สวดเสร็จ ล้มตัวนอนไม่กล้าหันไปมองอีกเลย แต่ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนผมไหม แต่ผมเป็น เวลาเรากลัวๆอะไร แล้วหันข้างให้มันก็รู้สึกระแวงหลังซะงั้นล่ะครับ
สงสัยจะดูพวกหนังจีนหนังเกาหลีมากไป หนาวสันหลังขึ้นมาเลย เลยพลิกตัวหงายตรงๆ อดไม่ได้เหลือบมองไปที่ประตูคราวนี้ไฟมาอีกแล้ว
โอ้วววแม่เจ้า บ้าไปแล้วไงเนี่ย!!!!! มีเสียงงึมงำๆออกมาอีก นี้มันหนังนอกจอแล้ว ตู ไม่ไหวแล้ว เอาวะให้มันรู้ไป
ลุกขึ้นมาทันทีเดินไปที่ประตูระหว่างเดินคราวนี้มีเสียงปิดไฟและเสียงงึมงำๆ ค่อยๆซาลง ไฟก็ดับพร้อมกับเสียงเปิดปิดประตูดังขึ้นอีก
ผมไม่รอแล้วเป็นไงเป็นกัน ถือกระบอกไฟฉายไว้มือนึง อีกมือกำหลวงพ่อที่ห้อยคอไว้อีกมือมองไปรอบๆห้องตัวเอง มีไรพอถือไปให้อุ่นใจได้บ้าง เจอไม้แขวนเสื้อในตู้เสื้อหยิบปั๊ป
เดินปรี่ไปที่ประตูบานนั้นทันที พลางนึกท่องนะโมวนไปมา พอจะเริ่มก้าวไปไฟก็ติดขึ้นมาอีกครั้ง ให้ตายเหอะโรบิน นี่มันเกิดไรขึ้นมาเนี่ย
ไอ้ประตูตู้เสื้อผ้าเจ้ากรรม เพราะรีบไงไม่ทราบ+มันคงเก่าพอๆกับโรงแรมเนี่ยล่ะ เสียงประตูแง้มดัง แอ๊ดดดดด โห้ยไรจะหนังสยองป่านนี้ ผมนึกในใจ
ผมเดินไปเขย่าลูกบิดเลยครับ ตั้งใจจะเปิดให้ได้ล่ะพร้อมกับเขย่าอย่างแรง เอาวะยังไงก็จะเปิดล่ะไม่กลัวมันแล้ว อีกใจก็จินตนาการหลังประตูไปต่างๆนาๆ บิดไปบิดมาเสียงลูกบิดดังกริ๊ก เปิดได้แล้ว!!!!!
จากนั้นก็ผลักประตูออกไปช้าๆไม่กล้าเปิดแรง
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 51 12:10:08
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 51 11:06:39
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 51 02:25:03
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 51 02:24:27
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 51 02:22:59
Trip ไทย-ลาว (เวียงจันทร์-หนองคาย)ตอนที่ 5{แตกประเด็นจาก E7170401}
