ความคิดเห็นที่ 1 วันนึงที่ผมหยุด ผมมองไปรอบกายนอกเหนือจากคนในครอบครัวแล้ว ผมก็พบความรักจากคนสองคน เพื่อนเกลอ ๒ คนที่คบกันมาตั้งแต่ตอน เรียน ม.ปลาย แล้วความรักฉันมิตรก็พาผมและเพื่อนมุ่งสู่โลกกว้างด้วยกัน ๓ หนุ่ม ๓ มุม(ซึ่งอีก ๒ คน มีมุมเหลือน้อยแล้ว อิ อิ)กับเวลา ๒ วัน ๑ คืน เริ่มแรกเราแพลนกันว่าจะไปเกาะเสม็ด แต่เค้าว่ากันว่า "ไปเสม็ดเสร็จทุกราย" แล้วชายหนุ่มทั้งแท่ง ๓ คนจะไปเสร็จกันเองก็กระไรอยู่ เลยมองหาที่ใหม่ อยากจะไปสังขละบุรี แต่ก็ไกลเกินกว่าจะเที่ยว ๒ วัน ๑ คืนได้คุ้ม สุดท้าย เลยมาลงเอยเอาสถานที่นึงที่ผมเคยไป และยังติดใจอยากจะกลับไปอีกครั้ง "วนอุทยานปราณบุรี" จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:06:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่ง เพียงแต่ตอนนั้นไม่มีโอกาสได้เที่ยวอย่างใจเหตุเพราะ ต้องมาถ่ายรูปคนเป็นหลัก วันนี้เลยถือโอกาสพาเพื่อนสนิทมาเที่ยวที่นี่ เราออกจาก กรุงเทพฯตอนราวๆ ๗ โมงครึ่ง เติมน้ำมันไป ๑,๓๔๐ บาท จากกรุงเทพฯ เข้า ถนนสายธนบุรี - ปากท่อแล้วใช้เส้นทางถนนเพชรเกษมยาวมาเรื่อยผ่านเพชรบุรี ชะอำ หัวหิน การเดินทางเราสามารถใช้ถนนเพชรเกษมเข้าทางชะอำและหัวหินได้ แต่ผมเลือกที่จะเลี่ยงชะอำและหัวหินจึงวิ่งเส้นเลี่ยงเมืองจนถึงสามแยกไปหัวหิน ให้เลี้ยวเข้าไประยะทางประมาณ ๘ กิลโลเมตร จะเห็นทางแยกเข้าวนอุทยาน ปราณบุรีทางขวามือ เลี้ยวเข้าไปตามทางหลักอีก ๔ กม. ก็จะถึงครับ ตรงดิ่งมา ถึงที่หมายเมื่อเวลาประมาณ ๙ โมงครึ่ง สิ่งแรกที่ทำก็คือ กินๆๆ กับเมนู ปลาทรายทอดกระเทียม, ต้มยำปลาเก๋า, หมึกผัดผงกระหรี่, ข้าว ๓ จาน, น้ำแข็ง ๑ ถัง, เป๊บซี่ ๑ ลิตร จ่ายค่าเสียหายอีก ๓๗๕ บาท อาหารรสชาติ กลางๆ ราคาก็กลางๆ ^o^ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อิ่มท้องแล้วผมก็พาเพื่อนเดินตรงไปสวนป่าชายเลนก่อนเลย ผ่านเวลามา ๑ ปี สวนป่าแห่งนี้ยังคงทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เข้ามาเห็นเหมือนเช่นเคย หากแต่ต่างกันตรงที่ว่า ผมมีเวลาซึมซับกับบรรยากาศรอบๆกายมากขึ้น สะพานไม้ที่ทำเป็นทางเดินดูเก่าลงเล็กน้อย ต้นไม้หลายๆต้นเติบโตเพิ่ม ร่มเงามากขึ้น พื้นที่ที่เคยว่างก็มีต้นไม้เล็กๆขึ้นมาแทนที่ว่างนั้น สุดทาง ของทางเดิน(ซึ่งเป็นวงกลม)ก่อนที่จะวกกลับไปยังทางออก(และทางเข้า ในเวลาเดียวกัน)นั้น เป็นท่าเรือที่เราสามารถนั่งเรือออกไปชมวิวและวิถีชีวิต ตลอดริมน้ำไปจนถึงปากน้ำปราณฯ แต่ผมกับเพื่อนไม่ได้นั่งเรือ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จุดหมายที่ผมหมายตาคือหอสูงซึ่งเป็นจุดชมวิวที่สวยงามที่สุดของสวนป่าแห่งนี้ เราซึบซับความรู้สึกดีๆที่ได้รับจากสิ่งแวดล้อมรอบกายของที่นี่จนอิ่มเอม จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จากนั้นเราก็เดินตรงออกมายังฝั่งตรงข้ามกับสวนป่าชายเลนแห่งนี้ หาดทรายของ วนอุทยานฯยังคงกว้างไกลทอดยาวไปจนจรดเชิงเขาลิบๆนั่น แม้ทรายจะไม่ขาว ละเอียดดังเช่นหาดชื่อดัง แม้หาดจะไม่สะอาดเหมือนหาดส่วนตัวของโรงแรมหรู แต่ความรู้สึกสงบที่ได้รับกลับทำให้ผมสบายใจมากกว่าไม่น้อยเลยทีเดียว เพียงแต่ว่า เวลานั้น ๑๑ โมงกว่าแล้ว พวกเราเลยไม่มีใครโดดลงไปเลนน้ำกัน จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:07:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราออกจากวนอุทยานปราณบุรีตอน ๑๑.๑๕ น. เพื่อไปยังสถานที่ท่องเที่ยวอีกแห่ง ที่แตกต่างกันเหมือนอยู่คนละจังหวัด เราย้อนกลับมายังถนนเพชรเกษมแล้ววิ่งลงใต้ ไปเรื่อยๆ ผ่านตัวเมืองประจวบฯ เลยหาดวนกรไปเล็กน้อยก่อนถึงตัวอำเภอทับสะแก ราวๆ ๒๐ กิโลเมตรก็จะเห็นป้ายบอกเส้นทางไปยังจุดหมายถัดไปของเราครับ เรา กลับรถวิ่งย้อนไปไม่นานก็เลี้ยวซ้ายเข้าซอย เดินทางต่อไปอีกเพียง ๗ กิโลก็ถึงจุดหมาย "อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง" จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าถามผมว่าชอบเที่ยวที่ไหนมากที่สุด ผมก็คงต้องตอบว่า "ที่มีเธอ" แต่ในเมื่อวันนี้ที่ ผมไม่มีเธอคนนั้น ผมเลยขอเลือกที่จะไปสถานที่ท่องเที่ยวที่มีภูเขา ต้นไม้ และน้ำตก เป็นอันดับแรก และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผมค้นหาน้ำตกในจังหวัดประจวบฯจากข้อมูล ในอินเทอร์เนต และที่นี่ก็ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวังเลย ^^ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:07:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หลังจากเสียค่าธรรมเนียมคนละ ๓๐ บาทและจอดรถแล้ว ผมก็ปล่อยให้เพื่อนรักสองคน เดินนำไปก่อน ในขณะที่ผมค่อยๆบันทึกความทรงจำและเก็บทุกๆความประทับใจของ สายน้ำตกที่ชุ่มฉ่ำ ต้นไม้ที่เขียวชอุ่ม ขุนเขาตระหง่านซึ่งเป็นที่ดินเสรีให้เหล่าต้นไม้ และกลายมาเป็นจุดเริ่มต้นของธรรมชาติที่งดงามเหล่านี้ สายน้ำตกแต่ละชั้นที่ดูแล้ว อาจจะไม่ยิ่งใหญ่ อลังการ หรือสวยงามเทียบเท่าน้ำตกชื่อดังหลายๆแห่ง แต่ความสดชื่น ที่ธรรมชาติมอบให้นั้นไม่ด้อยไปกว่ากันเลย น้ำตกบางชั้นมีการปรับปรุงด้วยฝีมือมนุษย์ เล็กน้อย ซึ่งดูแล้วก็รู้สึกว่าคนทำก็เข้าใจคิดดีไม่น้อย ผมเดินไปทันเพื่อนที่น้ำตกชั้นบนสุด คือชั้นที่ ๕ ซึ่งเพื่อนผมกำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกทีเดียวส่วนตัวผมขอแค่ลุยน้ำลงไปเพื่อ ถ่ายรูปเท่านั้นพอ น้ำตกที่นี่มีปลาพลวงเกือบทุกชั้นเลยครับ หลังจากรอเพื่อนรักเล่นน้ำกันเต็มที่แล้ว พวกเราก็เดินกลับลงมา แวะกินข้าวเหนียวส้มตำกัน ที่ร้านอาหารแถวๆทางเข้า อืม... รสชาติแย่ไปหน่อย จนถึงเวลา ๑๕.๒๐ น. เราก็ออกเดินทาง กันต่อ โดยทิ้งเทือกเขาตะนาวศรีไว้เบื้องหลัง... แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 51 23:19:47 จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาถึงทะเลแล้วจะไม่เล่นน้ำทะเลได้อย่างไร และด้วยเหตุนี้ผมจึงพาเพื่อนทั้งสองไปเล่น น้ำทะเลกันต่อที่ "อุทยานแห่งชาติหาดวนกร" ครับ เราบึ่งรถย้อนกลับมายังถนนเพชรเกษม มุ่งหน้าจากห้วยยางไปทางจังหวัดประจวบได้ ไม่ถึง ๑๐ กิโลเมตรก็กลับรถ เห็นป้ายอยู่ข้างหน้าไม่ไกลว่า "อุทยานแห่งชาติหาดวนกร" ใช้เวลาจากน้ำตกห้วยยางมาถึงที่นี่เพียงแค่ ๑๐ นาทีกว่าๆเท่านั้นครับ เราใช้บัตรที่ได้รับ จากอุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยางแทนการเสียค่าธรรมเนียมครับ บัตรนี้สามารถใช้ได้กับ เขตอุทยานในภาคกลางทั้งหมดด้วย จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หาดนี้เป็นอีกแห่งหนึ่งที่มีความสงบเงียบพอสมควร น้ำทะเลใสสะอาดกว่าหัวหินและชะอำมาก เพื่อนผมทั้งสองชอบหาดนี้มาก และไม่รอช้าที่จะโดดลงไปล้อคลื่น ส่วนตัวผมสำอางค์ไปหน่อย ก็เลยเดินวนถ่ายรูปเพียงอย่างเดียว หาดที่นี่ยาวมากทีเดียวครับ ระหว่างหาดกับส่วนบริการ ก็มีสวนสนและสวนลั่นทมขนาดใหญ่หลายต้นที่ปลูกเอาไว้ เสียดายที่วันนี้ฟ้าหม่นไปหน่อย เวลาเพียงแค่บ่ายสี่โมงกลับครึ้มขนาดนี้ และยิ่งฝั่งนี้เป็นฝั่งอ่าวไทย ก็เลยอดดูพระอาทิตย์ตก ผมเดินถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย คนมาเที่ยวกันบางตาเพราะไม่ใช่วันหยุด แว่นที่เพื่อนฝากให้ผมถือ เมื่อผมวางลงบนโต๊ะ กลับทำให้ผมนึกไปถึงใครคนนึง ใครคนนึงที่พูดติดตลกว่า "แอบมองหนุ่มฝรั่งผ่านแว่นสายตา" จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๒ หนุ่มเล่นน้ำกันอยู่พักใหญ่ จากนั้นก็ขึ้นมาอาบน้ำล้างตัวที่ห้องน้ำของทางอุทยาน ราวๆ ๑๖.๓๐ น. เราก็จากหาดวนกร เรากลับรถแล้ววิ่งตามถนนเพชรเกษมมุ่งตรงมายังตัวเมืองประจวบฯ เลี้ยวขวา เข้าตัวเมืองตรงสี่แยก(จากเพชรเกษมเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข ๓๒๖)แล้ววิ่งตรงมาจน เกือบสุดทาง เรามาถึงตัวเมืองเมื่อเวลาประมาณ ๕ โมงเย็น จุดหมายที่ต้องการจะไปก็คือ "เขาช่องกระจก" แต่เมื่อมาถึงยังเป็นเวลาที่ไม่เย็นมาก คิดว่าขึ้นไปถึงแล้วคงยังไม่ได้เห็นไฟสวยๆจากในตัวเมือง พวกเราเห็นว่าเวลายังเหลือเยอะจึงขับรถไปต่อ จากเขาช่องกระจกเราขับรถมุ่งหน้าสู่ทะเล จนเจอกับถนนชายทะเล ซึ่งเป็นถนนเลียบหาดที่วิ่งเลียบอ่าวประจวบฯ แล้วเลี้ยวซ้ายไปจนถึง สามแยก และเลี้ยวขวาเข้าถนนสวนสนวิ่งเลียบหาดไปจนสุดถนน ปลายทางของถนนก็คือ "เขาตาม่องลาย" นั่นเอง จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมไม่มั่นใจว่า "วนอุทยานเขาตาม่องลาย" คือที่นี่หรือไม่ เพราะผมเองไม่เคยมา และมองไม่เห็น ที่ทำการอุทยานฯด้วย ที่ทำการอาจจะอยู่ทางฝั่งอ่าวน้อยรึเปล่าผมเองก็ไม่ทราบ แต่ไหนๆก็เข้ามาแล้ว พวกเราเลยเดินเล่นกันที่บริเวณนี้สักพัก ชายหาดส่วนนี้จะเป็นทรายหยาบ ภูเขาตระหง่านคือเขาตาม่องลายซึ่งมีตำนานอันรันทด ส่วน ด้านหน้าคืออ่าวประจวบฯ ทิวเขาลิบๆคือหมู่เกาะและเขาล้อมหมวก จากชายหาดถ้ามองไปทาง ขวามือก็จะเห็นเขาช่องกระจก ชายหาดส่วนนี้จะเป็นที่จอดเรือไดหมึกซะเป็นส่วนใหญ่ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:09:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พวกผมซึมซับบรรยากาศยามเย็นสบายๆกันราวๆ 30 นาที จากนั้นเราจึงขับรถเลียบหาดย้อนกลับไป ทางเขาช่องกระจก ลัดเลาะอ่าวประจวบฯไปเรื่อยเปื่อยลัดเลาะเข้าซอยนู้นซอยนี้แบบคนซุกซน จน ได้เวลาท้องร้อง หลังจากขับผ่านไปหลายที่ สุดท้ายเราก็มาแวะกินมื้อเย็นกันที่ร้าน "เพลินสมุทร" ร้านอยู่ริมถนนชายทะเล หน้าร้านหันไปทางอ่าวประจวบฯ อาหารที่นี่รสชาติพอใช้ ราคาไม่แพง และบริการดีพอสมควร เรากินกันจมอิ่มด้วยเมนู แกงป่ากุ้ง, หมึกไข่นึ่งมะนาว, ยำไข่แมงดา, หอยจ๊อปู, ยอดฟักผัดไฟแดง, หอยแมลงภู่อบ, ข้าว ๓ จาน, น้ำแข็ง ๒ ถัง และเบียร์ ๓ ขวด จ่ายค่าเสียหายไป ๗๙๕ บาทครับ หลังจากอิ่มทั้งกายอิ่มทั้งใจกันเต็มที่ของวันนี้แล้ว เราจึงเริ่มตระเวณหาที่พัก ตอนแรก กะไว้ว่าจะนอนพักที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง หรือที่อุทยานแห่งชาติหาดวนกร แต่ไปๆมาๆเราก็ เตร็ดเตร่กันมาจนถึงตัวเมือง ก็เลยเลือกดูโรงแรมที่อยู่ริมถนนชายทะเล เพื่อที่จะได้มองเห็นวิวของ อ่าวประจวบฯได้ สุดท้ายเราก็มาเลือกพักที่โรงแรมหาดทอง วันแรกของพวกเราจบกันที่เวลา ๒๐.๔๕ น. จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ท่ามกลางการทำศึกระหว่างเรือสองลำ ๑ คือเรือหางยาวทางฝั่งขวา และอีก ๑ คือเรือกลไฟลำใหญ่ทาง ฝั่งซ้าย และการไม่เพิ่มเตียงเสริมแต่เอาเตียงสองเตียงมาต่อกัน ทำให้ผมซึ่งนอนอยู่ตรงกลางต้องหลับๆ ตื่นๆอย่างทุลักทุเลยิ่งนัก แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะตื่นมาก่อนเวลา ๖ โมงเช้า เพื่อที่จะได้ดูพระอาทิตย์ขึ้น ที่อ่าวประจวบฯ จากระเบียงของห้องพักนั่นเอง พระอาทิตย์ขึ้นที่อ่าวประจวบฯเมื่อเวลา ๖ โมงเช้า... จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:09:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จุดหมายแรกนอกจากการชมพระอาทิตย์ขึ้นที่โรงแรมแล้ว ผมยังอยากจะไปดูพระอาทิตย์จากมุมสูง ที่เขาช่องกระจกด้วยจึงได้พยายามปลุกแกมบังคับเอาคนขับเรือ(เมื่อคืน)ทั้งสองขึ้นมา สุดท้ายเราก็ได้ ออกเดินทางไปเขาช่องกระจกกันแต่เช้า เราถึงเขาช่องกระจกตอนเวลาประมาณ ๖.๒๐ ครับ สิงที่ท้าทายเราอยู่ตรงหน้าก็คือบันไดจำนวน ๓๙๖ ขั้น ซึ่งเราต้องก้าวผ่านเพื่อที่จะไปให้ถึงยอดเขา ผมคว้ากล้องคู่ใจและขาตั้งกล้องนำหน้าเพื่อนรักทั้งสองขึ้นไปก่อน ตอนแรกกะว่าจะจ้ำรวดเดียวไป ให้ถึงยอดเลย แต่สุดท้ายก็ต้องหยุดพักเอา ๑ ยก กว่าจะถึงยอดได้ก็เล่นเอาขาสั่นอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ไปไม่น้อยเลยทีเดียว แต่หลังจากได้เห็นมุมมองจากบนยอดนี้แล้วสิ่งเดียวที่ตอนนี้รู้สึกก็คือ "คุ้มจริงๆ" จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:09:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 บนยอดเขาช่องกระจกเป็นเจดีย์ที่ประดิษฐานพระพุทธบาทจำลองและพระบรมสารีริกธาตุ นอกจากนั้น ยังเป็นที่พักอาศัยของ "ลิงเสน"  ด้วยครับ และที่บนยอดนี้ เราสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ของทั้งสามอ่าว ของตัวเมืองประจวบฯ คือ อ่าวน้อย, อ่าวประจวบฯ และ อ่าวมะนาว มองเห็นเขาตาม่องลายและเขาล้อมหมวก มองเห็นตัวเมืองประจวบฯทั้งหมด เพียงแค่เอื้อมมือก็เหมือนกับว่าเราจะคว้าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่เบื้องหน้า ได้เลยทีเดียว... จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เราอิ่มเอมกับยามเช้าอันน่าหลงไหล ณ เวลาที่พระอาทิตย์จะได้ทักทายกับผืนสมุทร ณ เวลาที่กลางคืนและ กลางวันต้องจากลากัน เหมือนดังเช่นกับพวกเรา ที่สุดท้ายก็ต้องจากลาสถานที่แห่งนี้ไปเพื่อไปยังจุดหมายต่อไป เราร่ำลาเหล่าลิงน้อยและตัวเมืองประจวบฯกันเพียงเท่านี้ แล้วเริ่มเดินลงไปยังพื้นเบื้องล่าง ตอนขึ้นขาสั่น แต่ ตอนลงขาแข็งทีเดียว ณ เวลา ๗.๐๐ น. พวกเราตกลงที่จะยังไม่กลับเข้าที่พัก แต่ตั้งใจจะเดินทางกันต่อ เพื่อที่ จะไปยังสถานที่ๆใครต่างก็พูดถึงเมื่อมายังจังหวัดประจวบฯ นั่นก็คืออ่าวมะนาวนั่นเอง จากถนนชายทะเลเรา วิ่งเลียบหาดไปทางด้านทิศใต้จนสุดก่อนที่จะเลี้ยวก็จะพบทางเข้า "กองบิน ๕๓" จากประตูตรงไปตามป้าย บอกทางไม่ไกลนักก็จะมองเห็นอ่าวมะนาวอยู่เบื้องหน้า แต่พวกผมเลือกที่จะขับรถตรงไปต่อ จนเกือบสุดอ่าว เราจึงเลี้ยวซ้ายไปตามถนนดินจนถึงหาด ณ บริเวณนี้คือปลายด้านนึงของอ่าวมะนาวซึ่งเป็นที่จอดของเรือประมง จำนวนหนึ่ง จากที่นี่เรามองเห็นเขาล้อมหมวกอยู่ไม่ไกล เงาเขาลิบๆนั่นคือเขาตาม่องลาย เรามาถึงจุดนี้สายมากแล้ว เรือประมงที่กำลังเอาปลาหมึกชุดสุดท้ายขึ้นจึงมีเพียงลำเดียว เราลองเดินเข้าไปสอบถามราคา แต่คำตอบ ที่ได้ก็คือไม่ขาย คาดว่าอาจจะมีคนมาเหมาหรือจองไว้แล้ว หรือเค้าอาจจะไม่ขายที่บริเวณนี้ก็เป็นได้ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เราเดินเล่นอยู่พักหนึ่งจึงออกรถอีกครั้ง มุ่งหน้าไปยังเชิงเขาล้อมหมวก ที่เชิงเขานี้เป็นจุดที่ตั้งของศาล เจ้าพ่อเขาล้อมหมวกและเขตอนุรักษ์พันธุ์ค่างแว่น แต่ตอนที่ไปถึงพวกผมไม่ทราบและไม่ได้หาข้อมูล มาก่อน(เพราะไม่ได้คิดจะไป) เราจึงไม่ได้แวะเข้าไป แต่แวะเดินเล่นดูวิวของอ่าวมะนาวจากชายหาด ฝั่งนี้ดูบ้าง จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่าวประจวบฯจากมุมนี้ทำให้เราได้มองเห็นเขาช่องกระจกจากระยะไกล ประดับอยู่บนผืนน้ำทะเล ให้ความรู้สึกที่ดีไปอีกแบบต่างกับตอนที่อยู่บนเขาช่องกระจก จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราเดินชมวิวกันจนถึงเวลาราวๆ ๘.๐๐ น. แล้วจึงกลับเข้าโรงแรมอาบน้ำอาบท่าเช็คเอาท์ แล้วออกเดินทางกัน สู่จุดหมายถัดไป สถานที่แห่งต่อไปที่เราอยากรู้จักก็คือรอยต่อระหว่างชายแดนไทยกับพม่าอันขึ้นชื่อ "ด่านสิงขร" นั่นเอง เราออกจากโรงแรมประมาณ ๘ โมงนิดๆ ขับรถย้อนไปทางทับสะแกประมาณ ๕ กิโลเมตร แล้วเลี้ยวขวา ตรงสี่แยกไฟแดงเข้าสู่ทางหลวงหมายเลข ๑๐๓๙ ถนนเป็นทางลาดยางเดินทางสะดวกตลอดทั้งเส้นทาง เส้นทางวิ่งลัดเลาะไปตามไหล่เขาสวยงามทีเดียว พวกเราถึงด่านสิงขรราวๆ ๙ โมงเช้า หลังจากจอดรถตรงข้ามกับตลาดแล้วเราก็เดินเข้าชมตลาดกันครับ สินค้าส่วนใหญ่ที่ขายที่นี่จะเป็นเครื่องเรือนที่ทำด้วยไม้ กล้วยไม้ป่า เฟิร์น และเครื่องประดับอัญมณีต่างๆ (แต่ไม่มากเท่าไหร่) หลังจากเดินชมร้านทั่วทั้งบริเวณแล้ว บอกตามตรงเลยว่าผมรู้สึกหดหู่มากๆครับ จากที่เอากล้องลงไปด้วยเพื่อหวังจะถ่ายรูปเพื่อแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว แต่พอเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ผมได้แต่โมโหอยู่ในใจเท่านั้นครับ เพราะภาพตรงหน้าก็คือกล้วยไม้ป่าและเฟิร์นหลากหลายชนิดที่ถูกแซะ แงะ ทึ้ง เด็ด ดึง ตัด ออกมาจากต้นไม้ที่เค้าเกาะอยู่ในป่า อยากให้ทุกคนทราบว่าการนำไม้ป่ามาจำหน่าย โดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้มีความผิดตามกฎหมายด้วยนะครับ ยิ่งท่านสนับสนุนการซื้อไม้ป่ามากเท่าไหร่ ก็เท่ากับสนับสนุนคนทำผิดให้ร่ำรวย สนับสนุนให้คนทำผิดไปเสาะหาไม้ป่าออกมาจากป่ามากขึ้น ซึ่งเท่า กับเป็นการเร่งให้พืชเหล่านั้นสูญพันธุ์เร็วขึ้นนั่นเอง บางท่านอาจบอกว่าถ้าเราเอาออกมาแล้วเลี้ยงให้เจริญ งอกงามก็ไม่เท่ากับเราช่วยอนุรักษ์หรือ แต่ความจริงแล้วไม้ป่าที่ถูกนำออกมาจากป่ามักจะตายมากกว่ารอด เหตุผลเพราะคนที่ซื้อส่วนมากไม่มีความรู้ความเข้าใจในลักษณะความต้องการและถิ่นกำเนิดของไม้แต่ละ ชนิด เมื่อเลี้ยงไม่เหมาะสม ต้นไม้ปรับตัวไม่ได้เค้าก็ตายครับ ยิ่งไม้บางชนิดมีการกระจายพันธุ์บนเขาสูง จากระดับน้ำทะเลมากๆ หากนำลงมาเลี้ยงพื้นราบส่วนมากจะตายเกือบหมดครับ ถ้าท่านยังมองไม่เห็นภาพว่าผมรู้สึกหดหู่แบบไหน ผมอยากให้ท่านลองแวะเข้าไปอ่านลิงค์เหล่านี้ครับ ===== ชีวิตบัดซบ ===== โดย น้าโหด http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2007/04/J5348088/J5348088.html กระทู้ไว้อาลัย.... ภาพกล้วยไม้ในธรรมชาติกระทู้สุดท้ายครับ...... โดย -หมูกลิ้ง- http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/J3498396/J3498396.html ม้าวิ่ง เมื่อความสวยทำร้ายตัวเอง โดย น้าโหด http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/J3787633/J3787633.html เราอาจจะห้ามคนอื่นไม่ได้ แต่เราห้ามตัวเองได้ครับ เริ่มต้นที่ตัวเองนะครับ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมทิ้งความรู้สึกสลดในหัวใจไว้ที่ด่านสิงขร แล้วจากมาพร้อมกับความคิดที่ว่า "ผมมันช่างตัวเล็กนิดเดียว" เรามุ่งหน้ากลับสู่ถนนเพชรเกษม วิ่งย้อนกลับไปทางกุยบุรี แล้วเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข ๑๐๒๖ เพื่อไปยัง "อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด" ถนนเส้นนี้ถ้าเข้าทางกุยบุรีถนนช่วงแรกๆจะเป็นหลุมบ่อลึก ไปหลายกิโลทีเดียว ผิวการจราจรช่วงแรกต้องขับด้วยความระมัดระวังพอสมควรครับ แต่ถ้ามาจากทาง ปราณบุรีผิวถนนจะดีมากครับ จากปากทางไม่กี่กิโลเราก็จะพบจุดผ่านทางก่อนจะเข้าสู่เขตของอุทยานฯ ที่อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอดนี้เราสามารถผ่านเข้าออกได้โดยที่ไม่เสียค่าธรรมเนียมนะครับ แต่ สถานที่ท่องเที่ยวบางแห่งจะต้องเสียค่าธรรมเนียม ตามที่วางแผนมาพวกผมกะจะไป "ถ้ำพระยานคร" ซึ่งหลังจากสอบถามเจ้าหน้าที่แล้วเราต้องเสียค่าธรรมเนียมจำนวน ๑๕๐ บาทครับ (คนละ๓๐ ค่ารถ ๖๐) เนื่องจากพวกเราออกเดินทางจากด่านสิงขรเมื่อเวลา ๑๑.๓๐ มาถึงที่นี่ก็เกินเที่ยงแล้วจึงหิวมาก เลยได้ สอบถามเจ้าหน้าที่ถึงร้านอาหารอร่อยๆก็ได้คำแนะนำว่ามีร้านใกล้ๆ "ถ้ำไทร" ที่รสชาติใช้ได้ พวกเรา จึงมุ่งหน้าไปยังถ้ำไทรกันก่อนเลยครับ ระหว่างทางเราผ่านที่ทำการอุทยานฯด้วย แต่ตอนนั้นผมไม่ทราบ ว่าบริเวณที่ทำการที่จุดเดินชมวิวด้วย จึงไม่ได้แวะเข้าไปดู จากทางหลวงหมายเลข ๑๐๒๖ เราวิ่งต่อมาจนถึงทางหลวงหมายเลข ๑๐๒๐ แล้ววิ่งไปตามเส้นทางจนถึง ทางแยกไปถ้ำไทร ข้างหน้าเรามองเห็นเทือกเขาที่เหมือนมีโพรงทะลุลงไปในภูเขาบริเวณด้านบนด้วย เส้นทาง ด้านหน้าจะมีจุดที่เชิงเขา ๒ ลูกมาบรรจบกัน ซึ่งตรงนี้ได้ถูกระเบิดเพื่อทำถนนครับ ถนนจึงวิ่งพาดผ่านระหว่าง ภูเขาสองลูก หลังเนินข้างหน้าที่เราเห็นก็คือทะเล ถนนจะวิ่งผ่านบ้านคุ้งโตนดเลียบริมหาดไปจนสุดทางที่เชิงเขา ระหว่างทางเต็มไปด้วยบังกะโลและโฮมสเตย์ที่กำลังก่อสร้างและสร้างเสร็จแล้วหลายแห่งทีเดียวครับ วิวที่นี่ ด้านหนึ่งจะเป็นแนวเขาแล้วหันหน้าออกสู่ทะเลโดยมีถนนกั้นระหว่างบ้านและชายหาด สุดถนนที่เชิงเขานี้ก็เป็น ที่ตั้งของ "ครัวต้นไทร" นั่นเองครับ และพวกเราก็เริ่ม กินกันเป็นการใหญ่ด้วยเมนูเหล่านี้ครับ หมึกลวก, ทอดมันปลากราย, แกงส้มใบชะครามชุบไข่ใส่กุ้ง, ผัดใบชะคราม, กุ้งอบวุ้นเส้น, ข้าว ๑ โถ, สับปะรด, น้ำแข็ง ๑ ถัง, น้ำเปล่า ๑ ขวด จ่ายค่าเสียหายไปทั้งสิ้น ๔๙๐ บาท อาหารรสชาติใช้ได้(ติดหวานนิดหน่อย แต่ ไม่มาก) ราคาถูก อาหารที่ผมอยากแนะนำคือผัดใบชะครามครับ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไหนๆก็มาถึงที่นี่แล้วและเลยเวลาที่วางแผนจะไปดูลำแสงที่ถ้ำพระยานครมาแล้ว พวกผมเลยตัดสินใจ ลองไปดูถ้ำไทรกัน เพราะจากครัวต้นไทรเดินมา ๕๐ เมตรก็จะเจอป้ายบอกทางว่าถ้ำไทรขึ้นเขาไป เพียงอีก ๒๘๐ เมตรเท่านั้นเอง ซึ่งระหว่างทางขึ้นก็มีป้ายบอกทางแยกไปยังถ้ำพระยานครด้วย (แต่ ระยะทาง ๓ กิโลเมตรบนเขาพวกผมเลยยังไม่เดินไปครับ) ระหว่างทางก็พบกับกลุ่มที่กำลังขึ้นไป ก่อนหน้าซึ่งเป็นครอบครัวชาวประจวบฯนี่เอง โดยมีเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆ(น่าจะ ๕ - ๘ ขวบ) ๒ คน กำลังขึ้นเขาด้วยเหมือนกัน ผมก็ขึ้นเขาพลางถ่ายภาพไปเรื่อยๆโดยมีเพื่อนรักสองคนนำไปก่อน แต่ ไปๆมาๆผมก็แซงทุกคนขึ้นมาหมด เพราะหลายๆคนมีหยุดพักระหว่างทาง ถึงระยะทางจะไม่ไกล แต่ก็เป็นทางขึ้นเขา ถึงจะไม่มีบันไดมากขั้นแบบเขาช่องกระจกแต่การขึ้นเขาชันก็อันตรายกว่า และ เพราะพวกผมหมดแรงกับเขาช่องกระจกไปไม่น้อย ก็เลยทำให้รู้สึกเหนื่อยกว่าปรกติ ตัวผมยังไม่ เท่าไหร่เพราะชอบแนวนี้อยู่แล้ว แต่เพื่อนผมสองคนชักบ่นและทำท่าจะไม่ไหว แต่ไม่นานนักผมก็ ขึ้นไปจนถึงปากถ้ำจนได้ ก็เลยตะโกนลงมาบอกเพื่อนด้วย เท่านั้นล่ะใจมาเป็นกอง ไม่นานนักเพื่อนผม และนักท่องเที่ยวอีกกลุ่ม(นำหน้ามาด้วยเด็กน้อยสองคนนั้น)ก็ขึ้นมาถึง จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:11:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จากช่วงแรกของถ้ำเราสามารถมองเห็นช่องว่างซึ่งเป็นโพรงด้านบนที่แสงส่องลงมายังกลางถ้ำ ซึ่งโพรงที่เห็นนั่นก็คือโพรงเดียวกับที่เราเห็นจากด้านนอกเขาตอนขับรถเข้ามานั่นเอง บริเวณที่ แสงส่องลงมาก็คือกลุ่มต้นไทรที่ขึ้นอยู่บนพื้นถ้ำ และนั่นก็คือที่มาของชื่อ "ถ้ำไทร" นั่นเอง ผมเดินลงมาจนถึงจุดที่แสงส่องไปไม่ถึงเพราะหลืบหิน เส้นทางข้างหน้าจึงมืดมาก ด้วยความที่ ไม่ได้เตรียมอุปกรณ์ให้แสงสว่างสำหรับเดินในถ้ำมาด้วย เพราะคิดว่าที่ถ้ำพระยานครคงไม่ได้ใช้ แต่กับที่ถ้ำไทรนี้ถ้าไม่มีตะเกียงหรือไฟฉายคงไปต่อไม่ได้ ผมลองพยายามถ่ายรูปด้วยอุปกรณ์ เท่าที่มีอยู่ แต่ยังไงก็ไม่สามารถเก็บภาพอื่นใดได้นอกจากความมืด จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:11:57 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ถึงตอนนี้ผมรู้สึกผิดหวังที่ขึ้นมายังถ้ำแห่งนี้ เพราะเท่าที่เข้ามาถึงตรงนี้ผมคิดว่ายังไม่คุ้มกับการ ที่พวกเราเดินทางเข้ามาเลย... แต่ทุกสิ่งก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ผมคิดครับ ผมได้ยินเสียงเพื่อนที่ตามมาทีหลังและนั่งพักอยู่บริเวณ ปากถ้ำกำลังคุยกับใครบางคนอยู่ และไม่นานผมก็มองเห็นแสงตะเกียงมาจากชายคนที่เพื่อนผมคุยด้วย ชายผู้นั้นก็คือ "ลุงหมึก" ซึ่งเป็นผู้ให้เช่าตะเกียงเจ้าพายุและเป็นผู้นำทางของถ้ำแห่งนี้ด้วยนั่นเองครับ และจากตะเกียงและการนำทางของลุงหมึก เราก็ได้เห็นทัศนียภาพภายในถ้ำไทรจนได้ ถ้าเราเลี้ยวมาทางด้านซ้ายของถ้ำ ก็จะพบกับหน้าผาลึกทอดยาวไปด้านล่าง ลุงหมึกเล่าให้ฟังว่า ลุงเคยมาพักแรมในถ้ำตั้งแต่สมัยที่ยังไม่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ลุงหมึกรู้จักทุกซอกมุมของถ้ำไทร เป็นอย่างดี และมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับถ้ำมากมายให้เราฟังตลอดทางด้วยครับ ลุงบอกว่าลุงมีอายุถึง ๒๐๐๐ ปีแล้ว(อันนี้เป็นมุขของลุงหมึกครับ อิ อิ) อยู่มาตั้งแต่สมัยที่เป็นต้นกำเนิดของชื่อ "เขา สามร้อยรอด" เพราะตำนานของเรือสำเภาจีนที่มาล่มและมีผู้รอดชีวิตทั้งหมด ๓๐๐ คน ซึ่ง เมื่อก่อนที่นี่เป็นเกาะ จึงได้ชื่อว่า "เกาะสามร้อยรอด" ก่อนที่น้ำจะลดจนกลายเป็นเทือกเขาและ ชื่อเพี้ยนมาเป็น "เขาสามร้อยยอด" จนถึงทุกวันนี้ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ลุงหมึกบอกว่าถ้ามาถึงถ้ำตอนเวลาราวๆ ๑๑ โมง ถึง เที่ยง จะเห็นแสงเป็นลำที่บริเวณปล่องตรงต้นไทร แต่พวกผมขึ้นมาตอนบ่ายแล้วจึงอดเห็นแสงแบบนั้น โดยที่เราจะเห็นลำแสงในถ้ำเริ่มจากถ้ำพระยานครก่อน ตอนเวลา ๑๐ - ๑๑ โมงแต่เพราะพวกเรามาช้าเกินไปก็เลยอดดูลำแสงกันครับ จุดไหนที่น่าสนใจลุงหมึกก็จะหยุดพักและเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวข้องให้ฟัง ลุงหมึกบอกว่า ที่นี่มีแม่ชีอยู่รูปหนึ่ง ซึ่งลุงหมึกเคยเห็นท่านปรากฎตัวไม่กี่ครั้งเท่านั้น และนอกจากแม่ชีแล้วก็ ยังมีสิ่งลึกลับต่างๆมากมายในถ้ำ พวกราบ้างก็ยืนบ้างก็นั่งฟังลุงหมึก เราล้อมวงกันอยู่รอบๆ ตะเกียงเจ้าพายุที่เป็นแสงสว่างเพียงอย่างเดียวที่เราจะพึ่งได้ภายในถ้ำนี้ ถ้าเราเข้ามาตอนค่ำ เรื่องเล่าของลุงหมึกคงทำให้ในถ้ำนี้มีอากาศหนาวจนสั่นไปทั้งกายและใจแน่นอน ลุงหมึกพาเราเดินลัดเลาะไปตามแนวถ้ำด้วยความชำนาญพร้อมบอกถึงจุดที่น่าสนใจภายในถ้ำ หลุมตรงไหนที่เราต้องระวัง หินตรงไหนที่ไม่ควรเอามือไปแตะ และตรงจุดไหนบ้างที่มีเรื่องเล่า ความจริงแล้วในถ้ำจะมีหลายๆจุดที่มีชื่อเรียกเช่น สระโบกขรณี, ห้องหินงอกหินย้อย, น้ำตกแห้ง, ห้องม่านเจ็ดสี, อนุสาวรีย์ตาเอิบซึ่งเป็นผู้พบถ้ำคนแรก, บ่อน้ำน้อยหน่า, หินโดม และอื่นๆ แต่เพราะ ความมืดและมัวแต่ถ่ายรูปจึงทำให้ผมไม่ได้จดข้อมูลอะไรมาเลยครับ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ลุงหมึกบอกว่าเวลาที่ไม่ควรมาเที่ยวถ้ำก็คือช่วงหน้าฝน เพราะฤดูฝนน้ำฝนจะช่วยชะล้างทำความ สะอาดถ้ำจากสิ่งแปลกปลอมภายนอกที่มากับนักท่องเที่ยว และจะเป็นช่วงเวลาที่น้ำฝนได้ร่วมกัน ทำหน้าที่กับเหล่าแร่ธาตุและหินปูนเพื่อสร้างความสวยงามให้กับถ้ำ เกือบทุกจุดลุงหมึกจะห้ามไม่ให้พวกเราไปสัมผัสหินปูน เนื่องเพราะการสัมผัสจะเกิดปฎิกิริยาที่ทำให้ หินปูนหยุดการก่อตัว แต่ทั้งหมดก็มีข้อยกเว้น หินก้อนนี้หักลงมาจากหินย้อยด้านบน ลุงหมึกบอกให้ ลองเคาะดูได้ ความประหลาดใจเกิดขึ้นหลังจากที่เราเคะที่หินก้อนนี้ เพราะเราได้ยินเสียงเคาะดังเหมือน เสียงระฆังนั่นเอง เสียงกังวานเหมือนตีระฆังเลยครับ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 27 และแล้วเราก็มาถึงทางลงไปยังด้านในสุดของถ้ำ ลุงหมึกบอกให้ผมลองลงไปคนเดียวก่อน ตอนลงมา ผมก็ไม่คิดอะไร แต่พอลงมาถึงสุดทางก็รู้สึกวังเวงมากทีเดียว แต่หลังจากหันหลังกลับไปมองผมก็ รู้สึกตะลึงเลยครับ เพราะภาพตรงหน้ามีความสวยงามจนเกินบรรยายเลยทีเดียว ลุงหมึกบอกให้ผม ตะโกนบอกทุกคนว่าผมเห็นอะไรบ้าง แต่ผมอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูกเลยครับ ผมถ่ายรูปหลายรูปและซึมซับกับความสวยงามตรงหน้า ในขณะที่คนอื่นๆก็เริ่มทยอยลงมาชื่นชม ความงามนี้ด้วยเช่นกัน จุดที่แสงส่องลงมาจากปล่องด้านบนก็เป็นโพรงที่เราสามารถมองเห็นจาก ด้านนอกของภูเขาตอนขับรถเข้ามาด้วยเช่นกันครับ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เราใช้เวลาอยู่ในถ้ำราวๆ ชม. เศษ ลุงหมึกบอกว่าเมื่อก่อนนี้ คนวัน ๑๔ ตุลา เคยหนีมายังถ้ำนี้ และทางขึ้นเขาส่วนหนึ่งก็เป็นฝีมือของคนเหล่านั้น รวมทั้งในหลวงของปวงชนชาวไทยเรา ก็ยังเคยเสด็จมายังบ้านคุ้งตะโหนดนี้ ถนนที่ตัดเขาขึ้นมาก็เป็นพระราชดำริของพระองค์ท่าน เพียงแต่ตอนนั้นพระองค์ท่านมิได้เสด็จมาจนถึงถ้ำไทรแห่งนี้ครับ ลุกหมึกมีเรื่องเล่าและข้อมูล เกี่ยวกับถ้ำไทรมากมายทีเดียว บอกตามตรงเลยว่าการชมถ้ำผ่านภาพเทียบไม่ได้แม้เพียงเสี้ยว กับการได้ไปสัมผัสด้วยตัวเองเลยนะครับ จากในถ้ำเราลงมาเดินเล่นยังชายหาดของบ้านคุ้งโตนดกันต่อครับ หาดที่นี่สงบเงียบสะอาด และน้ำใสพอสมควร ที่สุดปลายถนนจะเป็นเวิ้งผาที่เหมือนจะทะลุเข้าไปในภูเขา (ซึ่งตอนแรก ที่ยังไม่เห็นป้ายผมนึกว่านี่คือถ้ำไทร) แต่เป็นเวิ้งผาที่ตันครับ ด้านบนของหน้าผาเต็มไปด้วย ต้นกระบองเพชรมากมายเลยทีเดียว จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เราอยู่ที่นี่จนถึงเวลาบ่ายสามโมงครึ่ง ร่ำลากับครอบครัวเพื่อนร่วมทางที่เข้าถ้ำไปด้วยกันแล้วออก เดินทางกลับกัน เราออกจากหมู่บ้านคุ้งโตนดโดยทิ้งความประทับใจกับความงดงามในถ้ำไทร(ที่ เกือบจะไม่ได้สัมผัสและถ้าเป็นอย่างนั้นพวกเราต้องผิดหวังแน่ๆ)และเรื่องราวลึกลับมากมายจาก ปากลุงหมึกที่เล่าออกมาไม่รู้จบไว้เบื้องหลัง เราวิ่งกลับมาถึงเส้นทางหลักแต่เราไม่ได้ย้อนกลับไป ทางเดิม แต่วิ่งต่อไปตามทางหลวงหมายเลข ๑๐๒๐ มุ่งหน้าต่อไปเพราะเส้นทางนี้สามารถทะลุ ไปออกยังปราณบุรีได้นั่นเอง เราเลือกที่จะไม่แวะเข้าไปยังถ้ำพระยานคร เพราะผมคิดว่าที่นั่นคงไม่ทำให้เราอิ่มใจได้เท่าที่ถ้ำไทร เพื่อนผมจึงชวนพวกเราไปเดินเล่นกันที่หาดหัวหินต่อครับ แต่ที่นี่ผมไม่ได้เอากล้องลงไปด้วย ซึ่งก็ มาเสียดายทีหลังเพราะสาวๆที่นี่น่ารักกันทั้งนั้นเลย อิ อิ น่าจะเอาเลนส์เทเลที่ซูมได้เยอะๆติดกล้อง ลงมาด้วยเนอะ :p เอะ สรุปว่าผมก็เสียค่าธรรมเนียม ๑๕๐ บาทที่อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอดฟรีสิเนี่ย เพราะ ที่ถ้ำไทรนี้ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมเข้าชมครับ เศร้าเลย T_T เราเดินเล่นดูสิ่งสวยงามที่หาดหัวหินกินลมกินบรรยากาศ(แต่ไม่ซื้ออะไรกินเพราะของกินแพงมาก) กันจนชุ่มชื่นหัวใจแล้วก็ออกเดินทางต่อเมื่อเวลาราวๆห้าโมงครึ่ง แวะเติมน้ำมันอีก ๑๐๐๐ บาท จากนั้นก็ออกจากหัวหินมุ่งตรงสู่ตัวเมืองเพชรบุรีเพื่อซื้อของฝาก ถึงตัวเมืองเพชรบุรีราวๆหกโมง นิดๆ รีบเดินเลือกซื้อของฝากแข่งกับเวลาเพราะกองทัพลิงกำลังทยอยลงมายังบริเวณร้านค้าจำนวน มาก พอได้ของครบตามใจหมายแล้วก็เดินทางกลับบ้านกันครับ ผมถึงบ้านราวๆสองทุ่มเล็กน้อย จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สรุปการเดินทางในทริปนี้ ทั้งสถานที่ท่องเที่ยวและค่าใช้จ่ายทั้งหมดได้ดังนี้ครับ ทริป กรุงเทพฯ - ประจวบคีรีขันธ์ ๒ วัน ๑ คืน ๑๕ - ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ รายละเอียดการเดินทางและสถานที่ท่องเที่ยว วันแรก ๗.๓๐ ออกเดินทาง (เติมน้ำมัน) ๙.๓๐ - ๑๑.๑๕ วนอุทยานปราณบุรี ๑๒.๔๕ - ๑๕.๒๐ อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง ๑๕.๔๐ - ๑๖.๓๐ อุทยานแห่งชาติหาดวนกร ๑๗.๒๐ - ๑๗.๕๐ วนอุทยานเขาตาม่องลาย ๑๘.๓๐ ร้านอาหารเพลินสมุทร ๒๐.๔๕ เข้าที่พัก รร.หาดทอง วันที่สอง ๖.๐๐ วิวโรงแรม ๖.๒๐ - ๗.๐๐ เขาช่องกระจก ๗.๓๐ - ๘.๐๐ อ่าวมะนาว, อุทยานประวัติศาสตร์ ๙.๐๐ - ๑๑.๓๐ ด่านสิงขร ๑๒.๔๐ - ๑๕.๓๐ อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด - บ้านคุ้งตะโหนด - ถ้ำไทร ๑๖.๐๐ - ๑๗.๓๐ หัวหิน (เติมน้ำมัน) ๑๘.๓๐ เพชรบุรี (แวะซื้อของฝาก) ๒๐.๑๐ ถึงบ้าน รวมระยะทางทั้งสิ้น ๘๓๐ กม. ค่าใช้จ่ายส่วนรวมทั้งหมด ค่าน้ำมัน ขาไป ๑,๓๔๐ บาท ขากลับ ๑,๐๐๐ บาท รวม ๒,๓๔๐ บาท เหลือน้ำมันที่ใช้ไม่หมดประมาณ ๑/๔ ถัง ค่าอาหาร ที่วนอุทยานปราณบุรี ๓๗๕ บาท (ปลาทรายทอดกระเทียม, ต้มยำปลาเก๋า, หมึกผัดผงกระหรี่, ข้าว ๓ จาน, น้ำแข็ง ๑ ถัง, เป๊บซี่ ๑ ลิตร) ที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง ๑๒๐ บาท (ส้มตำปู, คอหมูย่าง, ไก่ย่าง, ข้าวเหนียว) ของกินจุกจิกที่ ๗-๑๑ รวม ๒๙๐ บาท ที่ร้านเพลินสมุทร ประจวบฯ ๗๙๕ บาท (แกงป่ากุ้ง, หมึกไข่นึ่งมะนาว, ยำไข่แมงดา, หอยจ๊อปู, ยอดฟักผัดไฟแดง, หอยแมลงภู่อบ, ข้าว ๓ จาน, น้ำแข็ง ๒ ถัง, เบียร์ ๓ ขวด) ที่ร้านครัวต้นไทร ๔๙๐ บาท (หมึก ลวก, ทอดมันปลากราย, แกงส้มใบชะครามชุบไข่ใส่กุ้ง, ผัดใบชะคราม, กุ้งอบวุ้นเส้น, ข้าว ๑ โถ, สับปะรด, น้ำแข็ง ๑ ถัง, น้ำเปล่า ๑ ขวด) รวม ๒,๐๗๐ บาท ค่าที่พัก ๑ คืน โรงแรมหาดทอง ประจวบฯ ๘๕๐ บาท ค่าทำเนียมอุทยานฯ อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง ๙๐ บาท อุทยานแห่งชาติหาดวนกร - ใช้บัตรของห้วยยาง อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด ๑๕๐ บาท(จริงๆไปถ้ำไทร หรือ แค่ผ่านทางไม่ต้องเสีย) รวม ๒๔๐ บาท อื่นๆ ค่าตะเกียงและคนนำทางที่ถ้ำไทร ๖๐ บาท รวมค่าใช้จ่าย ๕,๕๖๐ บาท ค่าใช้จ่ายต่อคน(๓ คน) ๑,๘๕๓ บาท จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แผนที่และการเดินทาง (ภาพแผนที่ทั้งหมดจาก MapGuideThailand.com) วนอุทยานปราณบุรี http://www.dnp.go.th/parkreserve/asp/style2/default.asp?npid=89&lg=1 แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1224306484.jpg อุทยานแห่งชาติ น้ำตกห้วยยาง http://www.dnp.go.th/parkreserve/asp/style2/default.asp?npid=210&lg=1 แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1224473984.jpg อุทยานแห่งชาติ หาดวนกร http://www.dnp.go.th/mfcd4/NationalPark2/Hadvanakorn/Hadvanakorn.htm แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1224685101.jpg วนอุทยานเขาตาม่องลาย http://www.dnp.go.th/parkreserve/asp/style2/default.asp?npid=91&lg=1 แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1224685165.jpg เขาช่องกระจก http://thai.tourismthailand.org/attraction/prachuapkhirikhan-77-3335-1.html แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1224766715.jpg อ่าวมะนาว http://dca.iwebland.com/tourist/manow_bus.html แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1224934268.jpg ถ้ำไทร http://www.dnp.go.th/parkreserve/asp/style1/default.asp?npid=8&lg=1 แผนที่ http://www.bloggang.com/data/exsodus/picture/1225009539.jpg ๒ วัน ๑ คืน กับเพื่อนที่สนิทที่สุดและความรักในแบบเพื่อนสนิท ผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวมาหลากหลายรูปแบบ กับหลากหลายผู้คน ทั้งไปคนเดียวแล้วต้องอยู่ร่วมกับคนไม่รู้จักเป็นแรมเดือน ทั้งไปกับเพื่อนร่วมงานที่สนิท หรือที่ไม่ชอบหน้า ทั้งไปกับผู้หญิงที่รักที่เป็นเหมือนดวงใจ และทั้งไปกับที่บ้านบ้านที่อบอุ่น แต่นี่เป็นครั้งแรก จริงๆที่ผมได้ไปกับเพื่อนสนิทเพียงลำพัง ความรู้สึกแตกต่างจากที่เคย เพราะเรากันตามประสาเพื่อนรู้ใจ ไม่มี คนอื่น ไม่มีใครที่ไม่เข้าใจกัน ความสบายใจที่ได้รับจากการไปเที่ยวมันดีจนบอกไม่ถูกเลยทีเดียว พูดคุย ยิ้ม หัวเราะ เล่นหัว หยอกล้อ แซว เหน็บแนม ด่าทอ และบางครั้งก็คุยกันเพลินจนเลยทางที่จะไป ถึงวันนี้ผมจะ ไม่มีเธอคนนั้นหรือเธอคนไหนๆให้นึกถึงอีกแล้ว ถึงความรักที่ผมแสวงหามาตลอดทั้งชีวิตนั้นจะไม่เหลือ อีกต่อไป แต่อย่างน้อยที่สุด วันนี้ ผมยังยิ้มและมีความสุขได้อย่างที่ตัวเองไม่เคยจะคิด นั่นก็เพราะผมมี "เพื่อนรัก" นั่นเอง ขอบคุณทุกๆท่านที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันผ่านกระทู้นี้ สวัสดีครับ ^^ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 25 พ.ย. 51 23:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตามคนไปเที่ยวกับเพื่อนรักค่ะ อ่านแล้วก็คิดถึงตัวเองนิดๆ ว่าเวลามีปัญหา ไม่สบายใจ ก็ได้เพื่อนรัก เป็นที่ระบาย เป็นที่ปรับทุกข์ แล้วก็ได้กำลังใจจากเพื่อนรักตลอด แม้ว่าจะอยู่กันคนละทวีปก็ตาม อ่านแล้วก็คิดถึงเพื่อนรักจังงงงง ขอให้มีความรักมากมายรอบกายคุณST.Exsodus และก็อย่าลืมแบ่งบันความรักให้คนรอบกายด้วยนะคะ จากคุณ : แพนเค้กอุ่นๆ - [ 25 พ.ย. 51 23:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มารับรู้ความรักอีกด้านนึงค่ะ ภาพสวยมากๆค่ะ น่าภูมิใจที่มีเพื่อนดีดีอยู่เคียงข้าง จากคุณ : เยือกแข็ง - [ 25 พ.ย. 51 23:49:10 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เพื่อนดีๆ อยู่กับเราเสมอเมื่อเราต้องการ จากคุณ : เม็ดทรายกลางสายหมอก - [ 26 พ.ย. 51 00:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยางสวยจังเลยค่ะ ปล. อ่านไป คิดถึงเพื่อนไปค่ะ นานแค่ใหนแล้วนะที่ไม่ได้ไปใหนมาใหนกับเพื่อนรัก ฮือออออออ จากคุณ : Picike - [ 26 พ.ย. 51 02:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ข้อมูลละเอียดยิบเลยนะค่ะ จากคุณ : KIM HYUN RI - [ 26 พ.ย. 51 08:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านแล้วรู้สึกดี... เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณ ST.Exsodus อิจฉาคนประจวบฯจัง จากคุณ : October30th - [ 26 พ.ย. 51 09:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านแล้วเพลินจริงๆค่ะ เหมือนได้ไปเที่ยวเองเลย น้ำตกห้วยยางเป็นสถานที่ที่ไปบ่อยมากค่ะ คห.7 นี่ที่ประจำที่ชอบไปนั่งเล่นเลยค่ะ ดีใจกับ จขกท.นะค่ะที่มีเพื่อนดีๆอยู่เคียงข้าง เหมือนกับเราเลยค่ะ เพื่อน สำหรับเรามีความหมายมากกว่าคนรักใดๆในโลกอ่ะค่ะ จากคุณ : เกรดเอ - [ 26 พ.ย. 51 09:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 39 กระทู้นี้   น่ารักมาก มายค่ะ  อ่านแล้วรู้สึก  มีความสุข   สร้างรอยยิ้มและ ความ ประทับใจ ... นึกถึงสมัย  วัยเยาว์   นั่ง รถ ไฟ ไป เที่ยวกับเพื่อนๆ 20  กว่าคน ..เมื่อ 15 ปีที่แล้ว สถานที่ แห่งนี้  ณ ตรงนี้   ถึงแม้ วันนี้ เพื่อนรัก จะ จากไป ไม่มี วันกลับมา ก็ยัง  คิดถึง ที่นี่เสมอๆ ถ้ำพระยานคร ที่รัก ....ฉันรักเธอ ... ขอเป็นกำลังใจ ให้เจ้าของกระทู้  มีความสดชื่น แจ่มใสเร็วๆ นะค่ะ  มีมิตร  ดีๆ น่าชื่นใจค่ะ .. จากคุณ : honeybfit - [ 26 พ.ย. 51 09:56:45 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านเพลินดีจัง เป็นคนประจวบฯ ค่ะ.. ยังไม่รู้ลึกเท่าเจ้าของกระทู้เลยค่ะ ^^ ขอชมจากใจค่ะ.... ถ่ายรูปสวยจริงๆ ค่ะ ว่างๆ มาเที่ยวอีกนะค่ะ จากคุณ : ลั้นลา~ร่าเริง - [ 26 พ.ย. 51 10:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 26 พ.ย. 51 11:59:10 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คุณแพนเค้กอุ่นๆ - 555 อยากแบ่งครับ แต่หาคนรับไม่ได้ เลยแบ่งให้ครอบครัวกับเพื่อนไปก่อน ขอบคุณมากครับ คุณเยือกแข็ง - เพื่อนกับผมตอนเรียนไม่ชอบหน้ากันเลย แต่พอเรียนจบมาสนิทกันได้ไงก็ไม่รู้ ขอบคุณครับ คุณเม็ดทรายกลางสายหมอก - และเราก็ต้องอยู่กับเพื่อนเมื่อเพื่อนต้องการเช่นกัน ^_' คุณ Picike - หาเวลาชวนเพื่อนไปเที่ยวสิครับ ^^ คุณ KIM HYUN RI - ข้อมูลทั้งหมดหาได้จากอินเตอร์เน็ตครับ ^^ คุณ October30th - ขอบคุณครับ ผมก็อิจฉาคนประจวบฯเหมือนกัน จังหวัดเดียวมีที่เที่ยวครบทุกแบบเลย คุณเกรดเอ - น้ำตกชั้น 2 นั่นสาวๆน่าจะชอบเยอะนะครับ เพราะวันที่ผมไปก็เจอสาวน้อยน่ารักที่ชั้นนั้นเหมือนกัน ^^ คุณ honeybfit - ตอนนี้อายุเยอะแล้วสินะ อิ อิ คุณลั้นลา~ร่าเริง - ขอบคุณครับ ข้อมูลทั้งหมดหาได้จากอินเตอร์เน็ตครับ ประจวบฯยังมีที่เที่ยวอีกเยอะ ถ้ามีโอกาสคงได้กลับไปอีกครั้งครับ คุณ Mr. Fusion - เข้ามาตอบ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 26 พ.ย. 51 13:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สุดยอดไปเลยคะ เเหร่มมากๆ ข้อมูลเเละการเล่าเรื่องยังกะอ่านหนังสือท่องเที่ยว ปรหนังสือระบายความรัก จากคุณ : ใบเตย (Babygiraff) - [ 26 พ.ย. 51 14:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ภาพสวย ข้อมูลแน่น  รายละเอียด ดีจังเลย ไปแค่ 2 วันหนึ่งคืนเอง แต่ได้ไปเยอะจังเลยะค่ะ  พร้อมกับเพื่อนรู้ใจ ทำให้คิดถึงเพื่อนๆ จังเลยค่ะ  ขอบคุณนะค่ะ สำหรับเรื่องดีดี และน่ารักแบบนี จากคุณ : นู๋บี (นู๋บีกะลูกชิ้น) - [ 26 พ.ย. 51 16:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เป็นอีกกระทู้หนึ่ง...ที่น่ารักมาก ภาพสวย การถ่ายทอดเป็นคำพูดที่ให้อารมณ์และความรู้สึกที่ดี                  " PERFECT ค่ะ." จากคุณ : เพลงดาว (รอยรัก) - [ 26 พ.ย. 51 18:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 46 รีวิวมาตรฐาน  ข้อมูลแน่นปึ้ก รูปสวย แถมลงรายละเอียดค่าใช้จ่ายแบบหนังสือคู่มือท่องเที่ยว เอาไปเต็มล้านคะแนนได้เลยค่ะ จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง - [ 26 พ.ย. 51 20:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณใบเตย (Babygiraff) - ขอบคุณครับ ^^ คุณนู๋บีกะลูกชิ้น - ขอบคุณครับ นานๆจะได้ไปกันพร้อมหน้า เลยเที่ยวกันเต็มที่เท่าที่มีแรงครับ ^_' คุณเพลงดาว (รอยรัก) - ขอบคุณมากครับ คุณป้าทุยบ้านทุ่ง - ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 26 พ.ย. 51 23:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ข้อมูลเพียบเลยนะ ^_^ จากคุณ : printcess of the moon - [ 27 พ.ย. 51 18:05:28 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ^___^ อ่านถึงสิบเอ็ดเเล้ว ขอพักไปงีบก่อนนะค่ะ จากคุณ : ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล - [ 1 ธ.ค. 51 08:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ^___^ ทะเลและท้องฟ้าเป็นสีส้มเดียวกัน ได้ไปยืนอยู่จุดนั้น..ก็คงยิ้มทั้งๆที่ขาสั่น จากคุณ : ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 07:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 51 พิมพ์ยังไม่เสร็จเลย...ใครกดส่งเนี๊ย.... -_-'' ต่อๆ... เคยไปอ่าวมะนาวมาครั้งหนึ่ง..... โอเคเลยค่ะ.... กะว่ามีเวลา...จะไปนั่งมองฟ้ามองน้ำที่นั้น สงบดี....หาดก็สวยใช้ได้....น้ำก็สวย.... อื่ม....จบละค่ะ เป็นการเดินทางระยะสั้นๆที่เก็บเกี่ยวได้หลายที่เลยทีเดียว... ชอบความงามของถ้ำนะค่ะ...แต่เป็นคนกลัวการเข้าถ้ำ รู้สีก(ไปเอง)ว่าตัวเองหายใจไม่ออก อึดอัด อยากร้องไห้ เป็นความรู้สึกส่วนตัวค่ะ ^___^'' อาหารน่ากินทั้งนั้นเลย อยากไปก็เพราะสิ่งเนี้ยเเหละค่ะ ฮ่าๆๆ และแล้วก็จบการเดินทางแบบเเฮปปี้เอนดิง....... อื่ม....มองไปรอบๆ หลับตาและลืมตา มองไปรอบๆอีกครั้ง เจอรักที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม....มันใกล้นิดเดียวเอง.... เพียงเเต่เรามองไกลไป..... วันนี้.....มีคนมายื่นความรักให้.....แต่ตัวเองกลับกลัว.... วกมาเรื่องนี้ทีไร.... เหมือนตัวเองยื่นหมุ่นเป็นวงกลมอยู่กับความรู้สึก ทางออกของความสับสนยังไม่คลี่คลายนัก..... ขอบคุณเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังค่ะ ^_______^ จากคุณ : ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 08:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คุณ printcess of the moon - ขอบใจจ๊ะ คุณท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล - หลายครั้งที่เรามองข้ามสิ่งดีๆไปนะครับ บางครั้งก็เพราะตั้งใจและบางครั้งก็ไม่ได้ตั้งใจ การกลัวในสิ่งที่ยังไม่รู้และกลัวที่จะเจ็บปวดเหมือนที่เคยเจ็บไม่ผิดหรอกครับ ขอเพียงอย่ากลัวจนปิดกั้นตัวเองก็พอครับ ไม่แน่นะ วันนึงข้างหน้าคุณอาจจะเข้าถ้ำที่คุณกลัวได้เพราะมีมือของใครคนหนึ่งคอยกุมมือคุณไว้ก็ได้นะ ^^ จากคุณ : ST.Exsodus - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 09:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พึ่งตามมาอ่านตอนแรก เขียนได้ละเอียดมากๆๆๆ จากคุณ : เต่าตัวลาย - [ 2 มี.ค. 52 10:08:10 ]