ความคิดเห็นที่ 1 ....9 กุมภาพันธ์ 2550.... วันนี้ออกจากบ้านแต่เช้ามืดครับ เพราะไฟลท์ FD3571 สู่กัวลาลัมเปอร์ของผมออกแต่เช้าตรู่อ่ะดิครับ...แต่ก็โชคดีมากๆที่ไฟลท์นี้ผมเจอลูกเรือใจดีทั้งนั้น ทั้งพี่เกด น้องฝน และคุณสจ๊วตอีกคนนึง (ลืมชื่อครับ ขออภัย)...ขอบคุณที่มาคุยกันอย่างสนุกสนานนะครับ แม้ว่าต้องหลบหลีก “คนที่คุณก็รู้ว่าใคร” บ้างก็ตาม อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 น้องคาราบาวแดงมาจอดสนิทที่ LCCT กัวลาลัมเปอร์แล้วครับ วันนี้ไม่เลทมากครับแค่ 10 นาที...สบายๆครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:43:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แต่แล้วก็เจอดีกะ Airasia Indonesia (QZ) ครับ เพราะไฟลท์ไปสุราบายาดีเลย์ไปชั่วโมงนึง...เลยมานั่งหลับคอพับคออ่อนรอ Boarding ซะเงกเลยครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นครั้งแรกที่ผมได้ใช้บริการ Airasia Indonesia อ่ะครับ...หน้าตาเครื่องก็เหมือนของไทยแอร์เอเชียนี่ล่ะครับ 737-300 สภาพเก่าหน่อย ตรงหัวเครื่องมีธงชาติอินโดนีเซียแปะหราเลยครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้ววว เมื่อได้เห็นคุณแอร์สาวชาวอินโดนีเซีย ช่างสวยคมงามขำราวกับ “นางบุษบา” เพราะอย่างนี้นี่เอง “ระตูจรกา” เลยหลงใหลนักหนา....(พร่ำเพ้อออกแนวอิเหนามากไปนิดนึงนะครับ อิอิ) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราใช้เวลาบินประมาณสองชั่วโมงกว่า เกือบๆสามชั่วโมง แล้วก็มาถลาร่อนลง ณ เมืองสุราบายา (Surabaya) เกาะชวาภาคตะวันออก ประเทศอินโดนีเซียแล้วครับ... มาถึงก็เจออุปสรรคเลยก็คือ “ฝนตก” ครับ เพราะช่วงเดือนมกรา-กุมภา เป็นช่วงหน้าฝนของเกาะชวาพอดีเลยครับ สงสัยเย็นนี้คงได้นอนเล่นในที่พักอย่างเดียวล่ะมั้งเนี่ย หุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:45:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ภายใน Terminal ใหม่เอี่ยมของ “Juanda International Airport” ท่าอากาศยานเมืองสุราบายาครับ...หรูหราอะร้าอร่ามดีแท้ ดูๆไปน่าจะหรูกว่าสนามบินที่เกาะบาหลีอีกนะเนี่ย... ของใหม่ถอดด้ามก็ดียังงี้แหละครับ จริงป่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผ่าน ตม. และแสกนสัมภาระเรียบร้อย ผมก็ออกมาหาที่แลกเงินครับ...คราวนี้เงิน USD สามารถแลกเป็นเงินรูเปี๊ยะอินโดนีเซีย (Rp.) ได้ในอัตรา 1 USD = 8,850 Rp. ครับ เรทนี้สำหรับใช้แบงค์ใหญ่อย่าง 100 USD แลกนะครับ...แต่ถ้าเป็นแบงค์เล็กย่อยๆอย่าง 10 หรือ 20 USD จะได้เรทต่ำกว่านี้คือ 1 USD= 8,600 Rp. เองครับ... (ผมลองคำนวณอัตราแลกเปลี่ยน ระหว่างเงินไทยกับเงินอินโดคร่าวๆ ก็น่าจะราวๆ 1 บาท = 236 Rp. ครับ) ทริปนี้ผมแลกตังค์ไป 170 USD ได้มาเกือบๆ 1,500,000 Rp. เลยได้เป็นอาเสี่ยเงินล้านเหมือนตอนไปเมืองลาวเชียวนะครับ เหอๆๆ....ส่วนหน้าตาธนบัตรอินโดนีเซีย เป็นแบบในรูปนี้ล่ะครับ สีสันสดใสดีเนอะ...ว่ามั้ย จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:47:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากนั้นก็หารถเข้าเมืองครับ...ความจริงแล้วที่สนามบินนี่มีรถโดยสาร Damri ไปส่งที่สถานีขนส่ง Purabaya ด้วยนะครับ ค่ารถโดยสารถูกมากแค่ 5,000 Rp. แต่เมื่อไปถึงสถานีขนส่งแล้ว ก็ต้องต่อรถเมล์เข้าเมืองอีกทอดนึงครับ...ตอนนี้ฝนก็ตกอยู่หนักพอสมควร ผมเองก็ชักขี้เกียจแล้ว เลยตกลงใจว่าจะไปแท็กซี่ดีกว่าอ่ะครับ... เคาน์เตอร์แท็กซี่ Prima อยู่ข้างซ้ายในรูปนี้ล่ะครับ ราคาคิดเป็นเรทตามโซนใกล้ไกล อย่างผมจะไปโรงแรม Ibis Rajawali ย่านไชน่าทาวน์ก็ 85,000 Rp. ครับ แพงเหมือนกันนะเนี่ย... รถเจ้านี้จะเก่าหน่อยครับ แต่แอร์เย็นสบายดี....ซึ่งในสนามบินนี้จะมีแท็กซี่อีกเจ้านึงครับ Kaha รถใหม่กว่า แต่ไม่ได้ถามราคามาครับ หุหุ อ้อ...เคาน์เตอร์ Tourist Information ของสนามบินที่เห็นในรูปนี่ สามารถขอเอกสารและแผนที่ท่องเที่ยวต่างๆได้ฟรีครับ เจ้าหน้าที่อัธยาศัยดีด้วยครับ...ดีมากๆเลยครับ...อิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แท็กซี่วิ่งฝ่าฝนมาจากสนามบิน ใช้เวลา 45 นาทีก็มาถึงโรงแรม Ibis Rajawali อยู่ทางตอนเหนือของเมือง ในโซนตัวเมืองเก่าครับ (ที่เดียวกับที่คุณ k.j เคยพักครับ)...ห้องพักสะดวกสบายดีเลยอ่ะครับ รายละเอียดโรงแรมกดดูที่นี่นะครับ http://www.asiarooms.com/indonesia/surabaya/ibis_rajawali.html จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ที่ผมเลือกมาพักที่นี่ เพราะตอนแรกกะว่าเย็นๆ จะมาเดินเล่นชมโซนเมืองเก่าของสุราบายา ย่านไชน่าทาวน์ ชุมชนอาหรับและมัสยิดหลวง “Masjid Ampel”...ปรากฏว่าฝนตกไม่หยุดเลย แผนการเดินเล่นยามเย็นเลยต้องพับไปซะ ได้แต่ชมวิวจากหน้าต่างห้องพักนี่ล่ะครับ ว้า.... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นั่งๆนอนๆในห้องรอฝนหยุด ก็เลยเอาเอกสารแผนที่ต่างๆมีดูครับ...สำนักงานการท่องเที่ยวเมืองนี้ใช้ได้นะ ช่วยในการวางแผนไปเที่ยวได้มากเลยครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พลบค่ำแล้วฝนหยุดตกพอดี...ผมเลยเดินออกจากโรงแรมไปสำรวจ “Kya Kya” ย่านไชน่าทาวน์ของเมืองสุราบายาครับ แค่ข้ามสะพานข้ามแม่น้ำเล็กๆก็ถึงแล้ว...แต่ปรากฏว่า กลายสภาพไปจนเกือบจะเป็น “เมืองผีสิง” อยู่แล้วครับ ไฟถนนน่ะสว่างดี แต่อาคารร้านรวงต่างๆปิดสนิทเงียบสงัด ทั้งที่เพิ่งจะทุ่มเศษๆเอง ผมเดินตรงไปตรงที่เป็น Warung หรือที่ขายอาหารเหมือนตลาดโต้รุ่ง ก็ยิ่งเหงาหงอยไปถนัดใจ คนขายของนี่นั่งตบยุงรอลูกค้าอยู่เหนื่อยหน่าย พอเห็นมีคนเข้าไปก็ราวกับได้เงินล้าน รีบกุลีกุจอมาเชิญนั่งแล้วสั่งอาหาร...ผมเองคืนนั้นได้ทานแค่ข้าวผัดกับชาร้อน เพราะไม่รู้จะสั่งอะไรแล้ว สะเต๊ะก็ไม่กล้าทาน กลัวไม่สดอร่อยเหมือนที่จาการ์ต้า...เห็นแล้วก็สงสารคนขายของในไชน่าทาวน์นี่จริงๆ วันนึงจะขาดทุนกันเท่าไหร่ล่ะเนี่ย... นี่อาจจะเป็น “ลมหายใจเฮือกสุดท้าย” ของเมืองเก่าสุราบายาแล้วมั้งครับ...ผู้คนเหมือนจะไปอยู่ย่านธุรกิจการค้าเมืองใหม่กันหมด ทิ้งให้ชุมชนเก่าอย่างนี้ค่อยๆสิ้นใจไปทีละน้อย...เฮ้อ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คืนนั้นผมนอนเร็วเป็นพิเศษครับ เพราะตั้งแต่เช้ามืดแล้ว ต้องแหกขี้ตามาขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ บิน 2 ตุ้บกว่าจะถึงสุราบายา แถมมาเจอฝนอีก เจอะยังงี้ก็ขอรีบหลับดีกว่าอ่ะครับ... ....10 กุมภาพันธ์ 2550.... วันนี้ผมต้องเช็คเอาท์แต่เช้าครับ นัดรถเช่าพร้อมคนขับไว้ กะว่าจะไปตระเวนอีกหลายที่ก่อนไปส่งที่ Cemoro Lawang ใกล้ๆภูเขาไฟ Bromo อ่ะครับ.....อันนี้เป็นมื้อเช้าของโรงแรมครับ...บุฟเฟ่ต์เค้าของไม่เยอะ มีให้เลือกไม่กี่อย่างเอง แต่รสชาติก็โอเคครับ...เครื่องดื่มสีแดงๆนั่นเค้าว่าเป็น “น้ำฝรั่ง” ครับ เพิ่งจะรู้ว่าฝรั่งที่อินโดเนื้อมันสีแดงๆแฮะ อันนี้อร่อยดีครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องรถเช่าเนี่ย ผมติดต่อผ่านเจ้าหน้าที่โรงแรมเหมือนคุณ k.j ครับ...ได้เป็นรถ Toyota Kijing สภาพใหม่กิ๊บเนี้ยบนิ้ง กว้างขวางนั่งสบาย พร้อมพี่คนขับที่แสนสุภาพ...ราคาตกลงกันที่ 600,000 รูเปี๊ยะ (เรทเดียวกับที่คุณ k.j เช่าเลยครับ) ซึ่งรวมค่าน้ำมัน ค่าผ่านทางต่างๆด้วยแล้ว...ตีเป็นเงินไทยก็ซัก 2,500 บาทครับ สำหรับการเช่า 1 วันเต็ม (12 ชั่วโมง) ครับ... ผมเห็นสภาพรถนี่แล้วโอเคเลยครับ ไม่ต่อซักคำ เพราะรถเค้าดีจริงๆ รถแบบนี้จริงๆแล้วนั่งได้ถึง 5 คนนะครับ ถ้าหาเพื่อนมาหารเฉลี่ยเที่ยวด้วยกันนี่เวิร์คมากๆ แต่คราวนี้ชวนใครไม่ทัน ผมก็เลยฉายเดี่ยวครับ หุหุ... เหตุที่ผมไม่ได้ใช้รถประจำทางเพื่อขึ้นไป Cemoro Lawang เลยทั้งที่ราคาถูกกว่าเป็นสิบเท่า...ก็เพราะผมมีแผนการเดินทางที่จะสำรวจโบราณสถาน และร่องรอยอารยธรรมโบราณหลายแห่งในเขตชวาตะวันออก ซึ่งเป็นแนวการเที่ยวที่ผมถนัดและโปรดปรานมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว การเช่ารถส่วนตัวน่าจะดีที่สุดครับ เพราะโบราณสถานหลายๆแห่งไปด้วยรถประจำทางยากลำบากครับ เพราะต้องซอกแซกมากมายไม่ใช่ใกล้ๆด้วย...ทุ่มทุนสร้างเช่ารถนี่คุ้มสุดๆแล้วครับ...อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 50 07:47:32 จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาเริ่มต้นที่ Hero’s Monument อนุสาวรีย์วีรบุรุษในการต่อสู้เพื่อเอกราชของอินโดนีเซียครับ ดูแล้วคล้ายๆอนุสาวรีย์ชัยฯของบ้านเราเนอะ หุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากนั้นผมก็บอกพี่คนขับว่าอยากไปชม “หลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์” ประจำเมืองสุราบายา...ถึงแม้เมืองสุราบายานี้ประชากรส่วนใหญ่จะเป็นมุสลิมหมดแล้ว แต่ก็มีพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองด้วยนะครับ เป็นของเก่าโบราณอายุตั้ง 700 กว่าปีแล้ว...คนทั่วไปเรียกขานนามท่านว่า “โจโกโดลก” (Joko Dolog) แปลเป็นไทยว่า “หลวงพ่ออ้วน” (The Fat Monk) ครับ...องค์หลวงพ่อประดิษฐานอยู่บนศาลาหลังย่อมท่ามกลางต้นไทรร่มรื่น ในซอยเล็กๆฝั่งตรงข้ามด้านหน้า Governor Residence นี้ล่ะครับ... สำหรับเรื่องราวของ “Joko Dolog” หลวงพ่ออ้วนเมืองสุราบายา...เชื่อกันว่า...เป็นพระพุทธรูปฉลองพระพระองค์ของพระเจ้ากฤตนคร (King Kertanagara) กษัตริย์แห่งอาณาจักรสิงหาส่าหรี ผู้ปกครองดินแดนชวาตะวันออกเมื่อ 700 ปีก่อน พระองค์ทรงอุปถัมภ์ทั้งพุทธศาสนาและศาสนาพราหมณ์ จึงได้สร้างทั้งวัดวาอารามและเทวสถานมากมาย...พระพุทธรูปองค์นี้เป็นพระปางมารวิชัย เชื่อถือกันตามลัทธิมหายานว่าคือ “พระธยานิพุทธอักโษภยะ” พระพุทธเจ้าผู้ครองสวรรค์ทางทิศตะวันออก และเป็นตัวแทนองค์พระเจ้ากฤตนครด้วยครับ...แต่เดิมหลวงพ่ออ้วนท่านประดิษฐานอยู่ที่อื่นครับ พอยุคอาณานิคมดัชท์ ก็มีการเคลื่อนย้ายองค์หลวงพ่อมาไว้ในเมืองสุราบายานี่ล่ะครับ (Concept เดียวกับพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 อาณาจักรขอม ทรงสร้างพระพุทธรูปฉลองพระองค์ไว้ในปราสาทบายนไงล่ะครับ) เสียดายแต่ว่าวันนั้น ประตูเข้าบริเวณศาลาหลวงพ่อมีล็อคกุญแจไว้...ผมเองเลยได้แต่ไหว้ท่านตรงข้างรั้วนี่ล่ะครับ แล้วอธิษฐานขอพรท่านว่า...“สาธุ ขอองค์หลวงพ่อคุ้มครองให้ลูกช้างเดินทางแคล้วคลาด ปราศจากภยันตรายใดๆ ขอให้อากาศแจ่มใสทิวทัศน์งดงาม สมกับที่รอนแรมไกลมาจากเมืองสยาม แล้วอยากจะมาชมเป็นบุญตาด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ...” (ในวันต่อมา...อยากจะบอกว่า หลวงพ่ออ้วนท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆครับ... ) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผ่านสถานที่สำคัญ 2 แห่งในเมืองสุราบายาแล้ว ก็เดินทางต่อครับ...วันนี้นั่งรถคนเดียว เป็นพระราชาประพาสเมืองอิเหนาเลย เหอๆๆ ถนนหนทางในเขตโดยรอบสุราบายา ค่อนข้างเล็กครับ ยวดยานต่างๆก็สัญจรกันมากมาย รถเลยเคลื่อนได้ไม่เร็วนัก ดังนั้นใครจะไปสนามบินต้องเผื่อเวลาหน่อยนะครับ... แผนการเดินทางของผมในวันนี้ก็คือ เมื่อออกจากสุราบายาแล้ว จะดิ่งตรงไปยังเมืองโทรวูลัน (Trowulan) อดีตเมืองหลวงเก่าของอาณาจักรมัชปาหิต เข้าชมพิพิธภัณฑ์โบราณคดี และแวะดูร่องรอยโบราณสถานที่ยังเหลืออยู่ในเมืองนั้น...จากนั้นก็ตีรถยาวข้ามภูเขาเปหนังกุหงัน (Gunung Penanggungan) แว่บมาชมปราสาทจันทิจาวี (Candi Jawi) แล้วต่อด้วยการบุกบั่นเพื่อค้นหา “สระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหัน” (Holy Bathing Place of Candi Belahan) ...เมื่อเสร็จภารกิจช่วงเย็นแล้ว ก็ยิงยาวขึ้นไปเมืองเจโมโรลาวัง (Cemoro Lawang) ริมปล่องภูเขาไฟโบรโม่ (Bromo) เลยครับ...ไงล่ะครับทริปผม อลังการแหวกแนวดีมั้ยล่ะครับ เหอๆๆๆ ส่วนวันพรุ่งนี้ หลังจากชม “ลมหายใจของเทพเจ้า” ภูเขาไฟ Bromo จนอิ่มตาอิ่มใจแล้ว ผมก็จะกลับเข้าเมืองสุราบายาโดยรถประจำทางครับ...ดังนั้น การเดินทางวันขาไปจึงเป็น “ทัวร์พระราชา” นั่งรถส่วนตัวแสนสบาย ส่วนวันขากลับจะเป็น “ทัวร์ยาจกแบกเป้” นั่งเบียดชาวบ้านมากะรถ บขส. อ่ะครับ ได้สองบรรยากาศเลยเนอะทริปนี้ อิอิอิ ขาไป เส้นสีน้ำเงิน...ทัวร์พระราชา ขากลับ เส้นสีชมพู...ทัวร์ยาจกแบกเป้ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 17 ก.พ. 50 23:57:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แอบมาโพสท์ตอนดึก... ก็ตามมาปาด..ด...ด...ตอนดึก...ค่ะ จากคุณ : ไก่แก่แม่ปลาช่อน - [ 17 ก.พ. 50 23:57:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รถของผมวิ่งฉิวออกจากสุราบายา ตรงดิ่งผ่านเมือง Modjokerto โผล่มาถึงเมืองเล็กๆริมทางชื่อว่าโทรวูลัน “Trowulan” ซึ่งในอดีตเคยเป็นที่ตั้งของราชธานีแห่งอาณาจักรมัชปาหิต (Majapahit Empire) จุดหมายสำคัญในวันนี้ของผมครับ มัชปาหิต คืออะไร...??? อาณาจักรมัชปาหิต (Majapahit Empire) คืออาณาจักรฮินดูที่รุ่งเรืองที่สุดในประวัติศาสตร์อินโดนีเซีย ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 700 ปีก่อนโน้น ภายหลังการล่มสลายของอาณาจักรสิงหาส่าหรี...มัชปาหิตมีศูนย์กลางอำนาจอยู่ในเขตชวาตะวันออก เชื่อกันว่าราชธานีตั้งอยู่ตรงที่เป็นเมือง Trowulan ปัจจุบันนี้...อาณาจักรมัชปาหิตมีอำนาจเกรียงไกรมาก ได้ปกครองดินแดนกว้างใหญ่ไพศาล ตั้งแต่เกาะสุมาตรา ชวา บอร์เนียว บาหลี ลอมบก โมลุกกะและสุลาเวสี...แต่ท้ายที่สุดอาณาจักรก็เสื่อมอำนาจลง ภายหลังความรุ่งเรืองของมะละกาขึ้นมาเจริญแทนที่ และอิทธิพลของศาสนาอิสลามที่แผ่เข้าสู่อินโดนีเซีย จนอารยธรรมฮินดูของมัชปาหิตต้องสูญสลายไปในที่สุด... ทุกวันนี้ ยังมีโบราณสถานหลงเหลือในเขตเมือง Trowulan ไม่มากนัก ทั้งเป็นผลจากสงครามระหว่างอาณาจักรต่างๆ และความเสื่อมสลายตามกาลเวลา...แต่สิ่งที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดนี้ ก็บ่งบอกถึงร่องรอยอดีตอันรุ่งเรืองของมัชปาหิตได้ดีเลยครับ.... จุดแรกที่ผมแวะมาดูคือ ”Candi Wringin Lawang” จันทิวะริงกินลาวังครับ...โบราณสถานสูงเด่นตระหง่านอยู่กลางทุ่งนานี่ล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 21 Candi Wringin Lawang เหลือแต่ส่วนของประตูทางเข้าเพียงเท่านั้นแหละครับ ตัวเทวสถานทั้งหมดสูญหายไปหมดแล้ว...แต่ขนาดของประตูนี่ก็ใหญ่โตโอฬารไม่น้อยนะครับ ดูจากขนาดแล้วสูงใหญ่กว่า “ประตูท่าแพ” เมืองเชียงใหม่ซะอีกนะครับเนี่ย...นี่แค่ซุ้มประตูยังใหญ่โตปานนี้ แล้วถ้าตัวเทวสถานจริงๆยุคโบราณจะใหญ่โตขนาดไหนล่ะเนี่ย โอ้ววว ดูไปดูมาก็คุ้นๆนะครับ เพราะที่นี่ก็ทำเป็นซุ้มประตูผ่าครึ่งแยกจากกัน แบบเดียวกับที่เคยเห็นในเกาะบาหลีเลยครับ เรียกว่า “Candi Bentar”...อ่าฮ่า เข้าใจแล้วครับ ที่แท้ก็คือว่า ซุ้มประตูแบบผ่าครึ่งสมัยมัชปาหิตที่ Candi Wringin Lawang นี่เอง ที่เป็น original ต้นตำรับดั้งเดิมของซุ้มประตูสไตล์บาหลี ที่เราเห็นกันมากมายอย่างเจนตานั่นเองล่ะครับ...อืมมม... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 จากนั้นผมก็แวะมาทัศนศึกษา (ใช้คำซะหรูเชียว...อิอิ) ที่พิพิธภัณฑ์โบราณคดี (Museum Purbakala) ประจำเมือง Trowulan ครับ... เข้ามาก็เจอนี่เลย “ยักษ์ทวารบาล” Javanese Style ยืนพิงกระบองอย่างเท่ รอรับแขกหน้าทางเข้าพิพิธภัณฑ์นี่ล่ะครับ...ว่าแต่ว่า ใบหน้าพี่ท่านหายไปไหนล่ะเนี่ย??? จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หน้าตาพี่ยักษ์แกหายไปไม่เท่าไหร่หรอกครับ...ดูเครื่องทรงพี่แกซะก่อน หรูหรามิใช่น้อย แถมยังมีลายหัวกะโหลก ออกแนว hardcore อีกตะหาก...มือพี่ท่านถือบ่วงบาศไว้จับปิศาจร้าย ป้องกันไม่ให้เข้ามาทำอันตรายในนี้ได้...ดีไซน์แจ๋วจริงๆครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:02:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ที่นี่ต้องเสียค่าเข้าชมอีก 5,000 Rp.ครับ ภายในตัวอาคารพิพิธภัณฑ์เนี่ย ถ่ายรูปไม่ได้นะครับ (ไม่เหมือนพิพิธภัณฑ์ใหญ่ในกรุงจาการ์ตา ที่นั่นถ่ายรูปได้อย่างเมามันมากๆ)...นิทรรศการที่นี่มีไม่เยอะครับ แบ่งเป็น Prehistory Gallery (อันนี้มีนิดเดียวเอง) Majapahit Civilization Gallery (อันนี้ใหญ่หน่อย มีของน่าสนใจหลายอย่าง) และอีกห้องนึงกำลังปรับปรุงการจัดแสดงอยู่ เลยไม่ได้เปิดให้ชมครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:03:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ในห้อง Majapahit Civilization Gallery มีโบราณวัตถุน่าสนใจหลายอย่าง ทั้งที่เป็นพระพุทธรูป เทวรูป เครื่องปั้นดินเผาต่างๆแบบที่ชาวมัชปาหิตชำนาญ...ที่โดนใจสุดๆคือ “หมูกระปุกออมสิน” อายุ 700 ปีครับ!!! ซึ่งผมเคยเห็นในพิพิธภัณฑ์จาการ์ตาแล้วตัวนึง อ้วนกลมเชียวครับ...ในพิพิธภัณฑ์นี้มีอยู่ 4 ตัว ขุดพบในบริเวณเมือง Trowulan นี่ล่ะครับ ลักษณะเป็นดินเผาสีส้มๆรูปหมู ตัวอ้วนกลมน่ารัก บนหลังเจาะเป็นรูหยอดเหรียญ...โอ้ววว อันนี้ต้องเป็น “บรรพบุรุษ” ของกระปุกออมสินรูปหมูที่มีอยู่ทั่วโลกแน่ๆเลยครับ!!! มีคำอธิบายบอกไว้ทำนองว่า “ชาวมัชปาหิตโบราณ เป็นคนรู้จักเก็บออมทรัพย์สิน จึงนิยมทำกระปุกรูปหมูไว้เก็บเงินมากมาย” ไอเดียบรรเจิดจริงๆ อิอิอิ...นี่ถ้าชาวมัชปาหิตโบราณเมื่อ 700 ปีก่อนรู้ว่า ในโลกปัจจุบันนี้ก็ยังทำกระปุกออมสินเป็นรูปหมูอยู่ล่ะก็...เค้าคงจะภูมิใจมากเลยนะครับว่า ได้สร้าง “นวัตกรรม” ที่มีอิทธิพลแพร่หลายทั่วโลกมายาวนานหลายร้อยปี ไม่ว่าที่ไหนประเทศใด กระปุกออมสินก็จะเป็นรูปหมูทั้งสิ้น...น่าทึ่งมั้ยล่ะครับ!!! (รูปนี้ ผมถ่ายจากพิพิธภัณฑ์ที่กรุงจาการ์ตา เมื่อปีที่แล้วครับ...เพราะในพิพิธภัณฑ์เมือง Trowulan ห้ามถ่ายรูป แต่ผมเอามาประกอบเพื่อให้เห็นภาพ “บรรพบุรุษ” กระปุกหมูออมสินอายุ 700 ปีของอาณาจักรมัชปาหิตที่ว่านี่ล่ะครับ) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:03:42 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ด้านนอกพิพิธภัณฑ์มีหลุมขุดค้นทางโบราณคดี (Site Museum) ด้วยครับ...ตรงนี้น่าจะเป็นส่วนของ “บ้าน” ของชาวมัชปาหิตในอดีตอ่ะครับ ซึ่งน่าจะเป็นที่อยู่ของชนชั้นสูงด้วย เพราะมีร่องรอยของการปูพื้นด้วยหินกรวดแม่น้ำ การกั้นผนังก่ออิฐ และร่องรอยของ “ตุ่มใส่น้ำ” ด้วยนะครับ... ได้มาเห็นหลุมขุดค้นอย่างนี้ ทำให้ผมนึกถึงบรรยากาศเก่าๆและเพลงคณะที่ร้องประจำสมัยเรียน ป.ตรี เลยอ่ะครับ... “...พวกเราชาวโบราณคดี พวกเรานี้ลำบากยากเย็น บุ้งกี๋ อีเตอร์ จอบ เสียม ตระเตรียมแต่เช้าถึงเย็น ขุดเว้ยขุด ขนเว้ยเข็น เปิดให้เห็น..โบราณคดี...” เดี๋ยวนี้ผมจบมานานแล้วครับติดสบายไปซะแล้ว ให้ผมไปขุดค้นแบบนี้อีกคงเอวเคล็ดแน่ๆล่ะครับ เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:05:14 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ใกล้ๆกับหลุมขุดค้น จะมีลานจัดแสดงประติมากรรมโบราณ ที่แกะสลักจากหินภูเขาไฟด้วยครับ...ชิ้นนี้จะเป็นรูปครุฑ หรือที่คนอินโดนีเซียเรียกตามภาษาสันสกฤตว่า “Garuda” จุดที่น่าสังเกตคือ ครุฑของอินโดจะมีปากยาวๆเหมือนนกปากห่าง ดูค่อนข้างจะน่ารักปนขบขัน ไม่ค่อยจะวางมาดหล่อเท่แบบครุฑของไทยเราอ่ะครับ...ก็แปลกไปอีกแบบนะครับ แฮ่ๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อันนี้น่าจะคุ้นเคยกันดี “ศิวลึงค์” สัญลักษณ์ของเพศชาย รูปเคารพแทนองค์พระศิวะอ่ะครับ...ศิวลึงค์จะต้องตั้งอยู่บนฐาน “โยนี” สัญลักษณ์ของเพศหญิง แทนองค์พระอุมาภควดีเสมอครับ...คล้ายๆกับที่ปราสาทหินพนมรุ้งนะครับ แต่ศิลปะชวาจะเน้นพวกลวดลายประดับต่างๆเยอะหน่อยอ่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สิ่งที่ถือว่าเป็น “Masterpiece” ของพิพิธภัณฑ์ประจำเมือง Trowulan ก็คือ “พระนารายณ์ทรงสุบรรณ” เทวรูปองค์ใหญ่สูงท่วมหัว แกะสลักเป็นรูปพระนารายณ์สี่กร ประทับอยู่เหนือพญาครุฑที่กำลังกางปีกอย่างสง่างาม...เทวรูปองค์นี้อายุเกือบพันปีแล้วนะครับ นักโบราณคดีเชื่อกันว่า น่าจะเป็นเทวรูปฉลองพระองค์ของ “พระเจ้าไอร์ลังคะ” (King Airlangga) มหาราชผู้ยิ่งใหญ่ของเกาะชวาในอดีตครับ... ใครคือ พระเจ้าไอร์ลังคะ...??? “พระเจ้าไอร์ลังคะ” (King Airlangga) เป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ ผู้สืบเชื้อสายจากทั้งสองราชวงศ์ คือราชวงศ์มะตะราม (Mataram) ซึ่งปกครองเกาะชวา และราชวงศ์อุทยัน (Udayana) ซึ่งปกครองเกาะบาหลี ในช่วงเมื่อประมาณ 1,000 ปีมาแล้ว...พระองค์เป็นผู้ฟื้นฟูความเจริญของเกาะชวา หลังจากที่อาณาจักรต่างๆของชวาต้องระส่ำระสาย เพราะถูกรุกรานโดย “อาณาจักรศรีวิชัย” พระเจ้าไอร์ลังคะสามารถกอบกู้เอกราชของชวา ปลดแอกจากอำนาจพวกศรีวิชัยได้ แล้วจึงทรงรวบรวมบ้านเมืองในเกาะชวาเป็นปึกแผ่น ตั้งราชธานีใหม่ในเขตชวาตะวันออก แล้วสร้างความเจริญมากมายให้แก่อารยธรรมบนเกาะชวา ทั้งด้านการปกครอง ศิลปกรรม ทำนุบำรุงศาสนาฮินดูให้รุ่งเรือง และแผ่อำนาจเข้าปกครองเกาะบาหลีด้วยครับ...ประวัติศาสตร์อินโดนีเซียยกย่องพระองค์ว่าเป็น “มหาราช” ที่สำคัญที่สุดองค์นึงเลยล่ะครับ... (เทียบดูแล้ว พระเจ้าไอร์ลังคะก็คงเหมือน “สมเด็จพระนเรศวรมหาราช” ของไทยเรานี่ล่ะครับ ในการกู้บ้านกู้เมืองและสร้างความเป็นปึกแผ่นของอาณาจักรนี่ล่ะครับ) เทวรูปองค์นี้เค้าว่า อัญเชิญมาจาก “สระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหัน” (Holy Bathing Place of Candi Belahan) ที่อยู่บนภูเขาเปหนังกุหงัน (Gunung Penanggungan) อ่ะครับ ผมทราบเข้าก็หูผึ่ง เพราะเคยได้ยินเรื่องสระศักดิ์สิทธิ์นี้ มาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว วันนี้เองผมก็วางแผนว่าจะไปให้ถึงที่นั่นให้ได้ด้วยครับ...แม้ว่าในคู่มือ Lonely Planet จะบอกว่าสระศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ “difficult to reach” ก็ตามครับ...เดี๋ยวตามมาดูภาคบ่ายนะครับว่าผมจะไปถึงมั้ย หุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:08:18 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ผมใช้เวลาอยู่ในพิพิธภัณฑ์นานเป็นชั่วโมงเลยครับ ดูเสร็จจนอิ่มตาแล้วก็ตระเวนรอบเมือง Trowulan ดูร่องรอยราชธานีของอาณาจักรมัชปาหิตต่อครับ...ที่ต่อมาก็คือ “Candi Bajang Ratu” จันทิบาจังระตูครับ ที่นี่ก็เหลือแต่ซุ้มประตูเช่นกันครับ ตัวเทวสถานสูญไปหมดแล้วครับ ผมชอบรูปทรงของซุ้มประตู Candi Bajang Ratu นี่นะครับ ดูทรวดทรงอ่อนช้อยสวยงามดีอ่ะครับ เปรียบเหมือนผู้หญิงวัยแรกรุ่น หุ่นเพรียวระหง สวยสง่าทุกย่างก้าว ว้าวๆๆๆ... แต่เอ พูดไปพูดมาชักจะพร่ำเพ้อนอกเรื่อง แล้วโบราณสถานเนี่ย มันเกี่ยวกะสาววัยแรกรุ่นตรงไหนเหรอ หุหุ??? จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เหนือซุ้มประตูก็ต้องมีรูป “กาละ” หรือ “หน้ากาล” กำลังเหลือกตาแยกเขี้ยว หมายจะข่มขู่ขับไล่สิ่งชั่วร้าย มิให้เข้ามากล้ำกรายพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ เช่นเดียวกับที่พบมากมายตามเทวาลัยในเกาะบาหลีอ่ะครับ...แต่เคยสังเกตกันบ้างมั้ยครับ ว่าลักษณะ “หน้ากาล” Javanese style และ Balinese style เนี่ยต่างกันยังไง...ผมจะมากระซิบให้ครับ... หน้ากาลบาหลี...ต้องกางห้านิ้วอวดเล็บเรียวแหลมเสมอ...แบบในรูปนี้อ่ะครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5117115/E5117115.html#41 หน้ากาลชวา...ต้องชูสองนิ้วอวบๆ สู้ตายครับ!!! เหมือนในรูปข้างล่างนี่นะครับ อิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เนื่องจากเวลาอันจำกัด ผมเลยต้องที่ “Candi Tikus” จันทิติกุส เป็นจุดสุดท้ายในเขตเมือง Trowulan แล้วล่ะครับ เดี๋ยวต้องไปที่อื่นต่อแล้ว...Candi Tikus นี่เคยเป็นสระน้ำของพระราชาแห่งมัชปาหิต สำหรับเสด็จลงสรงสนานสำราญพระทัย ท่ามกลางพระชายาและนางสนมทั้งปวง...ดูๆไปผมว่าก็น่าจะคล้ายๆ “ฮาเร็ม” ของมหาราชาในอินเดียล่ะมั้งครับเนี่ย ท่าทางในยุคมัชปาหิตนี่น่าจะสนุกเนอะ...เหอๆๆ ป.ล. เพิ่งเห็น คคห. คุณไก่แก่แม่ปลาช่อน... Selamat Malaam นะครับ อิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:12:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ธงแดงๆรูปวัวบ้า เอ๊ย วัวตาแดงๆแบบนี้ เห็นได้ทั่วไปตามท้องถนนในอินโดนีเซียครับ...เป็นสัญลักษณ์ของ “พรรคประชาธิปัตย์อินโดนีเซีย” (Partai Demokrasi Indonesia) ของอดีตประธานาธิบดีเมฆวาตี สุการ์โน บุตรี อ่ะครับ...ดูท่าทางโหดๆยังไงไม่รู้เนอะ หุหุ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 34 พี่โชเฟอร์ของผมบึ่งรถมาตามถนนเลาะเลียบเชิงเขาเปหนังกุหงัน ข้ามจากเมือง Trowulan มายังฝั่งเมือง Padaan ท่ามกลางฝนที่โปรายปรายเม็ดโตขึ้นเรื่อยๆ ใจผมก็ชักจะหวั่นกะสภาพอากาศนี่ล่ะครับ เพราะถ้าฝนตกอย่างนี้อาจจะชวดโปรมแกรม Candi Jawi และการค้นหาสระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหัน ที่หมายมั่นไว้ตั้งแต่แรกอ่ะดิครับ...เผอิญว่านี่เป็นเวลาใกล้เที่ยงพอดี ท้องชักร้องแล้ว แวะกินข้าวก่อนดีกว่าครับ จะได้รอฝนหยุดตกด้วย... ร้านที่แวะดูใหญ่โตโอ่โถงดีครับ เพราะถนนเส้นนี้เป็นทางผ่านขึ้นไป "Tretes" สถานตากอากาศบนภูเขาที่ชาวสุราบายานิยมครับ ร้านอาหารแถวนี้เลยต้องดูดีเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวในช่วงสุดสัปดาห์ครับ... แต่เผอิญวันนั้นผมชักเซ็งๆกะสภาพอากาศ ก็เลยไม่มีกะจิตกะใจกับการดูเมนูนัก เลยได้สั่งเป็น “เมนูสิ้นคิด” อย่าง Nasi Goreng Istimewa หรือข้าวผัดไข่ดาวนั่นเองอ่ะครับ...ปรากฏว่าร้านนี้ดันผัดอร่อยแฮะ ให้ข้าวเยอะด้วยพูนจานมาเลย เผลอแป๊บเดียวผมก็ฟาดเรียบครับ อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เดชะบุญคำอธิษฐานของผมที่ขอกะหลวงพ่ออ้วนจะเป็นจริง...ทานข้าวเที่ยงเสร็จปุ๊บฝนก็ขาดเม็ดเลยครับ...งั้นไปลุยกันต่อเลยนะครับ...หุหุ “Candi Jawi” คือที่หมายต่อมาครับ...ปราสาทหินหลังนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารที่ผมแวะทานข้าวนี่เอง...จันทิจาวีเป็นปราสาทหินหลังเดียวโดดๆ ตั้งตระหง่านสูงเด่นอยู่ตรงที่ลาดเชิงเขาอรชุน (Gunung Arjuno) ดูสภาพยังสมบูรณ์ดีนะครับ เพราะนักโบราณคดีชาวดัชท์ได้จัดการบูรณะ ตั้งแต่สมัยอาณานิคมแล้วครับ...ปราสาทจันทิจาวีแห่งนี้ เชื่อกันว่าเป็นที่ฝังพระอัฐิของพระเจ้ากฤตนคร (King Kertanagara) พระราชาผู้ที่สร้างองค์พระหลวงพ่ออ้วน Joko Dolog เมื่อ 700 ปีก่อนไงล่ะครับ... เนื่องจากกษัตริย์องค์นี้ นับถือทั้งศาสนาฮินดูและพุทธ ปราสาทหินจันทิจาวีนี้ก็เลยมีศิลปะของทั้ง 2 ศาสนาเลยครับ...คือตัวปราสาทลักษณะจะเป็นเทวาลัยในศาสนาฮินดู แต่ยอดปราสาททำแหลมๆเหมือนเจดีย์ในพุทธศาสนาครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ทางขึ้นปราสาทเป็นบันไดแคบๆค่อนข้างชัน ยิ่งหลังฝนตกนี่ต้องระวังนิดนึงนะครับ ถ้าลื่นไถลกลิ้งโค่โล่ลงมาคงดูไม่จืดแน่ๆอ่ะครับ แฮ่ๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ในห้องตรงกลางของจันทิจาวี ยังคงมีฐาน “โยนี” ที่เคยประดิษฐานศิวลึงค์อยู่ครับ (แต่องค์พระศิวลึงค์หายไปไหนไม่รู้แล้ว)...ใต้ฐานโยนีมักจะมีรูปศีรษะพญานาค โผล่มาแบบนี้เสมอ เป็นเอกลักษณ์ของศิลปะชวาเค้าล่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:17:45 ]

ความคิดเห็นที่ 38 “หน้ากาล” เหนือซุ้มประตูของจันทิจาวี ดูแก้มยุ้ยอวบอิ่มเป็นพิเศษนะครับ สงสัยจะกินดีอยู่ดีอ่ะครับ เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:18:35 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตรงฐานของปราสาทจันทิจาวี มีลวดลายแกะสลักเป็นภาพเล่าเรื่องด้วยครับ แต่จะไม่เหมือนอย่างที่บุโรพุทโธ (Borobudur) นะครับ... เพราะศิลปะชวาตะวันออกของจันทิจาวีนี้ นิยมแกะสลักเป็นภาพวิวทิวทัศน์มากกว่าครับ ในรูปนี้จะเห็นวิว “บ้านสวน” มีกระท่อมหลังคามุงฟาง ท่ามกลางสวนป่าร่มรื่น...ไม่ค่อยนิยมภาพเล่าเรื่องทางศาสนา แบบที่เห็นกันประจำที่บุโรพุทโธนะครับ...ผมว่าก็ดูได้บรรยากาศสบายๆสไตล์พื้นบ้านดีนะครับ ไม่รู้สึกขรึมขลังลี้ลับเหมือนอย่างบุโรพุทโธครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อันนี้ก็น่ารักครับ เป็นลวดลายรูปสิงโตกำลังแยกเขี้ยวชูขา เพื่อปกปักรักษาไม่ให้สิ่งชั่วร้ายเข้ามาในเทวาลัย...เห็นท่าทางของสิงโตที่นี่ ผมว่าเหมือนแมวที่กำลัง “ตะแง้วๆๆๆ” มากกว่านะครับ ดูน่ารักน่าชังไปอีกแบบ อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ระหว่างที่ผมเดินชมและถ่ายรูปปราสาทหินจันทิจาวีอยู่นั้น พี่คนขับแกก็ไปถามไถ่คนเฝ้าปราสาท เรื่องที่ตั้งของ “สระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหัน” ว่าอยู่ตรงไหนเข้าไปยังไง ได้ความว่าสถานที่ดังกล่าว ตั้งอยู่ตรงที่ลาดเขาเปหนังกุหงัน ไม่ไกลจากตรงจันทิจาวีที่เราอยู่นี่มากนัก เพียงแต่ว่าต้องลัดเลาะซอกซอนผ่านหมู่บ้านต่างๆ ขึ้นเขาเปหนังกุหงันไประยะนึง ก็จะถึงที่นั่นเองล่ะครับ ถนนเข้าถึงได้แต่ไม่มีป้ายบอกทางอ่ะครับ...ผมถามพี่คนขับว่าไปได้มั้ย พี่แกก็เซย์เยสเป็นมั่นเหมาะเลยครับ งั้นลุยต่อโลด.... จากจันทิจาวี...พี่คนขับบึ่งรถเลี้ยวซ้าย บ่ายหน้ามุ่งตรงสู่ภูเขาเปหนังกุหงันทันที ผ่านหมู่บ้านชนบทหลายแห่ง ถนนก็ลัดเลาะลึกไปเรื่อยๆแต่ไม่ถึงซะที...พี่โชเฟอร์เลยต้องแวะถามทางกะชาวบ้านเป็นระยะๆ ปรากฏว่าถนนช่วงแรกที่ขึ้นเขานี่ไม่ใช่อ่ะครับ ต้องย้อนกลับแล้วเลี้ยวลงใต้ไปอีกที...กว่าจะมาเจอถนนที่ถูกต้องก็เล่นเอาเหนื่อยเลยครับ... ถนนช่วงแรกที่มุ่งหน้าสู่ภูเขาเปหนังกุหงัน ก็ลาดยางดูดีหรอกครับ แต่ไปๆมาๆยางที่ลาดไว้ก็เริ่มเละ กลายเป็นถนนหินเปล่าๆหลายช่วง แถมยังแคบมากๆแล้วก็คดโค้งมากมาย บางช่วงมีเป็น “พับผ้า” เลยนะครับ...มีอยู่ตอนนึงที่รถเราทำท่าเหมือนจะติดหล่ม เพราะหินกรวดบนถนนมันยุบแล้วก็มีน้ำฝนขังอยู่ ล้อรถมันลงไปหมุนฟรีอยู่พรื้ดใหญ่เลยอ่ะ ผมงี้ใจแป้วเลยว่า “ตูข้าต้องมาติดหล่มกินข้าวลิงบนเขานี่รึเปล่าวะเนี่ย”...พี่คนขับผมบอกว่า “Don’t worry. Be happy.” แล้วแกก็ใส่เกียร์พรวดเลยหลุดมาได้...โอ้ววว ขอบคุณมากครับพี่ ฝีมือเจ๋งจริงๆครับ เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:21:04 ]

ความคิดเห็นที่ 42 จากจุดวิบากเมื่อกี้นี้มาไม่ไกล ผมก็เจอะกับ “สวรรค์น้อยๆ” ท่ามกลางหุบเขาอันสงบเงียบแห่งนี้ครับ...”นาขั้นบันได” แสนสวยปรากฏอยู่เบื้องหน้า เล่นเอาตะลึงงันรีบบอกพี่ท่านหยุดรถในทันใด ผมคว้ากล้องปุ๊บก็โจนลงมากดชัตเตอร์โดยพลันครับ... โอ้ว...สวยมากครับ สวยจริงๆ อากาศกำลังดี ทิวทัศน์แจ่มกระจ่าง ท้องนาเป็นขั้นๆลาดลงมาตามหุบเขา ทุกอย่างดูเขียวขจีไปหมด งามสุดจะบรรยายเลยครับ ว้าวๆๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:22:33 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ถัดจากหุบเขาและท้องนาขั้นบันไดนี่ไป จะเห็นยอดภูเขาเปหนังกุหงัน (Gunung Penanggungan) สูงเด่นตระหง่านแต่ไกลเลยครับ...ภูเขาลูกนี้เป็นภูเขาไฟที่ดับแล้ว ทรวดทรงสัณฐานเป็นกรวยสูงชะลูด แวดล้อมด้วยยอดเขาบริวารทั้งสี่ทิศ... ในสมัยโบราณถือว่าที่นี่เป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่พระราชาแห่งอาณาจักรต่างๆบนเกาะชวาให้ความเคารพนับถือมาก ด้วยมีตำนานว่า...ภูเขาลูกนี้คือส่วนยอดสุดของ “เขาพระสุเมรุ” ศูนย์กลางของจักรวาล ซึ่งถูกเคลื่อนย้ายอัญเชิญจากชมพูทวีปมายังเกาะชวา ระหว่างทางนั้นเองที่เขาพระสุเมรุได้แตกออกเป็น 2 ส่วน ส่วนยอดนั้นตกลงมากลายเป็น “ภูเขาเปหนังกุหงัน” ลูกที่เห็นนี้ และส่วนตัวภูเขาที่เหลือก็ตกลงมากลายเป็น “ภูเขาเซเมรุ” (Gunung Semeru) ภูเขาที่สูงที่สุดในเกาะชวาครับ... ดังนั้นทั้งภูเขาเปหนังกุหงันและเซเมรุ จึงได้รับการบูชาเยี่ยงเทพเจ้า มีร่องรอยเทวสถานเก่าแก่มากมายเลยครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เดินเล่นถ่ายรูป กินลมชมวิวอยู่ครู่ใหญ่...ก็ต้องไปกันต่อล่ะครับ จากจุดตรงหุบเขานาขั้นบันไดนี้ ไปอีกไม่ไกลก็น่าจะถึงสระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหันแล้วนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 45 หลังจากคลำทางกันมาพอสมควร สุดท้ายก็มาถึงจนได้ล่ะครับ...“สระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหัน”...สระน้ำโบราณขนาดเล็ก ท่ามกลางธรรมชาติเขียวขจีของภูเขาเปหนังกุหงัน ซึ่งประวัติความเป็นมาไม่เล็กตามขนาดของสระเลยนะครับ... “สระศักดิ์สิทธิ์แห่งเบลาหัน” (Holy Bathing Place of Candi Belahan) เชื่อกันว่า เป็นสระน้ำโบราณที่สร้างขึ้นเพื่อเป็น “ราชสุสาน” ที่ฝังพระอัฐิของพระเจ้าไอร์ลังคะ กษัตริย์ชวาผู้ยิ่งใหญ่เมื่อพันปีก่อนโน้น...สัญลักษณ์โดดเด่นของสระนี้ก็คือ รูปสลักเทวสตรี 2 องค์คือ “พระศรี” และ “พระลักษมี” ชายาคู่บารมีขององค์พระนารายณ์...ซึ่งยังคงตั้งเด่นอยู่ที่ริมสระนี้มาเกือบพันปีแล้วครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:25:46 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สิ่งที่แปลกประหลาดน่าทึ่งของสระศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ อยู่ตรงที่น้ำพุซึ่งไหลออกมาจากองค์เทพธิดาทั้งสองนี่ล่ะครับ...เทพธิดาองค์ซ้ายน่าจะเป็น “พระศรี” เทพีแห่งโชคลาภ มีน้ำพุไหลออกมาจากพระหัตถ์ด้านบน (เดี๋ยวนี้ไม่ไหลแล้ว)...ส่วนองค์ขวาก็คือ “พระลักษมี” เทพีแห่งความงาม ซึ่งมีน้ำพุไหลออกมาจากพระถัน (ทรวงอก) และยังคงไหลอยู่จนถึงเดี๋ยวนี้ครับ!!! สมัยก่อนจะมีเทวรูปประธานคือ “พระนารายณ์ทรงสุบรรณ” องค์ใหญ่อันหมายถึงกษัตริย์ไอร์ลังคะเอง ประดิษฐานอยู่ตรงกลางระหว่างเทพธิดาทั้งสองนี่ด้วยนะครับ แต่เดี๋ยวนี้ถูกอัญเชิญไปจากที่นี่แล้ว (ก็องค์ที่ผมพาไปชมในพิพิธภัณฑ์เมื่อเช้าไงล่ะครับ) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 47 การสร้างเทวรูปแล้วต่อท่อให้มีน้ำพุไหลออกมาเช่นนี้ เป็นเทคนิคที่ชาวอินโดนีเซียนิยมทำมาแต่โบราณแล้ว...ความหมายที่แฝงอยู่ก็คือ การเสกธารน้ำตามธรรมชาติให้กลายเป็นน้ำเทพมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งได้ไหลผ่านพระวรกายของเทพเจ้าแล้วนั่นเองล่ะครับ...เชื่อกันว่า หากใครได้มาอาบน้ำหรือนำน้ำที่สระศักดิ์สิทธิ์นี้ไป ก็จะได้รับความเป็นสิริมงคลอันเป็นพรที่มาโดยตรงจากองค์เทพเจ้าเลยนะครับ... (Concept น่าจะคล้ายๆกับการสร้าง “ศิวลึงค์ใต้น้ำ” ที่ภูเขาพนมกุเลนในกัมพูชา ที่ทำให้แม่น้ำเสียมเรียบของนครธม กลายเป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ไงล่ะครับ) เพราะความหมายที่พูดถึงนี่ล่ะครับ...ผมเองก็เลยไม่พลาดที่จะลงไปวักน้ำในสระขึ้นมาลูบผม พนมมืออธิษฐานขอพรอย่างเค้าบ้างอ่ะครับ...น้ำใสไหลเย็นจากลำธารบนภูเขาสูงนี่ทำให้สดชื่นจริงๆเลยครับ ใจนี่ผมอยากจะตักน้ำกลับมาเมืองไทยด้วยนะครับ แต่ตอนนั้นหาขวดใส่ไม่ได้อ่ะครับ เสียดายจัง...แต่ได้รดหัวมาเป็นมงคลแก่ตนบ้าง เท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้วล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:27:05 ]

ความคิดเห็นที่ 48 องค์นี้ “พระศรี” ครับ...ไม่มีน้ำไหลออกมาจากพระหัตถ์แล้ว... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:27:57 ]

ความคิดเห็นที่ 49 องค์นี้ “พระลักษมี” ครับ...ยังคงมีน้ำไหลออกมาจากพระถันอยู่เสมอ... เทพีผู้เป็นชายาของพระนารายณ์องค์นี้ ตามตำนานกล่าวว่า...ปรากฏกายขึ้นครั้งแรกที่ทะเลน้ำนม เมื่อครั้งที่เหล่าเทวดาและอสูรกำลังกระทำการ “กวนเกษียรสมุทร” (แบบรูปปั้นในท่าอากาศยานสุวรรณภูมิไงล่ะครับ) พระนารายณ์เป็นเจ้าได้เห็นพระโฉมเทวีองค์นี้แล้วก็พอพระทัย จึงรับมาเป็นพระชายาคู่บารมีนับแต่บัดนั้นครับ...ในประเทศอินเดีย จะถือว่า “พระศรี”และ “พระลักษมี” เป็นเทพธิดาองค์เดียวกันนั่นแหละครับ...แต่คตินิยมในเกาะชวาสมัยโบราณถือว่า เป็นคนละองค์กันครับ เลยต้องมีเทวรูปเทพธิดา 2 องค์คู่กันเช่นนี้ล่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 50 การสร้างเทวรูปที่น้ำพุไหลออกมาเช่นนี้ ต่อไปจะนิยมกันมากในศิลปกรรมของเกาะบาหลีครับ อย่างที่สระน้ำหน้าถ้ำช้าง (Goa Gajah) ใกล้ๆเมืองอูบุด และยังนิยมทำกันเรื่อยมาจนปัจจุบัน เดี๋ยวนี้ดัดแปลงกันจนกลายเป็นของตกแต่งสวนไปแล้วอ่ะครับ... แต่ที่ต่างกันก็คือ เทวรูปน้ำพุโบราณเหล่านี้ ยังคงประดิษฐานอยู่ในทำเลที่พิเศษ ท่ามกลางบรรยากาศอันศักดิ์สิทธิ์...ลำธารที่ไหลลงมาตรงนี้ก็มาจากภูเขาเปหนังกุหงัน “ยอดพระสุเมรุ” แกนกลางของจักรวาล แล้วจึงไหลผ่านพระอุระของเทพีลักษมี... Concept ต่างๆของการออกแบบสระแห่งนี้ อ้างอิงจากคติของศาสนาฮินดู ซึ่งล้วนแต่เน้นย้ำว่าที่นี่คือ ”สถานที่ศักดิ์สิทธิ์” ที่รวมของสวัสดิมงคลทั้งปวงจากสรวงสวรรค์...หาใช่สระน้ำธรรมดาสามัญอย่างในปัจจุบัน ที่มีตุ๊กตาแต่งสวนสวยๆไว้ดูเล่นเพลินใจเท่านั้นอ่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:29:23 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แผ่นหินแกะสลักรูป “ราหูอมจันทร์” ดูยังเป็นปริศนาอยู่ว่าหมายถึงอะไร จะเป็นศิลาจารึกก็ไม่ใช่ จะเป้นเทวรูปก็ไม่เชิง...เอ หรือว่าจะเป็นลายแทงขุมทรัพย์หว่า (อันหลังนี้ผมเพ้อเจ้อไปเองครับ หุหุหุ) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ระหว่างทางลงจากภูเขาเปหนังกุหงันครับ...วิวดีอากาศเย็นสบาย มองไปทางไหนก็สดชื่นไปหมด...อยากจะสูดลมหายใจที่นี่ให้เต็มปอดซะจริงๆเลยครับ ก่อนจะไปเจอะกลิ่นกำมะถันวันรุ่งขึ้นที่ภูเขาไฟโบรโม่... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขาลงจากภูเขานี้เร็วครับ ทางชันๆโค้งหักศอกก็ผ่านฉลุย แป๊บเดียวก็ทะลุออกถนนใหญ่แล้วครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 54 จากนั้นพี่คนขับของผมก็บึ่งรถยิงยาวเลยครับ มุ่งตรงสู่ทางขึ้นภูเขาไฟโบรโม่ ซึ่งปากทางจะอยู่ที่เมืองโพโบรลิงโก (Probolinggo) ครับ...ช่วงนี้ต้องนั่งรถนานเป็นชั่วโมงเลย เพราะถนนบนเกาะชวาเล็กมาก ทางหลวงข้ามจังหวัดยังมีแค่ 2 เลนเอง รถราก็ขวักไขว่หนาแน่น ผมนี่นั่งหลับแล้วหลับอีกเลยครับ...แฮ่ๆๆๆ มีอยู่ช่วงนึงครับที่ต้องผ่านเมืองๆนึงระหว่างทาง อยู่ๆรถก็ติดหนึบเต็มถนนทั้งสองเลน ไอ้ผมก็นึกว่าน่าจะมีอุบัติเหตุล่ะมั้ง รถเลยติดแบบเมืองไทย แต่สังเกตดูคนบนท้องถนนใส่เสื้อสีส้มหมดเลยครับ ยังกะจะมีงานงั้นแหละ ซึ่งก็จริงดังคาดครับ...เพราะใกล้บริเวณนั้นเป็นสนามกีฬาจังหวัดครับ กำลังมีการแข่งขันฟุตบอลพอดี คนเข้าไปดูกันแน่นมากจนล้นเต็มถนน ที่เห็นใส่เสื้อส้มๆน่ะ “เสื้อทีม” เค้าน่ะครับ มีร้านขายของที่ระลึกด้วย ทั้งเสื้อ หมวก ผ้าพันคอ สีส้มสดใสไปทุกอย่าง ตั้งแผงขายยาวหลายสิบเจ้า คนมุงซื้อกันแน่นพาให้รถติดไปอีกนะเนี่ย... ถามพี่คนขับได้ความว่า เป็นฟุตบอลสโมสรจังหวัดนั้นน่ะเอง...เห็นแล้วก็ตะลึงครับ ไม่อยากเชื่อว่า บอลระดับจังหวัดในอินดดนีเซีย คนจะมาดูกันสนามแทบแตกปานนั้น แถมยังรักและคลั่งใคล้ทีมของตัวเองมาก ขนาดมีร้านสินค้าที่ระลึกของทีมนั้นๆมากมาย ยังกะเชียร์ทีมดังๆในยุโรปก็ไม่ปาน ทั้งที่เป็นทีมท้องถิ่นแท้ๆ...เมื่อไหร่ บอลลีกของไทยจะทำได้ถึงจุดนั้นบ้างอ่ะครับ จุดที่แฟนๆชาวไทยศรัทธาและคลั่งใคล้ทีมลีกของตนเองแบบคนอินโดนี่อ่ะครับ...เฮ้อ... เสียดายผมถ่ายรูปไม่ทันอ่ะครับ ไม่งั้นจะมีรูปบรรยากาศ “Power of orange” มาให้ชมกันแล้ว เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว ขณะนี้ผมอยู่บนถนนที่แยกมุ่งสู่เจโมโรลาวัง (Cemoro Lawang) ครับ...ตอนนี้เกือบถึงเมืองงาดิส่าหรี (Ngadisari) แล้วครับ เลยจากเมืองนี้ไปก็จะเป็นเจโมโรลาวังแล้วล่ะครับ... ตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะลับฟ้าแล้ว อากาศก็เย็นลงเรื่อยๆ สงสัยคืนนี้ต้องหนาวดึ๋งแน่ๆครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:33:13 ]

ความคิดเห็นที่ 56 แล้วผมก็มาถึงเจโมโรลาวังตอนหกโมงครึ่งพอดี ฟ้ามืดพอดีเลยครับ (เสียดายนิดๆที่ไม่ทันมาดูพระอาทิตย์ตก) คืนนี้ผมเลือกพักที่ “Lava View Lodge” ครับ เพราะอยู่นอกตัวชุมชนออกมาหน่อย บรรยากาศค่อนข้างสงบเงียบดีครับ...ก่อนเข้าพัก ผมก็จ่ายเงินค่ารถที่เหลือกับพี่คนขับแล้วล่ำลากันเรียบร้อย งานนี้ผมประทับใจแกมากๆเพราะพาไปได้ทุกที่ที่ผมต้องการจริงๆ ผมเลยมีสินน้ำใจแถมให้แกอีกนิดหน่อยด้วยครับ...หุหุ สำหรับห้องพักที่ Lava View Lodge ราคาพอรับได้ครับ ผมเลือกห้องที่ราคาถูกที่สุดคือ 160,000 Rp. ครับ เป็นห้องเตียงเดี่ยว มีห้องน้ำในตัว พร้อมเครื่องทำน้ำอุ่น (ผมว่ามันเป็นเครื่องทำน้ำร้อนครับ ร้อนดีจริงๆควันโขมง อาบทีนี่ไข่แทบสุก 55555) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 57 มีทีวีให้ดูแก้เซ็งด้วยนะครับ ผมว่าก็เหมาะสมกะราคาอยู่แล้ว เลยตกลงพักที่นี่เลยครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:34:42 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มื้อค่ำที่ร้านอาหารในที่พักครับ ผมสั่ง “Nasi Campur” เป็นชุดข้าวแบบอินโดนีเซียครับ มีกับเป็นแกงเนื้อ เนื้อสะเต๊ะ ไข่ดาว ข้าวเกรียบครับ...อิ่มสบายท้อง เหอๆๆๆ เสร็จมื้อค่ำก็ออกไปนั่งดูดาว ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่นี่กระจ่างใสดีแท้ เห็นดาวเต็มท้องฟ้าเลยครับ อากาศก็หนาวได้ใจดีแท้ๆ...มองตรงๆไปกลางความมืด ก็เห็นเงาตะคุ่มๆของกลุ่มควันที่พวยพุ่งออกมาจากปากปล่อง Bromo อยู่ตลอด...พรุ่งนี้แล้วสินะ จะได้ไปเห็นชัดๆแก่ตาแล้วว่า ทิวทัศน์สุดแสนตระการตาของ Gunung Bromo และ Gunung Semeru จะงามประทับใจขนาดไหน...คืนนี้ผมคงรีบเข้านอนไวๆอีกดีกว่าครับ ด้วยต้องตื่นกันแต่เช้ามืดเลยพรุ่งนี้... งั้นราตรีสวัสดิ์ละกันนะครับ...พรุ่งนี้อย่าลืมตื่นตอนตีสามครึ่งตามกำหนดล่ะครับ ไม่งั้นจะพลาดวิวสวยๆของโบรโม่แน่ๆเลย เหอๆๆ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เหตุการณ์วันรุ่งขึ้นจะเป็นอย่างไร เดี๋ยวมาต่อกระทู้ตอนหน้านะครับกับ รีวิวชวาตะวันออก part 2 Bromo “ลมหายใจของเทพเจ้า”...ขอบคุณทุกท่านที่มาชมรีวิวของผมนะครับ อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 18 ก.พ. 50 00:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ตามชมอยู่ค่ะ รูปสวยมาก จากคุณ : Indah Pagi - [ 18 ก.พ. 50 00:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 61 สนใจพิพิธฯ ในภาพ # 24 ค่ะ ห้อง Majapahit Civilization Gallery  มีกริชให้ชมเยอะไหมคะ ว่าจะถ่อไปเหมือนกัน  พอรู้ว่าถ่ายภาพไม่ได้ ชักเหี่ยว T__T จากคุณ : ป้าหนอน - [ 18 ก.พ. 50 01:32:16 ]

ความคิดเห็นที่ 62 Salamat Malam ค่ะคุณหนุ่ม ไม่ทราบว่า “Nasi Campur” (คห.58) ในอินโดจะเหมือนกับมาเลย์หรือเปล่าไหมคะ  ของมาเลย์ร้านที่ขาย “Nasi Campur” นาสิ จัมปูร์ (คนมาเลย์จะออกเสียงตัว "c" เท่ากับตัว "จ")  ถ้าเทียบกับของไทยก็คือร้านขายข้าวแกง ยังมีอีกคำหนึ่ง "Nasi Padang" ดูแล้วก็เป็นพวกร้านขายข้าวแกงคล้ายๆ กับ “Nasi Campur” ดิฉันยังแยกความแตกต่างของร้านสองประเภทนี้ไม่ออกเลยค่ะ  มีเพื่อนสมาชิก BP หลายท่านที่อยู่ในมาเลย์  หากทราบช่วยอธิบายให้ด้วยจะเป็นพระคุณค่ะ จากคุณ : ไก่แก่แม่ปลาช่อน - [ 18 ก.พ. 50 01:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 63 OMG โบรโม่สวยมาก อยากดูตอนต่อไปไวๆๆ แต่ตอนนี้อยากไปอินโดนีเซียยยยยยย เห็นจันทิตั้งแต่กระทู้ชวา เยอะมากจริงๆ นึกถึงตอนที่เรียนวิชา ปวศ. ศิลปะ ใน SEA ปวดขมับมาก มันเยอะจริงๆๆ ขอบคุณครับที่สร้างความอยาก 555+ จากคุณ : newuno - [ 18 ก.พ. 50 01:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คุณหนุ่มหายไปตั้งนาน.....ไปเที่ยวมานี่เอง... ไปด้วยคนครับ จากคุณ : Art999. - [ 18 ก.พ. 50 06:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อลังการงานสร้างมากครับหนุ่ม เดี๋ยวมาชมแบบเต็มๆอีกครั้งครับ จากคุณ : Athlons - [ 18 ก.พ. 50 13:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ตามติดด้วยคนครับ จากคุณ : เจ้าเมือง - [ 18 ก.พ. 50 18:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ชอบวิวนาขั้นบันไดจังค่ะ ดูแล้วสบายตาดีจัง ขอบคุณมากสำหรับรีวิวคุณภาพ กระตุ้นต่อมอยากเที่ยวดีแท้ๆ จากคุณ : sueko - [ 18 ก.พ. 50 19:49:06 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอเข้ามาตอกบัตรก่อนนะคะ แล้วจะอ่านอีกทีนึงค่ะ... แหะๆยังอ่านไม่จบเลยค่ะ... ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆกับข้อมูลดีๆค่ะ จากคุณ : Red Leaves - [ 18 ก.พ. 50 21:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 69 รบกวนสรุปค่าใช้จ่ายด้วยนะครับ กำลังสนใจมาก ๑.ค่าเครื่องบิน ๒ ต่อ ๒.ค่าที่พักแต่ละคืน รวมค่าที่พัก ๓.ค่าอาหารแต่ละวัน รวมค่าอาหาร ๔.ค่าเช่ารถ  ค่าเข้าชมสถานที่   ๕.ค่าใช้จ่ายรวมทั้งหมด ๖.อุปสรรคเพื่อให้คนไปเที่ยวทีหลังเตียมตัว-เตรียมใจ  คำแนะนำเพื่อไม่ให้ผิดพลาด ..สนใจจะไปเที่ยวครับ  ขอบพระคุณ จากคุณ : พาชื่น - [ 19 ก.พ. 50 07:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ยอดเยี่ยมเช่นเดิม ตามไปดูตอนต่อไป จากคุณ : Dr_Best - [ 19 ก.พ. 50 11:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ลงชื่อไว้ก่อน เสร็จงานแล้วมาชมค่ะ ^ ^ จากคุณ : ณ วันหนึ่งเราจะมาพบกัน - [ 19 ก.พ. 50 13:19:45 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตามมาชมครับ จากคุณ : horjia_1 - [ 19 ก.พ. 50 14:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ประทับใจจัง... แจ่มมากครับ พี่หนุ่ม ปล.ไม่เห็นซื้อหนังโป๊อินโดมาฝากเลย จากคุณ : พี่หมี (meecom) - [ 20 ก.พ. 50 18:45:53 ]

ความคิดเห็นที่ 74 โอ้...ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมรีวิวของผมอีกครั้งนึงครับ...ส่วนอันนี้เป็นรวมลิ้งค์ของรีวิว “ตามรอยอารยธรรม ย่ำแดนภูเขาไฟในชวาตะวันออก” ทั้ง 3 ตอนนะครับ part 1 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5147644/E5147644.html part 2 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5149851/E5149851.html part 3 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5154175/E5154175.html (รายละเอียดค่าใช้จ่ายทริปนี้ของผม อยู่ใน part 3 ครับ) ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาว Blueplanet อีกครั้งนะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 ก.พ. 50 00:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ตามมาจากห้องสมุด เก็บรายละเอียดได้ดี ขอบคุณมาก จากคุณ : NickyNick - [ 24 ก.พ. 50 09:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 76 รูปสวยมากค่ะ ไม่ทราบว่ามีบทความ (สารคดีเชิงท่องเที่ยว) ที่คุณเขียนเองเก็บไว้บ้างมั้ยค่ะ ถ้ายังไงรบกวนคุณหนุ่มเมืองกรุง ส่งบทความมาให้อ่านหน่อยได้มั้ยคะ ปล. ดิฉันเป็น บก. นิตยสารแห่งหนึ่งซึ่งเป็นสารคดีเชิงท่องเที่ยวในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ค่ะ (Suvarnbhoumi) หากงานเขียนของคุณผ่านมติกอง บกฯ ที่ประชุม เราอยากนำเสนอเรื่องเกี่ยวกับ "บุโรพุท" ค่ะ ติดต่อ dreammy_2002@hotmail.com จากคุณ : ms.fun - [ 26 ก.พ. 50 11:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ตามมาอ่านค่ะ เก็บข้อมูลไว้ไปมั่ง จากคุณ : หมวยแก้มป่อง - [ 29 ม.ค. 51 16:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 15 พ.ค. 51 05:51:59 ]

ความคิดเห็นที่ 79 น่าสนใจมากๆ เลยค่ะ อยากทราบว่าวิวแบบนี้ จะมีให้ดูทุกฤดูกาลเลยหรือเปล่าคะ เห็นกระทู้นี้แล้วทำให้สนใจอินโดฯ มากขึ้นมาเลยทีเดียว บริษัทเรามีสาขาที่นี่ด้วย แต่ไม่เคยคิดเลยว่าจะไป จากคุณ : amuro4ever - [ 16 พ.ค. 51 10:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เจ๋งที่สุดเลยคับพี่ มีทริปดี ๆ แต่ขาดเพื่อนไป เรียกใช้บริการผมนะ ผมว่าง ไม่เรื่องมาก 555+ จากคุณ : kanalog - [ 24 พ.ค. 51 16:36:11 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ภูเขาไฟสวยค่ะ จากคุณ : แนนแนน - [ 10 ก.ค. 51 17:27:48 ]