ความคิดเห็นที่ 1 รูปเปิดกระทู้ข้างบน ก็เหมือนกับแสดงความหมายว่า "เข้าป่ากันเถอะ หรือ เขาเข้าไปหาอะไรกันในนั้น?" เป็นทริปเดินทางในช่วงต้นปี 2549 ปลายเดือนมกราคม ซึ่งเป็นช่วงที่ ผู้คนบางตา ไม่หนาแน่น ไม่ต้องแย่งชิงทรัพยากรต่างๆบนภูกระดึง อีกทั้งปลอด ทาก ฝน และเต็มไปด้วยบรรยากาศสีแดงของ หน้าแล้ง ที่ชวนให้นึกถึง ความหลังครั้งแรก ที่ผมเคยมาภูกระดึง เมื่อปี 2532 โน้น ครับ ทริปนี้ ผมต้องขับรถเอง เพราะครอบครัวผมเขาไม่สะดวกที่จะขึ้นรถทัวร์ ในเรื่องห้องน้ำ และการต่อรถ ที่ต้องมีสัมภาระเยอะ  ตอนนั้นผมก็ยังใช้ รถมิตซู โคลท์ มิราช คันเก่าของผมนะครับ  ออกจาก กทม. ก็ดึกแล้ว เกือบเที่ยงคืน มาถึง ผานกเค้านี่ ก็ ตีห้า มีเวลางีบบนรถ เพียง หนึ่งชั่วโมง ก็ต้องออกมา ทำกิจธุระส่วนตัว ทานอาหารเช้า เตรียมตัวเข้าอุทยานครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 15:48:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นสินค้าที่วางขายหน้าร้าน แล้วชวนให้นึกถึง บรรยากาศเก่าๆ หน้าหนาว สมัยที่เรียน เชียงใหม่ ว่าต้องมี หมวกไหมพรม ผ้าพันคอ เสื้อกันหนาว สีสวยๆ ไว้ประจำตัวกันทุกคน  อายุตอนนั้น ก็เพิ่งจะเริ่มแรก แตกเนื้อหนุ่ม.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 15:55:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คิดถึงภูกระดึงจัง............ ขอตามคุณตา คุณยายไปรำลึกภูกระดึงด้วยคนจ้า จากคุณ : หมอกหนาว - [ 1 ต.ค. 51 15:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แหงนคอขึ้นไปมอง เนินเขาหนึ่ง ที่สูงตระหง่านอยู่ใกล้ๆ ณ. จุดที่รถทัวร์จอด ก็คือ "ผานกเค้า" เป็นที่ประทับตราตรึงใจ ของใครหลายคน ก่อนที่จะขึ้นภูกระดึง  จนดูเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางมายังที่นี่แล้ว ว่าถ้าไม่ผ่าน หรือพบเห็นผานกเค้า ก็เท่ากับมาผิดที่ผิดทาง ไปได้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 15:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ยังไม่เคยไปซักครั้งเลยค่ะ แม่ยังไม่ยอมปล่อยให้ไป บอกว่ากลัวเธอเฟอะฟะไปเดินหลงป่า - -" ขอสอบถามด้วยเลยว่าขึ้นไปแล้วเดินลำบากมั้ยคะ มีป้ายบอกอะไรชัดเจนรึเปล่า จะได้ไปบอกแม่ว่าให้หนูไปเต๊อะ จากคุณ : yuki_shimi - [ 1 ต.ค. 51 16:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แหม! เกือบลืมไป ที่ปกติ รีวิวของกระผมจะต้องเริ่มด้วยแผนที่การเดินทางประกอบ เดี๋ยวจะเสียเอกลักษณ์ไป ครับ จากแผนที่ข้างล่างนี้ จะแสดงให้เห็นถึงตำแหน่งของ อุทยานฯ ภูกระดึง และเส้นทางเดินทางของผมก่อนที่จะเข้าสู่ภูกระดึง  ตลอดจนรูปสัณฐานคร่าวๆ ของภูด้วย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 16:20:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องเส้นทางการเดินทางนี้ ผมยังเคยเอาไปฝัน หลังจากกลับมาจากภูกระดึงครั้งที่สองในปี พ.ศ. 2543 เลย ว่ายังได้รับความสุขไม่เต็มอิ่ม แต่ต้องลาจาก พลัดพรากแล้ว.. กลับมาแล้วยังเฝ้าคิดถึงตลอด..ทุกลมหายใจ  จนเดือน พค.ปี พ.ศ. 2544 ผมได้ตัดสินใจขับรถไปคนเดียว แบบว่า ขอแค่เห็นหลังคาบ้าน(สาว) ก็ชื่นใจแล้ว  ตอนนั้น ผมคิดอย่างนั้นจริงๆนะครับ การเดินทางครั้งนั้น ผมไม่ถือว่าไปภูกระดึงนะครับ แค่เพียงผ่านๆ ไปเท่านั้น  เลยต้องศึกษาเส้นทาง วิ่งจาก กรุงเทพฯ ผ่าน สระบุรี  ไปเลี้ยวซ้ายที่ สี่คิ้ว ตรงไปยัง ชัยภูมิ  ไม่นานก็ถึง ชุมแพ ตรงนี้ อาจสับสนนิดนึง สำหรับผู้ที่ไม่เคยมา การไป ภูกระดึงต้อง เลี้ยวซ้ายไปยัง น้ำหนาวแค่ 12 กม. ก็จะมีทางแยกเลี้ยวขวาไปยัง ผานกเค้า 29 กม. ครับ  ในขั้นตอนเหล่านี้ ถ้าหากมาโดยรถทัวร์ ก็ไม่ต้องสนใจอะไรเลย ขอเพียงบอกเด็กท้ายรถว่า ลงผานกเค้าให้ปลุกด้วย  ก็หลับได้สบายใจตลอดเส้นทาง (แต่ส่วนใหญ่จะตื่นเต้น หลับไม่ค่อยลง) ออกจากผานกเค้าเข้าสู่อุทยานฯ ภูกระดึงนี่ ปกติจะมีรถสองแถวให้บริการในฝั่งตรงข้ามกับ ผานกเค้า เส้นทางเข้าอุทยานฯ มี 3 เส้นทาง ตามรูปข้างล่าง ปกติเราก็จะเลือกเส้นทางลัด เข้าไปตามเส้นสีน้ำเงินข้างล่างเลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 16:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอขยาย ความนิดนึง ตรงจุดจอดรถทัวร์ ครับ ว่ามีสองฝั่ง  จากรูปข้างล่างนี้  แต่ รถสองแถวที่จะเข้าอุทยาน จะจอดในฝั่งตรงข้าม (ขาไปจาก กรุงเทพฯ)   ครั้งที่สองที่นั่งรถทัวร์ไป ยังงง นั่งทานข้าวเพลิน นึกว่า รถสองแถวเข้าอุทยานอยู่ฝั่งเดียวกัน  พอจะไปขึ้น ก็ไม่มีผู้โดยสาร  ในที่สุดก็ต้องเหมารถเข้าไปครับ (ไปครั้งแรก จัดทัวร์เหมารถไปจาก กรุงเทพฯ เลยไม่มีปัญหาครับ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 16:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนที่รถเลี้ยวซ้ายเข้าไปอุทยานนี้ บอกตรงๆว่า ตื่นเต้นครับ ทั้งๆ ที่มาเป็นครั้งที่ 3 แล้วก็ตาม  เส้นทางจะผ่าน ชุมชนตำบลภูกระดึงก่อน  ยังไม่ถึงง่ายๆ ครับ ต้องใจเย็นๆ  (สาเหตุที่ตื่นเต้น เกิดจากที่จะต้องไปพิชิต เดินขึ้นภูด้วยตนเอง ไม่เหมือนการท่องเที่ยวทั่วไป รถไปจอดถึงที่พักเลย) จากรูปข้างล่าง เราก็มาถึงด่านทางเข้าอุทยานฯ แล้วครับ  ณ.จุดนี้ จะมองเห็นแนวภูกระดึงอยู่ข้างหน้าแล้วครับ (ตื่นเต้นจัง)   ต้องลงไปถ่ายภาพ และ จ่ายเงินค่าธรรมเนียมก่อนเข้า  รถยนต์ที่นำเข้าไปก็ต้องเสียค่าธรรมเนียมด้วยนะครับ แต่คุ้มครับ เพราะทางอุทยานฯจะ มีลานจอดรถให้เฉพาะ และ ช่วยดูแลให้ตลอดการค้างแรมบนโน้นให้เลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นกระทู้ภูกระดึงทีไร  เหมือนมีแรงดึงดูดให้เข้ามาทุกที ^^ จากคุณ : LoveHeath - [ 1 ต.ค. 51 17:11:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หลังจากจอดรถเรียบร้อยแล้ว ก็เดินลากกระเป๋า (ถ้ากระเป๋ามีล้อ) ตรงไปยังด่านชั่ง น้ำหนัก ที่มีลูกหาบรับขนกระเป๋าสัมภาระต่างๆของเราขึ้นไปข้างบน ตรงจุดนี้ ไม่ต้องขี้เหนียวประหยัดกันนะครับ สำหรับคนที่ไปครั้งแรก แนะนำให้ฝากลูกหาบแบกขึ้นไปให้มากที่สุด เพราะเนื่องจากความสูง และระยะเวลาการเดินที่ยาวนาน น้ำหนักแม้เพียงกิโลเดียวก็เป็นภาระหนักอึ้ง อยากจะโยนทิ้งระหว่างทางครับ   แต่อย่างไรก็ดี ขอแนะนำให้เก็บของบางอย่างที่สำคัญ เช่น กล้องถ่ายรูป เสื้อกันหนาว ไฟฉาย ไว้กับตัวครับ เพราะเราอาจคาดไม่ถึงว่า เราจะขึ้นไปถึงบนโน้นเมื่อใด และเมื่อไปถึงแล้ว ลูกหาบจะเอากระเป๋าเรามารอเราไว้ หรือเราจะพบกระเป๋าเราได้เมื่อใดครับ  ถ้าไปคนเดียว ขึ้นไปไม่พบลูกหาบ อาจต้องนอนหนาวในเต้นท์ ได้สบายๆครับ ...อ้อ..ความมืดด้วยครับ ผมมีประสบการณ์ ไปถึงภูกระดึงแล้วมืด มาสองครั้งครับ มืดปุ๊บก็หนาวปั๊บเลยครับ อย่าเสี่ยง ถ้าหากขึ้นหลังเที่ยงแล้วละก็ มีโอกาสเจอมันแน่ครับ ความมืด ความหนาว ในระหว่างทางครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:14:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนขึ้นอย่าลืม..สุขา.อยู่หนใด..ครับ  ระยะทางข้างหน้า ไม่อาจทราบได้ว่า จะพบห้องน้ำเมื่อใด และในสภาพใด  คุณสาวๆ ที่รักสะอาด ผมแนะนำให้รีบเข้าทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนขึ้นครับ เพราะกว่าจะเจอห้องน้ำอีกนานครับ สำหรับในช่วงแรกนี้ ในรูปข้างล่างจะเห็นลูกชายผม กำลังแปลงกายอยู่หน้าห้องน้ำครับ คงเป็นอาการปกติ ของคนที่มาภูกระดึงครั้งแรกครับ..ฮิฮิ สำหรับตำแหน่งที่ตั้งของห้องน้ำ ถ้าผมจำไม่ผิด ก็น่าจะอยู่ด้านขวามือของ ศาลาด่านชั่งครับ (ถ้าไม่ใช่ก็ลองเดินหาเองครับ ไม่ไกลนักหรอกครับ แต่สะอาด ทันสมัยดีครับ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ก่อนจะขึ้น เกือบลืมถ่ายภาพ ลานจอดให้ดูครับ ว่าทางอุทยานเขาจัดที่ไว้ให้เฉพาะ แยกจาก จุดจอดรถสาธารณะ ครับ  รถมอเตอร์ไซด์ ก็จอดรวมกันที่จุดหนึ่ง ตอนกลางคืนมีนักท่องเที่ยวมากางเต้นท์ด้วย สอบถามได้ความว่า มาถึง ที่นี่ตอนเย็น ทางอุทยานฯ เขาไม่อนุญาตให้ขึ้น หลังบ่ายสองโมงครับ เพราะกลัวนักท่องเที่ยวไปพบความมืดระหว่างทางครับ เรื่องความมืดนี่ น่ากลัวอย่าบอกใคร เพราะไม่ใช่แค่ ความหนาวเท่านั้น ยิ่งถ้าไปมืดก่อนถึงหลังแป ละก็ สุดๆ ครับ  ซึ่งเที่ยวนี้ กลุ่มของผมก็โดนเข้าเต็มปังครับ มืดก่อนถึงหลังแป....แฮ่..แฮ่.. จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:26:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนนี้ ลูกหาบก็เตรียมตัวขึ้นแล้วครับ  คานไม้ไผ่ลำโตๆ ใช้สอดกระเป๋าที่มัดกันเป็นห่อ หามหัวท้ายรวมประมาณยี่สิบกิโล (ค่าหาบคิดกิโลละ 10 บาท เมื่อปีพ.ศ.2549 ลูกหาบได้เต็มๆ เพราะอุทยานจะได้จากบัตรติดสัมภาระจากกระเป๋าใบละ 2 บาทเพิ่มขึ้นมาเท่านั้น) ส่วนเรา นักท่องเที่ยวก็เดินตัวเปล่า ตัวปลิว สบายครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ก่อนขึ้น ให้หันมาดูป้ายแสดงเส้นทางที่จะต้องเดินขึ้นไปก่อนครับ  สำหรับผมได้มีการค้นคว้าจากเว็บ แล้วพิมพ์ลงกระดาษ เพื่อใช้ในการเดินทาง เพราะจะได้มี ทราบว่า อยู่ตรงไหนกันแล้ว และอีกเมื่อใด จะถึงบนโน้นครับ ผมแนะนำให้ทำล่วงหน้าครับ  แต่ถ้าลืม ก็ให้ใช้กล้องดิจิตอลถ่ายภาพนี้ แล้วใช้เปิดดูขณะเดินทางได้เช่นกันครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:50:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เกือบลืมทักทาย คุณหมอกหนาว กับ คุณyuki_shimi ครับ ลองติดตามดูกันไปนะครับ แล้วจะทราบว่า ภูกระดึงน่าพิชิต มากแค่ไหนครับ จากรูปข้างล่างนี้ ก็ได้มีการรวมตัวกันถ่ายรูปหมู่ ก่อนเดินทางขึ้นครับ ว่าขึ้นไปกันกี่คน ในสภาพอย่างนี้ แล้วจะขึ้นไปถึงกันครบไหม ในสภาพอย่างไร ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 17:56:02 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 17:54:41 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ระยะทางขึ้นโดยรวมคือ 5,430 เมตรในแนวทะแยง ซึ่งถ้าวัดแนวดิ่งจะสูงเพียง 1,200 เมตรเท่านั้น  จากจุดเริ่มต้นตรงนี้  หลักกม.ศูนย์ ตรงซุ้มประตูทางเข้า-ออก อุทยาน  เส้นทางระยะแรกนี้ จะยาวไกล ถึง 800 เมตร จนกว่าจะถึง ปางกกค่า จะมีบันไดปูน ที่สร้างขึ้นให้ดูกลมกลืนกับ ธรรมชาติป่าเขา เป็นบางช่วงครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เส้นทางช่วงนี้ ผมถือว่าโหดครับ แต่ก็เหมาะสมกับการเริ่มต้นที่ เรามักมีแรงเยอะ  กับอีกช่วงก็ตอนปลาย ใกล้หลังแป ก็โหดอีกแบบหนึ่ง คือมีปีนป่ายใช้มือช่วยเป็นบางช่วงครับ จากรูป เป็นจุดแรกที่ถ่ายรูป จะเห็นความงดงามของเส้นทาง คดเคี้ยวขึ้นไปยังกับงูเลื้อย ครับ  ผมจะใช้วิธีก้าวเดินช้าๆ ก้าวหยุดๆ ขนาดพ่อตาผมเป็นโรคหัวใจ ยังเดินนำผมขึ้นไปนั่งพักข้างบนโน้นครับ ความจริงแล้วไม่ใช่ผมเหนื่อย แต่อย่างใด แต่เป็นเทคนิคการขึ้นภูกระดึงแบบไม่เหนื่อย ไม่เมื่อยใดๆ เมื่อไปถึงข้างบนโน้นครับ แต่ คุณพ่อตาท่านไม่เข้าใจ และทำไม่ได้ เลยเดินอ้าวๆ จนรู้สึกเหนื่อยแล้วนั่งพักเป็นจุดๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:35:22 ]

ความคิดเห็นที่ 19 และนี่ก็ ลูกหาบคนเก่งของเรา (หล่อไหม มีหนวดเหมือนดาราทีวี ไม่รู้ว่ามาหารายได้พิเศษ หรือซุ่มออกกำลังกาย กันแน่) กระเป๋าที่หอบหิ้วขึ้นมา เขาจะคละปะปนกับนักท่องเที่ยวหลายคน จนเราเองก็จำไม่ได้ว่า กระเป๋าเราอยู่กับลูกหาบคนไหน แต่ เมื่อไปถึงข้างบนโน้น จะมีเคาท์เตอร์ จ่ายกระเป๋าให้เรา ตาม บัตรติดสัมภาระ (TAG) นะครับ  (ซึ่งแน่นอน ตัวเราก็จะต้องเก็บ บัตรติดสัมภาระไว้กับตัวด้วย  จึงเป็นเทคนิคหนึ่งว่า บัตรนี้ต้องติดไปกับคนที่เดินเร็วที่สุด ไม่งั้น ไปถึงก่อนก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องนั่งรอ บัตรจากคนที่เดินตามมาทีหลัง) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:41:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 นี่ก็เป็นมุมกล้องเท่ห์ๆ ของลูกชายผมครับ เส้นทางนี้จะดูโลดโผน สวยงามไม่น้อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:43:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนนี้ คุณพ่อของแฟนผม ท่านก็คงรู้สึกถอดใจแล้วละครับ ว่า มาผิดที่ แน่นอนครับ โหดจริง แค่ 800 เมตรแรกนี่ ยังไม่ถึงสถานี จุดพักใดๆ เลย..เฮ้อ... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:45:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ้ำ! ขอหม่ำข้าวก่อนนะจ๊ะ ขึ้นมาแปดโมงเช้า จะเที่ยงแล้ว ยังไม่ถึง ปางกกค่า จุดแรกเลย หิวข้าวแล้ว... อย่างนี้จะถึงไหมนี่ วันนี้นะ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 และแล้วก็มาถึง สถานีแรก ปางกกค่า  โอย..สุดๆ ครับ ช่วงนี้มีแต่ บันได กับบันได ครับ ต้องค่อยๆก้าวขึ้น แล้วหยุดทุกขั้น จะได้ถนอมกล้ามเนื้อขา และเท้าครับ   ผมจะเดินช้ามาก ขนาด ลูกเมีย ยังต้องนั่งรอกันเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 18:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ป้ายครับป้าย ป้ายแรกที่เจอ  ตรงสถานี ปางกกค่า นี้ ไม่มีจุดพัก หรือร้านค้าใดๆ (มีแต่บันได) เลยต้องนั่งพักกันอย่างที่เห็นในภาพข้างบนนั้น ใจเย็นๆ ซำแฮกอีก 200 เมตร  ที่จริงแล้ว เราจะแฮกกันที่นี่มากกว่าครับ แบบว่า ท้อกันแล้วก็มี เพราะในระหว่างทางที่เดินขึ้น จะเห็น ลูกหาบชุดแรก เขาเดินสวนลงมากันแล้ว! เป็นงง ครับ เราเดินกันแค่ 800 เมตร เขาเดินไปจนถึง 5 กิโล แล้วเดินย้อนลงมา.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 19:03:11 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันต่อไป ผมคิดว่า คุณพ่อตา ท่านคงคิดอย่างนี้ จากภาพที่เห็นข้างล่างนี้ โอ..ภูกระดึง โหดจริงๆ ครับ สำหรับ อายุ และสุขภาพของท่านครับ  แต่ถ้ารอนานไปกว่านี้ ก็จะยิ่งไม่มีโอกาสมาได้สักครั้งหนึ่งในชีวิตเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 19:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตรงจุดนี้ยังใช้โทรศัพท์มือถือได้ พอดีมาโทรมาจากบ้านกรุงเทพฯ ถามว่า มาถึงไหนกันแล้ว บ่ายโมงแล้วนะจ๊ะ ในปัจจุบันจะสามารถใช้โทรศัพท์มือถือได้จนเกือบจะถึง หลังแป ถึงจะอับสัญญาณ แต่พอขึ้นไปบนหลังแป ก็จะใช้โทรศัพท์ได้อีก แต่ต้องหาตำแหน่งกันหน่อย บางจุดจะแรง บางจุดจะอ่อนมาก เพราะเสาสัญญาณโทรศัพท์มือถือ (BASE) นั้นอยู่ตรงสถานีวิทยุทหาร ใกล้ผาหล่มสัก จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 19:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถึงแล้วครับ ซำแฮก นับว่าใช้เวลาเดินทางประมาณเกือบ 5 ชั่วโมง ถึงจะมาถึง จุดนี้ ไม่หอบแฮกๆ เลย...ฮิฮิ  แต่ ก็หวั่นๆ ว่าจะถึงหลังแป มืด แล้วจะทำอะไรลำบาก ตอนถึง อุทยานฯ ด้านบนโน้นครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 19:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตรงซำแฮกนี้ มีร้านค้า ร้านอาหาร ห้องน้ำ ไว้คอยบริการ มีลานกว้างๆ ไว้วางสัมภาระของลูกหาบ มีวิวให้เห็น  บังเอิญผมได้พักมาตลอดทาง และกลัวจะค่ำ ยังไม่หิวอะไร เลยเดินต่อไป  ซึ่งเส้นทางจาก ซำแฮก ไปซำบอน นี้มีระยะทางประมาณ 700 เมตร ซึ่งเป็นเส้นทางราบเสียเป็นส่วนใหญ่ เลยทำความเร็วได้ดี ดูจากรูป จะเห็น พ่อตา ท่านเดินนำก่อนใครเลย ครับ  เรียกว่า ใจยังสู้ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 19:57:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่นานก็มาถึงซำบอนครับ คุณพ่อตาท่านได้กำลังใจขึ้นมาเยอะ เพราะเส้นทางไม่สูงชันเท่าใดนัก   ระหว่างเส้นทางนี้ ทางกลุ่มเราได้เพื่อนใหม่ขึ้นมา เป็นคู่หนุ่มสาวจาก ขอนแก่น มาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์..เอ๊ย..ไม่ทราบ ครับ เดาเอาเอง  แต่งานนี้ ไม่รู้ว่า น้ำผึ้งจะหวานหรือขมครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตรงระยะนี้ เรามากันด้วยระยะทางแค่ 1,700 เมตร ประมาณหนึ่งในสาม ของทั้งหมดเอง นาฬิกา ก็บอกเวลา บ่ายสองแล้ว  มีเพื่อนใหม่มาคอยให้กำลังใจ ก็ดีไม่น้อยครับ  อีก 440 เมตร ก็จะถึง ซำกกกอก  เส้นทางช่วงนี้ เริ่มมี เนิน กันอีกแล้ว โชคดีที่มีราวให้จับ เลยไม่ต้องกลัวลื่น เพราะไม่มีบันไดให้ก้าวสบายๆ มีแต่รากไม้ ไว้คอยสกัดเท้าเราให้สะดุดบ่อยๆ ต้องระวังครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:08:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มาถึงซำกกกอก แล้ว ไม่ยากครับ เส้นทางช่วงนี้ สบายๆ มีทางราบสลับเนินให้เดิน ห่วงแต่เวลา ที่เริ่มเดินเร็วกว่าเราแล้ว ครับ อีก 200 เมตร จะถึงซำกอซาง ครับ  โปรดสังเกตุว่า สถานีระหว่างนี้จะไม่มีจุดพัก ร้านค้าเลย มีแต่ป้าย และการบอกระยะทางไว้เป็นกำลังใจเท่านั้นครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พักกันอีกแล้ว แค่ขอนไม้ก็ช่วยลดความเหนื่อยล้าได้ครับ  จะเห็นเงาต้นไม้พาดลงไป แสดงว่า บ่ายคล้อยไปไม่น้อยครับ  มิตรใหม่ของเรากำลังคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพื่อความผ่อนคลายในการเดินทางครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:18:46 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เส้นทางช่วงนี้จะเป็นกอไผ่ และทางลาดเอียง ซึ่งขาลงต้องใช้ความระมัดระวัง อาจลื่นได้เสมอ (มือต้องคอยเกาะกิ่งไม้ หรือไม่ก็หากิ่งไม้มาเป็นไม้เท้า) และถ้าหากเป็นช่วงหน้าฝน คงลำบากกันมากครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 34 นานๆ จะได้แอบเห็นภาพที่น่าประทับใจอย่างนี้ครับ  คือคุณพ่อกับคุณแม่ของแฟนผมได้ช่วยประคับประคองกันเดินขึ้น เสมือนหนึ่ง หนุ่มสาวที่ เพิ่งพบรักกันใหม่ๆ  คงเป็นอย่างนี้นะครับ ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ดัง คำอวยพรที่มีให้กับคู่บ่าวสาวในวันแต่งงาน ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:26:43 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ถึงแล้วครับ สถานีซำกอซาง  ตรงจุดนี้จะมีร้านค้าไว้บริการครับ แต่ไม่มีห้องน้ำนะครับ แต่ถ้าจำเป็น สำหรับท่านสุภาพสตรี ก็ต้องเข้าห้องน้ำของชาวบ้านนะครับ แบบที่เรียกว่า ส้วมขุด นะครับ   จากจุดนี้ อีกแค่ 140 เมตรก็จะถึงสถานีต่อไปแล้วนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ด้วยระยะทางไม่มากแค่นี้ เราก็มาถึงสถานี พร่านพรานแป นับว่าเป็นชื่อที่เรียกยาก คอยจะเป็น พร่าพรานแป ไปอีก คงจะหิวกระมังเลยตาลายอ่านเป็นชื่อนั้น ฮิฮิ เส้นทางช่วงนี้ ถ้าจำไม่ผิดจะมี ราวบันได ตรงที่ยาวที่สุด ด้วย  เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ดู ครับ อีก 440 เมตรก็จะถึงสถานต่อไป ซำกกหว้า ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 จากสถานีนี้ไปยัง ซำกกหว้า เรามาเจอบันไดอีกแล้วครับท่าน ลูกผมยังร่าเริง วิ่งขึ้นไปอย่างไม่กลัวพลัดตกบันได  แต่การทำอย่างนี้ มีผลให้ ลูกผม เดี้ยง! ในวันรุ่งขึ้นครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาถึงแล้วครับ สถานีซำกกหว้า แถวนี้บรรยากาศธรรมชาติสุดๆ ครับ ยิ่งถ้าได้มาเดินเงียบๆ คนเดียว แล้วละก็ วังเวงครับ  สถานีต่อไปอีก 460 เมตร ครับ ตอนนี้ รู้สึกว่า ทำไมไม่ถึงเสียที ไกลจังเลย สำหรับคนที่ไม่เคยมา อาจเริ่มบ่นกันแล้วครับ เวลาตอนนั้น ก็ประมาณบ่ายสี่โมง แล้วครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 20:55:31 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตามมาชมต่อค่ะ คุณตาคุณยาย ถึงซำไหนแล้วเอ่ย จากคุณ : หมอกหนาว - [ 1 ต.ค. 51 20:57:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เส้นทางแถวนี้จะสังเกตุเห็นผืนป่า รกทึบขึ้นมาบ้าง คู่หนุ่มสาวมิตรใหม่ของเรา กำลังเดินนำหน้าไป พวกเขาก็คงกลัวจะมืดเหมือนกัน เพราะกลุ่มของเราเดินช้ามาก เนื่องจาก คุณพ่อเป็นโรคหัวใจ ท่านอมยาใต้ลิ้นอีกแล้วครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:12:48 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ภาพนี้จะเห็นใบหน้าท่าน ยังบอกว่า โอเค! แต่ ขอนั่งพักอีกนิด...  ความมืดเริ่มแอบคืบคลานมาในช่วง ร่มไม้หนาแน่น ให้เราได้รู้สึกเสียวๆ กันแล้วครับว่า งานนี้ มีมืด! แน่ๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มาถึงแล้วครับ ซำกกไผ่  ตอนนี้เงียบไปด้วยผู้คนครับ เพราะนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นเขาแซงหน้าขึ้นไปกันหมดแล้วครับ สงบดีจังเลย ไม่เหมือนมาช่วงเทศกาล ครับ   อีก................................300 เมตร ก็จะถึง ซำกกโดน ที่ถือว่ามี ร้านค้า ห้องน้ำ วิว ครบครัน ไม่เหงาต่อไปแล้ว...เย้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 43 โอย..นึกว่า หมดบันไดแล้ว ยังมีอีก..เฮ้อ...นึกว่าสบายแล้วเชียว ซำกกโดน..เมื่อไหร่จะถึง.. ตอนนี้ มิตรใหม่ ของเรา ได้รอเดินพร้อมเราครับ อ้อ..เกือบลืมทักทาย คุณหมอกหนาวอีกครั้ง ครับ ถึงซำกกไผ่ เกือบห้าโมงเย็นแล้วคร๊าบ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ถึงแล้ว สถานีซำกกโดน ห้าโมงเย็นกว่าแล้วครับ  คุณพ่อผมรู้สึกไม่ไหว และอยากจะพักตรงนี้แล้ว เห็นบ้านพักเจ้าหน้าที่ เลยคิดว่าน่าจะขอพักได้ แล้วพรุ่งนี้ค่อยตามขึ้นไปอีกที หนึ่ง  แต่ทางเจ้าหน้าที่บอกว่า ไม่มีผ้าห่ม ที่นอน จะหนาวมาก  และพรุ่งนี้ ก็คงต้องลงมาตาม หรือ ไม่ได้ไปเที่ยวไหน  น่าจะลองลุยขึ้นไป เย็นนี้เลย และแล้วน้ำใจมิตรใหม่ ก็แสดงออกมาว่า "ผมจะช่วยคุณตาให้ขึ้นคืนนี้ให้ได้" จากคำพูดของเขาครับ หนุ่มเภสัช ขอนแก่น  แล้วเขาก็ทำได้สำเร็จจริงๆ ครับ บรรยากาศตอนนั้นรู้สึก หวั่นไหว กันไม่น้อยเพราะ ผมทราบดีว่า ช่วงสุดท้ายของหลังแป นั้นเป็น ทางสูงชัน มีบันไดแบบปีนป่ายเลย ถ้าหากเจอความมืดจะทำอย่างไร และที่สำคัญ ทุกคนไม่มีไฟฉายติดตัวกันเลย เพราะไม่คาดคิดว่าจะไปถึงมืด  ก็ขึ้นมาตั้งแต่แปดโมงเช้าแล้ว ปกติ ที่ผมเคยมา เดินแบบสบายๆ ช้าๆ ก็แค่ 6 ชั่วโมง แต่นี่ปาเข้าไปเกือบ 10 ชั่วโมงแล้ว ยังแค่ซำกกโดนเอง แต่เอาล่ะ  อย่างไงก็ต้องสู้ สัมภาระอยู่บนโน้นกันหมดแล้ว ลุยต่อไปครับ อีก 450 เมตร ก็จะถึง สถานีต่อไป ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:36:25 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ก่อนจะจากสถานี ซำกกโดน ไปผมแวะไปยืนถ่ายภาพวิว เพื่อเป็นกำลังใจว่า ยังไม่มืด ยังสว่างอยู่เลย..เห็นไหม! จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:39:39 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เส้นทางช่วงนี้ เป็นทางราบสลับ ทางชัน แต่มีต้นไม้ สูงล้อมเต็มไปหมด ดูเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ที่สุด เมื่อเทียบกับทุกช่วงที่ผ่านมา  แต่ก็แฝงไว้ด้วยอันตราย จากช้างป่า ที่เคยมาพังร้านค้า แถวนี้ตอนกลางคืน ถึงแล้วครับ ซำแคร่ ซำสุดท้ายที่ได้เดินด้วยเท้า ต่อไป จะต้องใช้มือช่วยกันแล้วครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มาเอาใจช่วยต่อค่ะ^^ จากคุณ : yuki_shimi - [ 1 ต.ค. 51 21:46:32 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เข้ามารออ่านต่อค่ะ สนุกดี จากคุณ : hotnuy - [ 1 ต.ค. 51 21:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 49 จากจุดพักสถานีซำแคร่ นี้ จะมีร้านค้า พวกเรากินน้ำ กินขนมตุนกันพอควร มีห้องน้ำแบบส้วมขุดให้ด้วย  ที่สำคัญ เขามีเทียนเสียบ ขวดพลาสติคให้ด้วย เราต้องซื้อไฟแช็คเขา ไม่งั้นเทียนดับเมื่อใด ก็จุดอีกไม่ได้  เราไม่มีไฟฉายกันเลย  ให้ดูเงามืดในป่าหลังป้ายซีครับ  คงจะจริงแล้วละ ที่ต้องเจอความมืดในช่วงนี้ อันเป็นช่วงที่สูงชันที่สุด เวลาตอนนั้น ก็หกโมงเย็นเล็กน้อยแล้วครับ อีกแค่ 1,300 เมตร นึกไม่ออกเลยว่าจะไปถึงหลังแปกันกี่โมง ตอนนี้คิดแค่ว่า ถึง..ก็พอครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:51:05 ]

ความคิดเห็นที่ 50 แหม! ลืมทักทายคุณ LoveHeath ตั้งแต่ คห.10 โน้นแน่ะ ตาลายเหมือนกันเวลาโพสแล้วเลื่อนกลับไปกลับมา   ไม่ใช่คุณเท่านั้น ผมเองก็ยังรู้สึกอยาก..จะโพสมาตั้งหลายวันแล้ว แต่ยังไม่มีเวลา  วันนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อใด ตอนนี้ยังอยู่ที่ทำงานเลย เกือบสี่ทุ่มแล้วครับ  ภูกระดึงมีมนต์สะกดจริงๆ แม้จะเป็นการโพสรำลึก เหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว ก็ยังอดติดตาม เอ๊ย หยุดเล่าเหตุการณ์ต่อไปไม่ได้เลยครับ หวัดดีคุณ yuki_shimi ครับ ที่ติดตาม ตอนนี้ยังไม่ถึงหลังแปเลย กำลังเป็นช่วงไคล์แมกซ์เสียด้วย มืดครับมืด ประสบการณ์ที่น้อยคนจะได้เจอ ในระหว่างการขึ้นภูกระดึง โชคดีที่ผมขึ้นครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 เลยไม่รู้สึกกลัวอะไรมาก หวัดดีคุณ hotnuy เช่นกันครับ สนุกก็ติดตามต่อไปนะครับ ภาพข้างล่างนี้ เป็นเสมือนบอกว่า "แน่ใจหรือว่าจะเข้าไปในดง..."  ด้านนอกสว่าง ด้านในมืด จนมองแทบไม่รู้ว่า ไปทางไหนเลย  นี่แค่หกโมงเย็นครึ่งเท่านั้นเองนะ.. จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 21:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เข้ามาแล้ว มืดจริงๆ ครับ ขมุกขมัว แต่พอมองทางได้ลางๆ ครับ นี่เป็นแค่เริ่มต้น ยังไม่เจอบันไดช่วงไหนเลย เดินต้องระวังครับ หินเป็นก้อนๆ โชคดีที่ แฟนผมกับมิตรใหม่เขามีโทรศัพท์มือถือที่มีหลอดไฟ เลยพอใช้ส่องทางได้เป็นบางครั้ง เทียนก็ช่วยได้ไม่มาก เพราะกลับทำให้ ตาเราพร่า มองอะไรไม่เห็นอีก ต้องถือยื่นมือไปไกลๆ หรือดับเทียนเสียเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มืดแล้วครับ ถ่ายภาพไว้เป็นหลักฐาน ต้องใช้แฟลชอย่างเดียว เพราะมืดจริงๆ ครับ เส้นทางช่วงนี้เป็นต้นไม้สูงหนาทึบ แสงจากท้องฟ้าลอดเข้ามาได้ไม่มาก ในภาพกำลังนั่งพักกันอยู่ ครับ  ตอนนั้นก็ทุ่มหนึ่งแล้วครับ อ้อ..ไม่ใช่แค่ กลุ่มของผมและมิตรใหม่เท่านั้นที่อยู่ด้วยกัน แต่มีหนุ่มๆ อีก 4 คนที่เพิ่งมาถึง เขาบอกว่า ขึ้นมาตอนบ่ายสองโมง เดินมาเรื่อยๆ ก็มาถึงซำแคร่พร้อมกับเรา ไม่มีไฟเหมือนกัน เลยต้องอาศัยไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือส่องทางให้ และช่วยกันบอกทางข้างหน้าว่า มีเหว หรือหลุมอะไรบ้าง โอ..ตื่นเต้นครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:08:08 ]

ความคิดเห็นที่ 53 รูปนี้แสดงให้เห็นเป็นหลักฐานว่า สูงชันจนต้องใช้มือช่วย แถมคลำทางขึ้นไปอีก  จะเห็นต้นไม้ข้างบน ไม่ใช่ตีลังกาถ่ายภาพเทคนิคนะครับ มีต้นไม้เอียงล้มลงมา จนเราต้องก้มลอดไปด้วย ถ้าเดินไม่ระวัง มืดๆ หัวกระแทกได้ง่ายๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 54 มาถึงแล้วครับ บันได ที่จัดว่าสูงชันไม่น้อย จนคุณแม่ท่านรู้สึกเสียว เพราะมองไม่เห็นอะไรรอบด้าน เลยจินตนาการไปว่าเป็นหุบเหวกันหมด  (ตอนขาลงตอนกลางวันถึงได้เห็นว่าไม่น่ากลัวอย่างที่คิด) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ้อ..ลืมไป ว่า มิตรที่ช่วยพาคุณพ่อขึ้น เขามีไฟฉายกระบอกหนึ่ง ครับ ช่วยได้มากครับ ส่องบันไดให้แต่ละคนขึ้นไปได้อย่างปลอดภัยครับ รูปข้างล่างนี้แสดงให้เห็นถึงความสลับซับซ้อนของเส้นทาง ที่ต้องปีนป่ายยามค่ำคืนครับ ชวนให้ผมนึกถึงคราวไปเข้าค่ายลูกเสือที่ รร.วัดเขาลูกช้าง จ.พิจิตร  เข้าฐานฝึกตอนดึกๆ มืดๆ แบบนี้แหละครับ แถมบรรยากาศหนาวเหมือนกันด้วย ประทับใจดีครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:20:27 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คุณพ่อท่านมีกำลังใจดี ไม่ตื่นตกใจ แม้ว่าจะต้องนั่งพักบ่อยครั้งมาก  ท่านคุยตลอดครับ  แต่คุณแม่ท่านอาจรู้สึกว่า ไม่น่าต้องมาเจอแบบนี้เลย อย่างนี่แหละครับ เรียกว่า ผจญภัย.... ตอนนี้ไม่กล้าพาท่านไปลุยแบบนี้อีกแล้วละครับ เสียวจริงๆ..ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถึงแล้วครับ....หลังแป  ดูเงียบไม่ครึกครื้นอย่างที่ผมคิดไว้เลย  ว่าน่าจะมีร้านค้า บ้านคน เพราะเป็นจุดที่คนขึ้นลง ต้องมาพักตรงนี้ กันเยอะครับ มืด และเงียบ งง กับเส้นทางอีกด้วยครับ (เพราะคราวที่แล้ว ที่มา เมื่อ พ.ศ. 2543 นั้น ขึ้นมาอีกทางหนึ่ง แยกกันตรง ซำกกโดน) ไม่มีใครถ่ายภาพกับป้าย เพราะอารมณ์ตอนนั้นอยากเข้าที่พักกันเต็มที่แล้ว อยากพบแสงสว่าง  ตอนนั้นเวลาประมาณสองทุ่มกว่าๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:27:42 ]

ความคิดเห็นที่ 58 จะมีก็แค่ป้ายบอกเส้นทางไปยังที่ต่างๆ เท่านั้น อีก 3,800 เมตร คือ เกือบ 4 กิโลเมตร โอ้โฮ..ยังถือว่าไกลมาก แต่เป็นทางราบ  จากจุดนี้ ถ้าหากใครไม่เคยมาภูกระดึงจะต้องทึ่ง ว่า ปีนกันแทบตาย ทำไม..พอถึงยอดเขา กลับมีทางราบให้เดินกันเป็นกิโลๆ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตอนนี้ ก็บรรเลงเพลงเดินกันอ้าวๆ แล้วละครับ ไหนจะกลัว อุทยานปิด เช็คอินห้องไม่ได้บ้าง ไหนจะหิว ไหนจะอ่อนเพลีย เพราะไม่ได้นอนเกือบทั้งคืน แต่ข้อดีของการเดินตอนกลางคืนก็คือ เย็นสบาย คราวที่แล้วผมมาถึงตอนบ่ายๆ แดดร้อนไม่น้อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:34:21 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เราเดินกันนานพอสมควร ก็มีรถกระบะเจ้าหน้าที่อุทยานวิ่งมารับ เขาทราบว่ายังมีคนค้างอยู่ระหว่างทาง เลยตีรถมารับ อุทยานเองก็คงไม่อยากจะรอเช็คอิน และก็มีความเป็นห่วงนักท่องเที่ยวว่าอาจมีเหตุร้าย เขาคงทราบว่า กลุ่มของเราขึ้นมาตั้งแต่เช้า รวมเวลาเดินทางถึงหลังแปก็ 12 ชั่วโมงพอดี รถกระโดกกระเดกมาก มืดก็มืด ยิ่งตอนเขากลับรถ รู้สึกเสียวตกข้างทางจัง ต้องคอยบอกทาง ให้กัน สนุกก็สนุก ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น แถมตอนรถวิ่งหนาวมากเลย เขาขับไม่ช้า เกาะกันยังกับลูกลิงเกาะแม่เลยครับ....... พอมาถึง อุทยาน ยังมีลูกหาบรอเคลียร์กระเป๋าเราอยู่ (เขาฝากกันไว้) รีบไปเบิกที่นอนกัน บรรยากาศเย็นสบาย สดชื่นมาก เดินไม่มีเหนื่อยเลย ครับ(ใครที่เคยขึ้นมาบนภูกระดึงนี้ ตอนแรกๆ จะรู้สึกอย่างนี้จริงๆ)  หลังจากนั้นก็รีบไปร้านอาหาร เพราะเขาจะปิดประมาณ 4 ทุ่มครับ   คืนนั้น ผมอาบน้ำเย็นเจี๊ยบยังกับน้ำแข็ง ตอนเที่ยงคืนด้วย สุดๆ ครับ ไว้พรุ่งนี้มาติดตามภาคต่อ ตอนกลางวันเดินเที่ยว พาคุณตาคุณยาย ไปชมผาหล่มสัก จุดไฮไลท์ของภูกระดึง ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 22:45:23 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 1 ต.ค. 51 22:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คิดถึง อดีต จัง ครับ ผมเริ่มเดิน ประมาณคนแรกๆ ของวัน แต่ ไปถึง นี่ มืดค่ำ แบบ เดียวกัน เลย แถม ยังเป็นคนถือ เงิน กองกลางไว้ อีก 555 จากคุณ : phopan - [ 1 ต.ค. 51 22:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 62 วางแผนไปกับเพื่อน ๆ ต้นเดือนธันวา เป็นครั้งแรกกับภูกระดึง..รู้สึกหวั่นกับระยะทางขึ้นเหมือนกันค่ะ จากคุณ : rib_so - [ 2 ต.ค. 51 08:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 63 จบภาคแแรก ผมทั้ง อึ้ง!!! ทึ่ง+++เสียว??? เลยจริงๆครับพี่ ครอบครัวพี่หนี้สุดยอด....เลยครับ ยิ่งตอนคุณตา ต้องอมยาไว้ใต้ลิ้นด้วย?????? เป็นห่วงมากเลยครับ ใครที่คิดจะพา พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ขึ้นภูด้วย ถ้าท่านมีโรคประจำตัวอยู่ผมว่าอย่าดีกว่าครับ มันเสี่ยงเกินไปครับ พี่รีวิวได้เยี่ยมครับ อ่านแล้วต้องติดตามตลอดเลย ให้ 3 ใจเลยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : กัปตันแจ็ค - [ 2 ต.ค. 51 09:39:16 ]

ความคิดเห็นที่ 64 สุดยอดครับ  ดูแล้วทำให้อยากไปอีกจัง คิดถึงภูกระดึง จากคุณ : Ilovedriving - [ 2 ต.ค. 51 10:07:29 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ตามมาให้กำลังใจ ลุ้นตามเลยค่ะ..นั่งอ่านอยู่ยังรู้สึกเหนื่อยไปด้วยเลย ฮ่าๆ นึกถึงบรรยากาศตอนที่ไปขึ้นมาเลย คุณตา คุณยายท่านอึดจริงๆ ค่ะ ^^ รออ่านต่อนะค่ะ พร้อมกับเอาใจมาให้ด้วย ^_^ จากคุณ : LoveHeath - [ 2 ต.ค. 51 10:16:23 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โห 12 ชม.ถึงหลังแป สุดยอดเลยครับ จำได้ว่าตอนไปครั้งแรก ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย เพื่อนชวนไปก็ไป ผลตะคิวขึ้นตั้งแต่ซำแฮกแล้ว เกือบจะไม่ลอดเหมือนกัน แต่ก็ไปถึงจนได้ ปลายปีที่แล้วพาแม่ไปภูชี้ฟ้า จะพาเดินขึ้นไปยอดดอยตอนเช้ามืด แต่ขึ้นไปไม่ถึง ได้แค่ตรงจุดชมวิว แม่บอกขึ้นไม่ไหวแล้วจะรออยู่ตรงนี้แหล่ะ หนาวก็หนาว ก็เลยอยู่ถ่ายรูปกันตรงนั้นแหล่ะครับ ไม่ได้เดินขึ้นไปกัน แต่คุณตานี่ยอมรับเลยครับว่าสุดยอด ที่ไม่ถอดใจเดินลงตั้งแต่ซำแฮกอ่ะครับ รอตามคุณตาไปผาหล่มสักกระทู้หน้านะครับ จากคุณ : สลัดจอมซ่า - [ 2 ต.ค. 51 10:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 67 รออ่านนะคะ สักครั้งในชีวิต จากคุณ : pitpiya_g - [ 2 ต.ค. 51 11:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 68 รอชมต่อครับ คิดถึงภูกระดึงจัง จากคุณ : สุดขอบฟ้าทิศประจิม - [ 2 ต.ค. 51 11:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 69 สวัสดีคุณ  phopan ครับ สงสัยจะชมธรรมชาติระหว่างทางขึ้นเพลินไปหน่อย  แต่ก็ดีนะครับ เพราะระหว่างเดินขึ้นยากๆ นี่ผมค่อยๆก้าวแล้วคิดว่า ต้องเชยชมธรรมชาติที่อุตส่าห์สร้างให้เราขึ้นมา ถ้าเรารีบๆ เดินก็จะไม่ได้ดื่มด่ำความงามระหว่างทางขึ้น เวลาค่อยๆ ก้าวแล้วมองยอดหญ้า ต้นไม้จะเห็นภาพค่อยๆ เคลื่อนทีละน้อย แต่ก็จะถึงข้างบนได้เช่นกัน ในการมาครั้งที่สองผมเดินช้าด้วยตนเอง ยังใช้เวลาถึงหลังแปประมาณ 6 ชั่วโมงสบายๆ แบบไม่เหนื่อยไม่เมื่อย เหมือนไม่ได้เดินขึ้นมาเลยครับ สวัสดีคุณ rib_so ครับ ค่อยๆเดินขึ้น อากาศที่นั่นดีมาก ทำให้ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย แม้จะร้อน เหงื่อออกบ้างก็ตาม  ต่างจากการเดินที่กรุงเทพฯ คนละเรื่องครับ ขอบคุณ คุณ กัปตันแจ็ค มากครับ ที่ชมเชย  ด้วยเหตุที่ว่า ผมได้ค้นพบวิธีขึ้นภูแบบไม่เหนื่อยไม่เมื่อย โดยค่อยๆ ก้าวทีละก้าวแล้วหยุดสัก 3 วินาทีต่อก้าว เพื่อผ่อนคลายกล้ามเนื้อ เลยมั่นใจเกินไปว่า คุณพ่อแฟนต้องทำได้เหมือนเรา แต่..ที่ไหนได้ ท่านไม่ยอมเดินช้า คงกลัวจะถูกมองว่า แก่ หรือหย่อนสมรรถภาพ ท่านเลยก้าวเร็วๆ แล้วไปนั่งพัก เป็นระยะๆ ซึ่งนับเป็นอันตรายต่อร่างกายมาก แต่ท่านถนัดแบบนั้น ก็เลยไม่รู้จะทำอย่างไรครับ  กลับมาเพื่อนยังแซวว่า สงสัยเป็นแผนปลิดชีพพ่อตา จะได้ฮุบสมบัติ ...ฮิฮิ ขอบคุณ คุณ Ilovedriving ที่ชมเชย ครับ  ไม่ใช่แค่คุณ ผมเองก็นึกอยากไปเหมือนกันครับ สวัสดีครับ คุณ LoveHeath ผมกลับมานั่งอ่านซ้ำ ยังรู้สึกตื่นเต้นไปด้วยเลย  อยู่ที่กับจัดลำดับภาพ และการอธิบายครับ ต้องใช้เวลาค่อนข้างมาก เพื่อนึกถึงความรู้สึกขณะนั้นครับ (ทั้งๆ ที่ไปมาเกือบ 3 ปีแล้ว) สวัสดีคุณ สลัดจอมซ่า ครับ สุดยอดนี่คือ นานมากใช่ใหม่ครับ แบบว่าทุบสถิติขึ้นภูกระดึงนานที่สุด 12 ชั่วโมง บ้านศรีฐาน-หลังแป นี่  ถ้าเป็นบางคน เขาได้รวมเวลานั่งทานอาหาร และนอนหลับสักตื่นระหว่างสถานกลางทางไปด้วยกระมังครับ   ใช่ครับ ครั้งแรกของหลายๆ คนที่ยังไม่ทราบสถานการณ์ เส้นทางข้างหน้า ก็มักจะคิดว่าง่าย เลยลุยลูกเดียวเสียที่ ปางกกค่า ในที่สุดก็เดี้ยงกันตั้งแต่ ซำแฮก ครับ ยิ่งเห็นคนอื่นลุกเดินต่อไป หรือคำที่พูดว่า "ไปต่อเถอะ" นับเป็นคำที่ทิ่มแทงจิตใจมากครับ   เอ..จุดชมวิวของภูชี้ฟ้า ใช่ ตรงที่กลางเต้นท์หรือเปล่าครับ นั่นแค่ทางเข้านะครับ ต้องนั่งรถเข้าไปอีกหลายกิโลนะครับ กว่าจะถึงที่จอดรถข้างบน ตรงทางเข้า หรือเป็นจุดชมวิวตรงที่อื่น ครับ ลงคลิ๊กเข้าไปดูในลิ้งค์ข้างล่างนี้ก็ได้ครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E6526571/E6526571.html#25 แต่น่าเสียดายนะครับ ถ้ามีโอกาสไปดูได้ จะตื่นตาตื่นใจมาก คุ้มค่ากับการเดินทางมาที่นี่ครับ (หนาวแสนหนาว) สวัสดีครับ คุณ pitpiya_g ใช่ครับ สำหรับคนที่ไม่เคยเดินป่า ภูกระดึง จะเป็นปฐมบท แห่งการเดินทาง ด้วยตัวเอง แบบไม่ต้องมีผู้นำทาง ไม่ต้องมีประสบการณ์ และ สัมภาระต่างๆ ครับ  แล้วถ้าสุขภาพ เวลาอำนวย ผมว่า ต้องอีกหลายครั้ง ในชีวิต ครับ สวัสดีคุณ สุดขอบฟ้าทิศประจิม ครับ คิดถึง..แสดงว่าเคยไปมาแล้วใช่ไหมครับ  เป็นอย่างนี้ทุกคนครับ ที่เคยไป (ถ้าหากแกล้งลืมถึงความลำบากตอนขึ้น) พักไปหลายชั่วโมง ครับ ผมมีรูป ราวบันได ที่ถ่ายแบบวิดีโอจากกล้องถ่ายรูป แล้วมา จับภาพนิ่งให้ดู เป็นตัวอย่างหน่อยครับ ว่ายาวที่สุดใน.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 2 ต.ค. 51 16:53:07 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ไปต่อกันที่ กระทู้นี้นะครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7056042/E7056042.html โปรเจค พาคุณตาคุณยายไปชมผาหล่มสัก ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 2 ต.ค. 51 17:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เพื่อนส่งมาให้อ่านค่ะ เพราะเขาชวนขึ้นภูกระดึงอีกครั้ง แต่ก่อนเคยไปยังรู้สึกประทับใจอยู่มากๆ เลย ยิ่งมาเห็นภาพที่คุณมิราชชโพสแล้วยิ่งคิดถึง โดยเฉพาะภาพ คคห.ที่ 34 น้ำตาซึมเลยค่ะ น่ารักมากๆ เลย อย่างนี้ต้องขอตามไปอ่านต่อค่ะ จากคุณ : ke@ - [ 3 ต.ค. 51 10:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ทรหดอดทนมากๆ เลยครับ สำหรับคนที่ร่างกายไม่พร้อม ขึ้นครังแรก หนัก 80 สบายครับ 5ชม ครั้งที่สอง 94 แทบตาย 7ชม ครั้งล่าสุด 118 อยากลงตั้งแต่ยังไม่ถึง ซำแฮก น้องก็บังคับให้ไปต่อ เป็นตะคริวตั้งแต่กกไผ่ เดิน 10 ก้าวก็ขึ้นที ทรมานมาก ออกเริ่มเดินเป็นคนแรก ไปถึงที่ทำการ 5 โมงเย็น 9ชั่วโมงเต็ม ตอนนี้ 125 แล้ว ไปมันอีกทีซิ ตายคาภูกระดึงซะเลย จากคุณ : Mekha - [ 3 ต.ค. 51 16:49:05 A:117.47.187.78 X: TicketID:146698 ]

ความคิดเห็นที่ 73 โอยย .. ทำให้อยากไปมากเลยอ่ะค่ะ ว่าแล้วช่วยป๊า + แม่ไปดีกว่า .. อิอิๆ .. จากคุณ : สายลับ ลับๆล่อๆ - [ 4 ต.ค. 51 02:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สวัสดีครับคุณ  ke@ ผมเองกลับมาดู ยังคิดว่า ภาพที่ คห.34 นั้นดูเป็นธรรมชาติดีครับ บอกอะไรได้หลายอย่างครับ และจนวันนี้ คุณตากับคุณยาย ทั้งคู่ก็ยังแข็งแรงดี พร้อมที่จะไปลุยกับผมอีกในต้นปีหน้า อีก แน่นอนครับ (ช่วงนี้ กำลัง ปรับปรุงบ้าน ท่านเลยไม่มีเวลาไปเที่ยว และผมเองก็ กำลังเก็บตังค์ครับ) สวัสดีคุณ Mekha ครับ  สงสัยผมต้องมี ปรับปรุงคำกล่าวที่ว่า "อายุเป็นเพียงตัวเลข" มาเป็น "น้ำหนักตัวเป็นเพียงตัวเลข" ครับ ขึ้นได้แน่นอนครับ ถ้าหากใจถึง แต่ก็คงต้องหันมาใช้วิธีผม คือ เดินขึ้นช้าๆ เหมือนเดินจงกรม มีใครเดินตามมาก็หลีกให้เขาแซงไป เขาจะคิดว่าไม่เจียมสังขาร หรืออ่อนแอ อะไรก็ช่างเขา แต่ถ้าเราขึ้นไปได้บนโน้น อย่างสบาย ความสุข ก็อยู่ที่เราครับ  เทคนิค ก้าวแบบรำไท้เก็ก ค่อยๆ เสือ..กเท้า ไปกับบันได แต่ละขั้น (อันนี้ ผมสังเกตุ จากการเดินของลูกหาบครับ ว่า เขาค่อยๆ เสือ..ก เท้า โดยเฉเท้าไปมาข้างๆ ไม่ได้ก้าวไปตรงๆ อย่างที่เราขึ้นบันไดกัน พอมั่นใจแล้วค่อยยกตัว ทำช้าๆ แต่ต่อเนื่อง)  สำหรับตัวเรา เป็นคนนอก ไม่ได้คุ้นเคยกับพื้นที่ ก็ให้ก้าวที หยุดพัก 3 - 5 วินาที นับในใจ แล้วค่อยก้าวต่อไป อย่าก้าวจนรู้สึกเหนื่อย จะเสียกำลังใจครับ ร่างกาย กล้ามเนื้อจะใช้เวลาช่วงนี้พัก จนทำให้ ตลอดระยะทางขึ้น เราอาจไม่หยุดพักเลยสัก สถานีเดียวก็ได้ (ยกเว้น ทานน้ำ เข้าห้องน้ำ)  ผมลองมาแล้ว ครับ  ก่อนไปคราวที่แล้ว ไปลองที่ เขาวงพระจันทร์ 3 พันกว่าขั้น เดิน 3 ชั่วโมง โดยใช้หลักการที่ผมคิด  ขึ้นไปถึงบนโน้น ไม่รู้สึกเมื่อย หรือเหนื่อยใดๆ คนที่เดินเร็วๆ อย่างเก่งก็ ชั่วโมงกว่าๆ ขึ้นไปแล้ว ขาเกร็ง หอบเหนื่อย ไม่คุ้มกับสุขภาพที่เสียไปครับ แต่อย่างไรก็ดี น้ำหนักตัว 125 กิโลกรัมนี้ ผมขอแนะนำให้ไปลด เพราะจะก่อให้เกิดผลดีต่อสุขภาพ ครับ สวัสดีครับ คุณ สายลับ ลับๆล่อๆ  ไม่ใช่คุณหรอกครับที่อยากไป ผมเองก็ยังอยากไปเลย เพราะการโพสกระทู้ก็เท่ากับ ดึงความทรงจำเดิมออกมา  เดี๋ยวในโอกาสหน้า ผมจะเอา การเที่ยวภูกระดึงครั้งก่อนๆ มาโพสให้ดู  เพื่อให้เห็นความเปลี่ยนแปลง และบางจุดที่ ทริปนี้ ผมไม่ได้ไปครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 4 ต.ค. 51 22:17:20 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ละเอียดมาก ๆ เข้าใจอารมณ์คุณมิราชชเลยค่ะ เวลาที่ต้องมานั่งนึกถึงความทรงจำเก่า ๆ ตอนที่ไปเที่ยว ณ สถานที่นั้น ๆ เวลานั้น ในการรีวิว เป็นช่วงเวลาเต็มไปด้วยอารมณ์ต่าง ๆ มากมาย ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งมีความสุขเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปเที่ยวกับคุณมิราชชด้วยกันเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่รีวิวรายละเอียดแบบนี้ เคยอ่านสมัยยังไม่เป็นสมาชิกพินทิปที่คุณมิราชชรีวิวเรื่อง "นั่งรถไฟไปเที่ยวมหาชัย" สนุกมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : เจ้าฟินตัวอ้วน (Finyah) - [ 6 ต.ค. 51 21:31:37 ]

ความคิดเห็นที่ 76 สวัสดีคุณ เจ้าฟินตัวอ้วน (Finyah) ด้วยครับ ที่ยังจำผมได้ และเข้าร่วมรู้สึกในการเดินทางกับผมครับ อย่าลืมคลิ๊กไปดูภาคสองนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 10 ต.ค. 51 20:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 77 สวัสดีครับ ขอบคุณครับกับ Review สนุกๆ อ่านแล้วอยากไปอีกจังเลย จากคุณ : Kazai - [ 17 ธ.ค. 51 20:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 78 โหหหหหหหหหหหหหหห อ่านแร้วฮึดดดดดค่ะ จะไปปลายเดือนนี้      จะไม่ยอมแพ้คุณตาคุณยายค่ะ ทำสถิติกันไว้ 12 ชม .... เด๋วจะต้องไปทำลายสถิตินี้อะ   อิอิ  สัก 13 ชม.?? จากคุณ : wizard7th - [ 7 ม.ค. 52 01:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ^^ จากคุณ : เซ็งอูฐ - [ 13 ต.ค. 52 14:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 80 แม้รีวิวจะผ่านมา 1 ปีแล้ว แต่ดูแล้วเพลิดเพลินและอยากไปมากๆค่ะ คุณตาคุณยายยังอยากไปอยู่ไหมค่ะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : วิว - [ 15 ต.ค. 52 17:22:21 A:58.181.129.244 X: TicketID:233947 ]

ความคิดเห็นที่ 81 รีวิวสนุกมากค่ะ ลุ้นช่วยคุณตาตลอดเลย ขึ้นได้แล้วก็แบบชื่นชมมากๆ คุณตาใจแข็งมาก ขอคารวะค่ะ จากคุณ : Sugarbean - [ 18 ต.ค. 52 11:40:49 ]