ความคิดเห็นที่ 1 แพคกระเป๋า เอาชุดไหนไปดีน๊า เอาไปกี่ตัว ลืมไรป่าวหว่า ฯลฯ “นี่ คุณ ฉันจะเอาเสื้อผ้าไปเท่านี้ น้อยไปไม๊” แฟนผมขอความเห็นหลังจาก เก็บเสื้อผ้ากองโตออกมาจาตู้เสื้อผ้าแทบหมด “อาจ๊ากกกกก!!!! จะไปอยู่เดือนนึงเหรอเนี่ย เอาไปคนละ 4 ชุดก็พอ” ผมละหน่ายเจงๆ ผู้หญิงนี่ไปไหนต้องสวยเด้งไว้ก่อน (ทั้งๆที่ก็ไม่ค่อยจะสวยซักเท่าไหร่ ฮี่ๆ) ตรงนี้สำคัญและเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องวางแผนให้รัดกุม เนื่องมันจะมีผลกระทบต่อการเดินทางครับ โปรดให้ความสำคัญด้วย คือหยั่งงี้ครับ หากท่านพักตาม Guest House ทั่วไป เกือบทุกแห่งจะมีบริการ “ตู้ซักอบผ้าแบบหยอดเหรียญ” และมีเตารีดแบบที่หนีบกล้วยทับให้บริการ (ฟรี) ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องหอบเสื้อผ้าไปมากมายนัก มันจะเป็นภาระในการ “แบกหรือลากจูงกระเป๋า” เนื่องจากผมเห็น Tourist หลายคนในญี่ปุ่นดูทุลักทุเลในการเอากระเป๋าขึ้นลงบันใด ขึ้นรถ ฯลฯ อีกอย่างนึงคืออากาศที่ญี่ปุ่นค่อนข้างเย็น ผมเดินทั้งวัน เหงื่อก็ไม่ค่อยออก เสื้อไม่เหม็น ใส่ซ้ำได้ (คริๆๆ ดูซกมกเล็กน้อย) แต่หากท่านเข้าพักโรงแรมแบบ Business Hotel อย่างที่ผมพักก็เตรียมไปตามวันที่จะใส่ได้เลย เพราะไม่มีบริการหยอดตู้ซักผ้า แต่มีบริการซักของโรงแรมที่ีอัตราที่ “แพงมหาโหด” เช่น ซักเสื้อยืดคอกลมตัวละ 300 บาท ซัก กกน. ตัวละ 100 บาท เป็นต้น ต่อมาคือขนาดกระเป๋าที่เหมาะสม ไม่ควรเกิน 22-24 นิ้ว เพราะเป็นขนาดที่เมื่อบรรจะเสื้อผ้าปกติลงไปแบบไม่ยัดแน่นมากนักแล้ว น้ำหนักจะไม่เกินพิกัดของสายการบินที่อยู่ในเกณฑ์ 20-30 กก./ใบ “โปรดระวังเรื่อง นน. เกิน” สายการบินที่ผมเดินทาง limit 20 กก. นน. เกิน กก. ละ 400 บาท!!! ซึ่งของผมใช้ขนาด 24 นิ้ว 1 ใบใส่แต่เสื้อผ้ายัดแน่นหน่อย และ 20นิ้ว อีก1 ใบ ใส่รองเท้า เครื่องใช้จุกจิก ใบใหญ่ผมชั่งได้ 23 กก. ใบเล็ก 17 กก. แต่เนื่องจากเป็นตั๋วกรุ๊ป 3 คน จึงสามารถเฉลี่ย นน. @20 กก./คน ได้ คือมีโควต้า 60 กก. ควรมีกระเป๋าใส่กล้อง โน๊ตบุ๊ค หรือเป้สะพายหลังติดขึ้นเครื่องไปด้วยเพื่อเก็บสิ่งของมีค่าที่สำคัญ ซึ่งกรณี Hand Carry นี้สายการบินจะไม่คำนวนน้ำหนัก และยังสามารถถ่ายของบางอย่างจากกระเป๋าหลักมาไว้ที่เป้ได้ในกรณีขากลับที่มีการซื้อของมาด้วย แต่อย่าให้มีขนาดใหญ่หรือหนักมากเกินไปนัก เนื่องจากมีผลต่อความปลอดภัยและความสะดวกของผู้ร่วมเดินทาง คือเกะกะชาวบ้านเค๊า!!! และ่ให้ระวังกฏเรื่องการนำของเหลวทุกชนิด hand carry ขึ้นเครื่อง ดูจากรายละเอียดตามภาพประกอบ ที่สำคัญ!!!! ของมีค่าทุกชนิดและของที่แตกหักเสียหายง่ายเช่นโน๊ตบุ๊ค กล้อง ให้นำติดตัวขึ้นเครื่องไปด้วย อย่าได้ load เด็ดขาด เนื่องจากมีของหายบ่อยมากและจับมือใครดมไม่ได้ และกระเป๋าจะถูกโยนอย่างไม่ปราณี ทั้งนี้แนะนำให้ซื้อแถบรัดกระเป๋า (ลักษณะเหมือเข็มขัด) รัดไปด้วย และไม่ต้องล็อกกระเป๋า เพราะว่าบางสนามบินเช่นที่นาริตะเค๊าห้ามล็อกกระเป๋าเดินทางเพื่อง่ายต่อการเปิดตรวจสอบกรณีสงสัย หากเจอและสงสัยในกระเป๋าเรา เค๊าจะงัดกระเป๋าเราทันที หากเน้นช็อปปิ้งก็ควรเตรียมกระเป๋าผ้าติดไปซักใบครับ หรือไปซื้อเอาที่นู่นก็ ร้าน 100 YEN หรือย่าน Ameyoko ก็ไม่ได้แพงมาก ผมก็ซื้อกระเป๋าผ้ากลับมาใบนึง ขนาด 30x18 นิ้ว ราคา 300 บาท ใส่ของกลับมาเต็มกระเป๋าหิ้วขึ้นเครื่อง มี Tip การจัดกระเป๋ามาฝากครับ http://hilight.kapook.com/view/9937 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 11:53:34 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 10:42:20 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 10:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กฎการนำของเหลวขึ้นเครื่อง จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 10:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สิ่งของนอกเหนือจากเสื้อผ้าและของใช้ประจำวัน ทีหลายคนอาจมองข้ามหรือลืมนะครับ ของบางอย่างอย่าคิดว่า “ไปหาซื้อเอาข้างหน้าก็ได้” มันมีขายครับ แต่ .ท่านอาจพบปัญหาเช่น ในกรณีเร่งด่วน  “มันขายตรงไหน” และหากเป็นพวกยาหรือเวชภัณฑ์สำคัญ ท่านจะ “สื่อสารกันอย่างไร” ให้คนขายเข้าใจ!!! ผมจะเน้นเฉพาะรายการที่จำเป็นสำหรับการเดินทางนะครับ อาจซ้ำกับรายการ Checklist บ้าง แต่เพื่อขยายความให้เห็นความสำคัญมากขึ้น ตรวจดูเครื่องไฟฟ้าเช่น Charger ทั้งหลายที่เรานำไปด้วยว่ามี Adapter หรือไม่ ดูที่ตัว Adapter  มีคำว่า 100V-240V~50/60 Hz ตรงไหนสักแห่งหรือไม่ (ดูภาพประกอบตรงแถบเขียวๆ) เท่าที่ผมสังเกต อุปกรณ์ทุกตัว กล้อง โน๊ตบุ๊ค เกมส์ PSP ที่ผมเอาไปเสียบไฟที่ญี่ปุ่นใช้ได้เลย (ญี่ปุ่นใช้ไฟฟ้า 110V) รูเสียบปลั๊กไฟ และตัวปลั๊กที่ญี่ปุ่น เป็นแบบแบนๆ (ตามภาพประกอบ) หากมีอุปกรณ์ต้องเสียบใช้พร้อมกันครั้งละหลายๆตัว ให้ซื้อปลั๊กพ่วงแบบรางติดไปด้วย เพราะโรงแรมส่วนใหญ่ไม่ได้มีปลั๊กเหลือเฟือไว้ในห้อง จะมีเท่าที่จำเป็นเท่านั้น ท่านที่ติดเน็ตทั้งหลายบางโรงแรมอาจมี Wireless ให้บริการ Access ฟรี แต่บางโรงแรมก็เป็นแบบสาย LAN ควรเตรียมสายสั้นๆติดไปด้วย ส่วน รร.ที่ผมพัก เป็นแบบสายแต่มีสายให้ฟรีในห้อง และบริการ WIFI  Hot Spot มีใช้ทั่วเมือง สามารถซื้อ Account แบบรายวันได้ โดยบัตรเครดิต คุ้นๆว่าวันละ 1-2 ร้อยบาทมั๊ง มีอยู่หลายค่าย อยากรู้ลองเปิดโน๊ตบุ๊คเช็คดูที่สนามบินนาริตะได้ มันจะเข้าหน้า Log-in ให้เราเลือกใช้้และจ่ายเงิน มี Info ให้อ่านเป็นภาษาอังกฤษ Memory Card หรือ ม้วน VDO Tape  แบตสำรองของอุปกรณ์ทั้งหลาย เตรียมไปให้พอจากเมืองไทย ที่ญี่ปุ่นค่อนข้างแพง เช่นผมซื้อ เมมโมรี่กล้องไปจากเมืองไทย 550 บาท ที่นู่นรุ่นเดียวกันเป๊ะ 1030 บาท มีดพกเอนกประสงค์หรือมีดปอกผลไม้เล็ก เอาไว้เผื่อปอกผลไม้กินที่นู่น ผลไม้ที่นู่นสดใหม่ ราคาไม่แพง หรือมีไว้ใช้ยามฉุกเฉิน ไฟฉาย เนื่องจากญี่ปุ่นเป็นประเทศที่อยู่บนเขตแผ่นดินไหว และเกิดขึ้นบ่อย เมื่อเกิด ไฟฟ้ามักดับจึงควรมี “ไฟฉายเล็ก”ติดตัวไว้เลย ผมเลือกแบบหลอด LED ซึ่งกินไฟน้อย แต่สว่างมาก ยาและเวชภัณฑ์ อันนี้สำคัญสุด คือหากต้องหาหมอท่านต้องเตรียมเงินไว้มากพอควร เพราะค่ารักษาพยาบาทที่นู่นค่อนข้างสูงมาก ส่วนการหาซื้อยากินเองให้ถูกต้องตามอาการป่วย แทบเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากฉลากเป็นภาษาญี่ปุ่นหมด แถมยังไม่สามารถสื่อสาร บอกอาการให้เภสัชฯประจำร้านยาเข้าใจได้ง่ายๆนัก แนะนำให้ซื้อชุดปฐมพยาบาลเล็กๆติดไป จะประกอบไปด้วย ยาแก้ไข แก้ปวด แก้ไอ แก้แพ้ ยาใส่แผลสด พลาสเตอร์ ทั้งนี้ต้องมีฉลากยากำกับเป็นภาษาอังกฤษด้วย แฟนผมเป็นร้อนในที่นู่น เดินเข้าร้านขายยา ต้องอ้าปากให้คนขายดู (แล้วหากท้องผูกจะทำท่ายังไงหว่า) ได้ยามาพร้อมกับการพยายามอธิบายเป็นภาษาญี่ปุ่นของเภสัชฯ “แบร่ๆบู้ บรู๊ แบร่ๆ” ที่ผมไม่รู้เรื่องสักนิดว่า “จะให้กิน ให้ดม ให้ทา เวลาไหน” แต่คนขายทำท่าเหมือนเราเข้าใจภาษาเค๊า ยาหลอดเท่านิ้วก้อยเด็ก 400 กว่าบาท ไอ้ยาทาปากเปื่อยนี่ผมเคยซื้อเมืองไทย รู้สึกว่า 45 บาท เอง ฮ่วย!!! เอกสารสำคัญประจำตัว ถ่ายสำเนาตั๋วเครื่องบิน+พาสปอร์ต เย็บแม็กติดนามบัตรไว้หลายๆชุด แยกไว้หลายๆกระเป๋า และหากมีเด็กเดินทางไปด้วย ให้เด็กติดนามบัตรของโรงแรมหรือ Information สำคัญไว้กับตัว  “เป็นภาษาญี่ปุ่น” ไว้เผื่อมีกรณีพลัดหลงกัน (โดยเฉพาะที่ Disney คนเยอะมาก หลงหูห ลงตาได้ง่ายๆ) อาจขอให้ทางโรงแรมช่วยเขียนข้อความให้ว่า “กรุณาพามาส่งที่โรงแรม นี้ด้วย” ทุกครั้งออกไปข้างนอกต้องไม่ลืมติดเบอร์โทรฉุกเฉินทั้งหลายทั้งที่ไทยและญี่ปุ่นไว้กับตัว และควรซื้อ International Card Phone ติดตัวไว้ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 11:51:43 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 11:49:11 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 11:22:12 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 10:55:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Adapter หากมีตัวหนังสือแบบนี้ (ตรงแถบสีเขียว) ก็ใช้ที่ญี่ปุ่นได้ครับ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 10:57:15 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 10:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รูปแบบปลั๊กไฟ แบบ Flat Pin Type (ปลั๊กเสียบและเต้ารับที่ญี่ปุ่นเป็นแบบแบน) จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 10:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไฟฉายที่ผมนำติดตัวไปด้วย แบบหลอด LED ที่ว่า หาซื้อได้่ทั่วๆไป ตามห้าง จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 11:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ของครบแล้ว เย๊ๆๆๆๆ ปิดกะเป๋าซะที Flight NW ที่ผมบินนั้น ออกจากสุวรรณภูมิ 6.30 น. จนท. สายการบินแจ้งว่า ต้องไป Stand by ก่อน 3 ชม. เนื่องจากเคาน์เตอร์ NW จะปิดตอน 05.00 โทรตาม Taxi ซักกาหน่อยดีกั่ว กดๆๆ 1681 ตรู๊ดๆๆ "อาโย๋ววววว ขอแท๊กซี่ 1 คันตอนตี 2 คับ" ผมโทรแจ้งศูนย์ TAXI ที่เคยใช้ประจำ "ไปรับที่หนายคร๊าาา และจาปายหนายยยคร๊าาา"  น้ำเสียงพนักงานรับสายดูกระตือรือล้นดี "มารับที่บ้านโผมอ่ะ ที่....รู้จักป่าว จาปายหนามบินอ่ะ แต่ถ้ามีคันไหนวิ่งไดเร็คเข้าโตเกียวก็จัดมาละกาน" ผมล้อเล่งงงงงง ไปนิกโหน่ยยย พอฮาๆ แก้ง่วง "?????" ดูเหมือนพนักงานจะอึ้ง ทึ่ง เสียว ไปชั่ครู่ "อ๋อ ลุงเคยใช้บริการแล้ว มีข้อมูลอยู่จ้า" และแล้วก็เรียบร้อยไปอีกเรื่องนึง เดิมทีนั้นผมคิดว่าจะเอารถไปจอดที่สนามบิน แต่ทราบมาว่า ค่าจอดวันละ 200 หรือกว่านั้นไม่แน่ใจ แถมยังอยูกลางแดด ต้องเดินไกลจาก Terminal อีกต่างหาก ที่สำคัญคืออยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ หากจอด 8 วัน โดนไปเกือบ 2 พัน ยอมนั่ง Taxi ไปกลับถูกและคุ้มกว่า อาบน้ำ อาบท่า ทาแป้ง นอนอมเหรียญ เอ๊ย!! นอนแต่หัวค่ำดีกว่า เพราะต้องตื่นตี 2 แน่ะ จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 11:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลูกทัวร์เสี่ยวหลงมาเช็คชื่อค่ะ จากคุณ : yuki_shimi - [ 26 ต.ค. 51 12:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาขอติดตามไปด้วยคนครับคุณเสี่ยวหลง จากคุณ : ilovesassygirl - [ 26 ต.ค. 51 12:22:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตามอ่านแบบกระท่อนกระแท่นเพราะเน็ทเต่า แต่ก็จะตามต่อไป... จากคุณ : NumAromDee - [ 26 ต.ค. 51 12:33:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ลงชื่อตามเก็บข้อมูลดีๆค่ะ จากคุณ : agate - [ 26 ต.ค. 51 13:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตามอ่านอยู่นะคะ เก็บเป็นข้อมูล เดี๋ยวปีหน้าไปโตเกียวจะได้ทำตามมั่ง จากคุณ : hiroko - [ 26 ต.ค. 51 14:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมาแล้วค่ะ จากคุณ : napatson - [ 26 ต.ค. 51 15:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาอาบน้ำ อาบท่า แต่ไม่อมเหรียญเช่นกัน จากคุณ : โต้คลื่น - [ 26 ต.ค. 51 17:46:33 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาต่อแว๊วจ้า!!! ออกไปแลกเงินเยนคืนมา ได้กำไรหลายพันเลย ฮี่ๆๆ ดีจัง ตาคุณหนุ่ม "เอารูปผมตอนอยู่ในเครื่องแบบตอนสมัยหนุ่มๆมาจากไหนเนี่ย?" คุณ : hiroko "ปีหน้าไปโตเกียวจะได้ทำตามมั่ง" อย่าดีกว่ามั๊งคับ แล้วจะหาว่าไม่เตือนนะ ฮี่ๆๆ จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 19:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ต่อๆๆ คืนก่อนออกเดินทาง นี่มันตื่นเต้นดีแท้หนอ กำลังจะไปเจออะไรบ้างก็ไม่รู้ ปรากฏว่า "นอนไม่ค่อยหลับกันทั้งบ้าน" จนกระทั่งตีหนึ่งกว่าๆ แท๊กซี่ก็โทรมาทวนเส้นทาง "ตื่นๆๆ เก็บของ ล้างหน้าล้างตา แต่งตัว ปิดบ้าน รถมาแล้ววว" ผมบอกลูกกะแฟน แท๊กซี่มาถึงก็กุลีกุจอช่วยยกสัมภาระทั้งหลายขึ้นรถพร้อมทั้งกำชับว่า "ไม่ลืมอะไรนะลูกพี่ เที่ยวก่อนผมต้องวิ่งกลับมาเอาของให้ผู้โดยสารคนนึง ลืมกล้องไว้ที่บ้าน" แหม...รอบคอบดีจัง แต่ท้ายสุดผมก็ลืมของจนได้จริงๆ คือ "ลืมขาตั้งกล้อง" มานึกออกตอนถึงสนามบินแล้ว จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 19:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จ่ายค่าแท๊กซี่ไป 470 บาท พร้อมฟังเกร็ดชีวิตและปาฐกถาเรื่องสถานะการบ้านเมืองจนหูชา ก่อนลงจากรถพีสารถีนักการเมือเก่ายังมีสำทับว่า "หากวันไหนพี่จะไปชุมนุมกะปานตามี๊ดดด โทรหาป๋มนะกั๊บ ป๋มพาไปส่งฟรี" เฮ้อออออ!!!! ม่ายอาว ม่ายพูดเรื่องการเมือง ม่ายหนุก แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 19:53:32 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 19:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 บางคนอาจสงสัยว่า "นี่มันรีวิวท่องเที่ยวอารายฟระ ไม่เห็นมีรูปสวยๆให้ดูเลย" โปรดใจเย็นและช้าก่อนครับท่าน!! ท่านที่พอมีความรู้เบื้องต้นอาจรำคาญและดูเยิ่นเย้อหรือ "น้ำท่วมกรุงผักบุ้งโหรงเหรง" ไปบ้างก็ตาม แต่ผมพยาม details และสอดแทรกเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเข้าไปนั้นก็เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อผู้ที่ไม่รู้เลย อีกทั้งรีวิวภาพประกอบสวยๆ ก็มีสมาชิกนำมาเผยแพร่บ่อยครั้งอยู่แล้ว หากผมนำมาประกอบรีวิวอีกก็ดูเหมือนจะเป็นการประกวดภาพถ่ายไปซะมากกว่า จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 20:02:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถึงหนามบินแย๊ววววว "ป่าป๊า ลำไหนของเราอ่ะ แล้วขึ้นแถวบ้านไม่ได้หรอ ต้องนั่งรถมาซะไกลเลย" ลูกชายถามด้วยความอยากรู้ "เฮ่ย! ของเรามีซะที่ไหนเล๊า..แล้วเครื่องบินอ่ะเค๊าไม่ได้จอดริมฟุตบาทได้นะเฟร๊ย จะได้ไปขึ้นแถวบ้านได้" ผมอธิบายให้ลูกเข้าใจแบบมึนๆเล็กน้อย บรรยากาศสนามบินตอนตีสามนี่ "วิเวก" ดีจัง คนไม่พลุกพล่านเท่าไหร่ ผมตรงดิ่งไป info board เพื่อดูตารางการบินก่อน อ่า..เจอแร๊ววว NW21 ออก 6.30 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 20:14:21 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบกระทู้นี้มากเลยค่ะ เตรียมตัวไปญี่ปุ่นอยู่..ติดตามต่อไปค่ะ จากคุณ : ChAmOmiLe - [ 26 ต.ค. 51 20:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เคาน์เตอร์เช็คอินคนยังไม่เยอะ รีบเข้าไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวเยอะแน่เพราะทราบมาว่าที่นั่งเต็ม "หวัดดีค่ะ NW เชิญทางนี้ค่ะ ขอพาสปอร์ตกับตั๋วด้วยค่า" จนท.ประจำเคาน์เตอร์บอกผมให้เดินตามไป พร้อมกับเอากระเป๋าไปชั่งน้ำหนัก ของผมกระเป๋ามี 2 ใบ นน.รวม 40 กก. limit คนละ 20 กก. แต่ผมตีตั๋ว 3 ใบ  จึงสามารถขนสัมภาระได้ 60 กก. หลังจากอธิบายเรื่องการชั่ง นน. ของสายการบินให้ลูกฟัง ลูกผมบอกว่า "เย๊ๆ...ดีใจจัง มีโควต้าน้ำหนักให้ขนของเล่นกลับมาอีกหลายโล" ดูมานนน ยังไม่พ้นเมืองไทยเลย จะเอาของเล่นซะแล้ว!! จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 20:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หลังจากจัดการเรื่องกระเป๋าเสร็จก็ได้รับ Boarding Pass มา โดยต้องนำไปยื่นตอนผ่านเคาน์เตอร์ Immigration (ด่านตรวจคนเข้า-ออก) และที่ Gate (ประตูทางเข้าเครื่องบิน) อีกครั้งพร้อมพาสปอร์ต ส่วนกระเป๋าเดินทางก็ทิ้งมันไปเลย เอ๊ย!! มันจะมีสติ๊กเกอร์บาร์ค๊ดอ้างอิงกับ Boarding Pass ของเรา เผื่อกรณีกระเป๋าหายจะตรวจสอบได้ง่าย ตอนรับกระเป๋านั้นผมเห็นต่างคนก็ต่างหยิบเอาๆ ไม่เห็นมีมาตรการใดๆป้องกันหรือตรวจสอบว่าใครเป็นเจ้าของกระเป๋า สงสัยจัง? อย่างงี้ใตรอยากหยิบกระเป๋าของเราก็ได้อ่ะดิ่ แต่ชั่งมันเหอะ ใครเอาก็เอาใป เปิดมาแล้วจะต๊กกาจาย มีแต้ กกน. เก่าๆ ขอบย๊วยๆ เสื้อยืดแก่ๆ ยีนส์เชยๆ ถุงเท้าขอบยืด 5-6 คู่ ส่วนกระเป๋าสะพายติดตัวนั้นต้องย้อนกลับไปอ่าน "กฎเรื่องการนำของเหลวขึ้นเครื่อง" ประกอบอีกครั้งครับ และโน๊ตบุ๊ค กล้องถ่ายรูปให้นำออกมาจากกระเป๋าก่อนด้วย เพื่อผ่านสายพานเอ็กซ์เรย์ มีบริการ wrap กระเป๋าอยู่ด้วย (ดูภาพประกอบ) แต่ก็ไม่แนะนำ เนื่องจากเราอาจโดนเปิดกระเป๋าตรวจเมื่อใดก็ได้ ซึ่งเค๊าจะไม่ wrap คืนให้ แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 06:55:53 แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 06:53:09 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 20:47:43 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 20:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 "สนามบินเรานี่สวยเจงๆ เยยนะป่าป๊า เราปลูกบ้านแบบนี้มั่งได้ป่ะ" ลูกผมว่าเข้าไปนั่น "เรียนเก่งๆสิลูกจะได้มาทำงานที่นี่" ผมสอนลูก "แก๊ปอยากมาเข็นกระเป๋าอ่ะ ท่าทางหนุกดี" กำ???!!!! ลูกผม...ความทะเยอทะยานเป็นเลิศเลย เห็นมะ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 20:58:28 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 20:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หลังจากเสร็จขั้นตอนเรื่องกระเป๋าก็เพิ่งจะตีสี่ ไม่มีไรทำก็เดินสำรวจซะหน่อย พักนึงก็เมื่อยแล้ว "ที่นี่ใหญ่กั่วหมอซิดหลายเด้อ" มาหยุดนั่งพักจิบกาแฟที่ Starbucks ก่อนดีกว่า แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 51 21:04:30 จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 21:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เขียนรีวิว สนุก มาก เลยครับ หัวเราะ จน หน้าเหี่ยว หมด ละ ... จากคุณ : phopan - [ 26 ต.ค. 51 21:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ฆ่าเวลาไปได้หลายตัว เหลือเวลาอีกราวชั่วโมง ไปดีกว่าเข้า Gate ดีกว่า เคาน์เตอร์ตรวจพาสปอร์ต Immigration นั้นห้ามถ่ายภาพ แต่ผมแอบถ่ายมาจากท้ายๆแถว ไม่เป็นไรมั๊ง ยื่นพาสปอร์ตพร้อม Boarding Pass ให้ จนท. และถ่ายรูปก็เป็นอันเสร็จพิธีการ จะได้กระดาษใบนึงหนีบแม็กมากับเล่มพาสปอร์ต อย่าทำหายเนื่องจากขากลับต้องใช้อีก จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 21:18:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตัดหน้า 1 ที ฐานทำให้ชวนติดตาม จะรออ่านต่อนะครับ จากคุณ : นายเจ๋ง - [ 26 ต.ค. 51 21:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผ่านมาหลัง passport control แล้วจะต้องเอ็กซ์เรย์ตัวและกระเป๋าถือทั้งหลายที่นำมา ให้เอาวัสดุที่เป็นโลหะออกจากตัววางในตะกร้าให้หมด เอาโน๊ตบุ๊คและกล้องออกจากระเป๋ามาใส่ตระกร้า มีจนท. ยืนใส่ถุงมือยางอยู่แถวนี้ 2-3 คน ทั้งชายและหญิง รูสึกเสียวๆแปร๊ปๆ ไงก็ไม่รู้ น่ากลัวจัง!!! "ป่าป๊า...เค๊าเอ็กซ์เรย์เราทะลุเสื้อผ้าหมดเยยหรอ??" ลูกชายตัวป่วน สงสัยอีกแระ "อือ เค๊าจะได้รู้ไงว่าใครพกอาวุธหรือของอันตรายขึ้นเครื่องไปบ้างไง" ผมอธิบายความตามคำถามของทั่นลูก "โห...หยั่งงี๊ก็เห็นแก๊ปโป๊ๆ อ่ะดิ่ อายเค๊านา วันนี้นุ่งกุงเกงในตัวไม่หล่อมาด้วย บอกแม่ให้ซื้อให้ใหม่ก็ไม่ยอม" "กร๊ากกกกกก ม่ายช่ายอย่างง๊านนนเฟร๊ยลูก" จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 21:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เวลาในญี่ปุ่นเร็วกว่าบ้านเราสองชั่วโมง แถมมืดเร็วอีกต่างหาก ห้าโมงก็มืดตื๋อแล้ว จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 21:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 30 วันนี้ง่วงแว๊วว เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไปโรงเรียนไม่ทัน มาต่อใหม่พรุ่งนี้น๊าค๊าบท่านผู้ชม ขอบคุณที่รับชม รักนะจุ๊บๆ จากคุณ : thebm - [ 26 ต.ค. 51 21:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ฮ๊าวววววว.....อากาศตอนเช้าแถวบ้านผมนี่ดีจัง  บ้านน๊อก บ้านนอก ตื่นมาแต่เช้า ส่งลูกไปโรงเรีนยเสร็จแระ มาต่อกัน เดี๋ยวจะพาไปขึ้นเครื่องบินแระ... "ป่าป๊า...แก๊ปต้องทำไงถึงจะได้กลับไปญี่ปุ่นอีกง่ะ มีอีกหลายที่ ที่ป่าป๊าบอกว่ายังไม่ได้ไป แก๊ปอยากไปดูฉลามวาฬที่โอซาก้า" ลูกชายผมถามก่อนไปโรงเรียน "เทอม 2 นี้หากสอบได้คะแนนดีกว่าเทอมนี้ ปิดเทอมใหญ่ก็ได้ไปอีก...ทำไม? ติดจายสาวญี่ปุ่นอ่ะดิ่" ผมตอบลูกใปพร้อมกับนึกในใจว่าท่าทางจะหมดหวัง เพราะผลการเรียนตกลงทุกเทอม ส่วนไอ้เรื่องติดใจสาวญี่ปุ่นอ่ะป่าป๊าต่างหากเฟร๊ย!! "โอเช! เทอมนี้เจอกาน เดี๋ยวแก๊ปจัดให้" ลูกชายรับปาก แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 07:26:38 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 07:10:14 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หลังจากผ่าน ตม. มา ก็เจอ "มุมมหาชน" ที่แขกไปใครมาก็จะต้องถ่ายไว้เป็น ref. ว่า "ที่นี่สุวรรณภูมิ ไทยแลนด์" ผมก็เอากะเขาด้วย เดินๆๆ ไกล๊ ไกลเพื่อไปเข้า Gate ผ่าน Duty Free Shop ทั้งหลายที่บรรยากาศตอนย่ำรุ่งแสนจะเงียบเหงา วิเวก วังเวง วิเหว๋ โหว๋ จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 07:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มุมมหาชน แต่ก็สวยจริงนะ "ภูมิใจ ไทยแลนด์" จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 07:23:42 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อุ๊ปส์!!! ลืมรูป จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 07:25:10 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เดินมาถึงหน้า Gate ก็มีการตรวจกระเป๋าถืออีกมีการ Scan รื้อ แคะ แกะ เกากระเป๋าเรา ซึ่งตรงนี้หากมา late จะต้องเจอเข้าแถวยาวๆ ซึ่งเสียเวลาพอสมควร เนื่องจากเป็นการตรวจครั้งสุดท้ายก่อนขึ้นเครื่อง ควรเข้ามาเร็วหน่อย ผ่านจากตรงนี้ก็เดินเข้า "เรือบิน" ได้เลย จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 07:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มาสำรวจเรือบินกัน NW ที่ผมบิน เป็น Economy Class (ชั้นประหยัด) เนื่องจากเห็นว่าบินเพียง 6 ชม. คงไม่ทันเมื่อยหรือทรมานสังขารสักเท่าไหร่ ประหยัดตังค์ไปได้ตั้งเยอะ เอาตังค์ไปเที่ยวที่นู่นดีกว่า (ที่จริงแพงกว่านี้ก็ไม่มีปัญญาบินหรอก เพราะบินทีละ 3 คนนี่อ่วม) เบาะนั่งเล็กและแคบสำหรับฝรั่งตัวโตๆ และผมซึ่งสูง 170 กว่าๆ ช่วงวางขาสั้นหัวเข่าเกือบชนเบาะหน้า และพนักพิงหลังเบาะค่อนข้างชัน ปรับเอนได้ไม่มาก ไม่รับกับแผ่นหลังเท่าไหร่ นั่งนานๆคงทรมานพิลึก ผมนั่ง 6 ชม. ยังเริ่มปวดๆ เมื่อยๆเลย มี TV On Demand ฝังในเบาะให้ทุกตัว มีหนังให้ดูหลายเรื่อง มีเกมส์ง่ายๆ แบบเบบี๋ๆ ให้เล่นฆ่าเวลาหลายเกมส์เหมือนกัน และมีเพลงให้เลือกฟังหลายแนว ส่งอีเมล์ได้แต่เสียเงิน แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 11:00:32 แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 08:13:10 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 07:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตามมาจากตอนแรกคร่า จากคุณ : น้องเวิ่ง - [ 27 ต.ค. 51 10:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตามมาอ่านแล้วค่า.... หนุกหนานหรรษามาก ลูกชายน่ารักมากเลยค่ะ ขอเลี้ยงต้อยได้มั้ยเอ่ย? ฮ่าๆๆๆๆ จากคุณ : MaNgKoOd - [ 27 ต.ค. 51 11:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ระหว่างเดินทาง สามารถกดดู Flight Information ได้ เช่น หวยงวดหน้าออกอารายยย เอ๊ย! มายช่ายยย ดูความเร็วของการบิน ความสูง ความเร็วลม ถึงที่หมายกี่โมง ฯลฯ (ดูเอาเองมั่งจิ่) โปรดสังเกตอุณหภูมิขอกเครื่อง -43 องศา บรื๋อสสสสส ระหว่างบินเข้าใจว่าข้างนอกมีความชื้นสูง หรือบินผ่านฝูงลูกเห็บ มีเสียงเหมือนเม็ดน้ำแข็งเล็กๆกระทบผ่านตัวเเครื่องบินเสียงดังกรอบๆแกรบๆไประยะนึง สักครู่กับตันประกาศว่า "เมื่อสักครู่เครื่องบินลำที่บินในเส้นทางก่อนหน้า 15 นาที แจ้งมาว่ามีสภาพอากาศแปรปรวนและเราต้องบินผ่าน โปรดกลับไปประจำที่ของท่านและรัดเข็มขัด" ทำเอากะเหรี่ยงเยี่ยงผมใจคอไม่ดี  บ้านยังผ่อนไม่หมดนะเฟร๊ย สักพักก็เจอ ตกหลุมอากาศกาดึ๊ก กาดั๊ก เหมือนนั่ง Off-Road ไปสักแป๊ปนึง โหย...เด้งดึ๋งๆ มันส์เจงๆ แก๊ปเคยดูในยูบีซี ช่องดิสคัฟเวอรี่ที่มีรายการเครื่องบินชอบตก (Air Crash Investigation) อ่ะ ก่อนตกมันแบบนี้ป่าว หนุกดีจัง แล้วเราจะตกอ๊ะป่าวอ่ะป่าป๊า" อ้าวลูกตรู ไหงพูดจาไม่เป็นมงคลงัีนอ่ะคนยิ่งใจคอไม่ดีอยู่ เหลียวป๊าดเหนี่ยวววว!!! แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 11:35:50 แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 11:20:10 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 11:08:58 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เจ้าลูกชายสบาย มีเกมส์ PSP ติดไปด้วย ไม่เหงา ผมกะแฟนม่ายมีไรทำไปอีกหลายชม. ผมเลยหยิบรีโมทมากดมันทุกปุ่มที่มีเลย นี่แน่ๆ!!! ตอนนี้อยู่เหนือประเทศอารายน๊าาาา "ป่าป๊า แล้วเวลาเราฉี่นี่มันจะไหลลงไปใส่หัวคนที่อยู่ข้างล่างแบบรถไฟของไทยป่าวอ่ะ" ลูกผมถามอีกแระ ลูกอีช่างถามเจงๆ "เออ...เล่นเกมส์ต่อไปเหอะเราน่ะ ป่าป๊าจะเหล่แอร์โอสซาเตสซักกาหน่อย คริๆๆ" แต่พอมองไปมองมา ทำไมแอร์ฯลำนี้มานมีแต่ป้าๆท้างน้นนนนเลยฟระ โห..ญาติผู้ใหญ่แถวบ้านมีให้ชื่นชมเยอะแล้วง่ะ เซ็งเป็ด!! กดปุ่มต่อดีกั่ว... จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 11:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่า..ตอนนี้อยู่บนประเทศไต้หวันแระ "แก๊ปคับ ตอนนี้ถ้าฉี่ มันจะโดนประเทศแถวนี้ สนจายป่ะ" หลอกลูก คริๆๆ "แก๊ปยังไม่ปวดอ่ะ แต่เด๋วมีโดนแน่" อาจึ๋ย! เอาจริงแฮะ จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 11:34:33 ]

ความคิดเห็นที่ 42 หนังมีให้ดู 10 กว่าเรื่อง แต่ไม่ Update เท่าไหร่ อ้อ..ไม่มีบรรยายไทยนะจ๊ะ กระเหรี่ยงอย่างผมเลยไม่สน เพราะดูได้ แปลไม่ได้ กดไปฟังเพลงดีกว่า กดๆๆ มีแต่เพลงฝาหรั่งแฮะ (แหงสิ ก็นี่มันสายการบินอินเตอร์นี่หว่า) แง๊ๆๆ เค๊าจาฟังชาย เมืองสิงห์อ่ะ!! จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 11:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เกมส์แห่งศตวรรษ เกมส์เดียวที่พอเล่นได้ พอแก้เหงาได้บ้างสักชั่วโมง เล่นไปเล่นมา เบื่ออีกแระ..(ขี้เบื่อ เรื่องมากเจงๆ) จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 11:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 44 กดๆๆ พร้อมกับหันไปมองคนอื่น เอ..ไม่เห็นใครเค๊าวุ่นวายเท่าเราเลยแฮะ ซนจัง!! เบื่อเกมส์แระ อ๊ะๆ มีอีเมล์บริการด้วย!! แต่เดี๋ยวก่อน ครั้งละเกือบร้อยบาทนะจ๊ะ ใช้บัตรเครดิตรูดกับรีโมทได้เลยถ้ามีเรื่องด่วนจริงๆ แต่ผมไม่เอาด้วยหรอก ได้เวลาหม่ำๆ แล้ว อาหารก็พอกินได้ ไม่ขี้เหร่ (แต่การบินไทยอาหย่อยกว่า) หลังเสริฟอาหาร จนท. ประกาศว่าจะมีการขายของหนีภาษี เอ๊ย..ปลอดภาษีบนเครื่อง ผมหยิบแค๊ตฯ มาพลิกๆดู อืมมม..น่าสนใจดีหลายรายการแฮะ ราคาเท่าที Duty Free เลย รับชำระทั้งเงินบาท บัตรเครดิตและเงินเยน แต่โทดที ไม่ได้แอ้มตังค์ผมหรอก เพราะไม่มีตังค์ซื้อ ฮี่ๆๆ และที่สำคัญ.... "ป่าป๊าห้ามซื้ออะไรก่อนนะ เดี๋ยวตังค์หมดแก๊ปอดซื้อของเล่นพอดี ที่ยอมมาด้วยนี่เพราะเห็นแก่ทามิย่าหรอกนะ" ลูกชายเห็นท่าไม่ดี ตอนที่ผมพลิกดูหน้านาฬิกากับน้ำหอมนานๆ แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 12:01:13 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 11:58:49 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามมาปาดดดดดดดดด จากคุณ : albatross11 - [ 27 ต.ค. 51 12:31:57 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อาห้อย อาห้อย....หลายชั่วโมงผ่านไป ไวเหมือนการ์ตูนอาราเร่ แอร์ฯสูงอายุ แจกเอกสารตรวจเข้าเมืองเพื่อให้กรอก ผมแนะนำให้กรอกไปจากบนเครื่องเลย เมื่อลงไปถึงจะได้ไม่เสียเวลามาก ผมดันลงไปกรอกข้างล่าง กว่าจะกรอกเสร็จ คนอื่นหายตัวไปหมดแล้ว และ จนท. ตม. ก็มองหน้าเราอย่างงๆ ว่า "ไอ้กะเหรี่ยง 3 หน่อนี่ มันมาลำไหนฟระ" หลังจากที่ซนกดปุ่มเท่าที่มีบนเครื่องหมดแล้ว (ที่เค๊าให้กดเล่นได้นะ) ก็ได้ยินเสียงประกาศ... ตึ๊งงงงง...."ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่านโปรดทราบ ขณะนี้สายการบินตั้งฮ่วเส็ง..." เอ๊ยยย!!! มาผิดที่แระ เอาใหม่ เอาใหม่... ตึ๊งงงงง...."ท่านผู้มีผู้โดยสารทุกท่านโปรดทราบ ขณะนี้เครื่องจะลงจอดที่สนามบินโนบิตะ ในอีก 30 นาทีข้างหน้า โปรดเตรียมตัวเก็บสัมภาระของท่าน และ ฯลฯ " "และสำหรับท่านที่เดินทางมาญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก กรุณาอย่าลิงโลด ดี๊ด๊า ให้มันมากนัก" อันนี้ผมเติมเอง ฮี่ๆๆ เย๊ๆๆ ถึงซะที เมื่อย โคดๆ จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 12:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 47 รีวิวสนุกจริง ตามอ่านอยู่นะคะ จากคุณ : หัวโต (HuoToh) - [ 27 ต.ค. 51 12:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ลำที่ลุย Off-Road เด้งดึ่งๆ พาผมมาส่งถึงนาริตะ อืมมม..หล่อดีนิ ผมเป็นคนมีความรัก ความผูกพันและความฝันมาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กเกี่ยวกับเรื่องเครื่องบิน เนื่องจากพ่อเป็นวิศวกรการบิน เคยฝันว่าอยากขับเครื่องบิน หรือเรียนอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับเครื่องบิน แต่โตขึ้นมาสายตาสั้น ประกอบกับความไม่เอาไหนสมัยวัยรุ่น ดันไปสอบติดสถาปัตย์ฯแทน เรียนมาแทบตายได้ใช้ 2 ปีก็เบื่อ หันมาทำงาน บ.โฆษณาอีก 10 กว่าปี ท้ายสุดปี 40 ตกงาน จึงต้องมาหาอะไรทำเองก๊อกๆ แก๊กๆ ที่บ้าน พอประทังชีวิต อ้าว..กลายเป็นหนังชีวิตไปซะงั้น ฮ่วย!!! จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 12:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 49 รอชม อยู่จ้า หนุกหนานมากมาย จากคุณ : ลอดช่องแตงไทย - [ 27 ต.ค. 51 13:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 50 มีเรื่องระทึกใจ เซอร์ไพรซ์เล็กน้อย ระหว่างเข้าด่าน ตม. ... คือ มีเจ้าหนุ่มหน้ามนคนไทย "มาคนเดียว ตัวเดียวอันเดียว" ที่ยังยืนเก้ๆ กังๆ ตกค้างเหลืออยู่หน้าด่าน ตม. กะผมหน่อนึง เนื่องจากกรอกเอกสารไม่ค่อยเป็น ยืนกรอกเอกสารอยู่ด้วยกันที่เคาน์เตอร์ "น้าๆ ตรงนี้เค๊าให้กรอกว่าไงอ่ะ ผมไม่เข้าใจ " อ้าว...เรียกตรูว่า "น้า" เด๋วไม่ตอบซะเลยนี่ หน้าตาเอ็งอ่ะ แก่ฝ่าข้าอีก เพียงแต่ข้าเอาลูกเมียมาด้วยเท่านั้นแหละ เลยดูสูงอายุหน่อย "อ่อ..เค๊าถามว่าแฟนชื่อไร" เฮ๊ย... มั่วอีกแระ "บลาๆๆๆๆ บรูๆๆๆๆ" อธิบายความให้ฟังครบถ้วน มานกรอกเสร็จก่อนเรา วิ่งจู๊ดหายไปแล้ว ขอบคุณสักคำก็ไม่มี  แหมมม..เด็กสมัยนี้ รู้งี้หลอกให้กรอกแบบ ตม. ผิดๆ เช่น "ท่านเคยมีประวัติอาชญากรรมใดๆหรือไม่ ตอบ เยสไปเลย" จะได้อยู่คุยกะเจ้าหน้าที่นานๆหน่อยก็ดี ฮี่ๆๆ (บาปจัง) หลังจากมานไปแล้วนี่สิ ชะแว๊บบบบ!!!! กระเป๋าไรหว่า???? วางบนเคาน์เตอร์ที่กรอกข้อมูลเมื่อกี้นี้ สงสัยจะเป็นของเจ้าหนุ่มนั่นแน่เลย มองไปมองมา อ้าว...หายไปแล้ว ทำไงดีๆ... มันเป็นกระเป๋ากล้อง สีดำใบไม่ใหญ่นัก ตอนนั้นผมคิดว่าเอาไงดีหว่า จะเปิดดูก็ไม่กล้า เผื่อเป็นระเบิดนี่ซวยไม่มีที่ติเลย หรือหากเป็นยาเสพติดหรือของผิดกฎหมายละก็ "นอนคุกญี่ปุ่นยาวแน่ๆ" ว่าแล้วก็รวบรวมความกล้า ลองเอานิ้วดุนๆดูหน่อย...ไม่หนักแฮะ มีไรแข็งๆอยู่ข้างในด้วย ลองยกดูเด๊ะ อืมไม่หนัก มองซ้าย มองขวา คนไปไหนหมดฟระเนี่ย จะหาพยานซะหน่อย ทีนี้เริ่มคลำๆดู....อ่า อู้ว โอววววว!!!! (กระเป๋ากล้อง อย่าคิดลึก) จากประสบการณ์การคลำอันยาวนาน แม่นยำและเชื่อถือได้ มั่นใจว่าเป็นกล้องวีดีโอแน่นอน ขอเปิดดูหน่อยดิ๊ นะๆๆ ว่าแล้วก็ค่อยๆแกะล็อกกระเป๋าด่้วยใจเต้นระทึกรัว ตึกๆ ตึกๆ และมืออันสั่นเทา..."มันจะบึ้มไม๊ฟระ" แต่นแต๊น!!!! กล้องวีดีโอจริงๆ พร้อมทั้งกล้องถ่ายภาพดิจิตอล ทั้งสองตัวกล้องเป็นรุ่นพระเจ้าเหานุ่งกุงเกงหูรูด รุ่นโบราณจนไม่นึกว่าน่าะยังมีใครใช้อีก แล้วไงต่อ??? แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 18:06:07 แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 18:04:44 แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 13:43:03 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 13:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 51 น่านอ่ะดิ่ แล้วเอาไงดี? "นี่คุณ ฉันว่าวางมันไว้ที่เดิมน่ะดีแล้ว" แฟนผมเสนอ "อ้าว..แล้วหากไอ้คนต่อไปที่ไม่ใช่เจ้าของมันมาเจอแล้วแฮ๊ปไปต่อล่ะ" ผมแย้ง "แก๊ปว่าป๊าป๊าลองไปยืนตะโกนหน้าหนามบินดูดิ่ เผื่อเจอเจ้าของ" ลูกชายเสนอมั่ง "เฮ่ย! เค๊าจะไ้ด้เรียกตำหนวดมาจัดการป่าป๊าอ่ะดิ่ ไม่เอาหรอก เดี๋ยวนะ ขอเวลาป่าป๊าใช้สมองอันน้อยนิดคิดก่อนนะ" จะเอาไปคืนเคาน์เตอร์ของหาย ปัญหาก็คือแล้วมันอยู่ตรงไหนล่ะหว่า เอางี้แล้วกัน จนท. เห็นพวกเรา 3 คนยืนเก้ๆกังๆ มานานแล้ว ชักเหล่ เดี๋ยวจะซวยไม่ใช่น้อยหากเค๊าเข้ามาถามอะไรแล้วตอบไม่ได้ เพราะภาษาอังกฤษของผมนั้น "ฝรั่งฟังแล้วอ่อนใจ คนไทยฟังแล้วหงุดหงิด" ซะด้วย แถมเดี๋ยว จนท. ญี่ปุ่นมาคุยอังกฤษสำนวนญี่ปุ่นกะผมล่ะก็ "โก โซ บิ๊ก (ไปกันไหญ่) แน่นอน ว่าแล้วก็ตัดสินใจหิ้วติดมือมาก่อน เพราะเรายืนหน้าด่าน ตม. นานเกินไปแล้ว เดี๋ยวจะผิดสังเกตุ ค่อยหาวิธีเอาคืนเจ้าของหลังจากผ่าน ตม. ไปก่อนแล้วกัน แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 20:45:34 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 19:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เดินดุ่ยๆ เข้าเคาน์เตอร์ ตม. ที่แสนจะประทับจายยย จนอยากถูกสัมภาษณ์นานๆหน่อย เพราะว่าเจอ จนท. สาวหน้าตาน่ารักมั่กๆ ช่างคัดมาจริงๆ ถูกจายป่าป๊าว่ะแก๊ป!! แต่..ไอ้ 4-5 เคาน์เตอร์ถัดไปนี่ "คุณผู้ซายล้วนๆ ถ่ายรูป สแกนลายนิ้วมือ ดูเล่มพาสปอร์ต เสร็จแระ!! ว๊าาา...เสร็จแล้วเหรอ ไม่เห็นถามไรซักคำ เร็วจัง อืม..แต่ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะว่าเริ่มจะเย็นมากแล้ว (ที่ญี่ปุ่นมืดเร็วมาก) ยังไม่รู้ว่าโรงแรมที่พักอยู่ตรงไหนเลย เดินผ่าน ตม. อกกมา ไปรับกระเป๋า โห...ไม่มีคนที่สายพานซักคน มีกระเป๋าเราถูกเอามากองกับพื้นข้างสายพาน สงสัยเตรียมเอาไปแจ้งของหายแหงๆ จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 19:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 53 อ่า...ปัญหาต่อไป กะเหรี่ยงแย่แล้ว!!!! คนอื่นเค๊าออกไปกันหมดแล้ว ทีนี้จะเดินตามใครไปล่ะ ทางออกอยู่ไหนก็ไม่รู้ เดินมาถาม จนท. ที่ยืนอยู่ 2-3 คนด้วยภาษาปะกิดสำนวนกะเหรี่ยงๆว่า ""้Where is Exit?"  ดูเค๊าทำหน้างงๆ เหมือนจะเข้าใจ ชี้ไปทางห้องน้ำ ผมก็พาซื่อ เดินตามที่ชี้ไป นึกว่ามีทางออกอยู่แถวนั้น อ้าว...มีแต่ประตูห้องน้ำนี้หว่า หรือว่า Exit กะ Toilet มันออกเสียงคล้ายๆกันที่ญี่ปุ่น?? ดูท่าทางท่าจะไม่ได้เรื่อง เดินวนไปวนมา 2 รอบแล้ว จนท. เริ่มมองด้วยสายตาสงสัย ปนเวทนาว่า "ไอ้นี่หลงแหงๆ" ว่าแล้วก็ดิ่งตรงไปที่เคาน์เตอร์แจ้งกระเป๋าหายดีกว่า อ่า..คราวนี้ค่อยยังชั่ว พอรู้เรื่องหน่อย ชี้ๆมาถูกทาง ทีไหนได้ ป้ายทางออกอันบะเริ่มเทิ่มแปะที่ประตูสีเขียวๆ อยู่ใกล้ที่เราเดินผ่านมา 2 รอบแล้วนั่นเอง อยู่หลัง เครื่องสแกนของศุลกากรนี่เอง ดันมองไม่เห็นซะงั้น ฮ่วย!!! ยังไม่ออกจากสนามบินเลย หลงซะแร๊ววว ลูกผมถามว่า "ไปถูกแน่นะป่าป๊า หรือว่าเราต้องนอนที่หนามบิน ก็ดีนะ แก๊ปชอบ" ผมเองชักไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันซะแล้ว เฮ้อออ!!! แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 20:50:33 แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 19:36:31 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 19:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แต่น แตน แต๊นนนน โผล่ออกมาเห็นหน้าผู้คนแล้วว ดีใจจัง โย่!!! Yokoso Japan จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 19:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 55 มัวแต่เดินและกังวลกับการหาทางออกจนลืมเรื่องกระเป๋ากล้องไปเลย ท้ายสุดก็ตัดสินใจหิ้วติดไปก่อนเนื่องจากวันนี้ต้องรีบแล้ว หากมืดจะยุ่ง และวันเดินทางกลับผมก็ได้เอาเจ้ากระเป๋าดังกล่าวกลับมาคืนที่สนามบินเหมือนเดิม ตรงดิ่งไปซื้อตั๋วรถไฟในบัดนาว เหลียวซ้ายแลขวา มีไอ้เจ้า Keisei นี่หล่ะะที่ยืนใกล้สุดแล้ว (ซ้ายมือในรูปซึ่งออกมาก็เจอเลย และทางลงก็ตรงหน้าเลย แสนจะสะดวก) ชะโงกหน้าอันหล่อเหลาไปดูข้อมูลว่าไปได้แน่ก็ตรงเข้าไปถามเลยเพื่อความแน่ใจ "ไปบางแค" อุ๊ย!!!ไม่ใช่สิ "อูเอโนะ ซาเต๊ชั่น" "บลาๆๆ แบะๆ บรู้" พนักงานอธิบายยาวเหยียด ด้วยภาษาปากิดปนปลาดิบ เสนอทางเลือกแบบที่คุณต้องพยายามตั้งใจฟังมากๆ ไม่งั้นแทนที่จะไปอูเอโนะ อาจไปโผล่เกียวโตแทนได้ หุๆๆ สรุปว่า โอเช เข้าใจ จะไปอูเอโนะเท่านั้น ไปต้องแถม 2 ป้ายนะ (สบายใจได้ เนื่องจากอูเอโนะเป็นสถานนีปลายทาง) จ่ายตังค์ไป 3 คน 2500 เยน ผู้ใหญ่คนละ 1000 เด็ก 500 ได้กระดาษใบเล็กๆมา 3 ใบ ไปถึงแล้วเอาไปขายคืนได้ป่ะ ขอแค่ครึ่งเดียว ฮี่ๆๆ แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 20:52:16 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 19:49:06 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หากจะเดินทางโดนรถยนต์หรือรถบัสเพื่อเข้าเมือก็มีบอร์ดรายงานสภาพการจราจรให้ดูเพื่อการตัดสินใจก่อนได้ แต่ไม่มีประโยชน์สำหรับผมหรอก เพราะว่า "ไม่รู้เรื่องว่าถนนเส้นไหนมันจะไปไหน แล้รถบัสคันไหนวิ่งยังไง" ส่วนเรื่องแท๊กซี่เข้าเมืองนั้น ราคาไม่แพงสักเท่าไหร่ สนนราคาตกประมาณ 7000 บาทไทยเท่านั้นเอง เอื๊อก!!! เผลอนั่งไปนี่ไม่ใช่ขนหน้าแข้งจะร่วงเพียงอย่างเดียว อย่างอื่นก็คงร่วงหมดแน่ๆ ตรงดิ่งไปขึ้นรถไฟนะบัดนาววววววว จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 19:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ลุงๆ ป้าๆ น้าๆ อาๆ ตามแก๊ปมาไวๆ "เหยินน้อยจะพาไปพจญภัยในโตเกียว" นั่งรถไฟเดี๋ยวเดียวก็ถึงแล้ว จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 20:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 58 บรรยากาศระหว่างทางเข้าเมือง ย่านชานกรุง ดูแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับในเมือง เหมือนคนละประเทศ ทั้งที่ระยะทางไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ราบ ปลูกข้าว และทำเกษตรกรรม ไม่ค่อยเห็นโรงงานขนาดใหญ่ ผมเดินทางเข้าเมืองโดยรถไฟค่าย Keisei ขบวน Narita Express โดยใช้เวลาเดินทางเข้าเมืองถึงสถานนีอูเอโนะประมาณชั่วโมงเศษ ซึ่งระยะทางน่าจะประมาณ 70 กม. น่าจะได้ ก็คงเปรียบได้กับสุวรรณภูมิของเราที่สนามบินตั้งอยู่ห่างจากตัวเมือพอควร เพื่อลดมลภาวะทางเสียง ตั้งแต่มาถึงที่โตเกียวนี่ยังไม่ได้สูดอากาศที่นี่เลย อยู่แต่ในห้องแอร์กับรถไฟ จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 20:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตามมาเป็นลูกทัวร์ต่อ จากคุณ : may_moo_mai - [ 27 ต.ค. 51 20:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 60 และแล้วก็ถึงซะที "อูเอโนะ ซาเต๊ชั่น" ลงๆๆ เดินตามเค๊าไป เค๊าทำกันยังไงก็ทำยังงั้น แต่ก็แอบๆมองหาคนไทยเผื่อมีใครพอจะถามได้บ้าง ปรากฏว่า ฟ้าดินกลั่นแกล้ง"ไม่เจอคนไทยซักคนเลย" เดินตามคนเค๊ามาจนถึงทางออกผ่านเครื่องตรวจตั๋วอัตโนมัติ เห็นหลายคนเสียบๆ แล้วก็หยิบๆตั๋วคืนก็เอาไปเสียบมั่งๆ...ฉึกเข้าให้!!! ดูดตั๋วจร๊วบหายไปเลยไม่ยอมคืน...เฮ๊ยยยย!!!!เอาของตรูคืนมานะเฟร๊ยยย ซื้อมาแพงนาว๊อย อิ๊ปไปเฉยๆได้ไง  (ฮี่ๆๆ ขำๆ ฮาๆ เล็กน้อย) สถานีรถไฟ Keisei Ueno นั้น เป็นคนละสถานีกับ JR Ueno แต่ก็อยู่ใกล้ๆเกือบติดกัน และอยู่ด้านหน้าสวนสาธารณะ Ueno นั่นเอง โผล่หน้าออกมาจากสถานี อู้แม่จ้าว เริ่มมืดแล้ว "ซวยหล่ะ" เนื่องจากผมเป็นคนหลงทิศง่ายในยามค่ำคืน (ยิ่งสมัยหนุ่มๆ อาการจะหนักมา กลับบ้านไม่ค่อยถูก ต้องหาที่ค้างข้างนอกเสมอ ฮี่ๆๆ) โห...บรรยากาศช่างตื่นตาตื่นใจเหนือคำบรรยาย คนเดินขวักไขว่ ร้านรวงคึกคัก สาวตรึม ชักแผนที่โรงแรมออกมาดู เห็นบอกว่าใช้เวลา "เดิน" จากสถานีอูเอโนะ" ประมาณ 15 นาที มันก็คงไม่ไกลมากมั๊ง แต่คุณหนุ่มอารมณ์ดีเคยบอกไว้ว่าเผื่อเวลาไว้อีกหน่อย เนื่องจากคนญี่ปุ่นเดินเร็ว ซึ่งเท่าที่สังเกตุก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 10:50:17 จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 21:11:47 ]

ความคิดเห็นที่ 61 แล้วจาปายทางหนายยยหล่ะ??? ซ้ายก็ไม่รู้จัก ขวาก็ไม่รู้จัก เข้าตำรา "ขวาตาย ซ้ายสลบ" สัมภาระก็อีรุงตุงนัง ไอ้เจ้าเป้สะพายหลังนี่ก็มีทั้งโน๊ตบุ๊คกับกล้องและเลนส์ตัวเป้งๆอีกสองตัว นี่นรกแท้ๆ ยังไม่ทันออกเดินพ้นหน้าสถานีก็รู้รสแล้ว นี่โชคดีที่ดันลืมขาตั้งกล้องมาไม่งั้นแย่แน่ ทำเป็นเก่งอวดลูกเมีย ไม่ยอมถามทาง เดินมาสักพักชักเริ่มเสียเซลฟ์ เนื่องจากเจ้าลูกชายตัวแสบท่องคาถามาตลอดทางว่า "ป่าป๊านะเหรอ หลงแน่นอน ถ้าไม่หลงนี่ตัวปลอม" ถามเอาน่าจะดีกว่า วันนี้ยังไม่อยากนนอนสวนสาธารณะ แต่..ใครจะเป็นเหยื่อรายแรกน๊า อ่า...เจอแร๊วววว คุณตำหนวดนี่เอง "สุมิมาเซน (ขอโทษค๊าบบบ)" ส่งภาษาญี่ปุ่นที่จำได้แม่นยำเพียงคำเดียวกับคุณตำหนวดท่าทางใจดี "ใฮ้" คุณตำหนวดขานรับ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใจ ดูเป็นมิตร "โอกาชิมาชิ สะเต๊ชั่น" ผมส่งแผนที่โรงแรมให้ดู แล้วชี้ๆ แกพิจารณาสักครู่แล้วชี้มือไปทางนึงซึ่งตรงข้ามกับที่เราเดินมาสักสามสี่ร้อยเมตรได้มั๊ง ฮ่วย!!! จากนั้นคุณลุงตำหนวดก็พยายามอธิบายให้เราฟังเป็นภาษาญี่ปุ่นบวกภาษามือแบ๊ะๆ จับใจความได้ว่า "ตรงไปอีกสี่ไฟแดงแล้วเลี้ยวขวา" (มั๊ง) ซึ่งพิจารณาด้วยสายตาแล้วน่าจะประมาณสักร่วมกิโลจึงจะถึงไฟแดงสุดท้ายที่ว่า อูยยย!!! ออกเดินต่อด้วยความต๊อแต๊ อันเนื่องมาจากสัมภาระทั้งหลายที่เริ่มออกฤทธิ แสดงอภินิหารด้วยการเพิ่มน้ำหนักตัวเองทุกสิบเมตร ดีอย่างนึงคืออากาศเย็นสบาย รถเยอะแต่ไม่ค่อยเหม็นควัน คิดซะว่าเดินเล่นชมเมืองแล้วกัน ตอนนั้น ผมไม่มีความคิดที่จะหยิบกล้องออกมาถ่ายอะไรเลย เนื่องจากความกังวลและหิว และฟ้ามืดแล้ว อีกทั้งสงสารลูกที่ดูเหมือนจะต้องเดินขาลากไปกับผมด้วย จากคุณ : thebm - [ 27 ต.ค. 51 21:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 62 โปรดดูแผนที่ประกอบการหลง จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 07:42:55 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ผมเดิน "ซิกแซก สลับฟันปลา ชะชะช่าเ ดินหน้าถอยหลัง" หลงไปหลงมา อีกสักชั่วโมงนึงเห็นจะได้ก็มาถึงที่พักจนได้ ซึ่งวันต่อมาก็เริ่มคุ้นเคยเส้นทางจึงทราบว่าจริงๆแล้วก็ไม่ไกลมากนัก มีซอยลัดอยู่หลายซอย ระยะทางสักกิโลเศษๆ เดินตัวเปล่าพอไหว (สำหรับคนหนุ่มสาว) ตอนนี้สงสารลูกจับใจ เริ่มป่วนไม่ออก ถามไม่เป็น บ่นอย่างเดียว "หิวและเหนื่อย" เนื่องจากข้าวเย็นก็ยังไม่ได้กิน และสัมภาระเยอะแยะแบบนี้คงเดินเข้าร้านอาหารไม่สะดวกแน่ จึงต้องพุ่งเป้าไปหาที่พักก่อน ระหว่างทางที่ "เสี่ยวหลง" นั้นก็ได้สอบถามเส้นทางเรื่อยๆมากับชาวญี่ปุ่นอีก 3-4 ครั้ง และเป็นที่สังเกตุว่า ไม่ว่าหนุ่มสาวหรือคนสูงวัยก็ตาม "มีน้ำใจและเอาใจใส่ต่อการพยายามอธิบาย" มากๆ แม้ว่าทุกคนจะไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ก็ตาม (อาจพูดได้ ฟังรู้เรื่อง แต่ไม่ยอมพูดก็ได้) เค๊าก็จะพูดภาษาญี่ปุ่นพร้อมภาษามือประกอบ จนเราพอเข้าใจ มีคุณน้ารายหนึ่งหลังจากผมถามทางและแกชี้เส้นทางให้แล้ว ผมก็เดินจากมาสัก 100 เมตรเห็นจะได้ มาตามที่แกชี้แต่ "เลี้ยวผิด" แกวิ่งตามมากระหืดกระหอบชี้ทางให้ใหม่ บอกว่า "มิงิๆ (ทางขวา)" ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจภาษาแกหรอก อาศัยดูมือเอา เดาว่าแกคงยืนมองตามหลังผมมาตั้งนานแล้ว โอยยยย!!!! สุดซึ้งในน้ำใจจริงๆ "อาริงาโตะๆๆ"ผมโค้งให้แกแบบหัวแทบติดพื้นตามแบบของญี่ปุ่นด้วยท่าทางที่จำมาจากในหนัง ซึ่งแกก็โค้งตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส.... และผมยังเจอสถานะการคล้ายๆกันแบบนี้อีกหลายหน และได้รับการปฏิบัิติแบบเดียวกันเช่นนี้แทบทุกครั้ง มีเพียงรายเดียวที่เดินหนี เนื่องจากดูเหมือนแกจะรีบร้อนไปทำงาน "นี่คือการปลูกฝังจิตสำนึกรับผิดชอบที่ชาวญี่ปุ่นมีครับ" แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 09:00:39 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 08:57:43 จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 08:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เย๊ๆๆๆ....ทุลักทุเลจนถึงที่พักซักกาที ฤทธิ์เดชของกระเป๋าต่างๆนั้นช่างมหัศจรรย์เหลือหลาย ทำเอาขัดยอกไปทั้งตัว และนี่เป็นคำเตือนของคนที่จะแบกระเป๋าใหญ่หลายใบ จงระวัง!!! ผมรีบเดินตรงดิ่งไปเคาน์เตอร์รีเซฟชั่นพร้อมทั้งยื่นเอกสารที่ผมจองไว้ทางเว็บของโรงแรมยืนยันการจองมาจากเมืองไทย ซึ่งเท่าที่สอบถาม ห้องก็ไม่เต็มหรอก แต่มันมีหลายราคา และผมเลือกราคาต่ำสุดที่มีไม่กี่ห้อง "Passport Please" รีเซฟชั่นขอพาสปอร์ตและใ้เอกสารมากรอก ผมส่งพาสปอร์ตให้พร้อมกับกรอกเอกสารผู้เข้าพักด้วยใจที่ระทวย หลังจากสบตากันดังโช๊ะ ปิ๊งๆ หายเมื่อยเป็นปลิดทิ้ง แหม...ก็รีเซฟชั่นน่ะน่ารักซะเจงๆๆ ทันใดนั้นก็โดนกระตุกออกจากภวังค์..."ป่าป๊าาาา เร็วหน่อยดิ่ แก๊ปหิวจะตายอยู่แล้วววววว ยืนคุยอยู่ได้" แป่ววววว!!!! อ้าว..ลืมไปว่ามีลูกมีเมียแล้วนี่หว่า (ยืนอยู่ข้างๆอีกต่างหาก ฮี่ๆๆ) ว่าแล้วก็รีบเก็บงูใส่หัว รูดการ์ดจ่ายค่าห้องพร้อมกับรีบเอาของไปเก็บในห้องเพื่อออกไปหาของกินต่อ รีเชฟชั่นที่เคาน์เตอร์มี 4 คนแบ่งเป็นกะ กะละ 2 คน เป็น ชาย 2 หญิง 2 (น่ารักทั้งคู่ อิๆๆ เน้นบ่อยเจงๆ) ผู้หญิงพูดภาษาอังกฤษคล่องแคล่ว เร็วปรื๋อ ส่วนเจ้าผู้ชายนั้นไม่คล่องเท่าไหร่ และยังได้กล่าวขอโทษขอโพยในความไม่สะดวกสำหรับการสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษที่ไม่ค่อยแข็งแรงของเขา น่ารักจริงๆ ทุกคนนั้นพูดเป็นสำเนียงญี่ปุ่นหมด ซึ่งออกจะฟังยากสักนิด ผมต้องขอให้พูดช้านิดนึงโดยเฉพาะแม่คนสวยนี่พูดเร็วปรื๊ดดดดด แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 09:09:30 จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 08:56:10 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เป็นที่สังเกตุว่า ผมพยามถามทางจากคนที่เดินไปเดินมาในย่านนั้นด้วยการบอกชื่อโรงแรม "ร้อยทั้งร้อย ไม่รู้จัก" จึงได้เปลี่ยนเป็นชื่อสถานีรถไฟใต้ดินที่อยู่ในละแวกโรงแรมก็ไม่รู้จักเหมือนกัน เนื่องจากสาเหตุที่ว่า สถานนีรถไฟฟ้าใต้ดินนั้นมีอยู่เยอะมากจนจำได้ไม่ไหว และที่บอกทางได้ชัดเจนคือตำรวจ เพราtเขาจะมีแผนที่โซนที่ตนเองรับผิดชอบอยู่ ดังนั้นหากหลง "ถามตำรวจชัวร์สุด" แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 19:04:19 จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 09:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 66 มาถึงห้อง สำรวจห้องพัก โอวแม่เจ้า ไมมันแคบหยั่งงี๊หว่า ในโฆษณาที่เค๊าถ่ายภาพมา สงสัยใช้เลนส์ซุปเปอร์ไวด์แหงๆ แต่ว่าให้อภัยเพราะว่ารีเซฟชั่นน่ารักถูกจายย..(อีกแระ) ผมพักเป็นห้อง Double Room Type (เตียงคู่) ขนาดห้องไม่น่าจะเกิน 3 X 3 ตรม. และห้องน้ำสัก 1.8 X 2 ม. เห็นจะได้ รูปแบบก็เหมือน Western Style Hotel ทั่วไป (แต่กระจิ๋วหลิวหน่อย) มีโต๊ะเขียนหนังสือ 1 ตัว ตู้เย็น LCD TV ขนาด 19 นิ้ว 1 ตัว ระบบอินเตอร์เน็ตแบบมีสาย ซึ่งก็มีสายแลนไว้ให้บนโต๊ะ 1 เส้น เตียงก็เป็นขนาดเตียวคู่แต่ดูเหมือนเล็กกว่ามาตรฐาน ผมต้องนอนอัดกัน 3 คน ทรมานพิลึก หรือเค๊าอาจมีเจตนาอยากให้นอนเบียดๆกันเพื่อความอบอุ่น (ซึ่งตอนนี้ผมอยากนอนคนเดียวมากว่าอ่ะ คริๆๆ) ห้องน้ำแบบมีอ่างนอน น้ำร้อนสะใจเหมือนได้แช่ในกระทะทองแดงทีเดียวเชียว ชักโครกเป็นแบบอัตโนมัติ ที่เคยเห็นแต่ไม่เคยใช้ พร้อมปุ่มกดที่เป็นภาษาญี่ปุ่น+อังกฤษ หลายปุ่ม มีระบบฉีดน้ำอัตโนมัติที่จะทำงานเมื่อเรานั่งทำธุระเท่านั้น (มิน่าล่ะ ตอนที่ยืนทดลองกดไม่เห็นมันตอบสนอง...กระเหรี่ยงขนานแท้เลยตรู) และยังมีระบบ "อุ่นทิพย์" ด้วย นั่งแล้วอุ่นสบายตรู๊ดดีจัง!!!! แต่เอาน่า...ก็ดีกว่าที่คิด และได้ที่ซุกหัวนอนแล้วก็ค่อยยังชั่ว ออกไปหาข้าวกินดีกว่า..... แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 11:11:24 จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 11:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ออกมาหน้าโรงแรม เหลียวซ้าย แลขวา และไอ้ดงร้านข้าวเยอะๆที่ผ่านมาก็คงเดินกลับไปไม่ไหวแล้วสำหรับวันนี้ ทำไงดี สำรวจสิ...เลือกมาเส้นทางนึงที่ไม่ซ้ำกับทางขามาแล้วกัน เดินตุ๊ปั๊ดตุ๊เป๋มาจนเจอร้านสะดวกซื้อที่มีสาขาตามตรอกซอกซอยทั่วไปเหมือนเซเว่นบ้านเรา เพื่อนใจคนยากยามหิวกระหาย ตรงดิ่งเข้าไปเลย อู็ววว...ขาวกล่องแบบต้นตำหรับญี่ปุ่นแท้ๆวางบนเชลฟ์เพียบ น่าหม่ำจัง 400-500-600 เยนทั้งนั้น (1-2 ร้อยกว่าบาทต่อกล่อง!!!!) หิวว๊อยยย!!! หยิบๆมาก่อน 3 กล่องละกานพร้อมน้ำ 2 ขวด ตรงดิ่งกลับห้องพักเลย ก่อนออกจากร้าน สายตาเหลือบไปเห็นเมื่อกี๊หนุ่มๆเค๊ามุงอารายกานหว่า 5-6 คน ด้วยความสงสัยและปลอดคนแล้วจึงโผล่ไปดูมั่ง อู้วววว โอว์์ "หนังสือประเภทปลุกใจเสือป่า" วางอยู่เพียบ ดูเหมือนเป็นปกติของหนุ่มๆที่นี่เค๊าที่จะหยิบมาอ่านได้อย่างไม่เคอะเขิน และมีขายทั่วไปตามแผงหนังสือโดยสามารถพบเจอได้ทั่วไปเหมือนที่คุณหนุ่มเคยรีวิวเอาไว้ แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 51 18:14:54 จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 11:26:31 ]

ความคิดเห็นที่ 68 กลับมาถึงโรงแรม กินไม่ยั๊ง ไอ้เจ้าข้าวกล่องนี่มันอร่อยดีแฮะ และผมก็ได้ฝากท้องกับร้านเหล่านี้ไปอีกหลายมื้อ เนื่องจากซื้อง่าย หาง่าย อร่อยถูกปาก แต่ราคาก็ไม่ได้ถูกนักถ้าหากเทียบกับร้านข้างทางทั่วๆไปซึ่งก็ราคาพอๆกัน ผมและครอบครัวโชคดีอย่างนึงคือชอบกินอาหารญี่ปุ่นกันมาก ลูกชายนี่กินปลาดิบจิ้มโชยุสบายมาก จึงไม่ลำบากเรื่องการหาของกินที่นี่ ซึ่งบางคนกินไม่ได่เอาซะเลยก็มี อิ่มแล้ว อาบน้ำเตรียมตัวนอนเอาแรง ก่อนนอนก็วางแผนเที่ยวแบบสดๆ กันคืนนั้นเลย โดยโหวดกันว่า "พรุ่งนี้เราจะไปตลาดปลากะ Disney Land กัน เย๊.... แต่...ก่อนนอนสายตาเหลือบไปเห็นโบรชัวร์อะไรวางอยู่หน้าโทรทัศน์ล่ะหว่า...????? หยิบมากางดู อ๋าาาา....อื้อหือออ....โปรแกรมหนังผีญี่ปุ่นนี่เอง อันเดียวกับที่ "คุณหนุ่มอารมณ์ดี" เคยบอกไว้เลย สงสัยเป็นหนังชีวิตของผียากจน ไม่ค่อยจะมีเสื้อผ้าใส่ (ท่าทางจะเฮี๊ยนน่าดู เห็นมาอาละวาดแถวคลองถมบ้านหม้อเพียบ คริๆๆ) ใครสนใจจะดูหนังผีดังกล่าวต้องเดินไปหยอดเหรียญซื้อการ์ดที่หน้าลิฟท์ 1000 เยน หลังจากนั้นเอารหัสในการ์ดมากรอกใส่ทีวีด้วยรีโมท ผมมากะครอบครัวหมดสิทธฺ์ดูเพื่อการศึกษา เซ็งเป็ด!!! TV ช่องธรรมดาสามารถดูได้สัก 10 ช่องมั๊ง (แต่ดูไม่รู้เรื่องสักช่อง) คมชัดสะใจ  เนื่องจากออกอากาศในระบบดิจิตอล HDTV ซึ่งเมืองไทยคงต้องรอไปอีก 7 ชั่วอายุคนคงจะมีโอกาสได้ดู ทั้งๆที่โทรทัศน์ความละเอียดสูงบ้านเราขายดีหยั่งกะแจกฟรี หมดแรง...นอนดีกว่า และขอจบตอน 2 แต่เพียงเท่านี้ครับ รออ่าน "ทัวร์เสี่ยวหลง" เที่ยวไปหลงไป ในญี่ปุ่น ตอนที่ 3 "ตะลุยโตเกียววันที่ 1 จากตลาดปลา มาต่อดิสนีย์ฯ" ซึ่งตอนต่อๆไปรูปจะเยอะขึ้น สำหรับท่านที่ใช้เน็ตเต่าทั้งหลายอาจเซ็งเป็ดเล็กน้อย ขอบคุณที่หลงตามมาอ่าน คริๆ แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 19:13:21 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 18:53:47 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 18:53:12 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 51 11:47:16 จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 11:44:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ชินกับกระเป๋ายักษ์แล้วค่ะ ขอให้ล้อดีๆ ไปไหนไปกัน ถ้าล้อเสียจะกลายเป็นนรกทันที ปล. โรงแรมไกลจากสถานีดีค่ะ จากคุณ : ก่วยก๊วยตาลสด - [ 28 ต.ค. 51 14:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ตอบคุณ..ก่วยก๊วยตาลสด จริงๆแล้วตัวโรงแรมอยู่ริมถนนใหญ่ ห่างจากสถานนีรถไฟใต้ดิน Shin-Okachimichi สัก 300-400 เมตรเห็นจะได้ เดินได้สบายมากครับ ปัญหาคือวันนั้นเป็นวันแรกแล้วจับต้นชนปลาย หาทิศหาทางไม่ถูก จึงเดินยาววววว...ถามทางเค๊าเรื่อยมาจากสถานี Ueno จนถึงโรงแรมเลยเลย ซึ่งที่จริงแล้ว สามารถนั่งรถไฟ สาย Ginza Line มาเปลี่ยนรถเป็น Oedo Line ที่สถานนี Ueno Okachimachi และมาลงที่สถานีใกล้โรงแรมได้ (Shin-Okachimachi) จากคุณ : thebm - [ 28 ต.ค. 51 18:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 71 มารีวิวไวไวนะคะ อ่านแล้วอดยิ้มไป หัวเราะไปไม่ได้เลย.... จากคุณ : Nymlumbo - [ 28 ต.ค. 51 22:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 72 มารอไปตลาดปลานะคะ^^ จากคุณ : yuki_shimi - [ 28 ต.ค. 51 22:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 73 รออ่านตอน 3  ค่ะ หิวๆๆๆ  เมื่อไหร่จะได้กินปลาคะเนี่ย  อิอิ จากคุณ : sasipatn (sasipatn) - [ 29 ต.ค. 51 08:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 74 กำลังรวบรวมรูปอยู่อ่ะคับ "รอปูเหลียวววว" จากคุณ : thebm - [ 29 ต.ค. 51 08:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มีเรื่องขำๆ ที่พึ่งนึกออกของสองแม่ลูกเค๊า มาต่ออีกนิดครับ แม่ :  "แก๊ปคับ...ก่อนนอนสวดมนต์ไหว้พระบอกเจ้าที่เจ้าทางก่อนนะลูก ว่าเราขอมาอาศัยนอน 7-8 วัน อย่ามารบกวนนะ" แม่สั่งลูกเค๊า..แบบว่าแฟนผมเป็นพวกมีความเชื่อเรื่องพวกนี้มากๆ ลูก :  "อาศัยนอนตรงไหนแม่??? เมื่อกี๊แก๊ปเห็นป่าป๊าพึ่งจ่ายตังค์ไปหยกๆ"  "แล้วก็สวดมนต์นี่ภาษาไทยหรือญี่่ปุ่นอ่ะ" เจ้าจอมป่วนถาม แม่ :  "สวดภาษาไทยสิลูก แบบที่เคยสวดที่บ้านนั่นแหละ มีไรหรอ??" ลูก :  "สวดมนต์ภาษาไทย แล้วผีญี่ปุ่นมันฟังไม่รู้เรื่อง มันจะกลัวเหรอแม่ แล้วสวดมนต์แบบภาษาญี่ปุ่นนี่แก๊ปไม่เป็นนะ!!" พ่อ+แม่ :  "????"  เออ..จริงของมานนน ลูก :   เห็นแว่วๆ ว่า ตอนดึกๆ ป่าป๊าว่าจะดูหนังผีญี่ปุ่นอะไรๆเนี่ย มันมากี่โมงอ่ะ แก๊ปดูด้วยคนได้ป่าว" พ่อ :  "อ่า...อื่อ....นอนเหอะลูก มันเป็นหนังน่ากลัวมั่กๆ ไม่เหมาะกะเด็กหรอก หุๆๆ" และแล้ว...พ่อ+แม่+ลูก หลับปุ๋ยภายใน 5 นาทีเหมือนโดนกดปุ่ม Shutdown หลังจากบทสนทนาดังกล่าว โดยคืนนั้นไม่มีใครโดนผีญี่ปุ่นทั้งนอกจอและในจอ TV ที่เป็นผียากจนไม่ค่อยมีเสื้อผ้าจะใส่ มาหลอกหลอน ครอกกกกก ฟรี๊.... จากคุณ : thebm - [ 29 ต.ค. 51 10:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ยังอ่านไม่จบเดี๋ยวคืนนี้มาอ่านต่อค่ะ สนุกดี เพิ่งกลับจากญี่ปุ่นเหมือนกัน ว่าจะรีวิวอยู่ พอเห็นทู้นี้แล้ว อืมมมม มิกล้าเอารีวิวห่วยๆมาชน อับอายยย ^_^" จากคุณ : ohhioh - [ 29 ต.ค. 51 12:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณ : ohhioh เอามารีวิว "ตามแบบฉบับของเรา" เถอะครับ ไม่ต้องอายหรอก ที่ผมไม่ค่อยใส่ภาพประกอบเยอะๆนั้นก็ด้วยเหตุที่ว่า "มีแต่รูปครอบครัวเป็นส่วนใหญ่" และเป็น "มุมเดียวกันและสถานที่เดียวกันที่ท่านอื่นๆรีวิวเอาไว้" ซึ่งส่วนตัวแล้วไม่ค่อยเห็นประโยชน์และไม่แตกต่างในการนำเสนอ อีกทั้งอาจกลายเป็นกระทู้ประกวดภาพถ่าย หรืออัลบั้มครอบครัวไปซะปล่าวๆ ผมพยามบอกเล่าและให้รายละเอียดในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองจากประสบการณ์จริงซึ่งต่างคนต่างก็มีรูปแบบในพบเจอที่แตกต่างกันไป การเก็บเกี่ยวข้อมูลก็แตกต่างกันไป อันนี้แหละครับที่ผมอยากเห็น อยากอ่าน และก็คิดว่าเป็นประโยชน์กับสาธารณะ มาเป็นกำลังใจครับ "ความรู้และประสบการณ์ดีๆ มีไว้เผยแพร่ครับ ไม่ได้เอาไว้อวด หรือเก็บไว้ชื่นชมเพียงคนเดียว" หากกลัวไม่มีใครอ่านเดี๋ยวผมไปเป็นหน้าม้าให้ ฮี่ๆๆ จากคุณ : thebm - [ 29 ต.ค. 51 14:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆนะคะ จากคุณ : pinkyrose - [ 29 ต.ค. 51 15:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ตามมาๆ คับ ไปอ่านต่อ ตอนที่ 3 "ตะลุยโตเกียววันที่ 1 จากตลาดปลาที่ไม่เจอปลา มาต่อโตเกียวดิสนีย์แลนด์" http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7150691/E7150691.html ส่วนเนื้อหาอะไรเพิ่มเติมที่พอนึกออกและ "เกี่ยวข้องกับตอนนั้นๆ" ผมจะมาต่อท้ายในตอนนั้นๆครับ แวะเวียนมาอ่านกันได้ตามอัธยาศัย แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 51 17:43:55 จากคุณ : thebm - [ 29 ต.ค. 51 17:43:21 ]