 |
สุขใจจัง หลังจาก กลับจาก meeting BP ณ.กระต๊าก...
วันนี้เป็น วัน meeting ห้อง บลู พอมาถึงงาน เริ่มเกิดอาการตื่นเต้น (ปล.มาคนเดียวครับ >< ) ตอนแรกกะไม่ขึ้นไป วนๆอยู่หลายๆต่อหลายรอบ สุดท้ายตัดใจเอาก็เอาว่ะ ขึ้นไปจนได้ พอลงทะเบียนเสร็จ ก็หาที่นั้ง มองไปรอบๆ ก็ไม่รู้จักใครเลย สุดท้าย ไปนั้ง ตรงพี่(ป้า)นา พี่ลาเต้ ผอ และแฟน และกับพี่อีกคนครับ ณ. วินาทีนั้นในใจคิดแล้ว เอาแล้วซิ เรายุน้อยคนเดียวในกลุ่ม 555+ ทำไงดี จะคุยยังไง จะเกร็งไหม หลายๆคำถามเริ่มแทรกซึมเข้ามา พอนั้งไปนั้งมา ฟังพี่ๆ เขาพูด โห แต่ละเรื่อง นี่ถ้าฟังเสียงอย่างเดียวนี่นึกว่าวัยรุ่น คุยกันนะเนี่ย บางเรื่องไม่รู้นี่ ก็มารู้ เช่นเมืองปรากสวยมาก อาการที่เขินๆ ความรู้สึกนั้น ก็คลายลงไป ใครว่าผูใหญ่ไม่เม้าส์นี่ ตัดออกไปเลยนะครับ เผลอๆ มันกว่าโต๊ะวัยรุ่นแถวอื่นๆอีก 555+
ถึงเวลาจับสลาก ไม่นึกว่า จะโดนคนแรก และสิ่งที่ โดนเป็นประจำ เสียงไมค์ เรียกชื่อ ขอเชิญ น้อง อิค อง ครับ .....พี่คร๊าบบบ ผม ไอ ก้องครับ
ปล. อยากบอก ครับว่าแม้จะอยู่ในงานได้น้อย ก็รู้สึกประทับใจครับ ยอมรับว่าเขิน ยอมรับว่าเกร็งแต่ สัญญาว่าต่อไปคงไม่มีครับ ขอบคุณพี่ๆหลายคนที่เข้ามาเทคแคร์ ขอบคุณเพื่อนที่คอยถามว่าจะรับอะไรเพิ่มไหม ขอบคุณพี่นา (ขอเรียกพี่นะครับ)ที่คอยชวนคุย ขอบคุณทีมงาน ที่มีงานดีดีแบบนี้ วันนี้แม้จะไม่ได้คุยกับคนอื่นเยอะ แต่ก็อบอุ่นครับ และผมก็คิดว่า หลายๆคนก็คิดแบบผม ครั้งแรกครับกับที่นี่ และก็หวังเสมอว่าขอให้มีครั้งต่อๆ ไปเร็วๆ เวลาดีดี แต่วันนี้ดันมีงานเลยต้องรีบกลับ เสียดายครับ ...จะบอกว่าเป็นงานแรกที่เดินเข้ามาก็ได้ยินเสียงหัวเราะ (ที่ดังมาก)และแม้ตอนกลับก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะ (ที่ดังกว่าเก่า) ตลอด ตอนเดินลงมา ยิ้มครับ แม้จะไม่ได้พูด แต่สุขใจ ครับ ....><
จากคุณ :
ikhong  
- [
2 พ.ย. 51 16:58:54
]
|
|
|
|
|
|
