ก่อนอื่นผมต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้สูญเสียกับเหตุการณ์ครั้งนี้
ผมเองกว่าจะหลับตาลงก็ปาเข้าไปวันที่สามแล้ว
เราบอบช้ำกันมากแต่พวกเรายังสู้
เรายังต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด
ถึงน้องบางคนยังยืนไหว้ขอบคุณผู้โดยสารทั้งน้ำตา
แต่เราก็เต็มใจที่จะทำหน้าที่นี้ต่อไปให้ดีที่สุด
พวกเราติดตามข่าวสารต่างๆซึ่งบางเรื่องก็จริง แต่บางเรื่องก็ไม่จริงเลย แต่เราก็ไม่มีโอกาสอธิบาย ข่าวบางสื่อบอกว่า
"แล้วลูกเรือหายไปไหนหมด" มันเจ็บที่อกจนน้ำตาไหลออกมา
ผมเชื่อเหลือเกินว่าลูกเรือเที่ยวบินนั้นได้ทำหน้าที่ทุกอย่างสุดความสามารถแล้ว
...................เค้าทำดีที่สุดแล้ว
วันนี้ลงจากไฟล์มาเจอหนังสือพิมส์บอกว่า
"สนามบินภูเก็ตเฮี้ยนแล้ว"
อะไรสักอย่างอ่านแล้ว สลดใจครับ
เค้าไม่คิดถึงจิตใจคนที่สูญเสียเลยเหรอ
ในขณะที่บางคนบอกว่าเค้าไปดีแล้วไปสู่สุขคติแล้ว
แต่บางคนกลับบอกว่าเค้า.................เฮ้อออ
ผมไม่อยากเขียนจริงๆ
อีกข่าวบอกประมาณว่า ผู้เสียชีวิตได้ซื้อตั๋วกับเคทีซี โชคดีได้ ยี่สิบล้าน
คุณว่าเค้าจะดีใจมั๊ยที่ได้เงินจำนวนนั้นแล้วแลกกับชีวิตคนที่เค้ารัก
ผมว่าต่อให้ร้อยล้านก็ไม่มีใครแลกหรอกครับ....อยากวอนให้สื่อช่วยคิดถึงจิตใจคนที่สูญเสียบ้างนะครับ
ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้เพื่ออยากให้เหตุการณ์นี้เป็นอุทาหรณ์ให้ผู้โดยสารท่านอื่นได้ตระหนักถึงเรื่องความปลอดภัยบนเรื่องบิน
อยากให้ท่านได้ตระหนักถึงสิ่งที่ลูกเรือร้องขอให้ทำ
แทนที่จะพยายามวิเคาระห์ว่านั่งตรงไหนปลอดภัยที่สุด เครื่องแบบไหนปลอดภัยที่สุด
ใครผิด
ใครเป็นคนทำ
นักบินประเทศไหนแย่
เครื่องรุ่นไหนเสี่ยง
อายุเครื่องสายการบินไหนเก่าสุด
สนามบินไหนไม่ได้มาตรฐาน
มันเป็นปัจจัยภายนอกที่เราเองก็ควบคุมไม่ได้
เราขึ้นเครื่องบินเราไม่รู้หรอกว่านักบินเป็นคนชาติอะไร เป็นใคร นิสัยอย่างไร มีชัวโมงบินกี่ชั่วโมง
อากาศข้างหน้าจะเป็นยังไง สนามบินได้มาตรฐานรึปล่าว
แต่สิ่งที่คุณจะป้องกันได้ถึงจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ก็เป็นโอกาสที่จะทำให้คุณเอาชีวิตรอดในนาทีวิกฤตที่ผมภาวนาทุกค่ำคืนว่าไม่อยากให้เกิดอีก
ก็คือการเตรียมตัวเองให้พร้อม
1. ก่อนขึ้นเครื่องบินโปรดตรวจสอบสัมภาระของท่านให้ดี
เอาของตัวติดตัวเฉพาะที่จำเป็นเท่านั้น
การเสียค่าน้ำหนักเพิ่มไม่ทำให้เราต้องเสียเงินมากเท่าไหร่นะครับเพราะฉะนั้นอะไรที่ไม่จำเป็นโหลดเถอะครับ
2. บางคนอาจเห็นว่าไม่สำคัญแต่ความรู้สึกผมการแต่งกายขึ้นเครื่องบินควรจะแต่งการให้เราคล่องตัว
เพราะบางครั้งหากเราใส่กระโปรงยาว ส้นสูง หมวก หรืออุปกรณ์อะไรมากๆ หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นอาจเป็นอุปสรรคกับตัวเราเองก็ได้
อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ
3. ช่างสังเกตุ การเป็นคนช่างสังเกตุทำให้เราสามารถเห็นความผิดพลาดอะไรได้มากมาย
ถึงแม้ทางสายการบินต่างๆจะมีมาตรฐานความปลอดภัยที่สูงสุดแต่ก็ไม่เสียหายหากท่านจะสงสัยว่าทำไมตรงนี้มีรอยแตก ได้กลิ่นอะไรมั๊ย ทำไมเสียงแปลกๆ
ทำไมที่นั่งแบ่งไม่เท่ากัน เมื่อกี้เห็นควันตรงปีก ท่านถามลูกเรืออย่างผมได้
ผมเองก็จะได้เช็คก็เพอร์เซอร์อีกครั้งเพื่อความปลอดภัย
4.เมื่อขึ้นเครื่องมาแล้ว การมองว่าเครื่องนี้มีทางออกได้กี่ทาง ตรงไหนบ้าง
เรานั่งตรงนี้ ทางออกฉุกเฉินอยู่ตรงไหน ห่างจากเรากี่แถว นับไว้ในใจ ถ้าเกิดอะไรขึ้นข้างในมีควันเราเอาเสื้อคลุมไว้ แต่มือเราก็นับแถวเก้าอี้ไปยังทางออกได้
ข้างหน้าเราเป็นใคร ข้างหลังเราเป็นใคร หากเกิดอะไรที่เราช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เราก็จะได้ขอให้เค้าช่วย
5. เมื่อลูกเรือประกาศปิดโทรศัพท์ ขอความร่วมปิดจริงๆ ถึงแม้จะไม่มีหลักฐานว่าสัญญาณโทรศัพท์จะทำให้เกิดอุบัติเหตุ แต่ผมเองก็ไม่อยากให้ใครต้องเป็นคนพิสูจน์ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
บางท่านบอกว่าเครื่องยังไม่ขึ้นทำไมต้องปิด ผมขอเรียนให้ท่านทราบว่า ถึงแม้ครื่องจอดอยู่ แต่ในห้องนักบิน นักบินกำลังติดต่อกับหอบังคับการบินเรื่องข้อมูลต่างๆ
บางครั้งสัญญาณจากโทรศัพท์มือถืออาจทำให้นักบินได้รับข้อมูลที่ผิดพลาดมาก็ได้ครับ
ในระหว่างเครื่องจะจอดก็เช่นกันให้รอให้สัญญาณแจ้งรัดเข็มขัดดับก่อน
จึงค่อยปลดเข็มขัด เพราะหากเครื่องยังไม่นิ่งสัญญาณยังไม่ดับ อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ
ส่วนโทรศัพท์เราจะประกาศให้ท่านใช้หลังออกจากเครื่องบิน ถึงแม้ว่าเครื่องจะจอดแล้ว ประตูเปิดผู้โดยสารกำลังลงแต่หากเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้นมา
ท่านจะไม่มีทางรู้เลยครับ
หากท่านพูดว่าท่านขอคนเดียวได้มั๊ย จำเป็นจริงๆ แล้วหากผู้โดยสารท่านอื่นเห็น ขอใช้บ้าง ถ้าใช้กันทั้งลำ การสื่อสารที่จำเป็นระหว่างลูกเรือหรือกัปตัน
กับผู้โดยสารก็จะล้มเหลวโดยปริยาย
เพราะฉะนั้นอย่าว่าหรือทำสีหน้าไม่พอใจกันอีกเลยนะครับ หากคราวหน้าลูกเรือแนะนำให้ปิดโทรศัพท์ ถึงเราจะไม่มีทางรู้ว่าท่านปิดจริงหรือไม่
แต่อยากให้คิดอยู่ในใจเสมอว่า เพื่อความปลอดภัยของตัวท่านเองเป็นสำคัญ ปิดเถอะครับ
6. ขณะสาธิตอุปกรณ์การช่วยเหลือในกรณีฉุกเฉิน
อยากให้ตั้งใจดูจริงๆนะครับ เพราะนี่คือสิ่งที่ช่วยชีวิตคุณได้ หนังสือพิมพ์รอก่อน โทรศัพท์ค่อยคุย ง่วงนอนแค่ไหนก็ขอให้ฝืนดู เพราะมันสำคัญที่สุด
6.1 เข็มขัดนิรภัย ถึงแม้จากเหตุการณ์ของสายการบินผมจะมีผู้เสียชีวิตขณะนั่งรัดเข็มขัด ซึ่งบางท่านอาจคิดว่า ท้ายที่สุดมันก็ไม่ได้ช่วยอะไร แต่มองในแง่ของการพิสูจน์ศพ บางท่านในเที่ยวบินนั้นได้กระเด็นออกจากที่นั่งเนื่องจากไม่รัดเข็มขัด ทำให้ไม่ทราบว่านั่งที่ไหน กับท่านที่นั่งรัดเข็มขัดกับที่เราสามารถตรวจสอบกับสายการบินได้ว่าผู้โดยสาร 23A ชื่ออะไร เป็นใคร
ในกรณีอื่น หากเครื่องบินเกิดเสียหลัก
ในเคบินจะเกิดแรงกระชากอย่างรุนแรง
เข็มขัดนิรภัยเป็นสิ่งเดียวที่จะรั้งเราเอาไว้
และผมขอแนะนำว่าหากเกิดกรณีนั้นจริงให้ท่าน
"ก้มหัวลงให้ต่ำที่สุด หรือจับข้อเท้าไว้ แล้วรอจนเครื่องจอดสนิท ถึงจะทำการอพยพ" หากลูกเรืออย่างพวกเรายังมีสติ เราจะเป็นคนสุดท้ายที่ลงจากเครื่องครับ..เราสัญญา
การลองปลดเข็มขัดใส่เข็มขัดก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายครับ จะทำให้เราชินมือ
แล้วกรุณาปรับเข็มขัดให้อยู่ใต้สะดือและแน่นพอดีตัว เพราะหากท่านคาดหลวมๆเพื่อหลอกลูกเรือ(เหมือนเอาเข็มขัดนิรภัยรถมาทาบ อกหลอกตำรวจ)มันก็ช่วยอะไรไม่ได้นะครับ
7. หน้ากากอ๊อกซิเจน จะอยู่เหนือที่นั่งของท่านนะครับ หากระบบความกดอากาศในเคบินเปลี่ยน
ท่านสามารถใช้หายใจได้ อาจมีกลิ่นไหม้ แต่นั่นคือกลิ่นสารเคมีที่ทำปฏิกิริยากัน ไม่มีอันตรายแต่อย่างใดครับ
อีกอย่าง แนะถ้าท่านมากับลูก หรือคนชราสิ่งที่ถูกต้องคือใส่ให้ตัวเองก่อนนะครับ
แล้วค่อยใส่ให้กับคนอื่น เพราะหากเราใส่ให้ลูก เสร็จเราหมดสติ เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรเราไม่รู้ อาจเลวร้ายกว่านี้ เด็กก็อาจเป็นอันตรายได้ครับ
8. เสื้อชูชีพอยู่ใต้ที่นั่งของท่าน การเอามือคลำดูก็เป็นการตรวจสอบความปลอดภัยอีกครั้งครับ หากไม่มี ท่านจะได้บอกลูกเรือได้ เพราะหากเกิดเหตุฉุกเฉินท่านอาจไม่ทันการณ์ อย่าลืมว่าเมื่อเวลานั้น เสี้ยววินาทีมีค่าที่สุดครับ
9. ทางออกฉุกเฉิน ท่านสามารถสังเกตุได้ตามที่พนักงานชี้ครับ และพนักงานจะชี้ไฟฉุกเฉินบริเวณทางเดินด้วย ขอให้ท่านสังเกตุให้ดี เพราะสิ่งนี้จะพาคุณไปยังทางออกครับ
9.1 สำหรับท่านที่นั่งใกล้ทางออกฉุกเฉิน
พึงตระหนักนะครับว่า ท่านเป็นแรกที่หากเกิดเหตุฉุกเฉินท่านจะสามารถออกได้ก่อน ห้ามนำกระเป๋าหรือสัมภาระวางขวางบริเวณนั้นเด็ดขาดครับ
เพราะอะไรเหรอครับ
หากเกิดเหตุการณืไม่คาดฝันขึ้น ไฟลุกมาจากด้านหลัง พนักงานเปิดประตูให้ท่านหนี แต่ขาท่านไปเกี่ยวกับสายกระเป๋าเป้แล้วท่านล้มลง
คนอื่นสะดุดท่านล้มลงอีก
เหตุการณ์อลม่าน ผู้โดยสารมองล้มกองคาทางออก
ผมคงไม่ต้องบอกนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนั้น เพราะฉะนั้นหากท่านนั้นบริเวณนั้นพยายามทำให้ทางเดินโล่งที่สุดไว้นะครับ
9.2 การอธิบายวิธีการเปิดทางออกฉุกเฉิน
ลูกเรือจะอธิบายวิธีการเปิดให้ท่านฟังพร้อมกับมีแผ่นให้ท่านอ่าน กรุณาศึกษาอย่างละเอียดครับ เมื่อก่อนที่ผมเคยเจอคือ
"ผมขึ้นบ่อย ไม่ต้องพูดแล้ว" หรือ ไม่ยอมฟัง ไม่สนใจ ตรงนี้เราซีเรียสมากครับ หากใครไม่เต็มใจนั่งเราจะย้ายทันที
ถ้าท่านเห็นเหตุการณืที่เกิดกับสายการบินผม ท่านจะเห็นหน้าต่างฉุกเฉินถูกเปิดออกที่บริเวณปีกครับ แล้วผู้โดยสารส่วนนึงก็สามารถออกมาได้
เพราะฉะนั้นผมขอร้องให้ตั้งใจฟังจริงๆครับ กราบข้อร้องจากใจจริง(เพราะผมไม่อยากให้เกิดอะไรร้ายๆขึ้นอีกแล้ว)
หากมีข้อสงสัยถามได้ครับ ทุกสิ่งทุกอย่างถึงแม้จะเล็กๆน้อยๆ แต่ก็เพื่อความปลอดภัยของตัวท่านเองทั้งสิ้นครับ
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 10:23:47
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 10:19:58