาหารกระป๋อง  หยิบเตาอันเล็ก  ตะเกียงอันจิ๋ว และแก๊สกระป๋องน้อย หม้อและจานชามชุดบาง  ถุงนอนและเต็นท์น้ำหนักเบา  เครื่องกันหนาวที่ม้วนแล้วเหลือนิดเดียว แต่ใส่แล้วอบอุ่น เคเคจัดการแล่หมูสันนอกเกือบ 2 กิโลกรัม  หมักปรุงรส  ตากหนึ่งแดดและแช่แข็งไว้อย่างดี  เตรียมไว้ทอดตอนเช้าก่อนการเดินเท้าขึ้นดอย คิดเสียว่า อายุและประสบการณ์นี่แหละคือ แต้มต่อของเรา ฮ่า ฮ่า จากคุณ : ชมไพร (chomphrai) - [ 21 ธ.ค. 49 22:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เพื่อนจากป่า เพื่อนคนแรก เจอกันประจำเมื่อ 5 ปีก่อนในป่าแก่งกระจาน  คือไม่ว่าเราจะขึ้นไปกางเต็นท์ที่แค้มป์บ้านกร่างครั้งได้ก็จะได้เจอคุณสมพงษ์ทุกคราวไป  ทั้งนี้เพราะเขาหนีออกจากกรุงเทพทุกวันหยุดสุดสัปดาห์  ใช้ป่าแก่งกระจานเป็นห้องเรียนแรกของการดูนกและเป็นห้องนอนอันแสนสงบ  เราเจอกันที่นั่นจนเบื่อ  จึงนัดหมายไปเจอที่ป่าอื่นกันบ้าง  โดยเฉพาะเมื่อจะไปป่าลึกๆ หรือที่ค่อนข้างห่างไกลที่ไม่ค่อยมีใครเข้าไปกัน  เราต้องชวนสมพงษ์ไปเป็นเพื่อนด้วยเสมอ เพิ่งจะสองปีที่แล้วนี้เองที่เขาปลีกวิเวกไปสร้างบ้านที่เมืองปาย  นานนานจะลงมากรุงเทพซักหน  เจอกันทีก็แทบน้ำตาไหล  ไม่ใช่ซาบซึ้งตรึงใจอะไรกันหนักหนา  แต่เพราะเพื่อนเราผอมกระหร่องจนผิดตา  ถามได้ความว่าทุ่มเทกับการสร้างบ้านจนลืมความหิวและความอิ่ม  เล่นเอาน้ำหนักลดลงเหลือ 45 กิโลกรัมเลยทีเดียว ตอนนี้สร้างบ้านสร้างครัวเสร็จแล้ว  เจอกันคราวนี้จึงดูมีเนื้อมีหนังมีน้ำมีนวล  ดูเป็นอาเสี่ยเหมือนเดิม  ได้ข่าวมาว่าบำรุงสุขภาพด้วยน้ำเต้าหู้ทุกเช้าทุกบ่ายทุกวัน เพื่อนอีกสองคน เอ๋กับเก เจอครั้งแรกในป่าน้ำหนาว (มั้ง) แล้วก็ทริปนานากิจกรรมอีกมากมายนับไม่ถ้วน  ตั้งแต่ดูนกที่ป่าแม่วงก์และทินวย  ขี่จักรยานนครนายก กุยบุรีและทุ่งแสลงหลวง  นอนเล่นที่แม่เงา  และที่ประทับใจไม่รู้ลืมคือเดินขึ้นดอยผ้าห่มปก  นั่นเอง  คู่นี้ซื้อที่ดินผืนงามที่ปายและกำลังสะสมไม้เตรียมสร้างบ้านเพื่อจะไปเป็นเพื่อนบ้านกับสมพงษ์  และเมื่อนั้นสมพงษ์ก็จะคงจะอ้วนท้วนสมบูรณ์เป็นพ่อเลี้ยงเมืองเหนือขึ้นเรื่อยๆ เมื่อรวมฉันกับเคเคแล้ว  เป็นทีม ส.ว.  5 คน ที่จะเดินดอยด้วยกันในคราวนี้ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไปดูดอยเชียงดาวจากระยะไกลกันก่อน เป็นการดีที่เราแวะไปนอนที่ห้วยน้ำดังกันก่อน 1 คืน  เพราะจากลานกางเต็นท์ของห้วยน้ำดังเราสามารถเห็นยอดต่างๆ ของดอยเชียงดาวได้เป็นอย่างดี  ทั้งยอดปิรามิด  ยอดสามพี่น้อง  และยอดสูงสุดคือดอยหลวงซึ่งเราจะได้ไปปีนป่ายกันในคืนต่อไป   สมพงษ์ซึ่งเคยนำทางพวกเราทั้งสี่คนขึ้นดอยผ้าห่มปกมาแล้ว  เขานี่แหละที่จะนำทางให้เราในคราวนี้อีกครั้ง  ที่จุดชมวิวห้วยน้ำดังเขาชี้ให้พวกเราดูภาพขุนเขาสูงที่อยู่เบื้องหน้าแล้วพยายามอธิบายเส้นทางเดินระหว่างหลืบระหว่างหุบเขาต่างๆ เหล่านั้นเพื่อจะไต่ไปสู่ยอดที่สูงที่สุด  ตอนที่เขาอธิบายอยู่นั้นฉันคิดภาพคนตัวน้อยๆ กระจ้อยร่อยอย่างเราที่เดินป่าเขาที่กว้างใหญ่ไพศาลเบื้องหน้านั้นแล้ว  นึกไม่ออกว่าเราจะไปถึงจุดนั้นได้อย่างไรเลย ก็เพื่อนชาวปายของเราคนนี้แหละที่เป็นธุระไปลงทะเบียนแจ้งความจำนงล่วงหน้า 15 วันตามระเบียบและยังติดต่อลูกหาบเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วด้วย  ดังนั้น เราจึงเลี้ยงขอบคุณและฉลองการพบปะกันนานนานครั้งด้วยเมนูสุดพิเศษริมผาแห่งป่าต้นน้ำ อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดังแห่งนี้ช่วยต้อนรับนักท่องเที่ยวแทนหน่วยจัดการต้นน้ำดอยสามหมื่นซึ่งเป็นโครงการพัฒนาที่สูงของจังหวัดแม่ฮ่องสอน  และเป็นแหล่งต้นน้ำที่สำคัญของแม่น้ำแตงและแม่น้ำปาย  ฉันดูแผ่นพับของห้วยน้ำดัง  เห็นมีเส้นทางเดินชมธรรมชาติที่น่าสนใจ 2 เส้นทาง  แต่เราไม่มีเวลาที่จะเดินสำรวจและดูนกที่นี่กันในคราวนี้  แต่กระนั้นสมพงษ์ก็ยังได้เห็น นกกระทา ในตอนเช้า  ส่วนฉันเห็นแต่ อีกา Large-billed Crow บินผ่านไปมาเท่านั้น เมื่อตื่นนอนตอนเช้าที่ห้วยน้ำดัง  ไม่ว่าจะเลือกกางเต็นท์ที่ลานทางทิศไหนก็ตาม  ก็สามารถจะชื่นชมทะเลหมอกที่ขาวสะอาดและกว้างใหญ่ไพศาลได้จากหน้าเต็นท์เลยทีเดียว  และนี่แหละเป็นสาเหตุที่ใครๆ ก็อยากมานอนที่นี่ในช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่กันนักหนา จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 การดูแลรักษาดอยเชียงดาว เราตัดสินใจมาแต่แรกว่าจะเริ่มเดินเท้าจากหน่วยเด่นหญ้าขัด  เพราะได้ยินมาว่าทิวทัศน์ที่ลานกางเต๊นท์ของที่นั่นสวยมากๆ  แต่ไม่ว่าจะเริ่มเดินจาก เด่นหญ้าขัด หรือจาก ปางวัว  ทุกกลุ่มจะต้องไปกรอกแบบฟอร์มที่สำนักงานรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเชียงดาวที่บ้านถ้ำเสียก่อน แบบฟอร์มนั้นจะต้องกรอกชื่อนามสกุลของนักท่องเที่ยวและลูกหาบทุกคน  จำนวนอาหารกระป๋อง ขวดน้ำ และสัมภาระอันจะเป็นขยะทั้งหลาย  นักท่องเที่ยวจะต้องวางมัดจำขยะ  ซึ่งจะได้เงินคืนก็ต่อเมื่อลูกหาบหรือตัวเอง (ถ้าไม่ใช้ลูกหาบ) นำขยะทั้งหมดมาให้ตรวจสอบตอนที่กลับลงมา การรักษาความเรียบร้อยและความสะอาดตลอดทางเดินและที่พื้นที่กางเต็นท์ที่ยอดเขานั้น  ผู้นำทางและลูกหาบ (ที่มีลงทะเบียนประวัติไว้กับเขตฯ) เป็นผู้รับผิดชอบร่วมกับนักท่องเที่ยวของกลุ่มของตน  และทางอุทยานอนุญาตให้เข้าเดินขึ้นได้ไม่เกิน 250 คนต่อวัน รวมจำนวนนักท่องเที่ยว ลูกหาบและคนนำทางด้วย ตอนบ่ายต้นๆ วันต่อมาเมื่อเราได้เจอกับเอ๋และเกที่เพิ่งจะเดินทางมาจากกรุงเทพที่ตลาดแม่แตงแล้ว  เราจึงไปรับลูกหาบ 2 คนตามที่นัดหมายไว้  แล้วไปลงรายการต่างๆ ที่สำนักงานเขตฯ เรียบร้อยตามระเบียบ  พร้อมที่จะออกรถขับเคลื่อนสี่ล้อทั้งสองคันขึ้นเขาสู่หน่วยเด่นหญ้าขัด [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เส้นทางสู่หน่วยพิทักษ์ป่าขุนห้วยแม่กอก นั่นเป็นชื่อเรียกอย่างเป็นทางการของหน่วยเด่นหญ้าขัด  สถานที่ที่นักดูนกทั้งหลายที่ใฝ่ฝันจะได้เห็นนกไต่ไม้ใหญ่  พากันเดินทางมาที่นี่เพื่อหาดูนกชนิดนี้ซึ่ง (เขาว่า) มีอยู่แห่งเดียวในประเทศไทย   เส้นทางที่แสนจะลำบาก  ถนนลูกรังที่คดเคี้ยว  สูงชัน  เป็นหลุมเป็นบ่อ  ยาวไกลกว่า 20 กม.  ใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงนั้น  มิได้ทำให้พวกเราไม่อยากไป  เพราะต่างก็รู้ในใจว่ายิ่งรถขึ้นไปได้สูงเท่าไร  ระยะทางเดินของเรานั้นก็จะยิ่งน้อยลงไปตามลำดับ  ก็ภาพภูเขาสูงตะหง่านที่เห็นจากห้วยน้ำดังเมื่อคืนที่ผ่านมา  มันทำให้เราครั่นคร้ามอยู่ไม่น้อย หลังจากผ่านหลุมบ่อ  ร่องลึกมากมาย  ผ่านทางแยกไป ดอยแม่ตะมาน (สันป่าเกี๊ยะ) กับ หมู่บ้านชาวเขาอีก 2 หมู่บ้านแล้ว  ในที่สุดเราก็มาถึงที่หมายเสียที  ป้ายที่ทำการหน่วยต่างๆ ของอุทยานแห่งชาติทำให้นักเดินป่าอย่างเราอุ่นใจได้ทุกครั้งไปที่ได้เห็น เราขึ้นมาถึงเด่นหญ้าขัดประมาณบ่ายสี่  วันนี้จึงเดินขึ้นไม่ได้  ถึงแม้ว่าทางอุทยานจะไม่อนุญาตให้เดินขึ้นเขาหลัง 4 โมงเย็น  ยังไงๆ เราก็ไม่เดินขึ้นอยู่ดี  พวกเรายอมเสียเงินค่าลูกหาบเพิ่มอีก 1 วันเพื่อที่จะได้นอนพักเอาแรงให้เต็มที่ก่อนการเดินเท้าระยะไกลในผืนป่าที่สวยงาม เอ๋กับเกออกจากกรุงเทพมาตั้งแต่ตีสองของวันนี้  ทั้งสองคนจัดที่นอนอย่างสบายในรถคันใหญ่  ส่วนคนอื่นๆ กางเต็นท์นอนในสนามหญ้าข้างดงสนที่ริมผา  พวกเรานั่งชมวิวทิวทัศน์ขุนเขารอบกองไฟที่เจ้าหน้าที่ทำไว้ให้อย่างสบาย  แต่แปลกที่คืนนั้นฉันนอนไม่ค่อยหลับ  รู้สึกตื่นเต้นและกังวลนิดหน่อยกับการเดินเท้าอย่างไกลในวันรุ่งขึ้น  แม้รู้ว่าจะได้เตรียมตัวมาอย่างดีแล้วก็ตาม [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เส้นทางสู่ยอดดอยหลวงเชียงดาว ตั้งใจว่าจะตื่นแต่ตีห้ามาเตรียมเสบียงมื้อเที่ยงสำหรับการเดินป่า  แต่เพราะหลับไปตอนใกล้รุ่ง  รู้ตัวอีกทีก็เกือบเจ็ดโมงแล้วฯ  ทุกคนรีบจัดการข้าวของต่างๆ อย่างรู้งาน  กุ้งที่ไม่ได้เดินป่าด้วยในคราวนี้ก็ช่วยนั่งทอดหมูแดดเดียวให้อย่างขมีขมัน  เมื่อหุงข้าวเสร็จก็ใส่ห่อเพื่อแบ่งกันไป  แล้วต่างคนต่างหยิบขวดน้ำ ขนมและผลไม้ที่ตัวต้องการ  เมื่อจัดน้ำอาหารและเต็นท์ 2 หลังให้ลูกหาบไปแล้วยังเหลือถุงเสื้อผ้าของเรา 2 คนที่เคเคต้องถือไป  ส่วนสมพงษ์นั้นแบกเต็นท์น้อยและของส่วนตัวไปเอง ทางเดินช่วงแรกแสนจะสดชื่น  ทางเดินแคบๆพอให้เท้าเหยียบได้เลียบไหล่เขา  แล้วก็ไปออกป่าสน  เดินบนสันเขาที่ดูคล้ายจะเป็นสะพานเชื่อมเขา 2-3 ยอดไว้ด้วยกัน  ต้นสนต้นสูงใหญ่ดูน่าเกรงขาม  ผิวขรุขระเป็นร่องเป็นรอยแห่งกาลเวลา  แม้จะไม่ได้เด็ดใบสนมาดูแต่ฉันก็เชื่อว่าเป็น สนสามใบ  ทั้งนี้เพราะสนสามใบเท่านั้นที่ขึ้นอยู่ในที่สูงกว่า 1,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลเช่นนี้  สมพงษ์พยายามบอกว่า เกี๊ยะแดง  แต่ฉันก็ไม่เห็นเปลือกมันเป็นสีแดงตามตำรา  สมพงษ์เลยชี้ให้ดูต้นไม้ที่มีใบเป็นสีแดง  แล้วก็ว่าเป็น เกี๊ยะแดง  ให้เห็นๆ กันไปเลย ออกเดินแปดโมงเช้า  เดินบ้างอู้บ้างถ่ายรูปดอกไม้บ้าง  บางทีก็หยุดดูนก  เราเห็น ปรอดหงอนปากหนา Crested Finchbill อยู่ทั่วไป  ซึ่งคุณสมพงษ์เขาเรียกว่าปรอดหน้าผีเพราะหน้ามันดำและมีจะงอยขนบนหัวที่งอโค้งมาด้านหน้าอีกด้วย  แล้วก็ยังมี เจ้าหางรำดำ Black-headed Sibia กับนกตั้งล้อ Great Barbet ที่เห็นเรื่อยๆ เห็น ปลีกล้วยลาย Streaked Spiderhunter ครั้งหนึ่ง  ส่วนเอ๋กะเกยังได้เห็น นกแว่นตาขาวกับนกไต่ไม้ อีกด้วย เดินไปเดินไปเมื่อเห็นยอดเขาสูงเหนือหัวเบื้องหน้าทีนึง  ก็ถามสมพงษ์ทีนึง ว่า “นั่นหรือเปล่าที่หมายของเรา”  ถามกี่ครั้งกี่หน  เขาก็ว่า “ไม่ใช่ต้องเดินไปอีกไกล  ต้องผ่านไปอีกหลายยอด  ไต่ขึ้นลงอีกหลายสัน  กว่าจะเห็นที่ยอดดอยเชียงดาว”  และไม่ว่าจะถามกี่หน  ก็ตอบแบบเดิมทุกคราวไป  เราก็เดิ้นเดินกันต่อไป [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ยังไม่ทันสิบเอ็ดโมงก็ชักหิวข้าวกันแล้ว  สัมภาระทั้งส้ม น้ำ และอาหารก็ดูคล้ายจะหนักขึ้นเรื่อยๆ ตามระยะทางที่เดินและความสูงที่เพิ่มขึ้น  ระหว่างทางมีที่พักแรมเล็กๆ ที่ทำไว้สำหรับคนที่เริ่มเดินขึ้นเขาตอนบ่ายมาพักนอนระหว่างทางเป็นระยะๆ คือที่ดงท้อ อ่างสลุง และดงไม้หก  พอเราเจอจุดที่ดูน่านั่งพักผ่อน  ก็เลยหยุดพักกินข้าวกลางวันกัน  หลังจากกินข้าวเสร็จฉันขอถุงเสื้อผ้าของเราที่ลูกหาบไม่ยอมรับมาตั้งแต่ตอนเริ่มเดินมาจากเคเค  แล้วก็ตั้งใจเดินกันต่อไป ใช้เวลาตั้งสามชั่วโมงได้ละมั๊งตอนที่มาถึงทางแยกที่ขึ้นมาจากปางวัว  คนนำทางของกลุ่มอื่นบอกว่าคุณเพิ่งมาได้ 2 กิโลเมตรเท่านั้น  ตายล่ะหว่า  ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยเหรอ  และยังไม่ถึงทางช่วงที่เขาว่าค่อนข้างชันซะด้วยซ้ำ  พวกเราเลยเร่งเดินกันยิ่งขึ้น  แต่ทางต่อจากนั้นก็ช่างสวยงาม  ผ่านทุ่งลาดสันเขาสามพี่น้อง  ผ่านป่าดิบและโขดหินแหลม  ผ่านทุ่ง  ผ่านป่า  ผ่านทุ่ง  ผ่านป่าสลับกันไปอย่างนี้ ฉันถ่ายรูปดอกไม้ป่าหลายชนิด  ทั้งยังขนุนดินที่แสนน่ารักที่ซุกซ่อนในซอกหิน  และถ่ายวิวทิวทัศน์ยอดเขาตรงนี้  ช่องเขาตรงนั้น  แนวสลับซับซ้อนตรงนู้น  แปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ  สลับกับถามสมพงษ์เป็นระยะๆว่า ยอดนี้ใช่ไม้ ยอดนู้นใช่ไม้  มันก็ยังไม่ใช่สักที แต่ฉันก็ไม่ยอมเลิกถาม  เรียกว่าถามกวนๆ เล่นๆไปยังงั้นแหละ ก็เขาไม่ยักกะโกรธนี่ จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นอย่างนี้ไปจนบ่ายสามนู่นแหละจึงได้มองเห็นสีสรรค์ของเต็นท์ทาบอยู่กับยอดทมึนเบื้องหน้า  คราวนี้ไม่มีคำถามอีกแล้ว  ทุกคนต่างรีบเดินไปจนเจอกลุ่มลูกหาบของเราที่กางเต็นท์จองพื้นที่เล็กๆ ไว้ให้  ลานกางเต็นท์ของพวกเราที่ลูกหาบเตรียมไว้ให้แยกออกมาจากลานกางเต็นท์ใหญ่  เป็นที่รวมของหนุ่มๆสาวๆ กลุ่มใหญ่หลายกลุ่มที่ตั้งหน้าตั้งตาเดินดุ่มๆ ขึ้นมาถึงก่อนเรานานแล้ว  ฉันลองเดินไปดูเต็นท์กลุ่มนั้น  นับคร่าวๆ ได้ประมาณ 40-50 เต็นท์  เห็นคนทำอาหารหม้อใหญ่เป็นกลุ่มๆ หลายกลุ่ม เมื่อกางเต็นท์เสร็จก็พักผ่อนสบายๆ  พวกเราไม่มีต้องทำอาหารเพราะว่าได้ตระเตรียมมาเรียบร้อยแล้วเป็นอย่างดี  สมพงษ์บอกว่าราว 5 โมงจึงจะไปพิชิตยอดเขากัน  เพื่อชมทิวทัศน์ยามเย็น จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พิชิตยอดดอยหลวงเชียงดาว การปีนขั้นสุดท้ายนี้ทั้งชันทั้งแหลมคม  ลำบากกว่าช่วงที่ผ่านๆ มาทั้งหมด  แต่ใครๆก็ต้องขึ้นให้ถึง... ไม่งั้นก็มาไม่ถึงน่ะซิ แปลกแท้ๆ ที่เราเห็นนกกินปลีคอสีแดง Crimson Sunbird กับปรอดเทาหัวขาว White-headed Bulbul มากมายในช่วงทางเดินสุดท้ายนี่เอง  กับ ดอกชมพูพิมพ์ใจ ดอกแสงแดง กับดอกเหยื่อจง ซึ่งเป็นดอกไม้ประจำถิ่นที่สำคัญ จึงมีป้ายชื่อไทยและชื่อวิทยาศาสตร์ติดไว้ให้ทราบ รวมทั้ง ต้นค้อเชียงดาวด้วย  เคเค ชอบต้นค้อมากมาก  และขอให้ฉันถ่ายรูปมาให้ทั้งอย่างใกล้และไกล  เขาบอกว่ามันเติบโตทนทานและอยู่รอดในสภาพที่แสนแร้นแค้นและลมแรงได้อย่างงามสง่า กลุ่มเราขึ้นมาถึงเป็นกลุ่มแรกๆ จึงเลือกที่นั่งได้เหมาะใจ  มองไปทางทิศตะวันออกนั้นเห็นฟ้าที่เวิ้งว้าง  ทิศตะวันตกเห็นยอดปิรามิดสูงตระหง่าน  เห็นซอกเขาและทิวเขาซับซับซ้อนลดหลั่น  เมฆสีฟ้าครามสุดสวยทาบอยู่ตรงโน้นตรงนี้ในระดับตา  ก็เราอยู่สูงเหยียบเมฆเลยทีเดียว ทัศนียภาพขุนเขาแปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามแต่ที่กลุ่มเมฆจะเคลื่อนไปเรื่อยตามกระแสลมบน  ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะถ่ายรูปตอนไหนดี  เลยได้แต่มองดู  และถ่ายรูปพวกเราเองเป็นที่ระลึกบ้าง  ฉันรู้ว่าตัวเองโชคดีที่ได้มานั่งเงียบๆ ข้างๆ เพื่อนจากป่าที่น่ารักกลุ่มนี้ จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:40:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นั่งชมวิวอย่นานและนึกเสียดายที่ไม่ได้เอากระดาษและสีน้ำมาด้วยทั้งๆที่มันซุกอยู่ในเป้สะพายหลังตลอดทางที่เดินมาถึงที่กางเต็นท์  แต่ฉันก็ไม่ได้เอาเป้มาด้วยในการเดินช่วงสุดท้ายนี้  ก็ใครๆ บอกแต่ให้เตรียมเสื้อกันหนาวกับไฟฉายก่อนที่จะเริ่มเดินจึงไม่ได้นึกถึงอย่างอื่น  แม้แต่เอ๋ก็ยังลืม “เพื่อนที่มาด้วยกันในรูปถ่าย” ไว้ที่เต็นท์เช่นกัน เอ๋กับเกชวนกันเดินไปยังหน้าผาอีกด้านหนึ่งทางด้านทิศเหนือเพื่อหากระป๋องที่ฝังไว้กับเพื่อนคนนั้นเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว  แต่ฉันกับเคเคเอนหลังลงบนสนามหญ้าเพื่อผ่อนคลาย สักประมาณครึ่งชั่งโมงต่อมากลุ่มอื่นๆ ก็ตามขึ้นมาเป็นระยะๆ และกระจายกัน  เดิน นั่ง ถ่ายรูป วี๊ดว้ายกรี๊ดกร๊าดและที่ขาดไม่ได้คือ.... คุยโทรศัพท์กับคนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะที่นี้ สักพักบรรยากาศที่เจิดจ้าก็มัวสลัวด้วยเมฆหมอก  วิวก็แปรเปลี่ยนไปตามสายหมอกสีครามปนสีส้มแดง  ลมแรงพัดพาเอาเมฆมาสู่ตัวจนเราอยู่ในหมอก  ไม่เชิงหนาวแต่ก็เย็นเยือกเป็นคราวๆ  แม้ดวงอาทิตย์จะยังไม่เคลื่อนลงต่ำเท่าใดนัก  แต่ก็ถ่ายรูปไม่ได้แล้ว ฉันชวนพวกเราเดินลงเขา  ขณะที่หลายๆ คนยังคงนั่งสู้ลมและชมหมอกกันอยู่ จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ยามเช้าบนดอย พอตีห้าก็จะได้ยินเสียงหนุ่มๆสาวๆ เริ่มออกเดินไปกิ่วลมเพื่อไปรอดูลำแสงแรกของพระอาทิตย์  แต่เคเคบอกไว้แต่เมื่อวานตอนเย็นในสายหมอกเลยว่า  อากาศอย่างนี้โอกาสที่ฟ้าจะเปิดให้เห็นดวงอาทิตย์ตอนเช้าแทบไม่มีเลย  ฉันเลยนอนต่อให้สบายแบบไม่ใยดี มุดออกจากเต็นท์ราว 7 โมงเช้าก็เห็นจริงอย่างที่เคเคทำนายไว้  คือฟ้าหลัวคลุมเคลือไปทั่ว  หันไปดูยอดดอยที่เราเดินขึ้นเมื่อเย็นวานก็ดูเบรอๆ อดถ่ายรูปแบบแจ่มๆ ไว้เป็นที่ระลึก  ก็เลยขอถ่ายแบบมัวๆ นั่นแหละ ยามเช้าที่ไหนๆ ใครๆ ก็ต้องการทำธุระส่วนตัวทั้งนั้น  น้องกี้บอกกับฉันก่อนมาขึ้นดอยว่า  ถ้าเดินไปดูพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้าอาจเจอลูกระเบิดสีเหลืองๆ ที่ถูกหย่อนอยู่ทั่วไปตามทางและตามทุ่งนั่นแหละ  นั่นเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ฉันแสนยินดีที่เคเคบอกว่าจะไม่ออกเดินไปชมวิวในตอนเช้า ความจริงเราไม่ต้องไปหาทำเลอันงามเพื่อทำธุระอย่างว่าก็ได้  เพราะทางเขตฯ ได้ให้คนมาทำส้วมเตรียมไว้ให้ไม่ไกลจากลานกางเต็นท์  แถมมีป้ายบอกทางไปสุขาอย่างชัดเจนเห็นได้ชัดตั้งแต่เมื่อขึ้นมาถึงเมื่อเย็นวานนี้  เป็นส้วมหลุมมีฝาไม้กระดานปิดและล้อมรอบและมุงด้วยตับจากดูมิดชิดดี แม้ส้วมที่ทำไว้ให้จะมีตั้งหลายจุด  แต่รู้สึกว่าคนส่วนใหญ่จะไม่ยอมเดินไปให้ถึงที่  เพราะจะเห็นกระดาษทิชชูมากมายทิ้งกระจายเกลื่อนกลาดทั่วไปตามทางเดินไปห้องส้วมนั่นเอง  เฮ้อ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:43:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขึ้นดอยลงดิน แม้ว่าจะอยากเที่ยวไปดูบริเวณอื่นๆ บ้างให้คุ้มกับความปวดเมื่อยตลอดคืนที่ผ่านมา  แต่ยังไงๆ ก็ต้องเดินลงในวันนี้เพราะน้ำและอาหารเตรียมขึ้นมาจำกัด  ดังนั้นเมื่อทานอาหารเช้าและแบ่งอาหารกลางวันและน้ำใส่เป้ประจำตัวกันเช่นเคยแล้ว  เราก็เก็บเต็นท์ สัมภาระ กับขยะกระป๋องและขวดทั้งปวงให้ลูกหาบอีกครั้งหนึ่ง  ได้ทราบว่าลูกหาบเขาแอบเอาน้ำขวดที่เราให้ไปแล้วยังเหลืออยู่ไปฝังซ่อนไว้  สำรองไว้สำหรับเที่ยวหน้าที่เขาจะต้องขึ้นมาอีกเรื่อยๆ ตลอดช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวหนาวนี้ เมื่อเริ่มออกเดินเอ๋ก็ขอให้ลูกหาบทำไม้เท้าให้เกอันหนึ่ง  แต่ฉันไม่อยากได้ไม้เท้าเพราะฉันถือกล้องถ่ายรูปพร้อมขาตั้งกล้อง (Tripod) ตลอดเวลาตลอดทางตั้งแต่ขาขึ้นเขามาแล้ว  ยิ่งอากาศมัวๆ อย่างนี้ขาตั้งกล้องยิ่งจำเป็นสำหรับการถ่ายรูปของฉัน  และฉันก็คิดว่าโอกาสที่ฉันจะเดินขึ้นมาถ่ายรูปบนยอดดอยนี้อีกครั้งคงน้อยมาก ดังนั้นการขึ้นดอยเชียงดาวครั้งนี้ฉันจึงเตรียมแบตเตอรี่มาถึง 3 ชุดและแมมโมรี่คาร์ดสำรองอีก 1 อัน  และฉันก็ได้ใช้ทั้งหมดที่เตรียมมานั่นจริงๆ ด้วย  เพราะมันอยากถ่ายไปซะทุกอย่างที่เดียว ขาลงนี้เคเคบอกว่าฉันเกเรมาก  เพราะเดินช้าและหยุดบ่อย  ก็ฉันไม่รู้ว่าจะรีบไปทำไม  ยังไงๆ ก็ถึงก่อนบ่ายสองแน่นอน  เพราะขาลงใช้เวลาน้อยกว่าขาขึ้นอยู่แล้ว  ยิ่งพอใกล้จะถึงที่หมายมากขึ้นฉันก็ยิ่งหยุดเก็บดอกไม้ป่าดอกเล็กดอกน้อยที่ขึ้นทั่วไปตามทางเดิน  เพื่อทำช่อบูเก้เป็นของขวัญวันเกิดให้กุ้ง  ซึ่งรออยู่ที่หน่วยเด่นหญ้าขัด เราเดินลงถึงเด่นหญ้าขัดตอนบ่ายสองตามคาด  เร็วกว่าขาขึ้นหนึ่งชั่วโมง จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฉลองชัยฉลองวัย เมื่อลงมาถึงครบหมดแล้ว  เอ๋กับเกและสมพงษ์เตรียมตัวไปฉลองกันต่อที่ปาย  เราก็ไม่ได้ชักชวนให้ยืดเยื้อเพราะรู้ว่าแม้ระยะทางไปอีกไม่ไกลมากนัก  แต่ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงเนื่องจากทางจากแม่แตงไปปายทั้งโค้งทั้งชันหลายร้อยโค้ง  เมื่อสวัสดีกันเรียบร้อยแล้ว  ก็เหลือแค่เราสามคนที่จะใช้เวลาตามสบายๆ ที่ป่าสนแห่งนี้อีกคืนหนึ่ง กุ้งอวดรูปวาด 4 รูปที่วาดเมื่อวานกับเช้าวันนี้ให้ดู  เป็นรูปวิว 2 รูป และรูปดอกไม้อีก 2 รูป  แถมเล่าให้ฟังว่ามีกลุ่มดูนกขึ้นมาเมื่อวาน  คนที่นำกลุ่มนักดูนกชาวต่างชาติขึ้นมาคือ อาจารย์กมล  นั่นเอง  อาจารย์ยังได้มาดูรูปที่กุ้งวาดและให้คำแนะนำในการวาดรูปเพิ่มเติมให้ด้วย ในคืนนั้นพวกเราสามคนเดินไปนั่งจิบน้ำชารอบกองไฟร่วมกับเจ้าหน้าที่หน่วยอีก 3 คน  คุยกันอย่างออกรสสนุกสนานรื่นเริง   ฉันถือว่าเป็นการฉลองวัยให้กับกุ้งและฉลองชัยให้กับตัวเองในบรรยากาศที่แสนประทับใจ  และนั่นทำให้ฉันอยากมานอนเล่นที่เด่นหญ้าขัดอีกครั้งหนึ่ง  ถ้ามีโอกาส ! ชมไพร 1-5 ธค 49 จากคุณ : chomphrai - [ 21 ธ.ค. 49 22:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาขอเกาะเป้ด้วยคนค่ะ   ไปเยือนเชียงดาวเมื่อปี 2531   สวย...สงบ.... ยังนึกว่าคงไปอีกไม่ไหวแล้วมั๊ง ตามคุณชมไพรแล้วรู้สึกไฟเริ่มติดอีกครั้ง  555 จากคุณ : แม่น้องมีน (แม่ซากานะ) - [ 21 ธ.ค. 49 22:52:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ปีหน้าจะตามรอยไปแน่นอนค่ะ....อยากไปมากกกกกก... จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา - [ 22 ธ.ค. 49 07:58:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตามยัยฉินห่าง ๆ เป็นอีกเป้าหมายที่ต้องไปให้ได้......หากร่างกายยังไหวครับ ทดสอบความหนาวที่ภูหลวงก่อนนะปีนี้ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 49 08:25:47 จากคุณ : ลุงไม้ (ไม้หลักปักมั่นคง) - [ 22 ธ.ค. 49 08:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากไปเหมือนกันค่ะ แต่ต้องฟิตร่างกายก่อน จากคุณ : ninue - [ 22 ธ.ค. 49 10:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ได้กำลังใจเลยค่ะ ต้องขึ้นให้ได้สักวัน จากคุณ : Tiwanon48 - [ 22 ธ.ค. 49 10:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โห..แม่น้องมีน...ไปตั้งแต่ยุคนั้น  คงได้ถ่ายรุป:-)กฝิ่นไว้เยอะเลยอ่ะดิ..เอามาสแกนโชว์กันหน่อยดิครับ เราไปครั้งแรก ปี 32 อ่ะ ยังมีดอกฝิ่นเยอะมาก แต่ไม่รู้เอาฟีมเอารุปไปไว้ไหนหมดแล้ว หาไม่เจอเลย ไปปี 32 นะ  หนาวมาก  น้ำแข็งเกาะ ขาวไปหมดทั้งอ่างสลุงเลยอ่ะครับ จากคุณ : HiPex - [ 22 ธ.ค. 49 15:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ยอดเยี่ยมครับ แต่ยังอ่านไม่หมด จากคุณ : พุงป่อง-ท้องหกเดือน - [ 22 ธ.ค. 49 17:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาชมความงดงามของดอยหลวงเชียงดาวด้วยคนครับ บันทึกเดินทางละเอียดจริงๆ จากคุณ : Athlons - [ 22 ธ.ค. 49 18:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไปมาแล้ว ประทับใจ จนอยากจะไปอีกครับ จากคุณ : `SEPULTURA_`FROM_`HELL - [ 22 ธ.ค. 49 18:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอคารวะในความพยายามและแรงใจที่ดีเยี่ยมมากๆ น่าประทับใจมากค่ะ ^ ^ จากคุณ : ณ วันหนึ่งเราจะมาพบกัน - [ 22 ธ.ค. 49 20:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาชมอีกรอบ...ชอบเชียงดาว คุณ HiPex ขา  รูปเหลือไม่กี่ใบค่ะ  ลงมาก็รถคว่ำพังยับเยิน...สลบเหมือดตาเหลือกลอย เลยบ๊องๆ มาจนบัดนี้ 555 แต่ติดตาติดใจว่าสวยมากกกกก ยิ่งตอนปีนขึ้นยอด  มันเจี๋ยวจริง ๆ   แบบว่าเกือบตั้งฉากอ่ะค่ะ จากคุณ : แม่น้องมีน (แม่ซากานะ) - [ 22 ธ.ค. 49 22:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากสำหรับดอยเชียงดาวเวอร์ชั่นนี้ก็อ่านสนุกไปอีกแนว ปัญหาตอนนี้บางช่วงคนขื้นกันมากไม่รู้ว่าพืชขนิดใดหายไปบ้าง อ่านเรื่องดอยดอยหลวงเชียงดาวงานวิจัยของสกว ก็น่าห่วงเพราะระบบนิเวศของพืชแบบSubalpineค่อนข้างจะเปาะบาง  ตอนนี้ความสูงตามแผนที่ชุดใหม่ 1.ดอยอิน.หรืออ่างกาหลวง..2580ม. 2.ดอยผ้าห่มปกหรือดอยผาหลวง 2291ม. 3.ดอยหลวงเชียงดาว 2194ม. เป็นแค่ตัวเลขอย่างไงจะลดจะเพิ่มมันก็เดินเหนื่อยอย่างเดิม ปี2518,มค,วันที่1 มีคณะของผม8คนขึ้นดอยเชียงดาวคณะเดียวมีรูปสีซีดๆไว้ดูแค่2รูป วันนั้นอุณหภูมิ 2องศามีเหมยขาบเล็กน้อย แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 49 02:50:36 จากคุณ : ing_ab - [ 23 ธ.ค. 49 02:47:38 ]