Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    อยากให้อุบัติเหตุวันทูโกเป็นเรื่องเตือนใจผู้โดยสาร>>>จากลูกเรือวันทูโกคนหนึ่ง

    ก่อนอื่นผมต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้สูญเสียกับเหตุการณ์ครั้งนี้

    ผมเองกว่าจะหลับตาลงก็ปาเข้าไปวันที่สามแล้ว  
    เราบอบช้ำกันมากแต่พวกเรายังสู้
    เรายังต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด  
    ถึงน้องบางคนยังยืนไหว้ขอบคุณผู้โดยสารทั้งน้ำตา


    แต่เราก็เต็มใจที่จะทำหน้าที่นี้ต่อไปให้ดีที่สุด


     พวกเราติดตามข่าวสารต่างๆซึ่งบางเรื่องก็จริง แต่บางเรื่องก็ไม่จริงเลย แต่เราก็ไม่มีโอกาสอธิบาย  ข่าวบางสื่อบอกว่า



     "แล้วลูกเรือหายไปไหนหมด" มันเจ็บที่อกจนน้ำตาไหลออกมา
    ผมเชื่อเหลือเกินว่าลูกเรือเที่ยวบินนั้นได้ทำหน้าที่ทุกอย่างสุดความสามารถแล้ว  
    ...................เค้าทำดีที่สุดแล้ว



      วันนี้ลงจากไฟล์มาเจอหนังสือพิมส์บอกว่า
     "สนามบินภูเก็ตเฮี้ยนแล้ว"
    อะไรสักอย่างอ่านแล้ว สลดใจครับ  
    เค้าไม่คิดถึงจิตใจคนที่สูญเสียเลยเหรอ
    ในขณะที่บางคนบอกว่าเค้าไปดีแล้วไปสู่สุขคติแล้ว
     แต่บางคนกลับบอกว่าเค้า.................เฮ้อออ
    ผมไม่อยากเขียนจริงๆ
      อีกข่าวบอกประมาณว่า ผู้เสียชีวิตได้ซื้อตั๋วกับเคทีซี โชคดีได้ ยี่สิบล้าน
     คุณว่าเค้าจะดีใจมั๊ยที่ได้เงินจำนวนนั้นแล้วแลกกับชีวิตคนที่เค้ารัก  
    ผมว่าต่อให้ร้อยล้านก็ไม่มีใครแลกหรอกครับ....อยากวอนให้สื่อช่วยคิดถึงจิตใจคนที่สูญเสียบ้างนะครับ


      ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้เพื่ออยากให้เหตุการณ์นี้เป็นอุทาหรณ์ให้ผู้โดยสารท่านอื่นได้ตระหนักถึงเรื่องความปลอดภัยบนเรื่องบิน
    อยากให้ท่านได้ตระหนักถึงสิ่งที่ลูกเรือร้องขอให้ทำ
    แทนที่จะพยายามวิเคาระห์ว่านั่งตรงไหนปลอดภัยที่สุด เครื่องแบบไหนปลอดภัยที่สุด
    ใครผิด
    ใครเป็นคนทำ
    นักบินประเทศไหนแย่
    เครื่องรุ่นไหนเสี่ยง
    อายุเครื่องสายการบินไหนเก่าสุด  
    สนามบินไหนไม่ได้มาตรฐาน  
    มันเป็นปัจจัยภายนอกที่เราเองก็ควบคุมไม่ได้  
    เราขึ้นเครื่องบินเราไม่รู้หรอกว่านักบินเป็นคนชาติอะไร  เป็นใคร นิสัยอย่างไร มีชัวโมงบินกี่ชั่วโมง
    อากาศข้างหน้าจะเป็นยังไง  สนามบินได้มาตรฐานรึปล่าว
      แต่สิ่งที่คุณจะป้องกันได้ถึงจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ก็เป็นโอกาสที่จะทำให้คุณเอาชีวิตรอดในนาทีวิกฤตที่ผมภาวนาทุกค่ำคืนว่าไม่อยากให้เกิดอีก
    ก็คือการเตรียมตัวเองให้พร้อม


       1. ก่อนขึ้นเครื่องบินโปรดตรวจสอบสัมภาระของท่านให้ดี
    เอาของตัวติดตัวเฉพาะที่จำเป็นเท่านั้น
    การเสียค่าน้ำหนักเพิ่มไม่ทำให้เราต้องเสียเงินมากเท่าไหร่นะครับเพราะฉะนั้นอะไรที่ไม่จำเป็นโหลดเถอะครับ

      2. บางคนอาจเห็นว่าไม่สำคัญแต่ความรู้สึกผมการแต่งกายขึ้นเครื่องบินควรจะแต่งการให้เราคล่องตัว
    เพราะบางครั้งหากเราใส่กระโปรงยาว ส้นสูง หมวก หรืออุปกรณ์อะไรมากๆ หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นอาจเป็นอุปสรรคกับตัวเราเองก็ได้
     อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ


      3. ช่างสังเกตุ การเป็นคนช่างสังเกตุทำให้เราสามารถเห็นความผิดพลาดอะไรได้มากมาย  
    ถึงแม้ทางสายการบินต่างๆจะมีมาตรฐานความปลอดภัยที่สูงสุดแต่ก็ไม่เสียหายหากท่านจะสงสัยว่าทำไมตรงนี้มีรอยแตก  ได้กลิ่นอะไรมั๊ย ทำไมเสียงแปลกๆ  
    ทำไมที่นั่งแบ่งไม่เท่ากัน  เมื่อกี้เห็นควันตรงปีก ท่านถามลูกเรืออย่างผมได้
    ผมเองก็จะได้เช็คก็เพอร์เซอร์อีกครั้งเพื่อความปลอดภัย


      4.เมื่อขึ้นเครื่องมาแล้ว  การมองว่าเครื่องนี้มีทางออกได้กี่ทาง ตรงไหนบ้าง
    เรานั่งตรงนี้ ทางออกฉุกเฉินอยู่ตรงไหน ห่างจากเรากี่แถว นับไว้ในใจ ถ้าเกิดอะไรขึ้นข้างในมีควันเราเอาเสื้อคลุมไว้ แต่มือเราก็นับแถวเก้าอี้ไปยังทางออกได้  
       ข้างหน้าเราเป็นใคร ข้างหลังเราเป็นใคร หากเกิดอะไรที่เราช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เราก็จะได้ขอให้เค้าช่วย


     5. เมื่อลูกเรือประกาศปิดโทรศัพท์ ขอความร่วมปิดจริงๆ  ถึงแม้จะไม่มีหลักฐานว่าสัญญาณโทรศัพท์จะทำให้เกิดอุบัติเหตุ  แต่ผมเองก็ไม่อยากให้ใครต้องเป็นคนพิสูจน์ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง  
       บางท่านบอกว่าเครื่องยังไม่ขึ้นทำไมต้องปิด  ผมขอเรียนให้ท่านทราบว่า ถึงแม้ครื่องจอดอยู่  แต่ในห้องนักบิน  นักบินกำลังติดต่อกับหอบังคับการบินเรื่องข้อมูลต่างๆ
      บางครั้งสัญญาณจากโทรศัพท์มือถืออาจทำให้นักบินได้รับข้อมูลที่ผิดพลาดมาก็ได้ครับ
       ในระหว่างเครื่องจะจอดก็เช่นกันให้รอให้สัญญาณแจ้งรัดเข็มขัดดับก่อน
    จึงค่อยปลดเข็มขัด  เพราะหากเครื่องยังไม่นิ่งสัญญาณยังไม่ดับ อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ  
       ส่วนโทรศัพท์เราจะประกาศให้ท่านใช้หลังออกจากเครื่องบิน  ถึงแม้ว่าเครื่องจะจอดแล้ว ประตูเปิดผู้โดยสารกำลังลงแต่หากเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้นมา
     ท่านจะไม่มีทางรู้เลยครับ  
       หากท่านพูดว่าท่านขอคนเดียวได้มั๊ย  จำเป็นจริงๆ แล้วหากผู้โดยสารท่านอื่นเห็น   ขอใช้บ้าง ถ้าใช้กันทั้งลำ การสื่อสารที่จำเป็นระหว่างลูกเรือหรือกัปตัน
       กับผู้โดยสารก็จะล้มเหลวโดยปริยาย
      เพราะฉะนั้นอย่าว่าหรือทำสีหน้าไม่พอใจกันอีกเลยนะครับ หากคราวหน้าลูกเรือแนะนำให้ปิดโทรศัพท์  ถึงเราจะไม่มีทางรู้ว่าท่านปิดจริงหรือไม่  
    แต่อยากให้คิดอยู่ในใจเสมอว่า เพื่อความปลอดภัยของตัวท่านเองเป็นสำคัญ  ปิดเถอะครับ

      6. ขณะสาธิตอุปกรณ์การช่วยเหลือในกรณีฉุกเฉิน
       อยากให้ตั้งใจดูจริงๆนะครับ  เพราะนี่คือสิ่งที่ช่วยชีวิตคุณได้  หนังสือพิมพ์รอก่อน โทรศัพท์ค่อยคุย ง่วงนอนแค่ไหนก็ขอให้ฝืนดู  เพราะมันสำคัญที่สุด

     6.1 เข็มขัดนิรภัย  ถึงแม้จากเหตุการณ์ของสายการบินผมจะมีผู้เสียชีวิตขณะนั่งรัดเข็มขัด ซึ่งบางท่านอาจคิดว่า ท้ายที่สุดมันก็ไม่ได้ช่วยอะไร  แต่มองในแง่ของการพิสูจน์ศพ บางท่านในเที่ยวบินนั้นได้กระเด็นออกจากที่นั่งเนื่องจากไม่รัดเข็มขัด  ทำให้ไม่ทราบว่านั่งที่ไหน  กับท่านที่นั่งรัดเข็มขัดกับที่เราสามารถตรวจสอบกับสายการบินได้ว่าผู้โดยสาร 23A ชื่ออะไร เป็นใคร
     
       ในกรณีอื่น หากเครื่องบินเกิดเสียหลัก
    ในเคบินจะเกิดแรงกระชากอย่างรุนแรง
    เข็มขัดนิรภัยเป็นสิ่งเดียวที่จะรั้งเราเอาไว้
    และผมขอแนะนำว่าหากเกิดกรณีนั้นจริงให้ท่าน
      "ก้มหัวลงให้ต่ำที่สุด หรือจับข้อเท้าไว้  แล้วรอจนเครื่องจอดสนิท ถึงจะทำการอพยพ"  หากลูกเรืออย่างพวกเรายังมีสติ เราจะเป็นคนสุดท้ายที่ลงจากเครื่องครับ..เราสัญญา

       การลองปลดเข็มขัดใส่เข็มขัดก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายครับ จะทำให้เราชินมือ  
    แล้วกรุณาปรับเข็มขัดให้อยู่ใต้สะดือและแน่นพอดีตัว เพราะหากท่านคาดหลวมๆเพื่อหลอกลูกเรือ(เหมือนเอาเข็มขัดนิรภัยรถมาทาบ อกหลอกตำรวจ)มันก็ช่วยอะไรไม่ได้นะครับ

     7.  หน้ากากอ๊อกซิเจน จะอยู่เหนือที่นั่งของท่านนะครับ  หากระบบความกดอากาศในเคบินเปลี่ยน
    ท่านสามารถใช้หายใจได้  อาจมีกลิ่นไหม้ แต่นั่นคือกลิ่นสารเคมีที่ทำปฏิกิริยากัน ไม่มีอันตรายแต่อย่างใดครับ
      อีกอย่าง  แนะถ้าท่านมากับลูก หรือคนชราสิ่งที่ถูกต้องคือใส่ให้ตัวเองก่อนนะครับ
    แล้วค่อยใส่ให้กับคนอื่น เพราะหากเราใส่ให้ลูก เสร็จเราหมดสติ เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรเราไม่รู้ อาจเลวร้ายกว่านี้ เด็กก็อาจเป็นอันตรายได้ครับ

      8.  เสื้อชูชีพอยู่ใต้ที่นั่งของท่าน  การเอามือคลำดูก็เป็นการตรวจสอบความปลอดภัยอีกครั้งครับ หากไม่มี  ท่านจะได้บอกลูกเรือได้  เพราะหากเกิดเหตุฉุกเฉินท่านอาจไม่ทันการณ์ อย่าลืมว่าเมื่อเวลานั้น เสี้ยววินาทีมีค่าที่สุดครับ


     9. ทางออกฉุกเฉิน ท่านสามารถสังเกตุได้ตามที่พนักงานชี้ครับ และพนักงานจะชี้ไฟฉุกเฉินบริเวณทางเดินด้วย ขอให้ท่านสังเกตุให้ดี เพราะสิ่งนี้จะพาคุณไปยังทางออกครับ
       9.1 สำหรับท่านที่นั่งใกล้ทางออกฉุกเฉิน  
    พึงตระหนักนะครับว่า    ท่านเป็นแรกที่หากเกิดเหตุฉุกเฉินท่านจะสามารถออกได้ก่อน ห้ามนำกระเป๋าหรือสัมภาระวางขวางบริเวณนั้นเด็ดขาดครับ
                 เพราะอะไรเหรอครับ
      หากเกิดเหตุการณืไม่คาดฝันขึ้น ไฟลุกมาจากด้านหลัง พนักงานเปิดประตูให้ท่านหนี  แต่ขาท่านไปเกี่ยวกับสายกระเป๋าเป้แล้วท่านล้มลง
    คนอื่นสะดุดท่านล้มลงอีก
    เหตุการณ์อลม่าน ผู้โดยสารมองล้มกองคาทางออก
    ผมคงไม่ต้องบอกนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนั้น  เพราะฉะนั้นหากท่านนั้นบริเวณนั้นพยายามทำให้ทางเดินโล่งที่สุดไว้นะครับ

       9.2 การอธิบายวิธีการเปิดทางออกฉุกเฉิน
       ลูกเรือจะอธิบายวิธีการเปิดให้ท่านฟังพร้อมกับมีแผ่นให้ท่านอ่าน  กรุณาศึกษาอย่างละเอียดครับ   เมื่อก่อนที่ผมเคยเจอคือ
       "ผมขึ้นบ่อย ไม่ต้องพูดแล้ว"  หรือ ไม่ยอมฟัง ไม่สนใจ ตรงนี้เราซีเรียสมากครับ หากใครไม่เต็มใจนั่งเราจะย้ายทันที
        ถ้าท่านเห็นเหตุการณืที่เกิดกับสายการบินผม ท่านจะเห็นหน้าต่างฉุกเฉินถูกเปิดออกที่บริเวณปีกครับ แล้วผู้โดยสารส่วนนึงก็สามารถออกมาได้

       เพราะฉะนั้นผมขอร้องให้ตั้งใจฟังจริงๆครับ  กราบข้อร้องจากใจจริง(เพราะผมไม่อยากให้เกิดอะไรร้ายๆขึ้นอีกแล้ว)
    หากมีข้อสงสัยถามได้ครับ  ทุกสิ่งทุกอย่างถึงแม้จะเล็กๆน้อยๆ แต่ก็เพื่อความปลอดภัยของตัวท่านเองทั้งสิ้นครับ

    แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 10:23:47

    แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 10:19:58

    จากคุณ : airbusboy - [ 20 ก.ย. 50 22:05:22 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom