ประสบการณ์ครั้งแรก(และครั้งสุดท้าย)สุดห่วยเหนือคำบรรยายกับแอร์เอเซีย
อยู่อเมริกา ความจริงมีกำหนดต้องเดินทางกลับประเทศไทยสิ้นด้วยพ.ย. แต่ต้องเลื่อนมาเรื่อยๆ เพราะสนามบินปิด
สุดท้ายเมื่อพาลทะมิดเคลื่อนพลออกจากสนามบิน ด้วยความอยากกลับบ้านมาก แต่ไม่รู้ว่าเที่ยวบินต่างประเทศมันจะเริ่มบินเมื่อไหร่
วันที่ 2 ธ.ค. เลยรีบซื้อตั๋วกับ korean air เที่ยว Chicago - Seoul - Phuket ยกเลิกตั๋ว ANA ใบเก่าทิ้งไปเลย
คืนวันนั้น ก็check ในเน็ต โอ้ โชคดี AirAsia บินวันที่ 5 ตอน 9 โมงเช้า ได้กลับบ้านสักที ดีใจสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด
ออกจาก chicago เช้าวันที่ 3 ธันวา ตอนอยู่สนามบินที่ Seoul ลอง log in check ในเว็บ AsiaAsia ดูข้อมูลการจอง ก็ไม่มีบอกว่า cancel flight
ดีใจมากกกก ได้กลับบ้านชัวร์
และแล้ววันที่ 5 ตอนเที่ยงคืนนิดๆ ก็มาถึง phuket โอ้ในทีสุดก็ได้เหยียบแผ่นดินบ้านเกิดสักที นึกว่าจะเข้าประเทศตัวเองไม่ได้แล้ว
ตอนลงเครื่องก็มีคนไทยที่มา flight เดียวกันหาทางกลับกรุงเทพ เพราะไม่ได้จองตั๋วเอาไว้ สรุปพวกพี่ๆ คนไทยก็ขึ้นรถตู้กลับ หัวละ 5 พัน เพราะไม่อยากรอจนเช้า กลัวหา flight ไม่ได้
ส่วนเราจองตั๋ว air asia ไว้ สบายใจนั่งรอ flight อีกแค่ 9 ชั่วโมง ก็ได้กลับบ้านสักที นั่งรอที่สนามบินภูเก็ตเงียบๆ วังเวง น่ากลัวสุดๆ ระหว่างนั่งก็จะมีคนมาคอยถามว่าจะกลับรถตู้ไหม
ด้วยความเงียบวังเวง บวกกับสัมภาระเยอะ เลยนอนไม่หลับไม่นอน จะฝากกระเป๋าก็ไม่ได้ เพราะที่ฝากกระเป๋าปิด ต้องรอจนเช้า
ก็นั่งรอไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึง 7 โมงเช้า ตอนนั้น counter AirAsia มีคนมาเช็คอินเยอะพอควร ก็ต่อแถวไปเช็คอิน ก็ถึงคิวเรา เขาบอกว่า flight 9 โมง ถูก cancelled
ohhhhhh my goddddd ตรูนั่งรอมาตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว เขาก็ถามว่าไม่ได้รับ SMS เหรอ ก็บอกว่าอยู่ อเมริกา เลยไม่ได้รับ
(ตอนก่อนหน้านั้นก็ check flight ตัวเองใน monitor ที่สนามบิน ก็ไม่เห็น ไม่ได้บอกด้วยว่า cancelled ก็ใจเสียหน่อยๆ แล้ว)
ก็เลยงงทำไม่ไม่แจ้งในเว็บ หรือส่ง email มาด้วยฟระ ถ้าคนอยุ่เมืองนอกหรือฝรั่งที่ไม่มีมือถือจะได้รับ SMS ได้ไง ทำไมพวกคุณไม่เมลล์มา เช็ค status การจองก็ไม่บอกบ้าอะไรเลย
ก็เลยถามว่า refund ได้ป่าว จะไปหาสายการบินอื่นบินแล้ว เขาบอกว่า refund ไม่ได้ แต่จะสะสมเป็นเครดิตไว้เพื่อบินกับ airasia เที่ยวหน้า เออ ตรูคงจะบินกับพวกคุณอีกหรอกนะ บัดซบมาก refund ไม่ได้
แล้วสายการบินจะไม่รับผิดชอบไรเลยเหรอ ด้วยความเสียดายเงินเลยถามไปว่าเที่ยวบินที่เร็วสุดกี่โมง เจ้าหน้าที่ Asia เลยบอกว่าบ่ายสาม ก็เลย เออๆ เอาก็ได้วะ นั่งรออีก 6 ชั่วโมง แมร่งถ้าขึ้นรถตู้ตอนเที่ยงคืนกลับกรุงเทพฯจะเร็วกว่านี้อีก
ระหว่างนั้นก็สังเกตเจ้าหน้าที่ AirAsia เฮ้ย ทำไมมันเด็กจังพวกนี้ อายุประมาณ 20 นิดๆ ถึง 20 กลาง ๆ เหมือนเอาเด็กมาฝึกงานเลย คือหาท่าทางคนมีประสบการณ์ไม่ได้สักคน
ตอนที่เขาจะเลื่อน flight ผมเป็น 3 โมงเย็น ก็ทำกันไม่เป็นต้องโยนกันไปโยนกันมา อยู่ตอนนั่นแหละ กว่าจะเปลี่ยนข้อมูลบนคอมพิวเตอร์ได้ โห อึ้งสาดๆ
ผมก็ถามเขาไปว่าตกลงflight 3 โมงเย็นจะเลื่อนไหม เขาก็บอกว่าไม่เลื่อนแน่นอนค่ะ ได้กลับชัวร์ เอออ อย่างน้อยก็ได้กลับบ้านสักที
ฝรั่งที่บินมาจากอเมริกาด้วยกัน โทรไปการบินไทย ได้ flight บ่ายหนึ่ง ราคา 4 พัน เฮ้ยย รู้งี้บินการบินไทยดีกว่า air asia 2300 แต่ต้องจ่ายค่าปรับน้ำหนักกระเป๋าอีกพันกว่าบาท ซึ่งเคี่ยวโคตร ไม่มีผ่อนปรบแม้แต่น้อย
แต่ก็เอาวะ รอก็ได้วะ นั่งรอมาตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว แค่บ่ายสามโมงเย็นเอง!!
หลังจากนั้นมีฝรั่งผู้หญิงคนข้างหลังเรา จะไปเที่ยวเดียวกับเราก็โดนเหมือนกัน เขามี flight บินกลับประเทศตอน 5 โมงเย็น เจ้าหน้าที่ก็ถามผู้หญิงฝรั่งว่าไม่ได้ SMS เหรอ
บ้า เอ๊ยยย แล้วเขาเป็นนักท่องเที่ยวจะมีมือถือได้ไง ไม่แจ้งข่าวทางอื่น เขาหงุดหงิดมาก เหมือนอยากกลับประเทศตัวเองมากๆ ถาม Why....? Why...? Why....? น้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้
เจ้าหน้าที่ AirAsia ก็ตอบปัญหาอะไรเขาไม่ได้เลย ความสามารถด้านการสื่อสารแทบจะไม่มีกันเลยสักคน ภาษาอังกฤษก็อ่ะนะ ไม่ต้องเทียบกับสายการบินอื่น
โห ตรูล่ะกลุ้มแทนฝรั่ง สุดท้ายเจ๊ฝรั่งแกเดินสะบัดออกไปจาก counter ด้วยความหงุดหงิดเลย น่าสงสารมาก อดกลับประเทศตัวเองอีกแล้ว เฮ้ออออ เข้าใจความรู้สึก
แล้วทีสงสัยอีกอย่าง ไอ้สายการบินนี้มันพูด thank you, sorry, ขอบคุณค่ะ, ของโทษค่ะ ไม่เป็นเลยสักคนเหรอ มีปัญหาทั้งวัน ไม่เห็นมีใครพูดกันสักคน ถ้ารู้จักพูดสักนิด ที่หงุดหงิดอยู่มันก็จะดีกว่านี้
ระหว่างนั้นก็นั่งรอไปเรื่อยๆ พยายามข่มตาหลับ ก็นอนไม่หลับ เพราะเสียงดัง + เครียด เหนื่อยโว้ยยย อยากกลับบ้าน
พอบ่าย 1 เข้าแถวไปเช็คอิน มี 4 แถว แถวยาวโคตรๆ ขึ้นเครื่องมาสิบกว่าครั้ง เกิดมายังไม่เคยเห็น แถวเช็คอินยาวขนาดนี้ในชีวิต
ระหว่างยืนรออยู่ก็ไม่แปลกใจเลยทำไมแถวมันยาว ก็มันแทบไม่เคลื่อนเลย คือส่วนมากลูกค้า โดยเฉพาะฝรั่งโวยเรื่องน้ำหนักกระเป๋าให้แค่ 15 kg. แล้วจ่ายค่ากระเป๋าใบละ 100
สรุปแทบทุกคนต้องจ่ายค่าน้ำหนักกระเป๋าเกิน
ไอ้นโยบายนี้มันหลอกรับประทานตังค์ชัดๆ ถึงใครจะบอกว่าเขาเขียนกฎไว้ให้อ่านแล้วก็เถอะ แต่จากความรู้สึกคิดว่ามันมีไว้เพื่อหารายได้โดยแท้จริง
ระหว่างนั้นก็ยืนดูลูกค้าเช็คอินหงุดหงิด โวย อารมณ์เสียไปเรื่อยๆ สนุก + สะใจพอสมควร แต่ก็แอบสงสารเหล่าเจ้าหน้าที่เด็กๆ เหล่านั้นที่แทบ deal กับลูกค้าไม่ได้เลย บางคนเช็คอินเป็น 10 นาที มัวเถียงกับเจ้าหน้าที
เฮ้อออ ไม่รู้จักจ้างคนมีประสบการณ์มาช่วยแก้ปัญหาหน่อยฟระ
ประมาณ 50 นาทีผ่านไป เกิดมาไม่เคยยืนรอเช็คอินนานขนาดนี้เลยนะเนี่ย พอถึงคิวเรา ดีใจมากกกก จะกลับบ้านแล้วโวัยยยยยยย ค่าปรับน้ำหนักกระเป๋าเท่าไหร่ตรูก็ยอมจ่าย
เจ้าหน้าที่บอกว่าคุณอยู่ใน "Stand by" ให้รอ สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เมื่อเช้าเจ้าหน้าที่ก็บอกว่าบ่ายโมงให้เช็คอินได้เลยไงฟระ อยากลากมาเขกหัวทีละคน
หงุดหงิดมาก ก็บอกไปว่า เจ้าหน้าที่เมื่อเช้าเขาเลื่อนมา flight บ่ายสาม บอกว่าได้แน่ ระหว่างนั้นก็ถามโน่นถามนี้ เจ้าหน้าที่เด็กฝึกงานเหล่านั้นก้ตอบไรไม่ได้สักอย่าง แก้ปัญหาไม่ได้สักอย่าง
แล้วก็เจือกไม่รู้ว่าต้องให้รอถึงกี่โมง งงกันไปงงกันมา สุดท้ายต้องไปถามไอ้ตัวหัวหน้าที่ท่าทางประสบการณ์เยอะสุด อายุประมาณ 20 กลางๆ (ไม่รู้ว่าทำงานกันมาถึง 3 ปียังเนี่ย)
สรุปได้ความว่ารอจนบ่าย 2.30 เครื่องออกบ่าย 3 ตอนนั้นแบบว่าหมดอาลัยตายอยากมาก จะได้กลับบ้านป่าววะ เหนื่อยโว้ย เดินทางมาจะ 40 ชั่วโมงแล้ว อยากนอนโว้ยยยย
ถ้าวันนี้ไม่ได้กลับจะเรียกค่าโรงแรมจาก AirAsia ได้ไหมเนี่ย แต่ก็อยู่แล้วว่ามันคงไม่ให้ แค่ตรูจะ refund มันยังไม่ให้ตรูเลย แล้วเหล่า baby staff คงตัดสินใจทำอะไรไม่ได้
อีกอย่าง พวกท่าน ทำตรูทุกข์ระทมขนาดนี้ พวกท่านจะไม่พูดขอโทษตรูสักคำเหรอวะ ถ้าได้ยินคำๆ นี้สักคำ มันคงดีกว่านี้เยอะ
จากนั้นก็ถูกไล่ออกจากแถวไปอย่างหมดอาลัยตายยาก หลังจากต่อคิวมากว่า 50 นาที ยืนดูลูกค้าโวยใส่เจ้าหน้าที่ไปเรื่อยๆ สะใจว่ะ แต่ก็ deal กับลูกค้าไม่ได้เลย
มีคนจีนคนหนึ่งอาละวาดอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง เพราะโดน cancelled flight กลับบ้านไม่ได้ เหล่าเด็กๆ เบบี๋ก็ทำอะไรไม่ได้เลย ภาษาอังกฤษก็อ่ะนะ น่าจะจับส่งเรียน AUA กันให้หมด
แล้วก็เห็นคนไทย 2-3 คนโดนกรณีเดียวกับเรา โดย cancelled flight แล้วจับมาอยู่ใน stand by เหมือนกัน หงุดหงิดกันทุกคน
พอบ่าย 2 ครึ่ง ก็เข้าแถวเช็คอิน พอมาถึงคิวเรา เหล่าหนูๆ ก็ยังไม่แน่ใจว่าเราจะได้ที่หรือเปล่า เราก็เครียด เช็คกันไปเช็คกันมา สุดท้ายก็ได้ จ่ายค่าปรับกระเป๋า เออๆ มรึงจะเอาเท่าไหร่ก็เอาไป
เอาบัตรเครดิตไป รูดๆ ไปซะ เอา boarding pass มาให้ตรูก็พอ
แล้วก็วิ่งไปที่ gate ขึ้นเครื่องเกือบคนสุดท้าย แมร่งงงงงงงงงงง ที่ว่างเยอะ chip หาย แล้วจะจับตรูใส่ stand by ทำไมเนี่ย ให้ตรูเครียดเล่นทำอะไรวะ ตอนแรกนึกว่า flight เต็ม
พอบินมาถึงกรุงเต๊บ ก็รอกระเป๋า ก่อนหน้านั้นน้องมันเคยบอกว่า AirAsia รอกระเป๋าโคตรนาน เอออ นานจริงๆ มีแต่คนยืนเบื่อกันเป็นแถว เกิดมาไม่เคยยืนรอกระเป๋านนานขนานี้ในชีวิตเลย
พอกระเป๋ามาปรบมือกันใหญ่ โคตรขำ เกิดมาไม่เคยเจอ
และแล้วก็ได้กลับบ้านซะที เดินทางเกือบ 48 ชั่วโมง นับตั้งแต่ออกจากบ้านมาที่ chicago เฮ้ออออ
เขียนยาวไปหน่อย และใช้คำไม่สุภาพเยอะ โทษทีครับ แต่มันหงุดหงุดจริงๆ ชาตินี้จะไม่นั่งแมร่งแล้ว AirAsia
ปล. แก้ภาษาให้ soft ลงๆ นิดหนึ่งครับ
แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 51 13:41:18
แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 51 13:32:22
ประสบการณ์ครั้งแรก(และครั้งสุดท้าย)สุดประทับใจ lost chip เหนือคำบรรยายกับแอร์เอเซีย
