 |
30 วัน ทริปกระจายฝัน เกาะลันตา - ปาย "บทที่สาม"
30 วัน ทริปกระจายฝัน เกาะลันตา - ปาย "บทที่หนึ่ง"
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7905368/E7905368.html
30 วัน ทริปกระจายฝัน เกาะลันตา - ปาย "บทที่สอง"
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7905468/E7905468.html
..........
และด้านล่าง บทที่สามค่ะ...
...................................
บทที่สาม อิสรภาพหลังกำแพง
กรุงเทพ ฯ...ฉันตื่นมาพร้อมกับก้อนหนักๆ ตื้อๆ ในหัวซีกขวา ขณะที่ฉันกำลังพาตัวเองลุกจากที่นอนอย่างเอียงๆ และควานหาแว่นสายตามาสวม แล้วฉันก็เดินเอียงๆ ไปหายาแก้ปวดมากิน และตามด้วยน้ำแก้วใหญ่ แล้วจึง โซเซพาร่างมานอนต่อ...ข้างๆตัว เพื่อนหวานนอนหายใจเบาๆ มันคงจะแฮ้งค์เหมือนฉัน...ใช่ซิ เมื่อคืนเรานั่งกินเบียร์ฉลองการที่ฉันเดินทางมาถึงกรุงเทพ พร้อมพี่ๆเพื่อนพ้อง จนถึงเช้า(คุณแฟนไฟเขียวค่ะ) และแอ๋กลับมานอนที่ห้องเพื่อนหวาน ตบด้วยเบียร์และตามด้วยว้อดก้าที่ฉันผสมแบบมั่วๆด้วยความเมา ก็ทำไปได้นะ กระดกกินไม่เหลือจนหมดแก้ว..หึหึ
เที่ยง ...ข่าวทีวีประกาศอ่านข่าวอองซานซูจี ที่อยู่ระหว่างการถูกจองจำของรัฐบาลพม่า และรัฐบาลพม่าก็ปฏิเสธในการที่จะให้สื่อมวลชนต่างชาติ เข้าไปรับฟังการตัดสินคดี ซึ่งเป็นการกลับคำเอาในตอนท้าย ทำให้ฉันทบทวนความคิดอันตื้อตึงในเที่ยงวันนั่นว่า กี่ปีแล้วนะ ที่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ต่อสู้ เพื่อประชาธิปไตย ให้กับพม่า....10 กว่าปีแล้วม้าง เพื่อนหวานที่นั่งดูข่าวอยู่ด้วยเอ่ยขึ้น ฉันจิบกาแฟในมืออย่างครุ่นคิด เค้าใช้มาตรฐานอะไรในการตัดสินและกักกันอิสรภาพของคนอื่นมาเป็นเวลายาวนานเช่นนี้ ฉันกล่าวขึ้นอย่างเจ็บจุกอยู่ในอก คงจะจริงกับคำพูดนี้ ..... กำแพงคุกส่งผลสะเทือนต่อผู้ที่อยู่ภายนอกเช่นกัน" ......และภาพบางอย่างสอดชัดขึ้นมาในห้วงคำนึง วันอาทิตย์ที่ผ่านมา...ฉันเอามือแปะไว้ข้างตู้กระจกขนาดใหญ่เย็นเยียบ ที่แห่งนี้กว้างใหญ่กับความรู้สึกครั้งแรกที่ได้มาสัมผัส หลังจากเรามุ่งหน้าเพื่อเข้าประจวบคีรีขันธ์ และเส้นทางซึ่งต้องผ่านพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำหว้ากอ ฉันและคุณแฟน จึงตกลงกันว่าแวะดูที่นี่กันสักหน่อย ใจจริง...ฉันค่อนข้างจะให้เกียรติคุณแฟนในการตัดสินใจว่าจะแวะชมที่นี่หรือไม่ เพราะคุณแฟนมีอาชีพทำร้าน Scuba และตัวเค้าเองก็เป็นนักดำน้ำ ฉันจึงเกรงว่าจะกลายเป็นไม่สบายใจกันไปเปล่าๆ แต่เค้าก็ตัดสินใจ ฉันจึงได้มีโอกาสได้ชม Aquarium เป็นครั้งแรกในชีวิต
ฉันชอบดูปลาและมองการเคลื่อนไหวอันอ่อนช้อยของมัน หากแต่ตัวหนังสือข้างล่างที่เขียนแนะนำชื่อปลาและลักษณะโดยทั่วไปของปลาแต่ละชนิดที่ติดอยู่ข้างล่างแล้ว ฉันแค่เลื่อนขยับสายตาขึ้นลง และไม่คิดที่จะสนใจ ความกระตือ รือร้น อยากรู้อยากเห็นของฉันมันคงเจือจางไปพร้อมๆกับอายุที่มากขึ้น ฉันคิดซ้ำเติมตัวเองเงียบๆ และพาตัวเองเดินมาถึงโซนของปลาทะเล เคยเห็นหมดแล้วอะ ฉันเอ่ยขึ้น จริงซิ...ไม่มีใครอยู่กับฉันตอนนี้ คุณแฟนก็หายไปอยู่ที่ตู้กระจกข้างหน้า อยู่ทะเลสบายกว่าใช่มั้ย ฉันพูดในใจ หลังจากรู้ว่ากำลังเดินอยู่คนเดียว ....เลี้ยงเนโม แต่ไม่มีกอปะการังให้เค้าเนี่ยนะ .... ยังตัวเล็กอยู่เลย พ่อกะแม่อยู่ไหนอะ....ปีๆหนึ่งจะมีสัตว์พวกนี้ในที่แบบนี้ ตายไปกี่ตัวน่ะ เหตุการณ์จะเหมือนสวนสัตว์ที่เชียงใหม่ไหม ....และอีกจิปาถะกับความคิดที่ประเดประดังอย่างอื้ออึงอยู่ในหัว หากมีเสียงความคิดเสียงหนึ่งที่ชัดเจนกว่าเสียงใดๆคือ กำแพงกระจก...ก็ส่งผลสะเทือนต่อผู้ที่อยู่ภายนอกอย่างฉันเช่นกัน ...ฉันเลื่อนมือลงมาจากแผ่นกระจก และเบือนหน้า สาวเท้าเดินไปข้างหน้าต่อไป
บ่ายสองโมงของวันอาทิตย์นั่น เราทั้งสามถึงที่หมาย บ้านย่าเกสต์เฮ้าส์ ในอ.หัวหิน ที่ซึ่งฉันได้โทรจองไว้ล่วงหน้าไว้ก่อนหนึ่งวัน ที่นี่ใจดีกับม้าน้ำมากค่ะ ทั้งๆที่เป็นสถานที่ที่เล็กนิดเดียว หากเพื่อนๆเอารถยนต์มา เค้ามีที่จอดรถไว้ด้านนอกค่ะ แต่พี่แม่บ้านอนุญาตให้ม้าน้ำเข้ามาจอดในรั้วบ้านได้ มีหมาชิสุสองตัวคอยดูแล ที่เล็กๆ แต่ในห้องไม่อย่างนั่นค่ะ ขึ้นชื่อว่าเป็นเกสต์เฮ้าส์ก็จริง แต่ห้องก็ถูกแยกเป็นสัดส่วน มีห้องนอนแอร์ ห้องน้ำและน้ำอุ่น ห้องนั่งเล่นและเคาน์เตอร์เล็กๆ ...สิ่งที่ฉันคิดไม่ถึงว่าจะได้รับในราคาห้องพักเพียง 500 บาทต่อคืนคือ ตู้เย็นไซส์ใหญ่ ประมาณว่าขนาดที่เราใช้กันที่บ้านอะค่ะ, กาน้ำร้อน, จานและช้อนซ้อมสองชุด, แก้วกาแฟสองใบ, แก้วดื่มน้ำสองใบและน้ำดื่มฟรีสองขวด... ราคานี้ คนทำงานเกี่ยวกับธุรกิจท่องเที่ยวอย่างฉัน เห็นแล้วปลื้มใจค่ะ  ยังไงก็ขอขอบคุณบอร์ดห้อง BP ที่ทำให้ฉันได้เจอบ้านพักน่ารักแบบนี้!!
จากคุณ :
นางสาวลันตา 
- [
26 พ.ค. 52 17:16:27
]
|
|
|
|
|
|
