PANTIP.COM : E7966703 30 วัน ทริปกระจายฝัน เกาะลันตา - ปาย "บทที่หก" [บันทึกนักเดินทาง]

ความคิดเห็นที่ 1

บทที่หก ปรากฏการณ์...ความรัก

ณ ปาย...ฉันละเลียดกาแฟอย่างอ้อยอิ่ง เพลิดเพลินกับความงามของริ้วหมอกที่พาดยาวผ่านยอดเขาสลับเหลื่อมเป็นชั้นๆตรงหน้า...ร้านกาแฟร้านนี้ ค่อนข้างมีชื่อเสียง หากใครได้เคยชมภาพถ่ายจากช่างภาพทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่นแล้ว คงจำภาพชินตาของป้ายชื่อร้าน Coffee in love ได้ดี ตัวอักษรตัวโต ด้วยแบบฟ้อนน่ารักโดนใจ ตั้งตระหง่าน วางคำต่อคำ อยู่บนผืนหญ้าเขียวขจี และใครต่อใครที่ผ่านไปมาก็มักแวะถ่ายรูป จนกลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของปายไปเสียแล้ว

ฉันและคุณแฟน ปล่อยให้ความเงียบขับกล่อมเราอยู่พักใหญ่ๆ เพื่อให้ต่างคนต่าง -เสพ- ความสวยงามตรงหน้านี้ ได้อย่างเต็มอิ่ม และได้นึกทบทวนสิ่งที่ผ่านมาเมื่อสองวันก่อน...

สองวันก่อน ขณะขับรถออกมาจากลำปาง เพื่อเข้าเชียงใหม่และปาย เราออกจากลำปางแปดโมงกว่า ถึงเชียงใหม่ก็สิบโมง หากตามแผนการแล้ว เราต้องพักที่เชียงใหม่หนึ่งคืน และค่อยเข้าปาย แต่แล้วแผนก็มีอันต้องเปลี่ยน เพราะอากาศดีมากๆ เลยตัดสินใจกันเข้าปายในวันนั่นเลย
ฉันจำความรู้สึกก่อนที่เราจะเริ่มเข้าทางโค้งสู่เมืองปายได้ เค้าว่ากันว่า 762 โค้ง มันช่างฟังดูทรมานจิตใจเสียจริงๆ ...ฉันรับรู้ได้ถึงก้อนจุกแน่นอยู่ที่คอหอย น้ำตาฉันเริ่มเอ่อ ฉันอยากจะร้องไห้ค่ะ แต่ก็ร้องไม่ออก ได้แต่รู้สึกตีบๆอยู่ที่คอหอย ไม่ใช่เพราะความกลัวหรอกค่ะ ฉันเองไม่ได้นึกกลัวโค้ง 762 โค้งที่ว่านี่หรอก หากแต่มันคือความดีใจ ที่เราทั้งสามได้เดินทางมาเกือบถึงจุดหมายกันแล้ว

บ่ายสามเศษๆ เราทั้งสามถึงปายและถึงที่พักที่บ้านน้ำฮู บังกะโล ตอนที่ถึงที่นั่น เมืองปายไฟดับทั้งเมือง เมื่อถึงห้องพัก เราได้แต่มองหน้ากัน ณ ตอนนี้ น้ำตาที่เอ่อท้นของฉันมันได้เหือดหายไปหมดแล้ว เหลือแต่รอยยิ้มและคำขอบคุณเบาๆ ที่ฉันได้เอ่ยกับคุณแฟน -และเราก็ทำกันสำเร็จ-

เช้าที่ปาย.... ทันทีที่ฉันเปิดหน้าต่างข้างเตียงออกอย่างช้าๆ อากาศเย็นๆก็ได้หอบเอากลิ่นดินและกลิ่นหญ้าสดๆจากการฉ่ำสายฝนมาเกือบทั้งคืนลอยมากระทบกับจมูก ฉันคว้าแว่นมาใส่ พยายามมองเพ่งไปที่ยอดเขาสลับซับซ้อนไกลๆนั่น เมื่อเห็นหมอกขาวลอยต่ำประดับอยู่ตามยอดเขานั่นแล้ว ฉันจึงเลิกมุ้งขึ้นเก็บและขยับตัวคุณแฟนเบาๆ “บี๋ ตื่นเร็ว เช้าแล้ว ออกไปดูหมอกกัน” ฉันว่าแล้วเดินไปหยิบกล้องถ่ายรูปเอาไปถ่ายบรรยากาศหน้าบังกะโล สักพัก คุณแฟนเดินมาด้วยกางเกงเลตัวเดียว ออกมายืนข้างๆฉัน เพื่อชมหมอกยามเช้า ถึงหมอกอาจจะไม่มากเหมือนหน้าหนาว แต่ก็ได้ห่อคลุมหัวใจของเราทั้งสองให้อุ่นขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาด....

ตอนบ่ายแก่ๆ....สายฝนตกพรำทั่วทั้งปาย ฉันนอนมองออกไปนอกหน้าต่าง ดูหยดน้ำฝนไหลรินลงจากยอดใบไม้อย่างเพลินๆ คุณแฟนขยับมานอนอยู่ใกล้ๆ หลังจากเลือกเปิดเพลงเพราะใน Laptop ให้เคล้ากับบรรยากาศยามนี้ เสียงเพลงบรรเลงกล่อมเคล้ากับเสียงสายฝนได้อย่างลงตัวและเหมาะเจาะ คุณแฟนขยับตัวมากอดฉันเบาๆ หนวดรกๆและสากๆสัมผัสอยู่ข้างแก้มฉัน “บี๋มีความสุขไหม” ...ฉันเอ่ยถาม ทั้งๆที่ฉันเองก็สามารถรับรู้ได้ว่าคนรักของฉันรู้สึกอย่างไรในขณะนี้ ... “มีความสุข...ได้มองภูเขาอย่างนี้ก็มีความสุขแล้ว”.....

... “แล้ว..บี๋อาบน้ำยังอะ วันนี้”
... “ยังเลย แล้วน้องอะ” คุณแฟนย้อนกลับถามฉัน
... “ก็...ยังเหมือนกัน”
... “แล้ว แปรงฟันยังอะ” ฉันถามต่อ
... “ยังไม่แปรง แล้วน้องอะ” ย้อนถามฉันอีก
... “.....ก็...ยังเหมือนกัน” หุหุ ฉันตอบไป

“ วันนี้ ถ้าใครอาบน้ำ อีกคนมีสิทธิ์เลือกที่จะไม่อาบก็ได้นะ โอเคมั้ย” ....ฉันหันหน้ากลับไปบอกคุณแฟน ด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ โอเค.....” คุณแฟนรับคำ !!

สองทุ่ม...สายฝนยังคงโปรยปรายอยู่เต็มท้องฟ้าเมืองปาย...ฟากหนึ่งของห้องในบังกะโล คุณแฟนกำลังขะมักเขม้นกับเกมขับรถจากหน้าจอ Laptop ... ส่วนฉันนั่งดูหนังที่ยืมมาจากพี่เจ้าของบังกะโล พร้อมกับจิบเบียร์เย็นๆไปพลาง...

.... “บี๋ เมาไม่ขับนะ” ฉันเอ่ยแซวไป เมื่อสังเกตเห็นคุณแฟนขยับกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม
.... “งับ”
... “ แล้วบี๋ จะอาบน้ำหรือยัง” ฉันเอ่ยถามต่อ
... “ หึ ยังอะ รอน้องอาบก่อน” คุณแฟนพูดพร้อมซิ่งรถบังคับเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังสะเทือนไปตามถนนไฮเวย์ ...

..........................................................................................

จากคุณ : นางสาวลันตา - [ 12 มิ.ย. 52 18:06:24 ]