ความคิดเห็นที่ 1 อืม... ไม่บอกละครับ ว่ามันอยู่ในวิชาอะไร... เพราะคำภาษาอังกฤษ ในวิชาหนึ่งอาจหมายถึงอย่างหนึ่ง แต่อีกวิชาหนึ่ง อาจคนละเรื่องกันเลยก็ได้ จากคุณ : Wobbegong - [ 24 ก.ค. 50 18:59:17 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากการเดาว่า มาตั้งกระทู้ในห้อง blue planet คงจะเกี่ยวกับ การขนส่งทางอากาศ แหะๆ Hub ก็คือ สายการบินหนึ่งๆ จะทำการเลือกจุดศูนย์กลางการบินเอาไว้ครับโดยส่วนใหญ่แล้ว hub จะเป็นเมืองหรือประเทศที่ สายการบินนั้น ถือกำเนิดขึ้น Spoke ก็คือ เมืองที่อยู่รอบๆ hub นั้น ทำการบินมายัง hub เพื่อเปลี่ยนเครื่อง หรือ เดินทางต่อ เพื่อไปยังจุดหมายปลายทางต่อไป อย่าง สายการบินไทย มี hub อยู่ที่ สุวรรณภูมิ ไงครับ จากคุณ : .. (หล่อเลือกได้ครับ) - [ 24 ก.ค. 50 20:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Hub คือศูนย์กลางการบินของสายการบินนั้น ๆ ครับ เป็นจุดที่เรียกว่าฐานบินนั่นเอง อย่างการบินไทย ก็มีสุวรรณภูมิเป็น Hub และมีจุดหมายปลายทางต่าง ๆ เป็น Spoke เช่น ในประเทศ ก็เชียงใหม่ ภูเก็ต ถ้าต่างประเทศ ก็มากมายร้อยแปด ฮ่องกง โตเกียว สิงคโปร์ อะไรก้ว่ากันไป และในเวลาเดียวกัน เมืองที่เป็น Spoke ของสายการบินหนึ่ง ๆ อาจจะเป็น Hub ของสายการบินอีกสายการบินก็ได้เช่น Singapore เป็น Spoke ของการบินไทยแต่เป็น Hub ของ SQ แบบนี้ เป็นต้น จากรูปจะเห็นว่าศูนย์กลางของ TG คือ BKK มี Spoke มากมายไปหมด ทั้งในประเทศปละนอกประเทศ ถ้าเป็นมืองสีส้มก็จะถือเป็น Spoke ย่อย เช่น เส้นทางในประเทศ พวก เชียงใหม่ ภูเก็ต ขอนแก่น แต่พอมองไปที่จุดสีฟ้าอื่น ๆ เช่น โตเกียว ก็ถือว่าเป็น Spoke หนึ่งของการบินไทย แต่เป็น Hub ของ Japan Airlines ด้วย ระบบ Hub and Spoke เกิดขึ้นอย่างแพร่หลายมาตามยุคสมัยของความเจริญในสังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจ และความต้องการของตลาดเป็นหลักโดยในสมัยก่อนนั้น การเดินทางมักจะเกิดในรูปแบบ เมืองใหญ่สู่เมืองใหญ่ เช่น กรุงเทพ- โตเกียว โตเกียว- ลอสแองเจลิส ชิคาโก้-ลอนดอน สิงคโปร์-ซิดนี่ย์ นั่นคือในรอบยี่สิบปีที่ผ่านมา เส้นทางเชื่อมระหว่างเมืองใหญ่สู่เมืองใหญ่ หรือ Hub to hub เหล่านี้ จะเป้นเส้นทางหลักที่ออกเดินทางทุกวัน วันละหลาย ๆ ไฟลท์ เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้คนมากมาย ทีนี้คนที่อยู่เมืองเล็ก ๆ จะทำไง สมมติผมต้องการเดินทางจาก เชียงใหม่ไปโตเกียว ผมต้องนั่งเครื่องบินมากรุงเทพก่อน เพื่อเข้ามาที่ Hub แล้วมาเปลี่ยนเครื่องไปโตเกียวอีกที เนื่องจากว่าไม่มีเส้นทางบินตรงจากเชียงใหม่ไปโตเกียว เส้นทางจากเชียงใหม่มากรุงเทพ ก็จะถูกเรียกว่า Hub feeder route เพื่อป้อนคนมาขึ้นเครื่องในเส้นทางหลัก ๆ อีกที โดยเส้นทาง Hub feeder นี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเส้นทางในประเทศเสมอไปนะครับอาจจะมาจากเมืองนอก เช่น เวียงจันทน์ ฮานอย ซึ่งเป็น Spoke ย่อย ๆ อื่นอีกก็ได้ เพราะจากเมืองเหล่านั้นก็อาจจะไม่มีเส้นทางบินตรงไปโตเกียวเช่นกัน ก็เลยต้องมาขึ้นเครื่องที่ Hub ที่ใหญ่กว่าแบบ กรุงเทพ หรือ สิงคโปร์ แทน แต่เดี๋ยวนี้ Trend การเดินทางมันเปลี่ยนไปครับ ความเจริญและศูนย์กลางทางธุรกิจมันไม่ได้กระจุกอยู่ที่ Hub อีกต่อไป คนจะไปไปญี่ปุ่น ไม่ได้ต้องการไปแค่ โตเกียว หรือ โอซาก้า แต่ต้องการไป นาโกยา ฟูกูโอกะ ด้วย คนไปยุโรปก็อยากไป แมนเชสเตอร์ นีซ มิลาน ไม่ใช่แค่ ลอนดอน ปารีส แฟรค์เฟิร์ต   คนต่างชาติก็เองอยากบินมา ภูเก็ต อย่างเดียวก็มี ไม่อยากเข้ากรุงเทพก็มี  ระบบการบินแบบใหม่ ที่เรียกว่า Point to Point ถึงเกิดขึ้น แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 50 16:32:23 จากคุณ : shion - [ 25 ก.ค. 50 16:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พอมาเป็น Point to point แบบในรูป จะเห็นว่าแม้ความเป้น Hub จะยังอยู่ที่ใดที่หนึ่ง แต่สายการบินจะทำการบินจาก Hub ไปสู่เมืองย่อย ๆ โดยตรงและไม่มีการไปเปลี่ยนเครื่องที่ Hub ใด ๆ หนึ่ง ๆ ก่อน เพื่อเพิ่มความสะดวกให้แก่ผู้โดยสารและสนองความต้องการของตลาด เดี๋ยวนี้เราจึงเห็นว่า มีเที่ยวบินประเภทนี้มากขึ้น เช่น โอซาก้าไปปูซาน (ไม่ต้องแวะโตเกียวหรือโซล) เชียงใหม่ไปฮ่องกง (ไม่ต้องแวะกรุงเทพ) แมนเชสเตอร์ไปแอตแลนต้า (ไม่ต้องแวะลอนดอนหรือวอชิงตัน) อย่างไรก็ตาม ความเป็น Hub หลักก็จะคงอยู่เสมอ เพราะ Hub ไม่ใช่แค่เป็นสถานีชุมทาง แต่เป็นศูนย์รวม ทรัพยากรทางธุรกิจทุกอย่างเอาไว้อยู่ เมื่อมาเป็นระบบ point to point แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เส้นทางหลัก ๆ จะใช้เครื่องบินที่เล็กลง เพราะผู้โดยสารส่วนหนึ่งที่ต้องการไปเปลี่ยนเครื่องนั้น มีทางเลือกที่จะบินตรงได้บ้างแล้ว ผู้โดยสาร Transfer หรือมี Connecting Flight จะเริ่มน้อยลง สายการบินต้องการเครื่องบินที่เล็กลง แต่เป็นจำนวนมากขึ้นแทน เพื่อเอาไปสร้าง Utility ที่สูงที่สุด ยกเว้นบางเส้นทางที่แน่นขนัดทั้งปีจริง ๆ ก็ยังจะใช้เครื่องบินใหญ่ ๆ แบบเดิมอยู่ นอกจากนั้น ความหนาแน่นที่สนามบินหลัก ๆ จะลดน้อยลง ผู้โดยสารมีความสะดวกมากขึ้น สายการบินเองก็มีรายได้มากขึ้น เพราะไม่ต้องพึ่งพาสายการบินท้องถิ่นในการรับช่วงผู้โดยสารขนส่งต่อไปยังเมืองย่อย ๆ เหล่านั้น สามารถเพิ่มรายได้ทั้งจากผู้โดยสารและการขนสินค้า  ความหนานแน่นที่สนามบินหลัก ๆ ก็จะลดน้อยลงตามไปด้วย โมเดล Point to point นี้ เริ่มฮิตมากในเส้นทางยุโรปและอเมริกามาก่อน โดยเฉพาะกับสายการบิน Low Cost ที่พยายามหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายในการปฎิบัติการที่สูงลิบบินจากสนามบินใหญ่ ๆ รวมไปถึงเส้นทาง Transatlantic ด้วย ตอนนี้ในเอเชียก็เองถือว่า ค่อย ๆ เริ่ม ครับ แต่ในอนาคตคงจะเห็นชัดกันมากขึ้นไปอีก แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 50 16:53:09 จากคุณ : shion - [ 25 ก.ค. 50 16:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้วว  คุณ shion สอนรึป่าวครับผม จากคุณ : zez@ - [ 25 ก.ค. 50 23:01:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 K. shion...เก่งมากมากเลยคะ...แจ่มแจ้งคะ แปะ...แปะ...แปะ... จากคุณ : The sea - [ 26 ก.ค. 50 13:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอารูปมาให้ดูเพิ่มเติมครับ จากคุณ : shion - [ 26 ก.ค. 50 14:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ใช่แค่การบินนะครับ จริง ๆ ในการบริหารองค์กรก็มีระบบ Hub and Spoke เหมือนกันในบางตำรา ซึ่งจริง ๆ ก้คือการบริหารแบบ Top Down หรือบนลงล่างแบบ พีรามิด นั่นเอง แต่กับองค์กรใหม่ ๆ ระบบนี้จะเริ่มลดน้อยลง คือคงตำแหน่ง ๆ ต่างตาม Title หรือ Rank ไว้ แต่พยายามลดขั้นต่าง ๆ หรือ Hierarchy ลง ทุกคนสามารถพุดคุยกันได้หมด ผ่านสิ่งประดิษฐ์สุดวิเศษแห่งศตวรราก็คือ อีเมล์ นั่นเอง พอปีรามิดเตี้ยลง ๆ เรื่อย ๆ ในที่สุดก็จะกลายเป็นองค์กรที่เรียกว่า Flat Organisation ครับ จากคุณ : shion - [ 26 ก.ค. 50 14:59:26 ]