ความคิดเห็นที่ 1 อืม ผมขอตอบแบบนี้ละกัน ตอนนี้ผมเองก็ทำธุรกิจที่เรียกว่า "ตลาดยังมีความต้องการน้อย" เลยไม่มีคนทำไร้ซึ่งคู่แข่ง ซึ่งมันก็มีข้อดีในเรื่องของ การแข่งขันที่ต่ำ แต่ขายยาก ถ้าคุณทำตลาดแบบนี้ต้องสายป่านยาวๆ ทนนานๆ สร้างตลาดไปเรื่อยๆ แล้วก็จะสำเร็จ แต่ธุรกิจสายการบินนั้นต้นทุนสูง เกรงว่าจะต้องใช้เงินหนาในการที่จะไปจับตลาดเล็ก สรุป คาดว่าเจ้งครับ จากคุณ : ก้องคุง - [ 15 พ.ค. 52 14:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้นทุนผมว่ามันแล้วแต่ขนาดของเครื่องบินและความเก่า-ใหม่ รวมถึงการสร้างระบบบริหารงาน + ระบบการซ่อมบำรุงเครื่อง ฯลฯ วุ่นวายมากๆ ถ้าเป็นเครื่องเล็กๆอย่าง cessna ก็อาจจะต้นทุนไม่สูงมาก อาจจะระดับสิบล้านถึงร้อยล้าน (เครื่อง cessna บางรุ่น)....แต่ราคาค่าตั๋วต้องแพงพอสมควรเพื่อให้คุ้มทุน.....ลูกค้ากลุ่มเป้าหมายก็ต้องมีสตางค์เยอะหน่อยระดับนักธุรกิจ นักการเมือง ดารา ที่ต้องการความสะดวกสบายและเป็นส่วนตัวมากๆ อะไรแบบนั้น ถ้าจะเจาะตลาดแบบ mass ก็ต้องลงทุนสูงขึ้นกับเครื่องขนาดใหญ่ขึ้น เพื่อให้คิดราคาตั๋วได้ถูกลง แต่ต้องลงทุนสูงเป็นหลักร้อยล้านขึ้นไป เส้นทางบินภูมิภาคแบบนี้ ต้องแข่งกับรถทัวร์โดยตรง ซึ่งถ้าไม่สามารถทำราคาได้ต่ำๆ ก็คงดึงให้คนมาใช้ได้ยาก......ยิ่งเส้นทางใกล้ๆด้วย ระยะเวลาเดินทางด้วย รถ กับ เครื่องบินอาจจะไม่ต่างกันด้วยซ้ำ (นับเวลาที่เสียไปในสนามบิน) แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 52 14:35:29 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 52 14:34:02 จากคุณ : CLK BRABUS - [ 15 พ.ค. 52 14:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ... สายการบินใหญ่ ๆ เมื่อก่อนเส้นทางการบินเยอะแยะ แต่ทำไมเดี๋ยวนี้บางสายการบินเหลือบินไม่กี่เส้นทาง ... ... คงได้คำตอบนะครับ ... จากคุณ : thongyord - [ 15 พ.ค. 52 14:35:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.destinationair.com/ เราไม่รู้ที่นี่รอดไม่รอด กำไรแค่ไหน แต่ชอบอ่ะ กะว่าเดี๋ยวจะไปอุดหนุน เส้นทางก็น่าสนใจ ตั๋วก็ไม่ได้แบบจับต้องไม่ได้ จากคุณ : ดวงดาว หัวใจ ดอกไม้ ชายทะเล - [ 15 พ.ค. 52 14:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อือ... ก็เพิ่งเปิดไปอยู่สายหนึ่ง ข่าวว่า เป็นผู้มีสายป่านและประสบการณ์อันสูง แต่แล้วก็ปิดไปในเวลาอันรวดเร็ว ก็คงพอเดาได้อะคะ จากคุณ : *Cookies* - [ 15 พ.ค. 52 17:10:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่ยากถ้ามีตัง ..... เครื่องเช่าและ คนOperationมnvดีๆ ที่คอยรับรอง นายหน้าตัวเงินมีอยู่มากมาย ขอตังอย่างเดียว ไม่ถึงเดือน AOC ก็ออกให้ได้ จากคุณ : ขวัญใจสิบล้อ - [ 15 พ.ค. 52 19:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เปิดสายการบินต้องมีค่าใช่จ่ายสูงพอสมควรนะคะ เช่น ค่าเครื่องบินอย่างถูกๆก็เช่าเค้าเอา แล้วมี ค่าตัวนักบิน พนง.ต้อนรับ ค่า maintenace ซึ่งสูงมากและยิบย่อยในการทำแต่ละครั้ง หรือจ้างบริษัทอื่น เช่น TG PG แต่เค้าก็ charge พอสมควรเลยค่ะ   แล้วบางไฟล์มี ผดส ขึ้นซัก 5 คน จากที่นั่งทั้งหมด 70-160 ที่นั่ง เสี่ยงพอสมควรนะคะ อีกทั้งคู่แข่งที่ออกมาแข่งขันเพื่อแย่งชิงลูกค้าโดยลดราคาค่าโดยสารลงแบบว่า บางไฟล์ถูกกว่ารถทัวร์อีก แต่เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : BR700 - [ 15 พ.ค. 52 20:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าตอบว่าง่ายมากๆๆ จะเป็นตอบโง่ๆรึเปล่ีาหว่าา จากคุณ : bomwoq - [ 15 พ.ค. 52 21:28:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทุนหนา+ใจกว้างๆ ผมว่าพอจะไปได้นะ ช่วงการศีกษารายละเอียด ต้องทำให้ละเอียดจริงๆ ค่าใช้จ่าย lot แรกสำหรับการเปิด นี่สำคัญมาก หลายสาย ที่แท้งไป ก็มาจากสาเหตุนี้ เตรียมทุกอย่างเสร็จ สรรพ เทรนลูกเรือ ส่งนักบิน ซิม เรียบร้อย แต่ ไม่มีเงินไปเอาเครื่อง เพราะ หุ้นส่วนถอนตัวกระทันหัน เรื่องการขอสิทธิการบิน ก็ได้ยินมาว่าค่อนข้างยากนะครับ อีกทั้งเรื่อง การขอAOCการตรวจสภาพเครื่อง เพราะส่วนใหญ่ สายการบินเกิดใหม่ ยังไงคงต้องใช้เครื่อง มือสอง มือสาม โอกาสที่จะได้เครื่องเนี้ยบๆย่อมเป็นเรื่องยาก ได้เครื่องมาแล้วก็ต้อง บูรณะยกใหญ่ ถ้าเงินถึง เรื่องนี้น่าจะผ่านได้ เพราะต้องใช้ทั้งเงินในเรื่องจัดหาอะไหล่ และ ระยะเวลาในการบำรุงรักษา ถัดมา ก็จัดหานักบิน เรื่องนี้ ก็ใช้เงินหนักอีกเช่นกัน ส่งไปซิม แต่ถ้าplan ดีๆ เช่นรับมาแล้วส่งไปซิม กลับมาเริ่มบินได้เลย ก็คุ้มหน่อย รับสมัครลูกเรือจัดเทรน อันนี้ใช้เวลามาก อย่างน้อยๆ ก็สัก 2 อาทิตย์ คือมันจะหนักในช่วง การเตรียมงานแรกๆ เพราะมันจะมีแต่ คชจ จ่ายออกอย่างเดียวไม่มีรับเข้า ผมถึงได้บอกว่าถ้าเราplan คชจ ได้ดี และมีเงินทุน หนาพอ เพื่อให้ผ่านช่วง การเตียมงานไปได้ จนสามารถเปิดบินได้ มันก็ยังพอเห็นทางรอด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะรอดนะครับ ตัวอย่างก็พอมีให้เห็น ที่เปิดบินได้สักพัก ก็พับฐาน กลับบ้าน ทิ้งเครื่องไว้ประดับสนามบินเล่นๆ อยากให้ศีกษา ประวัติ ceo ของสายการบินหนึ่งในบ้านเรานะครับ วันที่เขาเปิดบินวันแรก เขามีเงินเหลือ ทั้งตัวอยู่40,000 บาท ล้มลุกคลุกคลานมาเรื่อยๆ เจ๊งเองบ้าง โดนบีบ บ้าง แต่ก็ยัง คงอยู่ในอุตสาหกรรมการบินได้ ผมไม่ได้บอกนะครับว่าเขาดี เขาเก่ง แต่อยากให้ดูว่าเพราะ เขาถึงอยู่ได้มาถึงวันนี้ คงจะพอตอบโจทย์ จขกท ได้ว่า การเปิดสายการบินนั้นยากมั้ย จากคุณ : อ.คง - [ 15 พ.ค. 52 21:51:56 A:124.121.136.179 X: TicketID:170953 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาให้กำลังใจ ยากหรือไม่ ไม่รู้ มีตัง และเส้นสายดี ทำได้ไม่น่ายาก อยากให้ลองสายเหนือ ข้ามไปอีสานก่อน เช่นเชียงใหม่ หนองคาย อุบล เชียงใหม่ วนวันละรอบ เริ่มแรก เครื่องเล็กๆไม่เกิน ๒๐ ที่นั่งพอ อีกทาง ก็น่าเล่น อู่ตะเภา สมุย ภูเก็ต อู่ตะเภา ข้ามประเทศ รอทีหลัง จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 15 พ.ค. 52 22:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบไม่ตรงคำถามเท่าไหร่  แต่ผมว่า ประเทศเราต้องการเรื่องระบบขนส่งแบบรางที่มันทันสมัยมากๆ อย่างเร่งด่วนเลยครับ รถไฟความเร็วสูง วิ่งจากเหนือจรดใต้ ตะวันออกจรดตะวันตก อะไรแบบนี้อ่ะครับ ประเทศที่เจริญแล้วเค้ามีกันทั้งนั้น ซึ่งถ้ามีรถไฟความเร็วสูงแบบนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องบินกันว่อนให้วุ่นวายครับ แต่แล้วหันมามอง รฟท. ของเรา เฮ้อออออ จากคุณ : David_kop - [ 16 พ.ค. 52 04:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เปิดสายการบินยากมั้ย ? เอาแบบตาสีตาสานะครับ ผมรู้มานิดหน่อย ^_^ คงต้องเริ่มจากใบอนุญาตต่างๆ ซึ่งไม่ได้มีเฉพาะใบอนุญาตจาก ขอ. ขนส่งทางอากาศ หรือในสมัยก่อน คือ กรมการบินพาณิชย์ แต่ใบอนุญาตจาก ขอ คือจุดเริ่มต้นในการเปิดสายการบิน การขอใบอนุญาต ต้องใช้ระยะเวลา เงิน และ connection ไม่งั้นออกยาก ไม่ใช่ออกไม่ได้ แต่นานเท่าไรไม่รู้ เพราะไม่มีกำหนดเวลาไว้ว่า ถ้าขอวันนี้อีกเจ็ดวันได้ แบบขอวีซ่าทั่วๆ ไป ก็ต้องทำ paper ไป คล้ายๆ กับการขอเงินกู้จากแบงค์ละครับ แบงค์จะให้เงินเราหรือเปล่าก็ด้วยหลายๆ ปัจจัย คล้ายๆ กันกับในอนุญาตจาก ขอ. สมมตว่าได้ใบอนุญาตมาแล้ว ส่วนใหญ่ปรกติจะได้ใบอนุญาตมีระยะเวลา 5 ปี พอหมดอายุใบอนุญาตก็ต้องขอใหม่ใหม่ ทุกๆ 5 ปี แต่บางครั้ง บางสายการบินอาจได้ระยะเวลาน้อยกว่านี้ก็ได้ในบางกรณี ซึ่งในอดีตเคยมี ขออนุญาตไม่พูดถึง !!! ในเงื่อนไขใบอนุญาตจะกำหนดว่า จะต้องทำการบินภายในกี่วัน ถ้าหากว่าเลยกำหนดเวลาไปแล้ว แล้วยังไม่สามารถทำการบินได้ ใบอนุญาตใบนั้นเป็นอันหมดอายุทันที โดยไม่ต้องรอให้ครบอายุที่อนุญาต อันนี้ถือว่าผิดเงื่อนไขของใบอนุญาต เงื่อนไขที่ขอในใบอนุญาต ต้องกำหนดว่า ขออนุญาตทำการบินแบบใด เป็น แบบประจำมีตารางเวลากำหนดแน่นอน หรือแบบเป็นเที่ยวๆ ไป ไม่มีตารางเวลากำหนดแน่นอน นอกเหนือจากใบอนุญาต คงเป็นเรื่องการเตรียมตัวต่างๆ ในการ operate สายการบิน มีเรื่องมากมายมหาศาล มากมายเกินกว่าที่คนที่อยู่นอกอุตสาหกรรมการบินจะนึกถึงครับ ยิ่งถ้าบินออกต่างประเทศยิ่งมีเรื่องเข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้นเป็นสองเท่า -_-' สิ่งที่เรานึกถึงคงเป็นแค่เรื่อง เครื่องบิน พนักงานทั้งบนดิน และบนเครื่องบิน การขายตั๋ว เรื่องซ่อมเครื่องบิน ฯลฯ มากแค่ไหน เอาที่ตาคุณสามารถเห็นได้ ก่อนขึ้นเครื่องบินลองยืนดูนะครับว่าเครื่องบินหนึ่งลำ ตั้งแต่วิ่งเข้ามาจอด มีคนกี่กลุ่ม มีรถกี่คัน ที่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับเครื่องบิน จนเครื่องบินออก นั่นต้องเตรียมการทั้งหมด และทั้งหมดนั้น ต้องมีใบอนุญาตจากหน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในการทำงาน ส่วนที่เรามองไม่เห็น มีอีกมากมายหมาศาลครับ เขียนเฉพาะหัวข้ออีกสามชั่วโมงก็ไม่หมด แต่ละหัวข้อมีค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายออกไปอย่างแพงในทุกหัวข้อ ก็ขออนุญาตไม่เขียนนะ ^_^' กว่าจะถึงตอนนี้เรื่องการ operate ก็เป็นอันว่าครบ เงินไหลออกอย่างเดียวประมาณหนึ่งปีแล้ว   เอาละมาถึงตอนบินได้ซะที เอาเส้นทาง แบบที่คุณ SLaYe|2 ArcA อยากบินก็แล้วกันนะ เชียงใหม่-ขอนแก่น หาดใหญ่-ขอนแก่น เชียงใหม่-หาดใหญ่ ภูเก็ต-อุดรธานี การตลาดของคุณต้องเป็น ซุปเปอร์เซยย่าระดับ 3 นะครับ ถึงจะหาผู้โดยสารใน sector นี้ได้ประจำ ไม่ปฎิเสธว่ามี demand ในเส้นทางเหล่านี้ แต่ demand นั้นๆ นะ มีความถี่ในการใช้บริการมากขนาดไหนในหนึ่งส้ปดาห์ เมื่อนำมาคำนวณว่า เครื่องบินที่คุณใช้ เป็นเครื่องบินขนาดกี่ที่นั่ง ถ้าขายได้หมด หักค่าใช้จ่ายต่อเที่ยวแล้ว เหลือกำไรเท่าไร ??? แล้วจริงๆ มีผู้โดยสารกี่คนละครับ ในแต่ละเที่ยว ของแต่ละเส้นทางไม่มีผู้โดยสาร หรือมีน้อยไม่ปิดได้มัย ? ถาม ขอ. คนออกใบอนุญาตดูสิครับแล้วจะรู้สึก สายการบินที่บินเส้นทางในประเทศ(ไทย) อยู่ได้เพราะเส้นทางหลักครับ เส้นทางหลักที่ว่าคงไม่ต้องบอกว่าเส้นทางใด ส่วนที่เหลือเป็นเส้นทางรอง โอกาสที่จะได้เงินจากเส้นทางรองๆ เหล่านี้ ยากครับ ต้องใช้กำไรที่เหลือมาจากเส้นทางหลักมาจุนเจือครับ ก็ถือถั่วๆ กันในเส้นทางในประเทศทั้งหมด ที่ท่านทั้งหลายกล่าวมาข้างต้นล้วนถูกต้องครับ ทำการสายบิน สายป่าน ต้องยาวครับ และต้องยาวมากๆๆๆๆๆ ด้วยครับ ทั้งนี้ไม่นับว่า connection ต้องดี (มากด้วย) ไม่งั้นอยู่ไม่ได้ครับ และแล้วก็ถึงเวลาตัดริบบิ้นซะที ตอนนี้เจ้าของสายการบิน ก็ยิ้มแบบแห้งๆ กันทุกคนแล้วครับ หมดไปเท่าไรไม่อยากบวกเลขให้ 555 ที่บอกไว้ข้างต้นคือขั้นตอนที่ง่ายที่สุดครับ เปิดสายการบินนะง่ายครับ แต่การรักษาสายการบินเอาไว้นะมันยากครับ ในเมืองไทยมีสายการบินมากมายมหาศาลนะครับ แค่เราๆ ท่านๆ เห็นที่มันบินกันอยู่กี่สายกันครับ แล้วมีกี่สายที่อยู่ได้นานจนคนรู้จักกันทั้งประเทศครับ ขั้นตอนการรักษาสายการบินไว้นี่ละครับตัวยาก แลต้องใช้เงินมหาศาล และ สารพัด connection เพื่อแลกกับการรักษาสายการเอาไว้ ^_^ ตำแหน่งเจ้าของสายการบินที่พิมพ์ในนามบัตร เป็นสิ่งที่คนรวยเกือบทุกคนฝันว่าจะได้เป็นนะครับ มีคนไทยหลายๆ ท่านทำได้ แต่มีน้อยคนครับ ที่นามบัตรอันนั้นจะใช้ได้นานเกินกว่าอายุใบอนุญาตใบแรก ^_^ ถ้าจะเอารายละเอียดแบบวิชาการเจาะลึก ก็ลองถาม คุณ เด็กคน ดูสิครับ เท่าที่ผมอ่านๆ มาดูแล้วรายนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องสายการบิน จากคุณ : SkyBox - [ 16 พ.ค. 52 10:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมให้ give คุณ อ.คง ไม่ได้นะครับ แต่นั่นละครับเรื่องจริงที่ไม่มีใครอยากพูดหรืออยากนึกถึง อุตสาหกรรมการบินนั้นโหดร้ายแต่หอมหวาน ^_^ ปล. เวลาคุณไม่ใช้รถยนต์แล้ว คุณเอาไปจอดทิ้งไว้ริมถนนที่ไหนก็ได้ ข้างๆ สน ตำรวจ ยังได้ ไม่เสียเงิน แต่เครื่องบิน ไม่ใช้จะเอาไปจอดได้ที่ไหนครับ ก็ต้องจอดทิ้งไว้ที่สนามบิน แต่ว่าสนามบินเก็บตังค์ค่าจอดนะครับ ค่าจอดเครื่องบินแพงกว่าค่าจอดรถมหาศาล 555 จากคุณ : SkyBox - [ 16 พ.ค. 52 10:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฝันให้ใหญ่ แต่ทำให้เล็กค่ะ เอาใจช่วยนะคะ คนเรามีฝันได้ขอให้เดินตามความฝันเราค่ะ จากคุณ : แฟนหึงขั้นเทพ - [ 16 พ.ค. 52 14:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ คุณ skybox ครับ ที่จะให้gift ผมไม่ได้เป็นสมาชิกน่ะครับ โพสท์ ไม่ค่อยบ่อย ถนัดอ่านมากกว่า ... อุตสาหกรรมการบินบ้านเรา ตอนนี้หนักมาก สำหรับผู้จะดำรงค์อยู่ ไม่ต้องพูดถึงสายเปิดใหม่ ของเก่า สิ้นปีนี้เอาตัวให้รอดก่อนดีกว่านะ การเชื่อมต่อระหว่างจังหวัดในไทยโดยไม่ผ่านกรุงเทพ ช่วงนี้ คง เป็นไปได้ยากนะครับ เพราะสภาพเศรษฐกิจ แบบนี้ ไม่น่ามี สายไหนกล้าลงทุน แต่ในอดีตที่ผ่านมา ถ้ามีสักสายที่กล้าริเริ่ม เศรษฐกิจในระดับภูมิภาค คงขยายตัวได้พอสมควร บ้านเรานี่แปลก ทุกอย่างรวมตัว กระจุกตัวอยู่ที่กรุงเทพหมด ลองดู ปากีสถาน นะครับ ไม่ค่อยเจริญ ยากจน แต่ทั้งการบินไทย และ PIA มีถึง3port ที่เชื่อมต่อกับ กรุงเทพ คือ karachi lahore islamabud จากคุณ : อ.คง - [ 16 พ.ค. 52 16:05:18 A:124.121.139.79 X: TicketID:170953 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทำเลยครับน้อง SLaYe|2 ArcA สิ่งที่ อ.คง และคุณ Skybox ว่าไว้นั้นคือสิ่งที่ดีที่น่าจดจำครับ ไปดาวน์โหลด Airline Description จากเว๊ปของ Boeing มาครับ ไปหาเอาเองนะ พี่ไม่ทำลิงก์ให้ น้องต้องล่าฝันด้วยตัวเอง เมื่อได้แล้ว ดูว่าเราจะทำ "สายการบินอย่างไร" มันมีอยู่สามประเภทใหญ่ๆ คือ Premium ก็แบบ การบินไทย และบางกอก แอร์เวย์ส ตัดข้อนี้ทิ้งไป Budget ก็แบบ 12go พี่แนะนำให้ศึกษาสายการบินนี้ให้มากครับ อ.อุดม ยังคงเป็นคนที่วงการการบินโลกให้การยกย่อง ยกย่องมากกว่า คุณหมอปราเสริฐ เพราะคุณหมอ จัดการกับ Pressure ได้ไม่ดีเท่า อ.อุดม สุดท้ายคือ LCC (Low Cost Carrier) อันนี้ก็มี นกแอร์ FD แต่นกเค้าคร่อมระหว่าง Budget กับ LCCตัด FD ทิ้งไป เพราะเอาโมเดลมาใช้คิดไม่ได้ ถ้าจะใช้ก็ไปเอาของ แอร์เอเซีย มาเลย์มาเลย พอถึงตรงนี้ น้องจะมีเส้นอยู่แค่สองเส้นที่เลือกได้ ก็คือ หากเป็น Budget ก็จะใช้วิธี Modulate Assets Utilization คือใช้ทรัพยากรทุกอย่างให้มีค่ามากที่สุด ตรงนี้คือสิ่งที่ นกแอร์กำลังทำอยู่ คือใช้คนให้เกิดประโยชน์สูงสุด แต่ไม่ต้องใช้คนมาก ใช้เครื่องบินให้เต็มชั่วโมงบินที่เครื่องจะใช้ได้ และบังคับให้คนใช้บริการ ด้วยวิถีชีวิต ของพวกเค้าเอง นั่นคือ "เวลา" ในแต่ละวัน ไม่ต้องไปคำนึงถึง Revenue Management เพราะ Budget ไม่ต้องใช้ แต่ถ้าเลือก LCC นั่นคือ ใช้ Revenue Management คือทำให้เกิดรายได้ ในทุกส่วนที่มีผลกับ "คน" เท่านั้น และ "หมุนวันต่อวัน" ไม่ต้องคิดเรื่องอื่น เลือกได้แล้ว ไปรีเสิร์ชด้วยตัวเอง ไปตามจุดบินที่จะบิน ไปกิน อยู่ หลับ นอน ดำเนินชีวิตให้ใกล้เคียงกับพื้นที่นั้นๆ ให้มากที่สุด วิธีรีเสิร์ชแบบนี้ สายการบินในเอเซีย มีเพียง Malaysian Airlines สายเดียวที่ทำ แต่สายการบินในอเมริกา และยุโรป ทำเกือบหมด นี่คือจุดสำคัญที่นายต้องทำ สายการบินอื่นเค้าไม่ทำก็ช่างเค้า แต่รีเสิร์ช ตัวนี้ ต้องทำตลอดตราบเท่าที่นายทำสายการบิน มันคือ รีเสิร์ช ที่ไม่มีวันจบ หรือบทสรุป ต่อมาครับ กิจการการบินจะเปลี่ยนไปคือจะเป็น Mid Range เชื่อมภูมิภาคสู่ภูมิภาค ดังนั้น น้อง แอพพลายมันเข้ามากับประเทศไทยให้ภูมิภาคแต่ละภูมิภาค คือ ภาคต่างๆ ในประเทศไทย แล้วจะได้ข้อมูลที่เป็นจริง ค่อยมาเขย่า คัดกรอง คลุกเคล้ากับรีเสิร์ชที่น้องทำ แล้วมันจะได้ Solution ออกมาทีละส่วน อีกอย่างหนึ่งคือ น้องต้อง Specific สายการบินน้องเองว่าจะเป็นอย่างไร ถ้าน้องตัดสินใจว่าจะบินเชื่อมภาค น้องต้องตัดทุกอย่างของกรุงเทพทิ้งไปเลย ไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องแคร์ เพื่อจะให้เหลือรายละเอียดเฉพาะส่วนที่จำเป็น ต่อจากนั้นเมื่อเลือกได้แล้วว่าจะบินเชื่อมภาค หรือ City to City ทีนี้ "หาเพื่อน" ครับ ไปที่จังหวัดนั้นที่ต้องการใช้เป็น "ฐานบัญชาการ" ไปคุยกับเค้าแบบไม่มีอะไรนี่แหล่ะ คุยให้มาก คุยกับทุกกลุ่ม แล้วก็เอามาเทียบกับปลายทางที่จะบิน แยกส่วนที่เหมือนกันออกมา หาจุดที่แตกต่าง เอาความแตกต่างมาร้อยเข้าด้วยกัน ด้วยความเหมือน และนั่นแหล่ะคือ หน้าที่ของสายการบินของนาย หาสื่อกลาง แน่นอนครับว่า อินเตอร์เน็ต คือ สิ่งที่ดีที่สุด ประหยัดมาก และมันก็จะเป็นหนึ่งในกฎการบินใหม่ที่ทุกสายการบินทั่วโลกต้องใช้เป็นหลัก แต่หากนายจะบิน City to City มันมีข้อจำกัดคือ อินเตอร์เน็ตยังไม่กว้างพอ ดังนั้น ต้องหาตัวช่วย พี่แนะนำ ไปรษณีย์ ครับไปศึกษาไปรษณีย์ให้มากที่สุด ทุกแง่มุม และต้องจำไว้ว่า การบิน หรือการเดินทางทางอากาศทั้งของไทยและของโลก เกิดขึ้นจากเรื่องเดียวกัน คือ เพื่อย่นระยะทาง และเวลาในการส่งไปรษณีย์ ส่งอาหาร และยา อุปกรณ์การแพทย์ ไปศึกษาการเกิดเครื่องบินในประเทศไทยได้ที่ พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศครับ ถ้าน้องได้ไปรษณีย์ จะกลายเป็น อินเตอร์เน็ต ที่สำคัญมากๆ ในการซัพพอร์ตหน้าเว๊ป ส่วนที่เหลือเรื่องอาหาร การคัดเลือกคน หรือเรื่องอื่นๆ นั้นก็ค่อยๆ ทำไป พอทำ Description เสร็จทั้งเล่ม เอาไปคุยกับ โบอิ้ง ก็ได้ ถือเข้าไปเลย ติดต่อพี่มาก็ได้ เดี๋ยวพาไป ให้โบอิ้งรับรองแผนซะ แล้วค้ำประกันให้ แล้วเขาจะให้ไปคุยที่ GECAS ให้เค้ารับรองและค้ำประกันให้อีกที ถ้าได้ นายก็จะสามารถเอา White Tail ในส่วนที่เป็นสิทธิ์ของ GECAS มาใช้ได้ทันที โดยที่นายไม่ต้องจ่ายเงินค่าเครื่องแม้แต่บาทเดียว เพราะ ถ้าทั้ง โบอิ้ง และ GECAS รับรอง เค้าก็จะให้ GE Capital หรือหน่วยงานการเงินอื่นของเขาดูแลทุนให้ นั่นก็สุดแท้แต่ ถ้าเอาที่ประเทศไทย ก็จะมี แบงก์กรุงศรี กับ Credit Suisse เพราะ GE Capital มีหุ้นในแบงก์กรุงศรี และ GE กับ Credit Suisse เค้าร่วมมือจัดตั้ง Global Infrastructure Partners (GIP) แล้วสถาบันการเงินเหล่านี้ เค้าจะมาถือหุ้นสายการบินของนายแล้วแต่สัดส่วนที่ตกลงกัน นายก็จะมีทุกอย่างสมบูรณ์ พร้อมในการขอใบอนุญาต ไม่ต้องกลัวเรื่องขอใบอนุญาต ตราบเท่าที่มีต่างชาติร่วมสังฆกรรม คนไทยเป็นแบบนั้น วันหนึ่งข้างหน้า ถ้านายบริหารดี นายก็ไปเอาหุ้นคืนมาได้ แต่ต้องคิดอย่างหนึ่งคือ ต้องโปร่งใสสุดๆ ในการบริหารจัดการ เพราะ เป็นดีลที่ทำกับประเทศๆ หนึ่ง แต่มันโคตรมั่นคงเลย เพราะเริ่มดีลตั้งแต่รากขึ้นมา สำหรับ แอร์บัส พี่ไม่ทราบครับ ส่วน Embraer ก็จะมีวิธีอีกอย่าง แต่ไม่บอกครับ ก่อนอื่น ลบสิ่งที่เกิดขึ้นในกิจการการบินของบ้านเราทั้งหมด ความคิดเห็นของพี่ครับ ขอให้โชคดี จากคุณ : สยามรามอรุณ (เด็กคน) - [ 16 พ.ค. 52 16:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ในที่สุด ผมก็ได้รับข้อมูลดีๆ จาก พี่เด็กคน อีกเช่นเคย ปล.จริงๆอยากถามพี่เรื่อง อาจารย์ น่ะครับ ว่าเพราะอะไร คนในวงการทั่วโลก ต่างยกย่องเขา ขอบคุณครับ จากคุณ : อ.คง - [ 16 พ.ค. 52 17:09:47 A:124.121.139.79 X: TicketID:170953 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาดูอีกที และขอคารวะคุณเด็กคนเลยครับ ได้ความรู้และไอเดียดีๆเพิ่มอีกเยอะ จากคุณ : CLK BRABUS - [ 16 พ.ค. 52 17:34:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เอาอีกแล้ว ความคิดเห็นผมโดนลบอีกแล้ว WM เอ๊ย ขอบคุณทุกคนครับ ผมไม่ได้เก่งอะไรหรอกครับ สิ่งที่เขียนคือสิ่งที่มันเกิดขึ้นในต่างประเทศ มานานแล้ว แต่เราไม่ค่อยได้รับรู้ต่างหาก อย่างเรื่องรีเสิร์ชนี่ เค้าให้ความสำคัญมากๆ รายได้ต่อปีของคนที่ทำรีเสิร์ช ไม่ต่ำกว่า 100,000 เหรียญต่อปีนะครับ สำหรับเรื่องของอาจารย์ ก็คือการแก้ไขตัวเอง ให้เข้ากับ "การซัพพอร์ต" ผู้โดยสาร มากกว่าการที่ ไปดึงให้ผู้บริโภคต้อเดินทาง เอาแค่เรื่องแก๊ปเวลาของแต่ละเที่ยวบิน กับเส้นทางบินมันจะสอดรับช่วงเวลาในหนึ่งวันได้เกือบครบเลย และการที่แกพยายามไม่เอาสายการบินแกไปพึ่ง "ระบบ" มาก แต่แกพยายามสร้าง Solution ของสายการบินแกที่มันง่ายๆ นี่แหล่ะ ที่คนบินในต่างประเทศยกย่อง คือแกพยายามพึ่งตนเอง พร้อมๆ กับ ขอความช่วยเหลือจากประชาชนไง ตอนนี้ก็เหลือแค่ว่า แกกับลูกสาว จะสร้างความไว้วางใจกับผู้บริโภคอย่างไร น้อง SLaYe|2 ArcA นายไม่ต้องกังวลเลยว่า ถ้ามีใครมาบอกนายว่า ทำไม่ได้หรอก อย่าไปทำ พี่แนะนำให้กระโดดสกายคิ๊กใส่เลย นั่นคือเค้ากำลังแสดงพฤติกรรม "หมาหวงก้าง" ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ครับ Nothing is Impossible เอางี้เริ่มให้ นายมีพี่ และน้อง Asmartin ซึ่งก็เป็นคนสุราษฎร์ และนครศรีฯ นายสามารถรีเสิร์ชได้จากตรงนี้เลยนะ พี่น้อง BP อยู่ไหนบ้างครับช่วยบอกน้อง SLaYe|2 ArcA หน่อยครับ ช่วยๆ กัน คนเดินดินกินข้าวแกงนี่แหล่ะช่วยกัน แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 52 20:39:58 แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 52 20:39:22 จากคุณ : สยามรามอรุณ (เด็กคน) - [ 16 พ.ค. 52 20:38:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าดูตามแผนที่ประเทศไทย ดูเหมือนว่า เส้นทาง เหนือ-อีสาน  น่าจะเหมาะในแง่กายภาพ เพราะมันไม่ย้อนไปย้อนมาดี โดยเฉพาะ เชียงใหม่-อุดร (ปัจจุบัน เป็นสิทธ์ของใครก็ไม่รู้) เชียงใหม่-อุบล ก็น่าสน เพราะ รถทัวร์ นครชัยแอร์ ใช้เวลาตั้ง 18 ชั่วโมง ถ้าจะบิน ก็ต้องบิน เข้า กทม. ก่อน ตามความคิด ของผม เราควรจะปักธง ที่ใดที่หนึ่ง เป็น จุดศูนย์กลางก่อน (HUB) แล้วกระจายการบิน จาก hub ไปสู่จุดหมายต่างๆ   เช่น ถ้าเราเลือกอุดรธานี ก็จะสามารถมีเส้นทาง อุดร-เชียงใหม่ อุดร-ภูเก็ต อุดร-ฮานอย (ไปถึงโน่น) 555 จากคุณ : taoru - [ 17 พ.ค. 52 08:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นด้วยว่า เส้นทางที่เป็นไปได้ที่สุด คือ เหนือ อีสาน เพราะมันโคตรจะอ้อม เลยในปัจจุบัน จากคุณ : nunuka - [ 17 พ.ค. 52 19:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณพี่ๆทุกๆคนมากเลยนะครับ ข้อมูลมีประโยชน์มากๆเลย ที่พี่เด็กคนให้ผมไปหาที่เวปของ Boeing เจอแล้วนะครับ แต่ยังไม่ได้อ่านรายละเอียดเท่าไหร่ ไว้จะศึกษาตอนปิดเทอมนะครับ ความฝันของผมคงอีกนานอ่ะครับ เพราะยังเรียนไม่จบเลย แหะๆๆ จริงๆแล้วผมก็เรียนอยู่สาขาธุรกิจการบินนะครับ ก็คงไปด้วยกันได้ แต่ปี 3 จะเลือกเรียนด้าน Cargo เนี่ยสิ -*-+ ก็อย่างที่หลายๆคนจับความต้องการของผมได้นะครับ แต่ความคิดผมบางอย่างอาจจะแปลกๆไปหน่อยนะครับ เช่นการซื้อขายตั๋ว Internet เริ่มแพร่หลายในประเทศไทยมากแล้วตอนนี้ แต่อีกหลายๆพื้นที่ก็ยังไม่มีนะครับ ผมเลยคิดว่า ถ้าจะทำจริงๆ อาจจะขายบัตรที่ไปรษนีย์ จะโอเคมั้ยอ่ะครับ แต่ก็จะมีช่องทาง Internet เหลือไว้บ้าง ทั้งตัดจากบัตรเครดิตเลย หรือไปจ่ายทาง ATM เหมือนนกแอร์ก็เจ๋งนะครับ ส่วนเรื่องเครื่อง ที่พี่เด็กคนกล่าวมาเรื่อง White Tail ถ้าเป็นเครื่องของ Boeing เอง ผมมองว่ามันใหญ่ไปสำหรับการเริ่มต้นในการบินเส้นรองแบบนี้อ่ะครับ น่าจะเป็นเครื่องแบบที่ไม่เกิน 100 ที่นั่ง ซัก 30-50 กำลังดีอ่ะนะครับ ใครมีอะไรจะแนะนำผมอีกก็ได้นะครับ ^^ ยินดีรับฟังหมด ผมจะเซฟทุกข้อความเก็บไว้ครับ ^^ จากคุณ : SLaYe|2 ArcA - [ 17 พ.ค. 52 23:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมว่าเปิดข้ามภาคในไทย ติดปัญหาเรื่องน้ำมันครับ  บางสนามบินไม่มีน้ำมันให้เติม.....จะสร้างที่เก็บน้ำมันคงไม่คุ้มครับ จากคุณ : tea-raffe - [ 18 พ.ค. 52 02:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ยังเรียนอยู่ในสาขาธุรกิจการบิน ก็ค่อนข้างง่ายในการหาข้อมูลครับ ข้อมูลปัจจุบันคิดว่าคงหาได้ง่ายๆ ไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่อยากให้ศึกษาอดีตให้มาก อดีตของอุตสาหกรรมการบินของประเทศไทย โดยเฉพาะของสายการบินต่างๆ ของคนไทย ทั้งที่ยังคงอยู่ และที่เป็นอดีตไปแล้ว อันหลังนี่อาจหายากหน่อย ให้ศึกษาการเกิด การคงอยู่ และการแตกดับ ของสายการบินเหล่านั้น มันมาจากสาเหตุใด จากปัจจัยอะไร ที่ทำให้แตกดับ หรือคงอยู่ได้ -_-' สภาพแวดล้อมหรือปัจจัยการดำเนินธุรกิจสายการบิน ของประเทศไทย แตกต่างกันอย่างมากมายจากสภาพแวดล้อมหรือปัจจัย ของการทำธุรกิจสายการบินในต่างประเทศโดยเฉพาะในอเมริกา หรือยุโรป ซึ่ง ทั้งอเมริกา และยุโรปก็ยังแตกต่างกันมากทีเดียว ทั้งปัจจัยภายใน และปัจจัยภายนอก และยังไม่นับรวมถึง เรื่อง พฤติกรรมผู้บริโภค ของแต่ละตลาด ยิ่งแตกต่างกันสุดๆ ที่พูดถึงนี่หมายถึงตลาด dom ในอเมริกา และยุโรป นะครับ ไม่ใช่ตลาด inter การหาข้อมูลอดีตต่างๆ ของสายการบินในประเทศไทย ค่อนข้างยากหน่อย และข้อมูลก็มาจากบุคคลซึ่งรู้กันคนละส่วน คนละนิด คนละหน่อย ส่วนใหญ่ที่รู้เนื่องมาจากอยู่ในเหตุการณ์ในตอนนั้นๆ แต่ผู้ที่รู้จริงๆ ที่เป็นเจ้าของสายการบินเอง หรือ กลุ่มคนซึ่งอยู่เบื้องหลังนั้น หากตัวยากมาก ถึงยากที่สุดครับ โดยเฉพาะบรรดา keyman ซึ่งทำงานวางแผนอยู่เบื้องหลังนั้น พวกนี้เก่งมากมายครับ และที่สำคัญ หาตัวยากที่สุดครับ ในประเทศไทยมีคนพวกนี้อยู่ไม่มากเท่าไร และคนเหล่านี้ไม่ชอบเป็นข่าวอย่างมากถึงมากที่สุด แม้แต่หารูปถ่ายยังหาทำยายากเลยครับ ^_^' การเปิด route ปิดข้ามภาค มีปัญหาอยู่อย่างเดียวครับ คือ เรื่อง demand จะอยู่ได้นานขนาดไหน ก็อยู่ที่เรื่อง demand นี่ละครับ ว่ามันมีสม่ำเสมอขนาดไหน ส่วนเรื่อง chanel of distribution นั้น ปัจจุบันเป็นมีของเล่นให้เล่นมากและง่ายกว่าสมัยก่อนแยะครับ ไม่ใช่ปัญหา เรื่องบินข้ามภาค ลองค้นหาข้อมูลย้อนกลับไปสมัย บริษัทเดินอากาศไทย (ซึ่งปัจจุบันยุบรวมกับบริษัทการบินไทยเมื่อประมาณยี่สิบปีที่แล้ว) มีอยู่ช่วงหนึ่งก็เปิดบริการ route ข้ามภาคในลักษณะนี้ละครับ แต่ก็สามารถให้บริการได้เพียงช่วงเดียว หลังจากนั้นก็ยกเลิกเส้นทางข้ามภาคดังกล่าว เท่าที่จำได้ ตอนนั้นมี route ข้ามสองภาคด้วยนะครับ เชียงใหม่ > ภูเก็ต ตอนนี้ยังเรียนอยู่ก็ยังมีเวลาอีกแยะครับ ที่จะสะสมข้อมูลทั้งในปัจุบัน และอดีต ซึ่งข้อมูลเหล่านี้มันก็คือ ฐานของการพยากรณ์อนาคตละครับ มันไม่วิ่งหนีกันไปสักเท่าไรนัก และที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือเรื่องการสร้าง connection ครับ สำหรับเรื่องนี้คงต้องเริ่มสร้างเก็บไว้ตั้งแต่ตอนนี้แล้วครับ ^_^ เรื่องบุคคลิกภาพส่วนตัว ของเจ้าของสายการบิน ก็เป็นเรื่องที่มีความสำคัญไม่ใช่น้อย ในการคงอยู่ การเจริญเติบโต หรือการแตกดับ ของสายการบินได้เหมือนกัน ซึ่งเรื่องนี้มันไม่ได้ลดน้อยไปกว่าปัจจัยเรื่องอื่นๆ นะครับ เรื่องนี้ลองศึกษาดูให้ถ่องแท้นะครับแล้วจะพอมองเห็นภาพ ^_^ อย่างที่เคยเขียนไว้ด้านบน  "อุตสาหกรรมการบินนั้นโหดร้ายแต่หอมหวาน" จากคุณ : SkyBox - [ 18 พ.ค. 52 08:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้า จขกท. เรียน cargo เลือกอุดรธานี เป็น ฐานบัญชาการ (HUB) น่ะเหมาะ เพราะนอกจาก จะขนส่งคนแล้ว  ยังต้องขนส่ง "แหนมเนือง" อีกด้วย ตั้งชื่อ สายการบินให้เลยเอาป่ะ ชื่อ  "Air Onzon แอร์ออนซอน" แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 52 15:39:41 จากคุณ : taoru - [ 19 พ.ค. 52 15:38:16 ]