ความคิดเห็นที่ 1 ฟังแล้วรู้สึกดีจังที่ยังไง ๆ ก็ยังมีคนไทยที่น่ารักอยู่ ร่วมประทับใจด้วยคนค่ะ จากคุณ : onenuengone - [ 28 ม.ค. 50 18:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ดีใจด้วยค่ะที่คุณได้ประสบการณ์ดีๆแบบนี้กลับมา คนไทย ยังไงก้อยังใจดีมีเมตตาเสมอค่ะ โดยเฉพาะคนเหนือ :) จากคุณ : KaLaMunGG_G - [ 28 ม.ค. 50 21:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไปเกาะช้าง  มันจะมีช่วงขึ้นเขาชันๆ ถ้ารถใครไปติดตรงนั้น แล้วหยุดค้างเลย จะทำเอารถอื่นเสียกำลังไปด้วย เราเจอรถติด ก็หลบข้างทางอย่างรู้งาน เอาหินหนุน รถอื่นๆก็หลบหมด เพราะเค้าติดกันเป็นแพเลย 2-3 คัน ขึ้นไม่ได้ คนขับเราก็ผู้หญิงด้วย ไม่รู้เอาไงดี  จะไปเข็นก็กลัวรถทับ มีคนเกาะช้าง  จำได้ว่าขับกระบะสีขาว สวนลงมา ขอเรียกเค้าว่า "พี่แมน"  คือพี่เค้าแมนมาก มาลงจอดข้างๆทาง แล้วไปขับรถคันที่ติดแหงก ขึ้นไม่ไหวให้  ขึ้นผ่านโค้งนั้นไปทีละคันๆๆ จนหมด มีฝรั่งนั่งท้ายรถมา  เห็นคนจอดเยอะนึกว่าอุบัติเหตุ ขอลงกลางโค้งเลย  รถก็จอดให้  รถคันนั้นติดอีกขึ้นไม่ได้ พี่แมนแกก็มาขับให้ จังหวะการขึ้นดีมาก  ชันๆยังไหลไม่เท่าไหร่ คิดดูว่า คุณต้องขับรถไปอีก 1-200 เมตร แล้ววิ่งลงมา  ขับขึ้นไปอีก แล้ววิ่งลงมา 3-5 รอบ ไม่พอ มีรถขายไก่ มาติดแหงกอีกคัน อีรถนี่หนักด้วย พี่แมนก็แมนมาก ไปขับขึ้นให้อีก  ทีนี้พวกเราเชื่อใจเค้าแล้ว ก็ไปเข็นให้   หลังจากนั้น รถทั้งหลายก็ขึ้นไปได้หมด จำได้ว่าพี่แมนแก วิ่งหลายรอบมาก แต่ยิ้มแย้มสุดๆ ยังหันมาถามพวกเราว่า "จะให้ขับขึ้นไปมั้ย" เราได้แต่ยิ้มขอบคุณ เพื่อนเรากำลังใจมาเลย ค่อยๆไต่ไป พี่แมนขับเลยไปเลยก็ได้ หรือจอดรอเฉยๆก็ได้ แต่เค้าไม่ทำ  เค้าช่วยคนอื่นๆโดยไม่ดูดายเลย แม้จำหน้าเค้าไม่ได้   แต่ยังรู้สึกว่า "คนมีน้ำใจ" มีอยู่หลายที่ในโลก จากคุณ : ป้าหนอน - [ 29 ม.ค. 50 02:41:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ประทับใจ เหรอคะ เอาล่าสุดไป ดอยอินทนนท์ .. กลางคืน นั่งรอบ กองไฟ ใคร ต่อ ใคร ก็ มานั่งคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์  กัน ต่างเมือง ต่าง ถิ่น  แต่ หัวใจเดียวกัน .. หัวใจ รักการท่องเที่ยว จากคุณ : honeybfit - [ 29 ม.ค. 50 08:49:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นี่ก็ล่าสุดเหมือนกัน เมื่อ 25 ธค.49 - 2 มค.50 ไปแอ่วเหนือที่ บ้านแม่ลาหลวง อ.แม่ลาน้อย จ.แม่ฮ่องสอน เป็นหมู่บ้าน OTOP ชาวเขาเผ่าล้วะ ( ละ - วะ อ่านเร็วๆ ) ทำเครื่องเงิน คนข้างกายเขาชอบ ก็ต้องตามใจเขาหน่อย ความประทับใจครั้งที่ 1 มันเกิดขึ้นตอนที่เราเข้ามาในหมู่บ้านแล้ว วันนั้นOTOP หยุด ก็เลยลองถามน้องผู้หญิง(ชื่อสุพัตรา)ที่เขาเป็นเจ้าของร้านค้าในหมู่บ้าน (น้องเขาพูดไทยได้ แต่ญาติเขาพูดไม่ค่อยได้) ว่าจะซื้อเครื่องเงินได้ที่ไหน เขาก็พาเราไปที่บ้านหลังติดกับเขา ซึ่งเป็นบ้านญาติเขาเอง เมื่อซื้อกำไลเงินของเขาแล้ว ลองขอของที่ระลึกกับเขาๆก็เอาย่ามใส่ของ ที่เราเห็นชาวเขาๆชอบสะพาย มาให้เราเลือกคนละย่าม สวยมากๆ เขาทอเองด้วย ตอนนั้นเกิดความรู้สึกเลยว่า ประทับใจพวกเขามากๆ ที่มีน้ำใจตอบแทนโดยไม่ลังเล และความประทับใจครั้งที 2 (เวลาเดียวกัน)เกิดขึ้นเมื่อได้เอากำไลเงินที่ซื้อตอนอยู่ที่กรุงเทพฯ มาให้เขาซ่อมให้ด้วย ตกลงราคาแล้ว ก็จะโอนเงินก่อนส่งของ แต่วันนั้นเขาโทรมาตอนเช้าว่ากำไลเสร็จแล้วๆเราก็ยังไม่มีเวลาไปโอนเงิน ตอนเย็นเขาโทรมาถามว่ายังไม่ได้โอนเงินใช่ไหมเพราะเขาเช็คยอดจากตู้ATM เราก็เลยต้องรีบไปโอนให้เขาในคืนนั้นเลย เราก็ได้รับของ เขาก็ได้รับเงิน ความประทับใจครั้งนี้มันเกิดขึ้นเพราะค่าจ้างที่เขาได้รับ 500 บาท แต่เขาต้องเสียค่ารถเมล์มากดเงินที่ อ.แม่สะเรียง อีก 40 บาท ได้รับจริง 460 บาท และต้องนั่งรถอีก 20-30 กม. ได้โทรศัพท์กับคุณลุงที่ทำกำไลให้ว่าขอโทษด้วย ที่ทำให้ต้องขาดทุน คุณลุงบอกไม่เป็นไร และพูดว่าเงินที่ อ.แม่ลาน้อยหายาก ได้เท่าไรก็ต้องเอาไว้ก่อน ส่วนเงินที่กทม.นั้นหาง่าย ทำเอาเราอึ้งกับคำพูดของลุงเลย และในวันเด็กที่ผ่านมาเราก็เลยขอใช้หนี้คุณลุง โดยส่งเครื่องเขียนไปให้น้องสุพัตรา นำไปแจกเด็กๆที่หมู่บ้าน และน้องสุพัตราก็บอกกับเราว่าได้นำของไปแจกเด็กๆ เรียบร้อยแล้ว ทำเอาเราอิ่มเอิบในหัวใจ มีความสุขจริงๆ และความประทับใจสุดท้ายก็คือ น้องสุพัตราและญาติที่ทำกำไลเงินให้บอกว่า ถ้ามาคราวหน้าให้มาพักที่บ้านเขาได้เลย พร้อมที่จะเลี้ยงดูปูเสื่อ นี่คือน้ำใจที่บริสุทธ์ของชาวเขาที่มีการศึกษาน้อย พร้อมที่จะต้อนรับนักท่องเที่ยวเสมอ แม้เงินที่ได้จะไม่มากมาย......สุดแสนประทับใจ จากคุณ : YOU4 - [ 29 ม.ค. 50 16:44:56 A:210.4.138.10 X: TicketID:137396 ]