ความคิดเห็นที่ 30
ขาขับลงเขาน่าเป็นห่วงกว่าครับ โดยเฉพาะรถเกียร์ออโต้ ซึ่งบางรุ่นให้ engine brake ไม่ดีนัก ซึ่งไม่เกี่ยวเลยกับขนาดเครื่องยนต์ ประสบการณ์ที่ผมขับขึ้นลงดอยอ่างขาง และยอดดอยอินทนนท์ พบว่า
๑. โซลูน่า รุ่นแรก ๑,๕๐๐ ซีซี เกียร์ธรรมดา นั่งสี่คน ไม่มีสัมภาระ ขึ้นดอยอินทนนท์ช่วงยอดดอย ขาขึ้นอืดสุดๆ แต่ไปไหว (ต้องเปลี่ยนเกียร์แต่เนิ่นๆ และมีแรงส่งช่วยบางจุด) ขาลงโอเคเลยครับ แต่บางช่วงรอบขึ้นแตะห้าพันรอบ (engine brake)
๒. โซลูน่า รุ่นแรก เกียร์ออโต ขึ้นดอยอ่างขาง นั่งสองคนพร้อมสัมภาระ สบายกว่าเกียร์ธรรมดาเยอะ แต่ขาลงต้องเหยียบเบรคช่วยหนักกว่ารุ่นเกียร์ธรรมดาหน่อย
๓. โคโรล่า พันหก โฉมสามห่วง (ราวปี ๙๔) เกียร์ออโต นั่งสี่คนพร้อมสัมภาระ ขึ้นลงอ่างขางสบายๆ ไม่เครียด
๔. โตโยต้าวิช ๒,๐๐๐ ซีซี นั่งสี่คนพร้อมสัมภาระ ขึ้นลงอ่างขาง ขาขึ้นดูเหมือนไม่เครียด ยกเว้นตอนขึ้นไปถึงจอดติดเครื่อง มีกลิ่นไหม้เล็กน้อยจากน้ำมันเกียร์ แต่ขาลงนี่ engine brake น้อยมาก(เกียร์ ๑ ก็แล้วนะ) ต้องเหยียบเบรคช่วยเยอะๆ เลย ใครจะเอารุ่นนี้ขึ้น ดูสภาพผ้าเบรคก่อนนะครับ
๕. ฮอนด้า ซิตี้ ปี ๒๐๐๖ เกียร์ออโต้ ขึ้นลงดอยอินทนนท์ ๔ คนพร้อมสัมภาระ ขาขึ้นสบายมาก ขาลง engine brake น้อยไปหน่อย ใช้เบรคช่วยจนมีกลิ่นไหม้ของผ้าเบรคครับ แต่คิดว่าเป็นเฉพาะคัน เพราะผ้าเบรคเกรดต่ำ ผมจอดรอครึ่ง ชม. แล้วก็ขับลงมาต่อได้
๖. อัลติส พันหก และ พันแปด ขึ้นลงโอเค นั่งสี่คนสัมภาระเต็ม
จากคุณ :
น้ำเงี้ยว
- [
21 พ.ย. 51 12:18:15
A:203.156.80.180 X: TicketID:006652
]
|
|
|