 |
Thai airasia ทำเรื่องอีกแล้ว โหลดกระเป๋าใส่ปืนไปกับสายพานลำเลียงขึ้นเครื่อง เหอๆๆ
ไม่ได้จะมาดิสเครดิสสายการบินนี้แต่อย่างใด แต่พอลองคิดถึงผลกระทบที่จะตามมา หากแก้ปัญหาไม่ทัน อะไรจะเกิดขึ้น คงไม่ใช่แค่วุ่นวายกันที่สุวรรณภูมิอย่างเดียวแน่ๆ
เหตุเกิดเมื่อเช้านี้ ไฟล์ท สุวรรณภูมิ นราธิวาส
ผู้โดยสารไปเช็คอินที่เคาน์เตอร์ โดยมีพนักงานรับเช็คอินสองคน (วันนี้ดีนะ เปิดเคาน์เตอร์เช็คอินแล้วเปิดป้ายแสดงด้วยว่าเช็คอินเที่ยวบินไหน ไม่เหมือนคราวก่อน เปิดเคาน์เตอร์เช็คอิน แต่ไม่เปิดป้าย มีแต่จอดำๆ ให้ผู้โดยสารเดาเอาเอง พอไปถามพนักงาน ก็หันมาตวัดสายตาพิฆาตใส่ เขียวๆ เหลืองๆ พร้อมบอกว่าข้างๆ ด้วยน้ำเสียงห้วนราวมะนาวหน้าร้อนขาดน้ำ) คนหนึ่งทำหน้าที่คีย์ข้อมูล อีกคนรับประเป๋าวางบนสายพานตามปกติ
แต่มันไม่ปกติก็ตรงที่ว่า ผู้โดยสารเข้าไปแล้วแจ้งว่า มีปืนนะครับ เพื่อที่จะได้ทำเรื่องให้เจ้าหน้าที่ส่วนรับผิดชอบมาจัดการกับปืนและเครื่องกระสุนจำนวนนี้ไป แต่พนักงานรับว่า ครับๆ วางเลยครับ (หมายถึงให้วางกระเป๋าบนสายพาน
ทีนี้คนไปส่งกับผู้โดยสารก็ย้ำอีกครั้ง มือก็ถือกระเป๋าไว้ ไม่ยอมวาง ไม่วางว่า มีปืนนะครับ/นะคะ ก็รับคำตามเดิม ครับๆ วางเลยครับ
ก็ย้ำไปอีกรอบ มีปืนนะคะ คำตอบก็เหมือนเดิม ครับๆ วางเลยครับ พร้อมใบหน้าไม่รับแขกขึ้นเรื่อยๆ (รู้สักจะเป็นเอกลักษณ์ไปแล้วนะคะ สำหรับที่นี่ ไปกี่ทีๆ หน้าไม่เคยรับแขก แถมเสียงยังเขียวอีกต่างหาก)
คราวนี้พ่อเรากับน้องเลยงงหนักเลยว่าทำไมที่นี่ทำแบบนี้กัน ปกติการเอาอาวุธขึ้นอากาศยานมันมีกฏระเบียบให้ปฏิบัติอยู่ไม่ใช่หรือ? ต้องทำเรื่องกับเจ้าหน้าที่ ส่งปืนให้เขา แล้วเราก็ไปเข้าเกทเพื่อขึ้นเครื่อง ไม่ใช่การโหลดไปแบบนี้แน่ๆ เสียงเขียวแล้วนะ แถมมองมาแบบว่าเราไม่รู้เรื่องอีก
คราวนี้เลยวางไปค่ะ กระเป๋าก็ไหลไปตามสายพาน พร้อมนั้นเจ้าหน้าที่ที่จะมาทำเรื่องเกี่ยวกับการนำอาวุธขึ้นเครื่องบินก็วิ่งมาหา ถามหาปืนว่าอยู่ไหนครับ จะได้ทำเรื่อง ซึ่งกระตือรือร้นมาก อยากขอชมเลยว่าเร็วมากๆ ไม่ถึงสองนาทีก็มาถึงแล้ว น้องสาวเราหน้างอเลย บอกว่า เขาให้โหลดไหลไปตามสายพานแล้ว
วุ่นวายสิคะทีนี้ ต้องค้นกระเป๋ากันจ้าละหวั่น วุ่นทั้งเจ้าหน้าที่การท่าฯ วุ่นทั้งตำรวจ ต้องกะเกณฑ์คนมาอีกจนนวนเท่าไรเพื่อหากระเป๋าใบนั้น แล้วสายพานลำเลียงกระเป๋าที่สุวรรณภูมิทุกท่านคงนึกถึงการทำงานออกใช่ไหมคะ ว่าผลกระทบที่ตามมาจะเป็นเช่นไร
ผ่านไปนับชั่วโมงกว่าจะหากระเป๋าใบนั้นเจอ ทั้งที่ทำเรื่องแค่ไม่ถึงห้านาที ขณะนั้นเจ้าหน้าที่ให้ไปเรียกพนักงานเคาน์เตอร์เช็คอินมาคุย ว่าทำไมผู้โดยสารแจ้งว่ามีปืนแล้ว คุณยังทำแบบนี้ รู้ไหมคะว่าเขาพูดว่าอะไร เขาบอกว่า
ก็ผู้โดยสารไม่แจ้งให้ทราบ เล่นเอาคนฟังจี๊ดเลยค่ะ น้องเราก็ไม่ยอมหรอก เพราะทางเราย้ำหลายครั้งมากนะคะ ว่ามีปืน ก็ยังให้ทำแบบนี้อีก เลยพูดแทรกขึ้นมาทันที
แจ้งแล้วค่ะ หลายครั้งด้วย แล้วก็ไม่ใช่พนักงานคนนี้ เป็นอีกคนหนึ่ง คนนี้เขาก้มหน้าคีย์ข้อมูล ทางเจ้าหน้าที่รับปืนก็ให้ไปเรียกอีกคนมาคุย ว่าทำไมทำแบบนี้ แล้วก็บอกให้ขอโทษผู้โดยสารที่ทำให้เสียเวลา
แล้วยังไงรู้ไหมคะ เขาไม่ขอโทษ ยังลอยหน้าลอยตาเฉยอีกต่างหาก เดือดร้อนอีกคนหนึ่ง (คนแรก) ต้องมาขอโทษแทน ซึ่งทางเราคิดว่า เขาไม่ควรต้องมารับผิดขณะที่ไม่ใช่ความผิดของเขานะ เท่านั้นยังไม่พอค่ะ พนักงานคนเดิมที่ไม่ยอมขอโทษ ยังมีหน้ามาบอกอีกว่า อีกสิบนาทีประตูจะปิด รีบหน่อยนะ
แทนที่จะสำนึกผิดที่ต้องทำให้คนทำงานอีกกี่สิบคนมีงานเพิ่มขึ้น แทนจะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นอีกตั้งมาก สนามบินใหญ่ขนาดนั้นเขาคงไม่ว่างมาคอยวิ่งวุ่นตามกระเป๋าทุกวัน ตำรวจอีกกี่นายวิ่งหน้าเริด กระเป๋ากี่ใบหากต้องหยุดสายพานลำเลียงจะไปขึ้นเครื่องไม่ทัน ผลกระทบมันตามมาเป็นลูกโซ่ แต่คนทำผิดพลาดกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
เราก็คนนะ กำลังอารมณ์ร้อน เจอแบบนี้เข้าไปอดของขึ้นไม่ได้หรอกค่ะ สะเพร่า ไม่รับผิด ทั้งๆ ที่คนเดือดร้อนมากมาย ยังมาบอกแบบนี้อีก ถ้าสมมุติว่าพ่อเราตกเครื่องจริงๆ วันนั้น ทั้งๆ ที่เช็คอินตั้งแต่แปดโมง เผื่อเวลาเป็นชั่วโมงแล้ว เพราะความผิดของการทำงานแบบนี้ เราว่าทางสายการบินน่าจะพิจารณาพนักงานหน้าเคาน์เตอร์หลายๆ คนได้แล้วละคะ
เราคิดนะ ว่าจริงๆ แล้วทางสายการบินมิใช่หรือ ที่ต้องแจ้งไปทางเกทว่ามีเหตุฉุกละหุก ทำให้ผู้โดยสารยังไปขึ้นเครื่องไม่ได้ เพราะความผิดพลาดนี้ๆๆๆ แต่ยังมาพูดแบบนี้อีก เราว่าเหมือนการปัดความรับผิดชอบยังไงไม่รู้
ที่พูดมาทั้งหมด ก็แค่อยากให้ทางผู้บริหารหรือหลายๆ ฝ่ายจัดการและดูแลบ้าง เพราะเรื่องพนักงานหน้าเคาน์เตอร์นี่ มันไม่ใช่ครั้งแรก และเราก็ไม่ได้เจอครั้งแรกด้วย หลายๆ ครั้ง คุณคิดว่าบินไปที่นั่น คุณไม่มีคู่แข่งหรือไง เพราะบินสายการบินเดียว ยังไงผู้โดยสารก็ขึ้นที่นั่น แล้วถ้าหากว่าวันหนึ่ง มีอีกสายการบินมาบินล่ะ เขามีทางเลือกเพิ่มขึ้น แม้บางทีราคาอาจสูงกว่า แต่คนบางคน เขาซื้อความสบายกายและสบายใจในเวลาเดียวกัน จ่ายมากกว่าหน่อย ไม่ต้องมาจู้จี้ อารมณ์เสีย คุณคิดว่าเขาจะเลือกทางไหน
อีกอย่าง มาลองคิดเล่นๆ กับคำพูดน้องเรา เรารู้ว่าน้องพูดไปตามอารมณ์ ตอนที่คุยกันว่าถ้ามันเกิดผิดพลาดขึ้นมาจะทำยังไง กับประโยคที่ว่า ก็แค่ระเบิดตู้มต้าม คนตาย สนามบินและสายการบินดัง อาจจะดูเว่อร์ไปหน่อย แต่อุบัติเหตุมันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
ขนาดอาวุธพวกมีดบางอัน ยังผ่านเครื่องตรวจจับแล้วผู้โดยสารที่ลืมว่ามีอยู่ในกระเป๋า สามารถพกขั้นไปใน cabin ได้เลย แล้วกับกระเป๋าที่มีปืนพร้อมด้วยกระสุน โหลดไปตามสายพาน โชคร้ายเกิดผ่านเครื่องตรวจโหลดเข้าใต้ท้องเครื่องที่ทราบกันอยู่ว่าสภาพความดันอากาศเป็นอย่างไร อะไรจะเกิดขึ้นกับปืน อะไรจะเกิดกับกระสุนปืน และอะไรจะเกิดกับเครื่องบินและผู้โดยสารทั้งหมดในลำนั้น!!!
เราคิดในฐานะเราเป็นแค่ผู้โดยสาร ไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับการทำงานของอากาศยาน เราเลยนึกดูเล่นๆ แต่ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ก็ช่างเถอะ แค่อยากให้คิดกันเท่านั้นแหละ
ที่มาพูดทั้งหมด ไม่ได้อยากดิสเครดิตสายการบินนี้ (แต่ถ้ามีทางเลือก ไม่ใช่สายการบินเดียวที่บินไปบ้านก็คงไม่ใช้บริการ) แต่อยากให้คิดกันบ้าง ความผิดพลาดเพราะสะเพร่าและไม่ใส่ใจของคนบริการเล็กๆ น้อยๆ ผลที่ตามมามันมากมายแค่ไหน
[b]มันไม่น้อยเท่ากับเปล่งออกมาว่า 'ขอโทษ'แล้วจะหายนั่นละ[/b]
จากคุณ :
ผู้โดยสารคนหนึ่ง
- [
5 ก.ย. 50 15:24:16
A:58.137.5.153 X: TicketID:104281
]
|
|
|
|
|
|
