PANTIP.COM : E6551047 สงกรานต์หลวงพระบาง : ตามขบวนปู่เยอ-ย่าเยอ [บันทึกนักเดินทาง]

ความคิดเห็นที่ 40

คุณบังแอ : จะเข้าไปร่วมเลี้ยงกับเขาด้วยมั๊ยล่ะคะ ^^

คุณขาหมูแฮม : แม่เราอารมณ์ดีเวลาได้เที่ยวค่ะ ส่วนเวลาอยู่บ้านบางทีก็น่ากลัวนะ ^^” แต่วันรุ่งขึ้น (วันที่ 14 ) เราไปวังเวียงค่ะ ไม่ได้อยู่หลวงพระบางต่อ ก็รู้ว่ามีแห่นางสังขาร อัญเชิญพระบางจากหอพิพิธภันมาไว้ที่วัดเชียงทอง แล้วก็มีปู่เยอย่าเยอเต้นถวายพระบางด้วย แต่ก็ไม่ได้อยู่ดู เสียดายเหมือนกันค่ะ T^T แต่คราวหน้าจะหาโอกาสไปหลวงพระบางให้ตรงวันให้ได้เลย ＞＿＜

คุณ Art999 : เราก็โชคดีเพราะไปคุยกับคนที่วัดถึงได้รู้น่ะึค่ะ แต่ก็ไม่ได้อยู่สักการะพระบางที่วัดเชียงทอง เพราะต้องกลับมาทำงนวันที่ 16 แต่ที่วัดบอกว่าจะอัญเชิญพระบางมาช่วงวันที่ 17-18 โน่น เลยอดเลย - -“

คุณ In Trend : โชคดีมากๆจริงๆแหละค่ะ ^^” แล้วปัจจุบันนี้คุณอยู่ที่ใหนเหรอคะ? นานๆก็กลับไปบ้านบ้างก็ดีนะคะ เมืองของคุณเป็นเมืองที่น่ารัก และมีสเน่ห์มากจริงๆค่ะ

คุณ pencilcase : ตำนานของปู่เยอย่าเยอ เท่าที่เราเคยได้รู้มา ก็มีอยู่ว่า
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเมืองหนึ่งชื่อ ‘เมืองแถน’ เกิดอาเภทมีภูเขาลูกหนึ่งเติบโตได้ ชื่อว่าเครือเขากาด (แต่บางตำนานก็บอกว่าเป็นต้นไม้น่ะค่ะ^^”) ภูเขาลูกนี้ได้โตขึ้นและสูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงเมืองสวรรค์เป็นเหตุให้แสงอาทิตย์ไม่สามารถสาดส่องลงมาให้ความอบอุ่นแก่ผืนดินได้ ผู้คนในเมืองแถนต่างก็ได้รับเดือดร้อนจากความหนาวเย็น และความอดอยากจากการเพาะปลูกไม่ได้ พระยาขุนบรม เจ้าเมืองแถนจึงได้เรียกบรรดาเสนาอำมาตย์ มาปรึกษาว่าจะทำอย่างไรจึงตัดภูเขาที่สูงใหญ่นี้ได้ ปรึกษากันแล้วไม่มีใครสามารถทำการนี้ได้ ก็เลยตกลงใจประกาศหาอาสาสมัครให้ไปตัดเทือกเขานี้ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครอาสา ในที่สุดก็มีสองเฒ่าผัวเมีย ชื่อ ปู่เยอ ย่าเยอ เดินทางมาจากแดนไกลเข้ามาอาสาไปตัดเขาลูกนี้เอง พระยาขุนบรมดีใจเป็นยิ่งนัก ที่ลงประกาศไปแล้วมีคนมารับอาสา ถึงแม้ว่าในใจจะไม่คาดหวังว่าสองตายายที่แก่เฒ่าจะไปทำการตัดเขานี้จะสำเร็จหรือไม่

พระยาขุนบรมชื่นชมในความกล้าหาญของสองตายาย จึงประกาศว่า จะประทานให้ทุกสิ่งตามที่สองตายายขอมา แต่สองตายายก็ทูลว่าพวกตนไม่ต้องการสิ่งใด แต่ขอไว้เพียงอย่างหนึ่งว่า หากพวกตนปฎิบัติงานนี้จนสำเร็จ แต่เกิดเสียชีวิตลง ขอให้ประชาชนทุกคนอย่าได้ลืมเลือนชื่อของพวกตน จากนั้นสองตายาย ก็เดินทางมุ่งหน้าไปยังเทือกเขาสูงและลงมือใช้ขวานยักษ์ตัดเขาลูกนี้ทันที ปู่เยอ ย่าเยอ ใช้เวลาตัดภูเขาเป็นเวลา 3 เดือน กับอีก 3 วัน จนในที่สุดภูเขาลูกนี้ก็โค่นพังทลาย แสงสว่างและความอบอุ่นก็กลับคืนสู่เมืองแถนตามเดิม แต่เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจ ภูเขาลูกนี้ได้ล้มลงทับปู่เยอ ย่าเยอ ตายทันที พระยาขุนบรมจึงได้จัดทำพิธีส่งวิญญาณปู่เยอ ย่าเยออย่างสมเกียรติ และเพื่อระลึกถึงคุณความดี จึงกำหนดให้มีงานแห่ ปู่เยอ ย่าเยอ ขึ้นทุกปี

ส่วนสิงห์นั้นเป็นลูกบุณธรรมของปู่กับย่าค่ะ แต่เรื่องของสิงห์นั้นเรายังไม่แน่ใจเลยว่ามันชื่ออะไำรกันแน่ เพราะเคยได้ยินมาหลายชื่อมากๆ ทั้งสิงห์แก้ว สิงห์ทอง สิงห์คำ แถมหนังสือหลายๆเล่มยังพูดเหมือนว่ามีสิงค์ 2 ตัว แต่พอมาเห็นจริงๆกลายเป็นมีตัวเดียว แล้วชาวบ้านก็เรียกว่าสิงห์เฉยๆอีก เลยไม่รู้ชื่อซักที ^^“

คุณอนาคินสาว : มาเลยค่ะ รับรองความประทับใจ ไม่ผิดหวังแน่ๆค่ะ

จากคุณ : เพลงดวงดาว - [ วันแรงงาน 22:34:34 ]