ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 ที่ผ่านมา ศูนย์ฝึกอบรมวนศาสตร์ชุมชนแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้จัดเวทีประชุมโต๊ะกลมเรื่อง "สาระสำคัญและความสอดคล้องของร่างพรบ.ป่าชุมชน และร่างกฎหมายต่างๆ กับสถานการณ์การจัดการทรัพยากรธรรมชาติในปัจจุบันและแนวโน้มในอนาคต" ขึ้น โดยในการเสวนาดังกล่าวเป็นการสรุปและพูดคุยถึงเนื้อหาของร่างพระราชบัญญัติ 3 ฉบับประกอบด้วย ร่างพระราชบัญญัติป่าชุมชน พ.ศ. .... ร่างพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. .... และร่างพระราชบัญญัติส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่า ทั้งนี้ ความคืบหน้าล่าสุดนั้น ขณะนี้ร่างพระราชบัญญัติป่าชุมชน อยู่ระหว่างการพิจารณาของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ส่วนร่างพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ และร่างพระราชบัญญัติส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่า นั้น นายมนู ทองศรี ผู้อำนวยการกองนิติการ กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช กล่าวว่า ขณะนี้ร่างพรบ.ทั้ง 2 ฉบับยังอยู่ที่กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งกระทรวงฯ ยังไม่ได้เสนอกลับไปที่คณะรัฐมนตรี ตามที่มีข่าวว่าจะมีการเสนอภายในเดือนเมษายนที่ผ่านมา เนื่องจากมีการคัดค้านจากองค์กรอนุรักษ์ จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:01:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมจึงขอนำเรื่องราวของ สัตว์ป่าสงวน หมายถึง สัตว์ป่าที่หายากและเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์       ประกอบกับเพื่อให้เกิดความสอดคล้องกับความร่วมมือระหว่างประเทศในการ ควบคุมดูแลการค้าหรือการลักลอบค้าสัตว์ป่าในรูปแบบต่างๆ ตามอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศ ว่าด้วยชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าหรือ CITES ซึ่งประเทศไทยได้ร่วมลงนามรับรองอนุสัญญาในปี พ.ศ.๒๕๑๘ และได้ให้สัตยาบัน เมื่อวันที่ ๒๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๒๖ นับเป็นสมาชิกลำดับที่ ๘๐ จึงได้มีการพิจารณาแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติฉบับเดิม และตราพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.๒๕๓๕ ขึ้นใหม่เมื่อวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๕ ตามประเภทคุ้มครองและรายละเอียด ข้อมูลสัตว์ป่า 15 ชนิดดังนี้.... จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 1.นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร Pseudochelidon sirintarae ลักษณะ : นกนางแอ่นที่มีลำตัวยาว ๑๕ เซนติเมตร สีโดยทั่วไปมีสีดำเหลือบเขียวแกมฟ้า โคนหางมีแถบสีขาว ลักษณะเด่นได้แก่ มีวงสีขาวรอบตา ทำให้ดูมีดวงตาโปนโตออกมา จึงเรียกว่านกตาพอง นกที่โตเต็มวัย มีแกนขนหางคู่กลางยื่นยาวออกมา ๒ เส้น อุปนิสัย : แหล่งผสมพันธุ์วางไข่ และที่อาศัยในฤดูร้อนยังไม่ทราบ ในบริเวณบึงบอระเพ็ด นกเจ้าหญิงสิรินธรจะเกาะนอน อยู่ในฝูงนกนางแอ่นชนิดอื่นๆ ที่เกาะอยู่ตามใบอ้อ และใบสนุ่นภายในบึงบอระเพ็ด บางครั้งก็พบอยู่ในกลุ่มนกกระจาบ และนกจาบปีกอ่อน กลุ่มนกเหล่านี้มีจำนวนนับพันตัว อาหารเชื่อได้ว่าได้แก่แมลงที่โฉบจับได้ในอากาศ ที่อยู่อาศัย : อาศัยอยู่ตามดงอ้อและพืชน้ำในบริเวณบึงบอระเพ็ด เขตแพร่กระจาย : พบเฉพาะในประเทศไทย พบในช่วงเดือนพฤศจิกายนจนถึงเดือนมีนาคม ซึ่งเป็นช่วงฤดูหนาว สถานภาพ : นกชนิดนี้สำรวจพบครั้งแรกในประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๑ จังหวัดนครสวรรค์ หลังจากการค้นพบครั้งแรกแล้วมีรายงานพบอีก ๓ ครั้ง แต่มีเพียง ๖ ตัวเท่านั้น นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร เป็นสัตว์ป่าสงวนตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.๒๕๓๕ สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์: นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร เป็นนกที่สำคัญอย่างยิ่งในด้านการศึกษาความสัมพันธ์ของนกนางแอ่น เพราะนกชนิดที่มีความสัมพันธ์กับนกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธรมากที่สุด คือนกนางแอ่นคองโก ( Pseudochelidon euristomina ) ที่พบตามลำธารในประเทศซาอีร์ ในตอนกลางของแอฟริกาตะวันตก แหล่งที่พบนกทั้ง ๒ ชนิดนี้ห่างจากกันถึง ๑๐,๐๐๐ กิโลเมตร ประชากรในธรรมชาติของนกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธรเชื่อว่ามีอยู่น้อยมาก เพราะเป็นนกชนิดที่โบราณที่หลงเหลืออยู่ในปัจจุบัน แต่ละปีในฤดูหนาวจะถูกจับไปพร้อมๆกับนกนางแอ่นชนิดอื่น นอกจากนี้ที่พักนอนในฤดูหนาว คือ ดงอ้อ และพืชน้ำอื่นๆที่ถูกทำลายไปโดยการทำการประมง การเปลี่ยนหนองบึงเป็นนาข้าว และการควบคุมระดับน้ำในบึงเพื่อการพัฒนาหลายรูปแบบ สิ่งเหล่านี้ก่อให้เกิดผลเสียต่อการคงอยู่ของพืชน้ำ และต่อนกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธรมาก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 2.นกกระเรียน Grus antigone ลักษณะ : เป็นนกขนาดใหญ่เมื่อยืนมีขนาดสูงราว ๑๕๐ เซนติเมตร ส่วนหัวและคอไม่มีขนปกคลุม มีลักษณะเป็นปุ่มหยาบสีแดง ยกเว้นบริเวณกระหม่อมสีเขียวอมเทา ในฤดูผสมพันธุ์มีสีแดงส้มสดขึ้นกว่าเดิม ขนลำตัวสีเทาจนถึงสีเทาแกมฟ้า มีกระจุกขนสีขาวห้อยคลุมส่วนหาง จะงอยปากสีออกเขียว แข้งและเท้าสีแดงหรือสีชมพูอมฟ้า นกอายุน้อยมีขนสีน้ำตาลทั่วตัว บนส่วนหัวและลำคอมีขนสีน้ำตาลเหลืองปกคลุม ในประเทศไทยเป็นนกกระเรียนชนิดย่อย Sharpii ซึ่งไม่มีวงแหวนสีขาวรอบลำคอ อุปนิสัย : ออกหากินเป็นคู่และเป็นกลุ่มครอบครัว กินพวกสัตว์ เช่น แมลง สัตว์เลื้อยคลาน กบ เขียด หอย ปลา กุ้งและพวกพืช เมล็ดข้าวและยอดหญ้าอ่อน ทำรังวางไข่ในฤดูฝนราวเดือนมิถุนายน ปกติวางไข่จำนวน ๒ ฟอง พ่อแม่นกจะเลี้ยงดูลูกอีกเป็นเวลาอย่างน้อย ๑๐ เดือน ที่อยู่อาศัย : ชอบอาศัยตามทุ่งหญ้าที่ชื้นแฉะ และหนองบึงที่ใกล้ป่า เขตแพร่กระจาย : นกกระเรียนชนิดย่อยนี้ มีเขตแพร่กระจายจากแคว้นอัสสัมในประเทศอินเดีย ประเทศพม่า ไทย ตอนใต้ลาว กัมพูชา เวียดนามตอนใต้ ถึงเมืองลูซุนประเทศฟิลิปปินส์ บางครั้งพลัดหลงไปถึงประเทศมาเลเซีย และยังมีประชากรอีกกลุ่มหนึ่งในรัฐควีนแลนด์ประเทศออสเตรเลีย สถานภาพ : นกกระเรียนเคยพบอยู่ทั่วประเทศ ครั้งสุดท้ายเมื่อปี พ.ศ.๒๕๐๗ พบ ๔ ตัว ที่วัดไผ่ล้อม จังหวัดปทุมธานี จากนั้นมีรายงานที่ไม่ยืนยันว่าพบนกกระเรียน ๔ ตัว ลงหากินในทุ่งนาอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ เมื่อเดือนมกราคม พ.ศ.๒๕๒๘ สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : นกกระเรียนจะจับคู่กันอยู่ชั่วชีวิต มีความผูกพันธ์กับคู่สูงมาก เมื่อคู่ของมันถูกยิงเสียชีวิตหรือบาดเจ็บ นกตัวที่เหลือจะไม่ยอมไป จนมันถูกยิงเสียชีวิตไปด้วย การทำลายแหล่งหากิน และทำรังวางไข่โดยการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ชุ่มน้ำเป็นนาข้าวในหลายบริเวณ รวมทั้งการล่านก เป็นสาเหตุที่สำคัญที่ทำให้นกกระเรียนหมดสิ้นไปจากประเทศไทย นอกจากนี้ นกกระเรียนเป็นนกที่ขยายพันธุ์ได้น้อย ต้องใช้เวลาเกือบ ๓ ปี ในการเจริญพันธุ์ โอกาสที่จะเพิ่มจำนวนขึ้นตามธรรมชาติจึงมีน้อยมาก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 3.นกแต้วแล้วท้องดำ Pitta gurneyi ลักษณะ : เป็นนกขนาดเล็ก ลำตัวยาว ๒๑ เซนติเมตร จัดเป็นนกที่มีความสวยงามมาก นกตัวผู้มีส่วนหัวสีดำ ท้ายทอยมีสีฟ้าประกายสดใส ด้านหลังสีน้ำตาลติดกับอกตอนล่าง และตอนใต้ท้องที่มีดำสนิท นกตัวเมียมีสีสดใสน้อยกว่า โดยทั่วไปสีลำตัวออกน้ำตาลเหลือง ไม่มีแถบดำบนหน้าอกและใต้ท้อง นกอายุน้อยมีหัว และคอสีน้ำตาลเหลือง ส่วนอกใต้ท้องสีน้ำตาล ทั่วตัวมีลายเกล็ดสีดำ อุปนิสัย : นกแต้วแล้วท้องดำทำรังเป็นซุ้มทรงกลม ด้วยแขนงไม้และใบไผ่ วางอยู่บนพื้นดิน หรือในกอระกำ วางไข่ ๓-๔ ฟอง ทั้งพ่อนกและแม่นก ช่วยกันกกไข่และหาอาหารมาเลี้ยงลูก อาหารได้แก่หนอนด้วง ปลวก จิ้งหรีดขนาดเล็ก และแมลงอื่นๆ ที่อยู่อาศัย : นกแต้วแล้วท้องดำชนิดนี้พบอาศัยอยู่เฉพาะในบริเวณป่าดงดิบต่ำ เขตแพร่กระจาย : พบตั้งแต่ตอนใต้ของประเทศพม่า ลงมาจนถึงเขตรอยต่อระหว่างประเทศไทย กับประเทศมาเลเซีย สถานภาพ : เคยพบชุกชุมในระยะเมื่อ ๘๐ ปีก่อน แต่ไม่มีรายงานทางวิทยาศาสตร์เลยตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๙๕ จนมีรายงานพบครั้งล่าสุดเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ.๒๕๓๑ นกแต้วแล้วท้องดำ ได้รับการจัดให้เป็นสัตว์ชนิดที่หายากชนิดหนึ่ง ในสิบสองชนิดที่หายากของโลก สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : นกชนิดนี้ จัดเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่เฉพาะในป่าดงดิบต่ำ ซึ่งกำลังถูกตัดฟันอย่างหนัก และสภาพที่อยู่เช่นนี้มีน้อยมากในบริเวณเขตคุ้มครองในภาคใต้ นอกจากนี้ เนื่องจากเป็นนกที่หายากเป็นที่ต้องการของตลาดนกเลี้ยง จึงมีราคาแพง อันเป็นแรงกระตุ้นให้นกแต้วแล้วท้องดำถูกล่ามากยิ่งขึ้น จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 4.สมันหรือเนื้อสมัน Cervus schomburki ลักษณะ : เนื้อสมันเป็นกวางชนิดหนึ่งที่เขาสวยงามที่สุด ในประเทศไทย เมื่อโตเต็มวัยจะมีความสูงที่ไหล่ประมาณ ๑ เมตร สีขนบนลำตัวมีสีน้ำตาลเข้มและเรียบเป็นมัน หางค่อนข้างสั้น และมีสีขางทางตอนล่างสมันมีเขาเฉพาะตัวผู้ ลักษณะเขาของสมันมีขนาดใหญ่ และแตกกิ่งก้านออกหลายแขนง ดูคล้ายสุ่มหรือตะกร้า สมันจึงมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า กวางเขาสุ่ม อุปนิสัย : ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงเล็กๆ โดยเฉพาะในฤดูผสมพันธุ์ หลังจากหมดฤดูผสมพันธุ์ และตัวผู้จะแยกตัวออกมาอยู่โดดเดี่ยว สมันชอบกินหญ้าโดยเฉพาะหญ้าอ่อน ผลไม้ ยอดไม้ และใบไม้หลายชนิด ที่อยู่อาศัย : สมันจะอาศัยเฉพาะในทุ่งโล่ง ไม่อยู่ตามป่ารกทึบ เนื่องจากเขามีกิ่งก้านสาขามาก จะเกี่ยวพันพันกับเถาวัลย์ได้ง่าย เขตแพร่กระจาย : สมันเป็นสัตว์ชนิดที่มีเขตแพร่กระจายจำกัด อยู่ในบริเวณที่ราบภาคกลางของประเทศเท่านั้น สมัยก่อนมีชุกชุมมากในที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณจังหวัดรอบกรุงเทพฯ เช่น นครนายก ปทุมธานี และปราจีนบุรี และแม้แต่บริเวณพื้นที่รอบนอกของกรุงเทพฯ เช่น บริเวณพญาไท บางเขน รังสิต ฯลฯ สถานภาพ :  สมันได้สูญพันธุ์ไปจากโลกและจากประเทศไทยเมื่อเกือบ ๖๐ ปีที่แล้ว สมันยังจัดเป็นป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทยโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมซาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาของสมันไม่ให้มีการส่งออกนอกราชอาณาจักร สาเหตุของการสูญพันธุ์ : เนื่องจากแหล่งที่อยู่อาศัยได้ถูกเปลี่ยนเป็นนาข้าวเกือบทั้งหมด และสมันที่เหลืออยู่ตามที่ห่างไกลจะถูกล่าอย่างหนักในฤดูน้ำหลากท่วมท้องทุ่ง ในเวลานั้นสมันจะหนีน้ำขึ้นไปอยู่รวมกันบนที่ดอนทำให้พวกพรานล้อมไล่ฆ่าอย่างง่ายดาย จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 5.ละองหรือละมั่ง Cervus eldi ลักษณะ : เป็นกวางที่มีขนาดโตกว่าเนื้อทราย แต่เล็กกว่ากวางป่า เมื่อโตเต็มวัยมีความสูงที่ไหล่ ๑.๒-๑.๓ เมตร น้ำหนัก ๑๐๐-๑๕๐ กิโลกรัม ขนตามตัวทั่วไปมีสีน้ำตาลแดง ตัวอายุน้อยจะมีจุดสีขาวตามตัว ซึ่งจะเลือนกลายเป็นจุดจางๆ เมื่อโตเต็มที่ในตัวเมีย แต่จุดขาวเหล่านี้จะหายไปจนหมด ในตัวผู้ตัวผู้จะมีขนที่บริเวณคอยาว และมีเขาและเขาของละอง จะมีลักษณะต่างจากเขากวางชนิดอื่นๆ ในประเทศไทย ซึ่งที่กิ่งรับหมาที่ยื่นออกมาทางด้านหน้า จะทำมุมโค่งต่อไปทางด้านหลัง และลำเขาไม่ทำมุมหักเช่นที่พบในกวางชนิดอื่นๆ อุปนิสัย : ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงเล็ก ตัวผู้ที่โตเต็มวัยจะเข้าฝูงเมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ ออกหากินใบหญ้า ใบไม้ และผลไม้ทั้งเวลากลางวันและกลางคืน แต่เวลาแดดจัดจะเข้าหลบพักในที่ร่ม ละอง ละมั่งผสมพันธุ์ในเดือนกุมภาพันธ์จนถึงเดือนเมษายน ตั้งท้องนาน ๘ เดือน ออกลูกครั้งละ ๑ ตัว ที่อยู่อาศัย : ละองชอบอยู่ตามป่าโปร่ง และป่าทุ่ง โดยเฉพาะป่าที่มีแหล่งน้ำขัง เขตแพร่กระจาย : ละองแพร่กระจายในประเทศอินเดีย พม่า ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม และเกาะไหหลำ ในประเทศไทยอาศัยอยู่ในบริเวณเหนือจากคอคอดกระขึ้นมา สถานภาพ : มีรายงานพบเพียง ๓ ตัว ที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี ละอง ละมั่งจัดเป็นป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และอนุสัญญา CITES จัดอยู่ใน Appendix สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : ปัจจุบัน ละอง ละมั่งกำลังใกล้จะสูญพันธุ์หมดไปจากประเทศไทย เนื่องจากสภาพป่าโปร่ง ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยถูกบุกรุกทำลายเป็นไร่นา และที่อยู่อาศัยของมนุษย์ ทั้งยังถูกล่าอย่างหนักนับตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สองเป็นต้นมา จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 6.เก้งหม้อ Muntiacus feai ลักษณะ : เก้งหม้อมีลักษณะโดยทั่วไป คล้ายคลึงกับเก้งธรรมดา ขนาดลำตัวไล่เลี่ยกัน เมื่อโตเต็มที่น้ำหนักประมาณ ๒๐ กิโลกรัม แต่เก้งหม้อจะมีสีลำตัวคล้ำกว่าเก้งธรรมดา ด้านหลังสีออกน้ำตาลเข้ม ใต้ท้องสีน้ำตาลแซมขาว ขาส่วนที่อยู่เหนือกีบจะมีสีดำ ด้านหน้าของขาหลังมีแถบขาวเห็นได้ชัดเจน บนหน้าผากจะมีเส้นสีดำอยู่ด้านในระหว่างเขา หางสั้นด้านบนสีดำตัดกับสีขาวด้านล่างชัดเจน อุปนิสัย : เก้งหม้อชอบอาศัยอยู่เดี่ยว ในป่าดงดิบ ตามลาดเขา จะอยู่เป็นคู่เฉพาะฤดูผสมพันธุ์เท่านั้น ออกหากินในเวลากลางวันมากกว่าในเวลากลางคืน อาหารได้แก่ ใบไม้ ใบหญ้า และผลไม้ป่า ตกลูกครั้งละ ๑ ตัว เวลาตั้งท้องนาน ๖ เดือน ที่อยู่อาศัย : ชอบอยู่ตามลาดเขาในป่าดงดิบและหุบเขาที่มีป่าหนาทึบและมีลำธารน้ำไหลผ่าน เขตแพร่กระจาย : เก้งหม้อมีเขตแพร่กระจาย อยู่ในบริเวณตั้งแต่พม่าตอนใต้ลงไปจนถึงภาคใต้ตอนบน ของประเทศไทยเท่านั้น ในประเทศไทยพบในบริเวณเทือกเขาตะนาวศรีลงไปจนถึงเทือกเขาภูเก็ต ในบริเวณเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคา และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองแสง ในจังหวัดระนอง สุราษฎร์ธานีและพังงา สถานภาพ : องค์การสวนสัตว์ ได้ประสบความสำเร็จในการเพาะเลี้ยงเก้งหม้อมาตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๒๘ ในปัจจุบันเก้งหม้อจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และองค์การ IUCN จัดเก้งหม้อให้เป็นสัตว์ป่าที่ใกล้จะสูญพันธุ์ สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : ปัจจุบันเป็นสัตว์ป่าที่หายากและใกล้จะสูญพันธุ์หมดไปจากประเทศ เนื่องจากมีเขตแพร่กระจายจำกัด และที่อยู่อาศัยถูกทำลายหมดไปเพราะการตัดไม้ทำลายป่า การเก็บกักน้ำเหนือเขื่อนและการล่าเป็นอาหาร เก้งหม้อเป็นเนื้อที่นิยมรับประทานกันมาก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 7.กูปรีหรือโคไพร Bos sauveli ลักษณะ : กูปรีเป็นสัตว์ป่าชนิดหนึ่ง เช่นเดียวกับ กระทิงและวัวแดง เมื่อโตเต็มที่มีความสูงที่ไหล่ ๑.๗-๑.๙ เมตร น้ำหนัก ๗๐๐-๙๐๐ กิโลกรัม ตัวผู้มีขนาดลำตัวใหญ่กว่าตัวเมียมาก สีโดยทั่วไปเป็นสีเทาเข้มเกือบดำ ขาทั้ง ๔ มีถุงเท้าสีขาวเช่นเดียวกับกระทิง ในตัวผู้ที่มีอายุมาก จะมีเหนียงใต้คอยาวห้อยลงมาจนเกือบจะถึงดิน เขากูปรีตัวผู้กับตัวเมียจะแตกต่างกัน โดยเขาตัวผู้จะโค้งเป็นวงกว้าง แล้วตีวงโค้งไปข้างหน้า ปลายเขาแตกออกเป็นพู่คล้ายเส้นไม้กวาดแข็ง ตัวเมียมีเขาตีวงแคบแล้วม้วนขึ้นด้านบน ไม่มีพู่ที่ปลายเขา อุปนิสัย : อยู่รวมกันเป็นฝูง ๒-๒๐ ตัว กินหญ้า ใบไม้ดินโป่งเป็นครั้งคราว ผสมพันธุ์ในราวเดือนเมษายน ตั้งท้องนาน ๙ เดือน จะพบออกลูกอ่อนประมาณเดือนธันวาคมและมกราคม ตกลูกครั้งละ ๑ ตัว ที่อยู่อาศัย : ปกติอาศัยอยู่ตามป่าโปร่ง ที่มีทุ่งหญ้าสลับกับป่าเต็งรังและในป่าเบญจพรรณที่ค่อนข้างแล้ง เขตแพร่กระจาย : กูปรีมีเขตแพร่กระจายอยู่ในไทย เวียดนาม ลาว และกัมพูชา สถานภาพ : ประเทศไทยมีรายงานว่าพบกูปรีอยู่ตามแนวเทือกเขาชายแดนไทย-กัมพูชา และลาว เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๕ มีรายงานพบกูปรีในบริเวณเทือกเขาพนมดงรัก กูปรีจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และอยู่ใน Appendix I ตามอนุสัญญา CITES สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : ปัจจุบันกูปรีเป็นสัตว์ป่าที่หายากกำลังใกล้จะสูญพันธุ์หมดไปจากโลก เนื่องจากการถูกล่าเป็นอาหารและสภาวะสงครามในแถบอินโดจีน ซึ่งเป็นแหล่งอาศัยเฉพาะกูปรี ทำให้ยากในการอยู่ร่วมกันในการอนุรักษ์กูปรี จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:18:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 8.เลียงผา,เยือง,กูรำ,โครำ Capricornis sumatraensis ลักษณะ : เลียงผาเป็นสัตว์จำพวกเดียวกับ แพะและแกะ เมื่อโตเต็มที่มีความสูงที่ไหล่ประมาณ ๑ เมตร ขายาวและแข็งแรง ใบหูยาวคล้ายใบหูลา ขนตามลำตัวค่อนข้างยาว หยาบและมีสีดำ ด้านท้องขนสีจางกว่า มีขนเป็นแผงยาวบนสันคอและสันหลัง มีเขาทั้งในตัวผู้และตัวเมีย เขามีลักษณะตอนโคนกลม หยักเป็นวงแหวนโดยรอบค่อยๆ เรียวไปทางปลายเขาโค้ง ไปทางด้านหลังเล็กน้อย อุปนิสัย : ในเวลากลางวันจะพักอาศัยอยู่ในถ้ำ หรือในพุ่มไม้ ออกหากินในตอนเย็นถึงพลบค่ำ และในเวลาเช้ามืด อาหารได้แก่พืชต่างๆ ทุกชนิด เลียงผามีประสาทหู ตา และรับกลิ่นได้ดี ผสมพันธุ์ในช่วงปลายเดือนตุลาคม ตกลูกครั้งละ ๑-๒ ตัว ใช้เวลาตั้งท้องราว ๗ เดือน ในที่เลี้ยง เลียงผามีอายุยาวกว่า ๑๐ ปี ที่อาศัย : เลียงผาอาศัยอยู่ตามภูเขาที่มีหน้าผาสูงชันมีป่าปกคลุม เขตแพร่กระจาย : เลียงผามีเขตแพร่กระจาย ตั้งแต่แคว้นแคชเมียร์ มาตามเทือกเขาหิมาลัยจนถึงแคว้นอัสสัม จีนตอนใต้ พม่า อินโดจีน มลายู และสุมาตรา ในประเทศไทยพบอาศัยอยู่ตามภูเขาสูงในหลายภูมิภาคของประเทศ เช่น เทือกเขาตะนาวศรี เทือกเขาถนนธงชัย เทือกเขาเพชรบูรณ์ และภูเขาทั่วไปในบริเวณภาคใต้ รวมทั้งบนเกาะในทะเลที่อยู่ไม่ห่างจากแผ่นดินใหญ่มากนัก สถานภาพ : เลียงผาจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และอนุสัญญา CITES จัดเรียงผาไว้ใน Appendix I สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : ในระยะหลังเลียงผามีจำนวนลดลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากการล่าอย่างหนักเพื่อเอาเขา กระดูก และน้ำมันมาใช้ทำยาสมานกระดูก และพื้นที่หากินของเลียงผาลดลงอย่างรวดเร็ว จากการทำการเกษตรตามลาดเขา และบนพื้นที่ที่ไม่ชันจนเกินไป จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:19:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 9.ควายป่า Bubalus bubalis ลักษณะ : ควายป่าเป็นสัตว์ชนิดเดียวกับ ควายบ้าน แต่มีลำตัวขนาดลำตัวใหญ่กว่า มีนิสัยว่องไว และดุร้ายกว่าควายบ้านมาก ตัวโตเต็มวัยมีความสูงที่ไหล่เกือบ ๒ เมตร น้ำหนักมากกว่า ๑,๐๐๐ กิโลกรัม สีลำตัวโดยทั่วไปเป็นสีเทา หรือสีน้ำตาลดำ ขาทั้ง ๔ สีขาวแก่ หรือสีเทาคล้ายใส่ถุงเท้าสีขาว ด้านล่างของลำตัวเป็นลายสีขาวรูปตัววี ( V ) ควายป่ามีเขาทั้ง ๒เพศ เขามีขนาดใหญ่กว่าควายเลี้ยง วงเขากางออกกว้างโค้งไปทางด้านหลัง ด้านตัดขวางเป็นรูปสามเหลี่ยม ปลายเขาเรียวแหลม อุปนิสัย : ควายป่าชอบออกหากินในเวลาเช้า และเวลาเย็น อาหารได้แก่ พวกใบไม้ หญ้า และหน่อไม้ หลังจากกินอาหารอิ่มแล้ว ควายป่าจะนอนเคี้ยวเอื้องตามพุ่มไม้ หรือนอนแช่ปรักโคลนตอนช่วงกลางวัน ควายป่าจะอยู่ร่วมกันเป็นฝูง ฤดูผสมพันธุ์อยู่ราวๆ เดือนตุลาคมและพฤศจิกายน ตกลูกครั้งละ ๑ ตัว ตั้งท้องนาน ๑๐ เดือน เท่าที่ทราบควายป่ามีอายุยืน ๒๐-๒๕ ปี เขตแพร่กระจาย : ควายป่ามีเขตแพร่กระจายจากประเทศเนปาลและอินเดีย ไปสิ้นสุดทางด้านทิศตะวันออกที่ประเทศเวียดนาม ในประเทศไทยปัจจุบันมีควายป่าเหลืออยู่บริเวณเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี สถานภาพ : ปัจจุบันควายป่าที่เหลืออยู่ในประเทศไทยมีจำนวนน้อยมาก จนน่ากลัวว่าอีกไม่นานจะหมดไปจากประเทศ ควายป่าจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และอนุสัญญา CITES จัดควายป่าไว้ใน Appendix III สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : เนื่องจากการถูกล่าเพื่อเอาเนื้อและเอาเขาที่สวยงาม และการสูญเชื้อพันธุ์ เนื่องจากไปผสมกับควายบ้าน ที่มีผู้เอาไปเลี้ยงปล่อยเป็นควายปละในป่า ในกรณีหลังนี้บางครั้งควายป่าจะติดโรคต่างๆ จากควายบ้าน ทำให้จำนวนลดลงมากยิ่งขึ้น จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 10.กระซู่ Dicerorhinus sumatrensis ลักษณะ : กระซู่เป็นสัตว์จำพวกเดียวกับแรด แต่มีลักษณะลำตัวเล็กกว่า ตัวโตเต็มวัยมีความสูงที่ไหล่ ๑-๑.๕ เมตร น้ำหนักประมาณ ๑,๐๐๐ กิโลกรัม มีหนังหนาและมีขนขึ้นปกคลุมทั้งตัว โดยเฉพาะในตัวที่มีอายุน้อย ซึ่งขนจะลดน้อยลงเมื่อมีอายุมากขึ้น สีลำตัวโดยทั่วไปออกเป็นสีเทา คล้ายสีขี้เถ้า ด้านหลังลำตัว จะปรากฏรอยพับของหนังเพียงพับเดียว ตรงบริเวณด้านหลังของขาคู่หน้า กระซู่ทั้งสองเพศมีนอ ๒ นอ นอหน้ามีความยาวประมาณ ๒๕ เซนติเมตร ส่วนนอหลังมีความยาวไม่เกิน ๑๐ เซนติเมตร หรือเป็นเพียงตุ่มนูนขึ้นมาในตัวเมีย อุปนิสัย : กระซู่ปีนเขาได้เก่ง มีประสาทรับกลิ่นดีมาก ออกหากินในเวลากลางคืน อาหาร ได้แก่ พวกใบไม้ และผลไม้ป่าบางชนิด ปกติกระซู่จะใช้ชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว ยกเว้นในฤดูผสมพันธุ์ หรือตัวเมียเลี้ยงลูกอ่อน ตกลูกครั้งละ ๑ ตัว มีระยะตั้งท้อง ๗-๘ เดือน ในที่เลี้ยงกระซู่มีอายุยืน ๓๒ ปี ที่อยู่อาศัย : กระซู่อาศัยอยู่ตามป่าเขาที่มีความหนารกทึบ ลงมาอยู่ในป่าที่ราบต่ำ ในตอนปลายฤดูฝนซึ่งในระยะนั้นมีปรักและน้ำอยู่ทั่วไป เขตแพร่กระจาย : กระซู่มีเขตแพร่กระจายตั้งแต่แคว้นอัสสัมในประเทศอินเดีย บังคลาเทศ พม่า ไทย เวียดนาม มลายู สุมาตรา และบอเนียว ในประเทศไทยมีรายงานว่าพบกระซู่อยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหลายแห่งได้แก่ ภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ เขาสอยดาว จังหวัดจันทบุรี ห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี ทุ่งใหญ่นเรศวร จังหวัดกาญจนบุรี และคลองแสง จังหวัดสุราษฏร์ธานี และในบริเวณอุทยานแห่งชาติหลายแห่ง ได้แก่ แก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี และเขื่อนบางลาง จังหวัดยะลา และบริเวณป่ารอยต่อระหว่างประเทศกับมาเลเซีย สถานภาพ : ปัจจุบันกระซู่จัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย อนุสัญญา CITES จัดไว้ใน Appendix I และ U.S. Endanger Species Act จัดไว้ในพวกที่ใกล้จะสูญพันธุ์ สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : กระซู่ปัจจุบันใกล้จะสูญพันธุ์ไปจากโลก เนื่องจากถูกล่าเพื่อเอานอ และอวัยวะทุกส่วนของตัว ซึ่งมีฤทธิ์ในทางเป็นยา กระซู่จึงถูกล่าอยู่เนืองๆ ประกอบกับกระซู่มีอยู่ในธรรมชาติน้อย และประชากรแต่ละกลุ่มและแม้แต่กลุ่มเดียวกันก็อยู่ห่างกันมากไม่มีโอกาสจับคู่ขยายพันธุ์ได้ จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 11.สมเสร็จ Tapirus indicus ลักษณะ : สมเสร็จเป็นสัตว์กีบคี่ เท้าหน้ามี ๔ เล็บ และเท้าหลังมี ๓ เล็บ จมูกและริมฝีปากบนยื่นออกมาคล้ายงวง ตามีขนาดเล็ก ใบหูรูปไข่ หางสั้น ตัวเต็มวัยมีน้ำหนัก ๒๕๐-๓๐๐ กิโลกรัม ส่วนหัวและลำตัวเป็นสีขาวสลับดำ ตั้งแต่ปลายจมูกตลอดท่อนหัวจนถึงลำตัว บริเวณระดับหลังของขาคู่หน้ามีสีดำ ท่อนกลางตัวเป็นแผ่นขาว ส่วนบริเวณโคนหางลงไปตลอดขาคู่หลัง จะเป็นสีดำ ขอบปลายหูและริมฝีปากขาว ลูกสมเสร็จลำตัวมีลายเป็นแถบ ดูลายพร้อยคล้ายลูกแตงไทย อุปนิสัย : สมเสร็จชอบออกหากินในเวลากลางคืน กินยอดไม้ กิ่งไม้ หน่อไม้ และพืชอวบน้ำหลายชนิด มักมุดหากินตามที่รกทึบ ไม่ค่อยชอบเดินหากินตามเส้นทางเก่า มีประสาทสัมผัสทางกลิ่นและเสียงดีมาก ผสมพันธุ์ในเดือนเมษายนหรือเดือนพฤษภาคม ตกลูกครั้งละ ๑ ตัว ใช้เวลาตั้งท้องนานประมาณ ๑๓ เดือน สมเสร็จที่เลี้ยงไว้มีอายุนานประมาณ ๓๐ ปี ที่อยู่อาศัย : สมเสร็จชอบอยู่อาศัยตามบริเวณที่ร่มครึ้ม ใกล้ห้วยหรือลำธาร เขตแพร่กระจาย : สมเสร็จมีเขตแพร่กระจายจากพม่าตอนใต้ ไปตามพรมแดนด้านทิศตะวันตกของประเทศไทย ลงไปสุดแหลมมลายูและสุมาตรา ในประเทศไทยจะพบสมเสร็จได้ในป่าดงดิบตามเทือกเขาถนนธงชัย เทือกเขาตะนาวศรี และป่าทั่วภาคใต้ สถานภาพ : ปัจจุบันสมเสร็จจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และจัดโดยอนุสัญญา CITES ไว้ใน Appendix I และจัดเป็นสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ตาม U.S. Endanger Species Act. สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : การล่าสมเสร็จเพื่อเอาหนังและเนื้อ การทำลายป่าดงดิบที่อยู่อาศัยและหากิน โดยการตัดไม้ การสร้างเขื่อนกักเก็บน้ำและถนน ทำให้จำนวนสมเสร็จลดปริมาณลงจนหาได้ยาก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 12.แมวลายหินอ่อน Pardofelis marmorata ลักษณะ : แมวลายหินอ่อนเป็นแมวป่าขนาดกลาง น้ำหนักตัวเมื่อโตเต็มที่ ๔-๕ กิโลกรัม ใบหูเล็กมนกลมมีจุดด้านหลังใบหู หางยาวมีขนหนาเป็นพวงเด่นชัด สีขนโดยทั่วไปเป็นสีน้ำตาลอมเหลือง มีลายบนลำตัวคล้ายลายหินอ่อน ด้านใต้ท้องจะออกสีเหลืองมากกว่า ด้านหลังขาและหางมีจุดดำ เท้ามีพังผืดยืดระหว่างนิ้ว นิ้วมีปลอกเล็บสองชั้น และเล็บพับเก็บได้ในปลอกเล็บทั้งหมด อุปนิสัย : ออกหากินในเวลากลางคืน ส่วนใหญ่มักอยู่บนต้นไม้ อาหารได้แก่สัตว์ขนาดเล็กแทบทุกชนิดตั้งแต่แมลง จิ้งจก ตุ๊กแก งู นก หนู กระรอก จนถึงลิงขนาดเล็ก นิสัยค่อนข้าดุร้าย ที่อยู่อาศัย : ในประเทศไทยพบอยู่ตามป่าดงดิบเทือกเขาตะนาวศรีและป่าดงดิบชื้น ในภาคใต้ เขตแพร่กระจาย : แมวป่าชนิดนี้มีเขตแพร่กระจายตั้งแต่ประเทศเนปาล สิกขิม แคว้นอัสสัม ประเทศอินเดีย ผ่านทางตอนเหนือของพม่า ไทย อินโดจีน ลงไปตลอดแหลมมลายู สุมาตราและบอร์เนียว สถานภาพ : แมวลายหินอ่อนจัดเป็นสัตว์ป่าชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และอนุสัญญา CITES จัดอยู่ใน Appendix I สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์: เนื่องจากแมวลายหินอ่อนเป็นสัตว์ที่หาได้ยาก และมีปริมาณในธรรมชาติค่อนข้างต่ำ เมื่อเทียบกับแมวป่าชนิดอื่นๆ จำนวนจึงน้อยมาก และเนื่องจากถิ่นที่อยู่อาศัยถูกทำลาย และถูกล่าหรือจับมาเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีราคาสูง จำนวนแมวลายหินอ่อนจึงน้อยลง ด้านชีววิทยาของแมวป่าชนิดนี้ยังรู้กันน้อยมาก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:23:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 13.กวางผา Naemorhedus griseus ลักษณะ : กวางผาเป็นสัตว์จำพวก แพะแกะเช่นเดียวกับเลียงผา แต่มีขนาดเล็กกว่า เมื่อโตเต็มที่มีความสูงที่ไหล่มากกว่า ๕๐ เซนติเมตร เพียงเล็กน้อย และมีน้ำหนักตัวประมาณ ๓๐ กิโลกรัม ขนบนลำตัวสีน้ำตาล หรือสีน้ำตาลปนเทา มีแนวสีดำตามสันหลงไปจนจดหาง ด้านใต้ท้องสีจางกว่าด้านหลัง หางสั้นสีดำ เขาสีดำมีลักษณะเป็นวงแหวนรอบโคนเขา และปลายเรียวโค้งไปทางด้านหลัง อุปนิสัย : ออกหากินตามที่โล่งในตอนเย็น และตอนเช้ามืด หลับพักนอนตามพุ่มไม้ และชะง่อนหินในเวลากลางคืน อาหาร ได้แก่ พืชที่ขึ้นตามสันเขาและหน้าผาหิน เช่น หญ้า ใบไม้ กิ่งไม้ และลูกไม้เปลือกแข็งจำพวกลูกก่อ กวางผาอยู่รวมกันเป็นฝูงๆละ ๔-๑๒ ตัว ผสมพันธุ์ในราวเดือนพฤศจิกายน และธันวาคม ออกลูกครอกละ ๑-๒ ตัว ตั้งท้องนาน ๖ เดือน ที่อาศัย : กวางผาจะอยู่บนยอดเขาสูงชันในที่ระดับน้ำสูงชันมากกว่า ๑,๐๐๐ เมตร เขตแพร่กระจาย : กวางผามีเขตแพร่กระจายตั้งแต่แคว้นแพร่กระจาย ตั้งแต่แคว้นแคชเมียร์ลงมาจนถึงแคว้นอัสสัม จีนตอนใต้ พม่าและตอนเหนือของประเทศไทย ในประเทศไทยมีรายงานพบกวางผาตามภูเขาที่สูงชันในหลายบริเวณ เช่น ดอยม่อนจอง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอมก๋อย ดอยเลี่ยม ดอยมือกาโด จังหวัดเชียงใหม่ และบริเวณสองฝั่งลำน้ำปิงในอุทยานแห่งชาติแม่ปิง จังหวัดตาก สถานภาพ : กวางผาจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทยและอนุสัญญา CITES จัดไว้ใน Appendix I สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : เนื่องจากการบุกรุกถางป่าที่ทำไร่เลื่อนลอยของชาวเขาในระยะเริ่มแรกและชาวบ้านในระยะหลัง ทำให้ที่อาศัยของกวางผาลดน้อยลง เหลืออยู่เพียงตามยอดเขาที่สูงชัน ประกอบกับการล่ากวางผาเพื่อเอาน้ำมันมาใช้ในการสมานกระดูกที่หักเช่นเดียวกับเลียงผา จำนวนกวางผาในธรรมชาติจึงลดลงเหลืออยู่น้อยมาก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 14.พะยูนหรือหมูน้ำ Dugong dugon ลักษณะ : พะยูนจัดเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง ที่อาศัยอยู่ในน้ำ มีลำตัวเพรียวรูปกระสวย หางแยกเป็นสองแฉก วางตัวขนานกับพื้นในแนวราบ ไม่มีครีบหลัง ปากอยู่ตอนล่าง ของส่วนหน้าริมฝีปากบนเป็นก้อนเนื้อหนา ลักษณะเป็นเหลี่ยมคล้ายจมูกหมู ตัวอายุน้อยมีลำตัวออกขาว ส่วนตัวเต็มวัยมีสีชมพูแดง เมื่อโตเต็มวัยจะมีน้ำหนักตัวประมาณ ๓๐๐ กิโลกรัม อุปนิสัย : พะยูนอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว หลายครอบครัวจะหากินเป็นฝูงใหญ่ ออกลูกครั้งละ ๑ ตัว ใช้เวลาตั้งท้องนาน ๑๓ เดือน และจะโตเต็มที่เมื่อมีอายุ ๙ ปี ที่ยู่อาศัย : ชอบอาศัยหากินพืชจำพวกหญ้าทะเลตามพื้นท้องทะเลชายฝั่ง ทั้งในเวลากลางวันและกลางคืน เขตแพร่กระจาย : พะยูนมีเขตแพร่กระจาย ตั้งแต่บริเวณชายฝั่งตะวันออกของทวีปอาฟริกา ทะเลแดง ตลอดแนวชายฝั่งมหาสมุทรอินเดียไปจนถึงประเทศฟิลิปปินส์ ไต้หวัน และตอนเหนือของออสเตรเลีย ในประเทศไทยพบไม่บ่อยนัก ทั้งในบริเวณอ่าวไทยแถบจังหวัดระยอง และชายฝั่งทะเลอันดามัน แถบจังหวัดภูเก็ต พังงา กระบี่ ตรัง สตูล สถานภาพ : ปัจจุบันพบพะยูนน้อยมาก พยูนที่ยังเหลืออยู่จะเป็นกลุ่มเล็กหรืออยู่โดดเดี่ยว บางครั้งอาจจะเข้ามาจากน่านน้ำของประเทศใกล้เคียง พะยูนจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และจัดโดยอนุสัญญา CITES ไว้ใน Appendix I สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : เนื่องจากพะยูนถูกล่าเพื่อเป็นอาหาร ติดเครื่องประมงตาย และเอาน้ำมันเพื่อเอาเป็นเชื้อเพลิง ประกอบกับพะยูนแพร่พันธุ์ได้ช้ามาก นอกจากนี้มลพิษที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมตามชายฝั่งทะเล ได้ทำลายแหล่งหญ้าทะเล ที่เป็นอาหารของพยูนเป็นจำนวนมาก จึงน่าเป็นห่วงว่าพะยูนจะสูญสิ้นไปจากประเทศในอนาคตอันใกล้นี้ จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สุดท้าย 15.แรด Rhinoceros sondaicus ลักษณะ : แรดจัดเป็นสัตว์จำพวกมีกีบ คือมีเล็บ ๓ เล็บทั้งเท้าหน้าและเท้าหลัง ตัวโตเต็มวัยมีความสูงที่ไหล่ ๑.๖-๑.๘ เมตร น้ำหนักตัว ๑,๕๐๐-๒,๐๐๐ กิโลกรัม แรดมีหนังหนาและมีขนแข็งขึ้นห่างๆ สีพื้นเป็นสีเทาออกดำ ส่วนหลังมีส่วนพับของหนัง ๓ รอย บริเวณหัวไหล่ด้านหลังของขาคู่หน้า และด้านหน้าของขาคู่หลัง แรดตัวผู้มีนอเดียวยาวไม่เกิน ๒๕ เซนติเมตร ส่วนตัวเมียจะเห็นเป็นเพียงปุ่มนูนขึ้นมา อุปนิสัย : ในอดีตเคยพบแรดหากินร่วมเป็นฝูง แต่ในปัจจุบันแรดหากินตัวเดียวโดดๆ หรืออยู่เป็นคู่ในฤดูผสมพันธุ์ อาหารของแรดได้แก่ ยอดไม้ ใบไม้ กิ่งไม้ และผลไม้ที่ร่วงหล่นบนพื้นดิน แรดไม่มีฤดูผสมพันธุ์ที่แน่นอน จึงสามารถผสมพันธุ์ได้ตลอดปี ตกลูกครั้งละ ๑ ตัว ตั้งท่องนานประมาณ ๑๖ เดือน ที่อยู่อาศัย: แรดอาศัยอยู่เฉพาะในบริเวณป่าดิบชื้นที่มีความอุดมสมบูรณ์ หรือตามป่าทึบริมฝั่งทะเล ส่วนใหญ่จะหากินอยู่ตามพื้นที่ราบ ไม่ค่อยขึ้นบนภูเขาสูง เขตแพร่กระจาย : แรดมีเขตกระจายตั้งแต่ประเทศบังคลาเทศ พม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม ลงไปทางแหลมมลายู สุมาตรา และชวา ปัจจุบันพบน้อยมากจนกล่าวได้ว่า เกือบจะหมดไปจากผืนแผ่นดินใหญ่ของทวีปเอเชียแล้ว เชื่อว่ายังอาจจะมีคงเหลืออยู่บ้างทางเทือกเขาตะนาวศรี และในป่าลึกตามแนวรอยต่อจังหวัดระนอง พังงา และสุราษฎร์ธานี สถานภาพ : ปัจจุบันแรดจัดเป็นสัตว์ป่าสงวนชนิดหนึ่งใน ๑๕ ชนิดของประเทศไทย และจัดอยู่ใน Appendix 1 ของอนุสัญญา CITES ทั้งยังเป็นสัตว์ป่าที่ใกล้จะสูญพันธุ์ตาม U.S.Endanger Species สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์ : เช่นเดียวกับแรดที่พบบริเวณอื่นๆ ที่พบในประเทศไทยถูกล่าและทำลายอย่างหนัก เพื่อต้องการนอหรือส่วนอื่นๆ เช่น กระดูก เลือด ฯลฯ ซึ่งมีคุณค่าสูงยิ่ง เพื่อใช้ในการบำรุงและยาอื่นๆ นอกจากนี้บริเวณป่าที่ราบที่แรดชอบอาศัยอยู่ก็หมดไป กลายเป็นบ้านเรือนและเกษตรกรรมจนหมด จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:26:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ข้อมูลเดิม....สัตว์ป่าสงวน           สัตว์ป่าสงวน หมายถึง สัตว์ป่าที่หายาก กำหนดตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. ๒๕๐๓ จำนวน ๙ ชนิด เป็นสัตว์ป่าเลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหมด ได้แก่ แรด กระซู่ กูปรี ควายป่า ละองหรือละมั่ง สมัน เนื้อทราย เลียงผา และกางผา สัตว์ป่าสงวนเหล่านี้หายาก หรือใกล้จะสูญพันธุ์หรืออาจจะสูญพันธุ์ไปแล้ว จึงจำเป็นต้องมีบทบัญญัติเข้มงวดกวดขัน เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายแก่สัตว์ป่าที่ยังมีชีวิตอยู่ หรือซากสัตว์ป่า ซึ่งอาจจะตกไปอยู่ยังต่างประเทศด้วยการซื้อขาย ต่อมาเมื่อสถานการณ์ของสัตว์ป่าในประเทศไทย เปลี่ยนแปลงไป สัตว์ป่าหลายชนิดมีแนวโน้มถูกคุกคามเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์มากยิ่งขึ้น ประกอบกับเพื่อให้เกิดความสอดคล้องกับความร่วมมือระหว่างประเทศในการ ควบคุมดูแลการค้าหรือการลักลอบค้าสัตว์ป่าในรูปแบบต่างๆ ตามอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศ ว่าด้วยชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าหรือ CITES ซึ่งประเทศไทยได้ร่วมลงนามรับรองอนุสัญญาในปี พ.ศ.๒๕๑๘ และได้ให้สัตยาบัน เมื่อวันที่ ๒๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๒๖ นับเป็นสมาชิกลำดับที่ ๘๐ จึงได้มีการพิจารณาแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติฉบับเดิม และตราพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.๒๕๓๕ ขึ้นใหม่เมื่อวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๕ สัตว์ป่าสงวนตามในพระราชบัญญัติฉบับใหม่ หมายถึง สัตว์ป่าที่หายากตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัติฉบับนี้ และตามที่กำหนดโดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกา ทำให้สามารถเปลี่ยนแปลงชนิดสัตว์ป่าสงวนได้โดยสะดวก โดยออกเป็นพระราชกฤษฎีกาแก้ไข หรือเพิ่มเติมเท่านั้น ไม่ต้องถึงกับต้องแก้ไขพระราชบัญญัติอย่างของเดิม ทั้งนี้ได้มีการเพิ่มเติมชนิดสัตว์ป่าที่มีสภาพล่อแหลมต่อการสูญพันธุ์ อย่างยิ่ง ๗ ชนิด และตัดสัตว์ป่าที่ไม่อยู่ในสถานะใกล้จะสูญพันธุ์ เนื่องจากการที่สามารถเพาะเลี้ยงขยายพันธุ์ได้มาก ๑ ชนิด คือ เนื้อทราย รวมกับสัตว์ป่าสงวนเดิม ๘ ชนิด รวมเป็น ๑๕ ชนิด ได้แก่ นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร แรด กระซู่ กูปรี ควายป่า ละองหรือละมั่ง สมัน เลียงผา กวางผา นกแต้วแล้วท้องดำ นกกระเรียน แมวลายหินอ่อน สมเสร็จ เก้งหม้อ และพะยูน ขอขอบคุณครับทุกท่าน  หากเราจะมาช่วยกันพิจารณา หรือเพิ่มเติมสิ่งที่เป็นประโยชน์ ขอเชิญแสดงความคิดเห็นได้เลยครับ จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 05:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โหย !!! ช่วงนี้พี่สหายฯ เราฟิตโว้ย ผมขอเข้ามาจองที่นั่งหน้าชั้นเรียนคนแรกเลยนะครับ แต่เรื่องนี้ไม่มีความรู้ นั่งอ่านอยู่เงียบๆ ดีฝ่า 5...5...5... \\(O*v*O)// ป.ล. ไงอ่านแล้วช่วย save ทู้เก็บเข้าคลังกันด้วยนะครับ จากคุณ : I love หมอหญิงซินปี - [ 19 มิ.ย. 50 06:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณพี่สหายสาริกาค่ะ จากคุณ : prettyguide - [ 19 มิ.ย. 50 06:17:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ดีคร้าบ วันนี้เหล่าอากงเปิดห้องเรียนแต่เช้าเลยนะคร้าบ เช้าๆ แบบนี้ ผมขอไปนั่งแอบหลับหลังห้องแล้วกันนะครับ อิอิอิ จากคุณ : หมาน้อย (smooth_as_milk) - [ 19 มิ.ย. 50 07:00:14 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อาก๋ง... มาเช็คชื่อค่ะ.. จากคุณ : นังนู๋ฟ้า - [ 19 มิ.ย. 50 07:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยอดเยี่ยมอ่านเพลินเลยครับ จากคุณ : แก่ กรุงเก่า - [ 19 มิ.ย. 50 08:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณมากๆครับสำหรับข้อมูลดีๆ โหวตซ้า............. จากคุณ : experimental - [ 19 มิ.ย. 50 08:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สาระเพียบ มานั่งฟังเลคเชอร์ด้วยคนค่ะ จากคุณ : สันกาลาคีรี - [ 19 มิ.ย. 50 08:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตามมาเช็คชื่อก่อนค่ะ เดี๋ยวกลับมาอ่านนะคะ รับรองเดี๋ยวอ่านอย่างละเอียดอีกทีค่ะ ไม่พลาดแน่นอน จากคุณ : จ๋าอาโนเนะ (เวสารัช) - [ 19 มิ.ย. 50 08:57:37 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาช่วยป่วนอาจารย์ด้วยคนค่ะ... อาจารย์น่ารักๆอย่างนี้...เด็กๆ รักตายเลยค่ะ จากคุณ : a_o_por - [ 19 มิ.ย. 50 09:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีและขอบคุณพี่สหายมากครับ   น้ำตกที่นครนายกมีน้ำเยอะๆ เมื่อไหร่  อย่าลืมบอกกันบ้างนะครับ  จะไปแก้มือ จากคุณ : ติ๊กติ๊ก - [ 19 มิ.ย. 50 09:54:06 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จากคุณ : Radiance (เรเดียน) - [ 19 มิ.ย. 50 10:19:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามา  " จับตา "  ครับ จากคุณ : Draught Beer - [ 19 มิ.ย. 50 10:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่นำมาฝาก  ติดตามมาเงียบๆตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่เข้ามาเรียนรู้ในห้องนี้  ขอบคุณอีกครั้ง จากคุณ : ทิ่นฤดี (ทิ่นฤดี) - [ 19 มิ.ย. 50 10:40:59 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มีงานใหญ่รออยู่ครับ  คืองานเฉลิมฉลองมรดกโลก ของผืนป่าดงพญาเย็น และ มรดกอาเซียน(Asian Heritage Site)  ณ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ในวันที่ 14-21 กรกฎาคม พ.ศ. 2550  อาจารย์เลยทำงานหนักหน่อยช่วงนี้ ************************************************ เมื่อ 10 ปีที่แล้วเคยมีการรายงานข่าวทางสถานีโทรทัศน์บีบีซีว่านักวิทยาศาสตร์ชาวรัสเซีย ได้สำรวจเจอซากเนื้อและเขาของกูปรีวางขายในตลาดกัมพูชา ซึ่งถือเป็นข่าวที่ทั่วโลกให้ความสนใจ เพราะกูปรีตัวสุดท้ายที่อยู่ในสวนสัตว์  Vincencs Zoo Paris ของประเทศฝรั่งเศสก็ตายไปแล้วตั้งแต่ปี 1940 การที่เจอซากของมันเมื่อ 10 ปีก่อนจึงท้าทายวงการสัตว์ป่าอย่างมาก เพราะ จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่มีภาพถ่ายตัวกูปรีจากป่ามายืนยัน ที่พอจะเห็นได้ก็เป็นเขาของมัน ซึ่งนพ.บุญส่ง ได้เก็บสะสมเขาของกูปรีเอาไว้ จำนวนหนึ่ง ขณะนี้อยู่ในความดูแลของพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา ขององค์การพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ (อพวช.) จากคุณ : เด้าลมหลังเทา - [ 19 มิ.ย. 50 11:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มีอยู่ในลิสต์ของประธานมูลนิธิครอบครองสัตว์ป่ามั้ยครับเนี่ย ขอบคุณสำหรับข้อมูลอันเป็นประโยชน์ครับ จากคุณ : ยุง บิน ชุม - [ 19 มิ.ย. 50 13:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ในความหวัง บางทีวันหนึ่งเราคงมีโอกาสพบตัวของพวกเขาบ้าง ในธรรมชาติ จากคุณ : pkkk2714 - [ 19 มิ.ย. 50 16:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณครับ ได้ความรู้เยอะเลย จากคุณ : jk (016) - [ 19 มิ.ย. 50 18:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ความเคลื่อนไหวข่าวคราวเพิ่มเติมจากผลกระทบเรื่องของสัตว์ป่านะครับ WWF ประเทศไทย สำรวจสถานการณ์การค้าสัตว์ป่าในเมืองไทยล่าสุดพบว่า สภาพโดยรวมตลาดภายในประเทศดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การค้างาช้าง และผลิตภัณฑ์งาช้างลดลงมากแต่ยังครองแชมป์มูลค่าสูงสุด ขณะนี้สถานการณ์ตามแนวชายแดนทั้งลาว เขมร และพม่ายังน่าเป็นห่วง เตรียมเสนอไทยเป็นศูนย์กลางการแก้ปัญหาการค้าสัตว์ป่าและพืชป่าที่ผิดกฎหมายในระดับภูมิภาค โครงการรณรงค์เพื่อการไม่ค้าสัตว์ป่าและพืชป่าที่ผิดกฎหมาย WWF ประเทศไทย ได้สรุปการสำรวจสถานการณ์การค้าสัตว์ป่า และพืชป่าที่ผิดกฎหมายในประเทศไทย และชายแดนประเทศเพื่อนบ้าน เป็นครั้งที่ 2 ระหว่างเดือน ก.ย. 2546 -ก.พ. 2547 ซึ่งห่างจากการสำรวจครั้งแรก 3 ปี พบว่า งาช้าง และผลิตภัณฑ์ที่ทำจากงาช้าง ยังคงเป็นสินค้าที่มีมูลค่าสูงสุดคิดเป็น 92.86% มูลค่าการซื้อขาย 112,383,926 บาท ลดลงจากการสำรวจครั้งแรกเพียงเล็กน้อย โดยในการสำรวจครั้งแรกมีมูลค่า 174.8 ล้านบาทเศษ จากการสำรวจพื้นที่ และแหล่งท่องเที่ยวซื้อขายสัตว์ป่า และพืชป่า ที่เป็นแหล่งใหญ่เมื่อเปรียบเทียบกับครั้งแรกในกรุงเทพฯ พบว่า ครั้งแรกใน 111 โรงแรม มี 42 โรงแรมที่มีการค้า ครั้งที่ 2 พบว่ามีเพียง 17 โรงแรมเท่านั้น ที่ยังคงมีการค้างาช้างและซากสัตว์ป่าอยู่ จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 22:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ต่อ......... กล่าวได้ว่าการค้าสัตว์ป่า ซากและผลิตภัณฑ์ในโรงแรมเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล ลดลงกว่า 35 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเปรียบเทียบกับการสำรวจครั้งที่ 1 มูลค่าซากผลิตภัณฑ์พบว่า ในโรงแรมลดลง 80% ร้านขายของที่ระลึกลดลง 14.84% ส่วนการค้าตามแนวชายแดน โดยฝั่งตรงข้ามไทยเพิ่มขึ้น 132.60% สำหรับ 5 จังหวัดที่มีการซื้อขายสัตว์ป่า และพืชป่ามากที่สุด กรุงเทพฯ และปริมณฑล ยังคงเป็นอันดับหนึ่ง และเป็นตลาดหลัก เมื่อเทียบกับต่างจังหวัด โดยคิดเป็น 80.18% มูลค่ารวม 97 ล้านบาทเศษ อันดับ 2 จังหวัดชลบุรี 9.85% มูลค่า 11.9 ล้านบาทเศษ อันดับ 3 เชียงใหม่ 0.36% มูลค่า 4.35 แสนบาท อันดับ 4 สุราษฎร์ธานี 0.10 % มูลค่า 1.17 แสนบาท อันดับ 5 ตาก 0.07% มูลค่า 9 หมื่นบาทเศษ ส่วนจังหวัดที่มีการซื้อขายอื่นๆ ได้แก่จังหวัดท่องเที่ยว ได้แก่ ภูเก็ต 0.06% พังงา 0.05% กระบี่ 0.02 % กาญจนบุรี และเชียงราย 0.01% สรุปภาพรวมว่า การค้าสัตว์ป่า และพืชป่า รวมทั้งผลิตภัณฑ์ลดลงเมื่อเที่ยบกับการสำรวจครั้งแรก จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 22:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ต่อ..... ดร.โรเบิรต์ มาเธอร์ ผู้อำนวยการ WWF ประเทศไทย ยืนยันว่าจากการสำรวจครั้งนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับครั้งที่แล้วโดยภาพรวมลดลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่ได้รณรงค์อย่างต่อเนื่องเช่น โรงแรมในกรุงเทพฯ และปริมณฑล สัตว์ป่า และพืชป่า รวมทั้งผลิตภัณฑ์ และซากสัตว์สงวน แ ละคุ้มครองตามกฎหมายไทย และอนุสัญญาไซเตสลด ลงอย่างเห็นได้ชัด สาเหตุน่าจะเกิดขึ้นจากการดำเนินงานโครงการรณรงค์เพื่อการไม่ค้าสัตว์ป่าและพืชป่าที่ผิดกฎหมาย และการบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจังของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองในช่วงที่ผ่านมา แต่อย่างไรก็ตามเราพบว่าการค้าเพิ่มขึ้น หรือไม่ก็แสดงให้เห็นว่าไม่ลดลงในพื้นที่การรณรงค์เข้าไม่ถึง เช่น ร้านค้าของที่ระลึกที่ยังไม่ให้ความร่วมมือในย่านถนนสุขุมวิท และถนนสีลมบางร้าน ซึ่งจะต้องดำเนินการร่วมกับเจ้าหน้าที่บ้านเมืองต่อไป เป็นที่น่าสังเกตว่า การค้าสัตว์ป่า และพืชป่าที่นำเสนอโดยทีมงาน WWF ประเทศไทย เป็นเพียงส่วนที่สามารถมองเห็นด้วยตา และเป็นตลาดกลางแจ้งเท่านั้น ยังมีอีกหลายส่วนที่เรายังสาวไปไม่ถึง ซึ่งถ้าคิดเป็นเดือนเป็นปี น่าจะมีมูลค่ามากกว่านี้หลายเท่า "ข้อมูลจาการสอบถามพ่อค้าแม่ค้า พบว่า การปฏิบัติงานอย่างจริงจังของเจ้าหน้าที่ และเปิดเผยการทำงานต่อสื่อมวลชน มีผลกระทบต่อการค้าสัตว์ป่า และพืชป่าที่ผิดกฎหมายเป็นอย่างมาก ทำให้ประชาชน พ่อค้าแม่ค้าสนใจที่จะเรียนรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิดกฎหมายมากขึ้น และไม่กล้าทำผิดกฎหมายต่อไป โดยขยายวงให้กว้างออกไปยังประเทศเพื่อนบ้าน ที่มีชายแดนติดกับประเทศไทย เช่น ลาว เขมร พม่า และเวียดนาม นอกจากนี้ยังมีแผนที่จะเสนอให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลางการแก้ปัญหาการค้าสัตว์ป่า และพืชป่าที่ผิดกฎหมายในภูมิภาคนี้อีกด้วย" ดร.โรเบิร์ต กล่าว จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 22:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่า (Wildlife Conservation Development and Extension Station) ปัจจุบันสถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่า ที่ได้รับจัดตั้งและดำเนินการให้บริการประชาชนแล้ว จำนวน 21แห่ง ดังนี้ หน่วยงานสถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่า จำนวน 19 หน่วยงาน (กำลังก่อสร้าง จำนวน 2 หน่วย) 1. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าเขาเขียว ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี เนื้อที่ 1,000 ไร่ จัดตั้งปี 2516 2. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าเขาท่าเพชร ตำบลมะขามเตี้ย อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี เนื้อที่ 2,900 ไร่ จัดตั้งปี 2519   3. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าเชิงดอยสุเทพ ตำบลสุเทพ,แม่เหียะ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ เนื้อที่ 1,000 จัดตั้งปี 2518 4. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าเขาช่อง ตำบลช่อง อำเภอเมือง จังหวัดตรัง เนื้อที่ 1,000 ไร่ จัดตั้งปี 2514   5. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าเขาน้ำพุ ตำบลช่องสะเดา อำเภอเมือง อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี เนื้อที่ 1,250 ไร่ จัดตั้งปี 2523   6. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าหาดใหญ่ ตำบลขลุง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เนื้อที่ 1,000 ไร่ จัดตั้งปี 2524   7. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าห้วยกุ่ม ตำบลหนองโพนงาม อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ เนื้อที่ 1,000 ไร่ จัดตั้งปี 2533   8. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าทรายขาว ตำบลทรายขาว อำเภอเขาสอยดาว จังหวัดจันทบุรี เนื้อที่ 2,000 ไร่ จัดตั้งปี 2536   9. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าบึงบอระเพ็ด ตำบลพระนอน อำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์ เนื้อที่ 3,000 ไร่ จัดตั้งปี 2535   10. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าถ้ำน้ำลอด ตำบลถ้ำลอด กิ่งอำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน เนื้อที่ 3,125 ไร่ จัดตั้งปี 2519   11. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าลำปาว ตำบลลำปาว อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์ เนื้อที่ 1,505 ไร่ จัดตั้งปี 2520   12. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าเขาพระแทว ตำบลเทพกษัตริย์ อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต เนื้อที่ 13,925 ไร่ จัดตั้งปี 2538   13. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าอุบลราชธานี ตำบลโดมประดิษฐ์ อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี เนื้อที่ 6,250 ไร่ จัดตั้งปี 2539 14.  สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าพิษณุโลก ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก เนื้อที่ 11,200 ไร่ จัดตั้งปี 2540   15. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่านครนายก ตำบลเขาพระ อำเภอเมือง จังหวัดนครนายก เนื้อที่ 2,824 ไร่ จัดตั้งปี 2540   16.  สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่านครศรีธรรมราช ตำบลทุ่งใส อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช เนื้อที่ 7,000 ไร่ จัดตั้งปี 2541   17. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าราชบุรี ตำบลตะนาวศรี อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี เนื้อที่ 1,000 ไร่ จัดตั้งปี 2541   18. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าทะเลสาบ อำเภอกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง เนื้อที่ 10,000 ไร่ จัดตั้งปี 2543   19. สถานีพัฒนาและส่งเสริมการอนุรักษ์สัตว์ป่าสระบุรี อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี เนื้อที่ 5,250 ไร่ จัดตั้งปี 2543   20. ศูนย์ศึกษาธรรมชาติห้วยขาแข้ง ตำบลรบำ อำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี (กำลังก่อสร้าง)   21. ศูนย์ศึกษาธรรมชาติทะเลน้อย ตำบลทะเลน้อย อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง (กำลังก่อสร้าง) จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 22:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 การอนุรักษ์และการจัดการช้างในประเทศไทย ในปัจจุบันประเทศไทยมีช้างอยู่ประมาณ 6,000 ตัว เป็นช้างบ้าน 3,000 ตัว ซึ่งร้อยละ 95 อยู่ในการครอบครองของเอกชน แม้ว่าอัตราการเกิดของช้างบ้านจะเพิ่มขึ้นจากในอดีต เนื่องจากโครงการสัตวแพทย์สัญจรที่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องในช่วงหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา แต่ในระยะยาว ประชากรช้างบ้านจะมีแนวโน้มลดลงเพราะส่วนใหญ่เป็นช้างที่มีอายุมากและอัตราการตายของลูกช้างค่อนข้างสูง ปัญหาช้างบ้าน ได้แก่ ช้างเร่ร่อนและการใช้ช้างในการทำธุรกิจท่องเที่ยวซึ่งไม่สามารถแก้ปัญหาช้างบ้านได้ทั้งหมด การรณรงค์หาทุนที่ผ่านมาเน้นไปเพื่อการดูแลสุขภาพของช้างและคำนึงถึงด้านมนุษยธรรมมากกว่าการอนุรักษ์สัตว์ป่าแต่เพียงอย่างเดียว การจัดการกับปัญหาของช้างบ้านในอนาคตควรคำนึงถึงการอนุรักษ์สัตว์ป่าควบคู่กับการส่งเสริมวัฒนธรรมความสัมพันธ์ระหว่างคนกับช้าง รวมถึงการพัฒนาศักยภาพของควาญช้าง ส่วนช้างป่ามีประมาณ 3,000 ตัว อยู่ในพื้นที่ป่าอนุรักษ์อย่างน้อย 65 แห่ง ประชากรส่วนใหญ่อยู่ในหย่อมป่าและเป็นประชากรขนาดเล็ก (น้อยกว่า 100 ตัว) มีกลุ่มป่า 6 แห่ง ที่สามารถดำเนินการบริหารจัดการเพื่อให้เป็นพื้นที่อนุรักษ์ช้างป่า คือ การที่ช้างป่าออกมาทำลายพืชไร่ของราษฎร แต่เนื่องจากการแก้ปัญหาอย่างรวดเร็วโดยโครงการพระราชดำริ การที่ช้างป่าส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่อนุรักษ์และทัศนคติที่ดีของราษฎรในท้องถิ่นที่มีต่อช้าง ทำให้ปัญหาไม่รุนแรงเท่าที่ควร แต่แนวโน้มของปัญหาในอนาคตจะเกิดบ่อยขึ้นและรุนแรงมากขึ้น เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนช้างป่าในหลายพื้นที่ ความสำเร็จของการอนุรักษ์ช้างป่าจะขึ้นกับการลดปัญหาความขัดแย้งระหว่างคนกับช้างโดยการมีส่วนร่วมของคนในท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องและอยู่บนฐานของความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับช้างป่าตลอดจนเศรษฐกิจและสังคมของราษฎรที่ได้รับผลกระทบในแต่ละพื้นที่ ขอปิดท้ายกับบทสรุปเรื่องของช้าง.... ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมรับรู้ด้วยกันครับ จากคุณ : สหายสาริกา - [ 19 มิ.ย. 50 22:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 41 จริงๆแล้วเรื่องนี้มีข้อมูลมากกว่าที่โพสไว้คับ......... มันติดเงื่อนไขบางประการที่ท่านสหายสาริกา ไม่อาจจะชี้แจงให้ทราบได้ทั้งหมด ก็ด้วยเหตุผลที่จะกระทบกับหน้าที่การงานของแหล่งข่าวได้...ขอโทษด้วยคับ จากคุณ : เด้าลมหลังเทา - [ 20 มิ.ย. 50 00:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เนื้อหาแน่นมาก ๆ ค่ะ อ่านเพลินเลยค่ะ ความรู้ใหม่จากครูชั้นเยี่ยม จากคุณ : จ๋าอาโนเนะ (เวสารัช) - [ 20 มิ.ย. 50 03:28:26 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ......มาฟังด้วยคน ครับ จากคุณ : Red Fox - [ 20 มิ.ย. 50 11:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณค่ะ  ได้ความรู้ใหม่ๆ เพิ่มเลย   แล้ว.........สัตว์สามตัวเนี่ย  ก็เป็นสัตว์สงวนเหมือนกันนะค่ะ  สงวนเฉพาะครอบครัวเราค่ะ อิอิ จากคุณ : DOGHALL - [ 20 มิ.ย. 50 11:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เพิ่งมีโอกาสเข้ามาอ่าน ไม่รู้อยู่ห้องอะไร นี่ตามลิ้งค์มาจากกระทู้ที่โหวต เรื่องท่านประธาน เรื่องดี ๆ อย่างนี้ อยากโหวตขึ้นบ้างง่ะครับทำไงดีครับ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 11:42:54 จากคุณ : BOOM BIRD - [ 20 มิ.ย. 50 11:41:54 ]