ความคิดเห็นที่ 1 07.00 น. แสงแดดสาดส่องกระทบตวงตาของข้าพเจ้า และเสียงพูดคุยกัน จอแจ ทำให้ต้องตื่นลืมตามาดูแสงแรกของวันใหม่ นี้เราเผลอนอนไปร่วม 2 ชั่วโมงแล้วหรือ บิดร่างกายให้หายงัวเงียแล้ว เครื่องยนต์ 3000 ซีซี ของ วี โก้ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ทุกคนยังหลับกันสบาย ยกเว้นข้าพเจ้า ต้องทำหน้าที่หลัง พวงมาลัยต่อไป จนกว่าจะถึงที่หมาย ผ่านตัวเมืองนครสวรรค์ พิจิตร พิษณุโลก ข้าพเจ้าหยิบ โมบาย เพื่อแจ้งข่าวให้แม่ทราบว่าการเดินทางกลับ ครั้งนี้อาจจะล้าช้าสักหน่อย เพื่อไม่ให้ต้องเป็นห่วงหลังผิดเวลานัดหมายกัน มาแล้วพอสมควร ในที่สุดก่อนถึงตัวเมือง อุตรดิตถ์ สาวน้อยน้ำค้างก็ตื่น สิ่ง แรกที่แกทำก็คือโวยวายก่อน เพราะแม่น้ำตาลยังไม่ยอมลืมตามาพร้อมกัน ท่าทาง สาวน้อยจะหิวเสียแล้ว พลขับเลยถูกสั่งให้จอดข้างทาง เพื่อหาข้าว กินในเวลาเช้านั้น ข้าพเจ้าเลือกร้านที่พอจะมีกับข้าวสำหรับสาวน้อย ได้ ไข่ พะโล้ สำหรับสาวน้อย ส่วนข้าพเจ้าเลือกที่จะลอง ผัดเผ็ดปลาไหล  กับข้าว รสชาติพอใช้ได้ เสียตรงที่ข้าวแข็งไปสักหน่อย บ้างที่อาจปกติของคนแถว นี้ แต่เพราะบ้านเราชอบกินข้าวแบบนิ่มๆกัน    ก่อนจะได้เวลากลางวัน เจ้าวี โก้น้อยก็พาข้าพเจ้าและครอบครัวถึงที่หมาย อ.สอง จังหวัดแพร่อย่าง ปลอดภัย เมื่อจอดรถ ช่างที่มาทำบ้านก็ง่วนกันอยู่กับการยกเสาบ้าน เสียง เครื่องยนต์ ตัดเสาบ้านดังกระหึ่ม ข้าพเจ้ารับหน้าที่ ขนสัมภาระขึ้นไปเก็บ ตามเคยส่วนสาวน้อย ไปวิ่งเล่นแล้ว ไม่ได้สนใจจะช่วยเหลือข้าพเจ้าเลย ย่า อุ้มไปจับไก่หลังบ้านเสียแล้ว สัมภาระทั้งหมดสามลัง ถูกขนขึ้นไว้บนบ้าน เรียบร้อย ยังไม่ทันจะหายเหนื่อยก็ต้องลงมาช่วยพ่อ ปรับหน้าดินเพื่อเตรียม เทพื้นช่างได้ยกตัวบ้านให้ลอย และเทฐานเสาเสร็จเอาประมาณ 5 โมเย็น จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อากาศที่แพร่เริ่มหนาวเสียแล้ว ข้าพเจ้าเลยไปตามเอาสาวน้อย น้ำค้างมาอาบน้ำ กลัวว่าแก่จะเป็นหวัดเอา  คืนนี้อากาศที่เมืองแพร่หนาวจับใจ แต่เราก็อุ่นสบายอยู่ ใต้ผ้าห่มหนาๆ กัน มองดูอุณหภูมิที่นาฬิกาข้อมือ อ่านได้ 17 องศา ถึงว่าทำไมมัน ช่างหนาวอย่างนี้ ข้าพเจ้านั้นไม่เท่าไหร่สำคัญ แต่คุณ น้ำค้างนี้ซิครับ ไม่ยอมห่ม ผ้า ถีบออกอยู่ร่ำไป  จนต้องนอนทับชาผ้าทั้งสองด้าน   ช่างบอกว่าต้องรอให้ปูน แห้ง อีกประมาณ 3 วันถึงจะถอดแบบได้ คืนที่สาม ณ บ้านนอก ข้าพเจ้าเข้าเวป เพื่อหาข้อมูลแห่งท่องเที่ยว โครงการที่วางแผนไว้ตั้งใจ จะพาสาวน้อยน้ำค้างไปดอยเสมอดาว แต่สิ่งที่น่าสนใจบริเวณนั้นทำให้ ข้าพเจ้าลังเลใจ ถึงจุดหมายปลายทางครั้งนี้ มันไม่มีอะไรเลย  นอกจาก ทะเลหมอกตอนเช้าเท่านั้น แล้วถ้าวันนั้นเกิดไม่มีหมอกขึ้นมา ก็ไร้ผล(เพราะ ข้าพเจ้าเคยไปมาแล้ว) และแล้วข้าพเจ้าก็ไปสะดุด ตาเข้ากับคำว่า ภูลังกา จากเพื่อนในเทคกิ้งไทย ซึงไปมาก่อนช่วงกลางฝน สถานที่นี้ใกล้บ้าน ข้าพเจ้าเพียงร้อยกว่ากิโลเมตร และน่าสนใจกว่า ดอยเสมอดาว คืนนั้นใจ ข้าพเจ้าสรุปว่า ภูลังกาเป็นที่แน่นอนสำหรับการเดินทาง  ครั้งนี้ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 51 01:34:47 จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้าไปเก็บข้อมูลบางส่วนที่พอจะหาได้จากเวป เบอร์โทรศัพท์ ต่างๆของ สถานที่ เส้นทางบริเวณใกล้เคียง แล้วก็เข้านอนในเวลาเที่ยงคืนเช้าวันที่ 10 พฤศจิกา ข้าพเจ้าตื่นแต่เช้า หมอกจางๆที่บริเวณหน้าบ้านยังไม่ทันจะจาง หาย รีบจับมอไซต์ ไปตลาด เพื่อซื้อเนื้อหมู โดยความเคยตัวทั้งที่ยังใส่เสื้อ แขนสั้นควบมอไซต์ ผ่าสายหมอกยามเช้า  มันช่างเยือกเย็นเสียยิ่งกระไร เย็นเข้าไปจับขัวหัวใจที่เดียว แต่มันก็สายเกินกว่าจะเลี้ยวกลับมาเอาเสื้อกัน หนาว คงต้องเลยตามเลย จนถึงตลาด เพื่อซื้อเนื้อหมู 20 บาท แล้วกลับบ้าน มาเตรียมของ  เสบียงอย่างอื่น ไปตัดดอกกะหล่ำ ที่แปลงผักหน้าบ้าน กรอก น้ำใส่ถัง เก็บกล่องสัมภาระแค้มป์ ใส่รถพร้อมเดินทาง ส่วนแม่น้ำตาลกับคุณ น้ำค้างยังนอนอุ่นอยู่ในผ้าห่ม หลังจากกินข้าวเช้าที่แม่ทำไว้ให้แล้ว เราทั้ง สามคนก็พร้อมเดินทาง จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:36:00 ]

ความคิดเห็นที่ 4 08.00 น. ล้อรถเริ่มหมุนออกจากบ้าน วนไปใส่น้ำมันดีเซลในราคา ณ วันนั้น 30 บาท/ลิตร ข้าพเจ้าใส่ไปเพียง 500 บาทเท่านั้นเพราะระยะทางจากบ้าน ไป ภูลังกาน้ำมันเท่านี้ บวกที่เหลือก็เกินพอแล้ว ขับผ่านเส้นทางที่คุ้นเคยมาตั้งแต่ เด็ก ผ่านทุกนาของเรา ครั้งสมัยยังเด็ก ได้เคยมา ไถ่ วาน ทุกปี ตอนนี้ข้าว กำลังสุก เหลืองอล่ามทั้งท้องทุ่ง บางส่วนที่แก่จัดก็ล้มเพราะ  แรงของลม หนาวไปบ้างแล้ว ผ่านบ้านป่าแดง (บ้านแฟนเก่าสมัย อนุบาล) บ้านนาไร่ เดียว บ้านข่วงชมพู ต้นสักทองสองข้างทางยังตั้งตรงขนานกับทางสายเก่า เมื่อครั้งเยาว์วัย ไม่ได้จางหายความงดงามของมันเลย พ้นจากบ้านข่วง ก็เริ่ม ขึ้นเนิน เข้าเขตป่าสักที่ชุ่มชื่นไปด้วยละอองหมอก ทางสายแคบนี้คดเคี้ยว ไปตามเขาขนาดย่อมๆไป  จนถึงบ้านป่าเลา แม่น้ำตาลก็มีอาการคลื่นไส้ เลยต้องจอดให้แม่น้ำตาลลงอาเจียนถ้าลงฤกษ์แบบนี้ ต่อไปต้องมีอีกแน่นอน จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผ่านเข้า บ้านสระเอียบ เป็นบ้านญาติ และคนคุ้นเคยกันหลายหลังคาเรือน แต่เราก็ไม่ได้แวะ ออกจากบ้านสระเอียบทางส่วนใหญ่ก็เป็นทางราบไปตาม ไหล่เขาแทบจะไม่มีขึ้นเนินเลย เข้าสู่อำเภอเชียงม่วน ซึ่งตัวอำเภออยู่ ห่างออกไปจากถนนสายหลัก ทำให้ไม่รู้สึกเลยว่าแถวนี้จะเป็นอำเภอหนึ่ง ของประเทศไทยทางแยกขวาให้เลี้ยวไปยัง สายใหม่มุ่งตรงไปยัง อำเภอปง ทางยังราบเรียบไปเรื่อยๆผ่านทุ่งนาและ ส่วน ไร่ ของชาวบ้าน จนใกล้เข้าตัว เมืองอำเภอปง ถึงจะเห็นตึก และอาคารใหญ่ๆ เราต้องเลี้ยวซ้ายตรงทาง แยก ไปปง ก็ได้เวลาเที่ยงเข้าไปแล้ว แวะกิน ก๊วยเตี๋ยว ที่ข้างทาง รสชาติ แบบบ้านก็พอใช้ได้ โดยความที่ไม่หิวเพราะ ตอนเช้าได้ข้าวเหนียวมาแล้ว   เลยตัวเมืองปงมาได้ 10 กิโลถึงทางแยกไป ภูลังกา มีป้ายบอกระยะทาง ไป ทาง อ.เชียงคำ 43 กิโล ตัดตรงไป แยกขวา 36 กิโล ที่แรกตัดสินใจไปทาง 36 โล แต่สอบถามชาวบ้านริมทาง บอกทางสายนี้ ขลุขละ ไม่เรียบหลาย ช่วง ข้าพเจ้าเลยตัดสินใจไปทาง อ.เชียงคำแทน จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทางสายนี้ดูแห้งแล้งพอสมควร ทางส่วนใหญ่ตัดผ่านป่า เต็งรัง และเริ่มขึ้น เนินเป็นช่วงๆ วกวนขึ้นเรื่อยๆเมื่อใกล้ตัวเชียงคำ แล้วแม่น้ำตาลก็สั่งจอด อาเจียนเป็นครั้งที่สอง หมี่เหลือง เส้นเล็กเมื่อกลางวัน ออกมาหมด คุณน้ำ ค้างแค่เห็นก็ อุทาน อ่ะๆ ออกมา เห็นแล้ว ข้าพเจ้าก็ขำ แต่ก็อดสงสารแม่น้ำตาลไม่ได้ สาเหตุที่อวกบ่อยอาจเป็นเพราะมีน้อง อยู่ก็เป็นได้ ก่อนถึง อ. เชียงม่วน 5 กิโลมีแยกขวาเห็นป้าย ภูลังกา อีก 28 กิโล สรุป รวมที่วิ่งมาแล้วอีก สามสิบกว่าโล เป็นเกือบ 60 กิโล พลาดเสียแล้วครับ ยิ่งช่วงสุดท้ายใกล้ ภูลังกา ทางเลี้ยวเหมือนงูเลื้อยกลางไร่ข้าวโพดก็ต้อง จอดแม่น้ำตาลขออีกรอบ คราวนี้มีแต่น้ำย่อย น้ำเปล่าในรถก็หมดพอดี เหลือเพียงได้กลั้วคอเท่านั้นก่อนถึงบ้าน สิบสองพัฒนา เราก็พบทางแยกที่มาจาก อ. ปง ทางบังคับ ให้เลี้ยวซ้ายไปอีกประมาณ 3 กิโล ทางเข้า ภูลังกาอยู่ทางซ้ายมือ เส้นเล็กๆวนขึ้น เขาไป ตรงจุดเริ่มขึ้นมีอาคารบริการสำหรับนักท่องเที่ยวที่ จะมาอาศัยโฮมสเตย์ ทางช่วงนี้ชันพอสมควร ต้องขึ้นด้วยเกียร์ 1-2 เท่านั้น จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ระยะทาง 3 กิโลขึ้นเขาอย่างเดียว สองข้างทางเป็นป่าไผ่และข้าวไร่ของชาวบ้าน ชายป่าแถวนี้ถูกถางเป็น แปลงข้าวเกือบหมด หลังจากที่ขึ้นเขามา สุดระยะของมันแล้ว ก็เป็นทางลง ทาง ช่วงนี้ราดยางแต่เป็นหลุมอุกาบาตร ต้องระวังเอามากๆ ถ้าเกิดมีรถสวนขึ้นมาจะ หลบกันยากสักหน่อย ยังไม่ทันจะผ่านเขาลงไป สายหมอกบางๆก็ลอยมากระทบ กระจกหน้ารถ ข้าพเจ้าเลยปิดแอร์เปิดกระจกมารับ บรรยากาศสดชื่น  สายหมอก เหมือนจะเป็นหมอกหลังฝนเสียมากกว่า พื้นถนนยังเปียกชุ่มไปด้วยละอองน้ำ สาวน้อยน้ำค้างเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก ถึงกับตื่นตาตื่นใจ วู้ ฮู้ ไม่หยุด ถ้าเขาพูดได้ ชัดเจนคงจะรบกวนการขับรถน่าดู ผ่านหมู่บ้านชาวเขา ทางราบ ไปตามที่ลุ่ม มีบ้าน เรือนอยู่ประมาณ ไม่กี่หลังคาเรือน จนมาถึง สถานีทดลองเกษตรที่สูง ปางค่า อยู่ ทางซ้ายมือ มองแค่ผ่านๆเป็น ศูนย์เล็กๆ ด้านหน้าปลูกผักส่งขาย ข้าพเจ้าเลยไม่ได้ แวะ   ตรงไปจุดหมายของเราเสียก่อน จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:42:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผ่านศูนย์เกษตรที่สูง ทางสร้างใหม่ ถนนยังเป็นสีดำ มันเงา  เลี้ยวโค้งเหมือนงูเลื้อย ขึ้นเขาสูงชัน มองไปตามทางแทบจะถอด ใจ ทางทั้งชันและแคบ ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมาก ข้าพเจ้าขึ้นด้วยเกียร์ 1 โดยตลอด ไม่รีบร้อน เพื่อชื่นชมบรรยากาศ สายหมอกเริ่มลงเยอะขึ้นเรื่อยๆเมื่อ รถนำเราสู่ที่สูง อากาศเย็นจนต้องปิดกระจกมากกว่าเดิม  ระยะทางขึ้นช่วงนี้ อีก ประมาณ 2 กิโล เราก็พ้นทางขึ้นเขาวิ่งตามไหล่เขา สองข้างทาง ดอกบัว ตองกำลังเบ่งบานรับแสงอาทิตย์ยามบ่าย สีเหลืองสดของมันเป็นที่สะดุดตา ยิ่ง จนมาถึง ด่านแรก ข้าพเจ้าเบารถจอดให้เจ้าหน้าที่มาเปิดด่าน และ ทักทายกัน พี่เขาบอกว่า วันนี้เมื่อเช้าเพิ่งทำทางใหม่ ถ้าจะขึ้นไปก็ให้รีบกลับ ลงมาน่ะครับ  ดูท่าทางฝนจะตก ก่อนหน้าที่ข้าพเจ้าจะมาถึงก็ปรอยๆมา ตลอด ในความเข้าใจของข้าพเจ้า คือเราต้องไปกางเต็นท์นอน เลยจุดนี้ไป อีก ขับไปได้อีก 500 เมตรก็หมดทางราดยาง เริ่มเป็นทางลูกรัง ขึ้นเนินสูง ข้าพเจ้าชักเริ่มสงสัยว่า จากรูปในเวป ลานกางเต็นท์ อยู่ตรงถนนลาดยาง แต่ ทำไม่เราไม่เจอเลย หรือต้องขึ้นไปอีก ข้าพเจ้าส่งพี่โก้ด้วย 1 ขึ้นไปได้ครึ่ง เนิน รถก็ล้อฟรี หยุดกลางเนิน ดึงเบรกมือ แล้วก็ไหล่ลงมาตั้งลำใหม่ ลอง เป็นครั้งที่สอง ส่งมาจากด้านล่าง ขึ้นไปได้ไกลกว่าเดิมนิดหน่อย แล้วล้อฟรี ถอยลงมาตั้งลำใหม่ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:44:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ข้าพเจ้าชักสงสัย เลยลงไปดูทาง มันเป็นลูกรัง แข็ง พื้นหน้าชุ่มด้วยละออง น้ำ แค่เราเดินยังลื่นเลย เดินสำรวจทางขึ้นไปอีก ทางดีกว่าเดิมแห้งแล้ว รถ สามารถวิ่งได้ มีรอยไถทาง  ของเจ้าหน้าที่เมื่อเช้า สำรวจขึ้นไปเรื่อยๆ รถ ขับสองธรรมดาของเราขึ้นได้สบายข้าพเจ้ากลับลงมาที่รถ แล้วตั้งลำใหม่ กะ ส่งให้พ้นเนินนี้ก็ถึงยอดแล้วล่ะ เลยเบี่ยงขวาตามทางที่ไถใหม่ ให้แม่น้ำตาล ไปดู line ข้าพเจ้าส่งขึ้นไปสุดเนิน แล้วส่งต่อไปอีกเนินท้ายรถปัดไปปัดมา แต่ก็พยายามขึ้นจนถึงยอดเนิน จอดรอแม่น้ำตาลอยู่ คุณน้ำค้าง เสียงดังลั่น ครับ แม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะเขานั่งอยู่เบาะหลังคนเดียว ตอนนั้นข้าพเจ้าลืม นึกถึงเขาไปเลย ด้วยมุ่งมันที่จะเอาชนะเนินลูกนี้(กลับมานึกตอนนี้เสียใจ มากเลยที่ทำให้เขาต้องกังวน) จอดรอแม่น้ำตาล เอาไม้กับหินมาหนุนล้อไว้ จนแม่น้ำตาลมาถึง ข้าพเจ้าบอกว่าทางช่วงต่อไป ก็แห้งแล้วล่ะรถเราไปได้ สบาย ผ่านเนินที่ 2 ข้างทางเป็นป่าก่อ และป่าดิบเขา ไม้ข้างทาง แข่งกันสูงชะลูด แสงแดดไม่อาจส่องลงมาถึงพื้น ผ่านเนินที่ 3 เป็นทางลง ในใจ ข้าพเจ้าคิดไว้ มีลงก็ต้องขึ้นอีก ชักเริ่มหนักใจเสียแล้ว ความหนักใจของข้าพเจ้าก็เป็นจริง จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เนินที่ 4 สูงชันอยู่ตรงหน้า ป้ายข้างทางบอกสถานที่ บริเวณป่าดิบชื่น ข้าพเจ้ากดคันเร่งไปเรื่อยๆ ได้กลางเนินรถก็ไถลตัวลงมาทางด้านขวา ข้าพเจ้าส่ง ทันที แต่ก็สายไปเสียแล้ว ล้อหลังฟรี ไหลลงไปจอดตรงกองดินที่รถไถทาง มาดัน กองไว้ พยายามดิ้นอย่างไรก็ไม่เป็นผล ล้อข้างหนึ่งไม่ยอมหมุน  ส่วนอีกข้างก็ฟรี จนดอกยางแทบหมด ณ ตอนนั้นข้าพเจ้านึกถึง 4X4 ขึ้นมาทันที หรือไม่ก็ดิฟล็อก คงจะดิ้นหลุดไปแล้ว  ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือตามคนมาช่วย ข้าพเจ้าคาดว่าเจ้า หน้าที่ คงจะทำทางไปไม่ไกลจากจุดนี้ และถ้าเดินไปบ้านพัก 8 หลังข้างบน คงมีเจ้าหน้าที่พอจะมาช่วยได้ ข้าพเจ้าตัดสินใจเดินขึ้นไปด้านบน ให้แม่ น้ำตาลโทรหา หัวหน้าวนฯที่ได้เบอร์มาจากเวป เริ่มเดินขึ้นทางก็ยิ่งเปียกชุ่ม ไปด้วยละอองน้ำ รองเท้า ที่ข้าพเจ้าใส่ทำให้ลื่นไถล ไปหลายครั้งและด้วย ไม่ใช่รองเท้าเดินป่ามันทั้งหนักและหลวม ยิ่งไปเดินขึ้นเขาทำให้ข้าพเจ้า เหนื่อยมากๆ นานเหลือเกินกว่าจะมาถึงบ้านพัก 8 หลังด้านบน แต่มันช่าง เงียบเหมือนป่าช้า ไม่มีแม้แต่เสียงนกร้อง ไม่มีเงาของผู้คน จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:47:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนนั้นขาทั้งสองข้างแทบหมดแรง ก้าวต่อไปไม่ไหว เดินวนรอบบ้านแต่ล่ะ หลังก็เงียบสนิท ไปดูทางขึ้นยอดภูลังกา อีก 2 กิโลระยะเดินเท้า มองไปตามทาง มันยิ่งขึ้นสูงชันเข้าไปอีก ข้าพเจ้าถอดใจ เดินกลับมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก ถึงตอนนี้เหมือนน้ำตาซึม ลากขาที่หมดเรียวแรงถึงรถ เสียงสาวน้อยน้ำค้าง ร้อง เสียงจ้า ยุงบินกันว่อน ถามแม่น้ำตาลแล้วเบอร์ที่ได้มาติดต่อไม่ได้ ถามการ ท่องเที่ยว พะเยาก็ไม่มีเบอร์วนฯ เห็นหน้าสองสาว ข้าพเจ้าน้ำตาตกในที เดียว ไม่น่าพามาลำบากเลย สาวน้อยก็ยังเล็กเดินไม่เก่งด้วย เพิ่งจะขวบ ครึ่ง ข้าพเจ้าตัดสินใจ เดินย้อนกลับมาที่ด่าน โดยพากันมาทั้งสามคน ทิ้งรถไว้กลางป่า เอาสาวน้อยขี่คอมา ทีแรกแกก็ดูสนุกดี พอเดินมาได้ระยะหนึ่ง ก็เริ่มหัวต่ำลงมาซบหัวข้าพเจ้า สาวน้อยหลับเสียแล้ว เลยต้องเปลี่ยนท่ามาอุ้มแทน มองเห็นหน้าลูก หน้า เมียแล้ว ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกผิดต่อพวกเขามากนัก  มากเกินจะให้อภัยตัวเองได้ เราเดินไปพักไป เพราะแม่น้ำตาลก็เหินห่างจากการเดินป่ามานาน ตั้งแต่มีน้ำค้าง  บ่าย สองกว่า เราทั้งสามมาถึงด่าน แต่พี่เจ้าหน้าที่ไม่อยู่แล้ว ได้ยินเสียงทำกับ ข้าวด้านบนข้าพเจ้าให้สองสาวพักที่ป้อม  เอาผ้าขนหนูห่มให้สาวน้อยนอน แล้วขึ้นไปตามเจ้าหน้าที่ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พอเจอหน้ากัน ข้าพเจ้าบอกแก่พี่เขาไป ว่า “รถผมติดที่เนินป่าดิบ รถทำทาง เขาลงไปหรือยังครับ” พี่เจ้าหน้าที่ว่า รถลงไปตั้งแต่เช้าแล้ว ได้ยินดังนั้น ข้าพเจ้าใจเสียเข้าไปอีกหน้าเริ่มเปลี่ยนสี แต่พี่แกให้กำลังใจเดี๋ยวเราไปดู ก่อน เอาจอบ เสียมไปด้วย เผื่อจะเอาออกได้ พอดีเจ้าหน้าที่อีกคนกลับมา จากด้านล่าง  เลยชวนกันไปช่วยอีกแรง พี่ทั้งสอง ชื่อ พี่ศักดิ์ พี่ณรงค์ (ขอ ขอบคุณพี่ทั้งสองมากครับ) สามคน มอไซต์ 2 คันควบขึ้นเนินไป เนินแรกที่ ข้าพเจ้าส่ง ไปสามรอบ ถึงกับทำให้มอไซต์พี่ณรงขึ้นไม่รอด ข้าพเจ้า ต้องกระโดดลงกลางเนินก่อน แล้วก็ไปถึงที่เกิดเหตุ ที่ณรงค์ ว่า เนินนี้ติดกัน มาหลายคันแล้ว ขนาด 4X4 ยังติดเลย ข้าพเจ้าลงไปดูท้าย พอจะขุดดินลง มา กรบล้อได้ ถ้าลองดิ้นสักครั้งหน้าจะหลุด     โดยให้พี่สองคนช่วยดัน    แต่ก็ไม่สำเสร็จ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:51:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ล้อข้างหนึ่งยังไม่ขยับ   ช่วงที่รถติด มีต้นไม้ใหญ่ขวางอยู่ด้านหลังพอดี จึง ไม่สามารถขุดดินแล้ว ถอยหลังลงมาได้ ถ้าไม่มีต้นไม้ต้นนี้ ก็จะเป็นงานที่ ง่ายมากๆขยับดิ้นเป็นครั้งที่สอง ไม่สำเร็จ ซ้ำยังทำให้ตัวรถไหล  ลงมาใกล้ ต้นไม้เข้าไปอีก ข้าพเจ้าลงจากรถเอาหินมาใส่ล้อด้านที่ติดอีก เพื่อป้องกันมันไหลลงไปชนต้นไม้ ถ้าขยับอีก  และขึ้นไปขยับอีกครั้ง ล้อข้างที่ฟรี หมุนเสียจนดอกยางกระจุยเป็น ฝุ่นสีดำลอยเข้ามาในรถ กลิ่นยางไหม ตลบอบอวล เราพักหาทางกันใหม่คราวนี้ ข้าพให้พี่ทั้งสองขุดข้างที่ไม่ติด แล้วเอาใบไม้รอง และให้พี่มาโหนทางล้อนี้ เตรียมหินอีกก้อนมารองข้างที่ติด ถ้ามันขับหินก้อนนี้ก็จะลงไปแทนที่ล้อ คราวนี้ ดิ้นใหม่ รถขยับขึ้นมาด้านหน้านิดหนึ่ง หินที่เตรียมไว้ เข้าไปแทนที่ ข้าพเจ้า หยุด ลงไปมองท้ายรถ ดูเหมือนมันจะพ้นต้นไม้ พี่ศักดิ์ เล็งแล้วว่าน่าจะพ้นเช่นกัน จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:53:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ข้าพเจ้าตัดสินใจถอย โชคเป็นของเรา ล้อหลังข้างที่ติด ปีนขึ้นรากไม้อีกที่ แล้ว ไถลลงมาทำให้ท้ายรถ หลุดออกมาทางถนนพอดี ข้าพเจ้าค่อยๆถอยลงมาจนถึง ด้านล่างเนิน แล้วไปกับรถตรงที่ว่างของถนน เดินกลับขึ้นไป เอารองเท้า และ บังโคลนที่หลุด จากการขับบดกับดินข้างทาง แทบจะกราบพี่ทั้งสองคน ถ้าไม่ได้ เขาป่านนี้เราจะทำอย่างไร สาวน้อยจะเป็นอย่างไร จะนอนที่ไหน จะกินอะไรกัน แล้วข้าพเจ้าก็ขับลงมาที่ด่านที่  2  มีทางแยกขวาขึ้นจุดบริการนักท่องเที่ยว มีลานกางเต็นท์ตรงนี้ พอได้เห็น ข้าพเจ้านึกถึงภาพในเวปขึ้นมาทันทีเป็น ความผิดของข้าพเจ้าเองที่ไม่สอบถามให้ชัดเจนจอดรถหน้า จุดบริการ พี่ทั้ง สองขับรถลงมาทันพอดี ข้าพเจ้ารีบลงไปรับสองสาว สาวน้อยน้ำค้างตื่น แล้ว กำลังนั่งโม้อยู่ รีบไปอุ้มมาสวมกอด และให้สัญญากับตัวเองว่า ต่อไปนี้ จะไม่พามาลำบากอีกแล้ว ขอสัญญา เรามากางเต็นท์ หน้าอาคารพอดี เพราะจะไปกางตรงลานกางเต็นท์ด้านบนมันก็เปลี่ยวเกินไป จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:54:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คืนนี้จะเหลือแต่พี่ณรงค์ เท่านั้นที่จะอยู่กับเรา ณ เวลานั้น บ่าย 4 โมงแล้ว ข้าพเจ้าขนของลง ปูผ้าใบกางเต็นท์ จัดเตรียมเครื่องครัวทำอาหาร เต็นท์กาง เสร็จ ครันจะเตรียมทำกับข้าว ฝนเริ่มลงเม็ดมาอีกครั้ง หนักบาง ปรอยๆบ้าง เราต้องขนเครื่องครัว เข้าอาคารไปทำกับข้าวในนั้น เห็นรูปที่ท่าน หัวหน้า ถ่ายไว้ บริเวณยอด ภูลังกา ทำให้ข้าพเจ้าช้ำใจยิ่งนัก ไม่เคยมีการเดินทางครั้งไหนเลยของข้าพเจ้าที่ ไปไม่ถึงที่หมาย เก็บความผิดหวังเอาไว้ในใจ ไม่นานเกินรอ ข้าจะมาใหม่ แม่น้ำตาลเตรียมพัดผักกับ ไข่เจียว ข้าพเจ้าประกอบเตาเล็กหุงข้าว ส่วนสาวน้อยน้ำค้าง เตรียมเช่นกัน เตรียมก่อกวน กว่ากับข้าวและข้าวจะสุก ก็นานพอสมควร โดย เพราะมีสาวน้อยคอยช่วยทำ(ทำให้ช้าลง)เรายกกับข้าวไปกินร่วมกับพี่ ณรงค์ ที่บ้านพัก  หลัง อาคารบริการ พี่ณรงค์ ก็มีกับข้าวหลายอย่างมาแบ่ง เรากิน มีแกงบวบ ผักกาดจอ ปลาย่าง ก่อนจะลงมือ พี่แกเอา เหล้าป่าส่งให้ หนึ่งจอก เป็นน้ำใจชาวบ้าน ข้าพเจ้ารับไว้ แต่ก็ไม่สามารถดื่มได้ เพราะกลิ่นมันแรง จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:56:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วันก่อนที่อยู่บ้าน ช่างรินส่งมาให้จอกหนึ่ง ข้าพเจ้าลองแล้ว ร้อนไปถึงลำไส้ เล็ก และมันก็ตีกลับออกมาทางปาก จนวิ่งเกือบไม่ทัน คราวนี้เลยต้อง ปฏิเสธ ถึงมันจะทำลายความสัมพันธ์ แต่ข้าพเจ้าไม่ไหวจริงๆ พี่ณรงค์ ว่า ต้น ดอกบัวตองนั้นเอามาปลูกตอนทำทางใหม่ๆ เพื่อป้องกันไหล่ทางทรุด และ ดอกเอนอ้า สีม่วงที่เห็นท่านหัวหน้าเอากล้าพันธุ์มาจากเชียงใหม่ คุยได้พัก ใหญ่ เราขอตัวไปอาบน้ำ ตอนแรกกะว่าไม่อาบแล้ว อากาศหนาวเหลือเกิน แต่ทนกับการเหนียวตัวไม่ได้ เลยพาสาวน้อยน้ำค้างไปเช็ดตัว แต่ด้วยความ ดื้อ จะเอาขันน้ำ เลยโดนราดไปซะ บุ่นอุ๊บ ร้องกรีด ก็ทำตัวเอง ห้ามแล้วไม่ ฟัง รีบเอามาเช็ดตัว นุ่งเสื้อกางเกงขายาว พอสาวน้อยเรียบร้อย ข้าพเจ้า ไป อาบบ้าง ได้อาบน้ำแล้วมันสบายตัว สดชื่นขึ้นลืมเหนื่อยเมื่อบ่ายไปเลย แต่ง ตัวเสร็จ แม่น้ำตาลเลยอยากไปอาบบ้าง ก็ต้องอุ้ม คุณ น้ำค้างไปด้วย เข้าไป ในห้องกันสามคนเพราะ เขาติดแม่มาก ขาดกันเกินนาทีไม่ได้ทุ่มกว่า เรา สามคน พร้อมในชุดนอนอันแสนอุ่น จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ในเต็นท์ หลังใหญ่ ผ้าห่มผ้าปูเตรียมมาหลายผืน อยู่ในเต็นท์ อบอุ่นมาก พอ โผล่หัวออกมานอกเต็นท์ ลมพัดหนาวจับใจ เสียงโทรศัพท์จาก พ่อดังขึ้น ถามว่าเราอยู่ที่ไหนกันแล้ว สบายดีกันทุกคนหรือเปล่า ข้าพเจ้ายังไม่ทันจะ ได้พูด คุณน้ำค้างก็คว้าเอาโมบายไปคุย แล้วก็เริ่มสาทะยายเป็นภาษาของ แก่ อันที่ใครๆก็ไม่สามารถเข้าใจได้ ประมาณว่า อย่างงี้ๆๆๆ ///@@@@&&777*****%%%%%&&&&&& พยายามอธิบายให้ ปู่ฟัง อยู่ร่วมชั่วโมงถึงจะหยุดคุย ข้าพเจ้าเห็นแล้วก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ ปู่ก็คงงง ไปอีกคน แกคงจะฟ้องปู่ว่า ข้าพเจ้าเอารถไปติด ต้องเดินกันเหนื่อย เกือบ ไม่มีที่นอน จะต้องกินข้าวลิง ถ้าแกพูดเป็นคำแล้วน่ะครับ คงจะประมาณนี้ พอวาง โมบายจากปู่ไปแล้ว แกก็ยังไม่เลิกคุย โม้ จนคอแห้งขอดื่มน้ำ ข้าพเจ้าเลยปิดไฟ ในเต็นท์ เท่านั้นแหละครับ เงียบ รีบกลิ้งไปกอดแม่น้ำตาล มุดหัวเข้ารักแร เงียบ ไปเลย คืนนี้เราก็หลับไปกลางสายหมอก จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 01:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 บางครั้งมีลูกค้อป่าร่วงลงมาใส่เต็นท์ ให้ตกใจเล่นบ้าง 06.00 น. ของวันที่ 11 ข้าพเจ้าตื่นขึ้นมาดูสายหมอกหน้าเต็นท์ เจอพี่ณรงค์ มากวาดลูกค้อ บริเวณลานจอดรถ แล้ว พี่แกบอกให้ขึ้นไปดูวิวที่จุดด้านบนลานกางเต็นท์ ครั้นข้าพเจ้าก้าวออกไป ก็เหยียบลูกค้อป่าเข้าเต็มรัก หนามอันแหลมของมัน ฝังเข้าไปในเท้าหลายอันทีเดียว โชคดีที่มันเป็นค้อดิบ หนามจึงไม่แข็งมาก พอดึงออกได้ ค้นเอากล้องขึ้นไปจุดชมวิว หมอกจางๆเริ่มหายไปหมดแล้ว แต่อากาศตอนเช้าๆก็ยังหนาวพอสมควร บริเวณด้านบน ไม่ต่างอะไรกับทุ่ง บัวตองที่ ดอยแม่อูคอเลย มีสลับกับดอกเอนอ้าสีม่วง มองจากจุดสูงสุดไป ทาง ดอยลิง จะเห็นหมู่บ้าน สิบสองพัฒนาทางที่เราขึ้นมา มองขึ้นไปยอด ภู ลังกา เป็นยอดแหลม สายหมอกคลอเคลีย อยู่รอบๆ ทำให้อยากขึ้นไป สัมผัสสายหมอกเหล่านั้นซะเหลือเกิน ยืนชมความงามยามเช้า และดื่มด่ำ เอาอากาศบริสุทธิ์แล้ว ข้าพเจ้าลงมาที่เต็นท์ แม่น้ำตาลตื่นมาทำข้าวต้มรอ ส่วนสาวน้ำค้างยังหลับอุตุในเต็นท์ พอได้ยินเสียงเราคุยกัน เสียงแหลมๆเล็กๆก็ดังมาจากเต็นท์ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แม่ๆๆๆๆๆๆ ข้าพเจ้าเข้าไปอุ้มออกมาล้างหน้า แปรงฟัน ชวนไปถ่ายรูป จะได้ ไม่กวนแม่น้ำตาลทำกับข้าว แค่สาวน้อยเขาได้เห็นดอกไม้เท่านั้นแหละครับ ยิ้มหวานออกมา พาไปทุกมุมที่มีดอกไม้ โดยที่ข้าพเจ้าไม่ต้องสั่ง สาวน้อยก็ จัดท่าเอง 1 2 3 แซะ  ก็แซะกันไปหลายรูปกลับมาที่เต็นท์ ข้าวต้ม ไข่เจียว สุกแล้ว สาวน้อยก็หิวแล้ว นั่งกินข้าวตุ้ยๆ ไข่เจียวใส่หัวหอมแดง ช่างอร่อย เหลือเกิน สาวน้อยกินไปเยอะเลย ข้าพเจ้ากับแม่น้ำตาลก็คอยเก็บที่เหลือ แล้วเราก็ไปล้างเครื่องครัวเก็บเข้าลัง หมูที่เหลือ เอาไปให้พี่ทั้งสองไว้  เก็บ ของขึ้นรถเสร็จก็ได้เวลาล่ำลากัน ข้าพเจ้ามอบสินน้ำใจให้พี่ทั้งสองก่อนลา ถ้าไม่ได้พี่สองคนข้าพเจ้าคงแย่ แล้วพี่โก้ ก็พาเราสามคนขึ้นจุดชมวิวลาน กางเต็นท์อีกครั้ง สายจน 10 โมงแล้วหมอกยังผ่านมาวูบๆ บริเวณลานกาง เต็นท์ สาวน้อยน้ำค้างตื่นเต้นตามเคย แบบบ้านนอกไม่เคยเห็นหมอก จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เส้นทาง บนลานกางเต็นท์ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขาลง จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขาขึ้น จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไปก่อนน่ะ แล้วจะมาใหม่ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เราอยู่เก็บบรรยากาศ จนสายหมอกจาง จึงลงมาตามทางสายเดิม แต่ บรรยากาศยามเช้า  ดู ชุ่มฉ่ำกว่าเมื่อวานบ่าย หลายเท่านัก จนลงมาถึง โครงการหลวง ปางค่า แวะเข้าไปดูว่าพอจะมีผลไม้ให้ติดมือไปฝากคนที่บ้าน บ้างหรือเปล่า แต่ก็ไม่ได้ความ จะมีเหลือก็แต่องุ่นที่ยังไม่แก่ และก็ผัก ครั้น จะซื้อผักไปก็กลัวแม่ข้าพเจ้าเต่ะเอา เราเลยไม่ได้อะไรติดมือมาเลย ขากลับ เรากลับทางสายตรงตัดมาจาก อ.ปง ช่วงแรกนี้ทางไม่เรียบเสียเลย แถมยัง โค้งสุดๆ  มีเขาอยู่ตรงไหนก็ไปตรงนั้น เป็นระยะทาง 10 กิโลได้ กว่าจะหลุด เข้าหมู่บ้าน ทางตรงแต่แคบ ขับเร็วไม่ได้ทางช่วงนี้พอใช้ได้ และแล้วแม่ น้ำตาลก็มาปล่อย ที่บ้าน ป่าเลาจุดเติมกับขาไป แต่ถือว่าประสบความสำเร็จ ที่ขากลับเหลือครั้งเดียว บ่ายโมงเรากลับถึงบ้านที่ อ.สอง ต้องไปฝากท้อง กับก๊วยเตี๋ยวต้มยำหน้าบ้าน อยู่ที่เมืองสอง อีก 4 วัน ถึงเดินทางกลับระยอง จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สำหรับคนที่ไม่เคยไปแนะนำเส้นทางครับ      จากกรุงเทพ มาสาย 1ครหวัน กำแพง เถิน ลำปาง งาว พะเยา เข้าสาย 1021 อ.ดอกคำใต้ ไป อ.จุน เข้า  อ.เชียงคำ ประมาณ 5 โล  ก่อนถึงเชียง คำเลี้ยวขวาเข้า 1148 ประมาณ 28โล เจอทางแยกมาจากอ.ปงเลี้ยวขวา เข้า บ้าน สิบสองพัฒนา ทางเข้า  วนอุทยาน ทางซ้ายมือขึ้นเนิน ทางลาดยาง ประมาณ 7 โลถึงโครงการหลวงปางค่าขึ้นดอยสูงๆไปอีก 2 โลถึงป้อมยาม ลานกางเต็นท์ จุดบริการนักท่องเที่ยว อยู่บนป้อม ส่วนจะไปยอดภู ต่ออีก 4 โลทางลูกรัง (หน้าฝน 4x4 ครับ ช่วงนี้ ธรรมดาก็ไหว ถ้าฝนไม่ตก) ผ่านบ้านพักแปดหลัง ดงเอนอ้า ถึงลานจอดรถ การเต็นท์ได้แต่ไม่มีห้องน้ำเส้นทางหมายเลข 1 นี้จะอ้อมสักหน่อยครับ แต่ 4เลนตลอด สาย 2 จากกรุงเทพ สาย 1 เข้า 117 ครหวัน-พิษโลก-อุตดิต เข้าสาย 11 เด่นชัย แพร่ สาย 101เลี้ยวซ้าย เข้า 103 ไป อ.สอง(บ้านผมเอง)แล้วเลี้ยว ขวาเข้า อ.สอง ต่อด้วย 1120 ไป อ.เชียงม่วน เลยตัว  อ.มาเลี้ยวขวา เข้า 1091 เลี้ยวซ้ายไป อ.ปง เลยตัวอำเภอไปประมาณ 10โลถึงสามแยก  ไปอ. เชียงคำสาย 1179 ทางดีแต่อ้อม  ระยะทาง 50 กว่าโล ถึงแยกจบสาย 1148 บ้านสิบสอง ส่วนอีกทางสาย 1092 ช่วงแรกทางดีแต่แคบ 10 โลสุดท้ายเขาล้วนๆทางไม่ ดี ระยะทาง 30กว่าโล จบสาย 1148 บ้านสิบสองแนะนำว่าถ้ามาทางนี้ต้องไปเมารถครับ จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:07:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คราวหน้าจะมาเล่าให้ฟังใหม่ ไป ภูหลวงมาจ้า จากคุณ : นาย วิท - [ 20 ก.ย. 51 02:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ลูกสาวน่ารักคะ   อ่านแล้วเหมือนอ่านหนังสือเลยคะ อิอิ จากคุณ : หัวโต๊ะโต่ะ~ - [ 20 ก.ย. 51 05:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โห ตื่นเต้นไปด้วยเลยค่ะ จากคุณ : *Cookies* - [ 20 ก.ย. 51 07:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 น่ารักดีครับ จากคุณ : หัวหน้าทริป - [ 20 ก.ย. 51 07:36:14 A:125.26.140.144 X: TicketID:187870 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ลูกสาวโตไปมากนะคะ   อ่านเรื่องราวการเริ่มต้นของความรักของคุณตั้งแต่ภูกระดึง จนไปแต่งงานกันบนนั้น  แป๊บเดียวเจ้าตัวน้อยโตซะแล้ว จากคุณ : รอยร้าวไม่เคยจาง - [ 20 ก.ย. 51 09:52:32 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ้าว เรา พวกเดียวกันสิเนี่ย จากคุณ : greeny pony - [ 20 ก.ย. 51 11:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 32 น้องน้ำค้าง น่ารักเป็นที่สุด จากคุณ : kop-rider69 - [ 20 ก.ย. 51 11:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ข้อมูลแน่นปึก ขอบคุณมากๆครับ ว่าแต่เราเป็นคลับพี่น้องนะเนี่ย อิอิ ผมรู้จักทีมงานที่วีโก้คลับ ที่ปัจจุบันเป็นวีโก้อัพเดทอยู่2-3คนอ่ะครับ จากคุณ : designmylove - [ 20 ก.ย. 51 12:29:22 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ทรายดี กับ แสนดี...ตามมาเที่ยวด้วย 2 คน...นะ จากคุณ : SyeSanDee - [ 20 ก.ย. 51 13:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 35 น่าไปจังค่ะ บรรยายได้ละเอียดมาก จากคุณ : อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที - [ 20 ก.ย. 51 16:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ''ภูลังกา''  ตามเข้ามาเพราะชท่อค่ะ สวยสดชื่นมากค่ะ จากคุณ : Sweety-around-the-world - [ 21 ก.ย. 51 02:35:37 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ลูกสาวน่ารักมากเลยค่ะ ตามไปเที่ยวด้วยคน จากคุณ : จอมโจร_บ้าหนี้สิน - [ 21 ก.ย. 51 08:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 น่ารักเหมือนแม่เขาครับ คุณ หัวโต๊ะโต่ะ~ แต่ตอนนั้นผมแย่ครับ คุณ *Cookies* ไม่รู้เลยน่ะครับว่าจะมีคนติดตามอ่าน บันทึกผม ตอนนี้มีสองแล้วครับ น้องน้ำค้าง กับน้อง ต้นน้ำ คุณ รอยร้าวไม่เคยจาง ใช่แล้วครับ ผมเข้าไปหาข้อมูลในนั้น เพื่อนดีๆทุกคนครับ คุณ  greeny pony น้องต้นน้ำ ก็หล่อเหมือนพ่อเลยครับ(แบบไม่ยกหางเลย) เอิ๊กๆ คุณ kop-rider69 เห็นมีเรื่องราว ในเวปช่วงนี้เลย ไม่ค่อยได้เข้าไปครับ นานจะแวะไปหาข้อมูล จากเวปใหม่ครับ คุณ designmylove ไว้ตามไปเที่ยว ภูหลวงต่อน่ะครับ กำลังเขียน จะเอามาเหลาให้ฟัง เอ้ยเล่า คุณ SyeSanDee      คุณ อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที คุณ Sweety-around-the-world      คุณ จอมโจร_บ้าหนี้สิน จากคุณ : นาย วิท - [ 21 ก.ย. 51 10:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมเคยไปแล้วภูลังกา ขอบอกเพื่อน ๆ ว่า สวยมากครับ ก่อนขึ้นไปบนอุทยาน มีโครงการหลวงอยู่ด้านซ้ายมือ แวะหน่อยก็ดีครับ ไปทักทายพี่ ๆ เขาหน่อย พี่ ๆ เขาก็เหงาเหมือนกัน อยากมีแขกไปเยี่ยม ไปดูหลุมของระเบิด (สมัยก่อนพื้นที่นี้เป็นพื้นที่ปลูกฝิ่น และเป็นพื้นที่สีแดง ทำให้ต้องใช้กำลังเข้ากวาดล้างขบวนการค้ายาเสพย์ติด เลขทำให้ต้องมีโครงการหลวงมาอยู่บนพื้นที่นี้ เพื่อป้องกันมิให้ชาวบ้านกลับไปปลูกฝิ่น) ถ้าโชคดีอาจได้ผักอร่อย ๆ มาทำกับข้าวก่อนกินตอนเย็นก็ได้ครับ (ขึ้นอยู่กับการคุยส่วนตัว เนื่องจากโครงการหลวงต้องส่งผลิตภัณฑ์เข้าไปที่เชียงใหม่ทั้งหมด ห้ามขาย) แนะนำว่าอย่าคิดไปซื้อของสดตรงทางขี้นภูลังกา หาซื้อซะก่อนเลย ไม่งั้นอด (แบบว่าโดนกับตัวมาแล้ว) จุดที่นายวิท ขึ้นไปแล้วรถติด เจ้าหน้าที่เขาบอกว่าเป็นสี่(หรือเจ็ด จำไม่ได้)โค้งอันตราย ต้องระวังให้ดี ถ้าไปหน้าฝนต้องใช้รถ 4x4 + โซ่เท่านั้น ไม่งั้นหมดสิทธิ์ แล้วก็ต้องเดินหน้าเท่านั้น ห้ามแตะเบรก ไม่งั้นรถจมทันที ฉนั้นต้องดูเส้นทางก่อนที่จุดบริการนักท่องเที่ยว ยิ่งขึ้นไปบ้างบน ผมใช้ Isuzu Rodeo กระจกซ้ายเกือบติดเขา ล้อขวา ห่างจากเหวประมาณไม่เกิน 30 เซ็นติเมตร (แบบว่าห้ามรถสวนทางด้วย) ถ้าไม่ได้เจ้าหน้าที่บอกเส้นทางมาก่อน ผมก็ไม่กล้าขึ้นเหมือนกัน แต่ก็เห็นชาวบ้านที่อยู่บนภูลังกา เขาใช้มอเตอร์ไซด์ขึ้นไปบนภูกันนะ 555 ผมไปตอนปลายฝนต้นร้อน เลยไม่เจอฝน เลยเอา Rodeo ไปบนภูลังกามาแล้ว ขอบอกเพื่อน ๆ ว่า ต้องไปให้ได้นะครับ สวยมากกกกก ยืนยันอีกครั้งครับ ผมไปกางเต็นท์ตรงจุดบริการนักท่องเที่ยวนั่นหละ แต่ว่าขอเจ้าหน้าที่ขึ้นไปกางข้างบนไหล่เขาเลย ไม่อยากไปกางตรงลาน (อันนี้ทำผิดกฎ) แต่ว่าขอเจ้าหน้าที่ว่าอยากนอนบนไหล่เขา เจ้าหน้าที่บอกได้แต่ว่าไม่มีห้องน้ำนะครับ มีแต่ถังสำรองน้ำใช้อาบใช้กินได้ (เนื่องจากเป็นระบบน้ำภูเขา) แต่ไม่มีเป็นห้องนะ แต่ไม่ต้องกลัว ไม่มีใครเป็นถ้ำมองแน่ เนื่องจากมีกันอยู่แค่เท่าที่เห็น ก็เลยได้อาบลมห่มฟ้ากัน 5555 ด้วยเหตุที่คืนนั้นมีกันอยู่ 5 คน ของผม 3 คน เจ้าหน้าที่อีก 2 คน เลยนั่งกินกันบนเขา ชวนเจ้าหน้าที่เขามาด้วยโดยบอกว่าผมมี Red กับผักสด (ได้จากโครงการหลวง+ขนมขบเคียวที่เตรียมมาเป็นกับแกล้ม) ขาดแต่ข้าวเหนียว น้ำพริก ต้องเอามาแลกกัน เจ้าหน้าที่ตอบตกลง เนื่องจากผมอยากกินน้ำพริกผักจิ้มกับข้าวเหนียมมาก (แบบไม่ต้องคิดไรมากถือว่าแฟร์ ๆ กันอยู่แล้ว) คืนนั้นอร่อยมาก มีเพื่อนเพิ่มอีก 2 คน พร้อมกับบรรยากาศที่ดีมาก แต่ขอบอกเลยว่า เป็นอีกหนึ่งที่ ที่ผมจะกลับไปแน่นอนเมื่อมีโอกาส ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับที่ทำให้ผมคิดถึงภูลังกา จากคุณ : เดียร์ (thanong_r) - [ 21 ก.ย. 51 13:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านไปก็ลุ้นไปค่ะ น้องน้ำค้างก็น่ารักมาก โดยเฉพาะภาพสุดท้าย ที่ถ่ายกับน้องต้นน้ำ เก็บไว้ดีๆนะค่ะ เอาไว้ทำ ภาพสไลด์ตอนงานแต่งงาน น้องเค้าซะเลย จากคุณ : ลูกสมอเรือ - [ 27 ก.ย. 51 09:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สาวน้อยน้ำค้างน่ารักมากครับ คห.38 น้องต้นน้ำเหรอครับ ลูกน่ารักทั้งสองคนเลยครับ จากคุณ : ทองดีกว่า67 - [ 5 ต.ค. 51 22:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 42  คุณเดียร์ (thanong_r) ก็จะกลับไปอย่างที่ว่าเหมือนกันครับ  คุณลูกสมอเรือ มีเรื่องให้ลุ้น ตอนไปภูหลวงต่อน่ะครับ   ครับ คุณทองดีกว่า น้องน้ำค้าง สองขวบห้าเดือน น้องต้นน้ำ ห้าเดือน รอพร้อมจะไป ภูกระดึงกัน จากคุณ : นาย วิท - [ 9 ต.ค. 51 21:43:32 ]