PANTIP.COM : E7143180 -------หนึ่งเดือน 9 ประเทศในยุโรป ฤดูร้อน ของผม (6; Austria, Wien)------ [ท่องเที่ยวต่างประเทศ]

-------หนึ่งเดือน 9 ประเทศในยุโรป ฤดูร้อน ของผม (6; Austria, Wien)------

สวัสดีครับ ทักทายยามเช้า วันนี้ผมตื่นเช้าเป็นพิเศษ(แน่ละ ก็มีงานตอน แปดโมงนี่นา ลองไม่ตื่น มีหวัง โดนผอ.เรียกไปพบแน่นอน)

หลังจากส่งกระทู้ปรากให้หลายๆคนอิจฉา(หรือเปล่า)ไปแล้ว และแน่นอนครับ ถ้าจะถามผมว่า ประเทศที่ผมประทับใจในการเดินทางครั้งนี้ ย่อมมีปรากเป็นหนึ่งในนั้นด้วย (ถ้าพูดถึงบ้านเมือง และสถาปัตยกรรม เป็นที่รู้ๆกันของคนที่ติดตามกระทู้ว่าประเทศที่ผมประทับใจคน(เดินมาสิบ กินได้เจ็ด คือประเทศอะไร ??)

ใครสนใจอยากจะติดตามกระทู้การเดินทาง บ้าๆบวมๆของผมและเพื่อน ก็ติดตามได้ที่นี่

ตอนที่ 1 จากเมืองไทยไปเบอร์ลิน และงาน CSD งานของเพศที่สามที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7057482/E7057482.html#75

ตอนที่ 2 เดินเที่ยวBerlin กับไกด์กิตติมศักดิ์

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7059529/E7059529.html

ตอนที่ 3 ระหกระเหิน เป็นหมีแพนด้าที่ Copenhagen

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7061011/E7061011.html

ตอนที่ 4 เดินเล่นชิวๆ ที่ Dresden, Germany

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7066661/E7066661.html

ตอนที่ 5 เที่ยวอย่างโรแมนติกที่ปราก และฝรั่งเหยียบขี้หมา

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7128429/E7128429.html

อันนี้ลิงค์รูปจากญีปุ่นจ้า

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7102588/E7102588.html#56

http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7105085/E7105085.html

หลังจากไปตลุยทั้งกลางวันกลางคืน และได้สัมผัส ถึงปราก อย่างถึงพริกถึงขิงแล้ว(ว่าไปนั่น บ้านเค้ามีหรือเปล่าก็ไม่รู้) ก็ถึงเวลาต้องอำลาจากเมืองนี้เสียที

และนอกจากจะอำลาเมืองที่แสนโรแมนติกอย่างปรากแล้ว ผมยังต้องอำลาจากเพื่อนของผมด้วย
หลายคนอาจจะคิดว่า "ว่าแล้วไง ซักวันมันจะต้องแตกคอกัน"

เปล่าหรอกครับ เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ แต่ว่า เช้าวันที่สองของปราก ขณะที่เรากำลังนั่งกินข้าว ชมฝรั่งกันอยู่ เพื่อนผมก็ได้รับโทรศัพท์ จากมิลาน
ปลายสายคือ น้าบังเกิดเกล้าของมันเอง
บทสนทนานั้นผมไม่สามารถเล่าได้หมด เพราะถึงแม้จะเงี่ยหูฟังด้วยความอยากรู้อยากเห็นขนาดไหน ก็ไม่สามารถประติดประต่อเรื่องราวได้

คำเตือนการแอบฟังผู้อื่นพูดโทรศัพท์กันนั้น ให้ฟังแต่พอควร ที่เหลือเอามา มั่วเอง เรื่องจะได้มันส์ๆ

แต่ไม่ต้องเดาครับ หลังวางสายโทรศัพท์ เพื่อนผมก็ตีหน้าเศร้าแล้วบอกว่า เราคงต้องแยกจากกันตรงนี้

เหตุผลก็คือว่า น้าโทรมาต่อว่า ว่ามายุโรปตั้งนานแล้วทำไม ไม่ไปแวะเวียนเยี่ยมเยียนน้าบ้าง บอกว่าจะแวะมาเมื่อไหร่ อยู่กี่วัน
พอเพื่อนบอกว่า อีกซักสี่ห้าวันถึงจะไป และแพลนว่าจะอยู่ด้วยซักสองวัน
น้าก็ร่ายยาว คาถามาบทใหญ่ๆ ไม่ซ้ำคำ จนเพื่อนผมเถียงไม่ทัน

และมันก็บอกว่า คงต้องไปหาน้าแล้วหละ เดี๋ยวน้าจะจะโกรธ
และอาจจะต้องไปช่วยงานน้าด้วย
ผมถามว่า งานอะไร

คนที่ร้านน้ากำลังขาด อยากให้ไปช่วยเดินแบบ ให้หน่อย

เพื่อนๆครับ ประโยคสุดท้ายว่าจะไม่เล่า แต่ก็เล่าไปแล้วทำหูทวนลม เหมือนเพื่อนผมผายลม ก็แล้วกัน
มันจะไปอยู่แล้ว ยังจะมาปล่อยมุกอะไรอีก
ผมรู้มาว่าน้ามันเปิดร้านนวดอยู่ ไอ่เรื่องเดินแบบเนี๊ยเป็นเรื่องในจินตนาการ

เฮ้อ ท้ายที่สุดก็สรุปว่า เราแยกจากกันที่ปราก เพราะถ้าจะให้ผมบินตามมันไป มิลาน ผมก็ยังอยากไปที่ ออสเตรียมากกว่า
แล้วอีกอย่าง หลังจากทริปออสเตรีย ผมก็มีแพลนว่าจะไปหาเพื่อนที่ มิวนิก อันนี้พลาดไม่ได้เลย

เพราะฉะนั้น แยกกันเราอยู่ รวมกันเราอด

ไปซะ แกจะไปไหนก็ไปเลย

งานนี้เพื่อนผมเลยต้องยอมทิ้งตั๋วรถไฟที่จองกันไว้แล้ว จากปรากไป เวียนนา (ทิ้งตั๋วนะทิ้งได้ แต่เงินหนะจ่ายด้วยโว้ย เพราะผมรูดการ์ดไปแล้ว)
มีเพื่อนๆหลายคนมาให้ความกระจ่างผมทั้งหน้าไมด์และหลังไมด์ว่า ตั๋วที่หมอซื้อหนะ เป็น ยูเรล โกลบอล ไม่ครอบคลุมในปราก เพราะฉะนั้น ต้องจ่ายเพิ่ม
ครั้งนี้ จากปรากไปออสเตรีย ผมก็เลยต้องจ่ายเพิ่มครับ แต่ราคาตั๋วไม่แพงมาก ตกคนละประมาณ พันห้าร้อยบาทเอง

จากคุณ : MedicinePath - [ 27 ต.ค. 51 11:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3

ก่อนที่จะออกจากปราก ไหนๆพูดถึงเรื่องการใช้โทรศัพท์แล้ว
ผมขอฝากอุทาหรณ์ สำหรับผู้ที่เปิดใช้ โรมมิ่งหน่อยนะครับ

สิ่งนี้เจอมากับตัว เนื่องจากด้วยอาชีพการงานของผม(ฟังดูดีไหมครับ) ทำให้ผมต้องติดต่อกับผู้คนตลอดเวลา(เมาท์กับเพื่อนๆ) ผมจึงกังวลใจมาก หากผมจะขาดการติดต่อกับคนเหล่านี้ไป ผมจึงตัดสินใจเปิด โรมมิ่ง ความจริงตอนผมไป อเมริกา กับญี่ปุ่น ก็เปิดใช้บริการเหล่านี้ไปแล้ว

แล้วผมก็เป็นลูกค้าผู้แสนดี (จ่ายหนัก) ทำให้ผมถูกจัดเกรดอยู่ในลูกค้า ระดับวีไอพี(พูดให้ดูโก้ๆไปงั้น ความจริงเอ่ยไม่ได้ ถ้าเอ่ยไปคงรู้ว่าผมใช้บริการเครือข่ายใดอยู่) ทำให้มีสิทธิประโยชน์มากมาย(ทั้งที่ต้องการและไม่ต้องการ) ยกตัวอย่างเช่น ผมสามารถใช้ โทรศัพท์ได้ไม่จำกัด วงเงิน

"โทรได้เต็มที่เลยนะคะ โทรเข้าหรือโทรออก ถ้ามีปัญหา โทรมาศูนย์เราที่เมืองไทย เราจะจัดการแก้ไขให้คุณทันที ของคุณที่ให้...อยู่เคียงข้างคุณ อุ่นใจ เมื่อคุณ...เดินทางไปต่างประเทศ"

ที่อื่นๆ ก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่ที่ปรากเนี๊ย ผมไม่รู้ว่าปัญหามันเกิดจากระบบโทรศัพท์ของผม หรือว่าของปราก แต่ว่าเพื่อนผมก็เจอปัญหาเดียวกันทั้งๆทีใช้บริการของโทรศัพท์คู่แข่ง ทำให้เราคิดว่า ปัญหาน่าจะมาจากบริการของปราก มากกว่า
เพราะที่เยอรมัน หรือโคเปนเฮเกน เราไม่มีปัญหาเลย

ปัญหาทีว่าก็คือ เวลาผมมีธุระด่วนอยากติดต่อกับเพื่อนทั้งเมืองไทย และเจ้าเพื่อนที่ไปด้วยกัน
ผมโทรออก บางครั้งจะไม่มีสัญญาณใดๆเลย บางครั้งมีสัญญานแต่ไม่มีคนรับ
ลองเช็คตอนนั่งอยู่ด้วยกัน ปรากฏว่า โทรศัพท์ของอีกฝ่าย ไม่มีการตอบสนองต่อการโทรเข้าเลย เงียบกริบ
ทำให้เราติดต่อกันไม่ได้
แต่ผมสามารถโทรกลับเมืองไทยได้ ในบางครั้ง
เพื่อนหรือครอบครัวจะบ่นว่าโทรไปทำไมไม่รับสาย
ผมก็ยืนยันว่าเปิดเครื่องไว้ตลอดและไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์เลย

จนกระทั่ง ผมกลับมาเมืองไทย และได้รู้ค่าโทรศัพท์ก็แทบจะเป็นลมตาย

23,950 บาท

พอดูบิลล์แล้ว กว่าหนึ่งในสาม เป็นการโทรที่ปราก
แต่เป็นการโทรแค่ สองหรือสามวินาที เป็นส่วนใหญ่
ทั้งโทรเข้าและโทรออก ผมงงมาก เป็นไปได้ยังไง ที่เราจะคุยกันแค่สองสามวิ

ผมมาคิดดูแล้วอาจจะเป็นเพราะว่าระบบขณะนั้นผิดพลาด เช่น ถ้าผมโทรหาเพื่อนไม่ได้ ก็พยายามโทรหลายๆครั้ง ซึ่งที่เราคิดว่าโทรไม่ติดคงไม่เก็บเงิน
แต่หารู้ไม่ ว่า บางรายการมีการเก็บเงิน
ครั้งนั้นจึงเป็นประสบการณ์เลยครับ ว่าให้ระวังการใช้โทรศัพท์ต่างประเทศ เพราะว่า อาจจะกลับมาหน้ามืดเหมือนครั้งนี้ได้

เอาละ เล่าไปเล่ามา กลายเป็นออกนอกเรื่องไปซะงั้น
ว่ากันต่อดีกว่า
หลังจากที่ตกลงแยกทางเดิน ทำมาหากินกัน
เพื่อนผมต้องไปช่วยน้า เดินแบบ
ส่วนผมไปตามล่าหาฝัน ที่ออสเตรีย
ผมเดินทางไปด้วยรถไฟ ส่วนเพื่อนบินไปมิลาน

ตอนลากกระเป๋าออกจากโฮสเทล รู้สึกใจหายเหมือนกันครับ เพราะต้องนั่งรถใต้ดินไปคนเดียว
แต่เอาหนะ ไปมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำแล้ว แค่นี้จะเป็นอะไร
ผมก็อดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้ เพราะว่านี่เป็นครั้งที่สองในการเดินทางมาต่างประเทศของมัน ครั้งแรกคือสิงคโปร์

ผมถามมันถามแล้วถามอีกว่าโอเคมะ มันก็บอกว่าไม่เป็นไร นั่งเครื่องไปแล้วเดี๋ยวน้ามารับที่สนามบิน

ผมก็ขึ้นรถไปออสเตรียที่สถานีเดิมกับที่มาจากเดรสเดน
รถเป็นรถชั้นหนึ่ง(ที่ไม่ค่อยเหมือนชั้นหนึ่ง) มีตู้แยกให้นั่ง เป็นสัดส่วน
หนึ่งตู้มีหกที่นั่ง ผมจึงมีผู้ร่วมเดินทาง อีกสามคน
หนึ่งคนเป็นวิศวกรหนุ่ม ของเชค กำลังจะกลับบ้าน ที่อยู่ชายแดนเชคกับ ออสเตรีย
อีกสองคนเป็นคู่สามีภรรยากัน มาจากสเปน มาพักร้อน(หนีลูกมา) กำลังจะไปวีน(เวียนนา) เหมือนผม

เรานั่งมองหน้ากันไป มองหน้ากันมา ผมอดไม่ได้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ว่าพ่อหนุ่มคนนี้ เป็นใครมาจากไหน (ส่วนสองสามี ภรรยา รอไปก่อนนะ ไว้มีเวลาเราค่อยคุยกัน)
ผมจึงเปิดบทสนทนา ตามประสา พวกมิตรสัมพันธ์ดี(กับบางคน)
เค้าเล่าให้ฟังว่า ไปทำงานให้บริษัท ที่ปราก แล้วกำลังจะกลับบ้าน
เป็นวิศกร คอมพิวเตอร์ (ว้าว โปรไฟล์ดี งานนี้ เควี้ยง นามบัตรให้ในทันที)

หลังจากที่เห็นผมคุยกับพ่อหนุ่มคนนี้อย่างออกรสออกชาติ คุณสามีสเปนก็เมาท์บ้าง เค้าพูดภาษาอังกฤษ พอได้บ้าง แต่ภรรยายพูดไม่ได้เลย
ผมก็บอกว่าผมพูดภาษาสเปนได้นิดหน่อย

พูดว่า "ซิเยนเต้ตะซิย่อน"

เค้าหัวเราะใหญ่เลยว่า เอามาจากไหน
ผมบอกว่าผมเคยไปเรียนที่ Houston , Texas USA ช่วงหนึ่ง แล้วต้องนั่งรถเมโทรเรล ไปทำงาน
ที่นั่นมีคนพูดสเปนเยอะ เค้าเลยต้องมีประกาศเป็นทั้งภาษาอังกฤษและภาษาสเปน ผมนั่งฟังทุกวันเลยจำมาเล่นๆ ซักประโยค
ไอ่ที่ผมพูดข้างบน มันแปลว่า "สถานีถัดไปคือ..."

เค้าเล่าว่า กำลังมาพักผ่อนกับภรรยา หนีลูกมา ลูกคนเล็กพึ่งจะห้าขวบ กำลังซน แต่อยากมากุ๊กกิ๊กกันสองคน(ผมคิดเอาเอง) ก็เลยชวนกันมาปรากแล้วก็เวียนนา แล้วก็จะกลับละ เพราะเป็นห่วงลูก มีลูกเล็กๆเที่ยวไหนนานๆไม่ได้

งานนี้ก็เลยไม่เหงาครับ เพราะเราเจื้อยแจ้วเจรจากันตลอดทาง อีกมือหนึ่งเราก็เอาหนังสือพิมพ์ หรือกระดาษแถวนั้น พัดวีไปด้วย
อากาศร้อนมากๆครับ แล้วแอร์แรงสุด ก็ยังไม่เย็น
ผมถามเค้าว่าที่บ้านเค้าร้อนแบบนี้หรือเปล่า เค้าบอกว่าสเปนร้อนมากๆ
อิตาลี ก็เหมือนกัน
ตายหละ ผมแพลนว่าจะไปอิตาลีเหมือนกัน อย่างนี้ไม่ไปร้อนตายที่นั่นเหรอเนี๊ย

หลังจากนั่งไปนานพอควร พอหนุ่มวิศวกร ก็ขอลา เพราะว่าจะถึงสถานีที่จะลงแล้ว
หลังจากพ่อหนุ่มนั้นลงไป ผมก็หมดเรื่องคุยครับ (อ้าวซะงั้น) เลยนั่งฟังเพลง พร้อมก้บพัดวี ด้วยความร้อนต่อไปจนถึงเวียนนา
แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 12:18:38
แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 11:55:06

จากคุณ : MedicinePath - [ 27 ต.ค. 51 11:51:38 ]