ความคิดเห็นที่ 1 เป็นกำลังใจให้ครับ....... ยกนี้แพ้น็อค......ยกหน้าคว้าแชมป์โลก..... หมั่นซ้อมเข้านะครับ.....อ้อ! บอกคุณพ่อคุณแม่ไปตรงๆเลยครับ...เราลูกผู้ชาย.... ผมเชื่อว่าท่านจะให้กำลังใจคุณ...ให้สู้ต่อ... จากคุณ : สู้ต่อไป...ทาเคชิ... (คุณภาค) - [ 24 ต.ค. 50 14:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คนเราพลาดกันได้ ตั้งสติไว้นะคะ แล้วรอคุณพ่อ คุณแม่กลับมาค่อยเรียนให้ท่านทราบ ท่านอาจจะเสียใจแต่คุณก้อตั้งใจที่จะแก้ตัวตัวใหม่ คิดว่าความตั้งใจของคุณ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านจะเข้าใจ และเป็นกำลังใจให้คุณต่อไปค่ะ   อย่าเพิ่งท้อนะคะ จากคุณ : norijang - [ 24 ต.ค. 50 14:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ให้กำลังใจเหมือนกัน เพื่อนเราก็โดนรีไทร์ แต่คนละคณะกับ จขกท. ทุกวันนี้ก็ไปสอบเรียนที่ใหม่ ก็เรียนจบ เอาประสบการณ์ครั้งนี้ไปใช้ค่ะ แล้วจะรู้ว่าตัวเรา ต้องปรับตัวกับสิ่งใดบ้าง สู้ๆ ค่ะ   ..เส้นทางยังอีกยาวไกล.. จากคุณ : ต้นไม้ ปลอดไวรัส - [ 24 ต.ค. 50 14:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ได้เลยน้อง..... คนที่เขาประสพความสำเร็จในชีวิต..มากมายหลายล้านคน  ก็ไม่ได้มีปริญญานะครับ ใบปริญญาแค่เป็นใบเบิกทาง..... พักก่อนสักครู่....ค่อยเริ่มใหม่...อย่าลืมถ่ายทอดให้คุณพ่อ คุณแม่ทราบด้วยล่ะ กำลังใจที่ดี..มาจากครอบครัวครับ จากคุณ : Art999. - [ 24 ต.ค. 50 14:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อเช้าดูเรื่องเล่าเช้านี้ เห็นมีหนังสืออยู่เล่มหนึ่งเค้านำเสนอ ประมาณว่า เรน....เคยไปสมัครร้องเพลงกะค่ายเพลงโดนปฎิเสธไป 19 ครั้ง โทมัส เอดิสัน กว่าจะประดิษฐ์ หลอดไฟ (มั้ง)ได้สำเร็จทดลองเป็นร้อยๆครั้ง แม้กระทั่งไมเคิล จอร์แดน เคยชู๊ดโทษพลาดถึง 9พันกว่าครั้ง หลากหลายคนดังทั่วโลก ที่พลาดและประสบความสำเร็จน่ะ อยากให้น้องไปหาอ่านน่ะ พี่ว่า มันจะเสริมความรู้สึก มุ่งมั่น พร้อมต่อสู้กับความสำเร็จใน วันข้างหน้า คนเราพลาดแล้ว เริ่มใหม่ได้ เหมือนสโลแกนกิฟฯ ที่ว่า... หมดแล้วซื้อซ้ำได้... ไม่ต้องกังวลคับ มุ่งมั่นใหม่ รักษาสุขภาพ ทานอาหารให้ถูกต้องสุขลักษณะ นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ อ่าน คอลัมษณ์ คุณหมอนพพร ทุกวัน เท่านี้แหละคับ! เคล็ดลับไปสู่ความสำเร็จ จากคุณ : เสี่ย ศักดิ์ดา (กบฎ ความเครียด) - [ 24 ต.ค. 50 14:49:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นกำลังใจให้คับ ผมก็ติด F มาเหมือนกัน ล้มแล้วต้องลุกให้ได้นะคับ พยายามเข้านะคับ เข้าใจความรู้สึกคุณ จขกท. แอบขำ เสี่ย ศักดิ์ดา คอลัมภ์ คุณหมอนพพร เกี่ยวมั้ยนั่น จากคุณ : ปลาวาฬลงพุง - [ 24 ต.ค. 50 14:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราโดนรีไทร์ แต่เราก็ไม่เคยรีไทร์ตัวเราเองนี่นา ทำไมจะต้องเร่งเดินให้ถึง ในเมื่อข้างทางถ้าแวะพักก็อาจเจอสิ่งสวยงามซ่อนอยู่ ยังไงก็ถึงปลายทางพร้อมกันนะ แต่ก่อนไม่เคยยอมรับ ไม่เคยเข้าใจ พอน้าเติบโตขึ้นถึงได้รู้ว่า ชีวิตไม่ได้มีรูปแบบเดียว เป็นกำลังใจให้จ่ะ จากคุณ : behind the lines - [ 24 ต.ค. 50 14:59:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 บังเอิญที่บ้านรับแต่ มติชน ซะด้วยสิครับ เลยไม่มีหมอนพพรให้อ่าน อะครับเสี่ย จากคุณ : pongpath202 - [ 24 ต.ค. 50 15:06:28 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นใจมากค่ะ เพราะสมัยเรียนเคยมีเพื่อนสนิทถูกรีไทร์ ยิ่งถ้าอยู่ปี3-4 แล้ว ยิ่งน่าเห็นใจมาก ๆ จริง ๆอยากให้มหาลัยให้โอกาสสำหรับคนที่อยู่ปีหลัง ๆ เพราะเหมือนกับตัดอนาคตนักศึกษา  บางคนอาจถึงเสียผู้เสียคนไปเลย   ยังไงก็สู้ต่อนะคะ คนที่เคยล้มเหลวแล้วประสบความสำเร็จก็มีเยอะมากค่ะ เพราะได้บทเรียนที่สอนให้ต้องสู้ ต้องจำ บางคนเสียอีกเคยชนะมาตอนต้น ๆ แต่ก็ล้มเหลวในภายหลัง ขอให้กำลังใจอีกครั้ง อย่าท้อแท้นะคะ จากคุณ : คำฝอย - [ 24 ต.ค. 50 15:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หลายปีก่อน น้องชายของเพื่อนก็ โดนรีไทร์ วิศวะเหมือนกัน เพราะ.............แต่ก็สอบเข้าใหม่ ตั้งใจเรียนจบออกมาทำงานแล้วครับ ส่วนเพื่อนผม พี่ชายน้องคนนั้น ตอนเรียนปีสองก็ ได้F มาวิชาที่สำคัญ ช่วงหลังก็ตั้งใจเรียน ผมว่าประสบการณ์แบบนี้ คนที่ได้รับก็ทุกข์ใจ เป็นธรรมดาแต่ถ้าเราล้มแล้วลุก ทุกคนก็จะภูมิใจ(มากกว่าตัวเราเอง)ตาม..... ก็ขอให้สู้ๆ ครับ ชีวิตต้องต่อสู้และเรียนรู้ ทุกวัน จากคุณ : redPoTatO - [ 24 ต.ค. 50 15:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ก็เสียใจด้วยครับ แต่ก็เป็นก้าวหนึ่งที่ก้าวพลาด ทุกคนมีพลาดกันได้หมดครับ ต่อไปนี้ขอให้คุณประสบความสำเร็จ ขอให้มีความสุขุม รอบคอบ คิดทำสิ่งใดขอให้เป็นสิ่งที่ดี ถูกต้อง และเหมาะสม เสมอๆ ครับ จากคุณ : บันลือ - [ 24 ต.ค. 50 15:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อย่าคิดมากค่ะน้อง  ทำใจเย็นๆ พี่จะเล่าว่า  ตอนนี้แฟนของพี่มีเพื่อนที่ทำงานคนนึง เรียนวิศวะคอมได้ 2 ปีก็ออก ไม่ทราบเหตผลแน่ชัด  แต่ไม่ได้จบปริญญาตรีแน่อน แต่ที่แน่ๆคนคนนี้เป็นคนที่เก่ง Java มากๆ  มากขนาดที่แฟนพี่ยังแอบกลัวได้  ดูสิ  อิทธิฤทธิ์ของคนไม่มีใบปริญญา สิ่งที่จะบอกคือว่า  คือ คนเรา  ล้มได้  แต่ใช่ว่าจะลุกไม่ได้ และบางคน  ลุกแล้ว  ยังเดินก้าวล้ำหน้าคนหลายคนไปได้อีก ขอให้น้องอย่าท้อค่ะ... สู้มาได้ขนาดนี้แล้ว  ครั้งหน้า พี่เชื่อว่าน้องต้องสอบเข้าได้แน่ๆ... จากคุณ : นางมาร"ตัวน้อยๆ" - [ 24 ต.ค. 50 15:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนจบ ม.ปลาย ไปเรียนรามฯ 3 ปี ไปไม่รอด เลยกลับไปเริ่มต้นใหม่ ทุกวันนี้พี่ก็ทำงานได้ดี ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขค่ะ เดี๋ยววันนี้ก็ผ่านไป พรุ่งนี้ดีกว่าแน่นอนเสมอค่ะ สู้นะคะ พี่ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยความเต็มใจค่ะ จากคุณ : JOYJARI - [ 24 ต.ค. 50 15:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ท่ามกลางฝุ่นควัน... เรายังคงต้องก้าวเดินต่อไป โลกยังหมุนไป สิ่งใหม่ๆเกิดขึ้นอยู่ทุกวัน ชีวิตของเราก็เช่นกัน พระอาทิตย์ตกแล้วก็ขึ้นใหม่ ไม่เคยเหนื่อยหน่ายในการทำหน้าที่ และไม่เคยท้อแท้ เหนื่อยนักก็หยุดก่อน เป็นการพักใ้ห้น้ำ สำหรับยกต่อไป การสะดุด... ทำให้เราก้มลงมองสิ่งที่อยู่ใต้เท้าบ้าง แทนการล่องลอยมองตามแต่ความฝัน สิ่งที่ผ่านมาแล้ว คือบทเรียน ให้เราก้าวต่อไป ในทางที่ดีขึ้น ด้วยใจที่เข้มแข็งมากขึ้น ด้วยกายที่แกร่งกล้าขึ้น ด้วยสมองที่มีประสบการณ์มากขึ้น โลกอันสว่างไสว ยังคงรอคอยอยู่ข้างหน้า ด้วยทุนทรัพย์ที่มีอยู่ อันเป็นความรักของพ่อและแม่ เป็นมือคอยพยุง..ที่จะสร้างความเข้มแข็ง สร้างกำลังใจในการลุกขึ้น และก้าวเดินต่อไป คราวนี้ เราจะไม่ล่องลอยมองแต่ความฝัีนเบื้องหน้า แต่เราจะก้มลงมองรอยสะดุดที่เท้า เพื่อการก้าวเดินอย่างระมัดระวัง ไปสู่จุดหมายที่วาดหวังไว้... จากคุณ : *Cookies* - [ 24 ต.ค. 50 15:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สู้ๆ นะคะ เราก็กลัว ๆ จะโดน ก็ได้แต่ภาวนา เพราะมันคือปีสุดท้ายแล้ว เป้นกำลังใจให้คะ จากคุณ : คุณนายแสงจันทร์ - [ 24 ต.ค. 50 15:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เสียใจได้ ท้อใจได้ แต่อย่าถอยเป็นอันขาดครับ จะบอกว่าผมทำงานมาสิบปี เพิ่งจบปริญญาเมื่อปีที่แล้วนี่เอง จากคุณ : ผมชื่อแปลกครับ - [ 24 ต.ค. 50 15:53:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ประสบการณ์สอนให้เราเรียนรู้หลายๆเรื่องนะ อย่า่งน้อยก็ทำให้เราตั้งใจเรียนมากขึ้น เรียนวิศวะใช่มั้ยค่ะ ไม่เป็นไรหรอก เพราะหลายคนที่เรียนวิศวะ ก็ไม่ได้เรียนจบภายใน 4 ปี ยังไงก็ตามทันอยู่แล้ว สู้ๆ จากคุณ : cereal bar - [ 24 ต.ค. 50 16:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผ่านแล้วก็ผ่านไปครับ ถือไว้ว่านี่คือบทเรียน ซึ่งจะทำให้เราสามารถแก้ไขได้ในครั้งหน้าครับ จากคุณ : โอบทะเลไว้ด้วยไอรัก - [ 24 ต.ค. 50 16:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ เอาสิ่งที่ผิดพลาดมาเป็นครู แล้วเรียนรู้จากสิ่งเหล่านั้น ทางเดินข้างหน้าจะได้ราบเรียบมากขึ้นค่ะ จากคุณ : รักปาย (bonpain) - [ 24 ต.ค. 50 16:07:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีเพื่อนเคยretire จากแพทย์เชียงใหม่ แต่ปีต่อมาเค้าเอ็นท์ติดแพทย์รามา ตอนนี้ก็ประสพความสำเร็จดี พี่ว่าชีวิตคนเรามันก็ต้องมีช่วงที่ยากลำบากกันทุกคน แต่เราต้องไม่ท้อ ไม่ยอมแพ้ แล้วเราจะกลับมาได้ และดีกว่าเดิมด้วย  เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : หมอหญิง - [ 24 ต.ค. 50 16:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ี้ทำใจให้สบาย เดี๋ยวแก้ตัวใหม่ สำหรับ ตอนนี้ ทุกข์ไปก็ไม่มีประโยชน์ พูดง่าย ทำยาก เนาะ เข้าใจค่ะ เข้าใจ เข้าคอร์ส ฝึกสมาธิ ช่วยได้ค่ะ สอบถาม ยุวพุทธิกสมาคม เลยค่ะ จากคุณ : gomo - [ 24 ต.ค. 50 16:41:32 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สู้ๆนะครับ ผมคนนึงที่เรียนไม่เก่งเหมือนกันอ่า เกือบๆโดนไทร์ตั้งหลายรอบเหมือนกัน แต่เอาตัวรอด เรียนจบจนรับปริญญามาได้อย่างหวุดหวิด เพิ่งรับปริญญาไป เดือน ก.ค ที่ผ่านมานี่เองครับ ยังไงล้มแล้วต้องสู้ๆนะครับ อย่าเพิ่งท้อถอยก่อนละ ชีวิตเกิดมาก็ต้องสุ้ครับ ถึงจะสามารถยืนอยู่ทัดเทียมกับคนอื่นได้ ถ้าเราไม่สู้เราก็แพ้วันยังค่ำครับ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท มีกำลังใจ และต่อสู้กับอุปสรรคต่อไปนะครับ จากคุณ : Carktui - [ 24 ต.ค. 50 16:46:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 วันนี้ล้ม พรุ่งนี้พัก มะรืนลุกขึ้นยืนได้ คุณจะแข็งแกร่งกว่าใครอีกหลายคนเลย สู้ๆ นะคับ ผมรู้ คุณทำได้!!!!!! จากคุณ : เด็กชายสีฟ้าตาดำๆ - [ 24 ต.ค. 50 16:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ชีวิตคนเรามันก็อย่างนี้แหละครับ ไม่มีใครสมหวังหรือผิดหวังตลอดไป มีสุขก็ต้องมีทุกข์คละเคล้ากันไป ผมรู้ว่าคุณpongpath202 ผิดหวัง แต่ขอให้เก็บไว้เป็นแรงขับ เพื่อจะได้ลุกขึ้นสู้ต่อไป  ชีวิตยังมีเรื่องสนุกๆอีกเยอะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : -อุ่นอารี- - [ 24 ต.ค. 50 16:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมก็เคยโดนไทร์จากพระจอมนะ(ต่อเนื่องปี 1 เลย) แต่เป็นเพราะขี้เกียจเอง หลังจากนั้นไปทำงานบริษัทน้า เป็นลูกน้องพนักงานที่เขามีประสบการณ์อีกทีแต่น้าเจ้าของก็ให้ทำเหมือนลูกชายเขาด้วยคือเรื่องวงในนี่ได้ทำและรู้เกือบหมด ตั้งแต่ขับรถส่งของยันออกงานธุรกิจต่างประเทศกับลูกเขากันแค่ 2 คน ทุกวันนี้จะถามว่าเสียใจมั้ย ใจนึงก็เสียใจเพราะอยากจบที่พระจอม แต่อีกใจนึงก็ดีใจที่ได้ประสบการณ์ทำงานอย่างล้นเหลือ แต่...ที่นีประเทศไทย คนส่วนใหญ่มองที่ใบปริญญาเป็นหลัก งานที่อยากทำและคิดว่าตัวเองทำได้ดีแน่ ๆ แค่จะสมัครเขาก็มองผ่านแล้ว ก็เสียโอกาสไปเยอะเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ทำธุรกิจเล็ก ๆ กับเพื่อนและตามเก็บของราชภัฏอยู่คาดว่าอีก 1-2 เทอมน่าจะจบ เพราะบางวิชาไม่เปิด ถ้าจบเมื่อไหร่ผมจะกลับไปตามความฝันของผมเหมือนกัน...คิดแล้วเสียเวลาเหมือนกันเนอะ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : MlCHAEL - [ 24 ต.ค. 50 16:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอาพี่เป็นตัวอย่างไอ้น้อง สอบเข้าที่ไหนไม่เคยติด ตั้งแต่ อ.1/ ป.1/ม.1/ม.4/Ent สมัครเรียน ป.โท กว่าจะหาที่เรียนได้.... สุดท้ายจบเฟ้ย... ปัจจุบัน... มีงานทำ มีลูกน่ารัก... เอ.... ว่าแต่จะเอาพี่เป็นตัวอย่างมั้ยไอ้น้อง... จากคุณ : หน้าขุนแผน หัวขุนช้าง - [ 24 ต.ค. 50 17:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ดูโฆษณาสิ...ห์นะ แต่นานๆมาที  เค้าบอกว่ากอล์ฟมีหลายหลุม  บางทีเราก็ตีพลาด  แต่ข้อสําคัญต้องลืมมันไปซะ  ลืมหลุมนั้นไปในทันที  แล้วเริ่มต้นหลุมใหม่  มันไม่ใช่ The end of the world  อาจจะเขียนผิดเขียนถูก   แต่ทํานองนี้แหล่ะ เราชอบมาก ฟังครั้งแรกบรรลุสัจจธรรมเลย 555555 หายโศกเศร้าไปเลย ทุกครั้งที่ทําอะไร....ไม่ได้ อย่างที่หวัง  จะท่องไว้ว่า  ปิดหลุมนี้ให้สนิท  ลืมมันไปซะ แล้วเริ่มต้นใหม่  ยังเหลืออีกตั้งหลายหลุม   เรื่องราวที่เกิดขึ้น  มันไม่ใช่ความผิดพลาดหรอก อย่าตําหนิตัวเองเชียว  มันเป็นแค่สิ่งที่.....เคยเกิดขึ้นกับชีวิต  ชิวิตคนก็ต้องมีริ้วรอย  มีตําหนิบ้าง  เป็นของธรรมดา  บางทีอาจเป็นโชคชะตา  ที่ดลบันดาลให้เราไปเจอเส้นทางที่ดีกว่านี้ เริ่ดกว่านี้ ว่ามะ การเริ่มต้นใหม่  ทําได้ตลอดล่ะ  แต่ช้าเร็ว   ขึ้นอยู่กับการที่เราทําใจได้   เมื่อไหร่พร้อมเมื่อไหร่ค่อยลุย  ไม่เป็นไร  มีเวลาทั้งชีวิต  วันนี้จะเศร้า /จะผิดหวัง /หม่นหมองขนาดไหน ก็ไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องธรรมดา ขอแค่ให้มีชีวิตอยู่  อย่างอื่นมันจะตามมาเอง จริงๆนะ จากคุณ : บุหลันรตี (บุหลันรตี) - [ 24 ต.ค. 50 17:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เคยเกือบโดนรีไทร์เหมือนกันค่ะ แต่ชิงลาออกซะก่อน ช่วงนั้นไม่รู้จะเริ่มต้นบอกกับทางบ้านยังไง ก่อนลาออกก็เรียนแบบเครียดๆ เคยเครียดขนาดต้องไปปรึกษาจืตแพทย์ เริ่มต้นใหม่ก็ยังไม่สายค่ะ ม.ราม หรือ มสธ. เปิดโอกาสสำหรับทุกคน ตอนนี้เราเรียน มสธ.ใกล้จบแล้วค่ะ ถึงจะช้าแต่ก็ยังดีที่ให้โอกาสตัวเองได้เรียน สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ.. จากคุณ : OHROSE - [ 24 ต.ค. 50 17:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ถือว่า เป็น แรงผลักดันให้เรา สำหรับ การเรียนในที่ใหม่นะครับ ช่วงนี้ ก็ หาคณะที่ชอบ แล้วก็พยายามสอบให้ได้นะครับ ลองคิดดูนะครับว่า ถ้าวันนึง เราอายุ สัก 40 หน้าที่การงานดี วันนี้ ก็ไม่มีความหมาย แต่เราต้องเอาวันนี้ เป็นประสบการณ์ สอนตัวเราเองนะครับ ว่า ครั้งหน้า เราจะสู้ ให้จบ ด้วยคะแนน ที่ดีให้ได้นะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ เอาประสบการณ์ครั้งนี้ เป็น แรงผลักดันนะครับ จากคุณ : สิงโตทะเลทราย - [ 24 ต.ค. 50 17:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่เป็นไรค่ะ คนเราย่อมมีพลั้งพลาดบ้างเป็นธรรมดา ขอให้น้องลุกขึ้นมาสู้ใหม่ ด้วยกำลังใจที่เต็มเปี่ยมนะคะ ที่สำคัญอย่าลืมบอกพ่อ แม่ ด้วยนะคะ ท่านทั้งคู่เข้าใจน้องดีที่สุดค่ะ สู้ๆ จากคุณ : Happy Holiday - [ 24 ต.ค. 50 18:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้าเราไม่ล้มเราจะไม่รู้วิธีลุกนะ พี่ตอนนี้ติดเอฟ สองตัว ทั้งหมด เจ็ดหน่วยกิจ เกรด ร่อแร่ เต็มที แต่ พี่อยู่ได้เพราะใจสั่งมา.... สู้ๆๆๆๆๆ อนาคตเรา ไม่ได้อยู่ที่ว่าต้องเรียนจบในมหาวิทยาลัยเท่านั้น อยู่ที่ว่าเราจะบริหารชีวิตตัวเองยังไง เฮ้อ พูดแร้วเครียสสส ไปหากะลังใจให้ตัวเองก่อน จากคุณ : -----> (nicziie) - [ 24 ต.ค. 50 19:06:27 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ของผมเหมือน"ความคิดเห็นที่ 28"เลยครับ หุหุ รู้ตัวว่าน่าจะโดนไทร์ก็ชิงลาออกก่อนเลย 555+ ตอนนั้นเกรดออกปรากฎว่าติด 3_pro นั่งคิดไปคิดมาลาออกไปเรียนเอกชนดีกว่าเพราะถ้าเรียนต่อมีสิทธิ์โดนไทร์ 99.99 % แต่กว่าจะกล้าบอกแม่ก็เล่นเอาปวดหัวไปเกือบเดือน แต่พอคุยกับแม่แม่ก็ไม่ว่าอะไร บอกว่าเรียนที่ใหนก็เรียนไปเหอะขอให้จบให้แม่เห็นลูกรัปริญญาก็พอ เพื่อนผมก็โดนรีไทร์ไปหลายคนครับเพราะม.ที่ผมเคยเรียนคณะวิศวฯเป็นคณะที่เข้าง่ายแต่จบยากครับ แต่ทุกคนก็เริ่มต้นสู้ใหม่กันทุกคน ผมว่าเข้าไปคุยกับพ่อแม่เถอะครับยังไงเค้าอาจจะโกรธหรือโมโหในตอนแรกๆ แต่ยังไงในที่สุดเค้าสองคนแหละครับจะเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไปได้มากที่สุด เพราะยังไงท่านก็รักลูกของท่านมากที่สุดอยู่แล้วครับ จากคุณ : อ้วนกลม อารมณ์ดี (ny_toto) - [ 24 ต.ค. 50 19:07:21 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาช่วยเป็นกำลังใจให้ครับ ก่อนอื่นคงต้องทำใจให้สบายก่อนครับ แล้วค่อย ๆ หาโอกาสคุยกะพ่อ แม่ครับ ไม่มีพ่อ แม่ที่ไหนไม่รักลูกครับ บางทีท่านอาจจะมีคำแนะนำที่ดี ๆ ให้แก่คุณครับ กำลังใจที่คนอื่นมีให้ ก็ไม่อาจเทียบได้กับกำลังใจจากพ่อแม่ครับ ส่วนอดีตที่ผ่านมา ก็ให้ถือเป็นบทเรียนครับ ให้นำมาเป็นข้อคิด แล้วผันเปลี่ยนให้เป็นกำลังใจในการฮึดสู้ครับ คนทุกคน ผมว่าต้องผ่านการล้มเหลว หรือ ผิดหวังมาก่อนทั้งนั้นแหละครับ สำคัญว่าใครจะผ่านจุดนั้นมาอย่างไร  บางคนอาจจะใช้เวลามากกว่าจะผ่านได้  บางคนอาจจะใช้เวลาไม่มากก็ผ่าน   ยังไงก็ทำใจให้สบายครับ  แล้วลุกขึ้นยืนสู้ต่อไปครับ หลายคนก็ไม่เคยจบการศึกษามาก่อน แต่ก็สามารถประสบความสำเร็จในชีวิตได้ครับ สู้ สู้ สู้ ครับ จากคุณ : มนุษย์สัญจร - [ 24 ต.ค. 50 19:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มีกำลังใจให้เหมือนเคยค่ะ แต่อย่างหนึ่งที่พี่เคยบอก ไม่รู้ว่ายังจำได้มั้ย ค้นหาตัวเองให้พบ ว่าตัวเองชอบอะไร ถ้าเราชอบ เราจะตั้งใจทำในสิ่งนั้น ทุ่มเท เอาใจใส่ และมีความสุข อ่ะ !! ตั้งใจ กันต่อไปนะ สู้ สู้ จากคุณ : prettyguide - [ 24 ต.ค. 50 19:49:12 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านดู เหมือนพอทำใจได้แล้ว และตั้งใจสู้ต่อไป ที่คิดและตั้งใจสู้อีกรอบ ดีแล้วครับ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : Onnchon - [ 24 ต.ค. 50 20:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้เธอเอง แร้วก้อเพื่อนๆในบลูแพนเนตนี้ด้วย จากคุณ : แพรพลอย - [ 24 ต.ค. 50 20:19:47 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาให้กำลังใจค่ะ อะไรที่พลาด ก็เก็บไว้เป็นบทเรียนนะคะ ระหว่าง A ถึง F ดูเหมือนว่าไกล ดูเหมือนว่ายาก แต่ถ้าเราพยายาม และมีใจให้มัน ...ก็ไม่ยากอย่างที่คิดค่ะ จากคุณ : cultureclub - [ 24 ต.ค. 50 20:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คนเราอ่ะ ถ้าไม่เคยล้มเหลว   แล้วมันจะชื่นชม กับความสำเร็จ ได้ยังไง  น้องเอ๊ยยย แต่ว่า ตอนนี้นะ เราต้องหันกลับมาวิเคราะห์ตัวเอง ว่า ทำไม  ทำไม ทำไม เราถึงโดนรีไทร์ มันไม่ใช่ F แค่วิชาเดียวหรอก ที่ทำให้น้องโดนรีไทร์ อ่ะ พี่ก็เคยได้ F  วิชานึง  ร้องไห้ไปหลายวัน  แต่ด้วยเกรดเฉลี่ย 3 กว่า มาตลอด ก็เลย เรียนจบได้ สบายๆ ตอนนี้น้องต้องถามตัวเองนะ  ว่าชอบ เรียน วิศวะ  รึเปล่า ถ้าชอบ แล้วทำไม  คะแนนห่วย     ถ้าเป็นเพราะไม่ตั้งใจเรียน ก็ตั้งใจซะ  แล้วก็จำไว้ ว่าวันที่โดนรีไทร์  รู้สึกเศร้าแค่ไหน  แล้วอยากโดนอีกไหมอ่ะ แต่ถ้าไม่ชอบ วิศวะ  นะ     คิดซะเลย ว่ามันเป็นโอกาสที่ดีแล้ว ที่รีบโดนรีไทร์ ซะ  จะได้ไปเรียนคณะใหม่ ที่เหมาะกับตัวเอง ตอนนี้ไม่ต้องเศร้าแล้ว  อ่านหนังสือสอบใหม่ หาที่เรียนใหม่ซะ  หาคำตอบให้ตัวเองให้เจอ ส่วนการบอกพ่อแม่น่ะ   ยังไง พ่อแม่ทุกคน ก็รักลูก พอบอกไปแล้วจะรู้ว่า  ยกภูเขาออกจากอกเลย  แล้วจะมีคนช่วยคิด ช่วยแก้ปัญหาให้กับเราอีก  แต่เราต้องช่วยตัวเองด้วยนะ โชคดีนะ น้อง จากคุณ : BioAlchemist - [ 24 ต.ค. 50 20:21:53 ]

ความคิดเห็นที่ 39 พอกับแม่ผมจบ ป.4 เองครับ สมัยผมยังไม่เกิด พ่อแม่ไม่มีกระทั่งบ้านที่จะอยู่ หากินด้วยการรับจ้างขุดดิน ขายก๋วยเตี๋ยว พ่อผมไปเรียนตัดเสื้อ และไปนั่งดูเขาซ่อมมอเตอร์ไซค์ที่ตลาด หลังจากนั้นก็อดออมเก็บเงินมาจนเปิดร้านซ่อมมอไซค์เล็กๆของตัวเอง จนเด่วนี้สบายแล้วครับ มีบ้าน มีเงิน แล้วก็ส่งลูกๆเรียนจบมหาลัยมาแล้ว ส่วนผมจบมาก็มานั่งทำงานกินเงินเดือนบริษัทเอกชนอยู่นี่ไงครับ บางทีคิดว่าถ้าไรไม่เคยผิดหวัง ม่เคยลำบาก ไม่เคยล้มเหลว ก็ทำให้ไม่ทะเยอทะยานในการที่จะประสบความสำเร็จหรอกครับ บางทีเรียนสูงก็ไม่ใช่การยืนยันว่าจะประสบความสำเร็จหรอก จริงป่ะครับ     ลองหาตัวตนตัวเองก่อนดิครับ ออกเดินทาง สักเดือนนึง อาจจะรู้ก็ได้ว่าชอบอะไรจริงๆ คุณอาจจะไม่เหมาะสมวิศวะก็ได้นะครับ เรียนอะไรที่ชอบ ที่มีความสุข น่าจะดีกว่าน่ะครับ ทำใจสบายๆอ่ะ เอาใจช่วย จากคุณ : Ashitaka - [ 24 ต.ค. 50 20:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตอบแบบคนที่ไม่เคยโดนไทน์แต่ก็เกือบๆชนิดก้นร้อนเสมอ อยากจะบอกว่าการโดนไทน์ไม่ใช่ Last Day on Earth คนเราพลาดได้เสมอ แต่สำคัญยิ่งการทำพลาดคือการเรียนรู้ ว่าเราพลาดตรงไหน เพราะอะไร และทำยังไงเราจะไม่พลาดสิ่งเดียวกันนี้อีก โอกาสยังมีเสมอสำหรับน้องที่จะเริ่มต้นใหม่ อย่ากลัว หรืออย่ารู้สึกอาย ส่วนเรื่องพ่อแม่ ขอตอบในฐานะแม่คนหนึ่ง พ่อแม่อาจจะเสียใจบ้างเป็นธรรมดาในตอนแรกๆ แต่คนเป็นพ่อแม่มีจุดอ่อนอยู่อย่างที่เหมือนกันหมดคือ พร้อมจะยกโทษและให้อภัยกับลูกเสมอ หากลูกเข้ามาบอกอย่างกล้าหาญแลพร้อมจะแก้ไขปรับปรุงตัว พ่อแม่จะเสียใจมากถ้าลูกผิดแล้วยังไม่รู้ตัวว่าตัวทำผิด หรือรู้แต่ไม่คิดจะแก้ไข ดังนั้นพี่จะบอกว่าขอให้น้องเดินเข้าไปบอกท่านด้วยความกล้า บอกเล่าอย่างซื้อสัตย์ว่าโดนไทน์ได้อย่างไร ที่สำคัญ "อย่าโกหก" และเริ่มต้นใหม่ด้วยความเข้มแข็ง พร้อมด้วยสติ (คือรู้ตัวอยู่เสมอว่าตัวเองทำอะไร) อันเป็นบ่อเกิดของปัญญา เป็นกำลังใจให้จ๊ะ จากคุณ : โหมดสาระมากมาย 5555 (patj) - [ 24 ต.ค. 50 20:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มีเพื่อนที่รู้จักหลายคนเป็นซิ่ว บางคนซิ่ว 3 รอบ ทั้งม.ทางเหนือ-ใต้-กลาง ผมก็ซิ่วแต่ไม่ได้ไทร์แต่เพราะเรียนแล้วไม่ชอบก็เลยเปลี่ยน ความเห็นผมคิดว่าคนที่เคยสอบได้มักจะสอบได้อีก คิดว่า จขกท. น่าจะลองดูอีกครั้ง แต่ก็อย่าไปเลือกภาควิชาเดิม สงสัยจะโยธาละเปล่า หรือให้สบายๆ เปลียนคณะเลย เพราะวิศวะมันเก่งๆกันทั้งนั้นเลยทำเกรดยาก ถ้าเรืยนคณะอื่นที่ลำดับความยากน้อยกว่าเผลอๆน้องอาจได้เกียรตินิยมเลยก็ได้ อยากจะเปรียบเทียบว่า เป็นหัว...ดีกว่าเป็นหางเสีอ สู้ๆ จากคุณ : กิ่งก้ามปู - [ 24 ต.ค. 50 20:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไปนะจ๊ะ ^^ จากคุณ : GeD^_^GeD - [ 24 ต.ค. 50 21:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สู้ต่อไปครับ พ่อแม่ยังไงก็ยังเป็นพ่อแม่ เรื่องของลูกทุกเรื่องยังไงก็ต้องเข้าใจ... จากคุณ : manjoonu - [ 24 ต.ค. 50 22:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่เคยได้ยินเหรอ ไม่ง้อปริญญา ขับหกล้อก็พอกิน จากคุณ : chilired - [ 24 ต.ค. 50 22:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ลองตอบโจทย์นี้ก่อนนะครับ 1. ติด F  วิชา Survey Engineering  แสดงว่าเรียนทางภาคโยธา(หรือใกล้เคียง)  ตอบตัวเองนะครับ ว่า " ไม่ได้ตั้งใจเรียน หรือว่าไม่ได้ชอบสายโยธาจริงๆ "  เลยติด F ทำไมไม่วางแผนลงน้อยๆ ค่อยๆ เก็บ หรือ Drop ล่ะครับ 2. ข้อนี้ขอแบบเจาะใจเลยนะครับ  ตอบมาซะดีๆ นะ ว่า  " ชอบ+รัก ที่จะเรียนสาย Engineer แน่นะครับ " ไม่ใช่เพราะแฟชั่น ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ  ขั้นตอนต่อไปก็คงต้อง คิดและไตร่ตรองให้ดี ว่าจะเดินหมากชีวิตต่อ อย่างไร จากคุณ : Draught Beer - [ 24 ต.ค. 50 22:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ใช้เวลากับตัวเอง คิดว่าเราทำอะไรผิดไป อะไรที่เราทำให้ดีกว่านั้นได้ แล้วก็เราจะใช้วันพรุ่งนี้ยังไง มันไม่ใช่ความล้มเหลว แต่ว่ามันเป็นก้าวหนึ่งของชีวิต ที่สุดท้ายแล้วก็ต้องเดินต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : sharing - [ 24 ต.ค. 50 22:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอตอบครับ ชอบรักโยธาครับ อาจป็นเพราะมันอยู่ในสายเลือดมั้งครับ ผมเรียนมันมาตั้งแต่ ปวช ที่พระจอมเกล้าพระนครเหนือ เตรียมวิศวะ ผมได้โควตาจากพระจอมเข้าไปตอนผมเรียน ม 3 ผมเลือกไปเรียนมันเองโดยไม่เลือกเรียน ม ปลาย ทั้งๆที่เกรดผมก็ดีมากๆเลยทีเดียว แต่พอไปเรียนโยธาเกรดผมลดลงมากมาย ผมอยู่คนเดียวอยู่หอนอก(พระนครเหนือไม่มีหอใน)ตั้งแต่เด็กมันทำให้ผมแกร่งและคิดว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร ผมไม่ค่อยเก่งคำนวณเท่าไหร่แต่ก็พอถูไถไปได้ แต่ถ้าให้ทำลงงานปฎิบัติจริงรับรองได้เลย ฝนตก แดดออกไม่เกี่ยงทั้งนั้น ทำงานบางคนกลัวแดด ผมไม่กลัวลุยเต็มที่ งานอดิเรกที่ผมชอบก็ท่องเที่ยว ถ่ายรูป ผมเคยคิดไปเรียน นิเทศน์ตรงที่ชอบถ่ายรูปเนี่ยแหละ แต่คิดไปคิดมาเห็นเพื่อนคนนึงเรียนอยู่ มันทั้งวาดรูป เขียนสี ซึ่งเป็นงานที่ผมไม่ถนัดเลย แต่ถ้าให้เปลี่ยนมา ตั้งกล้องเซอเวย์ อ่านสต๊าฟ ผมไม่เป็นรองใครในห้อง ผมเลยคิดว่าผมชอบโยธามาก อีกใจผมเคยลอง เอนทรานซ์ อยากเรียน วิศวโลจิสติกส์ เหมือนกัน เพราะผมคิดว่าประเทศไทยต้องมีโลจิสติกส์ที่ดีถึงจะไปได้สวยในเรื่องธุรกิจ แต่สอบไม่ติดครับ ตอบสั้นๆ นอกจากโยธาแล้วโลจิสติกส์คงเป็นสิ่งที่ผทชอบแต่มันก็ได้แค่ฝันเพราะวิศวโลจิสติกส์มีเปิด 3 ที่ในไทยซึ่งเขาไม่รับผมเข้า 2 ที่อีกที่ก็ หอการค้า แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 50 22:58:11 แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 50 22:57:35 จากคุณ : pongpath202 - [ 24 ต.ค. 50 22:56:10 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สู้ๆๆนะคะ ยังมีคนที่แย่กว่าคุณอีกเยอะค่ะ ลุกขึ้นสู้ไวๆนะคะ พ่อแม่อาจจะเสียใจบ้าง เป็นธรรมดาค่ะ แต่เชื่อได้เลย  ท่านรักคุณเท่าเดิมค่ะ Ma ythe force be with you  :) จากคุณ : CLOSED~* - [ 24 ต.ค. 50 23:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เป็นกำลังใจให้น้องละกันนะครับ... ตอนที่พี่เรียน พี่เป็นคนที่เรียนไม่เก่งอย่างแรง ประมาณว่า ถ้าจัดลำดับ rank คะแนนในรุ่น จะรั้งท้ายช่วง 10-20 คนสุดท้ายตลอด ... ก็แบบว่าเป็นนิสิตสัตวแพทย์ เอกการท่องเที่ยวและสายการบิน เรียนก็หลับ มาขยันสิบล้อตอนช่วงใกล้สอบเท่านั้นเอง แต่โชคดีที่ได้เพื่อนซึ้คนดี เรียนเก่ง(จบเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง) มาช่วยย่อยเนื้อหาให้เข้าใจได้มากขึ้น สอบผ่านไปได้ แม้เกรดไม่หรู แต่ก็จบ สพ.บ. หล่ะ (ไม่ได้ตั้งใจเป็นอาจารย์อยู่แล้ว) มีหลายคนครับ ที่เรียนเก่ง แต่ไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน บางคนก็เรียนไม่เก่ง พี่บางคนเรียนแถมตั้งหลายปี (ไม่ใช่เรียนแค่ 6 ปี) เค้าก็เจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงานมากๆ ก็มีเยอะครับ .... แต่น้องก็ต้องหาแนวทางของตัวเองให้เจอด้วยนะครับ ว่าน้องชอบและถนัดจริงหรือเปล่า ... ความจริงตอนพี่เรียนสัตวแพทย์ พี่ยังเคยคิดเลยว่า ตรูทำไมต้องมาเรียนอะไรแบบนี้ว๊า... แต่ถ้าเราปรับตัวกับเนื้อหาวิชาได้ และใจสู้ซะอย่าง ยากก็ขอเพื่อนติว ดูดความรู้เล็กๆ น้อยๆ ตั้งใจอ่านหนังสือมากขึ้น ก็น่าจะช่วยพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสได้ แม้เกรดอาจจะไม่สวยหรู แต่ก็จบนะครับ ... ปล. ลงเรียน มสธ. เพิ่มด้วยสิครับ อย่างน้อยก็จะได้มีปริญญาติดตัวไว้ซักใบหนึ่งเป็นใบเบิกทางสมัครงานหน่ะครับ .... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 24 ต.ค. 50 23:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอตอบในฐานนะที่เป็นอาจารย์ (พิเศษ)และก็เคยให้ F เด็กนะครับ อย่างแรกลองคิดคำตอบจากคำถามของ คคห.ที่45 ทั้ง2ข้อก่อนนะครับ เพราะว่าการที่น้องได้F อาจเป็นเพราะแพ้ภัยตัวเอง ซึ่งมีสาเหตุมาจากการที่ไม่ได้ชอบวิชาที่ตัวเองเรียน แน่นอนว่าหลักสูตรที่เรียนๆกัน ต้องมีวิชาที่เราถนัด และไม่ถนัด ซึ่งสำคัญที่สุดคือเราจะเอาตัวรอดจากวิชาที่เราไม่ชอบได้อย่างไร ในโลกแห่งความเป็นจริง การทำงาน มีภาวะบีบเค้น กดดัน เต็มไปด้วยผลประโยชน์ ซึ่งความผิดพลาดของเราอาจหมายถึงเข้าตาราง หรือเป็นหนี้มหาศาล หรือกระทบกับคนอื่นอีกเป็นร้อยพัน ดังนั้นสิ่งสำคัญคือต้องฝ่าด่านเอาชนะใจตัวเองให้ได้เสียก่อน ทีนี้ลองถามตัวเองว่าวิชาที่เรียนมีวิชาที่ตัวเองไม่ชอบมากกว่าชอบหรือป่าว ถ้างั้นแสดงว่าเลือกเรียนผิดสาขา เพราะว่าการเรียนที่ดีคือต้องไม่ฝืนตัวเองไงครับ และก็ต้องมีความชอบหรือเบิกบานในการเรียน ยังไง ก็ถือว่าการได้F มีส่วนดีที่ได้หยุดคิดกะชีวิตนะครับ  ผมมีเด็กที่รีไทร์ แล้วกลับมาเรียนใหม่ในอีกสาขาแล้วได้เกียรตินิยมมาแล้ว หวังว่าหยุดเพื่อที่จะหาทางที่ใช่เจอ  ไม่เป็นการเสียเวลาหรอกครับ ดีกว่าเรียนจบ ทำงานไปหลายปีแล้วเพิ่งรู้ตัวว่าเลี้ยวผิด จากคุณ : -zzz- - [ 24 ต.ค. 50 23:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ให้กำลังใจอีกคนคะ  สู้ต่อนะคะ ขอใช้เพลงเก่าหน่อยนะคะ ว่า "ท้ออย่ายอมแพ้" เป็นคนคุยไม่เก่ง  แต่ขอให้ประสบความสำเร็จในชีวิตให้ได้นะคะ คนในห้อง BP ยังเป็นกำลังใจให้เสมอคะ จากคุณ : kapi&mam - [ 25 ต.ค. 50 00:18:28 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกำลังใจให้นะคะ ล้มได้ก็ลุกขึ้นสู้ใหม่ได้เนาะ   สู้ สู้ ...   จากคุณ : นู๋ LiLy * (สาวหน้าใส) - [ 25 ต.ค. 50 00:35:22 ]

ความคิดเห็นที่ 53 รับความจริงครับ ไม่ต้องอาย ถ้าคุณอายุมากขึ้นอีก สิบปี คุณจะรู้ว่าเรื่องเล็ก บอกคุณพ่อคุณแม่ไปเลย และปรึกษาท่าน ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : เกย์จิ (เกจิ) - [ 25 ต.ค. 50 00:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เพื่อเอาแค่จบปริญญาตรี พี่ชายของผมเรียนเก้าปีสามมหาวิทยาลัย เรียนปีสองโดนรีไทร์ไปสองครั้ง มาจบเอามหาวิทยาลัยที่สามเกือบหกปี ส่วนตอนนี้เค้าอายุย่างสี่สิบเป็นเจ้าของบริษัทมีลูกน้องสองร้อยกว่าคน มีเงินหมุนในหนึ่งปีประมาณสองร้อยล้านบาท มีความสุขดีทั้งการงานและครอบครัว ชีวิตมันอยู่ที่กึ๋นมากกว่าใบปริญญา จากคุณ : ผ่านมา - [ 25 ต.ค. 50 01:09:01 A:131.96.169.9 X: TicketID:012743 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถามตัวเองว่า ยังชอบสิ่งที่เราเคยทำแล้วไม่ประสบความสำเร็จอยู่รึป่าว... ถ้ายังชอบมันอยู่ ก็ลุยต่อ ทำให้มันสำเร็จครับ... ใบปริญญา  ก็ต้องยอมรับมันก็เป็นใบเบิกทางที่ทำให้ทางมันเรียบขึ้นอีกนิด  แต่ไม่ใช่ใบรับประกันความสำเร็จ จากคุณ : David_kop - [ 25 ต.ค. 50 01:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สู้ตายว้อย จากคุณ : หมาน้อย (smooth_as_milk) - [ 25 ต.ค. 50 06:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เริ่มใหม่นะคะ ยังมีชีวิต ยังมีความฝัน  ก็ยังก้าวไปข้างหน้าได้อีกแน่นอน เหนื่อยก็พัก  ท้อก็หลบออกไปตั้งหลัก  พร้อมแล้วกลับมาสู้กันใหม่นะจ้ะ ยังมีกำลังใจจากพี่น้องเพื่อนพ้องอีกมากมายจ้า จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง - [ 25 ต.ค. 50 08:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผมไม่ขนาดโดนรีไทร์นะครับ แต่ห่วยใช้ได้เลยครับ ติดF 1 ตัว D เต็มทรานสคริปต์เลยครับ จบมาก็เกรดต่ำต้อย ยื่นใบสมัครงานแต่ละทีอายแทบจะอยากกลับบ้าน ว่าทำไมเรียนวิชาหลัก ทำไมติดF ทำไม D ทำไมW เยอะ แต่มันเป็นอดีตไปแล้วครับ ซึ่งปัจจุบันผมก็มีโอกาสได้ทำงานที่ดีที่หนึ่ง ซึงผมขอให้กำลังใจ จขกท. นะครับ ผมแค่เกือบ แต่ผมเข้าใจคุณครับ**สักวันต้องเป็นของเราครับ** จากคุณ : ตาชิโบ - [ 25 ต.ค. 50 10:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาเชียร์อีกครั้ง เพราะเป็นห่วงค่ะ fighting !!!!! จากคุณ : JOYJARI - [ 25 ต.ค. 50 11:17:33 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สู้ ๆ ค่ะ ..............^ - ^............. จากคุณ : Mashiboro - [ 25 ต.ค. 50 11:36:02 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เป็นกำลังใจให้นะคับ ผมเองก็เคยผ่านประสบการณ์ที่คล้าย ๆ กัน ได้ F Cal จนติดโปรต่ำ ในใจก็คิดว่าตายแน่ ๆ เลย พอเทอม 2 ก็ฮึดสู้ใหม่ จนสุดท้ายเกรดรวมก็หลุดโปร (ถึงแม้ว่าตอนนี้จะซิ่วจากคณะเก่าไปแล้ว) เค้าไทร์เรา แต่เรายังสู้ใหม่ได้นี่คับ ให้มันรู้กันไปข้างนึง หรือถ้าคิดว่าวิศวะไม่เหมาะสำหรับเรา ก็ลองมอง ๆ คณะอื่นดูบ้าง เผื่อว่าจะตรงใจ อาจจะทำได้ดีกว่าอันเก่า ผมเคยเรียนวิทยาศาสตร์ แต่คิดว่าไม่ใช่ตัวเองเลย สุดท้าย ยอมเสียเวลายื่นคะแนนใหม่ ไปเข้ารัฐศาสตร์เฉยเลย ถึงตอนนี้ มีความสุขกว่าเก่ามาก ๆ ครับ เพราะคิดว่าใช่สำหรับตัวเอง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้สู้คับ ^^V จากคุณ : The Armani - [ 25 ต.ค. 50 12:06:10 ]

ความคิดเห็นที่ 62 มายืนรอน้อง "ลุกขึ้นสู้" ครับ สูดลมหายใจลึกๆ หยุดคิดเรื่องเมื่อวาน เอากำลังใจจากพี่ๆ เพื่อนๆ มาเป็นพลัง พร้อมเมื่อไหร่.. ฮึบ.. ลุกขึ้นมาสู้ต่อครับ .. จากคุณ : ทนายอ้วน - [ 25 ต.ค. 50 19:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เป็นเพียงช่วงนึงของชีวิตที่เราจะรู้สึกว่าเลวร้ายมาก เคยผ่านมาแล้ว แม้จะไม่ใช่ในระดับมหาลัย แต่เกเรจนโดนออกจากโรงเรียน ไม่บอกพ่อแม่ รอจนทางโรงเรียนมีหนังสือมาตอนปิดเทอม โดนสวด น้ำตาตก แล้วก็เปลี่ยนที่เรียนไปเรื่อยๆ กว่าจะจบมัธยม สิ่งที่ต้องมีคือ เป้าหมาย ความมุ่งมั่น รู้ว่าตัวเองกำลังจะทำอะไรและไปทางไหน ตอนนั้นพี่เพิ่งจะสิบหก แต่รู้มั้ยว่าสิ่งที่ได้มาตอนนั้นคือ เป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเอง และเชื่อมั่น ศรัทธาในตัวเองมากขึ้น เชื่อว่า เราต้องทำได้และเราจะทำได้ คนเราพลาดกันได้อย่างที่หลายๆความคิดเห็นบอก กว่าน้องจะโตเป็นผู้ใหญ่ ยังต้องเจอเรื่องโหดร้ายกว่านี้อีกเยอะ มาถึงวันนี้ พี่ว่าเหตุการณ์ในช่วงเวลานั้นของพี่ กลายเป็นความทุกข์เท่าขี้เล็บ เชื่อมั้ย.... จากคุณ : khorbfaa - [ 25 ต.ค. 50 21:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 64 - -' กรำ...รุ่นน้องเราเหรอเนี่ย ถึงจะคนละคณะก้อตาม กลับมาเป็นกำลังใจให้รุ่นน้องอีกที อิอิ (หรือรุ่นหลานหว่า..จบมาน๊านน นาน ) จากคุณ : patj - [ 25 ต.ค. 50 23:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ล้มบ้างก็ได้ แพ้บ้างก็ได้ ก็แค่ล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ ... จากคุณ : Happy Penguin - [ วันออกพรรษา 01:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ย้อนกลับมาอีกที อย่างน้อยน้องก็ได้พยายามในสิ่งที่อยากทำแล้วน้า ตอนสมัยนู้น .. ที่นี่(พระนครเหนือ) คือความฝันของป้าเลยค่ะ   แตกต่างกันที่ว่าป้าไม่ได้แม้แต่เข้าไปเหยียบ  เพราะความวู่วามของตัวเอง แล้วป้าก็ไม่มีคำตอบให้ตัวเองว่า   เราทำได้ หรือ ทำไม่ได้ เพราะยังไม่ได้พยายามทำค่ะ ผ่านมาตั้งยี่สิบกว่าปีแล้วค่ะ   ชีวิตก็ยังอยู่ได้ถึงแม้ว่าจะมีรอยจาง ๆ ในใจ จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง - [ วันออกพรรษา 08:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 67 สู้สู้นะคะ.. เราก็เคยติด warning ตอนปี 1 ค่ะ  เพราะมัวแต่เพลินเที่ยวเล่นมากไปหน่อย พอขึ้นปี 2 เราก็ตั้งใจมากขึ้น แล้วเกรดเราก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ คิดซะว่า..  วันนี้มันไม่ใช่วันของเรา  แต่ถ้าเราไม่ยอมแพ้  ซักวันมันต้องเป็นวันของเราแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ  อย่าคิดมาก  คนเราพลาดกันได้  ท้อได้แต่ห้ามถอยค่ะ ! ! ! จากคุณ : pufpuf - [ วันออกพรรษา 12:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ...ก่อนอื่น ก็ต้องเสียใจกับน้องด้วย คงผิดหวัง ใจหายมากสิเนอะ ไม่เป็นไรนะ ณ วันนี้ มันก็คงหลากหลายอารมณ์ ท้อแท้ เศร้า ...แต่น้องต้องบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะ เพราะท่านก็อารมณ์ไม่ต่างกับ น้องหรอก ขอโทษท่านอย่างลูกผู้ชายนะน้องนะ ...เชื่อว่าท่าน ไม่ใจร้ายกับลูกหรอก แล้วหลังจากนี้ ก็ตั้งอกตั้งใจเรียน ให้มากๆ อย่าซ้ำรอยเดิมอีกละ ...กำลังใจจะเกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ นั้น น้องต้อง Get ด้วยนะจ้ะ โชคดี จงเป็นของน้อง นับจากนี้ไป เพี๊ยงงงงง...^..^ จากคุณ : leonymb21 - [ วันออกพรรษา 16:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 69 Thank a lot ครับ ตอนนี้แม่ ไม่อยากให้กลับไปเรียนที่เดิมอะครับ ผมเลยหนักใจอยู่ในใจได้แต่คิดว่า ต้องจบให้ได้สิวะ วิศวะ เนี่ย พระจอมกล้า มันจะยากเกินความสามารถเราไปได้งัย แต่เขาไม่ยอมนะสิ จะให้ผมเรียนเอกชน ผมก็เลือกมหานคร เขาบอกไม่ให้ ให้แต่ ม สยาม และ ม เอเชีย เพราะมันใกล้บ้านยาย ผมเลยยัง งง อยู่ๆเลย จากคุณ : pongpath202 - [ วันออกพรรษา 22:08:27 ]