แท่นแท้นนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!! และแล้วการเดินทางของฉ๊านก็มาถึงจุดสิ้นสุด ไม่อยากจะเชื่อเลย ได้เวลางานเลี้ยงเลิกรา กลับบ้านไปตักอึแมวกันแล้ว(งานประจำ) กราบสวัสดีงามๆท่านที่ติดตามกระทู้ของสาวลพบุรีมาตลอด ทั้งที่มีตัวตน และไม่มีตัวตน ต้องการที่อยู่ และยังไม่มีที่จะอยู่
หวังว่ารีวิวมาราธอนของอิฉ๊านจะสร้างความบันเทิงให้ท่านๆไม่มากก็คงน้อย(ก็มันแน่อยู่แล้วล่ะ) หรือถ้าโชคดีก็ได้รับประโยชน์ไปบ้าง...เอิ๊กๆๆมีป่าวเนี๊ยะ นึกสงสัยตัวเอง เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้สุดท้ายของทริปนี้ จึงอยากกล่าวให้พ่อแม่พี่น้องได้ทราบถึง บทสรุปของทริปนี้
เริ่มเดินทางตั้งแต่วันที่ 28 พ.ค. -7 มิ.ย. รวมเวลาก็ประมาณ 10 วันได้ (10 วัน 2 ประเทศ) ประทับใจอะไรมาเลเซียน่ะหรือ ฉ๊านอาจจะไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน ฉ๊านชอบนั่งกระเช้าไปเก็นติ้งอ่ะ ความรู้สึกแบบมันแตกต่างจากที่เป็นอยู่ มันสงบยะเยือก สยอง..เง้อ นั่นที่ไหนน่ะนั่น ถึงจะเป็นสาวลพบุรีแต่ก็อยู่กรุงเทพมาร่วม 10 ปี เห็นแต่ตึก เห็นแต่ความศิวิไล (จะคุยว่าตัวเองเป็นเด็กกรุงเตปอ่ะดิ..เอิ๊กๆๆ) ธรรมชาติแท้ๆก็นานๆที ส่วนที่อื่นเช่น KL มะละกา หรือปุตาจายา ก็สงบดีน่ะ รู้สึกว่าบ้านเมืองเขาสงบเรียบง่ายดีอ่ะ ส่วนสิงค์โปร ชอบตรง Qlarke Quay เพราะสวยดีอ่ะมีร้านอาหารเยอะ มีแม่น้ำ มันดูมีชีวิตชีวาดี และก็ชอบ Sentosa ด้วยดูเหมือนเมืองการ์ตูน นึกชื่นชมที่เขาพัฒนาที่ดินที่มีอยู่น้อยนิดให้สามารถทำเงินเข้าประเทศได้อย่างมากมาย แต่ความรู้สึกของฉ๊านก็คิดว่าแพ้ไทยเราอยู่ดี ธรรมชาติสร้างขึ้นมันดูไม่เบื่อเหมือนสิ่งก่อสร้าง เราอาจจะตื่นเต้นถ้าเราไม่เคยเห็น พอเราเห็นมันทุกวันก็รู้สึกเบื่อ แต่ธรรมชาตินี่มันทำให้รู้สึกสดชื่นมีชีวิตชีวาดี อยากกลับไปเห็นอีก
การไปเที่ยวของเราไม่น่าจะเรียกว่าแบ็คแพ็คน่ะเพราะเราใช้จ่ายค่อนข้างมาก แต่เราแบกเป้ไปเพราะมันต้องขึ้นลงรถ ใช้กระเป๋าลากมันไม่สะดวก
ประสบการณ์ที่ได้จากทริปนี้ก็คงจะเป็นการได้ไปอยู่ในที่ที่ไม่ได้ใช้ภาษาไทยเป็นหลัก ตอนแรกเหวอนิดๆ หน้าเหมือนคนไทยเลย แต่ต้องมาพูดอังกฤษใส่กัน และก็การเป็นทีมเวิร์ค กับแฟน อาจแว๊ดๆใส่กันบ้าง แต่ก็ตั้งสติ ใช้เหตุผลมาพูดกัน เดี๋ยวก็ดีกัน อย่างอื่นก็ไม่แตกต่างจากไทยเท่าไร วัฒนธรรมก็คล้ายๆกัน อาจเพราะไทยมีคนเชื่อสายมาเล และสิงค์โปรก็มาจากจีนเยอะ ซึ่งไทยก็มีผสมผสานกันไป วัฒนธรรมจึงคล้ายกัน
สรุปเลยล่ะกันเขียนไปงงไป( ฉ๊านพูดถึงอะไรเนี๊ยะ) สรุป ใครไม่เคยไปมาเล-สิงค์โปรมีโอกาสก็ไปซ่ะ..เอิ๊กกกกกกก(นั่นสรุปหรอย่ะ) ง่ายๆไงไม่ต้องไปเชื่อใครว่าดีหรือไม่ดี น่าไปหรือไม่น่าไป ไปดูมันให้เห็นกะตา สัมผัสให้เห็นกับใจ เอิ๊กสำนวนอะไรของฉ๊านเนี๊ยะ คนเรามันชอบต่างกัน แล้วก็ไม่ต้องไปกังวลมากกับภาษาอังกฤษ อ่านป้ายออกก็พอแล้ว เรื่องพูดค่อยว่าทีหลัง คิคิ ฉันยังฟังไม่ออกเลยบางคนพูดไวแถมใช้สำเนียงแบบวัยรุ่น ยิ่งไม่รู้เลยว่าพูดอะไร ก็ให้เขาพูดไปคนเดียวล่ะกัน บ้าไปแล้ว ไม่คิดบ้างเลยไงว่าฉ๊านจะฟังแกไม่เข้าใจ สงสัยหน้าฉ๊านมันจะฉลาดมาก ปล่อยเขาพูดไปคนเดียวตามเรื่องตามราว และอีกอย่างการเที่ยวต่างประเทศจะง่ายมาก ถ้ารู้จักใช้อินเทอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์ จองนั่นจองนี่ อ่านนั่นอ่านนี่ โอว้มีทุกอย่างที่ต้องการ ที่พักเอยก็เลือกเอาว่าชอบแบบไหน ราคาไหน คนรีวิวกันว่าอย่างไรบ้าง การใช้ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน จะให้แนะนำอะไรไปก็ไม่อยากจะแนะนำ เพราะก็คงเอาตัวเองเป็นที่ตั้งนั่นแหล่ะ ดังนั้นสู้ๆๆก่อนไปอ่านข้อมูลให้เยอะๆๆ อ่านมันผ่านๆก็ได้ เดี๋ยวมันก็จำได้เอง แล้วอย่าไปกลัว (คำนี้จ๊าบจริงๆๆ)
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 20:23:30
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 52 12:45:51