ความคิดเห็นที่ 1 ตามแผนที่ผมวางไว้สำหรับการเดินทางท่องเที่ยวแบกเป้ 10วัน คือ วันที่1 เช้าบินไป Hanoi  บ่ายเดินเล่นรอบ Old Quarter ตลาดดงซวน (Dong Xuan ) โบสถ์เซนต์โจเซฟ วันที่2 ไป Tam Coc Cave / Ngo Dong River ตอนเช้า แล้วกลับมานั่ง Sleeper Bus ไป Hoi An วันที่3 ถึง HoiAnบ่าย  เที่ยว5สถานที่ ทานอาหารเย็นที่ ร้าน Trung Bac วันที่4 นั่งรถกลับไป Hue ผ่าน Marble Mountain Hai Van Passs Langco beach อาหารเที่ยง Lac Thanh Restaurant   เดินเที่ยว นครจักรพรรดิ (Imperial Enclosure)Imperial Citadel  ตลาดดองบา Dong ba Market   อาหารเย็น  AN BINH GARDEN Restaurant วันที่5 ไปทริป Bach Ma - Do Quyen waterfall วันที6 นั่งเครื่องไปถึงโฮจิมินห์ ตอนเช้า บ่ายสวนถ่าวกัมเวียน (Thao Cam Vien)   ตลาดบินถั่น (Ben Thanh Market) แวะทานอาหารเย็นที่ตลาดบินถั่น วันที่7 ไปทริป Cu Chi ครึ่งวัน บ่าย นั่งรถไปดาลัด  ผ่าน  BaoLoc pass  Bao Loc Town Tea   วันที่8 ไปทริป 1day Trip   La Nga Lake Floating houses Mulberry plantation Cracy Home Lam Yy Ni Pagaoda Dalat Flower garden Valley of Love and Railway Station Lake of Sight King Bao Dai’s Summer Palace Prenn waterfall Domain de Marie Church Dalat Historical Village วันที่9 เหมา Taxi เก็บตก ดาลัด วันที่10 เช้านั่งรถกลับถึงโฮจิมินห์ไซ่ง่อน บ่ายหาที่ฝากกระเป๋า แล้วไป  จัตุรัสโฮจิมินห์ (Tran Nguyen Hai Statue) โรงละคร (Opera House) โบสถ์นอร์ทเธอดาม (Notre Dame Cathedral) ไปรษณีย์กลางโฮจิมินห์ (Main Post Office) แวะ ตลาดบินถั่น ก่อนกลับ กรุงเทพไฟลท์ ทุ่มครึ่ง มาดูกันครับ ว่ามันสุดท้ายมันจะเพี้ยนจากที่วางไว้ขนาดไหน จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในที่สุด วันนั้นก็มาถึง 20 กพ พวกเรานัดเจอกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ 8โมงเช้า เครื่องออก 10.30 แต่เจ็ดโมงครึ่ง พี่วัด(นามสมมุติ) ก็โทรมาบอกว่ารออยู่ที่สนามบินแล้ว ส่วนน้องพุด(นามสมมุติ) ก็มาจะถึงเช่นกัน ในขณะที่ผมเพิ่งออกจากบ้าน 555  นี่เป็นการไปเวียดนาม ครั้งที่2ของผม แต่เป็นครั้งแรกของพวกเราในการไปผจญภัยกันเอง ซึ่งพี่วัด และน้องพุฒ ไม่เคยไป ทุกคนทำท่าเหมือนจะฝากความหวังไว้กับผม เอาแล้วสิ.... พวกเราเอาสัมพาระขึ้นไป check –in แล้วโหลดเข้าท้องเครื่อง รับ บอร์ดเดอร์มา ผมก็งงเอ๊ะเดี่ยวนี้ แอร์เอเชียมีการบุ๊ค ที่นั่งแล้วเหรอ เลยไปถามเจ้า หน้าที่แสนสวย เธอบอกว่า เพิ่งเปลี่ยนระบบจาก แย่งกันนั่ง เป็น บุ๊คที่นั่ง เมื่อวันที่ 18 กพ 51 ที่ผ่านมานี่เอง  ทำให้ขายที่นั่งราคาพิเศษได้อีก จากนั้นเราไปทานอาหารในสนามบินก่อน ซึ่ง พี่วัด สั่งผัดไทย แต่มันพอกินแล้วมันเพี้ยน มันไม่ใช่ผัดไทย นี่เมืองไทยนะ อาหาร รสเพี้ยนตั้งแต่สนามบินเลยเหรอเนี่ย  จานละ เกือบ200 เอาครับดีกว่าหิวบนเครื่อง ด้วยความนอนใจที่ได้ตั๋ว fix ที่นั่ง เราก็ค่อยๆกิน แล้วค่อยไปขึ้นเครื่อง 555 ผลก็วิ่งตาเหลือก 3คนสุดท้ายของเที่ยวบินนั้นพอดี ความตื่นเต้นเริ่มขึ้นแล้ว ที่สุวรรณภูมิ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 00:09:32 จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เครื่องออกแล้ว นั่งไปสักพักก็ถึงสนามบินนอยไป ที่ฮานอย สนามบินเล็กนิดเดียว เหมือนสนามบิน ต่างจังหวัดบ้านเราจากข้อมูลที่ได้มา เมื่อลงแล้วให้แลกเงินนิดหน่อยจะโดนชาร์จ 2$ แล้วไปแลกต่อในเมืองจะได้เรทดีกว่า  เราเลยเดินออกมาและมองเชคอัตราแลกเงิน เรทดีทีเดียว  17471 ด่อง /1Usd  แลกกันคนละ 100x3 Usd  ก็ได้ ประมาณ 5ล้าน2แสน กว่าๆ  ไม่เห็นโดนชาร์จ 2$ เหมือนข้อมูลที่ได้เลย  เราขอเป็น ใบละ 5หมื่นทั้งหมด เพราะใช้ง่ายจ่ายคล่อง  ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทอนเท่าไหร่ ถ้าโดนโกงก็คงน้องใบละ 5หมื่น มูลค่าประมาณ แบ้งร้อยเราดีๆนี่เองครับ ส่วนใครที่คิดจะเอาเงินบาทไปซื้อของที่เวียดนาม ผมไม่แนะนำครับ เพราะเรตที่ได้แค่ 400ด่อง / 1บาท เวลาแลกคืน ต้องเอาด่องไปแลก 500 ด่อง/1บาท ขาดทุนไป 25 % ทีเดียว สู้ เอา$ไปแลกไม่ได้ 17471 และแลกคืนที่ 17450 ต่างกันไม่ถึง 0.3% พอคิดกลับจากด่อง เป็น $ เป็นบาท ได้เกือบ 500ด่อง / 1 บาท  สรุปเราใช้ Usd ครับ ก่อนไป Old Quarter ต้องหา SimCard มาใส่มือถือเราก่อน หน้าประตูก่อนออกสนามบิน มีซุ้ม ให้บริการ Sim Card อยู่ ไม่กี่ซุ้ม เราเข้าไปคุยทันที เพราะคิดว่าถ้าออกจากสนามบินคงหา คนเวียดคุยภาษาอังกฤษได้ยาก พวกเราเลือก Sim cardไม่ถูกครับ เพราะมีหลายค่าย เลยให้คนขาย เลือกให้  ผมกับน้องพุฒไม่มีปัญหาครับ ใส่ซิมแล้วใช้ได้เลย แต่พี่วัด ให้ htc ทันสมัยซะ เจ้าหน้าที่เวียด งงเลยครับ กดไม่เป็น ระบบไม่ตอบรับ เปลี่ยนใหม่ไปหลายอัน แต่สุดท้ายก็ใช้ได้ครับ เราซื้อ ซิมของ vinaphone ที่ 5หมื่นด่อง ใส่แล้วโทร 900 จากนั้นจะได้โบนัส 110000  รวมเป็น แสนหกด่อง  แต่พี่วัดท่าจะใช้เลยให้ผมบอกกับเจ้าหน้าที่ว่า เติมเงินเพิ่มอีกคนละแสน ปรากฏว่า แทนที่จะได้รวม แสนห้า บวกโบนัส เรากลับได้ ทั้งหมดหนึ่งแสนถ้วน กับโบนัสอีก130000 ทุกคนเตรียมจะออกจากสนามบิน แต่ผมกลับเอะใจ และทักท้วง ก่อนว่า เอาเงินผมไปคนละแสนห้า ทำไมได้เงินต้นแค่ หนึ่งแสน คนขายเธอบอกว่า นี่ไง เงินต้น หนึ่งแสน รวมกับโบนัสอีกแสนสาม รวม 2แสนสาม เยอะกว่าที่ซื้อแสนห้า  ผมท้วงกลับว่า โบนัสคือโบนัส ตอนแรกซื้อ ห้าหมื่นยังได้ เงินต้น 5หมื่นเลย เติมเงินอีกแสน ต้องได้เงินต้นแสนห้าไม่ใช่หนึ่งแสน เธอก็ค่อยเติมอีก 5หมื่นให้เรา ทุกคน เป็นเงินต้นแสนห้า และโบนัสก็เพิ่มขึ้นมาอีก จากแสนสามเป็นแสนห้าครับ  สรุปว่าผมเกือบโดนฟันใช่ไหม???? จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:11:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องซิมการ์ด สรุปว่า ซื้อใหม่เลยทุกครั้งที่โทรหมดจะดีสุดครับ เพราะซื้อ 5หมื่น ได้โบนัส แสนหนึ่ง  แต่เติมเงิน 1แสน ได้โบนัสแค่4หมื่นกว่า  เอง  ไม่ว่าซื้อของค่ายไหน ซื้อใส่แล้วโทร 900 เรียกระบบ ก่อน1ครั้ง จากนั้นสัก 2 นาที เชคยอดเงินได้ โดยกดโทร  *101#   จะได้รับ sms แจ้งยอดทั้งเงินต้นและโบนัส แต่ถ้าใช้ซิมของ viettel โทร900 เซทอัพก่อน เหมือนกัน แต่โทร *101#  แล้วเห็นแต่เงินต้นไม่ต้องตกใจว่าไม่ได้โบนัส ให้โทร *102# จะแจ้งยอดโบนัสครับ หลังจากรอดจากการถูกฟัน ซิมการ์ด จากสาวน้อยหน้าตาน่ารักมาแล้ว จะเข้า Old Quarter ยังไงดี  ถ้าจะไม่ให้ถูกฟันและง่ายสุดๆ คือ minibus ครับ ตอนแรกเราคิดว่าเป็นของ Vietnam Airline ตามข้อมูล ค่าโดยสารคนละ2$ แต่พอออกจากหน้าสนามบินเดินเลี้ยวขวาเดินเลยพวก แท๊กซี่ไปหน่อยเดียว เจอป้ายเหลืองๆ เขียนว่า minibus ห้อยอยู่ป้ายหนึ่ง สักพักมีรถบัสมาจอด แต่สกรีนที่รถว่า JetStar Airline เลยเข้าไปถาม สรุปว่าเป็นรถสีส้มคันนี้แหละครับ คนละแค่2หมื่นห้าพันด่อง ประมาณ 50บาทเอง ถูกกว่าที่ได้ข้อมูลมาอีก นั่งแป๊บเดียว ถึง OldQuater แล้วครับ รถมาจอดที่ไหนสักแห่งใกล้ OldQuater พอลงรถเท่านั้นแหละ พี่เวียดก็ถาโถมเข้ามาหาพวกเรา แนะนำโรงแรม พร้อมบอกว่า โรงแรมที่เราจะไปไม่ดีห่วยสารพัด โรงแรมของเขาดีกว่า แล้วเดินตาม  มาไกลพอสมควร เราบอกว่า มีแล้วๆ ตลอด จนเห็นว่าคงไม่อุดหนุนแล้วก็เดินหนีไป  แล้วเราก็เรียก Taxi ของ mai lin เหมาไปเลยครับ 2$ ประมาณ 34800 ด่อง วัดใจกัน ถ้าถึงก่อน  taxi กำไรไป บอกว่าไปโรงแรม AsiaQueen แล้วเอาแผนที่ ที่พริ้นท์มาให้ taxi ดู  ที่เลือกโรงแรมนี้ เพราะเห็นรีวิวในเวป asiarooms.com มีแต่คนชมว่าดีตั้ง30กว่ารีวิว ปรากฏว่าไปถึงจริง โรงแรมไม่อยู่ติดถนนครับ อยู่ในซอกอีกทีต้องเดินเข้าไปนิดหน่อย  รถtaxi ที่เรานั่งไปดันหาไม่เจอต้องวน2-3รอบ และถามทางด้วย เสียงบีบแตรหนวกหูตลอดทาง แต่เราไม่สน เหมาแล้วนี่ครับ สุดท้ายถึงหน้าซอยโรงแรมวิ่งไป 31xxx แท็กซี่จอดแล้วแต่ขอเพิ่มอีก 1$ บอกว่าวิ่งวน  น้องพุฒ เลยโวยเลยครับ ว่า วิ่งมาแค่ 31xxx เอง 2$น่ะมัน 348xx นะ  ยังไงก็กำไรอยู่ ไม่ให้เพิ่มแน่ แล้วเราก็เอากระเป๋าลากเข้าโรงแรมเลย ถึงหน้าโรงแรม AsiaQueen มีพนักงานออกมาต้อนรับ เธอพูดภาษาอังกฤษได้ดีทีเดียว เราบอกว่าต้องการ 1room  that have 3 single beds  เธอบอกว่ามีสิ แล้วพาเราไปดูห้อง เดินขาลากพอสมควรเพราะขึ้นถึงชั้น 4 และบันไดแคบมาก 7$/person   3คน ก็ 21$ ห้องดูใช้ได้ครับ พักแค่ คืนเดียว  เราตกลงเอาห้องนี้เลย เพราะข้อมูลในเวปที่ได้มามัน 30$ แสดงว่าเดิน walk-in นี่ถูกกว่า จอง online จริงนะครับ   เราเอากระเป๋าวาง เอาพาสปอร์ต3เล่มให้กับ reception แล้วออกไปตลุยกัน ต้องรีบทำเวลาครับเพราะตามแพลนที่วางไว้ มีเวลาถึงคืนนี้ พรุ่งนี้ก็จะไป Tam Coc แล้ว แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 11:28:08 จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:14:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราเดินออกมาหน้าโรงแรม พร้อมกับแผนที่ซึ่งผมได้เตรียมไว้  แต่ผมมันเฟอะฟะ เลยเอาแผนที่ส่งให้น้องพุฒ ซึ่งดูจะว่องไวกว่า ให้รับหน้าที่เป็น Navigator ไป ซึ่ง น้องพุฒ ก็ทำได้ดีมาก ครับ  เราเลี้ยวไปเจอ แบ๋งหมี่ มีสาวเวียดหน้าตาน่ารัก 2คน ช่างเจรจา เป็นคนขาย ก็คุยเล่น เลยสั่งมากินคนละอัน  เธอบอกว่าราคาอันละ 15000  ประมาณ 30 บาท รู้สึกว่าจะคุยสนุกมึนๆ ไม่ต่อสักคำ เอามา3อัน กินแล้วก็ไม่ค่อยอร่อยเลยครับ (ที่น่าเจ็บใจคือ วันที่เราแวะมาไซ่ง่อน แบ๋งหมี่แบบนี้ หน้าSinhCafe ติดป้ายขายอยู่ 6พัน เองเราถึงรู้ว่า วันแรก พวกกรู โดนซะและ เสน่ห์สาวเวียด ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ สรุปได้ว่า แบ๋งหมี่ไม่มีราคาแน่นอนครับ ขึ้นอยู่กับใส้  ใส้หนังหมู 6พันหรือ12บาท ใส้ออมเลต ไข่เจียว 8พัน หรือ16บาท ใส้เนื้อหมูแดง 1หมื่น หรือ20บาทครับ ) แล้วผมก็มานึกได้ว่าลืมให้โรงแรมเขียนรายละเอียดการจองห้องและราคาที่เราจองไว้ เราเดินต่อมาเจอเฝอ พี่วัดนั่งก่อนเพื่อนเลย ผิดคาดมาก เพราะคิดว่าแกดูหรูๆ คงจะนั่งยองๆข้างถนนไม่ได้ แต่แกนั่งก่อนเลยครับ สั่งแล้วเราก็สั่งเฝอไก่ มากินคนละชาม ไม่รู้เฝออะไร น้ำซุปต้มด้วยหน่อไม้ ซึ่งผมไม่ชอบแต่ สั่งแล้วก็กินไปครับ ชามละ 20000 หรือ40บาท น่าจะโดนฟัน ส่วนวิธีคิดเงินเป็นเงินบาท ให้เอาศูนย์3ตัวหลังออก แล้วคูณ2ครับ  จ่ายแล้วเซ็งครับ ไม่อร่อยมา2อย่างแล้วนะ  เดินชมเมืองแล้วกัน แล้วแวะไปหา Sinh Café ด้วย ได้ข่าวว่าSinhของปลอมเยอะมาก ซึ่งก็เยอะจริงๆ ทุกร้านติดป้าย Sinh Café หมด  ผมก็เอาที่อยู่ที่ได้จาก website คือ 52 Luong Ngoc Quyen street, Hoan Kiem Dist (Sinhcafe office)  มาดูแล้วส่งให้ น้องพุฒไปหา เดี๋ยวเดียว ก็ไปถึงถนน Luong Ngoc Quyen street  แล้วเราก็เจอ Sinh Café ใน Office ของSinh Café  จะมี Travel Book แจกฟรี ซึ่งจะพิมพ์อย่างสวยงาม ภาษาอังกฤษ จีน ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น เล่มละภาษา ในเล่มจะมีทริปต่างๆ และที่อยู่สำนักงานแต่ละแห่งทั่วประเทศ ครับ  ผมแน่ใจว่าที่นี่แหละ Sinh Café ของแท้แน่ๆ เลยจองทริป TamCoc-Hualu 3คนที่นี่  รถออกตอนเช้า 19$ พร้อมทั้งจอง Sleeper Bus ไปฮอยอัน ติดที่ว่า ถ้ารถ จาก TamCoc กลับมาไม่ทัน6โมง ผมก็จะตกรถ Sleeper Bus ทันที เลยถามเจ้าหน้าที่ Sinh ซึ่งเขาก็บอกว่าน่าจะทันแต่ ผมตัดสินใจว่าถ้ากลับมาไม่ทันต้องนอน Hanoi อีกวัน ผมตัด HoiAn ทิ้ง ไปเที่ยวHueแทน และให้เจ้าหน้าที่เขาบุ๊กรถแค่ Hanoi-Hue14$ และบอกว่า ถ้ามาทันค่อยเพิ่มตั๋วจาก Hue – HoiAn 3$ เพิ่มทีหลังแล้วกัน ทั้งหมด 33$x3เป็น 99$ ผมเลยถามว่าถ้าจ่ายเป็นด่องล่ะ 1,520,000 ผมคำนวณแล้วถูกกว่าใช้ Usd แฮะ 99$x17480 มันได้ 1,730,250 ถูกกว่าประมาณ 2แสน ก็ 400บาทเลยครับ อย่าลืมนะครับ ซื้อทัวร์  จ่ายโรงแรม หรือซื้อของ พยายามซื้อเป็น ด่อง จะถูกกว่า จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ... แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 00:22:04 จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากนั้น เราก็เดินเตร่ ไปตามถนน ซอกซอยต่างๆ แล้วโผล่ออกมาบริเวณทะเลสาบ พอดี พวกเราตัดสินใจไม่ดูหุ่นกระบอกน้ำครับ พี่วัดถามผมว่าหุ่นกระบอกน้ำเป็นยังไง ผมบอกไปว่า ถ้าจะดูวัฒนธรรมก็น่าดูครับ แต่ถ้าเคยดู หุ่นกระบอกไทยโจหลุ่ย แล้วคิดว่า หุ่นกระบอกน้ำมันจะเจ๋ง ก็อย่าดูเลยครับ มันเทียบกันไม่ได้  หน้ามือกับหลังเท้า  เท่านั้นแหละ พี่วัดกับน้องพุฒ ก็บอกว่าไม่ดูและ ข้ามถนนไปทะเลสาบเลยดีกว่า ข้ามไปเจอวัดหงอกเซิน กับสะพานไม้ เริ่มจะมืดแล้ว แต่แล้วสิ่งที่น่าสนใจก็คือ หนุ่มๆสาวๆ เริ่มมานั่งนัวเนียกัน อยู่ริมสระ ทีละคู่สองคู่ เห็นแล้ว อืมมม..  เราเดินไปเรื่อยๆชมวิวๆไป จนถึงอีกฟากของสระน้ำมีห้างสรรพสินค้าอยู่ เลยเข้าไปเชคราคาสินค้ากันหน่อย  ปรากฏว่า น้ำแร่ ขวดเล็ก 4000ด่อง ขวดใหญ่ 8000 ด่อง ส่วนสินค้าอื่นๆ ในห้าง ราคาพอๆกับบ้านเรา  เลยซื้อน้ำแร่ และจะเดินกลับ ยังไม่ทันไรแค่ออกจากห้างข้ามถนนมา เจอร้านโชวห่วย ติดราคาน้ำเปล่าขวดเล็กไว้ 8000 ขวดใหญ่ 15000 เอากับเขาสิครับ  ดังนั้นถ้าจะซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคทั่วไป ขอเชิญที่ซุปเปอร์มาร์เกต ที่มีราคาติดอยู่นะครับ จากนั้นเราเดินกลับมาจนถึงวัดหงอกเซิน ทุกคนต่างเมื่อย และต้องการพักขา แต่ปรึกษากันแล้วว่าเอาของไปทิ้งที่โรงแรมแล้ว ไปหาร้านกาแฟแจ๋วๆ นั่งเล่นกันดีกว่า พอถึงโรงแรมแล้วออกมาอีกที ผมเลยแวะซื้อเป้ ที่ร้านใกล้ๆหุ่นกระบอกน้ำ พอคนขายรู้ว่าเราเป็นคนไทย ก็บอกว่า 400บาท เอ๊ะ รับเงินบาทด้วยแฮะ ผมต่อ 250บาท สุดท้ายได้เป้ไปที่ 300 บาท ควักเงินไทยให้เลยครับ เดินต่อเจอหมวก Cap Nike และอีกหลายยี่ห้อ สวยทีเดียว คนขายบอกใบละแสน พอรู้ว่าเราคนไทย บอกว่าใบละ150 บาท เอ๊ะทำไมถูกลง ผมเลยบอกไปว่า 3ใบ 250 เอาก็เอาไม่เอาก็ไม่เอา ไม่ยอมให้ครับ แต่พอเราทำท่าจะเดินจากไป แกวิ่งมาเอาถุงใส่หมวก3ใบคล้องแขนเราเลย 555 แล้วน้องพุฒก็กระซิบบอกผมทีหลังว่า พี่ๆ ตอนอยู่หน้าสนามบิน มีคนมาขายหมวดดาวแดงผม 4ใบ100บาทน่ะ ฟังแล้วเซ็งครับพี่น้องถึงจะเป็นหมวกดาวแดงก็เถอะ แล้วเราก็โผล่มาเจอตลาดกลางคืนครับ เหมือนที่ฮ่องกง มีของขายตลอดแนวถนน เป็น walk street ระหว่างทาง พี่วัดเจอเสื้อกีฬาAdidas ClimaCool เข้าให้ที่แกใส่อยู่มันตัวละ 3000 พอแกถาม แม่ค้าบอกว่า 200พันด่อง คิดเป็นเงินไทยก็ 400 แกตาวาวเลยครับ บอกให้ผมช่วยต่อ ผมเลยบอกไปว่า 100พันด่อง แม่ค้าเมินครับ ไม่เอาก็ไม่เอาเราก็เดินออก พี่วัดแกดูอยากได้มาก เหมือนจะตำหนิผมในใจ ว่าต่อหนักเกิน (ยังหรอกครับวันสุดท้ายเจอถูกกว่า) เราเดินดูเพลินๆ  ไปเรื่อยๆ จนสุดทาง อ้าวสุดทางที่ตลาดดองซวนนี่เอง น้องพุฒปวดขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว เราเลยพักกันที่ข้างตลาด เห็นมีร้านขายอาหารเป็นล๊อกๆ แล้วมีคนนั่งกินกันเยอะแยะ เป็นหม้อไฟก็มี เลยตัดสินใจสั่งหม้อไฟ Hot Pot มา1ชุด ที่ราคา 2แสน มีเส้นมาม่าแห้ง กับเส้นก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็ก ส่วนไก่ เป็นไก่ต้มแล้วสับกันตรงนั้นเอามาใส่จานให้ต้มอีกรอบ ในชุดจานมีเครื่องในเนื้อปลาก็หั่นขวางเลยครับไม่ได้เป็นชิ้นๆสวยงามเหมือน บ้านเรา ส่วนน้ำจิ้ม เป็นผงอะไรไม่รู้ผสมกับผงชูรส แล้วก็มีมะนาวส้ม เหมือนส้มจี๊ด ให้เราบีบใส่ ถือเป็นมื้อที่อร่อยมื้อแรก ครับค่าเสียหาย หม้อไฟ 2แสน น้ำกระป๋อง10000 น้ำเปล่า 5000x2 ขวด กินเสร็จ ฝนก็ตกลงมาเป็นละอองเล็กๆ เหมือนจะไม่เปียกครับ แต่มันชื้นและหนาวมาก เราเลยเดินกลับโรงแรมเพื่อพักผ่อน ปรากฏว่าแอร์ไม่เย็นครับ ผมเริ่มคิดถึงพี่ผมซึ่งบอกว่า โรงแรมมีอุปกรณ์ให้ทุกอย่างแต่ใช้ไม่ได้สักอย่าง แต่สุดท้ายเราพบว่า รีโมทมันสลับกับห้องข้างๆ พอเปลี่ยนอันมันก็เย็นใช้ได้ เป็นอันหมดวันแรกไปอย่างเหน็ดเหนื่อย ยังเหลืออีก 9วันครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 วันที่2 พวกเราตื่นแต่เช้าเพราะต้องมารอขึ้นรถไป Tam Coc แต่เช้าที่ Sinh Café  เลยตัดสินใจทานฝากกระเป๋าไว้ที่ Sinh Café Office และทานอาหารเช้าที่ร้านตรงข้าม Sinh Café สั่งเบอร์เกอร์ไก่มา 3จาน ซึ่งผมว่าอร่อยกว่า แมคโดนัล ประมาณว่า พอๆกับเบอร์เกอร์คิงได้ ราคาจานละ 68พันด่อง เป็นบาท ก็คูณ2 เอาครับ แล้วรถตู้ก็มารับเราครับ พร้อมกับฝรั่งเต็มคันรถ ทั้งหมดประมาณ 12คน  รถวิ่งไปกลางทางแวะให้เราลงที่ร้านกาแฟ ขายของที่ระลึก ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ไปต่อ จนถึงวัด Hualu ซึ่งผมและเพื่อนๆไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ พาลทำให้ไม่อยากไป สุสานที่ Hue อีกด้วย แต่ High light อยู่ที่ TamCoc  อดเปรี้ยวไว้กินหวาน แล้วกันครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รถออกไปถึง TamCoc เที่ยงตรงพอดี และพาเราไปทานอาหารที่ร้านหน้าท่าเรือ อาหารมีผักกับเปาะเปี๊ยทอด ข้าวเหมือนข้าวตกเกรด น้ำกระป๋องละ8000ขาย15000 ครับ ทานเสร็จ เราก็ไปที่ท่าเรือ แล้วนั่ง ไปกลับ 3ชม ตื่นตาตื่นใจ ในความงาม และพลังตีนของฝีพาย ซึ่งเราได้ข้อมูลจาก web board มาแล้วว่า ก๊อกแรกแม่ค้าจะมาขายของ แล้วให้เราซื้อน้ำกระป๋องให้คนพาย ก๊อก2 คนพายจะพายไปกลางทาง แล้วขายของเราราคาแพง ก๊อก3 ใกล้ถึงฝั่งคนพายจะขอทิปเรา เมื่อรู้เช่นนี้แล้วเราจะแก้ปัญหายังไงดีครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:29:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พอพายเรือไปสุดทางแม่ค้าก็พายมาเทียบเรือตามสเตป เราก็ซื้อผลไม้ปอกกับแม่ค้า2ถุง 30บาท จากนั้นแม่ค้าก็บอกให้เราซื้อน้ำกระป๋องให้คนพาย พวกเราตัดสินใจ ทิปให้คนพายตรงนั้นเลย 50พันด่อง ประมาณ100บาท  โดยถามคนพายว่า จะเอาน้ำหรือเอาทิป ถ้าเอาน้ำ ก็อดทิป ถ้าเอาทิปก็ซื้อน้ำเอาเอง คนพายตัดสินใจเอาทิป  แล้วก็พายพาเรากลับไปชมธรรมชาติต่ออย่างสุขใจ สบายใจเราด้วยครับ กลางทาง คนขายจะขายของ เราบอกว่า ให้ทิปไปแล้ว ไม่ซื้อของแล้วนะ เค้าก็ไม่ว่าอะไรครับ  เราเลยได้ดื่มด่ำกับธรรมชาติต่อ จนถึงท่าเรือ ประมาณบ่าย3โมง ขึ้นฝั่งล้างหน้าแล้วนั่งรถกลับไป Old Quarter เพื่อต่อรถ Sleeper Busไป HoiAn จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พวกเรากลับมาถึง Sinh ก่อนเวลาที่รถ Sleeper Bus ออกครึ่งชั่วโมง เลยตัดสินใจทานอาหารที่ร้านเดิมซึ่งก็อร่อยเหมือนเดิมครับ คราวนี้เราพบกับสาวจีนคนหนึ่ง เธอมาคนเดียวครับ ท่าทางห้าวพอตัว แล้ว เจ้าหน้าที่Sinh ก็จัดการพาพวกเรานั่ง Taxi ไปส่งที่ รถSleeper Bus หน้า Sinh Office อีกที่หนึ่งครับ  พอรถมาจอดเราก็ขึ้นไปบนรถ Sleeper Bus ซึ่งจะต้องถอดรองเท้าใส่ถุงและเอาขึ้นไปครับ ปรากฏว่า คราวนี้เจอสาวอีกคน หน้าตาน่ารักมากครับ ผมเห็นเธออ่านหนังสือพิมพ์ภาษาจีน อยู่ก็อยากจะทักทาย แต่เอ๊ะมีหนุ่มอีกคนมาด้วย ท่าทางของชายหนุ่มเหมือนยากูซ่ามาก หน้าตาดุดัน ตัวใหญ่ หน้าแก่กว่าวัย  ผมลองนึกว่าเอ๊ะ เป็นพ่อหรือเป็นแฟนของสาวเจ้านะ  เพราะดูชายหนุ่มไม่ใส่ใจผู้หญิงเลย บางทีพูดเสียงแข็งใส่ด้วยซ้ำ พอใกล้เช้า วันที่3ของการเดินทาง ผมได้โอกาสเลยแกล้งเข้าไปนั่งคุยกับ หนุ่มใหญ่รายนี้ดู ปรากฏว่าไม่ใช่คนจีนครับ เป็นมาเลเซีย แล้วแกรีบชี้ไปที่สาวเจ้าแล้วบอกว่า my wife เมียผม มาฮันนีมูน เซ็งเลยครับ โชคดีนะเนี่ยที่ไม่ได้เข้าทางผู้หญิงก่อน  ไม่งั้นเป็นเรื่อง พอถึง Hue รถจอดที่ Sinh Café  เราก็เอาตั๋วไป HoiAn ไปยื่น ปรากฏว่า เจ้าหน้าที่บอกว่า 13.30 ให้มาขึ้นรถ   เฮ้ยยยยย... ไรกัน แบบนี้ผิดแผนสิ เราวางแผนไว้ว่าจะถึง HoiAn บ่าย ถ้าออกบ่ายครึ่ง ก็ถึงเกือบ 4โมงเย็นน่ะสิ อุ๊แม่เจ้า.... ความผิดพลาดเกิดขึ้นแล้ว ทำไงดี.. จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:35:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สาวจีนคนเดิมที่เราเจอก็เข้ามา จะไป HoiAn เหมือนกันครับ เลยได้โอกาสทักทายนิดหน่อยเป็นเพื่อนร่วมทาง จากนั้นปรึกษากันแล้วผมเลยเปลี่ยนแผน เป็นเที่ยว Hue ทันทีเดี๋ยวนั้นเลยครับ ครึ่งวันเช้าก่อนเที่ยง ตัดอุทยาน Bachma ออก แล้วไปเพิ่มพักฮอยอันเป็น2วันแทน  ตกลงกันได้ เราก็เดินไปเลยครับ เห็นสะพาน Trung Tien อยู่ข้างหน้า เดินข้ามง่ายๆ แต่เอาเข้าจริงๆ แดดร้อนมาก พอข้ามมาได้ พี่วัด บอกเลยครับ  Taxi เถอะไม่ไหว ทุกคน Ok ครับ นั่ง Taxi ไปเริ่มที่ 12พันด่อง เชิงสะพานเราเห็น TrungTien Plaza ครับ แล้วรถก็พาเรามาหน้าพระราชวัง ใกล้มากเดินได้แต่จะเดินทำไมครับ 24 บาทเอง เรายังต้องเดินอีก8วันครับ พวกเราเข้าไป โดยเสียค่าเข้า คนละ 55พันด่อง  เดินไปข้างในใหญ่โตพอสมควร มีทั้งที่สร้างใหม่ และ บูรณะ แต่ถ้าคุณเคยไป Forbidden Palace ที่ปักกิ่งมา มันยิ่งใหญ่กว่านี้มากครับ พวกเราเลยเฉยๆ เดินๆไป เจอสองผัวเมียมาเลเซียอีก ผัวยากูซ่าเมียน่ารัก เฮ้อออ... จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แดดร้อนมาก น้ำหมดเป็นขวดๆ เดินไปชั่วโมงกว่าๆ พวกเราเลยตัดสินใจ ว่าไปห้าง TrungTien Plaza ดีกว่า แล้วเราก็ออกมาเรียก Taxi ไปครับ จ่ายไป 15พันด่อง ห้างเล็กมากมีแค่2ชั้น เราขึ้นไป เจอ Fast Food เข้าให้ ป้ายบอกว่า จานละ 12พันด่อง  แสดงว่าเป็นราคาพื้นฐานที่นี่ แต่เราไม่รู้ว่าระบบซื้อข้าวที่นี่เป็นไง เลยแลกไปคนละ 20พันด่อง ได้ตั๋ว กระดาษมาใบเดียวเหมือนออกมาจาก ATM พิมพ์ว่า 20000 เอาไปแลกข้าว แล้วที่นี่ไม่ทอนซะด้วย เลยต้องกินข้าว 12พันด่องในราคา 20พันด่องแทน ด้านข้างเคาท์เตอร์มีชานมไข่มุกอยู่ ขายเราที่ราคา ถ้วยละ 18พันด่อง ครับ พริ้นใบเสร็จให้เรียบร้อยเลยครับ  รสชาติดีครับเหมือนบ้านเรา แล้วเราก็ลงมาชั้นล่าง กัน น้องพุฒบอกว่าอยากดู KFC เวียดนาม  พอมาถึงไม่มีคนนั่งแฮะ คนที่นี่ไม่ชอบ KFC แน่เลย ต่อต้านไอ้กันมั๊ง เห็นมีแต่ร้านเชนจากเกาหลี  เราเลยเดินไปข้างๆห้าง มีตลาด คิดว่าคงเป็นตลาดดองซวน แต่จวนได้เวลาเต็มทีเราเลยต้องเรียก Taxi กลับ Sinh Café ก่อน ปรากฏว่า รถข้ามสะพาน Trung Tien กลับไม่ได้ครับ หลังเที่ยงกลายเป็น วันเวย์ ต้องไปอ้อมอีกสะพานหนึ่ง เสียค่ารถไป 20พันด่อง รถกลับมาถึงเร็วกว่าที่คาด มีเวลาว่างอีกเกือบครึ่งชั่วโมง เลยไปซื้อตั๋วเครื่องบิน Hue-Saigon ผมไปเชคไฟลท์กับพี่วัด ส่วนน้องพุฒไปรอที่Sinh เราเจอ Jetstar ก่อน ถามได้ความว่า วันที่25กพ ไม่มีเที่ยวบิน เพราะเต็มหมด มีแต่ 26 กพ   อ้าว.... แล้ว24ล่ะ  24ก็เต็ม   จากนั้นแวะไปเชคกับ Vietnam Airline ที่อยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่ ปรากฏว่า 25กพ เต็มส่วน 24 กับ 26มีตั๋วรอบ ทุ่มครึ่ง   โอยยยทำไงเนี่ย ผิดแผนอีกแล้ว เจ้าหน้าที่สายการบิน บอกว่า มีอีกทางคือ มีตั๋ว Danang-Saigon รอบ 7.30Pm ราคา70$  เราเลยขอปรึกษากันก่อน แต่วกกลับไป Jet Star ถามตั๋ว Danang-Saigon ทาง Jet Star บอกว่ามีรอบ 5.30Pm ราคา 49$  ถูกกว่าคนละ21$ เลยจองทันที 3ที่นั่ง เซฟไป2พันกว่าบาท มองนาฬิกา เหลืออีก10นาที เราก็เร่งเจ้าหน้าที่ Agent ให้เร็วๆ ตรูไม่อยากตกรถ เพราะรถจะออกจาก Hue ไป HoiAn แล้ว  เราต้องวางแผนการเดินทางใหม่หมดอีกแล้ว 555 โดยจะไม่กลับมา Hue อีกแล้ว เพราะไม่ต้องย้อนไปย้อนมา เอาเวลาเดินทางนั่งรถ มาเที่ยวดีกว่า เราจะไปพัก HoiAn กัน2คืนไปเลย  แล้ว น้องพุฒก็โทรมาบอกว่ารถจะออกแล้ว รีบมาด่วน ทีนี้แหละ พอได้ตั๋ว ก็วิ่งจ้ำอ้าว จนถึง Sinh Office หอบแฮ็กๆ อยู่พักใหญ่ ขึ้นไปนั่งบนรถ เจอ2ผัวเมียชาวมาเลย์ กับสาวใหญ่ชาวจีนอีกแล้ว 555 รอตั้งนานจนหายเหนื่อย รถก็ไม่เห็นออกซะที ให้เราิวิ่งซะตับแลบ รู้งี้ค่อยๆเดินก็ได้ จนบ่าย2 รถค่อยออกแวะดานัง ทำให้เรารู้ว่า Sinh Office Danang อยู่ที่ถนนติดริมทะเล และยังเห็น Airline Office อีกหลายตึกใน Danang ซึ่งก็เป็นข้อมูลที่ดี เพราะเราต้องกลับมาที่ Danang เพื่อขึ้นเครื่องไป Saigon ครับ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 16:52:20 จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:42:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กว่าจะถึงฮอยอัน ปาเข้าไป 16.30 เราลงจากรถ แล้วเห็นสาวจีนคนเดิมเอากระเป๋าใต้ท้องรถแล้วตกใจ ครับ มันคือ เป้ Backpack ขนาดใหญ่ ขยายแล้ว สูงประมาณ 1.50 เมตร ยาวงอๆ เหมือนใส้กรอก เราเลยเรียกเจ๊แกว่า เจ๊เป้ใส้กรอก ครับ เจ๊แก เชี่ยวมาก  แบกเป้เข้าไปที่ Sinh Office HoiAn ฝากไว้ แล้วเอาเป้เล็กขนาด 55ลิตร แบกออกมา ดูแล้วเตรียมตัวมาอย่างดี แล้วผมก็เดินเข้ามาพอดีจะจองรถจาก Saigon-Dalat แกเลยถามว่าพักที่ไหน ผมเอาใบที่พิมพ์จากเนตมาให้ดู แกเข้าใจว่า จอง online ผมบอกว่าไม่ใช่ แค่พิมพ์มาเฉยๆ ห้อง3คน ห้องละ30$ แต่ walk in จะได้ถูกกว่านี้มาก จากนั้น แกก็เดิน พึดจ้ำพึดหายไปเลย   พวกเรายังงงๆ กับสถานที่ พอจองตั๋วรถเสร็จ เลยถามเจ้าหน้าที่ Sinh เค้าบอกว่าโรงแรม AnHoi ที่จะไปอยู่ที่ไหน แล้วเรียก Taxi ไป ปรากฏว่าพอไปถึงโรงแรม เห็นเจ๊เป้ใส้กรอกเดินมาพอดี เดินไวมาก คนอะไรก็ไม่รู้ แล้วแกก็เข้าไปถามตอนเราจ่ายค่าTaxi พอผมเข้าไปถามโรงแรมบอกว่า เต็มครับ เราก็เดินออกมาแบบ ทำไงดีวะ จะพักที่ไหนวันนี้  เดินออกมาเห็นเจ๊แกเดินย้อนกลับมากับฝรั่ง แล้วแกก็ชี้มาที่พวกเรา  เราตะโกนสวนไปบอกว่า Full พร้อมกันกับเจ๊เลย แล้วแกก็หัวเราะก๊ากๆๆๆๆ แบบสะใจ มาก ทั้งๆที่แกเองก็ยังหาที่พักไม่ได้  เสียหน้ามากครับ แต่ก็ฮาดี จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เราเลยลากกระเป๋าตามเจ๊แกไปพักนึง พี่วัดบอกว่าไม่ไหวว่ะ นึ่จะมึดแล้ว  มีแผนยังไงมั่ง โรงแรมสำรองมีมั๊ย ผมเตรียมข้อมูลมา3โรงแรม เลยเรียก Taxi อีกที บอกให้ไป HoiAn Lotus Hotel คนเวียดเรียกว่า โฮยอันลูตุ๊ด เป็นโรงแรม3ดาว ราคาคืนละ 55$ ก็เอาแล้ว นอนแพงก็ได้  ถึงโรงแรม เราก็ถามหา 3 Single Beds พนักงานสาว ตอบฉะฉานว่า มี  จะพาไปดูห้อง ดูแล้วก็ ok แต่มีกลิ่นอับมาก ผมถามเธอว่า มีห้องอื่นไหม เธอบอกว่า ไม่มี ที่นี่มีห้องนี้ห้องเดียว ที่มี 3เตียง พอทนได้ เดี๋ยวเปิดแอร์คงหายอับ เลยกลับมา บอกว่า จะพัก 2คืน แต่พี่วัดบอกว่า คืนเดียวก่อน เผื่อไม่ดีจะได้เปลี่ยนได้  พนักงานสาวคนเดิมทำหน้าไม่ค่อยดี เสียงพูดเริ่มแย่ เราส่งพาสปอร์ตให้ แล้วเข้าห้องพัก ปรากฏว่า แอร์ไม่เย็นครับ เปิดมาเป็นชั่วโมงก็ไม่เย็น เลยโทรไปแจ้ง พนักงานสาวคนเดินก็เข้ามาที่ห้อง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้สุดท้าย บอกว่าจะเปลี่ยนห้องให้เราถ้าอีกชั่วโมงยังไม่เย็น อ้าว.... แล้วเมื่อกี้บอกว่าทั้งโรงแรมมีห้อง3เตียงห้องเดียว เอ๊ะยังไงกันนี่  แต่เรามันง่ายๆ ให้โอกาสแก้ตัว เราเลยไปกินข้าวเย็นกันก่อน ที่ร้านอาหารของโรงแรม ในเมนูบอกว่า ชุด9$ สั่งขั้นต่ำ2ชุด มีตั้ง 7รายการ ดูเยอะดี 315บาท น่าจะคุ้ม โอเค เอามา3ชุดเลยไม่ต้องแย่งกัน ปรากฏว่า มาจริงครับ แต่ใส่รวมกันมา มีเปาะเปี๊ยทอด 6อัน(คนละ2) มีซุป3ถ้วย มีไอ้โน่นโอ้นี่ อย่างละนิดอย่างละหน่อย ดูแล้วไม่สมราคาเลยครับ สั่ง3คนรวมกันบวกน้ำดื่มตก พันกว่า บ้านเรากินกันพุงกางเลย นี่พวกผมคงโดนฟันแน่ๆ แต่เอาแล้วละ หิวจนตาลาย พวกผมก็ทานกันจนหมด ทีนี้ออกไปหน้าโรงแรม ก็มืดมิด เพราะโรงแรม อยู่ค่อนมาทางหาดเก๋าได๋ ห่างจากชายหาดแค่ 1กม เท่านั้นเอง เราข้ามถนนไปคุยกับแม่ค้า กะว่าจะซื้อน้ำดื่ม อ้าว ขวดใหญ่ ราคา 15000 เลยนะ เท่าโรงแรมเลย แล้วจะออกมาซื้อแบกไปทำไมกัน ว่าแล้วก็เดินกลับโรงแรม .......ห้องไม่เย็นเหมือนเดิม ผมโทรไปบอกเจ้าหน้าที่อีกว่าแอร์ไม่เย็น ทีนี้โทรศัพท์เสียอีก  ก็เลยให้เราเปลี่ยนห้องใหม่ไปห้องถัดไป แอร์ไม่เย็นเหมือนห้องแรกอีกแล้วครับ รอ 15นาที จนแน่ใจว่ามันไม่เย็นแล้วแน่ๆ พนักงานก็โดยเฉพาะ Reception บอกว่า ตอนนี้ดึกแล้ว หาช่างไม่ได้ ต้องรอเช้า ........อ้าว แทนที่จะแก้ปัญหาให้ลูกค้า หรือ offer อะไรก็ได้ ให้ลูกค้ารู้สึกไม่แย่ไปกว่านี้ ดันพูดเหมือนไม่รับผิดชอบ งี้มีโวยสิครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปรากฏว่าสักพักมีช่างประจำโรงแรมประเภท สารพัดช่างก็มาที่ห้อง สุดท้ายก็แก้ไม่ได้ ก็ให้เราเปลี่ยนห้องอีก เป็นห้องที่3 ดูนาฬิกา 21.00 แล้วเรายังง่วนอยู่กับห้องไม่เย็นครับ เลยต้องบอกเค้าไปว่า ให้ดูที่คอล์ยร้อน ข้างนอก ถ้ามันเย็น มันจะมีหยดน้ำมาเกาะแล้วหยดๆๆๆ แต่ห้องที่ผ่านมา รวมทั้งห้องที่เข้ามาใหม่ มันไม่มี ดูห้องอื่นดิ มันหยดกันทั้งนั้น ห้องที่เลือกมาให้นี่แอร์เสียทั้งหมดเลยนี่หว่า ได้3ดาวมาได้ไงฟระ  ไม่มีตารางตรวจเชค อุปกรณ์ก่อนให้บริการเลยเหรอไง ผมบอกมันว่า สมควรที่จะเรียกช่างแอร์มาตรวจเชคแอร์ทุกห้องที่มีในโรงแรมเลยนะ  แต่แล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้ครับ เพราะมันเกือบ4ทุ่มแล้ว จะไปหาโรงแรมก็ไม่ไหว คงต้องยอมนอนไปก่อน หยวนครับ ถึงจะไม่พอใจก็ตาม สัก10นาทีได้ ช่างคนเดิมวิ่งมาเรียกผมไปอีกห้อง แต่มันเป็นห้องทวิน คือมีเตียงเดี่ยว2เตียง แล้วเปิดแอร์ให้ดู ชี้ว่ามีน้ำหยด ผมก็เอามือไปรับลมหน้าเครื่องแอร์ เฮ้ย เย็น นี่หว่า    ผมบอกเลย Very Good  แต่มันแคบ ใส่ได้แค่ 2เตียง แต่เราต้องการ3เตียงทำไง  ผมกลับไปบอกพี่วัดและน้องพุฒ ว่ามีอีกห้องที่แอร์เย็นแต่เป็นห้องทวิน  ก็กรูกันมาเลยครับ ดีใจกันมาก ช่างก็โทรไปบอก Reception แต่เราได้ยินเค้าคุยกันเป็นภาษาเวียด เหมือนทะเลาะกัน เดาได้เลยว่า Reception คงต่อว่าช่าง ว่าเสือกไปหาห้องใหม่ทำไม ลูกค้ายอมจำนน ทนพักห้องนั้นไปแล้ว  แต่ช่างไม่ยอม แล้วเราก็แก้ปัญหาโดย น้องพุฒยอมนอนพื้น แต่ให้ไปลากเตียง เดี่ยวอีกห้องมายัดตรงกลางระหว่างเตียงเดี่ยว 2เตียง  ทุลักทุเลมากครับ เกิดมาไม่เคยเจอ โรงแรมไหนที่ต้องให้ลูกค้า มาแบกเตียงนอน เข้าห้อง ก็เจอที่นี่แหละครับ ทำให้เรารู้ว่า เตียงคุณภาพห่วยมาก เป็นฟองน้ำ เจาะรูพรุน เชียว แล้วคืนนั้นก็ผ่านไป ได้นอนห้องแอร์สมใจ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วันที่4 พอตื่นเช้าเราเตรียมเปลี่ยนโรงแรมเลยครับ  เก็บของเรียบร้อย ใจเย็นๆ ออกไปเช่ารถจักรยานก่อน ข้อมูลที่ได้คือ 15พันด่อง แต่โรงแรมเรียกเรา 2$ต่อคัน เอามา3คันเลยครับ ขี้เกียจแล้ว เราวางแผนว่าจะถึบไป หาดเก๋าได๋ เพราะห่างจากโรงแรมแค่ 1กม  แต่เอาเข้าจริงๆน่าจะประมาณ 2กม ได้ หาดสวยดีครับ ยังเป็นหาดใหม่ในสายตาผม คือเป็นหาดที่ไม่มีสิ่งก่อสร้างมาปนเปื้อน ไม่มีร่มแล้วเก้าอี้ กลาดเกลื่อนเหมือนบางแสนหรือ หัวหิน  และแล้วก็มีรีสอร์ทมาตั้งที่หาด อยู่1แห่ง ครับ เราเลยแวะเข้าไปที่ริมหาดตรงบริเวณพื้นที่ของรีสอร์ท สวยดีครับ  อีกสัก2-3ปี คงจะเปลี่ยนไปอีกเยอะทีเดียว ขี่วนไปมาสักพักก็ถีบจักรยานกลับครับ  เพราะเราต้องไปเชคเอ้าท์ แล้วไปหาโรงแรมในตัวเมือง HoiAn  ระหว่างทางพี่วัด เกิดอยากกินกาแฟขึ้นมา เลยแวะร้านข้างทาง เอาจักรยานจอด แล้วเข้าไป คนขายพูดภาษาอังกฤษไม่ได้อีก ทำไง สั่ง Vietnam Black Coffee มา 1 ที่ ราคา 5000เองครับ มาเลยครับ กาแฟพี่เวียด มาไม่ถึงครึ่งแก้ว อย่างข้น กับน้ำชาอีกแก้ว กินไงฟระเนี่ย ไม่เคยเจอ  พี่วัดลองชิมดู  โหยยยย ขมขึ้นปรื๊ดถึงสมองเลยครับดื่มน้ำตามแทบไม่ทัน  ไม่ไหวๆ กาแฟอะไรฟระเนี่ย แต่มองไปโต๊ะข้างๆก็กินแบบนี้หมดครับ  ผมสั่ง Pepsi ส่วนน้องพุฒสั่งน้ำอะไรแปลกๆ มาลองดื่มดู สรุปมันคือเกลือแร่ครับ จ่ายไป 20พันด่อง เองครับ แล้วเราก็ขี่จักรยานกลับโรงแรม ถึงโรงแรม แล้วเราก็ไปเอากระเป๋ามา Check-Out  เจอช่างแอร์ กำลังไล่เติมน้ำยาแอร์ทุกห้องอยู่เลยครับ เจ้าหน้าที่ Reception อีกคน บอกว่าอยากให้เราอยู่ต่อ ขอโทษสำหรับความผิดพลาด จะไม่เกิดขึ้นอีก ถึงผมไม่อยากอยู่แล้ว แต่ผมเป็นคนขี้เกรงใจ เลยโกหกไปว่า เรามีแผนจะไปไซ่ง่อนเย็นนี้  เจ้าหน้าที่ Reception เลยบอกว่า ถ้างั้น ฝากกระเป๋าไว้ที่นี่ แล้วจะเรียก Taxi ให้ ซึ่งผมก็บอกว่าไม่ต้องเรามีรถแล้ว ทางโรงแรมเลยลดราคาให้เรา 2$ จาก 55$ เป็น 53$ ซึ่งก็ไม่ช่วยให้พวกเรารู้สึกดีขึ้นเท่าไหร่ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 00:58:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฝากกระเป๋า รับพาสปอร์ตคืนแล้วพวกเรา เรียก Taxi กลับไปที่โรงแรม An Hoi อีกครั้งครับ คราวนี้น่าจะมีห้อง เพราะตอนกลางคืนผมเห็นรถทัวร์ฝรั่งเต็มคัน พอเช้าผมก็เห็นพวกฝรั่ง Check-Out กันหมด มิน่าแหละ โรงแรมลูตุ๊ด ถึงได้เสียงอ่อนเสียงหวาน จะให้อยู่อีกคืน  ถึงโรงแรม An Hoi ผมก็เข้าไปถาม ว่ามีห้องว่างไหม คราวนี้มีครับ เป็นเตียงคู่ 1เตียง เตียงเดี่ยวอีก1 ราคาห้อง22$ + อาหารเช้าอีกคนละ1$ เป็น 25$ …..ขอดูห้องเลยครับ  ห้องกว้างขวาง แอร์เย็นฉ่ำ ห้องน้ำใหม่เอี่ยม แต่การออกแบบไฟต้องปรับปรุงครับ เพราะวางเตียงเดี่ยวหันหาห้องน้ำ เตียงคู่ติดตู้เสื้อผ้า ดันเป็นกระจกเงา กลางคืนนอนน่ากลัวครับ ถ้าหันไปเจออะไรในกระจกเงา กึ๋ย ที่สำคัญดันเอาหลอดฟลูออเรสเซน ยาวๆ ขาวๆ 18watt มาติดข้างกำแพง ดูแล้วเหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา ดูน่าขำมาก แต่ภาพรวม ok ไม่มีดาวไม่มีสระน้ำ แต่ดีกว่า โรงแรมลูตุ๊ด 3ดาว 55$ มากๆ สรุปเราให้ผ่านครับ จองด้วยพาสปอร์ต เหมือนเดิม จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เราเลยเดินเล่นในเมืองเชคราคาสินค้า ไปเรื่อยๆ และแวะ ร้าน Cao Lao Trung Bac ด้วยครับ อาหารราคานักท่องเที่ยว รสชาติใช้ได้ครับ ตอนเราเข้ามาที่ร้านไม่มีคนสักโต๊ะ เรานั่งทานไป แป๊บเดียวคนเดินผ่าน เห็นเรานั่งก็เข้ามานั่ง จนเต็มไปหมด ทั้งญี่ปุ่น ฝรั่ง หัวแดงหัวดำ ไม่เข้าใจเลย พอไม่นั่งก็ไม่มีคน พอเห็นคนนั่งก็แห่กันเข้ามา ตลกดีครับคนเรา เสร็จจากมื้อเที่ยง เราไปฝั่งตรงข้ามร้าน Trung Bac เป็นร้านแลกเงิน เชคแล้ว ได้อัตรา บาทละ 400ด่อง กับ 1Usd ละ 17000ด่อง ให้เรทแย่กว่าธนาคารมาก แต่เราไม่มีเงินติดตัวแล้ว เลยแลกก่อน 100 Usd  แล้วก็เดินเที่ยวต่อ  พวกเราสรุปว่าจะไม่ซื้อตั๋วชมสถานที่5แห่ง เพราะอะไรหรือครับ พี่วัดให้เหตุผลว่า  สมาคมอะไรนั่นก็เหมือนบ้านเราน่ะแหละ ดูทำไมแล้วยังพวกวัดอีกไม่ต่างกันเลย จะเสียตังทำไม ให้เข้าฟรียังไม่อยากเข้าเลย ซึ่งผมก็เข้าใจครับ พอเดินข้ามสะพานญี่ปุ่น ไปอีกฟากก็มีป้าหาบขนมหวานมาขาย เลยลองดูครับ 1ถ้วย มีถั่วกับน้ำใส่น้ำแข็ง ชิมแล้วไม่อร่อยเลยครับ แล้วป้าแกก็บีบมะนาวส้ม ใส่ให้ รสชาติเปลี่ยนเลย ไม่เลวครับ อร่อยดี แกคิดถ้วยละ 5พันด่อง  เราเดินไปอีกพักไม่ไหวครับ แดดที่นี่ร้อนมาก น้องพุฒ คอแดงเป็นรูปตัว วีเลย อาการไม่ดี แวะซื้อหมวกมีหลายราคาครับ ผมต่อรองแล้วได้ราคา 20พันด่องครับ สำหรับหมวกผ้าไม่พิมพ์ลาย ถ้าแบบบางหน่อยพิมพ์ลาย  HoiAn เหลือ 10พันด่อง  เดินมาอีกพักใหญ่ พวกเราเลยแวะแลกเงิน ที่โรงแรม TECHCOM Bank หัวมุมถนน ได้เรท 17481ด่อง / 1Usd ให้เรทดีทีเดียว ดีกว่าร้านด้านในอีก ผมเลยขอสรุปว่า การแลกเงินให้เอาเงิน Us$ มาแลกกับทุกธนาคาร จะได้เรท ดีที่สุดครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:03:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จากนั้น ก็มีแม่ค้ามาบอกให้เราเช่าจักรยานครับ วันละ 1Usd ส่วนมอเตอร์ไซค์ วันละ 8Usd  เลยคิดได้โรงแรมลูตุ๊ดมันคิดพวกผม จักรยานคันละ  2$ โดนมันฟันอีกและ ไหนจะอาหารชุดอีก  เดินไปอีกหน่อยพี่วัดบอก ไม่ไหวแล้วแดดร้อนจัด กลับไปเอากระเป๋าที่โรงแรมลูตุ๊ดเถอะ พวกเราเลยเรียก Taxi ไปโรงแรมลูตุ๊ด ให้รอหน้าโรงแรม ไปเอากระเป๋า แล้วย้ายไปที่โรง AnHoi  นอนเล่นแก้เหนื่อยสักพัก ผมก็เชคราคาอาหารและน้ำดื่มกับโรงแรมทันที ปรากฏว่า โรงแรมนี้ไม่ชาร์ท บ้าเลือดแบบ โรงแรมลูตุ๊ดครับ  ราคามาตรฐาน ถูกกว่าร้านชำข้างนอกอีกครับ น้ำดื่มขวดใหญ่ 6พันด่อง ขวดเล็ก 3พันด่อง  น้ำอัดลมกระป๋องละ 8พันด่อง เบียร์12-16พันด่อง ประทับใจครับ ที่ไม่เอาเปรียบลูกค้า เราเดินลัดเลาะริมน้ำมาเรื่อยใน เจอร้านอาหารหรู ดูไฮโซอยู่ร้าน พี่วัด Request อีกแล้วครับ อยากกินอาหารทะเล หามาตลอดทางไม่มี แต่ร้านนี้ เขียนหน้าร้านไว้ว่ามี Seafood Set เข้าไปเลยครับ ขอนั่งชั้นบนชมวิว แล้ว Seafood Set มีราคา 100พันด่อง กับ 150พันด่อง เอาที่แพงที่สุดเลยครับ 150พันด่อง ตกหัวละ 300บาท มี8อย่าง ซุปถ้วยแรกมาเสิร์ฟ อร่อยจริงๆครับ แต่พอที่เหลือมาเสิร์ฟ พี่แกรวมมาเป็นจานเดียวอย่างละนิดอย่างละหน่อยอีกและ หมดความคุ้มค่าทันที ทานเสร็จจ่ายเสร็จ เดินออกมาอย่างเซ็งๆ กับอาหารที่ได้ต่ำกว่าที่ควรจะได้  ..........พอกันที กับอาหารชุด Set menu  ผมบอกว่าจะไม่ทานแบบนี้อีกแล้ว ไม่เห็นคุ้มเลย ดูฝรั่งที่สั่งเป็นจานๆ แล้วดูกับในเล่มเมนู มันแค่ 70หมื่น จานใหญ่ น่ากินกว่ากันเยอะ  แบบนี้สั่งได้คนละ 2จานสบายๆ ไม่เอาแล้วครับ อาหารจัดชุดสุดคุ้มมันไม่ได้คุ้มจริง ซ้ำยังรู้สึกขาดทุนด้วย จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ออกจากร้านอาหาร จะไปเดินต่อ เพราะผมต้อง การซื้อเป้ใบเล็ก สำหรับหิ้วไป day Trip แต่น้องพุฒ ปวดขา เลยขอตัวกลับโรงแรมก็ ผมเลยไปกับพี่วัด 2คน เดินไปจนถึงแถบ Sinh Café มีร้านกระเป๋าเยอะเลยครับ แต่ก็ใกล้จะปิดร้านเต็มที เจอแม่ค้าเด็กผู้หญิงเข้าให้ ผมถามเป้ใบเล็กไป เปิดราคามา 80พันด่องครับ 160บาท ไม่เลว แต่ผมอยากได้สีสดๆ ปรากฏว่า ผู้ชายเจ้าของร้านขี่มอเตอร์ไซค์กลับมาพอดี ผมก็เลือกแล้วถามราคาอีก เพราะเด็ก2คนเข้าไปข้างในร้าน แกเปิดราคา 10$ทันที ดูสิครับ ตอนแรก 80พันด่อง ตอนนี้ 174พันด่อง ผมเลยบอกว่าเมื่อกี้คุยไว้ 80พันด่อง แกไม่เอาด้วย ผมเลยเดินออกไปร้านตรงข้าม ชื่อร้าน YoYo Baggage Stor  ครับ คุยไปคุยมาเจ้าของร้านอัธยาสัยดี เปิดราคาที่ 130พันด่อง แต่สุดท้ายต่อได้แค่ 110พันด่องครับ ประมาณ 220บาท แล้วผมกับพี่วัด เดินกลับที่พัก แวะถ่ายรูปร้านโคมไฟก่อนกลับที่พัก พรุ่งนี้ว่างๆ อีกวัน แต่ตอนเย็นต้องไปนั่งเครื่อง Danang-Saigon ตอนเย็นที่เมืองดานัง ซึ่งห่างจากฮอยอันแค่ 1ชั่วโมง  แต่วันนี้เริ่มเหนื่อยแล้วกลับที่พักก่อนครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:11:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22 วันที่5 ตื่นเช้ามา หมอกลงจัดทั้งๆที่อากาศก็ไม่ได้หนาวเลย ออกจะร้อนเสียด้วยซ้ำ ตอนเช้ามีฝรั่ง2คน แบกเป้มาถามหาห้องพัก ผมก็ออกไปเดินรอบใกล้ๆโรงแรมนิดหน่อย เลยได้เห็นว่า ร้านขายของชำหลังโรงแรม ขายถ่านฟืนสดเป็นมัดๆ ส่วนร้านกาแฟด้านหน้า ก็มีลูกค้ามานั่งกินกาแฟ เวียดนาม เข้มข้น (แบบที่เล่าให้ฟังไว้) นั่งกันเต็มร้านเลยครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:15:12 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมกลับเข้าไปในโรงแรม แล้วก็สังเกตว่า ลูกบิดประตูที่เวียดนามจะต่ำกว่าปรกติ อย่างบ้านเราลูกบิดประตูจะสูงจากพื้นประมาณ 1เมตร แต่ของเวียดนามจะอยู่สูงจากพื้นประมาณ 75-80ซม ซึ่งเตี้ยมากครับ  แล้วก็เป็นแบบนี้ทุกที่ด้วย   พวกเราออกจากห้อง มาทานอาหารเช้า เหมือนเดิมครับสำหรับเวียดนาม ทุกโรงแรม คือ ขนมปังบาแกต กับไข่ออมเลต ดีที่มีแพนเค้กกล้วยหอมเนยสดราดน้ำเชื่อม อันนี้ช่วยได้มากครับ ทานเสร็จแล้วสักพัก เราก็ Check-Out ออกจากโรงแรมครับ แล้วบอกเจ้าหน้าที่โรงแรม AnHoi ให้เรียก Taxi ไปDanang ให้ครับ ได้ที่ราคา 200พันด่อง ซึ่งถือว่าถูกมาก  เพราะ พอขึ้นรถ meter reset  แล้วไปถึง Danang พบว่าราคาค่าประมาณรถ 350พันด่องครับ  แต่เราให้โรงแรมเหมามาในแค่200พันด่อง เลยให้ทิปคนขับไป 50พันด่องครับ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 08:56:34 จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:18:11 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เราให้ Taxi ไปที่ Sinh Café เพื่อเอากระเป๋าไปฝาก แล้วไปส่งเราที่ BigC Danang ครับ คราวนี้จะลองเที่ยวห้างดูว่าจะเหมือนเมืองไทยรึเปล่า เท่าที่ดูไม่ค่อยต่างกันครับ ขณะที่อยู่ BigC ผมก็หาร้านโทรศัพท์ ให้พี่วัดด้วย เพราะพี่วัดอยากเติมเงิน ผมเลยแนะนำให้ซื้อใหม่ คราวนี้ได้ซิมของ Viettel ครับ ราคา 90พันด่องลดเหลือ 60พันด่อง บวกโบนัสประมาณแสนด่อง คุ้มครับ แล้วก็มีโทรศัพท์มาถึงผมครับ จาก Agency ของ Pacific Airline โทรมาบอกว่า เที่ยวบิน Danang-Saigon รอบ 17.30 นั้นดีเลย์ ไปเป็น19.30 ..........อ้าว ผิดแผนอีกแล้ว แบบนี้กว่าจะไปถึงSaigon ก็คง 21.00 เห็นจะได้ แล้วโรงแรมก็ยังไม่มี เซ็งครับ ไม่เป็นไรเราเดินเล่นใน BigC ไปก่อน ดูนาฬิกาก็ 14.30 มีเวลาอีก ประมาณ 5ชม กว่าเครื่องจะออก เราไปทานเบอร์เกอร์ร้าน Lottalia เป็นร้านเหมือน Macdonal แต่เป็นเชนของเกาหลี ทานเสร็จเพิ่งจะบ่าย 3 เอง งี้เดินเล่นรอบเมืองไปสุดที่ Sinh Caféแล้วกัน พอออกจาก BigC ข้ามถนนมา เจอเลยครับ ถังน้ำมัน พร้อมที่หมุนสูบ เหมือนต่างจังหวัดบ้านเราที่ไม่มีปั๊มน้ำมัน แล้วใช้ไอ้นี่แทน แต่ของพี่เวียดแกตั้งอยู่สี่แยก ติดกับ BigC เนี่ยนะ เดินถัดไปก็เจออีก อืมมม ..เราเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆ ผ่าน ถนนเที่มีเครื่องมือช่าง ประมาณ บ้านหม้อ เวียดนาม เดินไปอีก เจอประตูน้ำเวียดนามเข้าให้ ทั้งถนนขายแต่เสื้อ  พี่วัดเกิดนึกถึง เสื้อกีฬาแถวตลาดกลางคืนฮานอย ที่ต่อราคาไป 100พันด่อง แล้วแม่ค้าไม่ให้ เลยเข้าไปถามแม่ค้า คุยไปคุยมา เฮฮาๆ สุดท้ายต่อได้ 100พันด่องครับ เลยเอาไปซะหลายตัว (ยังครับจุดสุดท้ายของเรื่องเสื้อยังไม่ใช่ที่ Danang)  พอได้ของที่ต้องการพวกเราก็เดินต่อออกไป เจอร้านขายน้ำ พี่วัดอยากทานน้ำบ๊วยครับ เห็นในโถมีลูกกลมๆดองอยู่ เลยเข้าไป ฟุตฟิตโฟไฟกับแม่ค้า คุยไม่รู้เรื่องครับ แม่ค้าหันหน้าหนี่ไม่ขายซะงั้น ...... ไม่กินก็ได้ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 พวกเราเดินต่อถึงสี่แยก กำลังจะเลี้ยวซ้าย มีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งมาจอดและถามเราว่าจะไปไหน พี่วัดเกิดเมื่อยอีก บอกไปว่า Foot Massage  คนขับมอเตอร์ไซค์ อาสานำทางไป ซึ่งเรารู้ว่าแกคงกะฟันหัวคิวเราแน่ พอเห็นเราไม่ไป แกก็เริ่มขายครับ  massage  Toom Toom big big  ขาวๆ  happy happy   แกว่างั้นครับ พูดไทยได้นิดหน่อยด้วย  นวดอะไร ไม่ใช่นวดแล้ว นี่มันนาบ นี่หว่า  เราส่ายห้วบอกไม่เอาๆ แล้วเดินหนี่ไปไม่สนใจ พอหันหลัง ขับมอเตอร์ไซค์ตามครับ คงคิดว่าเราจะไปอาบน้ำนวดนาบ  แกตามตลอด เป็นกิโล ผมเลยหันบอกแกว่า ไม่ไปไม่เอา ไม่ต้องตาม สักพักพอแกเห็นว่าคงไม่เอาแน่แล้ว ก็วงรถจากไป เราเดินตามทางไปเรื่อยๆเพราะรอแล้วไม่มี Taxi ผ่านมาสักคัน ทำไมเมืองนี้หา Taxi ยากจริงไม่รู้ เดินไปเรื่อยๆ จุดหมายคือ JetStar Ariline เพื่อเชคอีกครั้งว่า เที่ยวบินดีเลย์  เมื่อไปถึง Jet Star Office แล้ว เราได้คำตอบว่า เลื่อนไปเป็น 19.15น แน่นอนแล้ว เรามีเวลาถึง 17.30 แต่น้องพุฒ ว่าน่าจะไปก่อน พวกเราเลยเรียก Taxi ไป Sinh Café เพื่อเอากระเป๋า และก็แวะทานกาแฟ ที่ร้านข้างทางใกล้ๆนั้นด้วย จากนั้นจึงเรียก Taxi หน้า Sinh ไปสนามบิน Danang ครับ  พอไปถึงผ่านซุ้มประตูทางเข้าสนามบิน ต้องเสียค่าผ่านทาง 15พันด่องครับ รถวิ่งไปอีกนิดเดียว ก็จอดที่หน้าสนามบิน สิ่งที่พบคือ สนามบินเล็กมากๆ ชั้นเดียว ผมคิดว่าตัว Terminal น่าจะเล็กพอๆกับสนามบินอู่ตะเภา  สภาพภายใน ดูไม่ดีครับ เก่าทรุดโทรม  เราCheck-in เสร็จ Load กระเป๋าแล้ว เหลือเวลาว่างๆ 2 ชม ครึ่ง กว่าเครื่องจะออก พี่วัดเลยบอกว่าออกไปหาอะไรทำข้างนอกดีกว่า ว่าแล้วก็จับ Taxi ออกไป กลุ่มคนขับ Taxi ก็กรูกันเข้ามาหาเราเชื้อเชิญต่างๆนาๆ เราเลือก Mailin ครับ เพราะคิดว่าน่าจะไว้ใจได้มากสุด บอกว่า foot massage คนขับก็ขับออกไปเลยครับ พอถึงปากทางก็ ถามทางไปทั่ว........ อ้าวไม่รู้จักทาง แบบนี้ ก็แย่สิกว่าจะเจอ แล้วเดี๋ยวพวกเราก็ตกเครื่องบินพอดี เลยบอกให้จอดข้างทาง แวะกิน PHO ก่อน คนขับก็ควัก ตั๋วผ่านทางออกมา จะเก็บค่าผ่านทางกะเราซะงั้น คิดว่าเราไม่รู้ เลยบอก ว่าไม่จ่าย เอาไปแค่ค่ารถพอ ผมสั่ง PHOไก่ มาแต่กลิ่นมันบอกว่าน้ำเป็นน้ำต้มเนื้อ แน่ๆ  คงเพราะใช้หม้อรวม แต่ทำไงได้ครับ ต่างถิ่นก็ต้องทนกินไป ผมเอาพริกเผาของเวียดนามใส่ลงไปนิดหน่อย ก็แดงไปทั้งชาม แถมดับกลิ่นเนื้อวัวได้อีกมากโข แต่ผมทานแค่ ชามเดียวพอครับ ทานเสร็จ เราก็รออีกนานมากกว่าจะได้ Taxi กลับไปที่สนามบิน รอจน 19.30 ถึงได้ออกเดินทาง จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 01:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อิอิ ยังไม่ได้อ่านหมด  เดี๊ยวพรุ่งนี้จะมาอ่านต่อเน้อครับ อยากตามรอยจริงๆนะเนี่ย ขอบคุณสำหรับ รีวิว และข้อมูลครับ จากคุณ : dodoman - [ 11 มี.ค. 52 04:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณ Wai-ta-min อารมณ์ดีนะครับ ยิ้มแย้มตลอด ฮิฮิ จากคุณ : Salted Egg - [ 11 มี.ค. 52 08:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณมากเรื่อง sim มือถือครับเพราะกำลังจะไปพอดี เนื้อหาอ่านแล้วสนุกไปด้วยเลยครับ จากคุณ : GNRz - [ 11 มี.ค. 52 08:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ยังไม่่จบครับ เพิ่งวันที่5 เอง ดึกๆจะมาต่อให้จบครับ จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 09:01:46 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณที่เอื้อเฟื้อข้อมูล กำลังแอบCopyอยู่ คงไม่ว่ากันนะขอรับ จากคุณ : นายบุญถอง - [ 11 มี.ค. 52 09:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กำลังสนใจเรื่อง sim มือถืออยู่พอดีเลยค่ะ เจอกระทู้นี้...ถูกใจมั่กมั่ก ข้อมูลแน่นเอี้ยด...แถมเล่าสนุกด้วย เป็นการเที่ยวแบบ 3 หนุ่ม 3 มุมเลยนะคะเนี่ย จากคุณ : พะยูนอ้วน - [ 11 มี.ค. 52 09:34:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 รออ่านอยู่นะครับ สนุกดี ข้อมูล แน่นปึ๊ก......^^ จากคุณ : TonTon1977 - [ 11 มี.ค. 52 11:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ข้อมูลดีจริง ๆ ครับ จากคุณ : Civict2003 - [ 11 มี.ค. 52 12:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณค่ะ อยากไปมั่งจัง จากคุณ : ปูน (jumpoon_t) - [ 11 มี.ค. 52 13:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ไปเวียดนาม ถ้าไม่โนฟันหัวเขาว่าไปไม่ถึงนะครับ ผมก็เคยไปโนมาแล้วเหมือนกัน..555 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=prapasawat&month=04-2008&date=08&group=3&gblog=331 จากคุณ : prapasawat - [ 11 มี.ค. 52 13:27:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อยากให้ถึง Ho Chi Minh เร็วๆจัง  เรากำลังจะไป HCM พรุ่งนี้เช้า จากคุณ : Echinacea (echinacea) - [ 11 มี.ค. 52 16:51:58 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ถึงสนามบินตังเซินยัท พอได้กระเป๋า แล้วก็จ้ำออกไปเลยครับ ก่อนผ่านประตูจะมีเจ้าหน้าที่มาตรวจ ตั๋วเครื่องบินกับ Tag Sticker ที่ติดกระเป๋า ว่าหมายเลขตรงกันหรือเปล่า ป้องกันการหยิบกระเป๋าคนอื่นไป  พวกเราเห็นว่ารถ Taxi ไม่พอกับจำนวนผู้โดยสารแน่ เหลือบไปเห็น ฝรั่งชายหญิง 2คน ผมเลยเข้าไปถามเขาว่าจะไปที่ไหน เขาบอกว่า จะไป Bui Vien St. ถนนนั้นมันตัดกับ Detham st. ใกล้ๆกันกับที่เราจะไป ผมเลยบอกเขาว่า เรามาแชร์ค่ารถกันมั๊ย เอารถใหญ่ Innova นั่นเลย  ฝรั่งสนใจ say yes เลยครับ  แต่ดูคนขับไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่  ด้วยความเร่งรีบและก็มืดมากแล้วสมองไม่ได้คิดอะไร คิดแต่จะรีบไปหาที่พักให้เร็วที่สุด ดีนะที่น้องพุฒแนะให้เราจอง รถ Saigon-Dalat ตั้งแต่อยู่ HoiAn ไม่งั้นคืนนี้คงต้องวิ่งวุ่น ออกมาจองรถสำหรับเช้าวันรุ่งขึ้นอีก จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 17:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เราทั้งหมดขึ้นรถ Taxi แล้วบอกว่าไปถนน  Bui Vien ทันที Taxi ก็ออกตัวไปอย่างรวดเร็ว  เราเริ่มทักทายกับฝรั่ง เลยทราบว่าทั้ง2คนมาจากอังกฤษ จะอยู่อีก2วัน แล้วก็กลับ หลังจากคุยแล้ว ผมก็ส่ง แผนที่ให้น้องพุฒ เนวิเกเตอร์ของเรา น้องพุฒก็ดูตามทางไปเรื่องๆ เจ้าคนขับ Taxi ก็เริ่มออกลวดลาย โชว์ความเก๋า บีบแตรดังลั่น แล้ว ออกไปอยู่เลนที่รถกำลังสวนมา ซึ่งมีรถมอเตอร์ไซค์เป็นขโยง กำลังพุ่งมาก มันเหยียบคันเร่งเครื่องขึ้นไปอีก พร้อมกับบีบแตรดังสั้น ปี๊นๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ทันแล้วจะกลับเลนเดิมก็ไม่ได้ แต่มันไม่สน เหยียบเหมือนวิญญาณไอ้ตีนผีเข้าสิง  มอเตอร์ไซค์ทั้งขโยงทั้งๆที่อยู่ในเลนตัวเอง ก็แหกซ้ายขวาหลบหมด พวกเราหัวใจจะวายอยู่ตรงนั้น พอแซงรถได้มันก็ตบกลับเข้าเลนเดิม แต่นี่เพิ่งเริ่มต้นครับ รถคันข้างหน้ามันวิ่งช้าเพราะรถติด มันก็หงุดหงิด ปัดซ้ายออกไปเหมือนเดิมวิ่งคร่อมเลนกลางถนนซะงั้น พอได้จังหวะ มันก็แหกไปอยู่เลนฝั้งตรงข้ามอีก แล้วก็ ปี๊นๆๆๆๆๆๆ แต่คราวนี้เป็นรถเก๋งสวนมาครับ สยองมาก ชีวิตเราจะจบตรงนี้ไหมหนอ  มันไม่สน เหยียบคันเร่งเพิ่มไปอีก แซงคันข้างๆ เกือบจะชนอยู่แล้วมันตบกลับเข้าเลนตัวเอง อย่างหวุดหวิด หัวใจไปอยู่ตาตุ่มครับ  แต่มันขับหน้าตาเฉย  แล้วน้องพุฒก็บอกกับพวกเราว่าผ่านวงเวียน ข้างหน้าไปถึงแยกถัดไป เลี้ยวขวาก็ถึงแล้ว  ขณะเดียวกัน ไอ้คนขับ Taxi มันก็เร่งเครื่องไปจนถึงวงเวียน ขณะนั้นวงเวียนเต็มไปด้วยมอเตอร์ไซค์เป็นหลายร้อยคัน วิ่งหมุนรอบวงเวียนต่อหน้าเรา  คนขับไม่ได้สนใจมันเร่งเครื่องพุ่งไปท่ามกลางฝูงมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งจากซ้ายมาขวาต่อหน้าเรา แทบจะพุ่งชนเลยก็ว่าได้ ทันใดนั้น มอเตอร์ไซค์ ก็แตกฮือ หลบรถTaxi แล้วมันก็เข้าไปอยู่กลางวงเวียนแล้วปาดขวาออกจากวงเวียนผ่าทะลุฝูงมอเตอร์ไซค์ เหมือนกับที่มันเข้ามา ทั้งไทยทั้งฝรั่งร้องซีดอยู่ในคอ เสียงออกมานิดหน่อย หัวใจแทบจะวาย ในใจคิดว่าเมื่อไหร่จะถึงซะทีฟระ ไม่อยากนั่งแล้ว นี่มัน Crazy Taxi นี่หว่า มันวิ่งเลยแยกไปอีก น้องพุฒบอก เฮ้ยทำไมไม่เลี้ยวขวาล่ะ ผมเอะใจ สงสัยจะโดนแล้ว ลองดูแยกต่อไป ไม่เลี้ยวอีก  ต้องพุฒบอกว่า แยกหน้าแยกสุดท้ายแล้วถ้าไม่เลี้ยวจะออกนอกเส้นทาง ผมเลยบอกมันไปว่า เลี้ยวขวาก็ถึงแล้ว ทำไมไม่เลี้ยวขวา  จะโกงพวกเราเหรอ ถามมันตรงๆ มันรีบเลี้ยว แล้วบอกว่าถึงแล้วๆ ดูที่มิเตอร์ ขึ้น96พันด่อง  ฝรั่งคู่นั้นให้เรามา 50พันด่อง เราใส่ไปอีก 50พันด่อง แต่Taxi ไม่ทอนขอ Tip เราเฉย ถึงจะไม่ค่อยพอใจนักแต่ 4พันด่องมันแค่ 8บาท ให้มันไปก็ได้ หยวนจะได้จบ  ให้เสร็จ ผมค่อยมาเห็น ทีหลังว่ารถมันสีบรอนเงิน นี่หว่า ใครๆก็บอกในกระทู้ว่า รถสีบรอนเงินมันชอบโกง ให้ระวังแต่ก็ลืมจนได้   (ในรูปเป็นราคาเปิดมิเตอร์ ซึ่งรถแต่ละขนาดจะราคาไม่เท่ากัน ถ้าเจอรถ Airport Taxi จะเริ่มต้นแพงกว่ารถอื่นครับ รถยิ่งเล็กราคาเริ่มต้นยิ่งถูก) จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 18:03:30 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เนื่องจากการโหลดภาพอาจทำให้หน้าเวปเปิดช้า เลยขอแตกประเด็นเป็นตอนที่2 จากคุณ : Wai-ta-min - [ 11 มี.ค. 52 18:10:45 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ละเอียดมากเลยครับ สนุกด้วย จากคุณ : Jammin' - [ 13 มี.ค. 52 12:00:24 ]