 |
4 วัน 3 คืน ที่หมู่เกาะสุรินทร์
รถออกจากสายใต้ใหม่เวลา 18.30 น. เราไปถึงอีก 5 นาทีรถออก
เฉียดฉิวชะมัดยาดเลย ด้วยความที่ร้อยวันพันปี ก็ไม่เคยได้ไปสายใต้เลย
ทำให้เดินเอ๋อ ๆ อยู่บ้าง..ขึ้นรถไปแล้วหิวข้าวจังเลย ยังไม่ได้กินข้าว
โทรบอกพี่แก่ แก..ชั้นมาถึงแล้วนะย่ะ เอาจานล่อนมาด้วย 555
ไม่ชอบนั่งรถทัวร์เลย ไม่คุ้น คุ้นกับรถไฟมากกว่า นอนสบายดี
หนูจ๋าทอสับมาเป็นเพื่อนคุยด้วยสักพักพอให้มีรอยยิ้มบนใบหน้า
ลิกท์ไนท์นี่ ที่นั่งเค้ากว้างใหญ่ เหยียดขาสบาย แต่เราก็ยังไม่คุ้น ปวดคอมาก
มีแอบบ่นกะแม่น้องมีนอีกต่างหาก ( แอบมีความลับกะแม่น้องมีนแล้วก็คุณแตนต่อย )
ถึงประจวบ เค้าเรียกให้ลงไปทานข้าวต้ม...เรากำลังจะเคลิ้มหลับพอดี
เฮ่อออออ...ลงไปกินหน่อยก็ดีนะจะได้เข้าห้องน้ำด้วย...
ได้ยินแว่ว ๆ ว่า มารถโดยสารเชิญด้านนี้ เราก็ตรงดิ่งไปเลย ไม่ต้องปรึกษาใคร
พอไปนั่งได้ ตักข้าวต้มเข้าปากไป 3-4 คำ ได้ยินคนข้างนอกตะโกนว่า
ทรัพย์ไพศาลเชิญด้านนี้เลยค่ะ อ้าว..เรามันลิกท์ไนท์นี่หว่า
เลยกินข้าวต้มไปแค่ครึ่งถ้วยพอ นั่งไม่ติด กลัวโดนทิ้งไว้นี่
ลุกออกไปเข้าห้องน้ำ...อ้อ คนมาลิกท์ไนท์เค้านั่งกินข้าวกันแถวนี้นี่เอง
แอบมองเข้าไป กับข้าวก็เหมือนกัน...งั้นก็แล้วไป..
กลับขึ้นรถมาขอกินยาแก้เมารถแล้วกัน จะได้หลับกะเค้าบ้าง
ประมาณตี 5 ถึงคุระบุรี รถจอดปุ๊บ พอลงรถได้
ก็มีเจ้าหน้าที่ของบาราคูด้ามารอรับ ช่วยหิ้วกระเป๋า พอไปสำนักงาน
คนเพียบ...เวลาคนเยอะ ๆ แบบนี้ อะไรๆ ก็ต้องแย่งกัน...
ที่บาราคูด้า จะมีห้องอาบน้ำไว้บริการ ก็แย่งกันอาบ มีกาแฟเลี้ยง ก็แย่งกันชง
มีขนมปังบริการ ก็แย่งกันปิ้ง เหนื่อย .....
พอดีแฟนมาเปิดห้องไว้หลังสำนักงาน เราเลยได้แวะเข้าไปอาบน้ำที่ห้องได้สบาย
ไม่ต้องรอต่อคิวกัน แล้วก็ออกไปทานข้าวกัน กลับมาจ่ายค่าเรือค่ารถ
ถึงเวลาเค้าก็พาเราไปส่งที่ท่าเรือ ขึ้นเรือใหญ่ไป คนเยอะอีกตามเคย...แต่ก็สนุกดี...
จากคุณ :
ฉินเมิ่งเหยา  
- [
9 มี.ค. 50 10:22:37
]
|
|
|
|
|
|
