ก่อนอื่นเช็คก่อนค่ะว่า ทุกคนเคยมั๊ยคะ ??? ที่รู้สึกเหนื่อย เพราะต้องเจอคนนู้ คนนี้ สารพัดเรื่องที่ต้องแก้ปัญหา สารพัดคนหลายรูปแบบที่ต้องเจอในแต่ละวัน โบว์เกิดอารมณ์นั้นขึ้นมาค่ะ เหนื่อยจนรู้สึกว่าต้องพักสักนิดดีกว่า ไม่งั้นงานคงออกมาได้ไม่ดี เดี๋ยวได้ทะเลาะกับคนอื่นอีก

ติดสรตะได้ห้าวินาที ก็เลยเข้า BP หาที่เที่ยว ที่พักใกล้ ๆ อยากได้แบบราคาไม่แพง อาหารอร่อย มีที่เที่ยว แล้วก็บังเอิญไปเจอเอา "บ้านลุงเกล้า" เข้าค่ะ ^^ เลยเป็นที่มาของกระทู้นี้ค่ะ

คุณเกล้าที่ว่าเนี่ยเป็นคุณลุงอายุหกสิบกว่าแล้ว แต่แกยังดูไม่แก่ตามอายุ เพราะว่าแกมุขเยอะมาก เรียกว่าประทับใจตั้งแต่โทรไปจองห้องพัก พอถามลุงว่า " อยากได้อะไรที่กรุงเทพไปฝากมั๊ยคะลุง ลุงตอบกลับมาทันทีว่า " เอาอากาศกรุงเทพใส่ถุงมาฝากด้วยนะ "" แค่นี้ก็รู้สึกเลยว่า ที่นี่ไม่ไป ไม่ได้แล้ว

โบว์ออกเดินทางตอนเย็นวันศุกร์ตอนหกโมงเย็น แป๊บเดียวก็ถึงอัมพวา (สองทุ่ม!! ไปหลงอยู่มหาชัยพักนึง -*-) ที่บ้านลุงเกล้าก็น่ารักมาก โทรมาหาตลอดว่าเราหลงไปไหนแล้ว ไปถึง เจอสมุนสี่ขาเห่ารับเกรียวกราว มีคุณลุงท่าทางยังแข็งแรงเดินมารับ พาไปที่พักและไปดูหิ่งห้อย ที่มีเองที่บ้าน !! คุณลุงเรียกให้นั่งริมท่าน้ำที่บ้าน ดูหิ่งห้อยและฟังเรื่องราวที่แกเล่าพร้อมมุขที่ปล่อยมาเป็นระยะ ๆ

รู้สึกตัวอีกทีก็สี่ทุ่มกว่า คุณลุงลาไปนอนพัก และเราก็พักด้วยเหมือนกัน สะดุ้งตื่นมาตอนเช้า น้ำท่วมขึ้นมาเต็มใต้ถุนบ้าน ลุกไปดู โอ้แม่เจ้า เห็นพระอาทิตย์ขึ้นตรงหน้าต่างบ้าน หมอกนิด ๆ นี่มันสวรรค์รึเปล่า อาการตื่นเต้นมันทำเอานอนต่อไม่ได้ ลุกมาแปรงฟัน แล้วเดินไปสำรวจรอบ ๆ บ้าน เจ้าสี่ขาเดินตามเป็นองครักษ์ตลอดเวลา (หรือว่ามันกลัวโบว์ขโมยของหว่า !!) อากาศดีมากกกกค่ะ คุณลุงเลี้ยงข้าวต้มกุ้ง มันกุ้งลอย (จินตนาการนะคะ) ตักเข้าปาก....อื้มมม...อร่อยมากก เสร็จแล้วคุณลุง และหลานไกด์น้อย ๆอีกสองคนมาสมทบ น้องผู้หญิงอยู่ป.ห้า ชื่อน้องเฟริ์น น้องผู้ชายชื่อน้องโฟล์ท (ตอนหลังเจ้าสองเด็กนี่แหล่ะ ที่ทำให้เราสนุกมาก) เราห้าชีวิตออกเดินทางลุยอัมพวา เรียกว่าเราพาเด็ก ๆ กะลุงเที่ยวมากกว่า เพราะอยากไปไหนบอกมา เราพาไป แหง่ว! (โบว์เล่าข้าม ๆ บ้างนะคะ เพราะไม่มีรูปจะเบื่อสักซะก่อน)

บ่ายสองกลับมาบ้าน เพราะคุณลุงติดงานเป็นพิธีกรที่วัด (แน่ะ งานชุกๆ) นอนกลิ้งไปมาที่ชานนอกบ้าน เจอปลาตีน ปูก้ามแด๊งแดงอยู่ในรู ล่อตาล่อใจเลยชวนเด็ก จับปูกะปลาตีนซะเลย เลอะโคลนไปตามระเบียบ

ถึงเวลาต้องจากกัน สองวันไวเหมือนโกหก ค่าเสียหายครั้งนี้เพียง หนึ่งพันบาท ลุงคิดค่าใชจ่าย 250 บาทต่อคนต่อวัน เท่านั้น! เรียกได้ว่าถูกที่สุดในอัมพวา ขอยืนยัน ใครก็ตามที่อยากพักผ่อน หาอากาศดี ๆ และ ไปฟอกใจด้วยความใสซื่อ บริสุทธิ์ และน้ำใจเต็มเปี่ยม ขอให้หาเวลาให้ตัวเองบ้างนะคะ ไปเจออะไรแบบนี้ แล้วจะรู้ว่า ชีวิตไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่นี้ก็ทำให้มีความสุขแล้วค่ะ ^^

โบว์สัญญากับเด็ก ๆ ไว้ว่าจะกลับไปอีก ใครได้ไปก่อนขอให้ซื้ออัลมอนที่เป็นกระป๋องๆ ไปฝากด้วยนะ เค้าชอบกันมาก กำลังคิดจะกลับไปเร็ว ๆ นี้ค่ะ ^^

ฝากที่นี่เป็นทางเลือกหนึ่งนะคะ ตอนนี้มีบ้านที่พักได้ 2-3 คนหนึ่งหลัง บ้านที่พักได้ ประมาณ 6-7 คนอีกหนึ่งหลัง และกระต๊อบที่ทำจากไม้ไผ่มาขัดกันพักได้ประมาณ 10 คนอีกหนึ่งหลัง เงินที่เอามาทำ เป็นเงินเกษียณของคุณลุง ที่แกอยากจะทำมันงอกเงย จึงเอามาลงทุน ลงแรง ทำไว้ (เบอร์ติดต่อ ถ้าใครมองจากโบรชัวร์ไม่เห็น ก็หลังไมค์มานะคะ โบว์ไม่รู้ว่าห้ามหรือเปล่า เพิ่งโพสครั้งแรกค่ะ)

เล่ายาวมากกก แต่มันไม่เท่ากับที่พี่ ๆ เพื่อนจะได้สัมผัสเองนะคะ พี่ ๆ เพื่อนอาจจะได้มีประสบการณ์ดี ๆ อื่น ๆ อีกมากค่ะ โบว์คิดว่าการจะเที่ยว homestay ให้สนุก คือการที่เราให้เวลากับเค้า และเข้าไปร่วมกับเค้าจริง ๆ นะคะ ใครที่จะพักเพราะ แค่ว่าราคาถูก จะไม่ได้สัมผัสอะไรดี ๆ แบบนี้นะคะ ไปแล้วค่ะ ยาวมากเลย หวังว่าจะไม่เบื่อกันนะค๊า  ไปแล้วจ้า .....^^