ความคิดเห็นที่ 1 บ้านพิพิธภัณฑ์...ดำเนินการเพื่อประโยชน์แก่สาธารณะ โดยสมาคมกิจวัฒนธรรมและอาสาสมัคร เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม 2544      คำว่าบ้านพิพิธภัณฑ์ หรือ House of Museums หมายถึงบ้านที่รวบรวมของต่างๆโดยหวังว่าจะเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดพิพิธภัณฑ์แขนงต่างๆ ขึ้นอีกต่อไป      เรื่องราวที่จัดแสดง คือวิถีชีวิตชาวตลาดชาวเมืองในยุค 2500 และใกล้เคียง      ของที่จัดแสดง ส่วนใหญ่มาจากการบริจาค ฉะนั้นแต่ละหมวดจึงไม่ได้มีของสมบูรณ์ทุกยุคทุกสมัย อีกส่วนหนึ่งมาจากการซื้อด้วยเงินรายได้เท่าที่พอมี เพื่อให้มีของแปลกๆ มาเสริมให้ผู้ชมได้ดูของมากขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตกลงจะ Post ต่อในกระทู้นี้ แน่นะครับ ?   จะได้ติดตามชมต่อได้ถูก จากคุณ : Draught Beer - [ 15 ม.ค. 51 16:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหตุที่จัดทำบ้านพิพิธภัณฑ์ขึ้นมาก็เพราะเห็นว่าของดีจำนวนมากถูกทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์ ในขณะที่เราไม่สามารถหาชมของจำพวกนี้ เช่น ตู้โต๊ะตั่งเตียงสวยๆ, แบบเรียน, ป้ายโฆษณา, ขวดน้ำอัดลม, แก้วน้ำ, ชามก๋วยเตี๋ยว, กล้องถ่ายรูป, ของแถม,ของเล่น, กระบอกเสียง ฯลฯ ได้จากพิพิธภัณฑ์ทั่วไป เพื่อให้มีแหล่งรับบริจาคและเก็บของ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แน่ที่สุดเลยค่ะ...คุณ Draught Beer ^O^ ................................................................................................. เดิมบ้านพิพิธภัณฑ์มี 1 หลัง ปัจจุบันมี 2 หลัง        แนวการออกแบบหรือจัดแสดง คือ กั้นห้องเป็นเหมือนห้องแถวในตลาด บ้านพิพิธภัณฑ์หลังที่ 1      ชั้น 1 จัดเป็นร้านของเล่น, ร้านขายของจิปาถะ, ร้านขายยา และร้านขายของที่ระลึก      ชั้น 2 จัดเป็นโรงหนัง โรงพิมพ์ในตรอกข้างโรงหนัง ร้านตัดผม-ตัดเสื้อ ร้านให้เช่าหนังสือนิยาย ร้านถ่ายรูป, ห้องครัว, บ้านสุวัตถี และห้องจัดแสดงของทั่วไป      ชั้น 3 จัดเป็นห้องเรียน ห้องนายอำเภอ ร้านขายแผ่นเสียง วิทยุโทรทัศน์ ร้านทองและร้านสรรพสินค้า บ้านพิพิธภัณฑ์หลังที่ 2 มีชั้นเดียว สมมุติเป็นตลาดริมน้ำมีนอกชาน       สร้างม้านั่งไว้ให้นั่งเล่นกันหน้าร้านกาแฟ, ร้านขายของชาวบ้าน, นอกจากนั้นมีร้านทำฟัน, ร้านขายเครื่องเขียนแบบเรียน, ร้านทอง และแผงหนังสือข้างร้านทอง จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:10:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ของเล่นของเด็กไทยแต่โบราณเป็นของเล่นจากธรรมชาติ เด็กมักใช้ดิน หิน หรือกิ่งก้านดอกเปลือกของต้นไม้ผลไม้ใกล้มือมาเล่น เช่น หมากเก็บใช้ก้อนหินเล็กๆ หมากอีตักใช้เม็ดมะขามหรือเม็ดน้อยหน่า ม้าก้านกล้วยใช้ก้านกล้วยตัดเป็นม้า ปืนอีโพละใช้กระบอกไม้ไผ่เป็นตัวปืนและใช้ดินหรือเมล็ดพืชเป็นกระสุน หม้อข้าวหม้อแกงปั้นด้วยดิน ด้วยเหตุนี้ร้านขายของเล่นของไทยแต่โบราณจึงไม่มี หากจะมีของเล่นขายบ้างก็คงเป็นของเล่นจากเมืองจีนหรือฝรั่งที่นำเข้ามาพร้อมเรือสำเภาหรือเรือกำปั่น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:12:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 OK.  งั้นติดตามชมต่อครับ จากคุณ : Draught Beer - [ 15 ม.ค. 51 16:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ของเล่นจำพวกตุ๊กตาไขลานจากฝรั่งคงมีขายตามห้างฝรั่งมากขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 เจ้านายบางพระองค์ชอบเล่นตุ๊กตาเหล่านี้ ดังเช่นในหนังสือชื่อราชินิกูลรัชกาลที่ 5 หน้า 143-144 บอกว่ากรมหมื่นภูบาลบริรักษ์ (ต้นสกุล กปิตถา ) ทรงชอบสะสมของแปลกๆ ต่างๆ ซึ่งมีจน “ชั้นเครื่องเล่น เครื่องกล เครื่องตุ๊กตาต่างๆ เช่นลิงใส่เสื้อสีซอยักหน้าไปมา และนกร้องในกรงเป็นต้น” จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สมัยรัชกาลที่ 5 มีการประกาศขายของเล่นในช่วงใกล้คริสต์มาสและปีใหม่ของฝรั่ง และเคยมีข่าวลงพิมพ์ในหนังสือพิมพ์บางกอกสมัย ฉบับวันที่ 25 กันยายน ร.ศ.118 พ.ศ.2442 ว่า เย็นวันที่ 23 ร.5 กับสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีทรงลงเรือประพาสออกแม่น้ำเจ้าพระยา ทรงแวะแพจีนเอี้ยงซึ่งทำของเล่นด้วย “เหล็กวิลาด” หรือสังกะสีขายอยู่ที่ปากคลองผดุงกรุงเกษมและทรงอุดหนุนจีนเอี้ยงจำนวนหนึ่ง (ดูรายละเอียดเพิ่มเติมในหนังสือ ของเล่นแสนรัก โดยเอนก นาวิกมูล) จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เดิมร้านขายของเล่นในบ้านพิพิธภัณฑ์เป็นร้านเล็กๆแคบๆตั้งหันหลังชนกันกับร้านขายยา ชื่อเจริญพานิช ร้านเดิมมีพื้นที่น้อย ผู้ชมเข้าไปยืนดูแบบสบายๆไม่ได      ปลาย พ.ศ.2549 สร้างตึก 2 เสร็จ มีการปรับเปลี่ยนหลายจุด ได้ย้ายร้านตัดผมอรุณเกศาขึ้นไปอยู่ชั้น 2 ใช้พื้นที่ร้านตัดผมเดิมเป็นร้านขายของเล่นแทน ตู้ที่ใช้ในร้านปรับมาจากตู้ร้านขายยาละแวกสะพานวันชาติ กทม. จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:15:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ร้านของเล่นใหม่ กรรมการประชุมตกลงว่า จะให้ชื่อ “ห้างสถาพร” เพื่อขอบคุณผู้บริจาคเงินสนับสนุนบ้านพิพิธภัณฑ์อีกคนคือคุณสถาพร ลิ้มมณี ในร้านของเล่น มีของเล่นเก่าใหม่มากพอสมควรเช่น       ของเล่นยุค 2500 ที่เด็กยุค 2500 ประทับใจ เช่น เรือป๊อกแป๊ก ปืนแก๊ป จรวดโยนขึ้นไปในอากาศแล้วดิ่งหัวปักลงยังพื้นทำให้แก๊ปที่หัวระเบิดดังปัง      ตุ๊กตานานาชาติ ยุค 2500 จากคุณวรวรรธ เมืองแมน และคุณพิมพร เมืองแมน      ตุ๊กตาไขลานเด็กถือถ้วยชา แบบที่สมเด็จพระนารายณ์มหาราชเคยส่งเป็นเครื่องราชบรรณาการส่งไปถวายพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสเมื่อ 300 กว่าปีก่อน      ญี่ปุ่นเรียกว่าคาราคูริ แปลว่าตุ๊กตากล เมื่อไขลานและวางถ้วยชาลงบนมือแล้ว เด็กจะเดินไปข้างหน้าได้ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ในข้อเขียนเรื่อง “อธิบายแผนที่พระนครศรีอยุธยากับคำวินิจฉัยของพระยาโบราณราชธานินทร์” โดยพระยาโบราณราชธานินทร์(พร เดชะคุปต์)  มีตอนหนึ่งกล่าวถึงย่านที่ขายเครื่องยาไว้ว่า ภายในกำแพงพระนครนั้น มีตำบลย่านร้านตลาดขายของมากมาย บางย่านก็ขายหมากพลู บางย่านก็ขายตะลุ่มเชี่ยนหมาก บางย่านขายปิ่นปักผม กำไลมือ กำไลเท้า เสื้อ กางเกง     “ย่านป่ายา ขายสรรพเครื่องเทศเครื่องไท ครบสรรพคุณยาทุกสิ่ง” จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นี่แสดงว่าสมัย 200 กว่าปีก่อนโน้นมีการทำร้านขายยากันเป็นย่านแล้วแต่จะเป็นแค่แผงชั่วคราวหรืออย่างไรไม่ทราบชัด      ร้านขายยาในกรุงเทพฯที่น่าสนใจได้แก่ร้านขายยาตราหน้าวัว ที่ถนนตะนาว บางลำพู ซึ่งขายยาไทย มีตู้โต๊ะคลาสสิก ส่วนร้านขายยาจีนนั้น มีที่สวยๆหลายแห่งเช่นที่ตลาดสะพานหัน เป็นต้น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:21:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตู้ร้านขายยาที่จัดแสดงในบ้านพิพิธภัณฑ์ ทั้งหมดขนมาจากอุทัยธานี เดิมเป็นของร้านจี้มิ้นขายยาในตัวเมือง เลิกกิจการแล้ว ทายาทคือ อ.สุชาดา อารีรอบ ร.ร.มหรรณพาราม (ตลิ่งชัน)ไม่ต้องการให้ของกระจัดกระจายจึงขายให้บ้านพิพิธภัณฑ์ในราคาย่อมเยา      ตู้ยามีหลายชิ้นแต่พื้นที่บ้านพิพิธภัณฑ์คับแคบ จึงต้องแยกตู้และเคาน์เตอร์ไปใช้ห้องอื่นบ้าง ซุ้มสลักอักษรจีนเอาไปใช้ตกแต่งทางขึ้นชั้น 2 นอกจากนี้ยังมีม้านั่งสำหรับตั้งเครื่องบดยาขนาดเล็ก และตัวยาเป็นท่อนไม้สั้น ๆ บรรจุลังไม้แถมมาด้วย จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตัวอย่างตัวยาที่มีหนังสือเขียนบอกไว้ เช่น ไม้เช็ดก้นพระเจ้า(พระร่วง) โพทะเล คงคาเลือด มะดาด กำแพงเจ็ดชั้น กันเกรา พิกุล กระดูกช้าง กระดูกเสือ งาช้าง ฯลฯ      เครื่องบดยาใหญ่ได้รับบริจาคจากร้านขายยาที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์       ชั้นตากยา และหีบ กระป๋อง กล่อง ขวด ซองยา แผ่นป้าย ที่อยู่ในตู้หรือบนหลังตู้ ส่วนใหญ่เป็นของที่บ้านพิพิธภัณฑ์ซื้อเก็บไว้ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:22:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เดี๋ยวเราค่อยโพสคำบรรยายจากเว็บต่อนะคะ เพราะจะได้สอดคล้องกับภาพประกอบ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ของเล่นเก่าแบบนี้...เคยเห็นในตู้ที่บ้านคุณยาย เป็นของน้าๆ ป้าๆ ค่ะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อืมม... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คำว่าฉายา แปลว่าเงา คนไทยเปรียบการถ่ายรูปว่าเหมือนถ่ายเอาเงาของคน หรือสัตว์สิ่งของนั้นๆไปใส่ในแผ่นกระดาษจึงได้มีคำว่าชักเงารูป และช่างภาพหลวงบางคนก็ได้รับราชทินนามว่า “ฉายาสาทิศกร” (นายทองดี, นายสะอาด สองพี่น้องนามสกุล จิตราคนี ได้เป็นช่างภาพหลวงในสมัยรัชกาลที่ 5 )       ในสมัยรัชกาลที่ 6 และสมัยต่อๆมา ร้านถ่ายรูปหลายร้านนิยมเอาคำว่า ฉายา ใส่ไปในชื่อร้านด้วยเช่น ฉายานรสิงห์ (เป็นร้านของหลวง ยึดกิจการจากห้างโรเบิร์ต เลนส์ ของเยอรมันคราวสงครามโลกครั้งที่ 1 อยู่ทแยงกับโรงภาพยนตร์ศาลาเฉลิมกรุง เปิดดำเนินการเมื่อ พ.ศ.2461), ฉายาอรุณลักษณ์, ฉายาสงขลา, ฉายาจิตรกร เป็นต้น ตั้งชื่อว่าร้าน “ฉายาคลองโพ”      บ้านพิพิธภัณฑ์ ซื้อกล้องถ่ายรูปขนาดใหญ่มาจากร้านของเก่าแห่งหนึ่งย่านวงเวียนใหญ่ มีขาตั้งสามขาพร้อมสรรพ สภาพชำรุดและขึ้นสนิมเล็กน้อย แต่บานพับสำหรับหมุนยืดหดของเลนส์ห้องมืดยังใช้การได้ดี      การดูภาพจากกล้องแบบนี้ ช่างจะมีผ้าสีดำคลุมโปงด้วยเพื่อกันแสงเข้ามารบกวนเวลาดูภาพบนแผ่นกระจก ภาพที่ปรากฏบนแผ่นกระจกนี้ จะอยู่ในรูปหัวกลับ แต่ก็ไม่มีปัญหาเพราะเมื่ออัดรูปแล้ว ก็หมุนกระดาษให้ถูกต้องตามทิศทางได้      น่าเสียดายที่ภายหลังบานพับสำหรับหมุนยืดหดเสียเพราะผู้มาเที่ยวมักหมุนที่ดูภาพแรงๆ ทำให้กรอบไม้หักชำรุดจนต้องถอดออก ไม่สามารถดูภาพได้ดีเหมือนเก่า      อาจารย์สุมิตรา ขันตยาลงกต แห่งวิทยาลัยเทคนิค ทุ่งมหาเมฆ (ปัจจุบันเป็นมหาวิทยาลัยราชมงคล) บริจาคเก้าอี้รับแขกจากร้านถ่ายรูปเก่าแก่ของที่บ้านให้พร้อมโครงไม้ขึงฉากถ่ายรูปแบบครึ่งตัว      คุณแฉะ ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยศิลปากร ให้ช่างวาดฉากบ้านริมแม่น้ำเจ้าพระยา แลเห็นพระปรางค์วัดอรุณเป็นฉากหลังตามที่ปรากฏในรูปถ่ายของร้านฉายานรสิงห์ให้       พ.ศ.2549-2550 ปรับปรุงห้องเพิ่มตู้ เอากล้องถ่ายรูป กล้องถ่ายภาพยนตร์ต่างๆที่เคยกระจัดกระจายตามตู้อื่นมารวมไว้ในที่เดียวกัน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ประวัติการถ่ายรูป การถ่ายรูปเข้ามาในเมืองไทยเมื่อ พศ. 2388 โดยสังฆราชปาเลอกัว ได้มอบให้บาทหลวงลาโนดีที่กำลังจะเดินทางจากฝรั่งเศสเข้ามาเมืองไทย ขนกล้องพร้อมอุปกรณ์เข้ามาด้วย หลังจากนั้นทั้งสองท่านก็ช่วยถ่ายทอดวิชาความรู้ให้แก่คนไทย ชาวไทยคนแรกที่ถ่ายรูปเป็นคือนายโหมด อมาตยกุล หรือพระยากระสาปน์กิจโกศล ภาพถ่ายยุคแรกอัดลงบนแผ่นเงิน มีความคมชัดมากแต่ถ่ายได้ทีละรูป ร้านถ่ายรูปที่มีชื่อเสียงในสมัยรัชกาลที่ 4 คือ ร้านเรือนแพ ของนายจิต จิตราคณี หรือขุนสุนทรสาทิสลักษณ์ ช่างภาพหลวงสมัยรัชกาลที่ 4 - 5 จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:36:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กล้องโบราณทั้งหลาย... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คลาสสิคดีนะคะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:38:53 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนถ่ายรูปเก่าๆ เราคิดในใจว่า ขออนุญาตเอาไปเผยแพร่ด้วยนะคะ ก็แหม...คนในรูปเค้าคงไม่อยู่กันเป็นส่วนใหญ่แล้วนี่คะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:40:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เวลาหยุดเดินที่...บ้านพิพิธภัณฑ์ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:41:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ห้องเก็บและแสดงเครื่องใช้ในครัวเรือนต่างๆ ตั้งชื่อห้องว่า “นิมิปาล” เพื่อให้เกียรติ พ.อ.ไพฑูรย์ นิมิปาล ซอยสวนอ้อย ถนนราชวิถี ที่กรุณามอบตู้กับข้าวเก่า อุปกรณ์ทำขนม ถ้วยชามช้อนเก่าต่างๆ อายุเกือบร้อยปีให้บ้านพิพิธภัณฑ์เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ.2541 จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หลังจากนำของเหล่านี้ไปร่วมแสดงในนิทรรศการบ้านพิพิธภัณฑ์ ที่ศูนย์สังคีตศิลป์ ครั้งที่ 1 พ.ศ.2541 ก็ยังมีของมาบริจาคเพิ่มอีกจำนวนหนึ่ง      ในระยะต่อมา เมื่อมีผู้บริจาคของเกี่ยวกับห้องครัว ได้นำมารวมไว้ในห้องนี้ด้วยกัน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 26 รูปนี้...อยู่ในห้องครัวค่ะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 27 กลับมาที่ร้านถ่ายรูปอีกทีนะคะ...ห้องแสดงอยู่ติดกับห้องครัวค่ะ เราเลยเดินไปเดินมา จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อยากเห็นมุมมองของช่างภาพเมื่อวันวาน... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:48:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ร้านให้เช่านิยาย “ลิขิตสาส์น” หนังสือในร้านส่วนใหญ่ได้รับจาก อาจารย์วิมลมาศ บรรยายกิจ เมื่อพ.ศ.2537 คุณแม่ของอาจารย์เคยเปิดร้านให้เช่าหนังสือนิยายเมื่อเลิกกิจการจึงบริจาคให้ทำพิพิธภัณฑ์ เป็นหนังสือนิยายไทยยุค 2500 ใบหุ้มปกล้วนแต่วาดได้สวยๆ ทั้งสิ้น เดิมร้านให้เช่นหนังสืออยู่ชั้น 1 โดยสมมติชื่อร้านว่า “ห้างไทยทวี” คุณธงชัย ลิขิตพรสวรรค์ ได้บริจาคเงินช่วยดูแล     ปลายปี พ.ศ.2549 ปรับรื้อห้างไทยทวีใหม่เป็นที่ขายบัตรเข้าชมและขายของเล่นสังกะสี จึงย้ายร้านนิยายให้เช่าขึ้นไปชั้น 2 จะให้ชื่อร้านใหม่ว่า ร้าน “ลิขิตสาส์น” (ตั้งใจสะกดคำว่า “สาส์น” ตามที่สะกดกันทั่วไปในยุค 2500) เพื่อเป็นที่ระลึกที่คุณธงชัยช่วยเหลือร้านหนังสือ และทำหน้าที่นายกสมาคมกิจวัฒนธรรมอย่างแข็งขัน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ชอบแสงที่ผ่านผ้าม่านมุมนี้จังค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ร้านตัดผม “อรุณเกศา” เดิมร้านตัดผมอยู่ชั้น 1 ที่บัดนี้กลายเป็นร้านของเล่น(ห้างสถาพร) สมมติว่าชื่อร้านอรุณเกศา เพราะหน้าร้านมีรูปพระอาทิตย์กำลังเปล่งรัศมีตอนเช้า รัศมีนี้คุณศรายุทธ พึ่งสุจริต มัณฑนากรเลียนแบบมาจากร้านตัดผมที่ตลาดคลองสวน อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ ที่ตลาด อ.ท่าเรือ จ.พระนครศรีอยุธยา ก็เห็นเขาทำรัศมีทำนองนี้เหมือนกัน      ในหนังสือวชิรญาณวิเศษ เล่ม 6 ฉบับวันที่ 9 กับ 16 กรกฎาคม ร.ศ.110 พ.ศ.2434 ผู้ใช้นามแฝงว่า ล.บ.ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นชื่อย่อของใครเขียนบอกไว้ในเรื่อง “วิธีตัดผม” ว่าโบราณเมืองไทยไม่มี “ร้านตัดผม” เป็นหลักเป็นหลักฐาน มีแต่แบบช่างเคลื่อนที่ไปหาลูกค้าเอง      ช่างตัดผมชายเอาเครื่องมือห่อผ้าหรือใส่ล่วม ส่วนช่างหญิงเอาเครื่องมือใส่กะโล่หรือกระทายเที่ยวเดินไปตามที่ต่างๆ ใครเรียกที่ไหนก็แวะแวะตัดที่นั่น      เครื่องมือตัดผมของช่างชายและหญิงมีเหมือนกันๆ ได้แก่ ตะไกรไทย มีดโกนจีน หวี ขี้ผึ้ง น้ำมันตานี กระจก แต่ของผู้หญิงนั้นมีเพิ่มพิเศษออกไปอีกหน่อยคือ เขม่า (ละอองดำ เอามาผสมกับน้ำมันตานีทาผมให้ดำ) ไม้สอยไร กับฝุ่นเช็ดไร จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สมัย ร.5 ชายไทยเริ่มจัดผมแบบฝรั่ง จึงเริ่มมีร้านตัดผมถาวรขึ้น ดังเอนก นาวิกมูลพบหลักฐานในวชิรญาณวิเศษ เล่ม 2 หน้า 18 ว่าช่วง พ.ศ.2429 ที่ถนนบำรุงเมืองมีร้านตัดผมและโกนผมชาย 6 ร้าน ในขณะที่ช่างหญิงยังคงกระเดียดกระทายเหมือนเดิม (ดูรายละเอียดในหนังสือ ประเพณีชีวิตไทย โดยเอนก นาวิกมูล)      ยุค 2500 เรานิยมตั้งชื่อร้านตัดผมโดยมีคำว่า เกศา ประกอบอยู่ด้วย เช่นสวัสดิ์เกศา เป็นต้น ต่อมาคำว่า เกศาค่อยๆหายไป กลายเป็นบาร์เบอร์ แทน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ร้านเสื้อค่ะ...ชอบหุ่นในตู้กันมั้ยคะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มุมทำงานของช่างเสื้อ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 16:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แต่ละห้อง...เราคิดว่าเค้าจัดได้ลงตัวมากๆ ค่ะ ทั้งเครื่องเรือนและข้าวของต่างๆ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ใช้ทำฉากถ่ายละครได้เลย... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:02:00 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตรอกข้างโรงหนัง สมมุติเป็นโรงพิมพ์ จัดแสดงเอกสาร หนังสือ ตู้ใส่ตัวเรียง เครื่องพิมพ์ต่างๆ ภาพดาราฯลฯ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โปสเตอร์ที่ติดอยู่ในโรงพิมพ์...เป็นของเก่าในยุคต่างๆ ค่ะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ชอบฟ็อนต์อันนี้ค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:05:11 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แบบเรียน ก.ไก่ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:05:54 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ร้านแต่งผมท่านชาย ( คนธรรมดาห้ามเข้า ^^ ) อีกมุมค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โรงหนัง “คลองโพรามา” เป็นโรงภาพยนตร์เล็กๆ ฉายภาพเคลื่อนไหวให้ผู้เข้าชมได้นั่งชมเพลินๆ ได้รับงบประมาณสนับสนุนจากสำนักงานสลากกินแบ่งของรัฐบาล เพื่อมากั้นห้อง ซื้อเครื่องฉาย และปรับปรุงบริเวณข้างเคียง       ตั้งชื่อโรงภาพยนตร์ว่า คลองโพรามา มีบัตรชมภาพยนตร์ให้เป็นที่ระลึกด้วย จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ฉายภาพยนตร์เก่า เช่น น้ำท่วมปี 2485 และรถรางวันสุดท้าย พ.ศ.2511 ฝีมือคุณแท้ ประกาศวุฒิสาร ศิลปินแห่งชาติท่านได้นำดีวีดีภาพยนตร์ชุดนี้ซึ่งท่านตัดต่อและลงเสียงพากย์เอง มาให้ถึงบ้านพิพิธภัณฑ์ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 44 นอกนั้นเป็นภาพยนตร์เก่าอื่นๆ เช่น เงิน เงิน เงิน, ตลกชาลี แชปปลิน ฯลฯ เรื่องละสั้นๆ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:13:13 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เจอมุมสวยๆ ของร้านถ่ายรูปค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:14:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ห้องนายอำเภอสีหนคร รวบรวมเอกสาร ดวงตรา สิ่งของต่างๆ ที่เกี่ยวกับนักปกครอง สมมติว่าเป็นห้องนายอำเภอเป็นที่ระลึกถึงชมรมรัฐศาสตร์ จุฬาฯ รุ่น25 สมัยที่คุณวิบูลย์ สงวนพงศ์ เป็นประธานชมรม ผู้บริจาคเงินปรับปรุงชั้น 3 ซึ่งเดิมเป็นห้องเก็บของให้เป็นพื้นที่จัดแสดง จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:15:28 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คำว่า สีหนคร เป็นชื่อสมมติ (เลียนเสียงอำเภอสิงหนคร จ.สงขลา และให้มีคำเกี่ยวกับสิงห์ – ราชสีห์ เครื่องหมายของสาขารัฐศาสตร์) จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ในห้องมีพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ธงชาติไทย ตู้เอกสาร โต๊ะทำงาน กรอบรูป นาฬิกาปารีส (ทรงสูง ตั้งกับพื้น) เก้าอี้สำหรับประชาชนนั่งคอยระหว่างติดต่อ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นอกจากนี้ยังมี...แผนที่สมัยจอมพล ป.พิบูลสงคราม (ยุคที่กำลังสร้างลัทธิชาตินิยม) หนังสือสัญญาขายตัวเป็นทาส ฯลฯ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สิ่งของเหล่านี้อยู่ในห้องนายอำเภอค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ภาพโบราณ...ไม่รู้ว่าสมมติให้เป็นภาพของนายอำเภอและครอบครัวหรือเปล่านะคะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ห้องเรียนค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:24:52 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ^ ^ ^ ชะอ้าว...ลืมเปลี่ยนสี จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 55 การศึกษาของไทยก่อนสมัยมีโรงเรียน เมื่อเด็กชายโตแล้ว พ่อแม่อาจส่งไปอยู่กับพระ ช่วยปรนนิบัติรับใช้พระ เพื่อจะได้ศึกษาเล่าเรียนไปด้วยในตัว ส่วนเด็กผู้หญิงมักให้อยู่กับบ้าน ช่วยงานบ้าน ไม่ค่อยมีใครได้เรียน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ในหนังสือชื่อ ประวัติกระทรวงศึกษาธิการ 2435-2507 ) ปกสีเหลืองเล่มนา กล่าวว่าการตั้งโรงเรียนแผนปัจจุบัน เริ่มมีเมื่อ พ.ศ.2414 จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เมื่อ ร.5 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้ตั้งโรงเรียนหลวงขึ้นในพระบรมมหาราชวังในปีนั้น นับเป็นโรงเรียนแรกที่มีขึ้นตรงตามศัพท์ โรงเรียน ที่เข้าใจกันในปัจจุบันนี้ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:28:52 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ส่วนโรงเรียนสำหรับราษฎรเรียนแห่งแรกก็ตั้งที่วัดมหรรณพาราม ถนนบ้านตะนาว ในสมัย ร.5 เช่นกัน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ในห้องเรียน...มีอะไรที่น่าสนใจเยอะเลยค่ะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ภาพที่ติดอยู่เหนือกระดานดำ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:33:17 ]

ความคิดเห็นที่ 62 แบบเรียนในตู้... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:34:04 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:35:27 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ตัวสะกดแบบสมัยเก่า... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เป็นรางวัลที่ใช้คำได้น่ารักและตรงไปตรงมาดีนะคะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ร้านขายแผ่นเสียงที่มีชื่อเสียงในสมัย ร.6 และต่อๆมาได้แก่ร้านนาย ต.เง๊กชวน ตั้งเมื่อสมัย ร.6 เลิกเมื่อราวหลัง พ.ศ.2520 ไม่นาน ร้านแผ่นเสียงรัตนมาลา อยู่ที่หัวมุมถนนพาหุรัด เป็นของนายซุ่นใช้ หรือนายชัย บำรุงตระกูล รื้อสร้างเป็นศูนย์การค้าดิโอลด์สยาม จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:39:40 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ตั้งชื่อร้านว่า ห้างแผ่นเสียงประชุมผล เพื่อเป็นเกียรติแก่คุณพฤฒิพล ประชุมผล ผู้สนใจอนุรักษ์กระบอกเสียง แผ่นเสียง และหีบเสียงยุคไขลานเป็นอันมากถึงทุ่มเทเงินทอง และแรงกายแรงใจจัดหาของเหล่านี้มาสะสมไว้เต็มห้องที่บ้าน ปัจจุบันได้เปิดพิพิธภัณฑ์เครื่องเสียงโบราณและพิพิธภัณฑ์ธงสยามให้คนทั่วไปได้ชม เมื่อพ.ศ. 2545 คุณพฤฒิพลได้นำกระบอกเสียงและแผ่นเสียงโบราณ อันล้ำค่าต่อการศึกษามาบริจาคสำหรับตั้งแสดงที่บ้านพิพิธภัณฑ์เป็นจำนวนมาก จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 68 กระบอกเสียงเป็นตัวบันทึกเสียงยุคแรกของโลกก่อนจะพัฒนาเป็นแผ่นเสียง เทปเสียง และเครื่องเล่นซีดีในยุคปัจจุบันนี้ กระบอกเสียงเข้ามาเมืองไทยเมื่อสมัย ร.5 ดังหลักฐานในหนังสือวชิรญาณวิเศษ       เข้าใจว่ากระบอกเสียงนั้นขึ้นราได้ง่ายในแถบถิ่นร้อนชื้นแบบเมืองไทย จึงถูกทิ้งไปจนหมดสิ้น ส่วนแผ่นเสียง ซึ่งทำด้วยครั่ง และมีมาแต่สมัย ร.5 แต่เกิดหลังกระบอกเสียง ยังพอมีหลงเหลืออยู่พอสมควร มีผู้นำแผ่นเสียงมาบริจาคเป็นจำนวนมาก ตั้งแต่ช่วง พ.ศ.2531 จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ร้านสรรพสินค้า จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ก่อนหน้าที่จะมีห้างสรรพสินค้าดกดื่นเช่นในปัจจุบัน เมืองใหญ่ ๆ เช่นกรุงเทพฯ เคยมีร้านสรรพสินค้าจำหน่ายสินค้าที่จัดว่า “มีระดับ” พอสมควร จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:44:54 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ห้างเหล่านั้นอยู่ตามย่านธุรกิจสำคัญ ๆ เช่นวังบูรพา บางลำพู เยาวราช จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:46:08 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ขายเสื้อผ้าอาภรณ์ เครื่องประดับ ของฟุ่มเฟือยประเภทน้ำหอม สบู่ แป้ง สั่งจากต่างประเทศ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ลูกค้าเป็นคนมีฐานะ เป็นร้านรุ่นหลังจากห้างฝรั่งสมัยรัชกาลที่ 5 – 6 ลงมาอีกชั้นหนึ่ง จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เช่น ที่เยาวราชมีห้างแมวดำ บางลำภูมีร้านนพรัตน์และห้างสุขเกษม เป็นต้น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:48:37 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ตู้วางสินค้าสมัยก่อนเป็นตู้ไม้จริงซึ่งประกอบอย่างประณีต มีลวดลาย หรือมีคิ้วประดับไม่ให้จืดตา ซึ่งต่อมาถูกรื้อทิ้ง ถูกขาย ถูกดัดแปลงหรือถูกทำลาย ร้านสมัยหลังใช้ตู้ไม้อัด ตู้อลูมิเนียมแทน หากไม่มีการถ่ายภาพหรือจำลองไว้บ้าง เด็กหรือแม้ผู้ใหญ่ก็คงนึกไม่ออกว่าร้านค้าแบบเก่าขายอะไร แต่งร้านอย่างไร และตู้เก่า ๆ คลาสสิคอย่างไร จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 76 อันนี้เป็นโต๊ะอะไรก็ไม่ทราบค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:51:26 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ป้ายตรงบันไดชั้นสาม... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ร้านขายของโชห่วย... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เป็นร้านขายขนมนมเนย สบู่ ยาสีฟัน อาหารกระป๋อง ขวดน้ำปลา ฯลฯ อย่างที่เรียกกันว่าร้านโชห่วย จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:55:15 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ในร้านติดตู้ลำโพงสีฟ้า “เสียงตามสาย” แหล่งรับข้อมูลข่าวสารและบันเทิงคดีของคนไทยเชื้อสายจีนเมื่อ 40 – 50 ปีที่แล้ว จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ได้ฟังเพลงิ้วจากในร้านนี้ด้วยนะคะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 83 มีขนมกับของเล่นโบราณขายจริงๆ ในนี้ด้วยค่ะ...เราซื้อยำยำช้างน้อยกับของเล่นอีกหลายอย่าง ส่วนใหญ่เป็นของเล่นสังกะสีไขลาน ที่ชอบมากคือเรือป๊อกแป๊ก ( พลังเทียนไข ) จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 17:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ต่อจากป้ายนี้...เราจะไปร้านขายของเล่นกันค่ะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เจอป้ายชี้หน้าเข้าให้... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ร้านขายของเล่น "ห้างสถาพร" จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ของเล่นของเด็กไทยแต่โบราณเป็นของเล่นจากธรรมชาติ เด็กมักใช้ดิน หิน หรือกิ่งก้านดอกเปลือกของต้นไม้ผลไม้ใกล้มือมาเล่น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เช่น หมากเก็บใช้ก้อนหินเล็กๆ หมากอีตักใช้เม็ดมะขามหรือเม็ดน้อยหน่า ม้าก้านกล้วยใช้ก้านกล้วยตัดเป็นม้า ปืนอีโพละใช้กระบอกไม้ไผ่เป็นตัวปืนและใช้ดินหรือเมล็ดพืชเป็นกระสุน หม้อข้าวหม้อแกงปั้นด้วยดิน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ด้วยเหตุนี้ร้านขายของเล่นของไทยแต่โบราณจึงไม่มี จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 91 หากจะมีของเล่นขายบ้างก็คงเป็นของเล่นจากเมืองจีนหรือฝรั่งที่นำเข้ามาพร้อมเรือสำเภาหรือเรือกำปั่น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ของเล่นจำพวกตุ๊กตาไขลานจากฝรั่งคงมีขายตามห้างฝรั่งมากขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 เจ้านายบางพระองค์ชอบเล่นตุ๊กตาเหล่านี้ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ดังเช่นในหนังสือชื่อราชินิกูลรัชกาลที่ 5 หน้า 143-144 บอกว่ากรมหมื่นภูบาลบริรักษ์ (ต้นสกุล กปิตถา ) ทรงชอบสะสมของแปลกๆ ต่างๆ “ชั้นเครื่องเล่น เครื่องกล เครื่องตุ๊กตาต่างๆ เช่นลิงใส่เสื้อสีซอยักหน้าไปมา และนกร้องในกรงเป็นต้น” จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:18:15 ]

ความคิดเห็นที่ 94 สมัยรัชกาลที่ 5 มีการประกาศขายของเล่นในช่วงใกล้คริสต์มาสและปีใหม่ของฝรั่ง และเคยมีข่าวลงพิมพ์ในหนังสือพิมพ์บางกอกสมัย ฉบับวันที่ 25 กันยายน ร.ศ.118 พ.ศ.2442 ว่า เย็นวันที่ 23 ร.5 กับสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีทรงลงเรือประพาสออกแม่น้ำเจ้าพระยา ทรงแวะแพจีนเอี้ยงซึ่งทำของเล่นด้วย “เหล็กวิลาด” หรือสังกะสี ขายอยู่ที่ปากคลองผดุงกรุงเกษมและทรงอุดหนุนจีนเอี้ยงจำนวนหนึ่ง (ดูรายละเอียดเพิ่มเติมในหนังสือ ของเล่นแสนรัก โดยเอนก นาวิกมูล) จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:19:39 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เดิมร้านขายของเล่นในบ้านพิพิธภัณฑ์เป็นร้านเล็กๆแคบๆตั้งหันหลังชนกันกับร้านขายยา ชื่อเจริญพานิช ร้านเดิมมีพื้นที่น้อย ผู้ชมเข้าไปยืนดูแบบสบายๆไม่ได จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:22:04 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ปลาย พ.ศ.2549 สร้างตึก 2 เสร็จ มีการปรับเปลี่ยนหลายจุด ได้ย้ายร้านตัดผมอรุณเกศาขึ้นไปอยู่ชั้น 2 ใช้พื้นที่ร้านตัดผมเดิมเป็นร้านขายของเล่นแทน ตู้ที่ใช้ในร้านปรับมาจากตู้ร้านขายยาละแวกสะพานวันชาติ กทม. จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:23:06 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ร้านของเล่นใหม่ กรรมการประชุมตกลงว่า จะให้ชื่อ “ห้างสถาพร” เพื่อขอบคุณผู้บริจาคเงินสนับสนุนบ้านพิพิธภัณฑ์อีกคนคือคุณสถาพร ลิ้มมณี ในร้านของเล่น มีของเล่นเก่าใหม่มากพอสมควร จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เช่น ของเล่นยุค 2500 ที่เด็กยุค 2500 ประทับใจ เช่น เรือป๊อกแป๊ก ปืนแก๊ป จรวดโยนขึ้นไปในอากาศแล้วดิ่งหัวปักลงยังพื้นทำให้แก๊ปที่หัวระเบิดดังปัง จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ร้านขายยา “จี้มิ้น” ( แอบคิดถึงเจ๊มิ้น ) จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:26:42 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ในข้อเขียนเรื่อง “อธิบายแผนที่พระนครศรีอยุธยากับคำวินิจฉัยของพระยาโบราณราชธานินทร์” ซึ่งพระยาโบราณราชธานินทร์(พร เดชะคุปต์) นำคำร่ายโบราณ (คงเขียนสมัยอยุธยา) มาแสดง มีตอนหนึ่งกล่าวถึงย่านที่ขายเครื่องยาไว้ว่า ภายในกำแพงพระนครนั้น “มีตำบลย่านร้านตลาดขายของ” มากมาย จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 101 บางย่านก็ขายหมากพลู บางย่านก็ขายตะลุ่มเชี่ยนหมาก บางย่านขายปิ่นปักผม กำไลมือ กำไลเท้า เสื้อ กางเกง “ย่านป่ายา ขายสรรพเครื่องเทศเครื่องไท ครบสรรพคุณยาทุกสิ่ง” นี่แสดงว่าสมัย 200 กว่าปีก่อนโน้นมีการทำร้านขายยากันเป็นย่านแล้วแต่จะเป็นแค่แผงชั่วคราวหรืออย่างไรไม่ทราบชัด จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ร้านขายยาในกรุงเทพฯที่น่าสนใจได้แก่ร้านขายยาตราหน้าวัว ที่ถนนตะนาว บางลำพู ซึ่งขายยาไทย มีตู้โต๊ะคลาสสิก ส่วนร้านขายยาจีนนั้น มีที่สวยๆหลายแห่งเช่นที่ตลาดสะพานหันเป็นต้น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ตู้ร้านขายยาที่จัดแสดงในบ้านพิพิธภัณฑ์ ทั้งหมดขนมาจากอุทัยธานี เดิมเป็นของร้านจี้มิ้นขายยาในตัวเมือง เลิกกิจการแล้ว ทายาทคือ อ.สุชาดา อารีรอบ ร.ร.มหรรณพาราม (ตลิ่งชัน)ไม่ต้องการให้ของกระจัดกระจายจึงขายให้บ้านพิพิธภัณฑ์ในราคาย่อมเยา      ตู้ยามีหลายชิ้นแต่พื้นที่บ้านพิพิธภัณฑ์คับแคบ จึงต้องแยกตู้และเคาน์เตอร์ไปใช้ห้องอื่นบ้าง ซุ้มสลักอักษรจีนเอาไปใช้ตกแต่งทางขึ้นชั้น 2 นอกจากนี้ยังมีม้านั่งสำหรับตั้งเครื่องบดยาขนาดเล็ก และตัวยาเป็นท่อนไม้สั้น ๆ บรรจุลังไม้แถมมาด้วย      ตัวอย่างตัวยาที่มีหนังสือเขียนบอกไว้ เช่น ไม้เช็ดก้นพระเจ้า(พระร่วง) โพทะเล คงคาเลือด มะดาด กำแพงเจ็ดชั้น กันเกรา พิกุล กระดูกช้าง กระดูกเสือ งาช้าง ฯลฯ เครื่องบดยาใหญ่ได้รับบริจาคจากร้านขายยาที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ชั้นตากยา และหีบ กระป๋อง กล่อง ขวด ซองยา แผ่นป้าย ที่อยู่ในตู้หรือบนหลังตู้ ส่วนใหญ่เป็นของที่บ้านพิพิธภัณฑ์ซื้อเก็บไว้ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ร้านนี้ขายของเล่นกับขนมค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ซื้อจริงๆ ได้นะคะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:45:14 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ขนมโบราณหลายๆ อย่าง ยังมีโรงงานผลิตมาขายอยู่เลยนะคะเนี่ย... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:47:32 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ชอบเครื่องร่อนจังค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ของเล่นอันนี้ก๋มาก...เป็นกระป๋องนมใช้ผ้าชุบน้ำเปียกๆ มารูดเชื่อกที่ติดกับกระป๋อง แล้วจะมีเสียงเหมือนไก่ขัน แต่ถ้าทำไม่เป็นจะกลายเป็นเสียงห่านหรือเสียงตุ๊กแกแทนค่ะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:51:05 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ร้านกาแฟ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ร้านกาแฟเป็นร้านที่คนไทยนิยมไปนั่งดื่มกาแฟ ทั้งโอยัวะ โอเลี้ยง ยกล้อ (โอเลี้ยงโรยนมสด) และชาร้อน ชาเย็น ชาดำเย็น โกโก้ โอวัลติน ฯลฯ กันในตอนเช้าและเย็น จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 111 เมื่อขากาแฟไปพบกันแล้วก็มักสนทนาแลกเปลี่ยนความรู้ความเห็นกันเป็นที่บันเทิงใจ หากพูดคุยกันเรื่องการบ้านการเมืองมากๆ ก็กลายเป็นอย่างที่เรียกเล่นๆว่า “สภากาแฟ” จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:55:26 ]

ความคิดเห็นที่ 112 สภากาแฟดูเหมือนจะมีทั่วไปในโลก ที่พม่าโต๊ะกาแฟกับเก้าอี้นั่งเป็นแบบโต๊ะเก้าอี้เด็กคือสูงจากพื้นไม่มากนัก จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ในร้านกาแฟ นอกจากจะขายชากาแฟแล้วยังมีน้ำอัดลม บุหรี่ เหล้า และของจิปาถะอีกด้วยตามแต่กำลังของคนขาย จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 114 จำลองบรรยากาศร้านกาแฟยุค 2500 มีหม้อทองเหลืองรุ่นเก่าไว้ต้มน้ำชงชากาแฟ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ส่วนโต๊ะวางเครื่องชงกาแฟทำขึ้นใหม่ เลียนแบบโต๊ะเก่าของร้านกาแฟที่ตลาดบ้านใหม่ จังหวัดฉะเชิงเทรา จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 18:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 116 มีแผ่นป้ายโฆษณา ปฏิทินของแถมสินค้า ขวดน้ำอัดลมยี่ห้อแปลกๆ พร้อมลังรุ่นทำด้วยไม้ทาสี ตู้แช่โบราณ จัดแสดงในและนอกร้าน จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:00:10 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เดิมร้านกาแฟของบ้านพิพิธภัณฑ์อยู่ในตึก 1 ต่อมาเมื่อสร้างตึก 2 เสร็จแล้วจึงย้ายมาอยู่ในตึก 2 ทั้งนี้ก็เพื่อให้อยู่ใกล้คูน้ำที่สมมติเป็นคลอง จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:01:06 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ชอบไอเดียแต่งร้านกาแฟแบบโบราณนี่จังค่ะ... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ถ้า...เอามาแต่งร้านอาหารน่าจะเก๋เริ่ดกันไปทีเดียวเชียว จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 120 แก้วเก่าในสภาพดี... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:05:36 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ไม่รู้มาก่อนค่ะ...ว่ามีน้ำอัดลมยี่ห้อนี้ด้วย จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:06:34 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:12:09 ]

ความคิดเห็นที่ 123 +-+-+ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:13:01 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ป้ายสวยๆ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ยังคงวนเวียนอยู่ที่ร้านกาแฟ...อิอิ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:17:13 ]

ความคิดเห็นที่ 126 จักรยานคุณปู่...โครงสร้างและวัสดุดูแข็งแรงนะคะ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:18:34 ]

ความคิดเห็นที่ 127 น้ำแข็งไสเรซิ่น... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ..... จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ร้านบุญส่งพานิช ขายเครื่องเขียน แบบเรียน ให้เช่าหนังสือ จากคุณ : ระนาดแก้ว - [ 15 ม.ค. 51 19:23:57 ]