ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนตัวเรา...ความดีที่ทำเวลาไปเที่ยว  ที่จำได้จนวันนี้คือ ตอนนั้นไปภูกระดึงกับน้องๆที่คณะ ..ไปภูกระดึง ตอนเดินลงจากเขา มีน้องคนนึงเขาเป็น ไฮเปอร์ ( Hyperventilation) น้องเขาเกร็งไปหมดตัว นอนอยู่บนพื้นดิน ที่ร้านขายของที่ซำแคร่ เราเข้าไปช่วยปฐมพยาบาล จนน้องเขานั่งได้ หายใจปกติ ดีใจมากได้ใช้วิชาที่เรียนมา...:) จากคุณ : Sugarbean - [ 3 ธ.ค. 51 20:45:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไปน้ำตกทีลอซู เมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว  พวกเราไปกับบริษัททัวร์ มีไกด์นำทาง แล้วไปเจอน้องกลุ่มนึง เดินทางกันเอง และ หลงป่า และแบกเป้กันหนักมาก ตอนนั้น พวกเรานั่งช้างกันอยู่เพื่อที่จะไปพักกางเต๊นท์ หน้าที่ทำการรักษาพันธ์สัตว์ป่าฯ  น้องจะทิ้งของที่แบกน้ำหนักมาเกิน เพราะล้า พวกเราเลยให้น้องเอาของมาฝากเราบนหลังช้าง ในกลุ่มเรา แล้วให้น้องเดินตัวเปล่า ตาม กลุ่มเราไปเรื่อย ๆ ไปกางเต๊นท์ นอนใกล้ ๆ กัน  เกาะกลุ่มไปให้ถึงน้ำตกด้วยกัน แล้วขากลับค่อยให้เจ้าหน้าที่ แนะนำเส้นทางเดินกลับ    ในทริปเดียวกัน มีแวะหมู่บ้านกระเหรี่ยง ไกด์มีก๋วยเตี๋ยวราดหน้าให้เราหนึ่งหม้อ ไปแวะนั่งกินมื้อเที่ยงในหมู่บ้าน  พอไปถึง ชาวกระเหรี่ยงก็มุงดูชาวกรุงเช่นกัน เราเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง เพื่อดูวิถี ความเป็นอยู่ และ กินข้าวร่วมกัน เราเห็นเค๊ากินน้ำพริก ผักต้ม และ มีเด็ก ๆ นั่งมองก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ตาแป๋ว พวกเราเลยยกราดหน้าให้กระเหรี่ยง แลกกับ ข้าว +น้ำพริก ผักต้ม....... จากคุณ : bussabongkot - [ 3 ธ.ค. 51 21:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณ คุณ bussabongkot ที่มีแชร์ประสบการณ์ดีๆนะคะ เราหวังว่าน้องๆที่เราได้ช่วยเหลือ ต่อไปเวลาเขาไปเที่ยวแล้วเจอคนลำบาก เขาจะช่วยเหลือเพื่อนๆ เหมือนกันนะคะ จากคุณ : Sugarbean - [ 3 ธ.ค. 51 21:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนไปเที่ยวเกาหลี แล้วเข้าไปกินข้าวในร้านขายคิมบับ ที่อินซาดง ซึ่งทั้งร้านไม่มีภาษาอังกฤษเลยแม้แต่คำเดียว เราพอรู้ภาษาเกาหลีบ้าง ก็เลยสั่งอาหารได้ แล้ววิธีสั่งคือ ให้ติ๊กลงในใบสั่งเลยว่าจะเอาอะไร ซึ่งเป็นภาษาเกาหลีล้วนๆ ทีนี้ก็มีนักท่องเที่ยวที่รู้ทีหลังว่า เป็นคนอินโดนีเซีย มานั่งโต๊ะข้างๆ แล้วเค้าก็คุยกันในภาษาเค้า ท่าทางแบบว่า ไม่รู้ว่าจะสั่งอะไร ยังไง เราก็มองๆ เค้า จนเค้าสบตา เราก็ถามว่า ให้ช่วยอะไรมั๊ย เค้าก็บอกว่า ช่วยสั่งอาหารให้หน่อยได้มั๊ย เค้าอ่านภาษาเกาหลีไม่ออก เราก็เลยถามว่าเค้าอยากกินอาหารแบบไหน กินเผ็ดได้ไหม กินเนื้อได้ไหม กินหมูได้ไหม ชอบผักไหม แล้วก็จัดการ ติ๊กๆๆๆ ลงในใบสั่งอาหาร พร้อมเดินไปเอาน้ำให้เสร็จ เพราะเค้าก็ไม่รู้ด้วยว่า ที่เกาหลีนั้น หลายๆ ร้านเค้าให้เดินไปกดน้ำกินเอง ฟรี ตอนหลังคุยกัน ก็ถามว่า มาจากไหน พอเค้ารู้ว่ามาจากไทย เค้าดีใจใหญ่เลย เพราะเค้ามาจากอินโด เพื่อนบ้านเราเอง แล้วเราก็คุยกัน เพราะเราทั้งสองกลุ่ม ต่างก็อยู่เกาหลีกันอีกหลายวัน เลยแลกเบอร์ที่เกาหลีกันไว้ เผื่อมีไรจะได้โทรกันได้ ทีนี้เราบอกเค้าว่า วันต่อไปจะไปเที่ยวสวนสนุก เค้าก็อุตส่าห์โทรมาบอกว่า อย่าไปเลย วันนี้มีพายุเข้า แล้วพายุก็มาจริงๆ หลังจากกลับมาก็คุย MSN กันบ้าง ทีนี้จะไปเที่ยวอินโดบ้างก็สบายละ มีเพื่อนละ เค้าก็เช่นกัน ถ้าจะมาเมืองไทยเราก็รอต้อนรับเต็มที่ จากคุณ : mie-mien - [ 3 ธ.ค. 51 22:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อิ๊อิ๊...  มาคุยกะสาวมอดินแดงมั่ง จำได้เรยยยย  คิดทีไร.....เมื่อยทุกที มาจนถึงวันนี้   ยังนึกออกว่า...  เมื่อยขนาดไหน ขึ้นรถเมล์จากพิดโลกค่ะ   จะไปหาเพื่อนที่ขอนแก่น ตามประสาเด็กเทพ   ....ได้นั่งอยู่แร้วววว มีคุณยายเดินขึ้นมาเกาะตรงที่เรา   พอรถออก...  คุณยายก็เริ่มโยกเยกกก เราก็ลุกให้ยายนั่งแล้วบอกยายว่า..   ผลัดกันนั่งนะยาย แต่น่ากลัวยายจะฟังไทยกลางไม่ค่อยเข้าใจ เราเลยได้นั่งอีกทีนู๊นนนนนนนนนนนนน   เลยชุมแพไปอีกอ่า เกือบจาลงนั่งบนพื้นรถแระ   เมื่อยสุดชีวิต เอิ๊กกกกกกกก จากคุณ : แม่ซากานะ - [ 3 ธ.ค. 51 22:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พี่อิ๋ม .... ช่างเป็นประสบการณ์ ที่เหนื่อยนะ ตาลก็เคยยืนตั้งแต่พิดโลกจนถึงหน้า ม.ขอนแก่น แทบจะเดินลงรถไม่ไหว ขาแข็งไปหมดดดดดด......... ไม่น่ามีคนพิเศษอยู่ไกลๆๆ เล๊ย จากคุณ : Sugarbean - [ 3 ธ.ค. 51 22:36:06 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ mie-mien  เลยได้เพื่อนเที่ยวเพิ่มอีก ...ดีใจด้วยนะคะ จขกท.ก็มีประสบการณ์แบบนี้ เช่นกัน ตอนไปญี่ปุ่น เพื่อนเลยขับรถมาตั้งไกลมาเป็นไกค์พาทัวร์ มิตรภาพไร้พรมแดนจริงๆ จากคุณ : Sugarbean - [ 3 ธ.ค. 51 22:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เคยช่วยฝรั่งที่โดนขโมยของที่ เกาะลันตาค่ะ เมื่อซักประมาณ 10 กว่าปีที่แล้ว ไปเที่ยวเกาะลันตากับครอบครัว (สมัยนั้นมันกันดารมากๆ) แล้วฝรั่งที่พักในรีสอร์ทเดียวกัน เค้าตะโกนขอความช่วยเหลือ ก็เลยออกไปช่วยกันหลายคน สรุป ตามหาขโมยไม่เจอ แต่ตามของมาได้ครบหมด แล้วก็พาเค้าไปแจ้งความ แล้วก็อยู่ช่วยแปลให้ตำรวจด้วย ภูมิใจสุดๆ จากคุณ : ARu - [ 3 ธ.ค. 51 22:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ ^ เป็นประสบการณ์ที่ จขกท. มิสามารถทำได้  ภาษาอังกฤษอ่อนแอ อิอิอิ จากคุณ : Sugarbean - [ 3 ธ.ค. 51 22:48:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนนั้นไปอ่าวน้อยกับเพื่อนค่ะ นังป้าสองคนไปเดินเก็บขยะที่ลอยมาที่หาดกันค่ะ คนนี้มองกันตรึมว่านังป้าสองคนทำอะไรกัน อิอิ จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 3 ธ.ค. 51 23:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เค้ามองด้วยความชื่นชม ป้าทั้งสองค่ะ แต่ละคน มีประสบการณ์ที่ทำให้รู้ว่า   ..............คนดี ยังมีในโลก...เย้++................... จากคุณ : Sugarbean - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 00:28:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าง่ายๆ ก็จะช่วยแม่ค้าแปลให้นักท่องเที่ยวคะ หรือไม่ก็ช่วยเวลานักท่องเที่ยวถามทาง หลังๆ ทำบ่อยๆ ก็เก็บขยะ ตามสถานที่ท่องเที่ยวคะ ล่าสุด ก็ไปเก็บที่ภูกระดึงมา ^^ จากคุณ : Daijobudai - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 11:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอแจมด้วยคนค่ะ ขอเป็นความดีที่เกิดขึ้นระหว่างทำงานได้มั้ยคะ พอดีมี flight ทำจากอเมริกาเข้าญี่ปุ่นค่ะ ได้มีโอกาสช่วยเหลือคนจีนอายุ 80 ปี ที่สื่อสารภาษาจีนได้เพียงอย่างเดียว เนื่องจากมีเราคนเดียวในflight ที่พูดภาษาจีนได้ เลยได้ช่วยคุณปู่คนนั้นกรอกเอกสารเข้าเมือง พอคุณปู่เห็นว่ามีคนเข้าใจคุณปู่ ดูคุณปู่ดีใจมากๆ เลย เลยรู้สึกภูมิใจมากๆค่ะ อ้อ แล้วระหว่างปฏิบัติงาน เราและเพื่อนๆ ก็ช่วยกันเก็บห่วงกระป๋องน้ำอัดลม เบียร์ รวมทั้งฝาพลาสติกน้ำขวด เอาไว้บริจาคทำขาเทียมด้วยค่ะ จากคุณ : cotton kitten - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 12:17:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เคยเมื่อ 4 ปีที่แล้ว กลับจากเวียดนาม มาถึงกรุงเทพสายๆ แล้วละ เราก็กะว่าจะเที่ยวกรุงเทพก่อนกลับบ้านต่างจังหวัด ก็เลยไปหาที่พักแถวๆ สวนสันติชัยปราการ แต่รถแอร์พอตบัส จอดสุดสายที่ถนนข้าวสารก่อน เราเลยแวะกินกาแฟที่ถนนข้าวสาร ก็ไปนั่งที่ร้านกาแฟตอนเช้า ยังไม่ค่อยมีคนเดินเท่าไหร่ เราก็เห็นฝรั่งคนหนึ่ง เราก็ทักทายตามประสาคนชอบคุย ก็นั่งคุยกัน แกบอกว่า มาจากเยอรมัน  อายุก็รุ่นเดียวกับเรานี่แหละ แกบอกว่า เพิ่งกลับจากเกาะพงัน ตังค์หายตอนที่นั่งรถมากรุงเทพ ไม่รุ้ว่าหายตอนไหน แกหลับไม่ได้สติ มาถึงกรุงเทพเค้าก็ปลุกให้ตื่น แกถึงได้รู้ว่าเงินหายไปหมดเลย ขนาดว่ากระเป๋าคาดไว้กับเอว ฝรั่งคนนี้ก็พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงด้วย พี่แกพูดภาษาเยอรมัน ก็เลยลำบากเรื่องการสีือสาร เราก็พอฟังภาษาเยอรมันและพูดได้บ้างนิดหน่อย งู ๆ ปลาๆ  เพราะเคยไปอยู่ที่โน่นมาก่อน เราก็เลยบอกว่า เอางี้ละกัน เราก็เพิ่งมาถึง ยังไม่ได้หาที่พักเลย เดี๋ยวไปพักด้วยกัน ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย มีเมื่อไหร่ค่อยคืน จากนั้นไปแจ้งความเรื่องกระเป๋าหาย เพราะในนั้นมีพาสปอตร์ด้วย และไปเป็นเพื่อนพี่แกที่สถานทูตเยอรมัน เพราะพี่แกไม่มีตังค์จ่ายค่ารถน่ะ ทำเรื่องหลักฐานสำหรับกลับประเทศ โทรไปยกเลิกบัตรเครดิต  และโทรให้แม่พี่แกโอนตังค์มาให้ จัดการคอนเฟิมเรื่องตั๋วเครื่องบิน วันรุ่งขึ้นแม่พี่ก็โอนตังค์มาให้ เราก็ให้เบอร์มือถือเราไปเวลาแม่พี่แกโทรมาก็ให้โทรเข้าเบอร์เราได้เลย เพราะต้องบอกรหัสเวสเทินยูเนี่ยนกับเ  เราก็เที่ยวกรุงเทพ 4 วัน โดยมีหนุ่มเยอรมันเดินตามต้อยๆ เหมือนลูกแหง่เลย พอพี่แกได้ตังค์ที่แม่ส่งมา แกก็จะคืนตังค์ให้เราส่วนที่เราจ่ายให้น่ะ เราก็บอกว่าไม่ต้อง เพราะเราช่วยเพราะอยากช่วย อีกอย่างมันก็ไม่ได้มากมายอะไร พี่แกก็ขอบอกขอบใจมากๆ บอกว่าถ้าไปเยอรมันอีกอย่าลืมแวะหานะ หลังจากนั้นเราก็กลับต่างจังหวัด โดยพี่แกยังอยุ่ต่ออีก 2 วันและบินกลับประเทศเยอรมัน เราก็แลก อีเมล์ ที่อยุ่กัน หลังจากเหตุการณ์นั้น 2 ปีต่อมา เราก็ไปเยอรมัน และนัดเจอกัน ประทับใจมาก ครอบครัว และเพื่อนๆ น่ารักทุกๆ คน ก็พี่แกเล่นเล่าให้ทุกฟังหมดเลยว่ามันน่าประทับใจแค่ไหน เป็นเพื่อนที่ติดต่อกันจนทุกวันนี้เลยค่ะ จากคุณ : SEAPATCHA - [ วันสิ่งแวดล้อมไทย 16:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยนั่งรถไฟฟรีไปหัวหินอ่าค่ะ  คนเยอะมาก พอดีมีคุณยายคนนึงขึ้นมาเลยลุกให้นั่ง  กลัวคุณยายจะเป็นลม   ผ่านไปซักพัก  จะเป็นลมเองซะงั้น  เลยไปแย่งเพื่อนนั่งค่ะ แหะๆๆ จากคุณ : น า รี ส ร า ญ - [ วันพ่อแห่งชาติ 01:26:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านทู้นี้แล้วน้ำตาจะไหล แฮะ sensitive มากไปป่าวว่ะเรา "-  -" จากคุณ : jujuonline - [ วันพ่อแห่งชาติ 14:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นึกตั้งนานมันนึกไม่ออกง่ะ มันเป็นเรื่องอะไรที่เล็ก ๆ น้อย ๆ เลยไม่ค่อยจำ แต่ถ้าไม่นานมานี้ก็ตอนไปเดินเล่นที่บิ๊กซี (เที่ยวรึเปล่าเนี๊ยะ) แล้วได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ ก็เดินไปดู เจอเด็กผู้หญิง อายุประมาณ 3 ขวบ ร้องไห้ใหญ่เลย คนก็มองดูแล้วก็ผ่านไป ก็เลย ชั้นเองก็ได้ เข้าไปถามเด็ก ๆ บอกหาแม่ หาแม่ ก็เลยถามเด็กว่าแม่ชื่ออะไรค่ะ อย่าร้องนะเดี๋ยวน้าพาไปหาแม่ เด็กเค้าก็เงียบนะคะ คงยืนร้องอยู่นาน ไม่มีคนสนใจ แล้วก็จูงพาไปที่ประชาสัมพันธ์ เกือบจะถึงเคาน์เตอร์อยู่แล้ว เด็กหลุดมือค่ะ หันไปอีกทีเด็กวิ่งไปไหน ............ตายแล้วชั้น อ๋อ เค้าวิ่งไปหาแม่ค่ะ แม่เค้ามายืนอยู่ข้าง ๆ เคาน์เตอร์ แต่ทำไมไม่ไปให้ทางประชาสัมพันธ์ประกาศก็ไม่รู้ แต่คิดว่าคงไม่ผิดคน เพราะเด็กเค้าวิ่งไปหาเอง เค้ามากันหลายคน เค้าก็ทำหน้าขอบคุณอยู่ห่าง ๆ ค่ะ แค่นี้แหละค่ะ ความดีเล็ก ๆ แต่คิดว่าถ้าใครทำลูกหายคง จะใจหายมาก จากคุณ : ลูกสมอเรือ - [ วันพ่อแห่งชาติ 17:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เคยนั่งรถออกมาจากลาว เจอฝรั่งผัวเมียคู่นึง เป็นชาวเบลเยี่ยม แบ็คแพคเข้ามาจากเบลเยี่ยม เข้าโปแลนด์ รัสเซีย จีน และลาว นั่งหน้าเครียดมาก ก็เลยดินเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น เค้าบอกว่า ตังค์หมด เนื่องจากในลาวตอนนั้นยังไม่ค่อยมี เอทีเอ็ม เค้าพกบัตรเครดิตกันมา เลยบอกว่าไปไหน เค้าบอกว่า ไปเมืองไทย แล้วบินไปนิวซีแลนด์ ผมเลยบอกกับเค้าว่า ไม่ต้องเครียดผมจะพาเค้าเข้าเมืองไทยเอง โดยชำระค่าโดยสารรถสองแถวให้เค้าคนละ 80 บาทเท่านั้นจากปากเซเข้ามาที่อุบล แล้วจ่ายตังค์เลี้ยงข้าว เสร็จแล้วพาเค้าไปหากดตังค์ที่เอเทีเอ็ม เสร็จพาเค้าไปซื้อตั๋วรถไฟเข้ากรุงเทพพร้อมกัน ระหว่ารอรถไฟออกก็พาเค้าไปเที่ยวที่พิพิธภํณฑ์และเที่ยวรอบเมืองอุบล แล้วพาเค้าไปขึ้นรถไฟและเดินทางเข้ามากทม.ด้วยกัน ต่อจากนั้นพาเค้าไปส่งที่ถนนข้าวสาร ลาจากกันด้วยรอยยิ้มครับ หลังจากนั้น เค้าส่งเมล์มา แล้วส่งตั๋วเครื่องบินชวนไปเที่ยวเบลเยี่ยมบ้านเค้า ผมยังไม่ได้ไปเลย ขอบคุณเค้า ตอนหลังเค้าบินมาเที่ยวเมืองไทยอีก เขาบอกว่าชอบคนไทยมากๆ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรในตอนนั้นนะ เพราะเค้าก้อคนเที่ยวเราก็คนเที่ยวมีอะไรที่ไม่หนักหนาก้อช่วยๆกันไป ตอนนี้รู้สึกดี อยากเล่าสู่กันฟังครับ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 21:13:20 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 19:02:25 จากคุณ : kai natavee (kai natavee) - [ วันพ่อแห่งชาติ 19:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ครั้งนึงช่วงเทศกาลปีใหม่ ไปเที่ยวเชียงใหม่  วันสุดท้ายก่อนจะกลับกทม.  แวะอาบน้ำที่น้ำพุร้อนสันกำแพง พอเสร็จเรียบร้อยกำลังจะออก  ช่วงทุ่มนึงแล้ว  เริ่มมึด และไม่มีคน เจอรถกระบะคันนึงล้อหลังซ้ายตกไหล่ทาง  ขับขึ้นไม่ได้  ต้องยกขึ้นเท่านั้น รถเค้าก็มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นไม่มีแรงยกรถขึ้นได้ พวกผมเลยจอดรถลงไปช่วย ทางรถคนนั้นก็มาขอบคุณกันใหญ่ ดีใจและภูมิใจมากๆครับ จากคุณ : MAD MAN_TO - [ วันพ่อแห่งชาติ 20:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วก็ยิ้ม จากคุณ : เด็กดื้อ (Onnchon) - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:06:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องช่วยบอกทางนี่เจอเรื่อยๆนะ ไม่ใช่เฉพาะตอนไปเที่ยว ในกทมเองก็เจอบ่อยก็ช่วยๆกันไป เวลาไปอุทยานแห่งชาติ จะพยายามไม่ทิ้งขยะ แล้วก็จะเก็บขยะที่อยู่บริเวณที่เราพัก เพราะบางทีไปก็เจอขยะกองโตเลย ดูแล้วไม่น่าชมเท่าไหร่ ยิ่งเห็นรอยขีดเขียน ตามกำแพง/ต้นไม้นี่ยิ่งยากตีมือคนเขียนยิ่งนัก แต่ก็ไม่สามารถทำไรได้   จากคุณ : winki_pinki - [ 6 ธ.ค. 51 12:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อืม ส่วนใหญ่ความดีของเรามักจะเป็นการเป็นล่ามจำเป็นให้คนอื่นเขานั่นแหละค่ะ  ถ้าความดีที่นับว่าใกล้กับการเป็นความดีคือ ตอนไปอินโดนีเซีย ก็บินการูด้า ระหว่างที่เตรียมจะเข้าผ่านตม.ซึ่งต้องยื่นบอร์ดดิ้งพาส เราก็กำลังดูพวกป้าๆลุงๆในทริปเดียวกันกรอกพวกนี้ให้เสร็จ ก็มีสาวไทยคนหนึ่งมากล้าๆกลัวๆถามว่าต้องกรอกอย่างไรเพราะเธอไม่รู้ภาษาอังกฤษเลย เราก็บอกว่าให้หยิบหนังสือเดินทางออกมา กางเทียบเลย กรอกตามที่เขาเขียนไว้มันเกือบๆจะตรงกัน แล้วก็ดูจนเขากรอกใกล้เสร็จ เขาก็น่าสงสารนะคะ คือ จองตั๋วผิดมาลงจาร์กาต้าร์ด้วยความไม่รู้ จริงๆเขาจะไปบาหลี ก็ต้องออกมารอแฟนส่งตั๋วภายในประเทศมาให้ แต่ที่อยากพูดจริงๆคือ ความดีของแต่ละคนที่ได้ทำนั้นบางครั้งอานิสงส์ก็ได้เผื่อแผ่มายังเพื่อนร่วมชาติอย่างเราด้วย ตอนไปญี่ปุ่น จะไปแถวๆพระราชวังหลวงของเขาที่โตเกียวแต่ไปไม่ถูก แล้วจะไปที่ตรงหน้าสภาด้วย ดูแผนที่ก็งงๆ พี่ที่ไปด้วยก็เลยไปถามทางกับสาวคนหนึ่งที่ผ่านมา เธอก็ถามว่ามาจากไหน พอบอกว่าคนไทยเท่านั้นแหละ เธอยิ้มกว้างเลย "ว้าว คนไทย ฉันเคยไปเมืองไทยมา คนไทยใจดี น่ารักมากๆ ชอบ เอ้านี่ค่ะ...." เธออธิบายโน่นนี่เสร็จ แล้วก็บอกว่า "เอางี้ ฉันนั่งไปถึงสถานีนั้นเลยนะ" เรื่องนี้เล็กๆน้อยๆ แต่มันก็เกิดจากความที่เขามีความประทับใจคนไทย ถ้าเขาเจอเรื่องตรงข้ามมานี่คงจะแย่ แล้วตอนนั้นน่ะ rush hour ค่ะ เธอยังหยุดเพื่อให้ข้อมูล แล้วก็นั่งรถไฟไปส่ง แม้เธอก็ต้องผ่านตรงนี้อยู่แล้วแต่มันก็พิเศษมากๆ อยากให้พวกเราทำความดีกันต่อไปค่ะ จากคุณ : kurika - [ 7 ธ.ค. 51 09:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้ามาอีกที มีคนใจดี มาแชร์ประสบการณ์เพียบเลย อ่านแล้วซึ้งมากเลย เห็นด้วยกับคุณ  kurika ค่ะ   ความดีที่เราทำ เป็นอานิสงให้ตัวเราเองเวลาไปเที่ยวมักมีคนช่วยเหลือ และอีกอย่างเขามองคนไทยในแง่ดี .... จากคุณ : Sugarbean - [ 7 ธ.ค. 51 20:10:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นทริปที่ขับรถไปเที่ยวสระบุรีค่ะ ขับรถไปเรื่อย ๆ โดยไม่ได้ตั้งจุดหมายไว้ แค่ตั้งใจจะแวะทำบุญบริจาคหนังสือตามวัดเล็กๆ ต่างๆ ตามรายทางค่ะ ส่วนอีกทริปนึงเป็นทริปทำงานค่ะ มีผู้โดยสารชาวอพยพชั้นแรงงาน มากันเป็นกลุ่มใหญ่มากๆ เราดูแลเค้าอย่างตั้งใจมากไม่ว่าพี่ๆ แอร์บางคนจะดูถูกเค้ายังไง เพราะรู้สึกว่า เค้าเลือกเกิดไม่ได้ ต้องมากันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ อุ้มลูกกะเตงๆทุลักทุเลแบบนี้ ถ้าไม่มีใครดูแลให้ความช่วยเหลืออีกคงแย่ และรู้สึกอึดอัดค่ะ ตอนเครื่อง land เห็นเค้ายิ้มแล้วโบกมือบายๆ ให้ แล้วชื่นใจมากๆ ค่ะ จากคุณ : มิสออลซันเดย์ - [ 8 ธ.ค. 51 11:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เวลาเห็นคนอื่นใช้สายตาดูถูกคนอื่นรู้สึกแย่เนอะ ตอนที่ไปเที่ยว Akihabara กับเพื่อน ตอนนี้เป็นนักศึกษาบ้านๆ ได้ทุนไปญี่ปุ่น พอไปหาซื้อกล้องที่นั่นเจอคนไทย ด้วยความที่ไปเมืองนอกครั้งแรกเลยไปทักคนไทยที่นั่น ป้าแกดูถูกทั้งสายตาและคำพูด ว่าเพื่อนเราว่ามาขายของที่นี่เหรอ ......แป่ว!!! จากคุณ : Sugarbean - [ 8 ธ.ค. 51 20:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ปกติก็ทำความดีอยู่แล้วหากมีโอกาส เลยไม่ค่อยจำนัก (อ้างไปเรื่อย อิๆ) แต่ว่าล่าสุด เจอคนทำดีกับเรา ทำให้เราประทับใจมาก ก็เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปทีลอซู แล้วเราไปเป็นลมที่นั่น มีคนอุ้มเราไปนอนพักที่ม้านั่งตรงที่ทานอาหาร อีกคนเอาผ้าขนหนูมาห่มและช่วยนวดเท้าให้จนเราฟื้น พี่ผู้หญิงอีกคนก็คอยแนะนำวิธีปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับเพื่อนเรา แม้เราจะขอบคุณพวกเค้าเหล่านั้นไปแล้วก็ตาม แต่อยากขออนุญาตใช้พื้นที่นี้เล่าถึงความมีน้ำใจของพวกเค้าแทน ส่วนความดีของตัวเอง ขอกลับไปนึกก่อน แหะๆ จากคุณ : IN (nu_annie_zaa) - [ 11 ธ.ค. 51 21:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เคยพาฝรั่งกลับจากเกาะเสม็ดเข้ากรุงเทพเหมือนกันค่ะ โดนขโมยของในห้องพัก ก็พานั่งรถมา 3คน แล้วก็พามาส่งข้าวสาร นั่งอัดกันมา5ชีวิต ในรถแท๊กซี่หลังจากลงจากรถทัวร์ ไม่มีเงินสักบาทเลย พอถึงข้าวสารแล้ว เขาคงเอาอะไรสักอย่างไปขาย ได้เงินกลับมาเป็นฟ่อนเลย เค้าบอกว่า เค้ารู้สึกแย่มากๆกับที่นั่นแล้วจะไม่กลับไปอีก......ปร่อยยย แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 23:26:50 จากคุณ : ห้องน้ำไปทางไหน - [ 13 ธ.ค. 51 23:26:22 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พาผู้หญิงจีน 1 คน กลับมาจากเกาะสุรินทร์  พามาอยู่บ้านด้วย 5 วัน ใน 5 วันพาเขานั่งเรือไปวัดพระแก้ว ตลาดน้ำ จุตจักร ชวนกินเผ็ด แล้วก็ไปลากน้อง น้อง ที่สื่อสารจีนกลาง(เขาไม่พูดภาษาฝรั่งเลย)ได้ให้ผลัดกันดูแลช่วงที่เราทำงาน  แต่พออยู่กัน 2 คนสนุกสุดเพราะใช้ภาษาใบ้ กะเปิดหนังสือ จิ้ม จิ้ม รุ่นน้อง 3 คนที่ผลัดกันดูแล ( ทั้ง 3คนพูดจีนก็ไม่ได้เก่งมาก ) อยากบอกว่าทุกคนน่ารักนะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 18:37:12 จากคุณ : แม่ดอกทองหลาง....คนชั้นฟ้า - [ 21 ธ.ค. 51 18:36:39 ]