ความคิดเห็นที่ 1 เดินทางกันต่อสู่ เมาะละแหม่ง เมืองใหญ่อันดับ 3 ของพม่า เราก็ได้ออกเดินทางจากคินปุน มุ่งหน้าสู่เมาะละแหม่ง เวลา 12.30 น. ก็นั่งกันไปเรื่อยๆ นั่งไปหลับไป พอรถวิ่งลงใต้เรื่อยๆ จะมีความรู้สึกเหมือนวิ่งในเขตภาคใต้ของไทย ด้านข้างทางจากเดิมที่เป็นทุ่งนาก็เริ่มกลายเป็นสวนยาง จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ้อ ขอคั่นจังหวะนิดนึงครับ .... เมาะละแหม่ง จะอยู่ห่างจาก ชายแดนไทย ตรงอำเภอแม่สอด จังหวัดตากเพียง 130 กิโลเมตรเท่านั้นครับ โดยจะมีรถบรรทุกวิ่งรับสินค้าจากเมืองไทย เข้ามาขายในฝั่งพม่า เส้นทางที่เรานั่งรถลงไปเมาะละแหม่ง ก็จะเจอกับรถบรรทุกมากมายทีเดียวครับ ถามว่า คนไทยสามารถข้ามฝั่งจากแม่สอด มาเที่ยวเมาะละแหม่งได้หรือไม่? คำตอบคือ ไม่ได้นะครับ เพราะปกติชายแดนแม่สอด จะอนุญาตให้คนไทย ข้ามมาฝั่งเมียววดีของพม่า แบบไป-กลับ ภายใน 1 วันเท่านั้น จึงไม่สามารถเข้าไปลึกกว่านั้นได้ อีกทั้งพื้นที่บริเวณชายแดนยังคงมีปัญหาการสู้รบจากชนกลุ่มน้อยครับ ดังนั้น ทางรัฐบาลทหารพม่า จึงไม่อนุญาตให้นักท่องเที่ยวเดินทางข้ามจากเมืองไทย ทางบกครับ สรุปคือ ... ใครที่อยากจะเที่ยวเมาะละแหม่ง ก็มีช้อยส์ เดียวเท่านั้น คือ นั่งเครื่องบินมาลงที่ย่างกุ้ง แล้วต่อรถมาเมาะละแหม่ง ซึ่งถ้านั่งรถตรงแบบ non-stop จะใช้เวลาเดินทางราว 7 ชั่วโมง กับระยะทาง 189 ไมล์ ครับ ถนนหนทางไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะครับ เป็นถนนสองเลนที่ไม่มีไหล่ทางซะเลย เวลาแซงกันทีก็ลำบากมากๆ แถมตอนเจอรถบรรทุกใหญ่ๆ รถคันเล็กๆ อย่างเราก็ต้องเป็นฝ่ายลงจากถนนไปคลุกฝุ่นแล้วกลับขึ้นมาบนถนนใหม่อีกที จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แค่ดูบรรยากาศข้างทางก็รู้สึกสนุกแล้วหล่ะครับ อย่างงานบุญต่างๆ .... อาจจะมีการมาตั้งซุ้มข้างทางเพื่อรับบริจาคเงินทำบุญกันเลยนะครับ .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ด้วยความที่ฝุ่นเยอะมาก .... ดังนั้นสภาพหน้าตาของเราอาจจะดูไม่ได้เลยหล่ะครับ ฝุ่นเต็มไปหมด แต่เราก็สนุกสนานกันดีครับ เวลาบ่าย 2 โมงเราก็มาถึงเมืองตะโทง (Thaton) พอดีตาโกโก้ แกขอพักรถนั่งจิบน้ำชาหน่อย ก็ไม่เป็นไรไม่ว่ากัน ก็เลยได้เดินเล่นเมืองนี้นิดหน่อย ถนนที่เห็นคือถนนสายหลักที่พาดผ่านกลางเมือง ลงสู่เมาะละแหม่ง และจังหวัดที่อยู่ทางใต้ของพม่าครับ .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เมืองนี้มีเจดีย์ใหญ่กลางเมืองครับ ชื่อว่า เจดีย์ชเวซายัน ฝั่งตรงข้ามก็จะมีตลาดใหญ่อยู่ ..... แต่พอดีไม่ได้แวะครับ ก็เลยไหว้จากในรถแล้วกัน แล้วก็มุ่งหน้าลงใต้ต่อไปเรื่อยๆ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:45:48 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วสิ่งที่อยู่คู่กับทางหลวงระหว่างเมืองของพม่า นั่นก็คือ "ด่านเก็บเงิน" ครับ ผมไม่แน่ใจว่าจะต้องชำระครั้งละเท่าไหร่ แต่ก็เห็นตาโกโก้ควักครั้งละ 100-200 จ๊าต เป็นสิบๆ ด่านอ่ะครับ จากย่างกุ้งถึงเมาะละแหม่ง (พอดีไม่ได้นับจำนวนด่านด้วยสิครับ เหอๆ) นี่ก็ส่งเด็กมาเก็บสตางค์ แต่ถ้าด่านไหน คนที่คุมด่านนอนหลับอยู่ ก็ผ่านไปเฉยๆ ไม่ต้องจ่ายอะไรครับ ^____^ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราก็ออกจากเมืองตะโทง ลงไปทางใต้เรื่อยๆ แล้วก็ได้เห็นภาพอุบัติเหตุอันน่าหวาดเสียว แบบเต็มๆ ตา คือมีรถยนต์คันที่วิ่งข้างหน้าเรา วิ่งสวนกับรถมอเตอร์ไซด์ แล้วรถมอเตอร์ไซด์วิ่งเสียหลักพุ่งเข้าหากองหิน รถลอยฟ้าตกไปข้างทาง ตาโกโก้ก็รีบจอดรถ บอกให้นั่งอยู่เฉยๆ แล้วแกก็วิ่งลงไปช่วย ชาย 2 คนนั้นโดยไปดับเครื่องยนต์ แล้วยกรถมอเตอร์ไซด์ออกมา โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก ยังสามารถลุกขึ้นมาได้ .... ก็นับว่า ตาโกโก้ เป็นคนที่มีน้ำใจมากคนหนึ่งครับ (ถ้าเป็นคนไทย บางคนอาจจะซิ่งหนีไปแล้ว เพราะถือว่าธุระไม่ใช่) แล้วชาวบ้านก็มาดูและมาช่วยเหลือกัน จอดรถลงมาดูกันมากมาย แต่พอเห็นว่าพอพยุงลุกได้ ก็ไปกันต่อครับ สิ่งหนึ่งที่น่าเป็นห่วงมากในพม่าก็คือเรื่องการรักษาพยายาลครับ รู้สึกว่าที่นี่จะมีโรงพยาบาลน้อยมากๆ ดังนั้นเป็นไปได้ ขออย่าให้เกิดอุบัติเหตุต้องมาเจ็บไข้ได้ป่วยในพม่าเลยครับ .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก็มีการปรับปรุงไหล่ทางไปเรื่อยๆ ครับ ก็เริ่มจากการโรยหินก้อนใหญ่ลงไปก่อน ดังภาพครับ แล้วจึงจะโรยหินเล็ก ก่อนจะราดยางทับ .... ทุกอย่างใช้แรงงานคน จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วก็ความสามารถในการบรรทุกของ ของพี่พม่า .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สองข้างทางช่วงนี้ มีต้นตาลเรียงรายอยู่ครับ .... นึกถึงถนนสายต้นยาง เชียงใหม่-ลำพูนเลย .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วเดินทางจากตะโทงได้ 2 ชั่วโมงก็จะถึงสะพานยาวข้ามแม่น้ำสาละวิน ที่เชื่อมระหว่างเมืองเมาะตะมะ กับเมืองเมาะละแหม่ง อุอุ รถไฟมาพอดีเลย .... เป็นสะพานที่ยาวมาก เพราะแม่น้ำสาละวินก็กว้างมากๆ ครับ บรรยากาศดีมากๆ ทีเดียว .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 11:59:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถึงแล้ว เมาะละแหม่ง ต่อรองราคาที่พักกันเหนื่อย ตอนนี้ก็ 4 โมงเย็นพอดี เราได้รับคำแนะนำจากหนังสือสะพายเป้ไปพม่า ของเจ๊ผึ้ง Beebah ว่าได้เคยมาพักค้างที่ Breeze Guesthouse ซึ่งอยู่ริมแม่น้ำสาละวิน บรรยากาศดีมาก ก็ตรงเข้าไป เจอคุณลุง เห็นว่าพูดไทยได้นิดหน่อย (แต่อันที่จริงพูดอังกฤษจะรู้เรื่องกว่า) แกก็เปิดห้องหับต่างๆ ให้ดู ทั้งแบบห้องพัดลมเตียงคู่ ห้องน้ำข้างนอก คืนละ 8 USD หรือแบบห้องพักลมที่หน้าตาเหมือนท้องเรือ ห้องน้ำรวมก็คืนละ 5 USD ส่วนห้องแอร์นอน 2 คนคืนละ 12 USD และ 3 คนคืนละ 18 USD ซึ่งเราก็ขอต่อรองนอน 4 คนในห้องแบบ 3 คน พี่แกคิด 21 USD ราคานี้รวมอาหารเช้าตรงระเบียงชั้นสอง วิวดีสุดๆ แล้วครับ น่าน๊ะ ลดราคาให้เหลือ 20 USD ให้หน่อยสิ น้องสาวผมใช้ความเพียรพยายามอย่างสูงส่ง ซึ่งผมก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้าแม่ภาษา ในการไปจัดการ (ผมก็ทำลอยชายไปสิ เหอๆ) อยู่ตั้งนานแหน่ะครับ กว่าพี่แกจะยอมลดราคาให้ ตั้ง 1 USD แหน่ะ เหอๆๆ แล้วเราก็ได้ขนของเข้าไปในห้องพักครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถามว่า เรื่องไฟฟ้ามีปัญหาไหม??? ตอบว่า มีครับ ... ดังนั้น อย่าคาดหวังกับเรื่องห้องแอร์ในเมืองต่างจังหวัด ที่อยู่นอกย่างกุ้งนะครับ บางทีก็จะมีปัญหาเรื่องไฟฟ้าตก กระแสไฟฟ้ามีไม่เพียงพอ อย่างห้องที่เราพักกัน ถ้าเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นจะต้องปิดแอร์ (เพราะไฟไม่พอ) แต่พออาบน้ำกันเสร็จแล้ว ก็เปิดแอร์นอนได้สบายใจเฉิบครับ ..... อย่างข้างๆ แอร์จะมีมิเตอร์บอกระดับกระแสไฟอยู่ ถ้าขึ้นไฟเขียวแสดงว่าใช้งานแอร์ได้ครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไปเที่ยวกันดีกว่านะครับ .... ก็ดูบรรยากาศเมืองเมาะละแหม่งกันหน่อย .... ที่นี่ยังคงเป็นเมืองที่เงียบสงบ และมีนักท่องเที่ยวค่อนข้างน้อยครับ .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:08:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนบริเวณนี้ก็เป็นย่านตลาดของเมืองเมาะละแหม่งครับ ผู้คนคึกคักทีเดียว .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราก็ได้ไปแวะก็คือ โบสถ์เซนต์โจเซฟ (ถ้าจำชื่อไม่ผิด) และมหาวิทยาลัยเมาะละแหม่ง อันเก่าแก่ สมัยยุคอาณานิคมอังกฤษรุ่งเรือง จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:12:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ซึ่งรายละเอียดนี่ผมเองก็ไม่ค่อยจะแม่นครับ พอดีเข้าทางนักประวัติศาสตร์อย่าง คุณพ่อ-คุณแม่ผมมากกว่า ท่านก็ใช้เวลาอยู่ตรงนั้นนานทีเดียว เก็บข้อมูลต่างๆ (ส่วนผมเริ่มเหนื่อย เดินไปก็เดินมา ถ่ายรูปเรื่อยๆ ง่วงมากกว่าครับ) แต่ก็ได้รับการช่วยเหลือเป็นอย่างดีจากผู้คนมากมาย ทั้งผู้ที่ดูแลมหาวิทยาลัยอันเก่าแก่ ก็พาเดินชมมหาวิทยาลัย โชคดีมากที่คุณลุงเขาพูดไทยได้นิดหน่อยด้วย (แต่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย) ก็เลยได้สนทนากันหน่อย แล้วก็ได้คุณครูสอนไบเบิลที่อยู่ตรงนั้น มาแนะนำเป็นอย่างดีครับ อย่างในภาพนี้ก็คืออาคารเก่าๆ ของมหาวิทยาลัยเมาะละแหม่ง (ซึ่งบางส่วนไม่ได้ใช้งานแล้ว เพราะทรุดโทรมมาก ปิดร้าง) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อาหารมื้อเย็น ก็ได้รับคำแนะนำและการช่วยเหลือเป็นอย่างดี ตาโกโก้ก็ถามทางไปเรื่อย ก็ได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดีโดยตลอด คืนนี้เรารับประทานอาหารกันที่โรงแรม หงุยมู (NGWE MOE Hotel) มีโต๊ะตั้งอยู่ริมถนนเลียบแม่น้ำสาละวิน บรรยากาศดีมากๆ  และก็อาหารอร่อยสุดๆ โดยเฉพาะต้มยำกุ้งที่เผ็ดร้อนได้ใจคนไทยจริงๆ กุ้งก็อร่อยดี จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คืนนั้นเราไม่ได้ออกไปไหนแล้วหล่ะครับ เหนื่อยจัด เดินทางมาตลอดบ่าย อาบน้ำเสร็จแล้วก็นอนเลย โดยเอาเตียง 2 เตียงมาชนกันเพื่อให้นอนได้ 3 คน ส่วนอีกเตียงก็ปล่อยให้คุณแม่นอนคนเดียวสบายใจที่สุดครับ วันอังคารที่ 13 มีนาคม 2550 ตะลุยไปในเมาะละแหม่ง เนื่องด้วยคุณพ่อ-คุณแม่ผม ทำการบ้านมาเป็นอย่างดีครับ ก็เลยได้แพลนไว้คร่าวๆ ว่าจะไปไหนกันบ้าง โดยท่านจะได้รับข้อมูลทางประวัติศาสตร์ต่างๆ มากที่สุด ส่วนผมก็ทำหน้าที่เฉยๆ เป็นลูกที่ดีไม่งอแง ไหนๆ ก็พาท่านมาถึงนี่แล้วก็ปล่อยท่านหน่อยแล้วกันเนอะ เราตื่นกันตั้งแต่ตี 5 กว่าๆ เพื่อออกไปเดินชมแม่น้ำสาละวินและตลาดเช้ากันครับ บรรยากาศริมแม่น้ำสาละวินตอนเช้าๆ ดีมากๆ เลยครับ ฝูงอีกา ร้องกันใหญ่ ..... แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 50 12:21:04 จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:20:46 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เมืองเมาะละแหม่งยามเช้า ตอนที่ยังไม่ค่อยมีผู้คนออกมากันเท่าไหร่ ..... บรรยากาศดีครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:22:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มัสยิดสวยงามมากๆ สีเขียวเด่นเป็นสง่า จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เดินไปเดินมาก็ถึงตลาดแล้วหล่ะครับ ... ครับ ก็เห็นผู้คนมากมาย แต่อาจจะยังไม่คึกคักมากเพราะตลาดจะเริ่มเปิดราวๆ 6.30-7.00 น. จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตรงนี้ก็เหมือนจะเป็นเรือข้ามฟากครับ ..... เป็นทั้งเรือหางยาว และก็เรือใหญ่ .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:29:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 บรรยากาศริมแม่น้ำสาละวินยามเช้า มีคนทั้งรอตลาดเปิด และผู้คนที่มาเดินเล่นออกกำลังกาย .... ในมือถือวิทยุฟังข่าวพลางออกกำลังกาย .... บ้างก็มากันทั้งครอบครัว .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:33:54 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แต่แค่เราได้เห็นแม่น้ำสาละวินอันกว้างขวางก็รู้สึกดีมากๆ แล้วหล่ะครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:40:38 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เราก็กลับมารับประทานอาหารเช้ากัน ตรงชั้น 2 ของเกสต์เฮาส์ ก็ต้องนั่งร่วมโต๊ะกับฝรั่งหน่ะครับ มองออกไปก็จะเห็นแม่น้ำสาละวินบรรยากาศดีทีเดียว อาหารเช้าก็ทั่วๆ ไป มีขนมปัง ทาเนยและแยม ไข่ต้มสองฟอง แล้วก็กล้วย กับกาแฟหรือชาร้อน เท่านี้แหล่ะครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:44:53 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผมรู้สึกว่าท้องไส้ผมปั่นป่วนแฮะ อาจจะเป็นผลมาจากต้มยำกุ้งแสนอร่อยเมื่อวานก็ได้ อร่อยปากลำบากตรูดอีกแล้ว หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จก็ ยัด Disento เข้าปาก 1 เม็ดอยู่หมัดครับ (แนะนำเป็นอย่างยิ่ง อย่าลืมพกไปพม่าด้วยนะครับ เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะท้องเสียเมื่อไหร่ แม้ว่าเราจะระมัดระวังแล้วก็ตาม) โปรแกรมตอนเช้านี้ ต้องไปตกลงกับตาโกโก้ให้เรียบร้อยก่อนครับ โดยตั้งใจว่าวันนี้เราจะออกจากเมืองเมาะละแหม่งราวๆ 11 โมงเพื่อจะได้กลับไปถึงย่างกุ้งราวๆ 6 โมงเย็นพอดี (ใช้เวลาเดินทางราว 7 ชั่วโมง 189 ไมล์ ครับ) โปรแกรมวันนี้ก็จะไป เจดีย์ไจท์ทันลัน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์เด่นที่สุดของเมืองเมาะละแหม่ง จะอยู่บนเนินเขา ที่จะเห็นได้เด่นชัดมากจากทุกหนแห่งในตัวเมืองเมาะละแหม่ง จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 28 จากคุณ : นั่งอมยิ้มริมระเบียง - [ 18 มี.ค. 50 12:48:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แห่ะๆ วิวจากบนนี้สวยมากๆ จะมองเห็นแม่น้ำสาละวินอยู่ชัดเจน .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ก็เลยได้ไหว้พระและถ่ายรูปจนอิ่มเอม (ถ่ายรูปได้เต็มที่ครับ ไม่มีการเก็บเงินเพิ่มเติม) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หลังจากถ่ายรูปเจดีย์อันสวยงามแล้ว ก็ได้ซื้อเสื้อเป็นของที่ระลึก ขายเพียงตัวละ 2,000 จ๊าต (60 บาท) เท่านั้นเองครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จากนั้นคุณพ่อ-คุณแม่ผมอยากจะไปดูสำนักงานป่าไม้ และโรงเรียนป่าไม้ที่นี่ เพราะมีความเกี่ยวพันกันกับการขนส่งไม้จากทางภาคเหนือของไทยในอดีตเมื่อร้อยกว่าปีก่อนหน่ะครับ  ก็ได้ไปดูสมใจ พร้อมการต้อนรับขับสู้ และการช่วยเหลือเป็นอย่างดีจากเจ้าหน้าที่สำนักงานป่าไม้ ที่แทบจะหยุดงานที่ทำอยู่ มาช่วยเหลือเรา มามุงดูเรา มาตอบคำถามเรา แล้วเราก็ได้รับการพาชมสำนักงานเป็นอย่างดีมากทีเดียวครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เข้ามาปาด ... ให้กำลังใจ ตามดูอยู่กั๊บ จากคุณ : เด็กชายสีฟ้าตาดำๆ - [ 18 มี.ค. 50 12:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จุดสุดท้ายที่แวะก็คือพิพิธภัณฑ์มอญ ที่เมาะละแหม่งครับ จะปิดทุกๆ วันเสาร์ และวันขึ้น 15 ค่ำครับ ก็เป็นความโชคดีมากๆ ที่เราได้แวะชม โดยชำระค่าเข้าชมคนละ 2 USD หรือจะจ่ายเป็นเงินจ๊าตก็ได้ที่ 2,400 จ๊าต/คนครับ (จ่ายเป็นเงินจ๊าตคุ้มกว่า อิอิ) แถมที่สำคัญก็คือสามารถถ่ายรูปได้มากมายเท่าที่อยากจะถ่ายครับ ก็สุดคุ้มไปเลย อย่างน้อยพ่อ-แม่ผมก็ได้ภาพไปชุดใหญ่ๆ (แหง๋หล่ะครับ ถ่ายจนแบตเตอรี่หมดเลย) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 12:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ก่อนจากเมาะละแหม่ง ตาโกโก้ขอแวะตลาดไปซื้อของฝากลูกเมียแกหน่อย สิ่งที่แกซื้อก็คือผงซักฟอกบรีสถุงใหญ่จากเมืองไทยครับ ที่เมาะละแหม่ง ขาย 5,000 จ๊าต ส่วนที่ย่างกุ้งขาย 8,000 จ๊าต ไหนๆ ก็มาถึงเมาะละแหม่งแล้ว ก็ซื้อไปเลย คุ้มค่าดี กว่าเราจะได้ออกจากเมาะละแหม่งข้ามฝั่งไปเมาะตะมะ วนๆ นิดหน่อย แล้วออกจากเขตเมาะตะมะ ก็เที่ยงหน่อยๆ แล้วหล่ะครับ ปล. เห็นรูปป้ายโฆษณาด้านซ้ายในภาพไหมครับ นั่นหน่ะ เรน เลยนะนั่น ... แม่เจ้า สุดยอดโฟโต้ชอป จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แล้วก็ได้เห็นรถม้า ที่มีเพื่อใช้งานจริงๆ ไม่ใช่เพราะการท่องเที่ยว ..... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เวลาประมาณเที่ยง เราก็ต้องจากเมืองเมาะละแหม่งแล้วหล่ะครับ .... ความเห็นส่วนตัวของผมกับเมืองเมาะละแหม่ง  ผมคิดว่าเมืองนี้ยังมีความน่ารัก และเงียบสงบอยู่มากๆ ทีเดียว เพราะว่ายังคงไม่ได้เป็นเมืองท่องเที่ยวเท่าใดนัก (เป็นเมืองสุดท้ายที่นักท่องเที่ยวสามารถมาเที่ยวได้ โดยชาวต่างชาติจะไม่สามารถลงไปใต้กว่าเมืองเมาะละแหม่งได้แล้วหล่ะครับ) เป็นเมืองที่ผู้คนมีอัธยาศัยที่ดีมากๆ อย่างบางบ้าน เราแค่สงสัยในเรื่องไม่กี่อย่าง ก็จะตามคนที่รู้เรื่องมาตอบให้ได้ แม้ว่าผู้รู้คนนั้นกำลังอาบน้ำอยู่ ก็นุ่งกระโจมอกออกมาตอบคำถามเราอย่างเต็มใจและเป็นมิตรมากๆ ครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ไหนๆ เมืองเมาะตะมะก็อยู่ติดๆ กันแว๊บไปดูแถวๆ ตลาดซักหน่อย .... จริงๆ เมืองเมาะตะมะ มีห้องแถวที่อิทธิพลจากโปรตุเกสด้วยนะครับ แต่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ก็เลยไม่ได้เข้าไปดูแถวๆ นั้น (อีกทั้งหาไม่เจอด้วยหล่ะครับ) ก็ลยได้ไปดูตลาดเก่าแทน ..... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ได้เวลากลับย่างกุ้งแล้วหล่ะ จุดที่เราแวะทานข้าวกันก็เกือบๆ บ่าย 2 คือเมืองตะโทงอ่ะแหล่ะครับ ก็เป็นร้านอาหารจีน (คือรู้สึกว่าทานอาหารพม่าแล้วจะมันเยอะมาก เลี่ยนเกิน) สั่งข้าวผัดกุ้งมา มีซุปเรียบร้อย ก็จานละ 2,000 จ๊าต จะเห็นได้ว่า ข้าวผัดที่พม่า จะต้องเป็นสูตรสำเร็จคือมีไข่เจียวโปะอยู่บนข้าวผัด แล้วก็จะต้องมีซุป พร้อมกับผักราดซอสพริกมาแก้เลี่ยนด้วย จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เจอขบวนงานศพ ...... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:14:13 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตลอดทั้งบ่ายเราก็นั่งรถไปลุ้นไปแหล่ะครับ เพราะต้องแซงรถบรรทุกกันตลอด พวกรถบรรทุกก็น่ารัก จะมีการทำสัญญาณไฟเลี้ยวว่าแซงได้หรือยัง ถ้าแซงไม่ได้ก็จะเปิดสัญญานไฟเลี้ยวขวา พอถนนโล่งแล้ว แซงได้ก็จะเปิดไฟเลี้ยวซ้าย พอรถเล็กอย่างเราแซงได้แล้ว ตาโกโก้ก็จะชูมือขึ้นไปบนหลังคารถ เพื่อแสดงการขอบคุณที่ให้แซง วิ่งมาจนผ่านทางแยกที่ไปคินปุน ตาโกโก้ก็เริ่มมองหาน้ำมันเพื่อเติมรถแล้วหล่ะครับ โดยน้ำมันที่เมาะละแหม่งราคาจะถูกที่สุดแต่พบว่าที่เมืองแถวๆ นี้ราคาน้ำมันแพงได้ใจทีเดียว ตาโกโก้ก็บ่นอุบ แล้วก็มองหาอยู่หลายร้าน จนได้เติมซักทีหนึ่ง (ผมจำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่ แต่รู้ว่าแพงเหมือนกัน) ขั้นตอนการเติมน้ำมันน่ากลัวใช้ได้ครับ คือ จะมีกรวยมาเสียบอยู่ตรงช่องเติมน้ำมันแล้ว เด็กในร้านก็จะใช้เหยือกตวง จ้วงตักน้ำมันในถังน้ำมันขนาด 200 ลิตร แล้วก็เดินมาเททีละเหยือก ทีละเหยือก โอ้แม่เจ้า ถ้าใครสูบบุหรี่ หรือจุดไฟนี่บึ้มเลยนะนี่ (เสียวๆ) ก็นั่งกันมาเรื่อยๆ สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งก็คือตุนน้ำดื่มไว้ดีๆ นะครับ เพราะจะกระหายเหมือนกัน พอถึงจุดพักรถต่อไป หลังจากที่ข้ามสะพานข้ามแม่น้ำสะเทิม มาแล้วก็ 4 โมงครึ่งแล้ว ตาโกโก้ก็ขอแวะพักจิบน้ำชา เราก็เลยได้เดินเล่นหมู่บ้านแถวๆ นั้นกันอีก แต่ก่อนอื่น ตาโกโก้เห็นผมหิวน้ำมั้ง เพราะว่าน้ำเราหมดเกลี้ยงแล้ว แกก็เลยเลี้ยงน้ำเราอีกแล้ว ซึ่งผมก็ดื่มจนหมดทั้งลิตรแหล่ะครับ กระหายน้ำจัด มาดูสุดยอดกัลบก (ช่างตัดผม) กันหน่อย ..... โอ้ นี่คือร้านตัดผมเหรอนี่ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 18.30 น. เราก็กลับมาถึงเมืองหงสาวดี หรือ Bago แต่โชคดีที่ฟ้ายังไม่มืด คุณพ่อผมก็เลยขอไปแวะวัดที่หน้าตาเหมือน วัดเจ็ดยอด เชียงใหม่หน่อย จะอยู่ไม่ไกลจากวัดพระสี่ทิศ มากนัก อยู่ฝั่งเข้าย่างกุ้ง ขับเลยวัดพระสีทิศมานิดเดียวก็จะเจอกับซุ้มประตูทางเข้าสีเขียว ก็ขับตรงเข้าไปในซอยเลยครับ ซึ่งเราก็ได้แวะเข้าไปดู เป็นที่สนอกสนใจของคุณพ่อ-คุณแม่ผมมากๆ แล้วก็กลับเข้าย่างกุ้ง ท่ามกลางความมืดมิด จนถึงหน้าโรงแรม Thamada เวลา 2 ทุ่มพอดี จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ลงจากรถก็ชำระเงินให้กับตาโกโก้ พร้อมกับจองรถไปส่งสนามบินในเช้าวันกลับด้วย ก็ตกลงราคากันได้ 5,000 จ๊าต จากราคาปกติที่คิดกันคือ 6,000 จ๊าต (หรือ 5 USD) ก็เช็คอินเข้าห้องพักเรียบร้อยครับ เราสามพ่อลูกก็เลยไปหาอะไรทานกัน และไปเดินตลาดกลางคืนในย่างกุ้งด้วย แต่เดินหาร้านอาหารค่อนข้างยาก ส่วนใหญ่จะเจอเป็นร้านที่อยู่ข้างถนนมากกว่า (โอกาสที่จะเกิดท้องเสียก็เป็นไปได้) หรือพวกร้านขายโรตี-มะตะบะ ก็มีอยู่มากเพราะเหมือนจะเป็นย่านแขก เราก็ไปจบลงที่ร้าน Global Restaurant & Pub ที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับโรงแรม Panorama พอดี (จะมีสะพานลอยรถข้ามคั่นกลางอยู่) ร้านนี้อารมณ์จะเหมือนร้านเหล้ามากว่าครับ แต่อาหารราคาถูกได้ใจเลยทีเดียว ทั้งร้านมีแต่ผู้ชายกำลังนั่งดื่มกันอยู่ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรก็เข้าไปสั่ง อาหารอยู่ 3 อย่าง ข้าวสามถ้วย พร้อมเบียร์เมียนมาร์ แก้วละ 450 จ๊าต (ราว 14 บาท) เอง เช็คบิลออกมาแค่ 3,500 จ๊าต สุดคุ้ม แนะนำครับ แล้วก็กลับมานอน หมดสภาพ เพราะเหนื่อยเหลือเกิน กับการเดินทางอันยาวไกล จบตอนด้วย เบียร์เมียนมาร์ แก้วละ 450 จ๊าต (14 บาท) แล้วกันนะครับ เอิ้กกกก .... ส่วนตอนต่อไป ตอนที่ 4 (สุดท้าย) กับการตะลุยในย่างกุ้ง - การะเวก - เที่ยวบินขากลับเช้าตรู่ .... ตามไปชมโลดที่ลิ๊งค์นี้ครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5254019/E5254019.html ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมมาจนจบตอนครับ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 50 09:47:52 แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 50 13:24:38 จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอปรบมือดังๆ ชื่นชมจริงๆ ครับ ตั้งทู้ เวลา 11:29:03 จนจบทู้ เวลา 13:22:44 ปาเข้าไปกี่ชม.เนี่ย อึดถึกเหลือเกิน จากคุณ : บ้านผือ - [ 18 มี.ค. 50 13:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ^ ^ นี่ขนาดพิมพ์ลง word แล้วนะครับ .... แต่พอดีนั่งคุยกับเพื่อนด้วย .... ก็เลยช้า .... ย่อรูปให้ขนาดไม่เกิน 64 K อีก พอดีเมื่อคืนนั่งพิมพ์จนเสร็จแล้ว แต่ถ้าโพสต์จนจบ สงสัยผมคงจะตกเครืองพอดีครับ ว่าแล้ว รีบตรงไป Row E เลยดีกว่า ยังไงต้องขอขอบพระคุณ ทอท. ที่ได้ปล่อยสัญญาณไวร์ไลสแรงและเร็วมาให้ได้โพสต์กระทู้กันฟรีๆ ครับ ปล. อย่าลืมช่วยโหวตเข้าคลังกระทู้เก่าด้วยนะครับ กระทู้ปายของผม ไม่ได้เข้าคลังกระทู้เก่าครับ แห่ะๆๆ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 18 มี.ค. 50 13:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณครับ โหวตให้เลยครับ ข้อมูลดีมากครับ จากคุณ : electone - [ 18 มี.ค. 50 14:40:03 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ตามคุณหมอยุ่งไปเที่ยวด้วยคนนะคะ ดูคล้ายๆกับแถวแม่ฮ่องสอนบ้านเราเลยนะคะ จากคุณ : แมวน้อยห้อยขา - [ 18 มี.ค. 50 14:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โหวตค่ะ เป็นข้อมูลที่ดีมาก เที่ยวแบบได้รายละเอียด และสนุกด้วย จากคุณ : สเปน - [ 18 มี.ค. 50 15:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณนะครับ กับสาระดี ๆ ที่เติมความรู้ให้กับคนอ่านทุกคน จากคุณ : ยกมือ - [ 18 มี.ค. 50 16:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สุดยอดเลย ขอบคุณที่ทำแผนที่ให้ดูเร็วทันใจ สะพานข้ามแม่น้ำสาละวิน ได้ยินเขาเล่าลือว่า เสร็จแล้ว มีรถไฟข้ามด้วย อิจฉาพี่ยุ่ง ได้เห็นของจริง จากคุณ : หมอดาริน - [ 18 มี.ค. 50 16:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อิอิ สนุกมากเลยค่ะ  ข้อมูลแน่นดี แต่ว่าถ้าเราไปสงสัยต้องพึ่งทัวร์ แน่ๆ เลยค่ะ เที่ยวเองมันเก็บได้เยอะแต่ดูจะเหนื่อยมากๆเลย  ยิ่งหาอาหารทานเองยิ่งอ่านหมอพิมพ์ว่า "อร่อยปากลำบาก.." แล้วเห็นภาพมากม๊าก จากคุณ : น้องผักอ้วน - [ 18 มี.ค. 50 17:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตามมาเที่ยวเมืองหม่องด้วยคนค่ะ เป็นอีกที่ที่อยากจะไป..... จากคุณ : แม่น้องมีน (แม่ซากานะ) - [ 18 มี.ค. 50 18:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 53 น้องหมอคร๊าบบบ ควรไปช่วงเดือนไหนดี ที่ไม่ร้อนมาก ฝนไม่ตก จากคุณ : sueko - [ 18 มี.ค. 50 19:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตามดูคราบบบ   สวยดีจริงๆ ข้อมูลแน่นมากๆครับ จากคุณ : แก่ กรุงเก่า - [ 19 มี.ค. 50 09:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตามดูอยู่จ้า ^ ^ จากคุณ : ณ วันหนึ่งเราจะมาพบกัน - [ 19 มี.ค. 50 10:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ตามมาอ่านต่อ แล้วจะรอโคตาฯ นะคะ น้องยุ่งฯ จากคุณ : Gorgeous Girl - [ 19 มี.ค. 50 12:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตามมาอ่านรวดเดียวจบ 3 กระทู้ ละเอียดมากๆค่ะ เล่นเอาปวดตาไปเลย..ว่าแต่ขยันจังเลยนะคะ จากคุณ : ลูกสาวมาเฟีย - [ 19 มี.ค. 50 22:09:41 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่ทราบว่าที่มะละแหม่ง ประชากรส่วนใหญ่ยังเป็นชาวมอญอยู่รึเปล่าครับ หรือว่าถูกพม่าเข้ามากลืนไปหมดแล้ว. จากคุณ : LittleTiger - [ 20 มี.ค. 50 14:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณครับหมอ...กระทู้เรียบเรียงได้น่าอ่านดีมากๆ อ่านเพลินดูรูปเพลินดีเลย คคห.ที่ 5 เจดีย์ชเวซายัน เมืองตะโทง...อันนั้นน่ะสำคัญเลยนะหมอ เพราะเป็นจุดศูนย์กลางเมืองหลวงอาณาจักรมอญโบราณ ราชธานีนี้ชื่อว่า "สุธัมมวดี" ที่พระเจ้าอโนรธายกทัพเมืองพุกามลงมาตีไงล่ะครับ (อันนี้เป็นเรื่องเด่นมากในประวัติศาสตร์พม่า)...น่าจะแวะให้คุณพ่อคุณแม่ลงไปชมซักนิดนึง... รูปเมืองมะละแหม่งดูสงบเงียบน่าเดินเล่นดีครับ...เห็นแล้วมีแรงฮึดว่าจะไปพม่าอีกสักครา ตามรอบ family trip ของหมอนี่ล่ะครับ (แต่ไม่รู้เมื่อไหร่นะครับ) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มี.ค. 50 01:07:02 ]