ความคิดเห็นที่ 1 ฟร้อนบอกไม่มีปัญหา  (เพราะช่วงนั้นนักท่องเที่ยวเยอะ  มีนักท่องเที่ยวจ่อคิวรออยู่แล้ว  เขาเลยไม่เรื่องมาก)  ตอนที่ป้าเชคอินนั้นฟร้อนท์ยุ่งมาก  กว่าจะจัดการเรื่องเชคอินและเรื่องห้องเสร็จก็ใช้เวลานานตั้งนาน  ท้องป้าเริ่มอุทรณ์เพราะตอนนั้นก็บ่ายสองกว่าแล้ว  ป้าเอาของขึ้นไปเก็บแล้วก็ล้างหน้าล้างตาแบบลวกๆแล้วก็แวะหาอะไรกินที่ร้านใกล้ๆโรงแรมนั้นเอง  ร้านนี้เสริฟอาหารง่ายๆพวกอาหารย่างและทอดโดยเสริฟกับขนมปัง ถ้าเลือกสั่งกับขนมปังอียิปต์ก็จะได้อาหารอียิปต์  แต่ถ้าเลือกสั่งกับขนมปังโรลหรือแผ่นก็จะได้อาหารตะวันตก  ป้าเชคกับแอลพีแล้วรู้สึกว่าร้านนี้ไม่อยู่ในลิสต์ของแอลพี  ถ้าป้าจำไม่ผิดร้านนี้อยู่ติดกับร้าน Al-Hussein Restaurant  (ถ้าหันหน้าเข้าหาถนนสายหลักที่อยู่หน้าร้าน  ร้าน Al-Hussein Restaurant  จะยอยู่ทางซ้ายมือ)  ที่ต้องพูดถึงร้านนี้ก็เพราะวันแรกป้าประทับใจมาก  อาหารรสชาติใช้ได้แล้วราคาก็พอรับได้ (ไม่ถูกเมื่อเทียบกับคาบับและคูชารี)  มื้อแรกเขาแต่งอาหารสวยมาก  แถมผักก็สด  ถ้าจะมีข้อเสียก็คงเป็นเรื่องที่เขาทำอาหารช้ามาาาาาากกกก....และอาหารออกจะเค็มไปนิดหน่อย (ขนาดว่าป้ากินเค็มก็ยังรู้สึก)  พอป้ากินอาหารและดื่มกาแฟเสร็จ เจ้าของร้านเขาก็เอาน้ำกระเจี๊ยบเย็นมาเสริฟพร้อมทั้งบอกว่าเป็น “เวลคัมดริ๊ง”  ป้าเลยประทับใจร้านนี้ยิ่งขึ้น    อิอิ.....อย่าเพิ่งคิดว่าป้าเห็นแก่อามิสสินจ้าง  ป้าประทับใจตั้งแต่ตอนเห็นอาหารแล้ว  อีกอย่างป้ารู้สึกสะดวกใจที่จะเดินเข้าร้านที่มีเมนูภาษาอังกฤษและมีราคากำหนดไว้อย่างชัดเจน (และแน่นอน ต้องมีกาแฟให้ดื่ม)  ถูกแพงก็ไม่ว่าเพราะเรามีเวลาคิดและตัดสินใจก่อนจะสั่ง  ป้าเลยฝากท้องที่ร้านนี้ทุกมื้อที่อยู่ในลักซอร์  แล้วที่นี่ก็ทำให้ป้ารู้สึกปลงกับคนอียิปต์ยิ่งๆขึ้นไป  เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทีหลัง กว่าจะออกจากร้านอาหารก็จวนจะสี่โมงแล้ว  ป้าเดินออกมาจากบาร์ซาร์ (โรงแรมนีเฟอร์ทีทีและร้านอาหารต่างก็อยู่กลางบาร์ซาร์) แต่พอเดินออกมาจากบาร์ซาร์ป้าโลเคทตัวเองไม่ถูก  หลังจากหยุดอ่านแผนที่ได้ไม่ถึงชั่วอึดใจป้าก็ถูกมะรุมมะตุ้มด้วยผู้หวังดีแต่ประสงค์ร้าย (โดยเฉพาะกับกระเป๋าตังก์แฟบๆของป้า)  ป้าเลยตัดสินใจกลับเข้าไปตั้งหลักที่โรงแรม (ซึ่งอยู่ใกล้ๆ)  ไปถึงป้าก็นั่งพักที่โซฟาแล้วก็เอาแผนที่มาเทียบทิศ  พอฟร้อนท์เขาเห็นป้าอ่านแผนที่อยู่ก็ถามว่าป้าจะไปไหน  หลังจากได้ยินป้าบอกว่าจะไปออฟฟิสขายตั๋วรถบัส  เขาก็บอกว่าตอนนี้สถานีรถบัสย้ายไปยังที่ตั้งแห่งใหม่  อยู่นอกเมืองใกล้ๆกับสนามบิน   แถมจบประโยคด้วยคำบอกเล่าที่ว่า  “ถ้าจะซื้อตั๋ว  ฝากโรงแรมซื้อจะสะดวกกว่า”   ................................................ The Nile and a felluca, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แหะ แหะ ป้าได้ยินแล้วก็ให้นึกถึงคำพูดของ ฮาร์การ์ด ที่ว่า  ถ้าคนอียิปต์บอกให้ทางไหนก็ตาม  เราควรจะไปในทิศตรงข้ามเสมอ   หลังจากนั้นป้าก็ค้านเขาไปแบบเอื่อยๆว่า  อันนั้นฉันก็รู้เพราะคำภีร์ไปเบิ้ลของฉัน (ซึ่งหมายถึงแอลพี) บอกไว้  แต่แอลพีก็บอกไว้ด้วยว่าออฟฟิสในเมืองยังเปิดขายตั๋วอยู่   พอเขาเห็นว่าป้าทำการในเรื่องนี้มา เขาเลยเลยตามเลย  เขาบอกว่าตอนนี้ออฟฟิสย้ายไปอยู่ใกล้สถานีรถไฟ  แต่ก็ไม่วายพยายามจะตุกติกตามแบบของคนอียิปต์  โดยบอกต่อว่า  “ผมว่าคุณจะเสียเที่ยวเปล่านะ เพราะคนที่ออฟฟิสเขาจะบอกคุณว่าไม่มีตั๋วเหลือแล้ว  แต่ความจริงก็คือมันไม่หมดหรอก  เพียงแต่เขาจะไม่ขายตั๋วให้นักท่องเที่ยวโดยตรง มันเป็นธรรมเนียมของที่นี่หน่ะ  คุณเข้าใจใช่ไหม”   แน่นอน....ป้าเข้าใจ.....เข้าใจว่าพวกคุณนั้นเชื่อยาก  อันนี้ป้าคิดในใจ แต่ก็ตอบฟร้อนท์ไปว่า  เอาเถอะ จากนี้ไปสถานีรถไฟก็แสนจะใกล้  แล้วชั้นก็จะไปดูวัดลักซอร์ซึ่งอยู่ระหว่างทางจากโรงแรมไปสถานีรถไฟอยู่แล้ว  มันไม่เสียหลายที่จะลองดูก่อน  แต่ถ้าฉันหาตั๋วไม่ได้  คุณช่วยฉันได้....ใช่ไหม ........................................ Luxor Temple, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:46:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฟร้อนท์บอกว่า แน่นอน  การช่วยแขกแก้ปัญหาเป็นหน้าที่ของเขาอยู่แล้ว..................ป้าเลยแกล้งหยอกไปว่า  “oh! .you are a star, thanks god you are here”  ฟร้อนท์ได้ยินป้าแจกลูกยอแล้วยิ้มร่า.... อิอิ...เรื่อง torแหล  นี้ป้าเองก็ใช่ย่อย   555 ไปถึงสถานีรถไฟป้าหาออฟฟิสขายตั๋วรถบัสไม่เจอ  ป้าเดินไปในสถานี (เขากำลังปรับปรุงใหม่พอดี) แล้วเดินหาสักพักก็ยังหาไม่เจอ  เด็กที่อยู่หน้าสถานีคงเห็นป้าเดินมองหาอะไรสักอย่างเลยถามว่า  หาออฟฟิสขายตั๋วรถบัสอยู่หรือ  แล้วเขาก็ชี้ให้ป้าดูว่ามันอยู่ตรงไหน  พอป้าออกเดิน  เขาก็เดินตาม  หลังจากป้าซื้อตั๋วเสร็จ (ค่ารถ ลักซอร์ – ดาฮับ 120 แอลอี และต้องจ่ายค่ารถตู้ที่จะพาเราไปส่งที่สถานีรถบัสซึ่งอยู่นอกเมืองอีก 10 แอลอี  ความจริงคนขายเขาพยายามโก่งราคาค่ารถตู้  แต่ป้าบอกว่าแอลพีแนะนำไว้ว่าค่ารถตู้แค่ 5 แอลพีเท่านั้น  คุณเรียกมาสิบฉันก็พอรับได้ แต่มันไม่ควรจะมากไปกว่านี้  เจ้าหน้าที่เขาเลยหัวเราะ  นัดว่าพรุ่งนี้ให้ป้ามารอรถตอนสี่โมงเย็น)  แล้วก็เดินกลับ  เด็กที่บอกทางให้ป้าก็เดินตาม แล้วเรียกร้องว่าเขาควรจะต้องได้บักซี่  ป้าคิดในใจ  ฝันไปเถอะน้อง......แล้วก็เดินไปตามทางเรื่อยๆไม่สบตาและมองหน้าเขา  หลังจากเดินตามไปสักพักเขาก็หมดความพยายาม ................... อ่ะจ๊ากกกก ลืมรูป ไม่ได้ตั้งกระทู้นานชักลืม แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 04:48:31 จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Luxor Temple, still. จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หลังจากนั้นป้าก็เดินเล่นริมท่าเรือ  หลังจากเดินได้สักครู่ป้าก็เลิกล้มความตั้งใจเพราะคนที่นี่เขาไม่ปล่อยให้นักท่องเที่ยวได้อยู่กับตัวของตัวเองเด็ดขาด  พอป้าปฏิเสธคนเจ้าของเรือเฟลลุกก้า (หรืออาจจะเป็นแค่คนเรียกแขก) รายที่สีหรือห้าภายในเวลาอันสั้นป้าก็ตัดสินใจไม่เดินชมวิวริมน้ำต่อไป ทั้งๆที่บรรยากาศอย่างอื่นดี  อากาศตอนบ่ายแก่ๆที่ลักซอร์นั้นกำลังสบายทีเดียว  น้ำไนล์ไหลเอื่อยๆ  มีเฟลลุกก้าแล่นอยู่กลางน้ำหลายลำ  ถ้าเพียงแต่ป้าได้นั่งปล่อยอารมณ์โดยไม่ถูกรบกวนจากพวกที่พูดถึงก่อนนี้จะดีเพียงไร   ขณะที่ป้ากำลังเดินกลับ แล้วมุ่งหน้าไปยังประตูทางเข้าของวัดลักซอร์ (Luxor Temple) ซึ่งอยู่ติดท่าเรือ  ตาป้าก็เหลือบไปเห็น โตโม  เธอมากับสาวน้อยชาวญี่ปุ่นที่เจอกันระหว่างทาง  ป้าถามเธอว่ามาถึงลักซอร์กี่วันแล้ว  เธอบอกสี่- ห้าวันแล้ว  แต่พอป้าถามว่าแล้วไปเที่ยวฝั่งตะวันตกหรือยัง  ชอบที่ไหน  ที่ป้าถามเพราะจะเอาข้อมูลมาตัดสินใจว่าป้าควรจะไปเที่ยวใหนในเวลาอันแสนจะจำกัดที่ป้ามี  โตโมตอบแบบอายๆว่าบอกว่า  นอกจากนั่งเรือเล่นกับพักผ่อนในโรงแรมแล้วเขายังไม่ได้ไปไหนเลย  ป้าได้ยินแล้วก็ได้แต่คิดว่าโตโมเธอมาเที่ยวเพื่อมาพักผ่อนโดยแท้จริง  และแน่นอนเธอเที่ยวคนละแบบกับป้า  ป้านั้นวันๆละตอนงกๆ จะกินจะนอนก็รีบไปเสียหมดเพราะมีเวลาน้อย  แล้วอย่างนี้การเที่ยวจะสนุกไปได้อย่างไร (เพื่อนป้าหลายคนส่ายหัวแบบไม่คิดเลยเวลาป้าชวนไปเที่ยว)   เออ...มันก็จริงนะ  ป้าเองก็ไม่รู้ว่ามันมีอะไรสนุกตรงไหนแล้วทำไมป้าถึงชอบแบกแพ็กหนักหนา  แต่ป้าชอบเห็นสถานที่แปลกๆใหม่ๆ  ชอบดูความเป็นไปของผู้คนโดยเฉพาะชนชั้นแรงงานซึ่งเป็นคนร่วมชนชั้นเดียวกับป้า  ชอบความรู้สึกเวลาป้าเดินทางไปถึงจุดหมายปลายทางของแต่ละวันถึงแม้ว่าบางวันนั้นเหนื่อยสายตัวแทบขาด  ชอบพูดคุยกับผู้คนที่ได้พบระหว่างทาง  ชอบเวลาได้กินอาหารรสชาติไม่เอาไหน  เพราะกินแล้วทำให้คิดถึงเมืองไทย ทำให้รู้ว่าเมืองไทยนี้มีดีเยอะแยะหนักหนา  ชอบเวลาได้กินอาหารต่างชาติรสชาติล้ำเลิส เพราะกินแล้วรู้สึกเหมือนชีวิตกำลังได้รับรางวัล  ที่สำคัญชอบลองแอลกอฮอล์ท้องถิ่นโดยเฉพาะเบียร์ 555  โธ่.....ป้าว่าจะเขียนอะไรซึ้งๆเสียหน่อย  แต่ก็อดเป๋ออกนอกทางไม่ได้เสียทุกทีไป ............................................... Luxor Temple, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:51:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ป้าคุยกับโตโมอยู่พักใหญ่แล้วก็ขอแยกตัวไปเที่ยววัดลักซอร์  ด้านในวัดป้าไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเพราะรู้ว่ามือไม่นิ่งพอ  เลยเดินดูนั้นนี่ไปเรื่อยๆแบบไม่รีบร้อน  ส่วนใหญ่จะหยุดอ่านประวัติวัดจากแอลพีใต้ไฟที่สว่างๆ  เดินจนทั่ววัดแล้วก็กลับโรงแรม  ก่อนเข้าโรงแรมป้าแวะกินข้าวเย็นที่ร้านเดิม  พอไปถึงฟร้อนบอกว่าเรจินาโทรมาหา  ป้าขอให้เขาต่อกลับไปหาเรจินา  โดยบอกแค่ว่าเธออยู่โรงแรมไหนเท่านั้น  ฟร้อนหาเบอร์แล้วต่อให้โดยไม่คิดเงิน  ความจริงถ้าไม่นับเรื่องฟร้อนท์ที่พยายามจะหลอกป้าเรื่องตั๋วรถเมื่อกลางวันแล้ว  ป้าต้องชมว่านีเฟอร์ทีทีนั้นคุณภาพและบริการดีกว่าราคาที่จ่าย  ที่นี่ป้าจ่ายแค่ 55 แอลพีเท่านั้น  อาหารเช้าดีกว่าที่ไคโร (ซึ่งราคา 90) แถมห้องดีกว่าที่ไคโร  (แต่ห้องน้ำแคบ)  ห้องที่นีเฟอร์ทีทีหรูน้อยกว่าที่อัสวานเล็กน้อย  แต่ที่อัสวานนั้นแพงกว่า (80 กว่าๆ)  อาหารเช้าที่อัสวานดีกว่านิดหน่อย  ใครจะไปลักซอร์ถ้าไม่รำคาญเรื่องเสียงรบกวน (ป้าได้เฉพาะเวลาเบิดประตูที่ระเบียงออกเท่านั้น) ป้าว่าพักที่นี่ก็ดี  วิวจากระเบียงมองเห็นน้ำไนล์และลักซอร์ฝั่งตะวันตกสวยดี ............................................ Luxor Temple, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรจินาชวนป้าออกไปหาอะไรกิน  ป้าบอกว่าป้าเพิ่งจะกินมา  เธอเลยบอกว่าถ้างั้นอยากจะออกไปหาอะไรดื่มไหม  ป้าบอกอย่างนั้นตกลง  เธอบอกงั้นเธอกินข้าวเสร็จจะโทรมาอีกรอบ  ป้านอนอ่านเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวฝั่งตะวันตกอยู่ตอนเธอโทรมาอีกรอบ  บอกว่าเธอเหนื่อยเกินกว่าจะออกไปดื่มต่อ แล้วก็ขอโทษขอโพยป้าเป็นการใหญ่ที่ทำให้ป้าต้องรอ  ป้าบอกไม่เป็นไรเพราะยังไม่ได้นอนอยู่แล้ว  หลังจากนั้นเธอก็ชวนป้าไปเที่ยวฝั่งตะวันตกด้วยกัน  โดยเธอจะไปกับทัวร์ราคาเท่าไหร่ป้าจำไม่ได้  แต่ป้าปฏิเสธไปเพราะป้ากำลังลังเลว่าจะเช่าเหมาแท็กซี่เที่ยวดีไหม  เพราะป้ามีเวลาถึงบ่ายสามครึ่งเท่านั้น  พอแน่ใจว่าเราคงไม่เจอกันอีกแน่ๆเธอก็อวยพรให้ป้าโชคดี  ป้าอวยพรกลับ  ส่วนอีเมล์นั้นเราแลกกันตั้งแต่เมื่อตอนกลางวันแล้ว ........................................... The Nile and Westbank from Nefertiti hotel balcany จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:56:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ป้านอนอ่านประวัติและจุดน่าสนใจของลักซอรืฝั่งตะวันตกและวิหารคาร์นัคจนดึกแล้วก็ตัดใจ (หลังจากตัดใจมาแล้วรอบหนึ่งตอนเลื่อนวันเดินทาง  แต่เพราะป้าพลาดรถไฟทำให้มาถึงลักซอร์ช้ามาก  วันนี้เลยแทบไม่ได้เที่ยวเลย  ความจริงวัดลักซอร์นี้ไม่อยู่ในรายการของป้าเลย  คิดไว้ว่าถ้ามีเวลาเหลือก็แวะ  ถ้าไม่มีเวลาก็ไม่แวะ  แต่วันนี้ป้ากว่าจะจองตั๋วรถบัสไปดาฮับเสร็จก็สีโมงกว่าๆแล้ว   คาร์นัคปิดห้าโมงครึ่ง มีเวลาหนึ่งชั่วโมงซึ่งป้าคิดว่าไม่พอเลยเปลี่ยนใจเที่ยววัดลักซอร์แทนเพราะวัดลักซอร์นี้เปิดถึงสามทุ่มเลยทีเดียว)  พอพลาดคาร์นัควันรุ่งขึ้นที่วางแผนไว้ว่าจะเที่ยวฝั่งตะวันตกทั้งวันก็ต้องตัดให้สั้นลงเพราะป้าอยากเห็นคาร์นัค  อิอิ...  ตอนนี้อาจมีคนแซวป้าว่าไหนบอกเอียนวัดและวิหารแล้วงัย  ยังยืนยันคำพูดเดิมแหละแต่คาร์นัคนี้มีเสียงลือเสียงเล่าถึงความยิ่งใหญ่ อลังการณ์มากมายจนนับไม่ถ้วน  เพราะฉะนั้นแล้วป้าก็อยากจะไปเห็น  สุดท้ายก็เลยตัดสินใจว่า ลักซอร์นี้ขอแค่คาร์นัคกับหุบเขากษัตริย์เท่านั้น  หากมีเวลาเหลือแล้วค่อยตัดสินใจแวะที่อื่นทีหลังแล้วแต่โอกาสจะอำนวย  คืนนั้นป้าเข้านอนพร้อมกับความเสียดายที่พลาด Deir al-Bahri และ Medinat Habu ที่ยังค้างอยู่ในใจ .............................. On the crossing ferry, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 04:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เช้าวันรุ่งขึ้นป้าตื่นอาบน้ำและเก็บของแต่เช้าแล้วก็ขึ้นไปกินของเช้าที่ร้านด้านบนดาดฟ้า  ป้านั่งมองน้ำไนล์และลักซอร์ฝั่งตะวันตกจากดาดฟ้าของโรงแรมขณะที่รอเขาเอาอาหารเช้ามาเสริฟ  มีบอลลูนลอยอยู่เหนือท้องฟ้าของลักซอร์หลายลูก  วิวจากด้านบนนั้นคงสวยพิลึกแต่ราคาก็แพงจนป้าถอดใจ  (สี่ร้อยแอลอีต่อ1 ชั่วโมง)  สักครู่ก็มีชายหนุ่มชาวตะวันตกคนหนึ่งขึ้นมาบนดาดฟ้า แล้วก็จัดการขยับโต๊ะและเก้าอี้ออกให้พ้นทางแล้วก็ลงมือรำไท้เก็ก  ป้าเห็นแล้วอดขำไม่ได้....  ทะเลทราย น้ำไนล์ กับชายชาวฝรั่งและลีลาไท้เก็กอันอ่อนช้อย   แปลกไหม .................................. Balloon, a flying machine, is being prepared for taking off. Along the way to the Valley of the Kings, Luxor แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 05:08:22 จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เสร็จจากของเช้าป้าเดินไปขึ้นเรือข้ามฟากที่เรียกว่า บาลาดี  ค่าโดยสาร 1 แอลอีสำหรับนักท่องเที่ยว (10 เพียสต้าสำหรับคนอียิปต์)  มีแท็กซี่คนหนึ่งตามมานั่งข้างป้าตั้งแต่ลงเรือแล้วชวนคุยว่าจะไปเที่ยวไหน  เขามีแท็กซี่ราคาถูก  พอได้ยินเขาบอกราคาป้าก็เกิดความคิดอยากจะลองต่อแท็กซี่ดู  ถ้าต่อได้ราคาถูกใจป้าจะเปลี่ยนความตั้งใจจากการปั่นจักรยานมานั่งแท็กซี่เที่ยว  ความจริงเมื่อคืนนี้ป้าก็คิดเรื่องนี้เหมือนกันเพราะอยากเก็บฝั่งตะวันตกให้มากที่สุด   (ที่บอกเรจิน่าไปว่าคิดจะเหมาแท็กซี่นั่นงัย)  แต่พอมาคิดถึงข้อดีของการปั่นจักรยาน  สำหรับคนที่ชอบเดินลุยทุ่งอย่างป้า  การปั่นจักรยานก็ทำให้เกิดความปลอดโปร่งใจคล้ายๆกัน  นอกจากนี้แล้วการปั่นจักรยานยังมีโอกาสได้เห็นชีวิตของผู้คนที่นี่มากกว่าการนั่งแท็กซี่    ป้าเลยทำใจเรื่องที่จะต้องพลาดสถานี่หลายแห่งทางฝั่งตะวันตกตั้งแต่ก่อนเข้านอน   ......................... A model illustrating locations and depths of the tombs of the kings. จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แต่พอมีคนมาเสนอราคาอย่างนี้ความรู้สึกลังเลก็กลับมาอีกรอบ  แล้วป้าก็อยากจะทดสอบความสามารถในการต่อราคาของตัวเองดู  เลยคิดว่าถ้าป้าต่อได้ราคาตามที่ป้าคิดป้าจะไปเที่ยวกับแท็กซี่  เขาบอกว่าเขาขอ 100 แอลอีสำหรับหุบเขากษัตริย์และ Deir al-Bahri  ป้าเลยต่อเหลือ 40  แต่แท็กซี่เขาไม่ยอม ป้าเลยส่ายหน้า   แต่งานนี้แท็กซี่ไม่ยอมปล่อยป้าไปง่ายๆ  แกหาเรื่องคุยตลอดเวลาที่อยู่บนเรือข้ามฟาก  พอป้าบอกยืนยันสี่สิบ  พี่แกก็ยกเหตุผลมาร้อยแปดแล้วพรรณนาถึงความสวยงามของหุบเขากษัตริย์และ Deir al-Bahri    ป้าเลยรู้สึกหงุดหงิด  ถ้าตกลงก็ตกลงซิ  ถ้าไม่ก็ไม่ต้องมาพูดมากให้รำคาญเลยลุกไปหาที่นั่งใหม่  แต่ทำอย่างไรก็สลัดพี่แกไม่หลุด   มิน่าเล่าทั้งหนังสือและเวปหลายแห่งที่ป้าเข้าไปหาข้อมูลเขาถึงได้บอกว่า touts ที่แย่ที่สุดในอียิปต์อยู่ที่ลักซอร์เพราะทั้ง persistent และ aggressive ......................... The Valley of the Kings, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:22:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หลังจากขึ้นจากเรือข้ามฟากแล้ว เขาก็ยังเดินตามป้าไปเรื่อยๆ  ตอนนี้คนขับแท็กซี่เริ่มส่งเสียงดัง แล้วก็บ่นว่าป้าทำให้เขาเสียเวลา  ป้าก็เอ๋า  แล้วใครใช้ให้เดินตามป้าเล้า  นี่คิดจะเอาเสียงดังมาข่มหรืองัย  ป้าเดินต่อไปเรื่อยๆ เขาก็ตามมาติดๆ จนมีคนจากร้านจักรยานเดินเข้ามาถามป้าว่าจะเช่าจักรยานหรือไม่  ป้าบอกขอป้าไปดูสภาพจักรยานก่อน  ตอนนี้แท็กซี่พูดอะไรก็ไม่รู้เป็นภาษาอารบิคเสียดังมาก  ป้าเลยบอกคนที่มาจากร้านจักรยานว่า ช่วยไล่เขาไปหน่อยได้ไหม  เขาก็เลยหันไปพูดกับแท็กซี่เป็นภาษาอารบิค   พวกเขายืนเถียงกันอยู่ข้างถนนเสียงดังลั่น  จนในที่สุดคนจากร้านจักรยานก็หันมาถามป้าว่า คุณจะไปแท็กซี่หรือจะเช่าจักรยาน  ป้าตอบจักรยาน  แล้วเขาก็หันไปบอกคนขับแท็กซี่ ว่าได้ยินแล้วใช่ไหม  ชีว้อนท์โทโกบายไบค์  แท็กซี่โวยวายเป็นรอบสุดท้ายก่อนจะเดินกลับไปทางท่าเรื่อ ................................ The Valley of the Kings, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:23:37 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พอคนที่มาจากร้านจักรยานเขาช่วยไล่แท็กซี่ให้เลิกตอแยป้าแล้ว ก็ดูเหมือนว่าเขารู้สึกหรือพยายามทำให้ป้ารู้สึกว่าป้าเป็นหนี้บุญคุณเขา แล้วพยายามจะโก่งราคา  เขาเรียก 20 แอลอีสำหรับครึ่งวัน  ป้าหัวเราะแล้วบอกเขาเหมือนกับที่บอกเจ้าหน้าที่ออฟฟิสขายตั๋วรถบัสว่าป้าได้ทำการบ้านก่อนมาเที่ยว  และป้ารู้ว่าจักรยานคุณภาพดีหนึ่งวันราคา ประมาณ 10-15 แอลอี แล้วนี่ฉันให้คุณ 10 แอลอีสำหรับครึ่งวัน นี่ก็นับว่าฉันใจดีมากแล้ว  คุณจะตกลงหรือไม่  ถ้าไม่ก็ปล่อยฉันไปเพราะฉันจะไปดูร้านอื่น (ที่ต้องบอกให้เขาปล่อยก็เพราะพี่แกเริ่มมาไม้เดียวกับแท็กซี่)  เจ้าของร้านได้ยินแล้วหัวเราะ  แล้วบอกตกลง  เขาบอกให้เด็กในร้านไปหาที่ล็อกรถมาให้ป้า แล้วก็ย้ำแล้วย้ำอีกว่าป้าต้องล็อกรถทุกครั้งที่จอดทิ้งไว้   ที่ลักซอร์นี้ร้านเขาขอให้จ่ายเงินก่อนแล้วต้องทิ้งบัตรประจำตัวไว้สำหรับมัดจำด้วย  ป้าทิ้งบัตรนักศึกษาไว้เพราะคิดคำนวณแล้วว่า  ถ้ามีอะไรที่ทำให้ต้องทิ้งบัตรไว้  ป้าแค่จ่ายเงินค่าทำบัตรใหม่ห้าปอนด์เท่านั้น   ความจริงว่าจะทิ้งบัตรไอสิกไว้  แต่ต้องใช้ตอนซื้อตั๋วนักเรียนที่หุบเขากษัตริย์ ...................................... The Valley of the Kings, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ถนนไปหุบเขากษัตริย์ตอนแปดโมงกว่าๆโล่งมาก  และป้าก็แปลกใจมากเช่นกัน  ป้าคิดว่าจะเจอรถโคชหรือรถตู้วิ่งกันให้เต็มขวักไขว่าเสียอีก   ไม่มีนักท่องเที่ยวคนอื่นที่ไปด้วยจักรยานเลย  นี่ก็แปลกอีกเหมือนกัน  ที่ท่าเรือมีร้านจักรยานตั้งหลายร้าน  ถ้าไม่มีลูกค้าเลยเขาจะอยู่ได้อย่างไร   ป้าปั่นไปเรื่อยๆ ไม่ได้รีบร้อน  ดูจากแผนที่แล้วหุบเขากษัตริย์อยู่ห่างจากท่าเรือประมาณ 11 กม.  (เคร่าๆ)  ป้าเดาไม่ออกว่าทางจะชันแค่ไหน  เลยกะไว้ว่าคงใช้เวลาขาละประมาณ 1 ชั่วโมงเป็นอย่างมาก  ป้าตั้งใจไว้ว่าป้าควรจะกลับมาถึงท่าเรือประมาณเที่ยง เพราะฉะนั้นป้ามีเวลาที่หุบเขากษัตริย์ประมาณสองชั่วโมงครึ่ง ซึ่งป้าคิดว่าพอสำหรับสุสาน  4 หลุม (สามหลุมที่บัตรผ่านประตูหุบเขากษัตริย์อนุญาตให้เข้าไปดูได้,  35 แอลอีสำหรับนักเรียน) และสุสานของตุตันคามุน   อันนี้อยากดูเพราะได้ดูเรื่องการค้นพบสุสานของตุตันคามุนของคาร์เตอร์  (50 แอลอี) .......................... A tuf-fuf at the Valley of the Kings, Luxor จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:26:59 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สองข้างทางเป็นทุ่งนาเหมือนชนบทของเมืองไทย  ป้ามีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กลางทุ่งโล่งๆ ยิ่งถ้ามีสีเขียวๆด้วยยิ่งดีใหญ่  หลังจากปั่นไปสักพัก ป้าก็ปั่นมาถึงหมู่บ้าน และก็ปั่นมาทันเด็กนักเรียนชายสามคนที่จูงจักรยานขึ้นเรือข้ามฟากเที่ยวเดียวกับที่ป้าข้ามมาเมื่อเช้านี้   พวกเขาปั่นช้ามาก (ไม่งั้นป้าคงตามไม่ทันแน่ๆ เพราะป้าเสียเวลาที่ร้านจักรยานนานพอสมควร) แถมยังปั่นเรียงกันเป็นแถวหน้ากระดานเรียงหนึ่ง  พอมาถึงหมู่บ้านเขาถึงปล่อยมือออกจากกัน  แล้วเด็กสองคนที่ปั่นอยู่ด้านนอก (กลางถนน) ก็ชะลอรถแล้วหันหัวรถเข้าหาฟุตบาท  ป้ารอโอกาสที่จะแซงหน้ากลุ่มนี้มาสักพักแล้ว  พอเห็นจักรยานอีกสองคนแอบเข้าเกือบชิดข้างทางแล้ว ป้าก็เร่งฝีเท้าขึ้น  พอแซงเด็กพ้นป้าก็แอบรถเข้าข้างทางตามปกติ (แต่ป้าก็ไม่ได้ปั่นชิดข้างทางเสียติดขอบ  ป้ารู้ว่าปั่นชิดข้างทางมากๆก็อันตราย)  ขณะนั้นก็มีชายคนหนึ่งกำลังข้ามถนนโดยไม่มองรถเลย  ป้าเห็นเขายืนคุยกับเพื่อนอยู่ริมถนน (เขาหันหลังให้ทิศที่รถจะวิ่ง)  แล้วอยู่ๆเขาก็เดินข้ามถนนโดยที่ยังหันหน้าไปคุยกับเพื่อนเขาอยู่เลย  ป้าเห็นแล้วว่าเขากำลังเดินตัดหน้ารถป้า แต่ป้าเพิ่งจะเริ่งฝีเท้าแซงจักรยานสามคันขึ้นมา  เพราะฉะนั้นป้าจึงวิ่งมาด้วยความเร็วสูง  ไม่สามารถจะเบรคได้ทัน  รู้สึกตัวอีกทีป้าก็ลงไปนอนเอ้งแม้งอยู่กลางถนนแล้ว  ขณะที่ล้มป้าพยายามจะไม่เอาหัวลง  เพราะถึงสมองป้าจะหยักน้อยอย่างไรมันก็เป็นเครื่องเลี้ยงชีพของป้า  ส่วนร่างกายส่วนอื่นนั้นก็แล้วแต่บุญแต่กรรมก็แล้วกัน  โห๋คิดไปไกลซะ....ความจริงไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่แขนถลอกนิดหน่อยแล้วก็ช้ำที่หน้าแข้งเท่านั้น  พอป้าพยุงตัวลุกขึ้นได้แค่นั้นแหละ  ป้าใส่คนที่ข้ามถนนโดยไม่ดูรถเสียไม่ยั้ง  ตะโกนเลยว่า “have you ever looked at the cars before crossing the road? you know dangerous it can be? not only to yourself but bla bla bla”  สักพักป้าถึงได้มองหน้าเขา  เห็นว่าเขาหน้าเสียมากเหมือนกัน  เขาอาจจะเจ็บมากกว่าป้าก็ได้  เพราะป้า (และจักรยาน) ชนเขาเอาโครมใหญ่ๆ  เพราะฉะนั้นถ้าป้าเจ็บเขาก็คงเจ็บ   ป้าเลยไม่รู่จะบ่นทำไม  แต่มาคิดดู  เย็นนี้ป้าก็จากลักซอร์ไปแล้ว  ป้ามีเวลาอยู่ในลักซอร์อีกแค่ครึ่งวันเท่านั้น  อารมณ์เสียไปก็ไม่เกิดประโยชน์อันใด  โวยวายไปแล้วเขาจะเข้าใจไหมว่า  การข้ามถนนโดยไม่ระวังอย่างนี้มันไม่ได้อันตรายเฉพาะกับเขาคนเดียวเท่านั้น  เมื่อเห็นว่าพูดไปก็เหนื่อยเปล่า แถมความหงุดหงิดที่เกิดขึ้นก็รังแต่จะทำให้เที่ยวไม่สนุกอีกต่างหาก  คิดได้อย่างนั้นป้าก็เลยยกจักรยานขึ้นมาตั้งแล้วปั่นออกมาจากที่ตรงนั้น ............................ A man and a strange painted house จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 05:34:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปั่นไปสักพักก็เห็นเขากำลังเอาบอลลูนขึ้นป้าเลยหยุดถ่ายรูปแล้วถือโอกาสดูแผลที่ได้มาด้วย  อากาศกลางทุ่งยามสายอย่างนี้ดีอย่างบอกไม่ถูก  รู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจถูกที่เลือกที่จะปั่นจักรยาน  ถ้ามากับแท็กซี่หรือทัวร์ป่านนี้ป้าคงได้แต่สูดอากาศจากเครื่องปรับอากาศเท่านั้น   ของสังเคราะห์อย่างนั้นไหนเลยจะดีสู้ของธรรมชาติอย่างนี้   เห็นทุ่งนาเขียวๆอย่างนี้แล้วคิดถึงบ้าน  คิดว่าต้องเล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟัง  แม่ต้องแปลกใจที่ได้ยินว่าประเทศกลางทะเลทรายอย่างอียิปต์จะอุดมสมบูรณ์อย่างนี้  แม่ป้าเป็นชาวนาและชอบฟังเรื่องเรือกสวนไร่นาจากที่ต่างๆเสมอ .............................. First courtyard, Karnak Temple จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หลังจากเลี้ยวซ้ายเข้าหุบเขากษัตริย์แล้ว  ถนนเริ่มชันขึ้นเล็กน้อย  แต่ไม่ได้ชันมากจนเกินกำลังป้า  พอไปถึงหุบเขากษัตริย์ป้าจูงจักรยานไปจดตรงที่จอดจักรยาน  เห็นมีจักรยานจอดอยู่ก่อนห้าถึงหกคัน  ในจำนวนนั้นมีอยู่สี่คันที่ล็อกไว้ด้วยโซ่เส้นเดียวกันอันยาว  คงเป็นกลุ่มที่แซงป้าก่อนที่จะเลี้ยวเข้าถนนที่วิ่งเข้าหุบเขานั่นเอง   ป้าดูเวลาก็เห็นว่าป้าทำเวลาได้แย่กว่าที่คิดไว้เกือบสิบห้านาทีเลยทีเดียว  แต่ป้าไม่แปลกใจนักเพราะป้าจอดรถถ่ายรูปข้างทางบ่อยมาก   .................................. Columns in the Hypostyle Hall, Karnak Temple จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หลังจากซื้อบัตรแล้วนักท่องเที่ยวต้องนั่งรถ tuf-tuf ที่เขาจัดไว้ให้สำหรับเดินทางเข้าไปในตัวหุบเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของสุสาน  ที่สำนักงานของเขามีห้องน้ำให้ใช้และก็สะอาดมากเมื่อเทียบกับมาตรฐานของห้องน้ำของประเทศนี้  แต่ไม่ได้สะอาดมากมายเมื่อเทียบกับห้องน้ำของประเทศที่พัฒนาแล้วส่วนใหญ่  เขามีโมเดลของหุบเขากษัตริย์และสุสานต่างๆภายในหุบเขาแสดงไว้ด้วย ป้าเลือกเข้าชมสุสานของ Tuthmosis III, Ramses I และ Merenptah ตามที่แอลพีแนะนำไว้  บัตรผ่านประตูหุบเขากษัตริย์อนุญาตให้เลือกเข้าชมสุสานต่างๆ ได้ 3 หลุม (ยกเว้นสุสานของตุตันคามุน และ ของไอ (Ay) )  ป้าเอาไฟฉายไปด้วย (ตามคำแนะนำของแอลพีที่ว่าควรนำไฟฉายและน้ำ (หลายๆขวดเพราะที่นั่นของแพงมหาโหด) ไปด้วย  แล้วป้าก็ได้ใช้ไฟฉายที่สุสานของ Merenptah เพราะเขามีห้องเล็กๆที่ไม่ได้ติดไฟไว้  เด็กสองคนที่เดินดูพร้อมๆกับป้าหันมาขอบคุณป้าหลังจากป้าฉายไฟให้เขาดูของต่างๆที่อยู่ในห้อง  แล้วก็บอกด้วยว่า ป้าเวลล์พรีแพร์มากๆ  อิอิ...เรื่องความพร้อมสำหรับเที่ยวนี้ป้าไม่ค่อยพลาดหรอก 555 หลังจากดูสามหลุมที่ว่าแล้ว  ป้าก็เดินไปซื้อตั๋วของสุสานของตุตันคามุน  ดูแล้วรู้สึกผิดหวังมากทั้งๆที่ไม่หวังอะไรมาก  ป้ารู้อยู่แล้วว่าสุสานของตุตันคามุนนี้เล็กและไม่หรูหราเพราะพระองค์เสียชีวิตตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์เลยไม่มีเวลาเตรียมสุสานสำหรับพระองค์เอง  อีกอย่างตุตันสิ้นชีวิตพร้อมกับข่าวลือเรื่องความกำกวมในการเสียชีวิต ผู้สำเร็จราชการก็จึงต้องรีบจัดพิธีฝังพระศพของตุตันอย่างรีบร้อน  เพราะฉะนั้นสุสานของตุตันจึงไม่มีอะไรเทียบได้กับสุสานสามแห่งที่ป้าเพิ่งจะดูมา  เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พอจะเดาได้  (ส่วนเรื่องสิ่งของที่ถูกฝังพร้อมพระองค์เป็นอีกประเด็นหนึ่ง)  แต่สิ่งที่ป้าทำให้ผิดหวังมากคือเขาอนุญาตให้นักท่องเที่ยวลงไปในสุสานแค่ห้องโถงแรกเท่านั้น  ป้าได้แต่ยืนมองโลงศพ (และมันมี่ที่อยู่ด้านใน) ของตุตันคามุนจากระยะไกลเท่านั้น   ................................ Columns in the Hypostyle Hall, Karnak Temple จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:06:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ป้าปั่นจักรยานกลับจากหุบเขากษัตริย์ด้วยความทึ่งที่ยังติดค้างอยู่ในใจ  เปล่าหรอก ป้าไม่ได้ทึ่งเรื่องความสวยงามและความอลังการณ์ของสุสานเหล่านั้นนั้นหรอก  ป้าทึ่งในความยิ่งใหญ่ของความศรัทธาของมนุษย์ต่างหาก  ทึ่งว่าคนเรานี้ก็แปลก  ดูเหมือนเราพร้อมที่จะเชื่ออะไรหลายอย่างที่เราก็ไม่รู้ว่ามีอยู่จริงหรือไม่ และพิสูจน์ไม่ได้  เรื่องเหล่านี้มีให้เห็นอยู่ทั่วไปในสังคมไทยในยุคนี้ ป้าเอาจักรยานไปคือหลังเที่ยงเล็กน้อย  จอดจักรยานแล้วก็รอเอาบัตรนักศึกษาคืน  แต่ป้าลืมคืนกุญแจสำหรับไขล็อกรถ  มารู้ตัวตอนที่อยู่ที่ดาฮับแล้วแล้วเพราะกุญแจมันเล็กมาก ป้าใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง  จนตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วป้ารวมเศษตังก์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงนั่นแหละถึงได้เห็นลูกกุญแจ  อิอิ คงไม่เป็นไรหรอกเพราะป้าไม่ได้ล็อกรถ โซ่กับแม่กุญแจยังคงอยู่ที่ตะแกรงหน้า  ร้านคงต้องทิ้งโซ่เส้นนั้นหรือไม่ก็ต้องตัดแม่กุญแจออกจากโซ่  ถือว่าหยวนๆกับที่ป้าจ่ายแพงกว่าปกติก็แล้วกันนะ ป้าเข้าข้างตัวเอง ............................. Obelisk from the Festival Hall of Tuthmosis III, Karnak Temple จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หลังจากข้ามเรือมาฝั่งตะวันออกแล้วป้าก็เรียกแท็กซี่ไปวัดคาร์นัคต่อทันที  คาร์นัคนี้ใหญ่มาก  ป้าเดินไม่ทั่วเพราะร้อนและหิว  พอเดินมาถึง บูทรีเฟรชเม้นท์  ป้าก็เดินไปเลือกไอติมมากินโดยไม่สนใจว่ามันราคาเท่าไหร่  คิดไม่ออกเลยว่าถ้ามาหน้าร้อนแล้วจะร้อนแค่ไหน  ขณะที่ป้ากำลังจะเดินออกจากจากประตูทางเข้าที่ประตูไพลอน  ก็มีคุณลุงคนหนึ่งกำลังคุยกับฝรั่งคนหนึ่ง  เขาเห็นป้าถือแอลพีอยู่เลยเรียกไว้แล้วบอกว่าขอยืมแอลพีที่ป้าถืออยู่สักครู่ได้ไหม  ป้าส่งหนังสือให้ แล้วยืนรออยู่ข้างๆ  ได้ยินเขาเล่า (โม้) ให้คนฝรั่งฟังว่า  มีรูปเขาในหนังสือแอลพีด้วยนะ  นี่งัย (ป้าเดาเอาว่าเขาอาจจะเป็นไกด์ที่กำลังพยายามขายทัวร์ให้นักท่องเที่ยวอยู่)  แล้วเขาก็เปิดหนังสือแอลพีหน้า 215 โชว์รูปของเขา  ป้าได้ยินแล้วก็แกล้งแซวว่า  โอนี่ฉันเดินกระทบไหล่คนดังอยู่นี่  ขอถ่ายรูปหน่อยได้ได้ไหม  แล้วเขาก็โพสท่าให้ป้าถ่ายรูป  ท่าทางคุ้นกับกล้องน่าดูเลยนะนี่เพราะพอป้าถามปั๊บคุณลุงก็ยิ้มรับกล้องปุ๊บทันที ..................................... Obelisks at Karnak Temple จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ป้ากลับไปกินข้าวเที่ยงที่ร้านเดิม  ตอนที่ป้าสั่งอาหารนั้นเวลาประมาณอีกสิบนาทีจะถึงบ่ายสาม  ป้ากินร้านนี้มาหลายมื้อและรู้ว่าเขาทำอาหารช้าเลยเรียกเด็กมาถามว่า เมนูนี้คุณจะใช้เวลาทำนานแค่ไหน  เขาบอกไม่นานหรอก (แต่ไม่ได้บอกเป็นเวลา) เพราะตอนนี้ร้านเขาไม่มีแขกอื่นอีก  (มีนักท่องเที่ยวชาวจีนสองคนที่ป้ามารู้ทีหลังว่าเป็นคนใต้หวันนั่งอยู่โต๊ะเดียว และเขากินเสร็จแล้ว)  ป้าเลยบอกว่า  ป้ามีเวลาไม่มากเพราะต้องไปขึ้นรถตอนสี่โมงเย็น เพราะฉะนั้นขอให้เร่งที่ครัวให้ด้วย  ป้าสั่งเมนูง่ายๆคือไก่ทอดกับมันฝรั่งทอด (ซึ่งเขาเสริฟพร้อมขนมปัง) พร้อมกับแซนวิชสำหรับเป็นเสบียงในตอนเย็น  นักท่องเที่ยวชาวจีนที่พูดถึงก่อนนี้เขามองหน้าป้าแล้วยิ้มให้พร้อมทั้งชวนคุย  ตอนหลังป้าย้ายไปนั่งคุยที่โต๊ะเขาเลยเพราะเขาถามป้าว่ารู้สึกอย่างไรกับคนอียิปต์และประเทศนี้  ป้าไม่อยากพูดว่าคนอียิปต์ข้ามโต๊ะเลยถามว่าฉันย้ายไปนั่งด้วยได้ไหม  เรื่องนี้ไม่เหมาะที่จะคุยกันเสียงดังมาก  สุดท้ายเราเลยได้นั่งนินทาคนอียิปต์ในร้านอาหารของคนอียิปต์  (แต่ไม่มีลูกค้าคนท้องถิ่นเลย)  ไม่รู้ว่าเด็กในร้านไม่พอใจที่เราว่าคนอียิปต์ (ความจริงป้าเพียงแต่พูดเรื่องจริง) หรือเปล่าแต่ป้าก็คุยแค่เบาๆเท่านั้น  เขาไม่น่าจะได้ยิน  สักพักเขาก็ยกอาหารมาเสริฟป้า  พอป้าเห็นอาหารแล้วก็บอกเด็กว่า  เมื่อวานนี้ฉันก็สั่งอาหารชุดนี้  แต่หน้าตามันไม่เหมือนกันเลยกับอาหารที่คุณยกมาเสริฟในตอนนี้  ของเมื่อวานนี้ดีมาก ผักก็สดและมันฝรั่งทอดก็ร้อน  ไม่ดูเหี่ยวๆเหมือนจานนี้  และขอให้เขาทำมาใหม่ (เรื่องมากจริงๆเลยป้าคนนี้  ทั้งๆที่มีไม่เวลา)  เขายกอาหารเข้าไปแล้วไม่ส่นใจป้าเลย  จนบ่ายสามสี่สิบป้าเลยต้องออกปากเร่งว่าป้าต้องไปขึ้นรถตอนสี่โมงนะ  เด็กในร้านเขาเดินเข้าไปหลังร้านแล้วยกอาหารที่ดูแล้วเหมือนเดิมกับก่อนหน้านี้เป๊ะ มาวางให้ป้า  ป้าโมโหมากเลยจนหมดหิว  ความจริงป้าว่าจะเดินออกโดยไม่รับอาหาร  แต่ป้าจะต้องไปขึ้นรถให้ทันสี่โมง  แล้วป้าก็ต้องการอะไรใส่ท้องจริงๆ  วันนี้ป้ามีเรื่องให้หงุดหงิดต้องหงุดหงิดมาแล้วสามครั้ง (ตอนเรียกแท๊กซี่ไปวัดคาร์นัค และตอนขากลับที่เจอคนขับรถม้าจอมตุกติ๊ก  สองเรื่องนี้เล่าข้ามเพราะตอนนี้ (หน้าที่เจ็ด7 ของเอสี่) เริ่มขี้เกียจเขียนแล้ว  รวมกับเรื่องอุบัติเหตุเมื่อเช้าด้วยก็เป็นสาม)   ถ้าตอนนี้ป้ามีเรื่องกับร้านอาหารอีก  ความดันป้าต้องพุ่งจนเอากลับมาไม่ได้แน่ๆ  เลยพยายามจะปลงกับเรื่องความกะล่อนของคนอียิปต์  ที่ป้าว่ากะล่อนนี้ เพราะป้าคิดว่าที่ร้านลดคุณภาพของอาหารจากสิบเหลือสองนี้เพราะเขารู้แล้วว่าป้ากำลังจะออกจากลักซอร์  ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องทำอาหารดีๆให้ป้าประทับใจอีก  กินเสร็จป้าเรียกผู้จัดการมาตำหนิ  ว่าป้าผิดหวังมากที่บริการและคุณภาพของร้านเปลี่ยนไป  ป้ากลับมากินร้านนี้อีกเพราะป้าประทับใจอาหารและบริการที่เคยได้รับ  ฉันเห็นแล้วหล่ะว่าคุณไม่สนใจคำตำหนิของฉัน เพราะคุณไม่ได้พยายามจะแก้ไขให้มันดีขึ้น  ก่อนป้าออกจากร้านป้ายิ้มให้เจ้าของร้านแล้วบอกว่า   “I will make this case heard, at least amongst my friends.”  น่าเสียดายที่ป้าจำชื่อร้านไม่ได้   ............................... A man who posted for LP earlier (2006 ed)  also posted for me จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ป้ากลับไปเอาเป้ที่ฝากไว้ที่โรงแรมแล้วเดินไปขึ้นรถที่ออฟฟิสที่ป้าไปซื้อตั๋วเมื่อวาน  มีป้าแค่คนเดียวเท่านั้นที่รอขึ้นรถ  ขณะที่ป้านั่งรออยู่นั้นป้าก็เอาสมุดดบันทึกออกมาจดอะไรเล็กๆน้อยๆ  เจ้าหน้าที่ขายตั๋วเห็นปากกาสไปรอลที่ป้าใช้อยู่ก็บอกว่าปากกาสวยดี  ขอได้ไหม  ป้าได้ยินแล้วทั้งขำทั้งอึ้ง  ความจริงปากกานี้มันไม่ได้สวยอะไรหรอก  มันก็แค่ปากกาสไปรอลด้ามละสามบาทห้าบาทบ้านเรา  ป้าบอกไม่ได้หรอกฉันมีปากกาด้ามเดียว  ถ้าให้คุณแล้วฉันจะเอาอะไรเขียนหล่ะ  เขาเดินไปเปิดตู้แล้วหยิบปากกาเก่าๆมาด้ามหนึ่งซึ่งเป็นหมึกสีแดง  แล้วบอกว่าเปลี่ยนกันได้ไหม  ป้าเห็นเขาอยากได้ขนาดนั้นเลย  เออ...ก็เอาซิ  ความจริงป้ายังมีปากกาอีกสองสามด้ามอยู่ในเป้  เลยไม่ได้ใส่ใจว่าที่เขาเอามาแลกนั้นมันสีอะไร  สี่โมงครึ่งแท็กซี่คันหนึ่งวิ่งมาเทียบหน้าออฟฟิส  เจ้าหน้าที่หันมาบอกว่านี่แหละรถที่จะไปส่งคุณ  ป้าประหลาดใจมากเพราะในแอลพีบอกไว้ว่าเป็นรถตู้  และป้าพอรู้ว่าราคาค่าแท็กซี่ไปสถานีรถบัสนั้นตกยี่สิบถึงสามสิบแอลอี  แล้วก็จริงอย่างป้าคิด  พอป้าขึ้นรถแท็กซี่ก็หันมาบอกว่าป้าต้องจ่ายเพิ่ม  ป้ามองหน้าเจ้าหน้าที่ที่ป้าให้ปากกาไป  บอกว่าฉันจ่ายค่ารถระหว่างที่นี่กับสถานีรถบัสไปแล้ว  คุณเองก็บอกฉันแน่นอนตอนฉันซื้อตั๋วว่า 10 แอลอีที่ฉันจ่ายเพิ่มนั้นเป็นค่ารถจากที่นีไปสถานีรถบัส  คุณควรจะรักษาคำพูดที่เคยพูดไว้นะ  เขาเลยบอกว่า  โอเค...เพื่อเห็นแก่ปากกาที่คุณให้ผม  คุณไม่ต้องจ่ายเพิ่มหรอก  แล้วเขาก็หันไปคุยกับคนขับแท็กซี่สั้นๆ หลังจากนั้นแท็กซี่ก็เอาป้าไปส่งที่สถานีรถบัส ............................ A relaxing afternoon in Dahab จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไปถึงป้าเดินหาที่ขึ้นรถ  หลังจากถามคนแถวนั้นจนหาที่ขึ้นรถเจอแล้ว ป้าก็ยืนรออยู่แถวนั้น  จนเลยเวลาห้าโมงเย็นไปสักพักรถก็ยังไม่มา  ป้าเลยเดินเข้าไมถามคนในออฟฟิส  แล้วป้าก็เจอแอนนา  นักท่องเที่ยวชาวเกาหลีที่ป้าเจอเมื่อตอนอยู่ที่สิวา  ป้าทักแอนนาด้วยความดีใจ  ดีใจที่จะมีเพื่อนคุยระหว่างที่เดินทางไปดาฮับ  ป้าคิดถึงเวลา 16 ชั่วโมงที่ต้องอยู่บนรถด้วยความอ่อนใจ  นี่มันนานกว่าบินตรงกรุงเทพฯ-ลอนดอนอีกนะนี่   รถมาช้ากว่าที่กำหนดไว้ถึงหนึ่งชั่วโมงครึ่งเลยทีเดียว  อย่างนี้ป้าก็ไปไม่ทันรถ ดาฮับ - เซ้นท์แคทเธอรีนนะซี ระหว่างทางจากลักซอร์ไปดาฮับ  รถแวะเมืองต่างๆหลายเมือง  หลังจากลอดอุโมงค์ที่สุเอซแล้ว รถต้องผ่านด่านตรวจบัตรประจำตัวบ่อยมาก  ป้าจำไม่ได้แน่ว่ากี่ครั้ง แต่ไม่น้อยกว่าสี่ครั้งแน่ๆ   ................................ Sunset in Dahab จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ป้ามาถึงดาฮับ  เมืองชายทะเลที่มีชื่อเรื่องแนวประการังตอนเลยเที่ยงไปนิดหน่อย  สรุปแล้วรถใช้เวลาเกือบสิบแปดชั่วโมงเต็มๆ ในการเดินทางจากลักซอร์ไปดาฮับ  เน้น  ใช่แล้ว 18 ชั่วโมง  (ขณะที่ป้าเขียนบันทึกเรื่องนี้ ป้ากำลังวางแผนเที่ยวชิลีและเปรูอยู่  ที่คิดไว้คือนั่งรถบัสจาก ซานทีอาโกไปเปรูทางเมือง อาริก้า (ชิลี) และแทคน่า (เปรู) ซึ่งต้องใช้เวลานานถึง 28 ชั่วโมง (ซานทีเอโก้-อาริก้า) พอมานั่งคิดถึงความทรมานในการนั่งรถนานๆแล้วป้าก็ชักจะถอดใจ  คงต้องทำแผนเดินทางใหม่เสียแล้ว)   เนื่องจาป้ามาถึงดาฮับช้ากว่าที่วางแผนไว้ถึงสามชั่วโมงทำให้ป้าพลาดรถ ดาฮับ – เซ้นท์แคทเธอรีน แอนนาซึ่งก็ไม่ได้จองที่พักมาล่วงหน้าชวนป้าไปพักด้วยกัน  ป้าตกลงด้วยความยินดีเพราะนอกจากจะมีเพื่อนแล้วราคาห้องคู่ (ต่อคน)ถูกกว่าห้องเดี่ยวมาก   โรงแรมหลายโรงแรมส่งคนมารับนักท่องเที่ยวที่สถานีรถบัส  เราเลือกไปดูโรงแรมเพนกวิน   โดยถ้าเราตกลงพักกับเขาเราก็ไม่ต้องเสียค่ารถแท็กซี่ (ความจริงคือรถบิ๊กอัพ) แล้วถ้าเราไม่ถูกใจห้องพัก เขาขอให้เราจ่ายค่ารถคนละสองแอลอีกครึ่ง (ความจริงเขาบอกป้าคนละห้าแอลอี  ป้ากำลังจะตอบตกลงแอนนาก็ท้วงว่าคนละห้าแพงไป  ขอเป็นห้าแอลอีสำหรับสองคนก็แล้วกัน)   ..................................... Amateur walkers. Starting point, White Canyon. จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ป้ามาถึงดาฮับ  เมืองชายทะเลที่มีชื่อเรื่องแนวประการังตอนเลยเที่ยงไปนิดหน่อย  สรุปแล้วรถใช้เวลาเกือบสิบแปดชั่วโมงเต็มๆ ในการเดินทางจากลักซอร์ไปดาฮับ  เน้น  ใช่แล้ว 18 ชั่วโมง  (ขณะที่ป้าเขียนบันทึกเรื่องนี้ ป้ากำลังวางแผนเที่ยวชิลีและเปรูอยู่  ที่คิดไว้คือนั่งรถบัสจาก ซานทีอาโกไปเปรูทางเมือง อาริก้า (ชิลี) และแทคน่า (เปรู) ซึ่งต้องใช้เวลานานถึง 28 ชั่วโมง (ซานทีเอโก้-อาริก้า) พอมานั่งคิดถึงความทรมานในการนั่งรถนานๆแล้วป้าก็ชักจะถอดใจ  คงต้องทำแผนเดินทางใหม่เสียแล้ว)   เนื่องจาป้ามาถึงดาฮับช้ากว่าที่วางแผนไว้ถึงสามชั่วโมงทำให้ป้าพลาดรถ ดาฮับ – เซ้นท์แคทเธอรีน แอนนาซึ่งก็ไม่ได้จองที่พักมาล่วงหน้าชวนป้าไปพักด้วยกัน  ป้าตกลงด้วยความยินดีเพราะนอกจากจะมีเพื่อนแล้วราคาห้องคู่ (ต่อคน)ถูกกว่าห้องเดี่ยวมาก   โรงแรมหลายโรงแรมส่งคนมารับนักท่องเที่ยวที่สถานีรถบัส  เราเลือกไปดูโรงแรมเพนกวิน   โดยถ้าเราตกลงพักกับเขาเราก็ไม่ต้องเสียค่ารถแท็กซี่ (ความจริงคือรถบิ๊กอัพ) แล้วถ้าเราไม่ถูกใจห้องพัก เขาขอให้เราจ่ายค่ารถคนละสองแอลอีกครึ่ง (ความจริงเขาบอกป้าคนละห้าแอลอี  ป้ากำลังจะตอบตกลงแอนนาก็ท้วงว่าคนละห้าแพงไป  ขอเป็นห้าแอลอีสำหรับสองคนก็แล้วกัน)   .................................. White Canyon, Sinai Peninsula จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 แอนนาเป็นคนฉลาดและคล่องมากทีเดียว  ระหว่างที่เที่ยวด้วยกันป้าเรียนรู้สิ่งดีๆจากแอนนาหลายอย่าง  หลังจากป้าเชคอินและอาบน้ำอาบท่า (หลังจากดองเค็มมาหนึ่งวัน) แล้วป้าก็ออกไปคุยกับฟร้อนท์เรื่องทัวร์  ป้ามีเวลาเหลืออยู่สี่วันก่อนวันกลับ  ความจริงตั้งใจไว้ว่าจะไปเซ้นท์แคทเธอรีนตั้งแต่วันแรกที่อยู่ในคาบสมุทรไซไน  แล้ววันนี้ตอนเย็นป้าก็จะขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตก  วันรุ่งขึ้นเทรคยาวทั้งวันกับเบดูอิน (ตั้งใจจะขึ้น Gebel Ketarina เพราะอยากเก็บสถิติส่วนตัวว่าได้ปีนยอดสูงสุดในคาบสมุทรไซไน)    วันถัดไปเทรค Coloured Canyon แล้ววันสุดท้ายก็ดำน้ำดูประการังของทะเลแดง  แต่พอป้าพลาดรถวันนี้  ตารางเที่ยวป้าก็กระทบไปสองวัน  คือแทนที่ป้าจะได้เริ่มเทรค เจเบล แคทเธอรีน่า ป้ากลับต้องเสียเวลาเดินสำหรับเดินทางอีกครึ่งวัน (ต้องรอขึ้นรถ ตอนก้าวโมงครึ่ง  กว่าจะไปถึงก็เที่ยง)  อีกอย่างคือป้าเพิ่งรู้ว่าตารางเดินรถไปไคโรรอบเย็นเปลี่ยนจาก ทุ่มครึ่งเป็นสี่ทุ่ม  พอหลายอย่างเปลี่ยนไปอย่างนี่ป้าเลยต้องเปลี่ยนแผนเที่ยวใหม่  ป้าโทรไปยกเลิกห้องพักที่จองไว้ที่ El Malga Bedouin Camp และบอกขอโทษที่ไม่สามารถไปพักตามวันที่จองไว้  เขาบอกไม่เป็นไร  หลังจากนั้นป้าก็เริ่มลงมือจองทัวร์ สำหรับวันรุ่งขึ้นและวันมะรืน  รวมทั้งจองรถบัสกับไคโรในตอนเช้าวันมะเรื่อง (วันถัดไปจากวันมะรืน) เพราะรถรอบสี่ทุ่มไปถึงช้ากว่าเวลาเครื่องออก เลยต้องเสียเวลาไปหนึ่งวันเต็มๆ  ป้าตัดสินใจจองทัวร์ Coloured Canyon สำหรับวันพรุ่งนี้ และจองทัวร์ขึ้นยอดไซไนในคืนเดียวกัน (รถออกจากโรงแรมห้าทุ่ม)  ทัวร์ไซไนกลับมาถึงโรงแรมเร็วสุดก็ประมาณห้าโมงเช้า  ทัวร์ดำน้ำบลูโฮลและ ราซอาบูกาลลัม (Ras Abu Gallum) ก็ออกไปแล้ว ป้าเลยมีเวลาเหลืออยู่ครึ่งวันที่ไม่รู้จะทำอะไรดี   .............................. White Canyon จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หลังจากจองทัวร์เสร็จป้ากลับไปชวนแอนนาออกไปกินข้าวเที่ยง  เรากินกันที่ร้านที่ตรงข้ามโรงแรมนั่นเอง (ร้านไม่อยู่ในลิสต์ของแอลพี) ป้าจำชื่อร้านไม่ได้แต่แน่ใจว่าขึ้นต้นด้วยตัวดี ประมาณ Doha หรืออะไรนี่แหละ เราฝากท้องที่นี่ทุกมื้อยกเว้นมื้อสุดท้ายที่ป้าอยากกินอาหารทะเล  แอนนาเลยยอมตามใจป้า  ตอนจ่ายตังก์เขาทอนตังก์เราเกิน  พวกเราเลยบอกบอกเขาว่าคุณทอนเยอะไป  หลังจากนั้นเวลาเราเข้าไปกินข้าวที่นี่  ถ้าเป็นเด็กคนเดิม(ที่เราคืนเงินเขา) เขาจะบริการเราดีมาก   .............................. White Canyon จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดาฮับเป็นเมืองที่ต่างจากเมืองทั่วๆไปของอียิปต์   ดาฮับเป็นเหมือนเมืองตากอากาศดังๆทั่วไป เช่น ชามฯ และเฮอร์การ์ด้า ที่เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความเป็นตะวันตก  หลังจากเที่ยวตะลอนๆแบบหัวหกก้นขวิดมาเกือบสองสัปดาห์  ป้าดีใจที่เลือกพักค้างคืนที่ดาฮับแทนที่จะไปพักที่เซ้นท์แคทเธอรีนอย่างที่วางแผนไว้ในตอนแรก  ป้าเพิ่งรู้ว่าป้าคิดถึงแสงสีและความสะดวกเล็กๆน้อยๆ  อาจจะเป็นเพราะว่าป้ารู้สึกว่าทริปอียิปต์โบราณของป้าได้จบลงหลังจากออกจากลักซอร์แล้วก็เป็นได้  ที่ดาฮับป้าเลยรู้สึกสบายๆ  วันที่เหลือป้าก็จะได้เที่ยวทุ่งหญ้าป่าเขาในแบบที่ป้าชอบแล้ว  แถมตอนกลางคืนป้ายังสามารถออกไปท่องแสงสีของราตรีที่ไม่ได้เห็นมานานหนักหนา  หลังจากเดินวินโดชอปปิ้งไปพักใหญ่  ป้าก็ชวนแอนนาออกไปหาอะไรดื่ม  ดูเหมือนว่าป้ากับแอนนามีเรื่องที่เข้ากันได้ดี  อย่างน้อยก็เรื่องหนึ่งแหละ  สเตลล่าร์ที่นี่ขวดละ 10 แอลอี  เรานั่งอยู่ที่นั่นนานพอสมควร  พอกำลังจะกลับ ร้านเขาก็เอาข้าวโพดคั่วฟรีมาเสริฟ  ข้าวโพดคั่วเขาเค็มมากจนเราต้องตัดสินใจสั่งเครื่องดื่มมาดื่มต่อลดรสเค็มที่ยังติดอยู่ในคอ 555 เรื่องไม่ดีเหล่านี้นี้ป้าหาเหตุผลเก่งเน๊อะ   ......................... White Canyon จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 29 Lunch break at a bedouin village จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศเปลี่ยนไปจากเมื่อวานจากหน้ามือเป็นหลังมือ  เมื่อวานนี้อากาศแจ่มไส แดดแรงจนต้องพึ่งแว่นกันแดด  แต่วันนี้ซึ่งเป็นวันที่ป้าเทรค Coloured Canyon อากาศกลับมัวซัว และก็มีฝนตกปรอยๆ  ที่สำคัญคือลมแรงมาก  หญิงสาวชาวไอริสที่ไปทัวร์เดียวกับป้ามีแค่เสื้อกล้ามกับจั๊มเปอร์ตัวไม่หนาไปเท่านั้น  ป้านี้ดีหน่อยเพราะปกติเป็นคนแพ้อากาศเย็นอยู่แล้ว  พอเมื่อเช้าป้ารู้สึกอากาศมันเย็นๆ เลยเตรียมเสื้อหนาวสำรองใส่เป้ไปเพิ่มอีกตัว  ทัวร์ป้ามีคนทั้งหมด 8 คน (ราคา 150 แอลอี ป้าขอลดได้ 120) เป็นพ่อลูกชาวอิตาลี 2 คน พ่อลูกชาวเยอรมัน 2 คน (ลูกสาวสวยมาก)  สามี-ภรรยาชาวแคนนาดา 2 คน และอีกสองคนที่มาเดี่ยวคือสาวไอริส และป้าแก่ๆชาวไทย   ตอนไกด์เขาให้เราเขียนรายละเอียดส่วนตัว เช่น ชื่อ สกุล สัญชาติ และหมายเลขพาสปอร์ต  พอฝรั่งแคนนาดาเห็นว่าป้าถือพาสปอร์ตไทยก็ชวนคุยเรื่องเมืองไทยใหญ่เลย  คนเยอรมันเองก็คุ้นกับเมืองไทย เพราะรู้จักไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมะพาน  รู้จักแหล่งดำน้ำทางภาคใต้หลายแห่ง  ท่าทางเขาจะเป็นนักดำน้ำสมัครเล่นเพราะป้าแอบฟังเขาคุยกันเรื่องดำน้ำกับคนแคนนาดาอีกยืดยาว ............................... Simple but divine lunch จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 31 Mushroom Rock จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทัวร์ Coloured Canyon นี้ เริ่มต้นที่ White Canyon  เส้นทางเดินเป็นเส้นทางสั้นๆ และไม่โลดโผยอะไรเลย  ป้าเดินยังไม่ทันหายอยาก (เดิน) ก็มาถึงหมู่บ้านชาวเบดูอินซึ่งเป็นจุดพักกินข้าวเที่ยง  ที่นี่มีบ่อน้ำซับทำให้มีน้ำเพียงพอที่จะปลูกพืชเล็กๆน้อยๆและเลี้ยงสัตว์ (แพะ) สำหรับไว้บริโภคในครอบครัวได้  ป้าเดินดูนั่นนี่แล้วไปสะดุดตาต้นฝรั่ง  ต้นฝรั้งที่นี่หน้าตาเกือบเหมือนฝรั่งบ้านเรา  ป้ากำลังล้างมือกับสายยางที่เขาต่อมาจากน้ำซับซึ่งเขาปล่อยให้น้ำไหลไปเรื่อยๆเพื่อรดต้นไม้  ป้าเห็นต้นไม้มันลอก ดูแล้วก็คล้ายๆกับต้นฝรั่งแถวบ้าน  เลยเงยหน้าขึ้นไปดู  ใบไม้ดูต่างจากใบฝรั่งที่ป้าเคยรู้จักแต่ยังมีความละม้ายคล้ายกันอยู่  ป้ายื่นมือไปเด็ดไบอ่อนมาดมแล้วเคี้ยว  555 อย่างนี้ฝรั่งแน่ๆ ............................. Starting point, Coloured Canyon จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 06:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แปะรูปผิด แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 07:01:13 จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ว๊าก ผิดอีกแล้ว  ง่วงแล้วอ้ะ แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 07:03:10 จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ไกด์และเจ้าของบ้านหายตัวไปนานพอสมควร  ขณะที่เขาทำอาหารอยู่นั้นเจ้าของบ้านก็ถือกาน้ำชาน้ำถุงน้ำตาลออกมาต้มชา  ป้ารู้สึกหิวมากทั้งๆที่เพิ่งจะเที่ยงหน่อยๆเท่านั้น  ที่เกาะแก้วป้ากินข้าวเที่ยงตอนบ่ายโมงเพราะเขาพัก บ่ายโมงถึงบ่ายสอง  แล้วตั้งแต่เที่ยวอียิปต์มานี่ป้ากินข้าวเที่ยงช้าประจำ  เมื่อเช้าป้ากินข้าวเช้ามาไม่น้อย แต่รู้สึกหิวเร็วผิดปกติซึ่งน่าจะเป็นเพาะอากาศเย็นมาก อาจจะเป็นเพราะหิว  ป้าเลยรู้สึกว่าอาหารมื้อนี้อร่อยมาก  หลังจากนั้นเราก็ลาเจ้าของบ้าน (กระท่อม) แล้วก็ออกเดินทางไปยัง Coloured Canyon ระหว่างทางเขาจอดรถให้ถ่าย Mushroom rock จากนั้นก็นั่งกระดอนซ้ายกระเด้งขวาเพราะรถวิ่งขึ้นลงเนินไปกลางทะเลทราย (ทะเลทรายที่ไซไนต่างกันอย่างมากกับที่สิวา)  ไปจนถึง Coloured Canyon แล้วเราก็เริ่มต้นเดินกันอีกครั้ง  อากาศไม่ดีขึ้นเลย  สาวไอริสก้มหน้าก้มตาเดิน  เราคุยกันนิดหน่อย  เธอแนะนำให้ป้าลองเบียร์อียิปต์ยี่ห้อ ซัคคาร่า (Sakara) ดู พร้อมทั้งบอกว่า เธอชอบมากกว่าสเตลล่าร์  ป้ายืนยันว่าป้าต้องลองแน่นอน ............................. Coloured Canyon จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:04:25 ]

ความคิดเห็นที่ 36 Coloured Canyon, still. จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กลับจากทัวร์ Coloured Canyon แอนนาบอกป้าว่าฟร้อนท์เขาว่าอากาศบนยอดไซไนแย่มาก แล้วเขาอาจจะยกเลิกทัวร์ถ้าอากาศไม่ดีขึ้น  แต่แอนนาค่อนว่า เธอไม่เชื่อฟร้อนท์หรอก  เธอคิดว่ามีคนจองทัวร์ไซไนน้อยเขาเลยยกเลิกมากกว่า  ป้าได้ยินแล้วก็แวะไปถามฟร้อนท์เรื่องนี้  พร้อมทั้งบอกเขาว่า  ถ้าเขายกเลิกทัวร์รบกวนเขาช่วยหาทัวร์ของโรงแรมไหนก็ได้ให้ป้าด้วย  เพราะป้ามีเวลาจำกัด ถ้าไม่ขึ้นไซไนคืนนี้ ป้าต้องเปลี่ยนตารางเที่ยวใหม่อีก ซึ่งก็ทำได้ยากมาก  พร้อมทั้งบอกเขาไปอีกว่า   ฉันมาอียิปต์เพราะอยากขึ้นไซไน   เพราะฉะนั้นก็ช่วยหน่อยก็แล้วกัน  เด็กที่ฟร้อนท์เขาคงเห็นว่าป้าอยากไปจริงๆ เพราะป้านั่งยันนอนยันว่าป้าจะไปไม่ว่าสภาพอากาศจะเป็นอย่างไร  ส่วนแอนนานั้นทำท่าถอดใจไปแล้วเพราะคนเกาหลีที่ขึ้นมาเมื่อคืนก่อนบอกว่าอากาศแย่มาก เมฆมากและเขาไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้น  แอนนาเธอบอกเธออยากเห็นพระอาทิตย์ขึ้น  แต่ป้านั้นอยากขึ้นยอดเขา  การจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นหรือไม่ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับป้า  ในฐานะที่แอบเรียกตัวเองว่า นักเดินสมัครเล่นแล้วป้าก็กระหายที่จะสะสมสถิติส่วนตัว  เรื่องนี้เป็นประเด็นเดียวที่ทำป้าอยากขึ้นยอดไซไน   ................................. Finishing point, Coloured Canyon จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แอนนาพอเห็นว่าป้าเอาแน่เธอก็เลยตกลงใจไปด้วย   เราออกไปกินข้าวเย็น  ก่อนจะแวะไปเตรียมสะเบียงสำหรับการเดินขึ้นเขา  ป้าต้องหาซื้อหมวกเพิ่มเพราะเด็กที่ฟร้อนท์บอกว่าอากาศแย่มาก และบนยอดมีหิมะตก  เป็นหิมะแรกของหน้าหนาวปีนี้ของไซไน  ความจริงป้าเตรียมหมวกกันหนาวที่เป็นเสื้อผ้ากันหนาวจริงๆ  แต่ไม่รู้ว่าไปทำหล่นหายตอนไหน  เลยต้องหาใหม่  เราเตรียมของเสร็จแล้วพอถึงเวลา (ห้าทุ่ม) ก็ออกมารอทัวร์ ............................... First light of the day, Mt. Sinai จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 39 A breathtaking view on the top of Mt. Sinai จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:10:51 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ระหว่างทางมีจุดเช็คพ้อยท์หนึ่งแห่ง  เขาตรวจบัตรประจำตัวของผู้โดยสารทุกคนแม้กระทั่งคนอียิปต์ที่มากับแฟนสาวชาวจีน (ที่ภาษาอังกฤษดีมาก  คงเป็นคนจีนที่เกิดและเติบโตที่เมืองนอก  ป้าแอบได้ยินว่าเธอเป็นคนแคนนาดา  แต่เธอไม่ประทับใจป้าเพราะเธอเย็นชามาก  โดยปกติถ้าป้าเห็นคนเอเชียด้วยกันป้ามักจะยิ้มให้  และโดยมากจะได้รับยิ้มกลับมากเสมอ  แต่นี่เธอมองหน้าป้าแล้วไม่หือไม่อือแบบไร้ความรู้สึกมาก)  ก่อนเข้าเขต St. Katherine Protectorate เราต้องลงไปจ่ายค่าเข้าพื้นที่ เป็นเงิน 3 ดอลล่าร์  ป้าจ่ายเป็นแอลอี รู้สึกจะเป็น สิบแปดแอลอีกว่าๆ เพราะป้าดูแล้วป้าจะมีแอลอีเหลือกว่าหกร้อยแอลอีเลยทีเดียว  เลยต้องพยายามใช้แอลอีถึงแม้จะเสียเปรียบก็ตาม ................................... Mission comleted, all back. จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 41 The loo on the top of Mt. Sinai จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 42 หลังจากซื้อตั๋วเสร็จเราก็ขึ้นรถแล้วเดินทางต่ออีกด้วยระยะทางสั้นๆก่อนจะมาถึงที่จอดรถหน้า St. Katherine’s Monastery  ก่อนลงจากรถป้าแปลกใจที่คนขับรถหันมาบอกเราว่าเราจะมีไกด์ชื่ออะไรจำไม่ได้  ที่แปลกใจก็เพราะว่าตั้งแต่เที่ยวอียิปต์มา  ทัวร์ทุกทัวร์ที่ซื้อไม่เคยมีไกด์เลย  ตอนก่อนๆที่ป้าพูดถึงไกด์ส่วนมากก็คือคนขับรถที่บรรยายนั่นนี่ให้ฟังบ้างแต่ไม่เคยมีไกด์พาลูกทัวร์เที่ยว  แล้วครั้งนี้ป้าจ่ายค่าทัวร์แค่ 65 เท่านั้นแต่กลับมีไกด์พาเราเดินขึ้นเขา  แหม...แปลกเน๊อะ  เรื่องนี้ป้าได้แต่คิดในใจ .................................. Mt. Sinai จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 43 Mt. Sinai, still. จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:16:21 ]

ความคิดเห็นที่ 44 Kiosk, Mt. Sinai จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 45 พอจงจากรถ  ลมหนาวก็ปะทะหน้าและตัวอย่างจัง  ลมแรงจนถ้าเราไม่ระวังตัวเราอาจจะเซได้ง่ายๆ  เนื่องจากอากาศหนาวมาก  นักท่องเที่ยวต่างก็หาซื้อเครื่องกันหนาวกันขวักไขว่  ป้าเดินตามแอนนาที่พยายามจะหาซื้อถุงมือ  แต่เขาบอกราคาแพงมากจนเธอรับไม่ได้  ป้าเองก็รู้สึกว่าหมวกกันหนาวที่ซื้อใหม่มันไม่อุ่นเอาเสียเลย  เลยคิดว่าจะซื้อผ้าพันคอ (ลายตาราง ขาวๆดำๆ หรือขาวๆแดงๆนั่นเหละ) แอนนาได้ยินราคาที่เขาบอกป้าเธอจูงมือป้าหนีเลย  ป้าเห็นฝรั่งคนหนึ่งเขาเอาถุงนอนมาคลุมแล้วผูกทำเหมือนเสื้อปิจามา ป้าเลยรื้อเอาถุงนอนของป้าออกมาห่อตัวบ้าง  ไกด์และคนอื่นๆของกลุ่มรอป้ากับแอนนาอยู่ที่จุดเริ่มต้น  ป้าขอโทษคนอื่นที่ทำให้ต้องรอ  ป้าปะทะกับไกด์มาแล้วรอบหนึ่งเมื่อตอนลงจากรถ  ป้าถามเขาว่าเราจะขึ้นเขากันตอนนี้หน่ะหรือ  เขาตอบใช่  ป้าถามต่อว่าทำไมเราต้องขึ้นกันเร็วขนาดนี้   ตอนนี้แค่ตีสองหน่อยๆเท่านั้น  ถ้าเราขึ้นกันตอนนี้เราจะถึงยอดเขาตอนตีสี่หรือแม้แต่คนแก่อย่างฉันที่อาจจะเดินช้าหน่อย แต่อย่างไรก็ขึ้นไปถึงก่อนตีห้าแน่นอน  แล้วเราจะไปทำอะไรกันบนยอด  ฉันว่าเรารออยู่บนรถอีกสักชั่วโมงแล้วค่อยขึ้นจะดีกว่า   ไกด์ไม่ตอบคำถามป้าตรงๆ แต่บอกว่ารถจะกลับไปหลังจากส่งลูกค้าแล้ว  เพราะฉะนั้นเราจะอยู่บนรถไม่ได้  ป้าถามต่อว่าแล้วมีร้านอาหารหรือเครื่องดื่มให้นั่งหลบลมไหม  ป้าพูดไปสั่นไปเพราะหนาวจริงๆ  ไกด์มองหน้าป้าด้วยความสมเพชแล้วตอบว่า ไม่มีหรอก แล้วก็บอกว่าเขาจะไปรอคณะพวกเราที่ตรงทางขึ้น  ใครที่ซื้อของเสร็จก็ขอให้ตามไปเจอเขาตรงนั้น    ป้าได้แต่แปลกใจว่าทำไมคนทั้งคณะทัวร์ถึงไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย   แล้วป้าก็ได้คำตอบว่าทำไมเราถึงมีไกด์  ทำไมไกด์ถึงได้พาพวกเราขึ้นไปบนยอดตั้งแต่ตีสอง (ทั้งๆที่ควรจะเริ่มขึ้นตอนตีสามครึ่งก็ยังขึ้นไปดูพระอาทิตย์ทัน)  เราเดินผ่านอูฐและชาวเบดูอินที่มารอตื้อให้นักท่องเที่ยวขึ้นอูฐ  ป้ากับแอนนาเดินช้าที่สุดในกลุ่ม  พอเดินไปถึงร้านน้ำชาร้านแรก  ไกด์ก็พาพวกเราเข้าไปนั่งหลบลม  นักท่องเที่ยวที่เพิ่งต่อสู้กับอุณหภูมิที่ต่ำกว่าศูนย์และลมที่แรงมากๆมา  เมื่อเข้ามาในร้านก็สั่งเครื่องดื่มร้อนๆกันเป็นแถว  แต่ราคาที่ไซไนไม่โหดเหมือนที่ Coloured Canyon  ชาที่ไซไนแก้วละ ห้าแอลอี แต่ต้องบอกว่าเป็นน้ำล้างชาเพราะว่ามันจางมากและป้าแทบจะจับรสน้ำชาไม่ได้เลย  ส่วนกาแฟแก้วละสิบแอลอี  ชาลิปตันที่ Coloured Canyon ราคา สิบเท่ากับกาแฟที่นี่ แต่ต่างกันตรงหน่วยเงิน  เพราะลิปตันที่ คัลเลอร์เร็ดแคนย่อนราคา สิบยูเอสดอลล่าร์  ไม่ใช่สิบแอลอี  พอป้าเห็นราคาที่ไซไนเลยไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่  นี่แหละสาเหตุที่เขาพาเรามาเร็ว  เพราะเขาจะพาเรามานั่งหลบลมตามร้านน้ำชาแล้วเราก็ต้องสั่งน้ำชาดื่มทุกครั้งๆไป  ยิ่งที่ร้านบนสุดของยอดยิ่งแล้วใหญ่เพราะเมื่อเราดื่มน้ำชาหรือกาแฟเสร็จ  ไกด์ก็จะร้องบอกพวกเราให้ออกไปรอด้านนอกเพื่อให้คนอื่นที่เพิ่งขึ้นมาถึงใหม่ได้เข้ามาพัก  ป้าหนาวมากและไม่ยอมออกไปตามที่เขาบอก  ร้องถามออกไปว่าถ้าฉันออกไปแล้วหนาวตายอยู่ด้านนอกหล่ะ  คุณจะช่วยอะไรได้ไหม  ฉันบอกคุณแต่แรกแล้วไม่ใช่หรือว่าเราขึ้นมาเร็วเกินไป  คนอื่นหัวเราะแต่ไกด์เงียบ  เขาอาจจะไม่พอใจป้า แต่ตอนนั้นป้าไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ....................................... Anna at Mt. Sinai จากคุณ : PaMouth - [ 25 มี.ค. 50 07:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 46 I have done it. Mt. Sinai จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ทัวร์เดียวกับป้ามีชายหญิงคนรัสเซียมาด้วยคู่หนึ่ง  ไกด์เองก็พูดภาษารัสเซีย  ความจริงป้าไม่รู้หรอกว่าเขาพูดกันภาษาอะไร  แต่ป้าแอบกระซิบถามเขา  ที่ร้านน้ำชาจุดแรก  หญิงคนรัสเซียรื้อขวดว้อดก้าออกมาจากกระเป๋า แล้วถามคนอื่นๆในกลุ่มว่าใครอยากใด้ว้อดก้าบ้าง   ผู้ชายหลายคนพยักหน้า แต่ผู้หญิงนั้นมีแต่แอนนากับป้าเท่านั้นที่พยักหน้า  ชารสว้อด้าช่วยให้ป้าอุ่นขึ้นนิดหน่อย  การเดินขึ้นยอดไซไนท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นและลมแรงอย่างนี้  อุปสรรคสำคัญไม่ใช่เรื่องแรงหรือความเหนื่อย   แต่เป็นเรื่องการปรับตัวของสภาพร่างกายต่ออากาศที่เย็นขนาดนี้   หลังจากกลับจากไซไนแล้วป้าเพลียมาก  ป้าแน่ใจว่าไม่ใช่เพลียเพราะระยะทางที่เดินแต่เป็นเพราะ hypothermia .............................. St. Katherine’s Monastery จากคุณ : PaMouth - [ 25 มี.ค. 50 07:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 48 St. Katherine’s Monastery จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 49 Just a few metres left. St. Katherine’s Monastery's car park จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:27:08 ]

ความคิดเห็นที่ 50 It's celebration time, Dahab จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แอนนากับป้าเดินช้ามาก  หลายครั้งที่คณะต้องหยุดรอพวกเรา  ป้าต้องออกปากว่าไม่ต้องหยุดรอเราหรอก  เราอาจจะช้าแต่เราจะไปถึงยอดเขาแน่ๆ  พวกคุณล่วงหน้าไปก่อนได้เลย  สาเหตุที่พวกเราช้าเพราะพื้นรองเท้าของแอนนาไม่เกาะพื้น  อย่างที่บอกไปแล้วว่าอากาศแย่มากและทางเดินสามในสี่ถูกปกคลุมด้วยหิมะ  แล้วเป็นหิมะที่ถูกย่ำจนกลายเป็นน้ำแข็ง  แอนนาเดินไปลื่นไป  แถมไปฉายของแอนนาไปดับเอาเมื่อตอนขึ้นไปได้สักพัก  รองเท้าก็ลื่น  ไฟก็ไม่มีคิดดูว่าความรู้สึกเธอจะแย่แค่ไหน  ป้าบอกให้แอนนาหยุดเดินเวลาที่ป้าเดิน  พอป้าเดินไปได้ระยะหนึ่งป้าจะต้องหันกลับมาส่องไฟให้แอนนาแล้วบอกเธอว่าเธอควรเดินฝั่งไหน  นักท่องเที่ยวคนแล้วคนเล่าเดินผ่านเราสองคนไป  แต่ในที่สุดเราทั้งสองก็เดินมาถึงยอด  ด้านบนมีร้านน้ำชาอยู่หลายร้าน  (จำไม่ได้แล้วว่ากี่ร้าน) แต่ไกด์เขาบอกพวกเราไว้ตั้งแต่แรกๆแล้วว่าเขาจะพาคณะของเราไปรอที่ร้านไหน  พอเราก้าวเข้าไปในร้าน ไกด์ก็ทักว่า ในที่สุดคุณก็มาถึง  ป้ากับแอนนาสั่งกาแฟร้อนๆเป็นอย่างแรก  แอนนาเธอขอเป็นจ่ายบอกว่าขอบคุณที่ป้าดูแลเธอเป็นอย่างดี  ป้าบอกยินดีแล้วเราสองคนก็ดื่มฉลองความสำเร็จของเรา  สำหรับป้าการเดินขึ้นยอดไซไนไม่ได้ยากลำบากจนทำให้ป้ากระหยิ่มยิ้มย่องความความสำเร็จเล็กๆน้อยๆนี้  แต่สิ่งที่ป้ารู้สึกดีสำหรับจุดหมายปลายทางของวันนี้ เพราะเป็นการเดินขึ้นยอดเขาที่อากาศเลวร้ายที่สุดที่ป้าเคยเดินมา  อุณหภมิตอนกลางคืนต่ำกว่าศูนย์แน่นอนเพราะน้ำที่อยู่ด้านข้างของเป้ป้ากลายเป็นน้ำแข็ง  แถมลมก็แรงและหิมะก็ตก  การเดินขึ้นยอดไซไนของป้าจึงเป็นสีสันอันใหม่ที่ป้ายังไม่เคยได้รู้จัก  แล้วก็จะเป็นเรื่องราวการเดินที่ป้าคงจะจำได้ไปอีกนาน   การเดินขึ้นยอดไซไนจึงเหมาะอย่างยิ่งที่จะเป็นบทสุดท้ายสำหรับการแบกเป้ของป้าในประเทศอียิปต์ ปล.  ความจริงยังมีเรื่องราวหลังจากกลับจากไซไน  แต่ป้าขี้เกียจเขียนแล้ว   ส่งท้ายด้วยรูปอูฐ  ป้าว่ามันน่ารักดี จนกว่าจะพบกันใหม่ จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:31:35 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกระทู้ที่ใช้เวลาโพสนานที่สุด เท่าที่เคยโพสมา และเป็นกระทู้ที่มี จำนวน คห. มากที่สุดด้วยเช่นกัน ทำไปได้งัยนี่ตั้งห้าสิบ แหะ แหะ จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 25 มี.ค. 50 07:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สนุกมากค่ะ คุณป้าเม้าท์เก่งจังเลย จากคุณ : scuba734 - [ 25 มี.ค. 50 08:07:53 ]

ความคิดเห็นที่ 54 วันนี้ดูรูปไปก่อนเดี๋ยวค่อยเข้ามาอ่าน รูปสวยมากกก และอยากไปจัง จากคุณ : khorbfaa - [ 25 มี.ค. 50 11:15:47 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตามอ่านมานานแล้วค่ะ นึกว่าป้าเมาท์จะไม่มาต่อซะแล้ว จากคุณ : ohhioh - [ 25 มี.ค. 50 14:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คิดเหมือน คห. ข้างบนเลยค่ะ ว่าคงอดอ่านตอนต่อซะแล้ว งวดนี้ป้าเม้าท์หายไปนานมากเลย คงจะยุ่งมากๆ ขอบคุณนะคะ อุตส่าห์มาเขียนต่อจนจบ สนุกจริงๆ ค่ะ ..รออ่านทริปต่อไปแล้วนะคะ  ^ ^ จากคุณ : ณ วันหนึ่งเราจะมาพบกัน - [ 25 มี.ค. 50 20:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ผมชอบอ่านเรื่องเล่าของเจ้าป้ามากเลยครับ อ่านเพลินและต้องตั้งใจอ่านทุกๆครั้ง อย่างครั้งนี้ก็ใช้เวลานานเหมือนกันกว่าจะอ่านจบ และก็คุ้มค่ากับเวลามาก รูปสวยมากครับ โดยเฉพาะตรงยอด Sinai นะครับ ผมจะรอชมมาชูปิคชูนะครับ จากคุณ : CoBraGolD - [ 25 มี.ค. 50 21:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 58 Perfect 10 ครับ จากคุณ : Red Fox - [ 25 มี.ค. 50 23:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 59 Save ไว้แล้วครับ หายไปนานเลย เรื่องราวอ่านแล้วเหมือนได้ไปเที่ยวเองเลยครับ คิดว่าปี 2 ปีหน้า จะตามรอยไปบ้าง ช่วงนี้ขอเก็บตังก่อนคร้าบบ จากคุณ : Joszef - [ 26 มี.ค. 50 03:29:51 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สุดยอด และ ยอดสุดเลยครับป้า จากคุณ : อ้วนโคตร - [ 26 มี.ค. 50 14:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 61 oh ป้า เม้าท์เก่งจังค่ะ ตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกแล้ว สนุกจังค่ะ เป็นหนึ่งในที่ที่อยากไปมากๆๆๆๆ ซักวันจะไปตามรอยนะคะ จากคุณ : อยากสวย อยากกิน อยากเที่ยว - [ 26 มี.ค. 50 17:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตามอ่านตั้งแต่ตอนเช้าแล้วต้องทำงาน มาอ่านต่อตอนนี้ค่ะ สุดยอดจริงๆ คุณป้าเม้าท์บรรยายได้เสมือนว่ากำลังอ่านนิยายจากเรื่องจริงค่ะ ทั้งสำนวนและการดำเนินเรื่อง รู้สึกเหมือนกับว่าผู้อ่านได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย ขอบคุณมากค่ะ วันใดที่ทำหนังสือออกมา แจ้งให้ทราบด้วยนะคะขอเป็นแฟนคลับค่ะ จากคุณ : Komi (komi_to) - [ 26 มี.ค. 50 22:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ++ คุณ scuba734 ขอบคุณที่แวะมาค่า ++ คุณ khorbfaa ท่องไว้ อียิปต์ อียิปต์ อียิปต์ พออยากไปมากๆ เดี๋ยวก็ต้องหาทางไปจนได้นั่นแหละ ++ คุณ ohhioh ต้องมาต่อซี ยี่ห้อป้าเม้าท์ซะอย่าง ไม่เคยทำอะไรขาดหรอก มีแต่เกินหน่ะไม่ว่า ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ++ คุณ ณ วันหนึ่งเราจะมาพบกัน ขอบคุณมากคะที่ให้กำลังมาตลอด ให้ยาหอมกันอย่างนี้ ป้าจะไปไหนพ้น  อิอิ ++ คุณ CoBraGolD เหมือนกันแหละคุณหลาน ป้าเองก็ชอบดูรูปและอ่านกระทู้หวานๆปนแนวเศร้าๆของคุณหลานเหมือนกัน คนอะไรถ่ายอะไรก็ดูดีไปหมด ขอบคุณที่แวะมาจ้า ++ คุณ Red Fox อิอิ  สิบจากร้อยอ่ะซี ขอบคุณที่เข้ามาคุยกันค่ะ ++ คุณ Joszef แหะ แหะ เหมือนกันแหละ ป้าก็หยอดกระปุกสำหรับทริปต่อไปอยู่ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ++ คุณ อ้วนโคตร ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักค่ะ ++ คุณ อยากสวย อยากกิน อยากเที่ยว ขอให้ได้ไปเที่ยวอียิปต์เร็วๆนะคะ ปล. ล็อกอินสมกับเป็นสมาชิกบีพีจริงๆ ++ คุณ Komi (komi_to) แฟนคลับกิติมศักด์ิอย่างคุณโกมินี่ ถ้ารวมเล่มเมื่อไหร่ ส่งดีเอ็ชแอลถึงบ้านเลยค่ะ ฟรีออฟชาร์จ อิอิ  แต่สงสัยต้องทุปกระปุกจ่ายค่าพิมพ์เองเสียกระมัง 555 ขอบคุณที่แวะมาค่ะ จากคุณ : ป้าเม้าท์ (PaMouth) - [ 27 มี.ค. 50 03:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อดใจไม่ไหวแวะเข้าดูรูปสวยๆของป้าเมาท์ก่อน เดี๋ยวอีกสามสี่วันคงได้กลับมาอ่านค่ะ รูปสวย  ที่ที่ไปก็สวยค่ะ ชอบมาก จากคุณ : น่ า น ฟ้ า (Nanfah) - [ 27 มี.ค. 50 06:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณมากค่ะ ที่เขียนเรื่องราวได้น่าติดตาม สนุกมากค่ะตามอ่านทุกตอน คิดว่าป้าเม้าท์ ไม่ได้เป็นป้าแน่ๆ พลังเหลือเฟือ ขึ้นเขาสูง เดินลงห้วยได้อย่างนี้ละก้อ อยากให้เขียนรวมเล่มมากค่ะ ลองส่งไปตามสำนักพิมพ์สิคะ จะหามาเก็บไว้ค่ะ ขอให้รักษาสุขภาพแข็งแรง เพื่อที่จะได้ไปในที่ต่างๆ  แล้วมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ ทั้งภาษาก็สละสลวยทั้งไทย และ English มากค่ะ นี่คือเสน่ห์ของป้าเม้าท์ เขาหละ  รักและชื่นชมในความเป็นหญิงไทยใจกล้ามากค่ะ ขอบคุณสำหรับรูปประกอบสวยๆค่ะ จากคุณ : อยากจะเป็นได้อย่างป้าเม้าท์ (whatta hell?) - [ 28 มี.ค. 50 09:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 66 จบจนได้นะค่ะป้าเม้าท์... ตอนที่ 4 รอนานมาก จนนึกว่าอ่านตกกระทู้ไปแล้วซะอีก ยังสนุกเหมือนเดิมเลยค่ะ แล้วจะติดตามกระทู้ต่อ ๆ ไปของป้าอีกนะค่ะ จากคุณ : @SweetyBabe@ - [ 28 มี.ค. 50 14:06:48 A:unknown X:unknown, unknown, 202.183.178.50 TicketID:136264 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ว๊าววว ... ภาพสวยมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : Galadriel - [ 31 มี.ค. 50 18:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 68 สวัสดีค่ะ ป้าเม้าท์ผจญภัย...รออ่านตอนจบ..เนื้อเรื่องสนุกมาก และหนาวตามไปด้วยเลยค่ะ...(ถึงแม้จะอ่านถึงสองรอบ) ________________________________________________________________ การเดินขึ้นยอดไซไนจึงเหมาะอย่างยิ่งที่จะเป็นบทสุดท้าย สำหรับการแบกเป้ของป้าในประเทศอียิปต์ ปล.  ความจริงยังมีเรื่องราวหลังจากกลับจากไซไน  แต่ป้าขี้เกียจเขียนแล้ว ^ ^ ป้าเม้าท์ว่างเมื่อไหร่..กลับมาเล่าเรื่องให้อ่านอีกนะคะ..จะรอค่ะ... ขอบคุณป้าเม้าท์มากค่ะ...หนูมีรูปน้องอูฐน่ารักมาฝากค่ะ... ปล. เมื่ออาทิตย์ก่อนหนูไปทะเลทรายดูไบ แหงนมองท้องฟ้าดูดาว..ยังนึกถึงป้าเม้าท์ด้วยค่ะ จากคุณ : ทรายเดิม - [ 4 เม.ย. 50 21:41:19 ]

ความคิดเห็นที่ 69 วิวบนยอดไซไนสวยมากเลยค่ะ คุ้มกับที่ต้องเดินหนาวขึ้นไปเนอะ เคยอ่านนิยายเรื่องความรักบนแหลมไซไนยังไม่สนุกเท่าอ่านที่ป้าเมาท์บรรยายเลยค่ะ ^__^ รออ่านทริปต่อไปนะคะ จากคุณ : sommie - [ 11 ส.ค. 50 10:51:26 ]