ความคิดเห็นที่ 1 9.30 กว่าจะได้ออกจากโรงแรมก็สายแล้ว มัวแต่นอนก้นโด่ง เพราะอากาศช่างเย็นสบาย แถมเมื่อวานเดินจนปวดตีนเลยเพลียเป็นพิเศษ นางมารร้ายตื่นมาคล้ายซากศพเดินได้ หล่อนเอาทิชชู่ทำเป็นเหมือนผ้าอนามัยเพราะว่ากลัวจะไปรั่วกลางทาง สภาพทุลักทุเลดูน่าสงสารปนสะใจระงม ไม่เคยเห็นหล่อนพ่ายแพ่ขนาดนี้มาก่อนเลย 10.00 กำลังไปรีพัลส์เบย์ มาฮ่องกงเมื่อ 3-4 ปีที่แล้ว ไม่ได้แวะรีพัลส์เบย์ แต่เลยไปแสตนลี่ย์มาร์เก็ตแล้วพบกับสวนจตุจักรริมทะเลซะงั้น คราวนี้เลยแช่งชักหักกระดูกว่าจะไม่ไปแสตนลีย์อีกแล้ว แต่ขอแวะรีพัลส์เบย์เพื่อจ้องหนุ่มๆในชุดบิกินี่เว้าสูง ริมทะเล ว้ายย ไม่ใช่ๆๆ เพื่อสักการะเจ้าแม่กวนอิมกับเทพตินห่าว เพื่อขอพรให้สมหวังในรัก จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:08:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 10.30 อ้ายยยยยยยยย แกร๊ง!!! เพียงเหรียญที่ 2 เหรียญเงินสกุลบาทก็ลอยเข้าปากรูปปั้นปลาตรงชายหาด เราไม่รู้ความหมายของมันหรอก เห็นใครๆ เค้าก็โยนกัน ที่จริงคนอาจจะมีความเชื่อผิดๆก็ได้ เพราะตอนนี้ปากปลาแหว่งไปเยอะเชียว 10.35 ตี๋น้อยยังคงพยายามโยนเหรียญเข้าปากให้ได้ แต่จนแล้วจนรอด คนบาปก็ยังคงเป็นคนบาป ตี๋น้อยชาตินี้คงทำบุญอะไรกับเค้าไม่ขึ้น   ตุ๊บ!! เหรียญบาทกระเด็นกลับโดนหัวตี๋น้อยอย่างจัง ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนสาวนิสัยดี เลยพยายามข่มเสียงหัวเราะเอาไว้ แต่ไม่วายตี๋น้อยจับได้อยู่ดี “หัวเราะอะไรยะ เด๋วเหอะ เด๋วมรึงจะโดน” ก็แบบนี้แหละน้า เลยทำบุญกะเค้าไม่ขึ้นซะที 10.40 คนไทยเยอะดีจัง แต่ว่าเอ๊ะ... หรือว่าจะเครื่องบินลำเดียวกัน “เอ่อม ว่าแต่เค้าโยนกันทำไมวะ” เราสงสัยอยู่ว่า การโยนเหรียญเข้าปากปลามันสื่อความหมายอะไรได้บ้าง ปลามันหมายถึงลาภยศอะไรทำนองเนี้ยะหรือปล่าววะ “นั่นสิ ลองถามเค้าดูสิ” นางมารร้ายแนะนำให้ลองถาม พร้อมกับชี้หาตัวเลือกเสร็จสรรพ เป็นหนุ่มชาวไทยหน้าตาพอดูได้ที่สุดแล้วในละแวกนั้น คงไม่ต้องบอกว่าหล่อนกำลังคิดอะไรถึงเลือกผู้ชายคนนี้ “ไม่ทราบว่า เค้าโยนเหรียญเข้าปากปลาเพื่ออะไรหรือฮะ” เราพยายามปั้นหน้าซื่อใสไร้เดียงสาใส่ชายหนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้ม ให้ดูราวกับว่าเราเป็นเด็กน้อยช่างอยากรู้อยากเห็นแกมๆน่าเอ็นดู “เห็นเค้าบอกว่า โยนเหรียญขอลูกชายน่ะครับ” ชายยิ้มตอบพร้อมรอยยิ้มที่เรามักจะได้มาเสมอ เวลาถามผู้ชาย ครั้งนี้ก็ไม่ใช่กรณียกเว้น “อุ๊ย จริงเหรอครับ” เราทำสายตาเอียงอาย เงยหน้ามาอีกครั้ง ผู้ชายคนนั้นก็ปรี่ไปถ่ายรูปกับเพื่อนๆแล้ว เค้าคงเขินสินะที่มีหนุ่มน้อยหน้าตาน่ารักๆ มาถาม คิๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กะเทยจะต้องการลูกชายไปทามมายก๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:23:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 10.45 เสียเวลามากๆ รู้งี้ไม่น่าเสียเวลาปาเหรียญอะไรนั่นเลย เห็นคนเดินจงกรมอยู่ในศาลา แถวยาวมาก เลยเข้าไปต่อแถวด้วยความอยากรู้อยากเห็น 10.50 กูกำลังทำอะไรอยู่วะเนี่ย เดินวนทิศแปดเหลี่ยม คำนับป้ายภาษาจีน อธิษฐานเป็นภาษาไทยแบบนี้ มันสมหวังไหมหว่า ช่างเหอะ ท่านเซียนคงมีล่ามแปลภาษาส่วนตัวมั้ง จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:25:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คนเยอะจริงๆ ขอคอนเฟิร์ม [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาชมครับ  .... เล่าเรื่องสนุกดีครับ มันส์ดี..................... จากคุณ : Radiance - [ 15 ม.ค. 50 15:27:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 10.45 เสียเวลามากๆ รู้งี้ไม่น่าเสียเวลาปาเหรียญอะไรนั่นเลย เห็นคนเดินจงกรมอยู่ในศาลา แถวยาวมาก เลยเข้าไปต่อแถวด้วยความอยากรู้อยากเห็น 10.50 กูกำลังทำอะไรอยู่วะเนี่ย เดินวนทิศแปดเหลี่ยม คำนับป้ายภาษาจีน อธิษฐานเป็นภาษาไทยแบบนี้ มันสมหวังไหมหว่า ช่างเหอะ ท่านเซียนคงมีล่ามแปลภาษาส่วนตัวมั้ง จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กรี๊ดดด... น้องร๊อกมาแล้ว กรี๊ดๆๆๆๆ จากคุณ : แม่หนูนวล - [ 15 ม.ค. 50 15:44:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 11.00 เดินกลับไปนั่งรถเมล์ ระหว่างทาง นางมารร้ายเริ่มปวดหัว ชีเริ่มอ่อนแอ หลังจากเป็นหญิงแกร่งได้ไม่นาน เราเลยแวะหาหน่วยปฐมพยาบาลตามชายหาด 11.10 มองหาหน่วยกู้ภัย ไม่เห็นใครเลย ไม่รู้หายไปไหนกันหมด ทันใดนั้น ก็มีคนเดินเปิดผ้าม่านเข้ามา อุ๊บส์!!  หล่อจัง....  ชายหนุ่มมีเคราครึ้ม เสื้อกล้าม กางเกงขาสั้นผิดกับหน่วยปฐมพยาบาบที่จินตนาการไว้ตอนแรกมากๆ 11.15 ไหงไม่รู้จัก พาราเซตามอลวะ ช่างแม่มเหอะ.. นางมารร้ายมันไม่สบายไม่ใช่เราสักหน่อย เราเลยลากมันออกมา ก่อนโปรยยิ้มหวานๆ พร้อมขยิบตาข้างหนึ่งให้ ชายหนุ่มเกาหัวแกรกๆ มองหน้าเราแบบงงๆ ก่อนยิ้มตอบ แหม!! ทึ่มจริงจริ๊งงง... กว่าจะรู้ว่าเราอ่อย นางมารร้ายก็ปรี่รีบไปเวลคัมเพื่อหาซื้อเครื่องดื่มลดกรดในกะเพาะอาหาร แล้วก็มุ่งหน้ากลับเมืองกันต่อ ปล. บางภาพก็ไม่ได้มาจากกล้องร๊อกนะฮะ เห็นว่าพอดีภาพมันตกไปเลยเอาจาก Google มาเติมจินตนาการ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 16:00:51 จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 12.15 ถึงเซ็นทรัลแล้ววววววว หลังลงรถที่ Exchange Square เราก็เดินผ่านสะพานลอยหน้า II ICF เจอหญิงสาวนั่งกันสลอนบนสะพาน เราเลยเขยิบไปดูใกล้ๆ มันเหมือนแคมป์ปิคนิคย่อมๆ นั่นเอง พวกเธอเล่นไพ่ (แบบจดแต้มเอา ไม่มีการวางเงิน) กินข้าว  ฟังวิทยุ หลังจากที่เมื่อวานเราออกจะสงสัยอยู่หน่อยๆ ตอนนี้เรากลับได้คำตอบกระจ่างแล้ว พวกเธอกำลังพักผ่อนนั่นเอง เป็นว่า วันนี้ซึ่งเป็นวันจันทร์คงเป็นวันหยุดพิเศษของชาวฮ่องกงอีกวัน พวกเธอเลยได้หยุดเพิ่มอีก 1 วัน บางครั้ง สิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่บางคนอาจจะเหมือนรังเกียจที่พวกหล่อนทำให้ที่ทางดูรกรุงรังไปบ้าง แต่ถ้านั่นมันคือความสุขทั้งหมดที่พวกเธอพอจะหาได้จากเมืองใหญ่ๆ ที่ผู้คนเริ่มไร้น้ำใจแบบนี้ เราควรจะดีใจในความพอเพียงที่พวกเธอมี ไม่แน่ว่าความสุขเล็กๆแบบนี้ที่พวกเธอพอจะมีมันอาจจะยิ่งใหญ่กว่าความสุขสวยหรู ราคาแพงของใครอีกหลายคนบนโลกใบนี้ก็ได้ หลังจากคิดได้แบบนั้น เราก็ได้แต่มองเธอแล้วยิ้มๆ ออกมา ใครกันนะที่จะบอกว่า อะไรทำให้เรามีความสุข อะไรทำให้เรามีความทุกข์  ตัวเราเองเท่านั้นแหละที่จะรู้ ถ้าเรามองทุกข์ให้เป็นสุข เราก็สามารถมีความสุขบนความทุกข์นั้นได้ จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:47:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ๊างงงง... ลืมตัว เป็นชะนีกรี๊ดเทย เดี๋ยวเทยไม่ปลื้ม... ช้อบชอบ ชอบทู้น้องร๊อก ชอบมากชอบมาย ...ฮี่ฮี่ฮี่ จากคุณ : แม่หนูนวล - [ 15 ม.ค. 50 15:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 12.30 อร้ายยยยยยยยยยยยย นางมารร้ายพาเข้าไปกินข้าว Cafe' de Coral ร้านดูวุ่นวายมากๆ แม่พนักงานรับออเดอร์ก็แต่งตัวดูโอเวอร์คล้ายๆ แอร์โฮสเตจปนกับการ์ดรถทัวร์นครชัยแอร์  หล่อนจะมีหน้าอยู่อารมณ์เดียวเท่านั้น คือไม่ยิ้ม ไม่เบื่อ ไม่เหนื่อย หรืออาจจะไม่มีอารมณ์เลยก็ได้ อาหารร้านนี้ก็มีให้เลือกเย้อออออมากมาก ราคาก็มีตั้งแต่ 14 เหรียญ (ว้าวววว) จนถึง 30 เหรียญอัพ ขึ้นอยู่กับความหรู เราก็แต่มองเมนูภาษาอังกฤษ พยายามเลือกที่ไม่ถูก (กลัวมันดูถูก) ไม่แพง(กลัวเปลือง)จนเกินไป จนได้ แบล๊คเพพเพอร์เสต๊ก วิธ ไรเส่ออออ (ต้องสำเนียงดัดจริตนิดนึง เด๋วหาว่าคนไทยพูดภาอังกฤษไม่เนียน)   อาหารก็โอเคนะ ดีกว่าซิสเลอร์เป็นไหนๆ ราคาก็ แหม 28 เหรียญ ไม่ถูก ไม่แพงจนเกินไป นางมารร้ายช่างน่าไม่อาย สั่งอาหารเมนูถูกสุด นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่างแดนนะ เราคงนั่งกันคนละโต๊ะไปแล้ว..... 12.45 หูยยยยยยยย... ข้าวแกงกะหรี่ข้างๆโต๊ะ จานบึ้มมากกกกกกกก แถมมีซุปอะไรให้อีกด้วยก็ไม่รู้ ไหงมองไม่เห็นเมนูนี้วะ คุ้มเป็นบ้าเลยว่ะ 13.30 แวะร้านเอาท์เล็ทของบอสสิที่นี่ ขอบอกว่า ของเยอะกว่าที่ ถ. แกรนด์วิลล์อีก แล้วก็แวะร้านจิออร์ดาโน คอนเซปท์ The World Without Stranger แหม เหมาะกับย่านเซ็นทรัลที่มีจุดสกัดฟิลิปปินส์จริงๆ ลูกค้าก็มีแต่ชาวต่างชาติ แต่พอไหงชั้นเข้าร้าน ต้องทักชั้นเป็นภาษาแมนดารินด้วยล่ะ อ๋อ.... นางมารร้ายนั่นเอง!! ว่าแต่ พวกฮ่องกงมันแยกจีนกันเองยังไงวะ ว่าไหนกวางตุ้ง ไหนแมนดารินวะ ที่ตูยังแยกไทยท้องถิ่นยังไม่ค่อยจะออกเลย (สงสัยจีนกวางตุ้งตาต้องตี่กว่าจีนแผ่นดินใหญ่ประมาณ 2 มิลลิเมตรเศษๆแน่เลย เพราะว่ากินแต่ผักกวางตุ้ง ส่วนจีนแผ่นดินใหญ่เค้าทานเป็ดแมนดาริน หรูหรา ไฮโซตาเลยโตเท่าไข่เป็ด เอ๊ะ....หรือที่จริง กูมั่วกันแน่??!!)   หลังจากนั้น นางมารร้ายวิ่งไปหาห้องน้ำในละแวกนั้น เราก็แวะร้านบองชูร์เพื่อฆ่าเวลารอนางมารร้าย แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 15:52:13 จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 14.00 ร้านบองชูร์ก็ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น เลยชวนนางมารร้ายไปแถวโฮสเทล เพราะว่าถ้าพูดเรื่องย่านชอปปิ้ง คอสเวย์เบย์เป็นอะไรที่สุดๆแล้ว ก่อนจะขึ้นรถราง เลยแวะไปร้านทาร์ตไข่ชื่อดังย่านควีนสเวย์...ชิ้นนึงก็สี่เหรียญฝ่าๆ แน่ะ กะจะซื้อยกโหลมาฝากพี่ๆที่ออฟฟิซก็แบบว่า แหม.......... ใจป้ำอะไรกันนี่ 30 ชีวิต ทานทาร์ตไข่สุดหรู เราคงไปรับจ๊อบเป็นสาวโคโยตี้เพิ่มแน่ๆ  เลยตัดใจซื้อมาแค่ชิ้นเดียว แต่ขอบอกว่า อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกก กรึ๊บบบบบ “เค้าขอคำนึงสิ” อีนางมารร้าย มรึงจะไม่ลงทุนอะไรเลยใช่ไหม อีซ้าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด........ อ๊ะ ติงติง มาแล้ว โบกด่วนนนนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:52:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 14.15 อายมากเลย ลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่กรุงเทพฯ เผลอโบกติงติง อย่างกะตอนเรียกตุ๊กตุ๊กหน้ามาบุญครอง มองซ้ายแลขวา ไม่มีคนไทยอยู่เลย นางมารก็รีบพาเราแจ้นไปที่ป้ายจนได้ 14.18 ขณะที่ผ่านป้ายแถวแอดไมรัลตี้ มีเด็กขึ้นมาด้วย แต่ไม่ยักกะมีใครลุกให้นั่งแฮะ เด๋วจะหาว่าอีกะเทยใจแคบ เลยจะลุกให้นั่ง นางมารร้ายมันสะกิดบอกว่า “แกจะลุกทำไมยะ อาจจะเป็นธรรมเนียมก็ได้ ถ้าแกลุกให้เด็กนั่ง แล้วเด็กไม่นั่ง หน้าแหกเลยนะยะ"”ต๊ายยยยย เรื่องชั่วถนัดนักนะยะหล่อน แต่ก็จริงของมัน ตอนที่ขึ้น MTR คราวก่อน มีคนลุกจากเก้าอี้ พวกเด็กๆ มันก็ไม่นั่ง เอาแต่โหนราวสไลด์ไปสไลด์มา เราเลยนั่งอยู่ต่อ โดยที่นางมารก็นั่งรูดเสาเพราะคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกมูแลงรูจอะไรทำนองนั้น 14.23  ถึงหว่านไจ๋ก็มีคนแก่ลุกขึ้นมา คราวนี้อีกะเทยลุกพรวดด้วยความเต็มใจ คนแก่เดินยิ้มๆ กำลังจะนั่ง มีนังซิ้มจากไหน พุ่งพรวดมานั่งสวมรอยแทน (ที่จริง ไม่น่าเรียกมันว่า นางซิ้มเพราะมันไม่สวย คงไม่มีใครเอามันไปทำเมียหรอก  แต่บังเอิญว่า ไม่รู้ว่าเรียกชะนีภาษาจีนว่าอะไรเลยเรียก นังซิ้มไปก่อนละกัน) ต๊ายยยๆ อีนี่ หน้าด้านมากๆ คุณยายแกก็ใจดี ยิ้มแหยๆ เราทั้งสองก็เลยยิ้มแห้งๆ ใส่กัน ส่วนนางมาร คงเหนื่อยหรือไม่ก็เชื้อดัดจริตวิ่งลงตับ พิงเสาหลับเอกเขนกเรียบร้อยแล้ว 14.30 คอสเวย์เบย์แล้ว ขณะที่ผู้คนต่างจ่อคิวกันลงรถ แต่ อร๊ายยยยยยยยสส์ นังชะนีที่แย่งเก้าอี้เราไปเมื่อกี้ เดินเบียดผู้คน กระแทกร่างเล็กๆของเราจนเซไปโดนฝรั่งหนุ่มข้างหน้า แถมยังเดินเบียดฝรั่งหนุ่มคนนั้นออกไป มารยาทนังซิ้มสมควรที่เราจะสวมวิญญาณ อั้ม พัชราภาลากหัวมันมาตบๆๆๆ ให้หนำใจ แต่เอ๊ะ!!  เมื่อกี้เราเพิ่งจะลุกให้คนแก่นั่ง เราก็ทำเป็นให้มันผ่านๆไป เพราะว่ากำลังสวมวิญญาณชะนีกบ สุวนันท์อยู่ 14.31 “ฟัค ยู!!!” ฝรั่งหนุ่มคนนั้น ตะโกนด่านังซิ้ม ต๊ายยยยยยยยยยย พ่อคุณ หน้าตาก็ดี ชวนไปมัน ‘ฟัค’ ทำไม อย่างมันต้องเอาซ่นทีน ‘ฟัด’หน้ามันให้หัก นอกจากน้ำใจไม่มี มารยาทยังซ้ามทรามอีก ฝรั่งได้แต่ส่ายหัว หันมามองเราแบบขอความเห็น อุ๊ยยย!!! เขินจังเราก็ได้แต่ยิ้ม ถ้าพ่อฝรั่งตาน้ำข้าวว่าพูดใส่หน้าชั้นบ้าง ว่า “ฟัค ยู” เราคงเขินแล้วคงตอบเลี่ยงแบบไสตล์กะเทยไทยอย่าได้มาดูถูกกันง่ายว่า “โอเค” แน่ๆเลยอ่ะ คริๆ จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 14 15.00 หลังจากเข้าไปชอปปิ้งในร้านซาซ่ากับบองชูร์ไปพันกว่าเหรียญ (ของถูกว่ะ) เราสองคนก็ไปไทม์สแควร์กันต่อ ดูๆไป ผู้ชายฮ่องกงแต่ละคนก็สำอางเนอะ แต่งตัวกันสุดฤทธิ์สุดเดช บางคนใส่เสื้อสีชมพูหวานเชียว รูปร่างก็แบบว่าบิลท์ อัพมาจากคาลิว้ายยย แน่นอน ต๊ายยยยย พี่แกเลือกกางเกงแต่ละตัวกระเป๋านี่ปะด้านโน้นที ด้านนี้ที ไสตล์กะเทยอตก. ไม่ปาน แบบนี้ต้องเป็นเกย์แน่ๆเลย ว่าแล้วไหนๆ หน้าตาก็เข้าทาง ไอ้เราผัวก็ตายจาก ลูกก็ไม่มี แถมอีนางมารก็กำลังรื้อค้นราวเซลล์พร้อมทำสายตาเชื่อมใส่พนักงานขายอยู่ จังหวะเหมาะมากๆ เข้าไปกระแซะซะหน่อยดีกว่า ทันใดนั้น ชะนีหน้าตาจิ้มลิ้มโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้ เข้ามายืนข้างๆชายหนุ่ม หัวร่อต่อกระซิก เกาะแขนสนิทสนม นมแทบจะชนแขนล่ำๆของฝ่ายชาย ดูยังไง้ ยังไง ก็เป็นมีสัมพันธ์มากกว่าเพื่อนสาวแน่นอน แหม!! เรียกภาษาแบบป้าๆแถวบ้านเค้าเมาท์ลับหลังกันว่า “อีสองคนนี้ได้กันแล้วแน่นอน!!!!” 15.30 นางมารร้ายเดินเฉิดฉายพร้อมกางเกงเก๋ๆ 2 ตัวในราคาแค่ 300 เหรียญ หล่อนดูจะภูมิอกภูมิใจเหลือเกิน แม้ว่าฮ่องกงช่วงนี้จะไม่ใช่ช่วงออนเซลล์ แต่หล่อนก็ยังสามารถหาของขวัญสำหรับตัวเองได้ในราคาถูก เราสองคนเจอะผู้ชายร่างกำยำ แต่แต่งตัวสำอาง ที่สำคัญหล่อมากกกกกกกกกก “ต๊ายยย แกดูผู้ชายคนนั้นสิ” “เสื้อขาวชี่มี๊เคอะ” นางมารร้ายตอบรับมุขอย่างใจตรงกัน “ช่ายค่ะ แกว่าเค้าเป็นมะ” เราก็เจื้อยแจ้ว “เราอย่าถามว่าเค้าเป็น...เลย เรามาลุ้นกันดีกว่า ว่าเค้าเป็นรุกหรือรับ” ต๊ายยย ร้ายนะยะ นี่คิดถึงขั้นขนาดอยากจะมีซัมซิ่งรองกับพี่ชายเสื้อขาว จิ้นไปขนาดว่าเค้าจะรุกหรือว่ารับเนี่ย!!! ว่าแต่ ชั้นคบกะหล่อนมาจะ 10 ปีแล้ว ชั้นยังสงสัยอยู่เลยว่าหล่อนเป็นรุกหรือรับกันแน่ แอร๊ยยยยยสสส์ ไม่เอาๆ ชักจะเริ่มลงต่ำกว่าสะดือลงไปทุกทีๆแล้ว เด็กต่ำกว่าอายุ 18 ปี ไม่ควรอ่านนะจ๊ะ ข้ามไปได้เลย.... จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 15.35 จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนนึง อุ้มลูกมาแต่ไกลแล้วส่งให้ชายเสื้อขาวคนนั้น เค้ารับเด็กมาแล้ววางลงบนรถเข็นที่อยู่ไม่ไกลนัก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เป็นไปได้ยังไง ผู้ชายใส่เสื้อขาวพอดีตัวเน้นให้เห็นหุ่นที่เฟิร์มสุดๆ เต็มไปด้วยกล้ามท้องและซิกซ์แพ็คขนาดนั้น กางเกงขาสามส่วนสีกากี กระเป๋าเต็มไปหมด รองเท้าแตะกุชชี่ ดูรวมๆยังไง้ ยังไง ผู้ชายแท้ๆก็ต้องบอกว่า ผู้ชายคนนี้เป็นเกย์ กลับมาเดินห้างกับเมีย(ชะนี)พร้อมลูกชายวัยแบะเบาะ.... โอยยยยยยยยยยยยยย เกย์ด้าและ 108 วิธีจับเกย์ที่พวกสาวๆอ่านจากหนังสือปกขาวระดับสูงอย่างคอสโมโพลิแทน หรือหนังสือปกิณกะไร้สาระอย่างคลีโอ คงจะใช้ไม่ได้กับผู้ชายฮ่องกงเสียแล้วจริงๆ 16.30 ขณะที่เดินเตร็ดเตร่ปนความเศร้าาอยู่หน่อยๆ ตอนนี้ตาเริ่มสว่างแล้ว เพราะไม่ว่ามุมไหนของฮ่องกง ผู้ชายไม่ว่าจะเพิ่งแตกหนุ่มหรือแก่จนลูกโตก็มักจะแอบเจือความเปรี้ยวของแฟชั่น(ซึ่งบางครั้งอาจจะเป็นแฟชั่นห่วยๆ) ลงไปในตัวเสมอ บางครั้ง เราอาจจะเดินสวนกับพ่อที่มาเดินชอปปิ้งกับลูกชาย โดยที่ลูกชายอาจจะแต่งตัวเหมือนวัยรุ่นสยาม และพ่ออาจจะแต่งตัวเหมือนพ่อทั่วไปในกรุงเทพ แต่ว่ากลับสวมรองเท้าจากพูม่า ลายสีเขียวสะท้อนแสงตัดกับสีชมพูช๊อกกิ้งพิงค์ (ดีไซเนอร์คิดได้ไงวะ) สวมแว่นตาเฟอรากาโม่ และนาฬิกาไอค์พ็อดอะไรทำนองนั้น ที่จริง.... ผู้ชายฮ่องกงอาจจะมีอาการ(อี)แอบอยู่ในตัวกันทุกคนก็เป็นได้ จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:58:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 17.00 ขณะที่ซื้อชาร้าน คีเหว่ย ควานหากระเป๋าเงินเท่าไรก็ไม่เจอ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กระเป๋าเงินหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย 17.30 ซึ้งใจมากๆ ตี๋น้อยยอมขาดทุน 7 เหรียญ เพื่อขายบัตรออคโทปัสคืน เพื่อเอาเงินสดมารวมกับที่ตัวเองอยู่นิดหน่อย มาเป็นค่ารถเมล์กลับสนามบิน ซาบซึ้งตี๋น้อยสุดๆ จากกิ๊ก สุวัจนี ความร้ายของหล่อนจึงเหลือเพียงเป้ย ปานวาดเท่านั้นเอง (ยังแอบไม่ไว้ใจความหวังดี) “ที่จริง ชั้นก็กลัวกระเป๋าเงินหายเหมือนแกนะ เลยขายๆมันไปดีกว่า” นั่นไง จริงๆ ก็แอบเสียเซลฟ์เหมือนกูแหละฟะ แต่ช่างเหอะ ยังไงเธอก็เป็นคนช่วยชีวิตชั้น 18.00 หลังจากเก็บของที่โฮสเทล พร้อมกับใช้สายตาเล้าโลมพนักงานของโฮสเทลที่หล่อพอประมาณได้สักพัก เราก็มุ่งหน้าสู่สนามบิน 19.00 หิวมากกกกกกกกกกกกกก อาหารในสนามบินก็แพงโคตรๆ เงินก็หมดแล้ว ตี๋น้อยก็แวะไป คาเฟ่ เดอ โครัล ทันทีเพื่อหาอะไรกิน ส่วนเราผู้ทำกระเป๋าเงินหาย และเหลือเงินอยู่เพียง 2 เหรียญก็ได้แต่ทำตาละห้อย มองตี๋น้อยกินเกี๊ยวกุ้ง “ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด อา”    ตี๋น้อยกำลังทำท่าซดน้ำซุปร้อนๆ จากถ้วยหมี่เกี๊ยว “อุ๊บสส์ กุ้งเป็นตัวเลยอ๊า” ตี๋น้อยซึ่งตอนนี้ระดับความร้ายกาจจากเป้ย ปานวาดกลายเป็นกิ๊ก สุวัจนี คูณสองเรียบร้อยแล้วนั้น ยังคงทรมานคนหิวด้วยการแสร้งกัดเกี๊ยวให้เห็นกุ้งตัวอวบ และซดน้ำซุปเสียงดังพร้อมเรออย่างไร้มารยาทแต่เต็มไปด้วยมารยาสาไถแทน 19.15 โมโหมาก เลยรีบแจ้นไปแลกเงิน แต่ปรากฏว่า เค้าไม่รับแบงค์ 500 เพราะว่าน้อยเกินไป กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ก็กูอยากแดกแค่เกี๊ยวกุ้ง 500 นี่มันน้อยเกินไป แล้วคิดว่ากูจะแดกเกียวกุ้งสักเท่าไรกันฟะ 5 พันงั้นหรือไงล่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  สนามบินเช๊ค แลบ ก๊อก สนามบินติดอันดับโลกแต่มีธนาคารให้แลกเงินแค่ที่เดียว แถมมันยังไม่รับแบงค์ 500 ด้วยยย แถมอีเพื่อนร้ายๆ ก็กำลังแดกเกี๊ยวกุ้งอย่างเอร็ดอร่อย ฮึ่มมมมม!!! ถ้ามีฮ่องกงคราวหน้า กูไม่มากะอีนี่แล้ววว ชิ!!!!! แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 16:39:40 จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:59:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แฮ่กๆๆๆ จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 15:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หนุก หนุก ต่อด้วยทริปแม่สายเลยค่ะ คุณน้องร๊อก รออยู่นะจ๊ะตัว จากคุณ : จิ้มลิ้ม - [ 15 ม.ค. 50 16:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 19 รีบตามมาทันทีที่ได้กลิ่น (ขอบคุณค่ะที่ไปจิกมา พึ่งจะตื่นมาเบิ่งบล๊อกตัวเองพอดี) ฮาไร้ขีดจำกัดอีกเช่นเคย....ตกลงขอลูกชายกันไว้เเล้วใช่มั้ยคะ คุณน้องทั้งสอง....กร๊ากกกกก คคห.9 คงเหมือนชุมชนคนไทยที่ไปใช้เเรงงานในสิงคโปร์เนอะ ดูๆเเล้วน่าเห็นใจ คงไม่มีใครอยากจากบ้านจากเมือง ไปใช้ชีวิตเเบบพลเมืองชั้นสองในบ้านเมืองคนอื่นหรอก (เข้าโหมดนางเอกเหมือนน้องร๊อก เเต่จริงใจนะ) น้องร๊อกทำบล๊อกเถอะค่ะ จะได้มีที่เมาท์เป็นของตัวเอง รับรองพี่จะรีบไปเป็นขาประจำ เเละจะรีบไปเจิมให้ด้วย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ (ฝากไปบอกตี๋น้อยด้วย...อิ อิ) จากคุณ : ปลาทอง9 - [ 15 ม.ค. 50 16:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หง่ะ แม่สายด้วยเหรอ จากคุณ : น้องร๊อก - [ 15 ม.ค. 50 16:40:21 ]

ความคิดเห็นที่ 21 กำลังทำงานเครียดๆ หายเครียดเลยน้องร๊อก 555+ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 50 17:08:42 จากคุณ : luvammie - [ 15 ม.ค. 50 17:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ฮ่าๆๆๆ ขำโค้ดๆ จากคุณ : เทน (ชื่อ เทน นี่แหละ) - [ 15 ม.ค. 50 17:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาาแล้วววว.... ภาคนี้ฮากระจายไปเลยค่ะน้องร๊อก ขอบคุณที่ไปจิกมาค่ะ รอดูฉบับแม่สายนะๆๆๆ จากคุณ : ลาเต้แก้วหญ่ายๆ - [ 15 ม.ค. 50 17:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มันส์วุ๊ย.... [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : กาแฟถ้วยสีฟ้าและห้องรับแขก - [ 15 ม.ค. 50 17:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อ้าว จบแบบหมดตัวเลยหรือนี่ เอ๊ะ ยังมีเงินไทยเหลือนี่นา ก็ทำไมไม่ใช้เงินไทยซื้อของไปเลยละ น้องร๊อก อ้าว ไม่ได้หรือ เพราะเป็นสนามบินต่างประเทศ ฮ่า ฮ่า ไม่ได้สมน้ำหน้านะ สงสารนะ แหม ผมไปวันที่ 14 ธันวาคม กลับ 17 ธันวาคม 2549 เลยไม่ได้เจอกัน ไม่อย่างนั้น จะพาไปเลี้ยงติ่มซำที่สนามบินเสียให้เข็ดไปเลย เออ เราได้ไปเที่ยวเรือ ตอนกลางคืน ไปเกาะ Lamma ด้วยละ ไปกินอาหารทะเลสดกัน เอาอย่างนี้ คราวต่อไป จะไปฮ่องกง บอกกันล่วงหน้าหน่อย จะได้เซ็ทวันไปพร้อมกัน จะเลี้ยงอาหารทะเลครับ แถมเป็ดย่าง ห่านย่าง และไก่ต้มอีกด้วย จริงจริงนะเอ้า ไม่ได้พูดเล่น จากคุณ : xebec - [ 15 ม.ค. 50 18:58:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สนุกมากๆครับ เล่าซะเห็นภาพตามทุกช็อต จากคุณ : ฟองโซดา - [ 15 ม.ค. 50 19:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตามดูจนจบ เพลินดี แต่...อ่านจบแล้วรู้สึกตัวเองแก่ไปเยอะเลยแฮ่ะ กับคำที่วัยรุ่นใช้กันอยู่ หวังว่าคงเป็นศัพท์เฉพาะช่าง ที่ไม่ได้มีผมคนเดียวที่ล้าหลังตามไม่ทัน 5 5 5 จากคุณ : WONDERFUL_DAY - [ 15 ม.ค. 50 19:35:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 กรี๊๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่วันเดอร์ฟูลเดย์ เค้าเป็นแฟนคลับพี่อยู่นะ จากคุณ : น้องร๊อก - [ 16 ม.ค. 50 09:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เหอๆๆ น้องร๊อก คราวหน้าถ้ามาคนเดียวแล้วเป๋าตังค์หายจะยิ่งแย่ไปใหญ่นา อ๊ะ แต่ไม่แน่ อาจได้ชายกล้ามล่ำรับไปอุปการะก็เป็นได้ อิอิ จากคุณ : bangkok dream - [ 16 ม.ค. 50 09:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 30 หนุกดีๆ เล่าซะจิ้นตามได้เลย 555 แอบสงสารที่กระเป๋าตังค์หาย ดีนะ มาหายวันกลับ จากคุณ : Neat - [ 16 ม.ค. 50 11:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ส่งลิงค์ให้เพื่อนดู เพื่อนบอกว่าขอเป็นแฟนคลับอีกคนได้ไหม........ เพื่อนกำลังเศร้าเพราะแฟนไม่รักอยู่พอดี เจอกระทู้นี้เข้าไป ลืมเศร้าเลย ปล. เราก็โยนเหรียญครั้งที่ 2 แล้วเข้าปากปลาเหมือนกันเลย ดีจายสุด ๆ ธรรมดาเล่นเกมงานวัดไม่เคยชนะอะไรสักอย่าง สงสัยปีนี้ดวงจะดี จากคุณ : ถ้ามีตังค์นะจะกินให้หมดเลย - [ 16 ม.ค. 50 13:52:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สนุกครับ ขอให้มีรีวิวใหม่ๆออกมานะจ๊ะ จากคุณ : ov69 - [ 16 ม.ค. 50 14:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านไป ขำไป จนคนข้างๆ หันมามองกันใหญ่เลย สนุกมากค่ะ จากคุณ : ananity - [ 16 ม.ค. 50 14:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ชอบมากกกก นานแค่ไหนก็จะคอยติดตาม จากคุณ : AiMaMi - [ 16 ม.ค. 50 19:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขำก้าก...ตอนที่โยนเหรียญ กับตอนฝรั่ง f--k u มีทริปต่ออีกมั้ยอ่ะ .. ขอด่วนๆๆๆๆ ^ ^ จากคุณ : ณ วันหนึ่งเราจะมาพบกัน - [ 16 ม.ค. 50 20:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ความคิดเห็นที่ 9 บางครั้ง สิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่บางคนอาจจะเหมือนรังเกียจที่พวกหล่อนทำให้ที่ทางดูรกรุงรังไปบ้าง แต่ถ้านั่นมันคือความสุขทั้งหมดที่พวกเธอพอจะหาได้จากเมืองใหญ่ๆ ที่ผู้คนเริ่มไร้น้ำใจแบบนี้ เราควรจะดีใจในความพอเพียงที่พวกเธอมี ไม่แน่ว่าความสุขเล็กๆแบบนี้ที่พวกเธอพอจะมีมันอาจจะยิ่งใหญ่กว่าความสุขสวยหรู ราคาแพงของใครอีกหลายคนบนโลกใบนี้ก็ได้ หลังจากคิดได้แบบนั้น เราก็ได้แต่มองเธอแล้วยิ้มๆ ออกมา ใครกันนะที่จะบอกว่า อะไรทำให้เรามีความสุข อะไรทำให้เรามีความทุกข์  ตัวเราเองเท่านั้นแหละที่จะรู้ ถ้าเรามองทุกข์ให้เป็นสุข เราก็สามารถมีความสุขบนความทุกข์นั้นได้ ^ ^ ^ อ่านถึงตรงนี้ บ่งบอกถึงตัวตนของน้องร๊อกอย่างแท้จริง ชื่นใจนะคะ สิ่งนี้ทำให้เห็นว่า แม้ว่าน้องร๊อก(เมื่อมองผ่านตัวอักษร)จะดูว่มีบุคลิกภาพอีกแบบ แต่แท้ที่จริงแล้วในด้านจิตใจน้องร๊อกก็เข้าใจเห็นใจวิถีทางของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แม้ว่าสำนวนและศัพท์แสง จะเหมือนดังที่คุณWONDERFUL_DAY กล่าว พยายามทำความเข้าใจอยู่ค่ะ บางคำไม่เคยได้ยินเลย สงสัยว่าเราอยู่ห่างไกลวัยรุ่นไปมาก ถึงมากที่สุด อิอิ นับว่าน้องร๊อกได้ช่วยเปิดโอกาสให้เรียนรู้โลกของวัยรุ่นอีกมุมหนึ่ง ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : Komi (komi_to) - [ 17 ม.ค. 50 12:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ชอบๆๆๆ อ่ะ  หนุกจัง ^_^ จากคุณ : Hermy - [ 17 ม.ค. 50 12:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 39 กำ เป๋าหายอีกรึน้องร๊อก แวะมาลงชื่อด้วยคนจ้า จากคุณ : หนูคิสเซอร์วิส (KissAhoLicGal) - [ 11 มี.ค. 50 03:06:59 ]