 |
"จ่อยเอ๊ย"...."ค้าบลุงกอน"...."เอ็งไปหยิบพร้ามาให้ข้าที"...."จะเอาไปทำไรล่ะค้าบ"...."ข้าจะหักด้ามพร้าด้วยเข่า"
บทสนทนาระหว่าง ลุงกอน กับ หลานจ่อย ฉุกให้คิดอะไรบางอย่าง
สำนวน : หักด้ามพร้าด้วยเข่า
ความหมาย : ทำอะไรรุนแรง ไม่คิดหน้าคิดหลัง เอาแต่ใจ ตัวเอง ทำการด้วยอำนาจไม่สนใจใครที่จะได้รับความเดือดร้อน ...
ผมกำลังคิดว่า สำนวนนี้ น่าจะใช้ได้กับการตัดสินใจทำแผนฟื้นฟูการบินไทยของบอร์ด ที่เมื่ออ่านรายละเอียดแล้วต้องบอกว่า "ไม่ได้เรื่อง ไม่มีความรู้ ความเข้าใจต่อสถานการณ์การบินเลยแม้แต่เสี้ยว"
แต่ความผิดพลาดของบางคน อาจกลายเป็นโอกาสและความได้เปรียบของอีกคน และบางทีกรณีนี้ คนที่ได้เปรียบ อาจจะกำลังนั่งกระติกหัวแม่เท้าซ้าย หัวเราะเยาะเย้ยหยันอยู่ก็เป็นได้
และบางทีคนที่ได้เปรียบคนนั้น อาจจะกำลังจะ "หักด้ามพร้าด้วยเข่า" เช่นเดียวกัน
ก็ในเมื่อสถานการณ์มันสุกงอมเกินกว่าจะอยู่ยั้ง อย่างเดิมอีกต่อไป.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
จ่อย : ไม่เจ็บเหรอลุง อยู่ดีดี ก็จะเอาเข่าไปหักพร้า
ลุงกอน : เจ็บสิวะ ข้าก็คนนา
จ่อย : อ้าวเจ็บแล้วทำทำไม
ลุงกอน : ก็ "แม่แจ่ม" ที่บ้านอยู่ริมห้วยน่ะสิ อยู่ดีดี๊ ก็มาบอกข้าว่า จะไม่ยอมให้ "ตานง" เข้าไปเก็บ "ลำใย" ในที่ของแก
จ่อย : แล้วเรื่องป้าแจ่ม มาเกี่ยวอะไรกะลุง
ลุงกอน : เอ๊ะ ไอ้นี่ ถามจริงเว้ย เกี่ยวดิวะ ข้ออุตส่าห์ไล่ "ตานง" ให้ไปไกลๆ จะได้ไม่ต้องมายุ่งกะสวนของข้ากะของ "ไอ้หม๊าก" จะได้อยู่อย่างเป็นสุขซะที แล้วนี่ เอ็งมานั่งตาโปนถามโน่นถามนี่ วันนี้ไม่ไปทำงานเรอะ
จ่อย : ม่ายอ่ะ วันนี้ไม่มีบิน
ลุงกอน : แล้วทำไมไม่ขอคนขายเค้าล่ะ บิลน่ะ
จ่อย : กร่อยเลยลุง กร่อยเลย บินครับบิน ผมทำงานการบิน ไม่ใช่บิลซื้อของ โหลุง
ลุงกอน : อ้าว ข้าจะไปรู้เรอะ...ว่าแต่ ไม่ได้ทำงานเค้าไม่ไล่เอ็งออกรึไง
จ่อย : กร่อยซ้ำสอง แช่งซะงั้น ก็ไม่รู้สิ รู้แต่บริษัทจะเจ๊งแล้วเนี่ย ไม่เห็นทำไรเลย ประชุมมันทุกวัน ไม่รู้ประชุมอะไร อีกหน่อย จ่อย จะจัดประชุมเพลิงให้ซะเลย
ลุงกอน : งั้นเอ็งต้องไปบอก หลวงตาล่วงหน้านานๆ นะเว้ยเฮ้ย ช่วงนี้ที่วัดงานชุก
จ่อย : นี่ลุง จ่อยขอถามหน่อย
ลุงกอน : ตอบได้
จ่อย : ทุกเรื่อง
ลุงกอน : ตอบได้
จ่อย : วันนี้วันอะไร
ลุงกอน : อาจจะเป็นวันตายของเอ็ง ถ้ายังขืนให้ข้าเป็นอับดุลต่อไป
จ่อย : โห ไรว้า ล้อเล่นแค่นี้ จ่อยจะถามว่า แล้วไม ป้าแจ่ม ไม่ยอมให้ "ตานง" เข้าไปแล้วล่ะ ก็วันก่อนจ่อยเห็น "ป้าแจ่ม" แกก็ไปบอกคนในตลาดว่า ถ้า "ตานง" จะมาก็ไม่ขัดข้อง
ลุงกอน : ข้าก็ได้ยินมาเช่นเจ้านั่นแหล่ะ
จ่อย : แล้วไหงเปลี่ยนใจ หรือป้าแจ่มเป็นคนสองใจ
ลุงจอน : (ร้องเพลง) บางทีเธอดึงดัน บางทีเธอดื้อรั้น สุดจะเหลือทน เธอทำจนกังวล เธอก่อความสับสน ให้กับหัวใจ ให้ใจมันร้อนรน ร้อนรุ่มเหมือนสุมไฟ เกือบทำกันเสียคน ไม่ห่วงไม่สนใจไม่ดูแล.....
จ่อย : ขอบคุณครับลุงจ่อยเข้าใจมากเลย...โอ๊ย นี่ถามต้องการคำตอบนะนี่ ยังจะมาร้องเพลงอีก
ลุงกอน : อ้าว ไอ้นี่ ลามแล้วไง คนเค้าหัวใจดีมีดนตรีกาล โชว์พลังหน่อยก็ไม่ได้
จ่อย : ผมไม่ได้ลาม ผมจบ มสธ. มา ลุงเข้าใจผิดแล้วล่ะ
ลุงกอน (พลิกตัวหันหน้ามาที่หลานรัก พร้อมขยับขาข้างขวาอันทรงพลังมาวางตรงหน้าหลาน) : จ่อยหลานลุง
จ่อย : คับลุงกอนที่น่ารักของจ่อย
ลุงกอน : เอ็งลองมองดูซิเออ ว่าที่เอ็งเห็นคืออะไร ดูให้ดีดีนะ
จ่อย (ก้มลงมองที่เท้าของลุงกอน) : ไหน ไร จ่อยไม่รู้ จ่อยยังไม่ได้รับรายงาน
ลุงกอน : เอ็งดูดีดีนะ ที่เอ็งเห็น ไม่ใช่ ส้มโอ นะหลานเอ๊ย แต่มันคือ ส้นTeen ของข้า และมันอาจจะย้ายที่ไปอยู่บนหน้าเอ็งก็ได้ ถ้ายังไม่หยุด กวนTeen
จ่อย : แหมลุงก็ จ่อย....
ลุงกอน : ข้าไม่ได้ชื่อก็ ข้าชื่อกอน
จ่อย : ค้าบ จ่อยล้อเล่นน่า อย่าเครียด แล้วว่าไงเนี่ย จ่อยจะได้รู้มั้ยเรื่องป้าแจ่ม
ลุงกอน : อย่าจ่อย ข้าขอร้อง เอาล่ะในเมื่อเอ็งอยากรู้ข้าจะเล่าให้ฟัง ว่าทำไม แม่แจ่ม เค้าถึงไม่ยอมให้ "ตานง" ไปตัดลำใยในสวน และทำไมข้าต้องมา "หักด้ามพร้าด้วยเข่าทั้งๆ ที่เป็นเก๊า" ให้เจ้าได้ฟัง......
จ่อย : แป๊บนะลุง เดี๋ยวจ่อยไปหาหมอน หาผ้าห่มมานอนฟัง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~....................อยู่ดีดี ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก จ่อยต้องวิ่งฝ่าสายฝนกลับไปที่บ้านซึ่งอยู่ห่างไปหลายร้อยกิโล เพื่อไปเอา ที่นอน หมอน มุ้ง มานั่งฟังเรื่องราวจากลุงกอน เหมือนเช่นทุกๆ สัปดาห์ จ่อยช่างเป็นคนที่กล้าหาญจริงๆ
จากคุณ :
เด็กคน  
- [
4 ก.พ. 52 13:52:19
]
|
|
|
|
|
|
