ความคิดเห็นที่ 1 จากเมืองดองโห่ย รถด่วนขบวน SE1 ก็แล่นข้ามเขต DMZ ที่เคยเป็นสมรภูมิใหญ่ของอเมริกันช่วงสงครามเวียดนาม มาแวะจอดที่สถานีเมืองดองฮา (Dong Ha) เมืองนี้เสมือนเป็นประตูสู่ประเทศลาวและจังหวัดมุกดาหารของไทยครับ... ตอนนี้เจ้าหน้าที่ก็แจกอาหารเช้าแก่ผู้โดยสารทุกคนแล้ว เป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปซึ่งเราต้องเอาไปเติมน้ำร้อนเอง ที่ตู้น้ำร้อนนอกห้องนอนครับ...รสชาติอาจจะไม่แซ่บเท่ามาม่าเมืองไทย แต่ก็พอไหวสำหรับเป็นมื้อเช้านะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 21:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 8.30 น. รถไฟก็แล่นข้ามแม่น้ำหอมเข้ามาจอดเทียบชานชาลาสถานีเมืองเว้ครับ นับว่าคราวนี้รถไฟเวียดนามมาถึงตรงเวลาอย่างน่าอัศจรรย์เลยล่ะครับ พวกเราขนข้าวของลงจากรถไฟแล้วก็ไปหาแท็กซี่กันครับ ซึ่งก็เข้ามารุมเสนอตัวกันมากมายเลย เลือกได้มาคันนึงครับสำหรับพาไปส่งที่ย่านในเมืองป้อมเก่า (Old Citadel) ซึ่งเป็นเขตมรดกโลกของเมืองเว้ และอยู่อีกฟากนึงของแม่น้ำครับ ตกลงกันที่ราคา 30,000 ด่องครับ...ไปกันเถอะ... รถแท็กซี่วิ่งจากสถานีรถไฟเมืองเว้ ข้ามสะพานแม่น้ำหอม เข้าสู่เขตป้อมเก่าอันโอ่อ่าตระการตา ตัวผมเองมาที่เมืองเว้เป็นครั้งที่ 2 แล้วก็ยังรู้สึกตื่นตาตื่นใจอยู่เลยครับ ส่วนกลุ่มเพื่อนผมนั้นมาที่นี่ครั้งแรก ตื่นตาตื่นใจกันไม่น้อยเลยครับ...รถแท็กซี่มาส่งพวกเราที่โรงแรม Thanh Noi ซึ่งผมได้จองห้องพักไว้แล้วครับ เข้ามาถึงก็ยื่น Voucher ในเจ้าหน้าที่ เดี๋ยวเดียวเค้าก็แจกกุญแจห้องพักเลยครับ ดีจริงๆเพราะจะได้อาบน้ำอาบท่ากันซะก่อนที่จะไป “เข้าวัง” กันครับ หน้าตาห้องพักโรงแรม Thanh Noi ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะครับ นอนได้ซัก 3 คนสบายๆเลยเนี่ย สนนราคาอยู่ในเรทคืนละ 20 - 25 USD (รวมอาหารเช้า) ถ้าเทียบกับทำเลที่ตั้งแล้วคุ้มค่านะครับ เพราะเป็นโรงแรมแห่งเดียวในย่านเมืองเก่าที่อยู่ติดกับเขตพระราชฐาน (Imperial Palace) เลยครับ สะดวกมากในการเดินเที่ยวชมโบราณสถานในเขตเมืองเก่านี่เลยล่ะครับ ผมจองโรงแรมนี้ผ่านทางเวปนี้ครับ http://www.hotels-in-vietnam.com/hotels/Hue/thanhnoihotel.html ซึ่งจองฟรีไม่ต้องจ่ายเงินล่วงหน้าใดๆทั้งสิ้น ค่าห้องทั้งหมดไปจ่ายที่โรงแรมเองในวันเช็คเอาท์ครับ สะดวกมากๆเลยเนอะ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 21:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนจะชมเมือง...มารู้จักความเป็นมาของเมืองเว้ “Hue” (ได้ยินคนเวียดออกเสียงว่า “เหว่”) กันหน่อยนะครับ...เมืองเว้เป็นเมืองโบราณที่ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศเวียดนามครับ มีชัยภูมิที่สวยงามด้วยลำแม่น้ำหอม (Song Houng) ไหลผ่านเป็นปราการด้านหน้า ห้อมล้อมด้วยเทือกเขาสวยงามเป็นฉากหลัง... เมืองเว้ได้รับการสถาปนาเป็นราชธานีแห่งจักรพรรดิราชวงศ์เหวียน (Nguyen Dynasty) เมื่อราวสองร้อยกว่าปีก่อน ซึ่งในเวลานั้นกล่าวกันว่า เมืองเว้มีความสง่างามไม่แพ้ราชธานีของอาณาจักรอื่นใดในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์...จนอาจแข่งรัศมีกับ “กรุงรัตนโกสินทร์” ของไทยเราได้เลยทีเดียวนะครับ จักรพรรดิยาลอง (Gia Long) เริ่มสร้างราชธานีแห่งนี้ โดยยึดแบบกรุงปักกิ่งของจีนเป็นหลัก ผสมผสานกับผังเมืองแบบป้อมของฝรั่งเศสด้วย สถาปัตยกรรมที่งดงามหลายแห่งที่นี่เป็นผลงานในรัชกาลจักรพรรดิมิงห์หม่าง (Ming Manh) และจักรพรรดิเถี่ยวตรี (Thieu Tri) แต่แล้วราชธานีแห่งนี้ก็ตกอยู่ใต้เงื้อมมือมหาอำนาจต่างชาติ เมื่อจักรพรรดิเหียบฮวา (Hiep Hoa) ทรงพ่ายแพ้แก่กองทัพฝรั่งเศส จนต้องละทิ้งราชธานีแห่งนี้ไป... อย่างไรก็ตาม ช่วงสงครามเวียดนาม น่าจะเป็นช่วงที่โหดร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์เมืองเว้ โดยเฉพาะเหตุการณ์รุกใหญ่ในเทศกาลตรุษญวน (Tet offensive) เมื่อปี ค.ศ. 1968 กองทัพเวียดกงของรัฐบาลเวียดนามเหนือเข้าประทะกับกองกำลังสหรัฐอย่างรุนแรง เมืองเว้กลายเป็นสมรภูมิที่นองเลือดในทันที ผู้คนล้มตายนับหมื่นคนทั่วเมือง โบราณสถานต่างๆถูกทำลายย่อยยับเป็นอันมาก ทั้งเมืองมีแต่ซากปรักหักพังและเสียงร้องโหยหวนของผู้คน...นี่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นการ “เสียกรุง” ครั้งที่รุนแรงที่สุด ยิ่งกว่าเมื่อตอนเสียเมืองให้ฝรั่งเศสซะอีกล่ะครับ เมื่อเมฆหมอกแห่งสงครามเวียดนามหายไป เมืองเว้ก็ค่อยๆฟื้นสภาพขึ้นมาช้าๆ โดยการเอาใจใส่ของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ รอยอดีตอันรุ่งโรจน์ในยุคราชธานีก็เริ่มฉายแสงอีกครั้ง จนในที่สุด UNESCO ก็ประกาศให้เมืองเว้เป็น “มรดกโลก” เมื่อปี ค.ศ. 1993 ด้วยเหตุผลที่อดีตราชธานีแห่งนี้ เป็นสัญลักษณ์อันรุ่งเรืองของยุคราชอาณาจักรเวียดนาม เป็นเบ้าหลอมทางศิลปกรรมและจิตวิญญาณชนชาติเวียดนามแต่โบราณ และเป็นมรดกสำคัญของประเทศเวียดนามยุคปัจจุบัน ที่ทั่วโลกควรจะชื่นชมยกย่องด้วยครับ ............................................................................................................................... เอาล่ะครับ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวกันสดชื่นแล้ว ก็ได้เวลาที่จะออกตะลอนชมนครหลวงเมืองเว้กันแล้วล่ะครับ...พวกเราเริ่มเดินออกจากโรงแรม Thanh Noi เลาะตามแนวกำแพงพระราชวังมาเรื่อยๆ ซักพักนึงก็เห็นซุ้มประตูใหญ่ทรงคล้ายๆเก๋งจีน สะดุดตาแต่ไกลด้วยลวดลายกระเบื้องเคลือบสีต่างๆ...โฉบไปชมกันใกล้ๆดีกว่าครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 21:59:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ซุ้มประตูนี้ชื่อว่า “Hien Nhan” (อ่านว่า “เฮียนยาน” นะครับ ไม่ใช่ “เหนียงยาน!!!”)...เป็นประตูด้านตะวันออกของพระราชวังจักรพรรดิครับ...ศิลปะการตกแต่งที่เป็นเอกลักษณ์ในยุดนั้น ก็คือการประดับเศษกระเบื้องเคลือบชิ้นเล็กๆ ประกอบเป็นลวดลายแบบต่างๆทั้งรูปคน สัตว์ ดอกไม้ ตลอดไปจนถึงทิวทัศน์ธรรมชาติ... เทคนิคตกแต่งสไตล์นี้ก็มีในศิลปะไทยของเราเช่นกันนะครับ เหมือนอย่าง “พระปรางค์วัดอรุณ” ไงล่ะครับ ที่ประดับประดาลวดลายด้วยเศษกระเบื้องถ้วยชิ้นเล็กๆ เป็นลายดอกไม้หลากหลายรูปแบบคล้ายๆกันนั่นล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 21:59:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลวดลายรูป “มังกรห้าเล็บ” ประดับด้วยเครื่องลายครามสีน้ำเงิน ทำท่าเผ่นผยองอยู่เหนือช่องประตู ราวจะข่มขู่สิ่งชั่วร้ายไม่ให้เข้าไปกล้ำกรายองค์จักรพรรดิได้... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ดูกันชัดๆ ลวดลายกระเบื้องเคลือบชิ้นเล็กชิ้นน้อย สามารถทำเป็นรูปทิวทัศน์ธรรมชาติได้อย่างน่าทึ่ง ดูที่ปีกนกขนนกสิครับ ไหนจะลายเครือเถาดอกไม้อีก นับถือในความอุตสาหะของช่างฝีมือยุคนั้นจริงๆเลยครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนจะเข้าไปยังเขตพระราชวังจักรพรรดิ กลุ่มผมก็แวะมาดูพิพิธภัณฑ์ซักแห่งนึงกันก่อนนะครับ ซึ่งจุดนี้นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะมองข้ามไปอย่าน่าเสียดาย...นี่คือ “พิพิธภัณฑ์ศิลปวัตถุแห่งราชสำนักเว้” (Hue Museum of Antiquities) ครับ ถ้าเราเดินมาตามแนวคูพระราชวังเรื่อยๆ ก็ให้เลี้ยวซ้ายที่ถนน Le Truc ครับเดินมาอีกหน่อยก็ถึงพิพิธภัณฑ์นี้แล้ว...อ้อ ที่นี่เก็บค่าเข้าชมด้วยนะครับคนละ 22,000 ด่องครับ ตัวอาคารพิพิธภัณฑ์เองเคยเป็น “วังเจ้า” ในอดีตนะครับชื่อว่า “ตำหนักหลงอัน” (Long An Palace) สร้างมาตั้งแต่สมัยจักรพรรดิเถี่ยวตรี ต่อมาก็ถูกดัดแปลงเป็นพิพิธภัณฑ์ของราชสำนัก เป็นที่เก็บรวบรวมเครื่องราชูปโภคและศิลปวัตถุต่างๆขององค์จักรพรรดิ... ต่อมาที่นี้ได้รับผลกระทบอย่างหนักในช่วงสงครามเวียดนามครับ โบราณวัตถุล้ำค่าของราชสำนักหลายชิ้นสูญหายไป ปัจจุบันมีการปรับปรุงฟื้นฟูขึ้นใหม่ โดยย้ายศิลปวัตถุหลายอย่างมาจากในพระราชวังจักรพรรดิ เพื่อนำมาจัดแสดงที่นี้แล้วนะครับ...ถ้าสนใจใคร่รู้เรื่องราวความรุ่งเรืองในอดีตของจักรพรรดิราชวงศ์เหวียน เห็นทีจะพลาดการมาชมพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ไม่ได้แล้วล่ะครับ อ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งทำหน้าเบ้เวลาชวนเข้ามิวเซียมนะครับ มากะกลุ่มผมรับรองเจอพิพิธภัณฑ์ทุกวันแน่ๆครับ หุหุ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ที่นี่มีของที่น่าสนใจและหาดูได้ยากหลายอย่างนะครับ อย่างเช่น ชุดฉลองพระองค์ปักไหมที่องค์จักรพรรดิทรงเป็นประจำ เกี้ยวพระที่นั่งรูปมังกรทอง โต๊ะทรงพระอักษรของจักรพรรดิ เครื่องกระเบื้องชุดเสวยมีทั้งแบบจีนและแบบยุโรป เครื่องดนตรีในพระราชพิธี...โอ๊ย เยอะแยะครับ จาระไนกันบ่หมดล่ะครับ เหอๆๆๆ...จะเสียดายก็แต่ว่าเค้าห้ามถ่ายรูปข้างในอ่ะครับ เลยไม่ได้เก็บรูปมาให้ชมกัน... ถ่ายรูปข้างในไม่ได้ก็ไม้เป็นไรครับ...ตรงลานหน้าพระตำหนัก ก็มีปืนใหญ่สำริดกระบอกงามๆให้ชมกันด้วยครับ...ปืนพวกนี้ก็ขนมาจากพระราชวังจักรพรรดิเช่นกันครับ สามารถแอ็คท่าถ่ายรูปกันได้ตามอัธยาศัยนะครับ อิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:03:12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ใช่แต่ข้าวของจัดแสดงที่น่าดูน่าชมเท่านั้นนะครับ แม้แต่ตัวอาคารตำหนักหลงอันแห่งนี้ก็น่าสนใจเช่นกันครับ...เนื่องจากเป็นอาคารไม้หลังใหญ่ เท่าที่กะขนาดดูห้องภายในน่าจะกว้างกว่าโบสถ์วัดพระแก้วซะอีก เพียงแต่ไม่สูงเท่าโบสถ์วัดพระแก้วบ้านเราเท่านั้นเองครับ...โครงสร้างอาคารไม้ขนาดใหญ่อายุร้อยกว่าปีอย่างนี้ รอดพ้นไฟสงครามมาได้ครบถ้วนบริบูรณ์ นี่ก็น่าทึ่งแล้วล่ะครับ... ในรูปนี้...สังเกตกันมั้ยเอ่ยว่า สถาปนิกในราชสำนักเว้ยุคโน้น รู้จักผสมผสานระหว่างเทคนิคการเข้าไม้ขื่อคานแบบจีน กับลวดลายดอกไม้ประดับประดาสไตล์โรโคโค (Rococo) ของฝรั่งเศส จนกลมกลืนออกมาเป็นโครงสร้างสถาปัตยกรรมเวียดนาม ที่ลงตัวในที่สุดนี่ล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:03:50 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มังกรคะนองเวหาบนหลังคา บ่งบอกถึงสถานะของอาคารนี้ว่าเป็น “เรือนหลวง” หาใช่บ้านเรือนสามัญชนทั่วไปนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฝั่งตรงข้ามตึกพิพิธภัณฑ์ ก็มีอาคารโบราณอยู่อีกหลังนึงครับ รูปร่างเป็นพระตำหนักไม้สองชั้น ตรงนั้นก็คือ “ราชวิทยาลัย” (Quoc Tu Giam) โรงเรียนฝึกหัดราชการตามแบบลัทธิขงจื๊อ ซึ่งเหมือนกับที่หลังวัดว่านเหมี่ยว ในกรุงฮานอยเลยนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นธรรมเนียมเวียดนามแต่โบราณแล้วว่า เมืองหลวงราชธานีไปตั้งอยู่ที่ใด จักรพรรดิก็ต้องสร้างราชวิทยาลัยที่เมืองนั้นด้วย...เมื่อเมืองเว้ของราชวงศ์เหวียนกลายเป็นราชธานีของเวียดนาม แทนที่เมืองฮานอยของราชวงศ์เล จักรพรรดิยาลองก็โปรดให้ย้ายที่ทำการราชวิทยาลัย จากฮานอยมาที่นี่แทน เพื่อเป็นที่ศึกษาเล่าเรียนของบรรดาพระราชโอรสและข้าราชการทั้งหลายครับ... น่าเสียดายว่าตึกอาคารโบราณเหล่านี้ ได้รับความเสียหายหนักในช่วงสงครามเวียดนาม ก็เลยเหลือเพียงบางส่วน ซึ่งก็ไม่ได้เปิดให้คนทั่วไปเข้าชมอ่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอาล่ะครับทุกท่าน ที่ต่างๆที่ได้แวะดูผ่านมาซักครู่นั่นน่ะครับ เป็นแค่ “น้ำจิ้ม” เท่านั้นนะครับ...ตอนนี้เรามาถึง “จานหลัก” จานใหญ่กันเลยนะครับ...พระราชวังไดน่อย (Dai Noi) ซึ่งแปลเป็นไทยว่า “พระราชวังจักรพรรดิ” (Imperial Palace)...งามสง่าสมศักดิ์ศรีราชธานีมั้ยล่ะครับท่านผู้ชม ว้าวๆๆๆ Dai Noi เริ่มสร้างในรัชกาลจักรพรรดิยาลอง เมื่อสองร้อยปีก่อนครับ ทุกอย่างถอดแบบมาจากพระราชวังกู้กง “นครต้องห้าม” ที่กรุงปักกิ่ง หากแต่ย่อส่วนขนาดให้เล็กลงมาพอสมควรครับ...ที่นี่ในอดีตเป็นประหนึ่ง “หัวใจแห่งราชอาณาจักร” เป็นศูนย์กลางการปกครองของเวียดนาม และเป็นที่ประทับของจักรพรรดิราชวงศ์เหวียนทุกพระองค์ จนกระทั่งจักรพรรดิเบาได๋ (Bao Dai) เป็นองค์สุดท้ายครับ... ทุกวันนี้แม้จะไม่มีจักรพรรดิอีกแล้ว แต่พระราชวังก็ยังคงอยู่เป็นมรดกโลกที่ชาวเวียดนามภาคภูมิใจครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ประตูด้านทิศใต้เป็นประตูที่ใหญ่ที่สุดของพระราชวังนะครับ ชื่อว่าประตู “’โงโมน” (Ngo Mon) แปลว่าประตูเที่ยงตรงครับ...ด้านบนนั้นเป็นพลับพลาที่ประทับขององค์จักรพรรดิ เมื่อเสด็จทอดพระเนตรขบวนแห่ต่างๆ หรือการประกาศพระบรมราชโองการที่สำคัญครับ... แท้จริงแล้วประตูโงโมนแห่งนี้ คือการจำลองย่อส่วน “ประตูหวู่เหมิน” (Wu Men) ที่นครต้องห้ามกรุงปักกิ่งนั่นเองล่ะครับ แม้กระทั่งชื่อประตูในภาษาเวียดนาม “Ngo Mon” ก็ตรงกับชื่อภาษาจีน “Wu Men” ด้วยอ่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ้อ...ก่อนจะขึ้นไปบนพลับพลาสูงบนประตูโงโมน อย่าลืมซื้อตั๋วเข้าชมพระราชวังซะก่อนนะครับ คนละ 55,000 ด่องครับ ได้ตั๋วเสร็จก็เข้าประตูอ้อมมาข้างหลังแล้วขึ้นบันไดไปโลด... หรือถ้าคนไหนมี “วรยุทธ์” จะใช้วิชาตัวเบาเหินขึ้นไปบนพลับพลา แบบหนังกำลังภายในก็ได้นะครับ ถ้าไม่กลัวลูกปืนทหารเวียดนามซะก่อนล่ะครับ เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ที่พลับพลาเหนือประตูด้านขวาจะมีกลองใหญ่ใบนึงตั้งอยู่ ใช้เป็นเครื่องตีบอกเวลาย่ำยามในสมัยก่อนครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ส่วนพลับพลาข้างซ้ายจะมีระฆังโบราณ ที่เคยใช้ตีบอกเวลาคู่กับกลองใบเมื่อกี้นี้ครับ...ธรรมเนียมนี้น่าจะคล้ายๆไทยที่มีการตีกลองย่ำระฆังบอกเวลา จนคนไทยสมัยก่อนเรียกเวลาว่า “ทุ่ม-โมง” ตามเสียงที่ได้ยินนี่ไงล่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:09:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จุดที่น่าสนใจก็คือ ระฆังใบนี้มีลายประดับเป็นรูปหมู่ดาวต่างๆ ตามหลักวิชาดาราศาสตร์ด้วยครับ...ไม่รู้ว่านี่เป็นดาวหมีใหญ่ ดาวคันไถ หรือดาวลูกไก่กันแน่อ่ะครับ ใครที่เชี่ยวๆด้านดูดาวลองบอกหน่อยได้มั้ยครับ...ผมอ่ะดูไปก็งงไปอ่ะ อุอุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ปราดดดด นะครับหนุ่ม จากคุณ : อาร์ตตะลอน (Athlons) - [ 21 มิ.ย. 50 22:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ที่พลับพลากลางซึ่งเป็นส่วนที่ประทับเฉพาะองค์จักรพรรดิ มีภาพวาดบนแผ่นไม้แสดงถึงเหตุการณ์ในอดีต เมื่อองค์จักรพรรดิเสด็จออก ณ พลับพลาเหนือประตูโงโมน รับการถวายความเคารพจากเหล่าเสนาอำมาตย์และราษฎรทั้งปวง ที่รอเข้าเฝ้า ณ ลานกว้างหน้าพลับพลาสูงนี่ล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไหนๆก็ขึ้นมาถึงบนนี้แล้ว ลองสมมุติตัวเองว่าเป็น องค์ฮ่องเต้หรือที่เวียดนามเรียกว่า “หว่างเด๊” ซักทีมั้ยครับ ทำได้ง่ายมากๆครับ...เพียงแค่เราเดินออกไปที่ระเบียงด้านหน้าพลับพลาที่ประทับ ยืนนิ่งๆมองไปยังลานกว้างเบื้องหน้า ตรงจุดที่เรายืนอยู่นี่แหละที่เคยเป็นที่ประทับขององค์จักรพรรดิพอดีเลย... ลองหลับตาแล้วจินตนาการสิครับ...เบื้องล่างนั้นคือ เหล่าขุนนางเสนาบดีแต่งกายในเครื่องยศสีต่างๆ คุกเข่ารอเฝ้าเป็นทิวแถวเต็มไปหมด ถัดเป็นก็เป็นแนวแถวเจ้าเมืองใหญ่น้อยและทูตานุทูตจากเมืองประเทศราช ห้อมล้อมดารดาษด้วยทหารราชองครักษ์ดั่งดาวล้อมเดือน ข้างขวาเป็นช้างทรงและม้าทรงผูกเครื่องทอง ข้างซ้ายเป็นเกี้ยวพระราชยานลายมังกรทอง ท่ามกลางเครื่องสูงและริ้วธงทิวสีสันต่างๆกัน...เมื่อองค์หว่างเด๊ โอรสแห่งสวรรค์เสด็จออก เจ้าพนักงานประโคมดุริยดนตรีเสียงสนั่น เหล่าเสนาอำมาตย์ราชกวีทั้งปวงถวายบังคมลงแทบพื้น แซ่ซ้องเปล่งเสียงถวายพระพรว่า “ขอองค์พระจักรพรรดิจงทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่น หมื่นปี”....โอ้วววว!!! การมาเที่ยวสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ต้องมีจินตนาการซักหน่อยนึงครับ ถึงจะได้อรรถรสในการชม...อย่ามัวแต่บ่นว่าร้อน เหนื่อย เบื่อ เซ็งไปเลยครับ...มาถึงตรงนี้แล้ว ลองนึกว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิก็ได้อารมณ์เคลิ้มดีเหมือนกันนะครับ หุหุ ป.ล. พี่อาร์ตตะลอนแน่มากๆนะครับ บังอาจปาดหน้าองค์จักรพรรดิงั้นหรือ เดี๋ยวจะลงพระราชอาญาซะเลยเนี่ย เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:12:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หันกลับมาทางด้านหลังมั่งนะครับ...มุมมองที่เห็นคือ พระที่นั่งท้องพระโรง “ไท้ฮวา” (Dien Thai Hoa) ที่ตั้งพระราชบัลลังก์ของจักรพรรดิราชวงศ์เหวียน และเป็นดั่ง “ศูนย์กลางแห่งจักรวาล” ในโลกทัศน์ของราชสำนักเวียดนามเมื่อสองร้อยปีก่อนเชียวนะครับ.... ถ้าใครเคยไปเที่ยวกรุงปักกิ่งเมืองจีนมาแล้ว จะนึกออกทันทีว่า พระที่นั่งไท้ฮวาในพระราชวังเมืองเว้แห่งนี้ เป็นการจำลองย่อส่วนมาจาก “พระที่นั่งไท้เหอเตี้ยน” (Tai He Dien) ใจกลางพระราชวังต้องห้ามของฮ่องเต้จีนนั่นเองล่ะครับ...ซึ่งตรงกันทั้งตำแหน่งที่ตั้งใจกลางพระราชวัง เป็นท้องพระโรงใหญ่เหมือนกัน ชื่อเรียกภาษาเวียดนามก็ตรงกับภาษาจีนด้วย...จะต่างกันก็ตรงที่พระที่นั่งเมืองญวนมีขนาดเล็กกว่าที่เมืองจีนเยอะเลยอ่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คลองน้ำสีเขียวๆที่เห็นอยู่เบื้องหน้า ก็สมมุติว่าเป็น “คลองทองคำ” เหมือนอย่างในพระราชวังต้องห้ามปักกิ่งด้วยครับ...ผมว่าเห็นน้ำเขียวๆอย่างนี้ ถ้าเปลี่ยนไปเรียกว่า “คลองอ่างหยก” น่าจะเข้ากับสภาพและบรรยากาศในปัจจุบันมากกว่านะครับ ก็ทั้งตะไคร่และสาหร่ายขึ้นเขียวซะปานนั้น แหะๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:15:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ว่าแล้วก็ลงจากพลับพลา เดินฝ่าเปลวแดดข้ามคลองทองคำ มุ่งหน้าสู่ที่พระที่นั่งไท้ฮวากันเถอะครับ...แดดยามสายจนใกล้เที่ยงที่นี่ร้อนสะใจจริงๆ หุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แสงแดดแผดจ้าที่เมืองเว้นี่ร้อนขนาดไหน ก็ให้ดูรูปหล่อเจ้ากิเลนมงคลนี่สิครับ ยังต้องมีหลังคาบังแดดด้วยเลย สงสัยจะกลัวว่าพี่กิเลนจะมีผิวคล้ำเสียไปล่ะมั้งเนี่ย...ที่พล่ามมานี่ผมล้อเล่นนะครับ ปล่อยมุขแทรกภาควิชาการนิดนึง เหอๆๆๆ ถ้ามุขผมแป้ก ก็ช่วยๆทำเป็นขำมั่งนะครับ...ไม่ใช่อ่านเจอแต่เรื่องประวัติศาสตร์แล้วทำหน้าเบื่อไปซะเนี่ย อิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ก่อนขึ้นพระที่นั่งไท้ฮวา ถ้าสังเกตที่ลานหินด้านหน้าจะเห็นมีป้ายหิน สลักข้อความอักษรจีนเรียงรายกันไป ป้ายเหล่านี้ก็คือ  “ป้ายระบุลำดับยศขุนนาง” เพื่อระบุตำแหน่งที่ยืนของขุนนางข้าราชการ เรียงตามยศถาบรรดาศักดิ์ใหญ่น้อยลดหลั่นกันไป เมื่อยามที่มาเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดินี่ล่ะครับ... ธรรมเนียมราชสำนักเวียดนามเช่นนี้ตรงกับของจีนเป๊ะเลยครับ อย่างในฉากต้นของหนังเรื่อง “The Last Emperor” ที่มีขุนนางข้าราชการแมนจูมากมาย คุกเข่าเรียงตามลำดับยศเบื้องหน้าพระที่นั่งใหญ่ในนครต้องห้าม เพื่อรอเฝ้าจักรพรรดิปูยีในวันเสด็จขึ้นครองราชย์ไงล่ะครับ... ทุกอย่างนี่ราชสำนักเวียดนามมีเหมือนที่ปักกิ่งเป๊ะ จะต่างกันก็ที่ขนาดและจำนวนเช่นเคยอ่ะครับ เพราะจำนวนขุนนางญวนที่รอเฝ้าคงน้อยกว่าเหล่าขุนนางแมนจูอย่างที่เห็นในหนังแน่ๆล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:17:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 พระที่นั่งไท้ฮวา ในอดีตใช้เป็นท้องพระโรง (Throne Hall) สำหรับองค์จักรพรรดิเสด็จออกว่าราชการ และประกอบพระราชพิธีสำคัญต่างๆ อย่างการพระราชพิธีบรมราชาภิเษก รวมไปถึงการเสด็จออกรับราชทูตที่มาเจริญสัมพันธไมตรี จากราชอาณาจักรอื่นๆอีกด้วยนะครับ...แม้พระที่นั่งหลังนี้จะไม่ใหญ่โตโอฬารเท่ากับท้องพระโรงในพระราชวังต้องห้ามที่กรุงปักกิ่ง แต่ในแง่ความสำคัญทางประวัติศาสตร์แล้วก็มีไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลยนะครับ... เดี๋ยวเราขึ้นไปชมข้างในพระที่นั่งกันนะครับ...ตามมาเล้ย... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:19:44 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ใจกลางห้องโถงท้องพระโรงแห่งนี้ เป็นที่ตั้ง “พระราชบัลลังก์มังกร” สัญลักษณ์แห่งเดชานุภาพของราชวงศ์เหวียน ที่ปกครองแผ่นดินเวียดนามตลอดตั้งแต่อ่าวตังเกี๋ยจรดปากแม่น้ำโขง ที่นี่เคยมีจักรพรรดิ 13 พระองค์ประทับนั่งว่าราชการตลอดตั้งแต่ ค.ศ. 1802 – ค.ศ. 1945...ทุกวันนี้ แม้ไม่มีราชสำนักของราชวงศ์เหวียนที่นี่แล้ว แต่พระราชบัลลังก์มังกรของโอรสแห่งสวรรค์ ยังคงตั้งอยู่อย่างสง่างามเหมือนอย่างในอดีตนะครับ เนื่องจากเจ้าหน้าที่เค้าห้ามถ่ายภาพภายในพระที่นั่ง นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่รวมทั้งกลุ่มผม จึงมักจะใช้วิธียืนถ่ายรูปกันด้านนอกพระที่นั่ง แล้วก็เลนส์ซูมภาพเอาข้างในครับ กล้องใครดีเลนส์ใครเจ๋งซูมชัดๆ ก็จะได้รูปพระราชบัลลังก์มังกรชัดๆไป ส่วนกล้องผมน่ะโหมดซูมจะเห่ยๆด้อยกว่าคนอื่นเค้า เลยซูมถ่ายมาได้เท่านี่ล่ะครับ หุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เห็นเสาลายมังกรในห้องโถงพระที่นั่งไท้ฮวามั้ยครับ...ตอนแรกผมมองดูก็นึกว่า เป็นเสาไม้ที่มีลายเขียนสีทองเป็นรูปมังกรบนพื้นหลังสีแดง จึงเห็นเป็นลายเสาแดงๆทองๆอย่างนั้น... แต่พอไปอ่านหนังสือเรื่อง “เวียดนามสองรส” ของอาจารย์ มล.สุรสวัสดิ์ สุขสวัสดิ์ เลยได้ความรู้ใหม่ว่า ลายที่เห็นบนเสาเหล่านี้ เกิดขึ้นจากเทคนิคการ “ปิดแผ่นเงิน” บนพื้นที่เคลือบยางรักอย่างดี ลวดลายมังกรที่เห็นจึงไม่ใช่ลายเขียนสีนะครับ หากแต่เกิดจากแผ่นเงินบริสุทธิ์บางเฉียบที่เคลือบทับไว้อย่างแนบเนียน มองไกลๆจะเห็นสีทองเช่นนี้ล่ะครับ... อืมมม เทคนิคนี้ท่าทางจะเป็นสูตรลับของ Interior Designer ประจำราชสำนักเมืองเว้ เมื่อสองร้อยปีก่อนแน่ๆเลยครับ หุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:21:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มุมนี้เจอโดยบังเอิญครับ พอดีว่าเดินผ่านจากห้องท้องพระโรงกลางทะลุมายังห้องด้านหลัง พอหันหลังกลับไปดูก็เห็นพระราชบัลลังก์มังกรเต็มๆจากด้านข้าง...ก็เลยแอบย่องมายืนข้างพระทวาร แล้วพยายามซูมกล้องเข้าไปอีกซักครั้งหวังว่าจะได้รูปเป็นที่ระลึก...อืมมม เลยได้รูปถ่ายมุมมองแบบ Unseen จากข้างหลังแบบนี้ล่ะครับ แหะๆๆ สังเกตกันมั้ยครับว่า...พระราชบัลลังก์มังกรนี้จะหันหน้าไปทางทิศใต้ เช่นเดียวกับแผนผังพระราชวังจักรพรรดินี้ที่จะหันไปทางทิศใต้ด้วยครับ...ทั้งนี้ก็เพราะว่ายึดถือตามคติธรรมเนียมจีนโบราณครับที่ถือว่า องค์ฮ่องเต้หรือที่เวียดนามเรียกว่า “หว่างเด๊” ทรงเป็นเหมือนพระบิดาซึ่งประทับอยู่ทิศเหนือ (ทิศเบื้องบน) แล้วทอดพระเนตรมายังเหล่าอาณาประชาราษฎรทางทิศใต้ ด้วยความเมตตาดั่งเป็นโอรสของพระองค์เองไงล่ะครับ.... จากขนาดพระราชบัลลังก์มังกรเท่าที่เห็นและคะเนด้วยสายตา ผมว่านะครับ ท่าทางจักรพรรดิแต่ละพระองค์ของราชวงศ์เหวียน น่าจะมีพระวรกายที่ค่อนข้างเล็กและผอมบางแน่ๆ เพราะดูพระราชบัลลังก์มังกรนี่ก็เป็นเก้าอีตัวเล็กนิดเดียวเองครับ...ถ้าสมมุติให้คนตัวโตอย่างผมไปเป็นฮ่องเต้เมืองญวนบ้าง เห็นจะต้องได้สร้างพระราชบัลลังก์องค์ใหม่แน่ๆเลยครับ...อุอุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 โอ้ววว...เมื่อครั้งยุคราชวงศ์ในอดีต พระราชวังจักรพรรดิแห่งเมืองเว้ เคยมีพระที่นั่งและตำหนักต่างๆมากมายแบบนี้ ดูรุ่งเรืองและงดงามสมบูรณ์มากๆเลยนะครับ...แต่หลังจากสงครามเวียดนาม ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมดแล้ว พระที่นั่งและตำหนักต่างๆเหลืออยู่ไม่ถึงครึ่ง นอกนั้นก็มอดไหม้ไปกับไฟสงครามเสียหมดอ่ะครับ... เห็นแบบจำลองอันนี้ก็ได้แต่บ่นว่า เสียดายๆๆ เฮ้อ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เดี๋ยวไปชมส่วนอื่นๆของพระราชวังกันต่อนะครับ ยังเหลืออีกหลายจุดที่น่าสนใจครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:24:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ลงมาจากพระที่นั่งไท้ฮวา ก็จะเจอะอาคารสองหลังซ้ายขวาครับ ว่ากันว่าแต่ก่อนเป็นตึกสำหรับขุนนางเสนาบดีรอเฝ้าองค์จักรพรรดิ...ตึกหลังนี้น่าสนใจมากๆ เพราะการตกแต่งภายในเป็นสไตล์ “เวียดนามประยุกต์” ผสมผสานกลิ่นอายศิลปะฝรั่งเศส ก็เลยออกมาเป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะครับ แปลกดีเนอะ... ตึกนี้เดี๋ยวนี้กลายเป็นเป็น “Mock Throne Hall” หรือท้องพระโรงจำลอง สำหรับใครที่อยากจะลองเป็นองค์หว่างเด๊ ทรงชุดเหลืองลายมังกร แอ๊คท่าเป็นจักรพรรดิเพื่อถ่ายรูปเป็นที่ระลึกครับ เค้ามีอุปกรณ์ให้เสร็จสรรพเลย ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม เครื่องทรงเครื่องสูง อ๊อพชั่นต่างๆครบครับ อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าเราเดินต่อมาอีกหน่อยก็จะถึงส่วน “พระราชฐานชั้นใน” หรือที่เวียดนามเรียกว่า “Tu Cam Thanh” ซึ่งแปลว่านครต้องห้ามครับ (ชื่อเดียวกับพระราชวังกู้กงที่ปักกิ่งเลยครับ) ถ้าเป็นอดีต ตรงนี้คงจะเต็มไปด้วยตำหนักน้อยใหญ่งดงามมากมาย เต็มไปด้วยพระสนมกำนัลขององค์จักรพรรดิ...หลังผ่านเหตุการณ์ Tet offensive เมื่อปี ค.ศ. 1968 ลูกระเบิดและกระสุนปืนใหญ่ของทั้งฝ่ายเวียดนามเหนือและกองทัพสหรัฐ ก็ทำให้ทุกอย่างราบเป็นหน้ากลอง รกร้างเป็นพงหญ้าอย่างที่เห็นนี่ล่ะ... .................................................................................................................. จะว่าไปก็ชวนให้นึกถึง...บทกลอนของท่านมหากวีไทย “สุนทรภู่” ที่กล่าวไว้ใน “นิราศพระบาท” ขณะที่ท่านเห็นสภาพกรุงพระนครศรีอยุธยากลายเป็นที่รกร้างแล้วสังเวชใจ พรรณนาไว้เป็นบทกวีว่า... “อนิจจาธานินทร์สิ้นกษัตริย์ เหงาสงัดเงียบไปดังไพรสณฑ์ แม้กรุงยังพรั่งพร้อมประชาชน จะสับสนแซ่เสียงทั้งเวียงวัง” ตรงมากๆครับ ตรงกับภาพที่เห็นเบื้องหน้าเลย...ขนาดว่าเป็นต่างสถานที่ ต่างช่วงเวลา ต่างกรรมต่างวาระนะครับเนี่ย... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:25:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ใช่ว่าจะมีแต่ความรกร้างว่างเปล่านะครับ ตำหนักบางหลังที่เหลือรอดไฟสงครามมา ก็ยังมีให้เห็นร่องรอยความรุ่งเรืองในอดีตอยู่นะครับ...อย่างเช่นหลังนี้อันมีนามว่า พระตำหนักไท้บิ่งห์ (Thai Binh Lau) เป็นหอพระสมุดหลวงและห้องทรงพระอักษรของจักรพรรดิด้วยครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 36 พระตำหนักไท้บิ่งห์ ขึ้นชื่อเรื่องลวดลายประดับกระเบื้องเคลือบ ที่งดงามละเอียดลออมากๆนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แม้ว่าจะรอดพ้นไฟสงครามมาได้ แต่ด้วยอายุความเก่าแก่ยาวนานนับร้อยปี พระตำหนักหลังนี้จึงมีความทรุดโทรมเป็นธรรมดา จนต้องค้ำยันเสาและเพดานยื้อเวลาไว้ไม่ให้ถล่มลงมาซะก่อนครับ... ที่นี่อนุญาตให้นักท่องเที่ยวเดินชมได้รอบๆนะครับ แต่ไม่ให้เข้าไปชมภายในครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แม้จะไปเที่ยวดูข้างในไม่ได้...แค่ได้เดินดูข้างนอกก็โอเคเลยครับ เพราะตามเชิงชั้นหลังคาต่างๆของหอพระสมุดหลวง เต็มไปด้วยลวดลายกระเบื้องสี ประดับประดากันอย่างประณีตทุกตัวลาย อาจจะดูเก่าโทรมหม่นหมองไปบ้าง แต่ฝีมือช่างนี้ต้องนับถือว่า “เก๋า” จริงๆครับ หุหุ ...พญาหงส์ผงาดฟ้า... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ...ฮก ลก ซิ่ว... “ปัญญาบารมี อำนาจวาสนา อายุมั่นขวัญยืน” จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ที่นี่เป็นที่ถูกใจของพวกที่ชื่นชมอดีต อย่างกลุ่มผมกันมากๆครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ...ด้านหน้าหอพระสมุดหลวง เห็นมีแขวนโคมเหลืองๆแดงๆ ก็เพราะช่วงกลางคืนจะมีงาน Gala Dinner ในพระราชวังจักรพรรดิด้วยนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ระเบียงทางเดินใหม่เอี่ยม แต่สร้างตามลักษณะสถาปัตยกรรมโบราณ นำพวกเราไปยังอีกด้านนึงของพระราชวังครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 รูปนี้ผมว่าความหมายบ่งบอกมัน Contrast กันดีอ่ะครับ... หมู่พระที่นั่งในพระราชวังจักรพรรดิ เป็นสัญลักษณ์ของ “ราชอาณาจักรเวียดนาม” ยุคเก่าก่อน...ธงดาวเหลืองบนพื้นแดง เป็นสัญลักษณ์ของ “สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม” ยุคปัจจุบัน จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 44 กลุ่มผมเดินชมพระราชวังเมืองเว้อย่างเพลิดเพลิน แม้จะใช้เวลาล่วงเลยมาเป็นชั่วโมงแล้ว แต่ก็ไม่มีใครบ่นเลยครับ (บ่นอย่างเดียวคือ อากาศร้อนมากๆๆๆๆๆ) ตอนนี้พวกเราเดินมาโผล่กันตรงเขตตะวันตกของพระราชวังแล้วนะครับ แถวนี้ค่อยดูร่มรื่นขึ้นมาหน่อย เพราะมีต้นมะม่วงอยู่แยะเลยล่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 45 พื้นที่ซีกตะวันตกเฉียงใต้ของพระราชวังจักรพรรดิ เป็นส่วนของวัดประจำราชวงศ์นะครับ คงเหมือนอย่างวัดพระแก้วในพระบรมมหาราชวังของไทยนี่ล่ะครับ...จะต่างกันตรงที่วัดในวังของไทยเราเป็นวัดพุทธศาสนา แต่วัดในวังจักรพรรดิญวนเป็นวัดบูชาบรรพบุรุษ ตามคติของลัทธิขงจื๊อครับ... วัดแห่งแรกที่ได้มาชมคือ “ฮึงเหมี่ยว” (Hung Mieu) เป็นวัดที่สร้างขึ้นเพื่ออุทิศถวายแด่เจ้าชายเหวียนฟุกหล่วน (Nguyen Phuc Luan) ผู้เป็นพระราชบิดาของจักรพรรดิยาลอง (Gia Long) ฮ่องเต้องค์แรกของราชวงศ์เหวียนนั่นเองล่ะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 46 การตกแต่งภายในดูเผินๆจะคล้ายๆศาลเจ้านะครับ ผิดกันแต่ว่าขนาดของตัวอาคารใหญ่โตกว่ามาก... วัดฮึงเหมี่ยวแห่งนี้ อาจจะเรียกเป็นภาษาไทยได้ว่า “หอพระเทพบิดร” น่าจะตรงตัวที่สุดนะครับ เพราะจักรพรรดิทุกพระองค์ล้วนให้เคารพท่านเหวียนฟุกหล่วนกันทั้งนั้น ในฐานะขององค์บรรพบุรุษของพระราชวงศ์นี้นะครับ เปรียบได้กับเทพยดาที่เรียกว่า “พระเทพบิดร” ผู้ปกปักรักษาพระราชวงศ์เหวียนนี่ด้วยล่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แท่นบูชาในหอพระเทพบิดรครับ ในอดีตองค์จักรพรรดิต้องเสด็จมาถวายบังคม พระราชบุพพการีที่นี่อยู่เสมอ เพื่อเป็นการแสดงกตัญญูต่อบรรพบุรุษ ซึ่งเป็นหลักสำคัญอย่างหนึ่งของลัทธิขงจื๊อด้วยครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:35:35 ]

ความคิดเห็นที่ 48 “พระป้าย” หรือป้ายสลักพระนามเจ้าชายเหวียนฟุกหล่วนและพระชายา ธรรมเนียมการทำพระป้ายนี้เหมือนกับของจีนนะครับ ถือว่าเป็นป้ายดวงพระวิญญาณที่สำหรับลูกหลานได้เซ่นสรวงสักการะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เพดานหอพระเทพบิดรครับทำเป็นลาย “มังกรทองดั้นเมฆ” สวยสง่าน่าเกรงขามมากๆ ตอนแรกผมก็ไม่เห็นหรอกครับเพราะมันมืด พอกดชัตเตอร์ถ่ายรูปปุ๊บแสงเฟลชวาบขึ้นข้างบน ถึงเห็นเป็นรูปมังกรทองเหินเวหาอยู่บนเพดานนี่ล่ะครับ...โอ้วววว จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 50 พวกเราไหว้องค์พระเทพบิดรขอพรเป็นที่เรียบร้อย ก็ออกจากวัดฮึงเหมี่ยวเพื่อไปยังจุดต่อไปเลยครับ เพราะยังขาดที่สำคัญในพระราชวังจักรพรรดิอีกแห่งนึง ที่ไม่ควรพลาดไปชมเป็นอย่างยิ่งเลยนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ...นั่นก็คือ “เถเหมี่ยว” (The Mieu) หรืออาจแปลเป็นไทยได้ว่า “วิหารบูรพกษัตริย์” ครับ...วัดเถเหมี่ยวสร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิมิ่งห์หม่าง (Minh Mang) เพื่อเป็นที่ตั้งพระป้ายดวงพระวิญญานของจักรพรรดิยาลอง ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เหวียนครับ ต่อมาก็เลยถือเป็นธรรมเนียมราชประเพณี ที่องค์จักรพรรดิที่ขึ้นครองราชย์ใหม่ จะต้องสร้างพระป้ายถวายอดีตจักรพรรดิที่สวรรคตก่อนหน้านี้ ประดิษฐานไว้ในวิหารบูรพกษัตริย์แห่งนี้เสมอนะครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ทุกวันนี้ในวัดเถเหมี่ยวจะมีแท่นบูชาพระป้ายของจักรพรรดิราชวงศ์เหวียนทั้งสิ้น 10 แท่นครับ ซึ่งหมายถึงจักรพรรดิ 10 พระองค์ที่มีพระป้ายดวงพระวิญญาณอยู่ที่นี่อ่ะครับ...แต่เอ ราชวงศ์เหวียนมีจักรพรรดิทั้งสิ้น 13 พระองค์นี่ แล้วพระป้ายหายไปไหนอีก 3 พระองค์ล่ะครับเนี่ย จักรพรรดิ 3 พระองค์ที่ไม่มีพระป้ายอยู่ที่นี่คือ Duc Duc, Hiep Hoa, Bao Dai ครับ...โดยเฉพาะจักรพรรดิเบาได๋องค์สุดท้ายนี้ เพิ่งจะสวรรคตอย่างสงบที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เมื่อประมาณซักสิบปีที่แล้วนี่เองครับ รัฐบาลคอมมิวนิสต์ที่ฮานอยไม่รับรู้เรื่องสถานภาพของพระองค์ จึงไม่มีการสร้างพระป้ายถวายเพิ่มที่นี่ครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:39:24 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ในบรรดาจักรพรรดิ 10 พระองค์ที่มีพระป้ายบูชาอยู่ที่วิหารแห่งนี้ องค์ที่สำคัญที่สุดก็น่าจะเป็น “จักรพรรดิยาลอง” (Gia Long) ปฐมกษัตริย์ผู้ก่อตั้งราชวงศ์เหวียน และผู้สร้างเมืองเว้แห่งนี้เป็นราชธานีของอาณาจักรเวียดนามครับ จักรพรรดิยาลองมีพระนามเดิมว่า เหวียนฟุกอางห์ (Ngu Phuc Anh) ประสูติขึ้นเมื่อราวๆสองร้อยกว่าปีก่อนโน้น ในช่วงที่เวียดนามบ้านแตกสาแหรกขาด เพราะวิกฤตการณ์กบฏไตเซิน (Tay Son) เจ้าชายเหวียนฟุกอางห์ต้องเสด็จหนีจากเมืองไซ่ง่อน ลี้ภัยสงครามมาอยู่ที่กรุงเทพฯในสมัยรัชกาลที่ 1 ซึ่งพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกฯ ก็ทรงอุปถัมภ์ไว้เป็นอย่างดี ว่ากันว่าพระองค์เองยังเคยอาสาในหลวงรัชกาลที่ 1 ยกพลญวนออกไปช่วยทัพไทยรบกับพม่าด้วยซ้ำไป ถ้าไปอ่านในหนังสือประวัติศาสตร์บ้านเรา จะออกนามเจ้าชายญวนองค์นี้ว่า “องเชียงสือ” ต่อมาพระองค์สามารถขอกำลังสนับสนุนจากบาทหลวงชาวฝรั่งเศสได้ จึงนำกำลังพลกลับตีกู้บ้านเมืองเดิมคืน จนสามารถปราบปรามแผ่นดินเวียดนามได้ราบคาบ ยอมสวามิภักดิ์ตั้งแต่ไซ่ง่อนจนถึงฮานอย เมื่อเสร็จศึกกู้แผ่นดินแล้ว เจ้าชายเหวียนฟุกอางห์จึงประกอบพิธีราชาภิเษกขึ้นเป็น “จักรพรรดิยาลอง” เฉลิมพระยศเป็นองค์หว่างเด๊ครองแผ่นดินราชอาณาจักรเวียดนาม ตั้งเมืองหลวงราชธานี ณ ริมฝั่งแม่น้ำหอมซึ่งก็คือเมืองเว้ในปัจจุบัน... ดังนั้น จึงนับถือกันว่า “จักรพรรดิยาลอง” ทรงเป็นปฐมกษัตริย์ผู้สร้างอาณาจักรและราชธานีแห่งนี้นี่เองล่ะครับ... ป.ล. แก้คำผิดนิดนึงครับ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 11:59:14 จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 54 รูปสวยดีครับ ผมไปบ่อยแต่ไม่เคยทำรีวิลซักกะที โดยส่วนตัวประทับใจเมือง เว้ มากครับ เพราะ เงียบสงบดี ไม่พลุกพล่านเหมือนฮานอย และซิกโล่ที่เว้คันเล็กกว่าที่ฮานอย ถ้าจะนั่งสองคนต้องนั่งตักครับ นึกถึงตอนไปหาแฟนที่เวียดนามครั้งแรก ก็นั่งตักกันครั้งแรกที่เว้แหละครับ อิอิ จากคุณ : Timewhite - [ 21 มิ.ย. 50 22:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 55 หลังม่านมังกรนั้นก็คือ พระป้ายดวงพระวิญญาณของจักรพรรดิยาลอง พร้อมทั้งพระอัครมเหสีด้วยครับ...ใครจะมาไหว้ขอพรท่าน ก็สามารถอธิษฐานเป็นภาษาไทยได้เลยนะครับ เพราะสมัยที่พระองค์เสด็จมาอยู่ในกรุงเทพฯช่วงต้นรัตนโกสินทร์ ทรงเรียนรู้ภาษาไทยจนสามารถตรัสภาษาไทยได้ดีเลยครับ... อันนี้เรื่องจริงทางประวัติศาสตร์นะครับ ผมไม่ได้โม้นะครับเนี่ย... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 56 จักรพรรดิอีกองค์นึงที่มีบทบาทสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ก็คือ “จักรพรรดิมิ่งห์หมาง” (Minh Mang) ฮ่องเต้ญวนผู้แข็งกร้าว ในสมัยของจักรพรรดิองค์นี้ ว่ากันว่าเป็นยุคที่ราชวงศ์เหวียนมีอำนาจรุ่งเรืองถึงขีดสุด เขตแดนแผ่ขยายกว้างไกลไปทุกทิศ...จนกระทั่งมาเกิดเหตุตัดทางพระราชไมตรีกับราชสำนักกรุงรัตนโกสินทร์ และลุกลามจนเป็นสงครามใหญ่ระหว่างไทยและเวียดนามที่เรียกว่า “อานามสยามยุทธ” รบพุ่งกันเป็นสิบปีทีเดียวล่ะครับ... เห็นพระสาทิสลักษณ์องค์มิ่งห์หมางหว่างเด๊ ดูเป็นหนุ่มหน้าใสๆยิ้มแย้มอารมณ์ดีแบบนี้นะครับ ปรากฏว่าในประวัติศาสตร์ไทยเรา ถึงกับตราหน้าว่าจักรพรรดิญวนองค์นี้เป็น “ตัวแสบ” ที่ทำให้ราชสำนักกรุงเทพฯสมัยรัชกาลที่ 3 ต้องร้อนๆหนาวๆและเจ็บใจอยู่บ่อยครั้ง...ก็เพราะจักรพรรดิมิ่งห์หมางนี่ล่ะครับที่ทำให้ไทยเราต้องขุดคลองส่งทหารไปรบญวน และตั้งชื่อว่า “คลองแสนแสบ !!!”... อีกทั้งพระองค์เองยังอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ที่เจ้าอนุวงศ์ ยกทัพเวียงจันทน์มาตีเมืองโคราชและทำท่าจะรุกลงมากรุงเทพฯ จนเกิดเหตุวีรกรรมของท้าวสุรนารี (คุณหญิงโม) และไหนจะทำเอาราชสำนักกรุงเทพฯ “ไม่ปลื้ม” กับการแผ่แสนยานุภาพเวียดนามเพื่อกลืนดินแดนกัมพูชา ซึ่งไทยถือว่าเป็นรัฐดอกไม้ทองขึ้นกับเรามาช้านาน...ถ้านับข้อพิพาทระหว่างจักรพรรดิมิ่งห์หมางกับราชสำนักกรุงรัตโกสินทร์ของเรานี้ ท่าทางเยอะเป็นหางว่าวเลยล่ะครับ เอาเถอะครับ แม้ในประวัติศาสตร์ของไทยเราจะไม่ปลื้มฮ่องเต้ญวนพระองค์นี้ แต่ผมมีอยู่ข้อนึงที่ต้องชื่นชมพระองค์ท่านนะครับ.....ก็คือการที่จักรพรรดิมิ่งห์หมางทรงเป็น “นักสร้างสรรค์” สถาปัตยกรรมสวยงามหลายแห่งในเมืองเว้ ตั้งแต่ประตูใหญ่โงโมนหน้าพระราชวัง จนกระทั่งราชสุสานอันงดงามของพระองค์เอง...แต่ละสถานที่ล้วนงามสง่าสมพระเกียรติ ทำให้เมืองเว้มีสง่าราศีสมเป็นราชธานีแห่งองค์จักรพรรดิ ขนาดว่าได้เป็นมรดกโลกในปัจจุบันนี่เลยล่ะครับ... ถ้าไม่มีจักรพรรดิมิ่งห์หมาง เห็นทีเมืองเว้คงอาจจะไม่มีสถาปัตยกรรมสวยๆมากพอที่จะเตะตาต้องใจ UNESCO จนได้รับการยกย่องเป็น “มรดกโลก” เช่นนี้แน่ๆเลยล่ะครับ ว่าแล้วก็ยกมือไหว้พระรูปของท่านได้สนิทใจล่ะครับ...ฮ่องเต้นักสร้างสรรค์นามว่า “Minh Mang” ข้าน้อยขอคารวะ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ประตูใหญ่หน้าวิหารบูรพกษัตริย์แห่งวัดเถเหมี่ยว มีนามว่า “เฮียนลามกั๊ก” (Hien Lam Cac) ซี่งอาจจะแปลเป็นไทยได้ว่า “ตำหนักแห่งความวิจิตร” อืมมม...ความหมายดีจริงๆด้วยครับ... ป.ล.เรื่องของคุณ Timewhite กับแฟน ฟังดูโรแมนติคมากๆเลยครับ คราวหน้าผมจะไปลองเล็งสาวญวนมานั่งตักมั่งนะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 58 จุดเด่นหน้าตำหนักแห่งความวิจิตรก็คือ “กระถางธูปประจำราชวงศ์” ครับ...เป็นกระถางธูปหล่อด้วยโลหะสำริด น้ำหนักราวๆ 1 – 2 ตันเชียวนะครับ...กระถางธูปชุดนี้สร้างขึ้นโดยพระบรมราชโองการของจักรพรรดิมิ่งห์หมาง “ฮ่องเต้นักสร้างสรรค์” เพื่ออุทิศถวายไว้ประจำวิหารบูรพกษัตริย์นี่ล่ะครับ... นักท่องเที่ยวทุกคนที่มาเที่ยวพระราชวังจักรพรรดิแห่งนี้ เป็นต้องมาเยี่ยมชมกระถางสำริดใบยักษ์ทั้งเก้าใบนี่เสมอล่ะครับ ไม่ได้เห็นนี่ถือว่ามาไม่ถึงเมืองเว้นะครับ อ้อ...ที่นี่เป็นของโบราณนะครับ "ห้ามยกเล่น" อุอุอุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ลวดลายบนกระถางสำริดเหล่านี้ จะเป็นลวดลายมงคลตามคติของจีนและเวียดนามครับ รวมไปถึงลวดลายรูปภูมิประเทศที่สำคัญของเวียดนามด้วย อย่างเช่นรูปภูเขาที่อยู่ล้อมรอบเมืองเว้ รูปแม่น้ำสายสำคัญในเวียดนาม ฯลฯ ถ้าใครอ่านอักษรจีนได้จะดูสนุกเลยครับ เพื่อนผมเธออ่านออกก็อ่านเอาๆ ผมเองอ่านจีนไม่รู้เรื่องก็ได้แต่เฮตามไปดูเค้าเรื่อยๆ จนเกือบทุกใบนี่ล่ะครับ แหะๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 60 กระถางใบกลางนี่โตที่สุดเชียวนะครับ น้ำหนักนี่ถึง 2 ตันครึ่งเลยทีเดียว...ว่ากันว่า องค์มิ่งห์หมางหว่างเด๊ทรงสร้างถวาย “พระราชบิดา” คือจักรพรรดิยาลองเป็นการเฉพาะ ตำแหน่งที่ตั้งกระถางใหญ่ใบนี้ ก็จะตรงกับแท่นบูชาพระป้ายดวงพระวิญญาณจักรพรรดิยาลอง ที่อยู่ในวิหารบูรพกษัตริย์พอดีเลยครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เอ นี่มันตู้โทรศัพท์หรืออะไรกันนี่ ทำไมมาโผล่อยู่ในวังในวัดเช่นนี้ล่ะเนี่ย...เหมือนตู้โทรศัพท์ของ Superman เลยเนอะ อิอิ เอ้ย ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ...ที่เห็นนี่น่ะเป็นตู้ครอบตัว “กิเลน” ครับ เค้าทำไว้เพื่อป้องกันลมฝนและคนมือบอน ไม่ให้ไปจับต้องสัตว์มงคลนี้จนชำรุดเสียหายไปซะก่อนอ่ะครับ...คนออกแบบตู้นี้เนี่ย อาจจะเคยดูหนังเรื่อง Superman มั้งครับ เลยได้แรงบันดาลใจมาจากตู้โทรศัพท์ในหนังเรื่องนั้น... อันนี้ผมล้อเล่นนะครับ อย่าเชื่อเป็นตุเป็นตะไปซะล่ะครับ เหอๆๆๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เห็นมังกรเลื้อยตรงราวบันไดมั้ยครับ...นี่ก็เป็นจุดเด่นของศิลปะเวียดนามด้วยนะครับ เพราะตามวัดวาอารามหรือพระราชวังในเมืองญวน นิยมทำรูปมังกรเลื้อยเป็น 2 ลักษณะเสมอครับ...คือมังกรแบบ “ตัวเต็ม” เห็นได้ทั้งลำตัวตั้งแต่หัวจรดหาง...และมังกรแบบ “ซ่อนรูป” ที่ทำเป็นลายเมฆคลุมซ่อนตัวมังกรไว้ จนแทบจะมองไม่ออกเลยว่าเป็นมังกรอ่ะครับ... ในรูปนี้จะเห็นมังกรตัวใกล้เป็นแบบ “ตัวเต็ม” ส่วนมังกรตัวถัดไปจะเป็นแบบ “ซ่อนรูป” นะครับ...อันนี้จะมีเฉพาะในศิลปะเวียดนามเป็นเอกลักษณ์เลยนะครับ ศิลปะจีนจะไม่มีแบบนี้ครับ...ถ้าดูไปเรื่อยๆเห็นหลายๆที่จะคุ้นตาไปเอง ดูเป็นแล้วจะเข้าใจศิลปะเวียดนามมากขึ้น และเที่ยวชมสถานที่ทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ได้สนุกรู้เรื่องมากขึ้นนะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:51:52 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มองไปที่ไหนๆในพระราชวังนี้ก็เจอแต่รูปมังกร แถมยังนิยมทำเป็นมังกรห้าเล็บซะด้วย...ทั้งนี้ก็เพราะธรรมเนียมเวียดนามโบราณถือว่า “มังกรห้าเล็บ” เป็นสัญลักษณ์ขององค์จักรพรรดิครับ ซึ่งถือตามคตินิยมของราชสำนักจีนเลยนะครับเนี่ย... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 64 จะบอกว่ากลุ่มผมเดินชมพระราชวังกันนานมาก มารู้ตัวอีกที่ก็เหนื่อยล้าจนลิ้นห้อย แถมยังท้องไส้ปั่นป่วนเพราะจนเวลาบ่ายแล้ว แต่ยังไม่ได้กินมื้อเที่ยงกันเลย...เดี๋ยวออกจากพระราชวังจักรพรรดิแล้วไปหาข้าวกินกันดีกว่าครับ อยู่นานไปเดี๋ยวจะหิวจัดจนจะตีหัวกินเนื้อกันเองอยู่แล้วล่ะครับ ไปกันเถอะ อุอุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ผมโบกรถแท็กซี่ตรงหน้าประตูโงโมน ต่อรองราคาสำหรับการเหมาเที่ยวยามบ่าย กะว่าจะไป 2 สุสานและ 2 วัด ก็ได้แท็กซี่มาคันนึงสนนราคาเหมาอยู่ที่ 20 USD พวกเราเห็นว่าราคาสมเหตุสมผลดีแล้วก็เลยตกลงทันทีครับ...ก่อนจะไปทัวร์สี่แห่งที่ตกลงไว้ ก็ต้องขอกินข้าวเอาแรงซะก่อนนะครับ เลยบอกให้แท็กซี่คันนี้เค้าพาไปหาร้านกินมื้อกลางวันก่อนเป็นอย่างแรก...พี่แกก็พาโฉบมาที่นี่เลยครับ... ร้านอาหารร้านนี้อยู่ที่ถนน Le Duan ถ้ามาจากหน้าพระราชวังก็ต้องออกประตูเมืองมาซะก่อน จึงจะถึงถนนที่เลียบริมแม่น้ำเส้นนี้ ร้านนี้จะอยู่ในเวิ้งหลังตึกแถวที่ลานจอดรถกว้างๆครับ...ตอนที่ไปถึงเห็นคนเวียดนามนั่งกันเต็มร้านเลย ท่าทางจะเวิร์คอยู่นะครับ เข้ามานั่งแล้วก็สั่งเลยดีกว่าครับ อุอุ เมนูวันนี้ของผมเป็นอาหารจานเดียวที่ดูจะธรรมดาอย่าง “ข้าวผัดกุ้ง” ครับ...แต่ที่ไม่ธรรมดาก็คือ ปริมาณเนื้อกุ้งที่แม่ครัวร้านนี้ โหมใส่มาในข้าวผัดจานนี้อ่ะครับ เยอะมากๆๆ ตักไปตรงไหนก็เจอเนื้อกุ้ง สุดยอดเลยครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อีกจานนึงก็น่าอร่อยไม่แพ้กัน “หมี่ผัดกุ้ง” ครับ สงสัยร้านนี้กุ้งจะเหลือเยอะมาก เลยกระหน่ำใส่ซะมากมายปานนั้น หน้าตาดูดีใช่มั้ยล่ะครับ เพื่อนผมชมว่าอร่อยด้วยล่ะ เห็นแล้วก็อยากกินเบิ้ลอีกซักจาน เหอๆๆๆ ขอบอกว่าอาหารร้านนี้ราคาสมเหตุสมผลนะครับ ไม่ได้แพงเว่อร์อะไร...นี่ก็ติดใจว่าโอกาสหน้ามาเที่ยวเมืองเว้อีก จะมาลองชิมหมี่ผัดกุ้งจานนี้ให้ได้เลยครับ อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 67 อิ่มหนำสำราญกับมื้อกุ้งช่วงกลางวันกันไปแล้ว ก็จะเป็นรายการยามบ่ายในการตะลอนชมรอบนอกเมืองเว้ล่ะครับ...เห็นทีผมจะต้องขอยกยอดไปรีวิวต่อกระทู้หน้านะครับ ก็ขอจบรีวิวกันดื้อๆอย่างนี้ล่ะครับ...ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมชมรีวิวของผมครับ หุหุหุ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 21 มิ.ย. 50 22:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 68 รูปสวยจังค่ะ อยากไปเว้มากๆ เหมือนกัน จากคุณ : Asking Him to Love Her - [ 22 มิ.ย. 50 00:37:50 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เข้าคลาสประวัติศาสตร์ เวียดนาม ตอนผมไปเจอฝนตลอด  แดดไม่แรงอย่างงี้เลย จากคุณ : bicycle_trend - [ 22 มิ.ย. 50 08:15:06 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ลงชื่อมาชมครับ จากคุณ : Art999. - [ 22 มิ.ย. 50 08:27:29 ]

ความคิดเห็นที่ 71 อยากไปเว้ ขึ้นมาเลยทีเดียว จากคุณ : บ้านผือ - [ 22 มิ.ย. 50 08:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตามมาชมครับ ตอนผมไปก็เหมือน คุณbicycle_trend ฝนตลอด ภาพออกมาคนละบรรยากาศเลยครับ มานั่งดู ยังนึกว่าคนละที่ ภาพสวย ข้อมูลแน่ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : AUN_SAP - [ 22 มิ.ย. 50 08:52:10 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มาตามไปเว้ต่อค่ะ จากคุณ : อันปัง (unpungjr) - [ 22 มิ.ย. 50 09:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 74 มานอนรอครับ ........... ภาพสวย ได้สาระประวัติศาสตร์ เยี่ยมครับ จากคุณ : สะตอคุง - [ 22 มิ.ย. 50 11:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เห็นอาหารแล้ว อยากกินมากเลยครับ อยากรู้ชื่อ ที่อยู่จังเลย จากคุณ : ห้าสิบกะรัต - [ 22 มิ.ย. 50 11:52:18 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เข้ามาดูรีวิวอาจารย์หนุ่มทีไร ทำให้นึกถึงศ.ดร.ม.ร.ว.สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ์ ทุกที  เคยเรียนกับท่าน สนุกและได้ความรู้ด้านประวัติศาสตร์อย่างมาก เยี่ยม!!!! จากคุณ : sueko - [ 22 มิ.ย. 50 12:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 77 มารอชมตอนต่อไปค่ะ นี่ก็ปริ้นท์ 2 กระทู้เก็บไว้เป็น Reference แล้วนะคะ กำลังวางแผนจะไปช่วงปลายเดือนกรกฎาเหมือนกัน เสียดายไม่ได้จองตั๋วถูกของ Air Asia ไว้ค่ะ -*- สงสัยต้องยอมไปตั๋วแพง จากคุณ : คูลิโกะจัง - [ 22 มิ.ย. 50 15:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 78 saveอีกทู้ ดูทู้นมก.ไม่เคยผิดหวัง เยี่ยมเจงๆ จากคุณ : Dr_Best - [ 22 มิ.ย. 50 15:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 79 มารอชมตอนต่อไปค่ะ นี่ก็ปริ้นท์ 2 กระทู้เก็บไว้เป็น Reference แล้วนะคะ กำลังวางแผนจะไปช่วงปลายเดือนกรกฎาเหมือนกัน เสียดายไม่ได้จองตั๋วถูกของ Air Asia ไว้ค่ะ -*- สงสัยต้องยอมไปตั๋วแพง จากคุณ : คูลิโกะจัง - [ 22 มิ.ย. 50 15:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เค้าอยากดูฮอยอันต่ออ่ะ จากคุณ : น้องร๊อก - [ 22 มิ.ย. 50 19:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 81 Been there, done that... แต่ไปเองไม่หนุกเท่าอ่านที่จานหนุ่มเล่าเลยค่ะ จากคุณ : cultureclub - [ 22 มิ.ย. 50 20:47:57 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เหมือนอยู่ในเมืองจีนเลย.. ขอบคุณสำหรับข้อมูลมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : Gorgeous Girl - [ 22 มิ.ย. 50 22:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เยี่ยมมาก ๆ ทำได้ดีคะ อากาศในช่วงเดือนตุลาของเวียดนาม จะเป็นอย่างไรคะ จากคุณ : annathai (annathai) - [ 23 มิ.ย. 50 18:52:57 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ผมเคยไปเว้มาแล้วครับ แต่ไปเองยังได้ความรู้ประวัติศาสตร์สู้มาอ่านกระทู้คุณหนุ่มไม่ได้เลย พูดได้คำเดียวว่าสุดยอดจริงๆครับ จากคุณ : wut3616 - [ 23 มิ.ย. 50 20:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 85 สวยงามและรายละเอียดครบถ้วนมากเลยครับ ห้ามพลาดหละที่นี่ ต้องไปให้ได้  : ) ขอบคุณครับ จากคุณ : ตงเหลงฉ่า - [ 23 มิ.ย. 50 22:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ยังชอบเที่ยวเหมือนเดิมนะค่ะพี่หนุ่มเมืองกรุง จากคุณ : นู๋กิม เลขา (เก่า) หน.อ้วน (กิมน่ารัก) - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 14:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อยากไปเว้บ้างจังครับ เคยไปแต่ที่ฮานอย-ฮาลอง จากคุณ : ปืนแก๊ป - [ 28 มิ.ย. 50 16:38:30 ]

ความคิดเห็นที่ 88 อยากไปจังเลยค่ะ จากคุณ : punpun22 - [ วันเกิด PANTIP.COM 20:23:37 ]

ความคิดเห็นที่ 89 อยากไปมากๆ จากคุณ : รักหนุ่มฮานอย - [ 7 ธ.ค. 50 22:58:51 A:125.25.153.60 X: TicketID:154341 ]