ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากกลับมาจากเชียงคานในทริปที่แล้ว เมื่อเดือนก่อน เล่นเอาซะผมทั้งดำทั้งอ้วนจนเดินไปไหนมีแต่คนทักว่าอ้วนดำๆ แหม้ ก็นักเดินทางนี้ครับไม่ได้ไปเดินในพารากอนซะหน่อย จะได้ไม่ต้องดำ ไหนจะต้องโบกรถกลางแดด ตากลมตะลอน ๆ ไปทั่ว รวมถึงการกินนอนอยู่กับข้าวเหนียวมาทั้งอาทิตย์ ไม่อ้วนไม่ดำก็ไม่รู้จะว่าอย่างไงแล้วครับ     และด้วยเหตุนี้ก็เลยตั้งใจว่าจะอยู่กับบ้านเพื่อเพื่อขัดผิวซะหน่อย รวมถึงช่วงนี้เข้าหน้าฝนแล้วการออกไปไหนมาไหนสำหรับผมมันก็คงลำบาก เอาไว้ฝนหมดเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน     แต่เอาเข้าจริงด้วยจริตของนักเดินทางอย่างผมที่การอยู่นิ่งนานๆไ ม่ค่อยจะได้ ว่าแล้วก็คงต้องจัดกระเป้าออกเดินทางไปหาที่นอนใหม่ดีกว่า  เอาหว่ะสังคขะบุรีนี้แหล่ะน่าจะสะดวกไม่ไกล้ไม่ไกลมากเท่าไหร่ จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:34:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากกรุงเทพผมเลือกเดินทางจากสถานีข่นส่งสายใต้มุ่งหน้าสู่จังหวัดกาญจนบุรีด้วยรถประจำทางครับ เพราะน่าจะเป็นตัวเลือกเดียวของผมในการเดินทาง ส่วนค่ารถนั้นก็ถูกแสนถูกครับ แค่เจ็ดสิบกว่าบาทสำหรับรถปรับอากาศ ปอ 1 แต่ที่เป็นปัญหาสำหรับผมก็คงจะเป็นตอนขึ้นกับตอนลงนี้แหล่ะ เพราะผมไม่สามารถเดินได้จะขึ้นจะลงก็คงต้องไหว้วานคนใจดี แถวนั้นช่วยอุ้มขึ้นเอาไปวางบนรถ ส่วนตอนลงเดี่ยวค่อยว่ากันอีกที   สำหรับผมเองนั้นต้องถือว่าโชคดีครับที่ผมเป็นคนตัวเล็กจึงทำให้การอุ้มตัวผมนั้นไม่ค่อยจะลำบาก   เวลาไปไหนมาไหนการไหว้วานขอความช่วยเหลือจากคนอื่น จึงไม่ค่อยจะมีปัญหาซักเท่าไหร่ เพราะในเรื่องนี้คนพิการส่วนใหญ่มักจะค่อนข้างกลัว กลัวในการปฏิเสท การขอความช่วยเหลือ ดังนั้นการไม่ออกไปไหนมาไหนจึงน่าจะเป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดสำหรับคนพิการในความคิดของพวกเขา                       แต่สำหรับผมนั้นผมกลับคิดว่ายิ่งเราเป็นคนพิการ เรายิ่งต้องกลับออกมาใช้ชีวิตมีส่วนร่วมกับคนในสังคมให้มากขึ้น อย่างน้อยก็จะได้ทำให้คนในสังคมนั้นได้มองเห็นว่าเราคนพิการนั้นก็มีตัวตนและเป็นส่วนหนึ่งของสังคม จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพียงสองชั่วโมงนิดๆ รถประจำทางนำผมมาถึงจังหวัดกาญจนบุรีอย่างปลอดภัย แต่สำหรับผมนั้นเกือบจะแย่เพราะดด้วยระบขับถ่ายต่างๆในร่างกายของผมมันไม่ปกติ แต่เคราะห์ยังดีครับที่สถานีขนส่งที่ จังหวัดกาญจนบุรีนั้นมีห้องน้ำสำหรับผู้พิการผมเลยลอดตัว ไปอย่างหวุดหวิด และจากสถานีขนส่งในวันนี้ผมมีนัดกับเพื่อนรุ่นพี่ ในงานวันเกิดของเขาที่นี้ เลยถือโอกาสพักซะหนึ่งคืนในตัวจังหวัด พื่อรอเพื่อนสาวคนสนิทเดินทางมาสมทบ ในการเดินทางต่อไปในเช้าวันรุ่งขึ้น จากตอนแรกจากความตั้งใจที่จะออกตอนเช้า แต่ด้วยปริมาณของออกลฮอลย์ที่ถูกเติมเข้าไปจากปาร์ตี้เมื่อคืน ทำให้ผมลุกไม่ค่อยจะขึ้น   กว่าจะได้เริ่มต้นก็ปาเข้าไปร่วมสิบเอ็ดโมงเช้าและจุดหมายของเราในวันนี้ก็คืออำเภอสังขคะบุรีซึ้งจากจุดนี้ก็น่าจะอีกร่วมสองร้อยกิโล                       จากตัวเมืองกาญผมต้องเดินทางไปอีกหกกิโลเมตร เพื่อเริ่มต้นการโบกรถที่แยกแก่งเสี้ยนเพราะที่นั้นเป็นทางแยก ออกนอกเมือง จึงทำให้การโบกรถน่าจะง่ายขึ้นสำหรับผม แต่ไอ้หกกิโลจากตัวเมืองนี้ซิครับยังเป็นปัญหา ว่าจะออกเดินทางไปยังไง จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เพราะการโบกรถในพื่นที่ตัวอำเถอเมืองนั้น เปอร์เซนต์ที่จะได้นั้นค่อนข้างต่ำครับครั้นจะขึ้นรถโดยสารก็คงลำบากสำหรับผม ถ้าจะเหมารถออกไปส่งก็กลัวจะผิดคอนเซปต์ในการเดินทาง ที่ตั้งใจว่าจะไม่ยอมเสียค่ารถไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น ดั้งนั้นการเดินก็น่าจะเป็นทางออกที่น่าจะเป็นไปได้   โชคดีครับที่แดดวันนี้ไม่ค่อยมีผมและหนิงเลยเลือกที่จะขอเดินไปเรื่อยๆ ชมบ้านชมเมืองสองข้างทางไปแค่หกโลไม่น่าจะมีปัญหา อะไรเดี่ยวก็คงถึง แต่เอาเข้าจริงไปได้แค่สองโลได้มั้งครับเพราะแดด เริ่มจะแรงเอามากๆ แต่โชคยังดีครับที่ได้รถที่เขาจอดข้างทางขับพาไปส่ง ถึงแม้มันจะแค่ไม่กี่กิโลแต่ก็ช่วยไปได้แยะเชียวครับ จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แวะถ่ายภาพที่สุสานพันธมิตรที่อยูข้างทางการออกเมือง จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:37:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แดดเริ่มแรงมากร้อนสุดๆครับ จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไหว้วานชาวบ้านแถวนั้นให้ช่วยถ่ายให้ครับ จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นางแบบจำเป็ฯครับท่าน จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากจุดที่สองเราเริ่มต้นกันที่แยกแก่งเสี้ยนเลยสะพานข้ามแม่น้ำแควใหญ่มาได้ไม่ไกลไม่น่าจะยากแล้วครับสำหรับการโบก เพราะถนนสายนี้เป็นถนนเส้นเมนต์ที่จะมุ่งน่าสู่อำเภอทองผาภูมิ ทางแยกที่จะไปสังขคะบุรี และจุดนี้เราใช้เวลาประมาณสี่สิบนาทีในการโบกรถคันแรก ซึ้งจอดรับเรามาส่งบริเวณหน้าราชภัฏกาญจนบุรี ซึ้งห่างจากจุดเดิมที่เราโบกมาประมาณห้ากิโลเมตร โดยภาพรวมของการเดินทางในตอนนี้ของผม กว่าสองชั่วโมงที่เริ่มต้นจากตัวจังหวัดตอนนี้เราเดินทางมาได้ สิบกว่ากิโลเมตร เท่ากับความเร็วในการเดินทางของเรา เท่ากับห้ากิโลเมตรต่อชั่วโมง ช่างน่าภูมิใจเสียจริงๆ เมือเทียบกับระยะทางอีกสองร้อยกิโลที่รอเราอยู่ข้างหน้า ผมได้แต่ถอนหายใจ มันก็ยังงี้แหล่ะครับสำหรับการเดินทางในรูปแบบนี้ เพราะเราไม่สามารถคาดเดาอะไรได้ในการเดินทาง ซึ้งผมคิดว่ามันคือรสชาติของการโบกรถเที่ยว ขอขอบคุณอย่างสูงครับสำหรับคนขับใจดีที่ช่วยรับ จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ปั๊มน้ำมันขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามราชภัฏกาญจนบุรี ถูกใช้เป็นที่ประจำการในการโบกรถของผมในตอนนี้   ทำให้เราสามารถเลือกรถที่จะโบกได้ง่ายขึ้น จากรถที่เข้ามาเติมน้ำมันในปั๊มและรถที่วิ้งผ่านถนนหน้าปั๊มน้ำมัน ในทุกๆครั้งของการโบกรถ ปั๊มน้ำมันคือสถานที่ที่ผมให้ความสำคัญมาอันดับหนึ่งครับ   เพราะในกรณีนี้ทำให้เราสามารถเดินเข้าไปถามคนขับรถได้แบบถึงตัว ฃและมันก็น่าจะง่ายสำหรับการตัดสินใจของของคนขับรถที่สามารถพิจารณาสารรูปของผมได้อย่างถนัดตาจนแน่ใจว่า ผมไม่มีพิษมีภัยในการที่จะให้เราร่วมทางไปด้วย จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รถคันที่สองที่ช่วยรับพวกเรา ขอบคุณมากๆนะครับ จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 และในครั้งนี้ผ่านไปร่วมหนึ่งชั่วโมงผมก็ได้รถขนผักเป็นภาหนะ ในการเดินทางแต่น่าเสียดายครับที่เขาบอกว่าคงรับเราไปได้ จากตรงนี้แค่อีกยี่สิบกว่ากิโลเพราะในจุดนั้นเขาต้องขนผักขึ้นรถ จึงทำไห้ไม่มีพื่นที่เพียงพอสำหรับผมในการเดินทางต่อ   เอาก็เอาครับเดินหน้าอีกตั้งยี่สิบกิโลอย่างน้อย เราก็ไกล้เป้าหมายเข้าไปอีกนิดหนึ่ง จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 19:42:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ปาด ^^ จากคุณ : ยูโด - [ 19 มิ.ย. 52 19:58:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอเีขียดก่อนเลยค่ะ เดี๋ยวมาตาม .. จากคุณ : มาเรีย ณ ไกลบ้าน - [ 19 มิ.ย. 52 20:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ... จากคุณ : ป้าหยด - [ 19 มิ.ย. 52 20:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : อินทนินสีม่วง - [ 19 มิ.ย. 52 20:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาเที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : udoreviews - [ 19 มิ.ย. 52 20:49:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามไป  ตามไปดูหม่องด้วยคนค่ะ จากคุณ : คุณแม่ติดเน็ต - [ 19 มิ.ย. 52 21:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ....ยอดเยี่ยมมากครับ.. จากคุณ : Red Fox - [ 19 มิ.ย. 52 21:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เยี่ยมค่ะ ยอดค่ะ สุดยอดค่ะ จากคุณ : ไปพม่ามาคนเดียวเหมือนกัน (paeagain) - [ 19 มิ.ย. 52 21:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สุดยอดของคนเก่งเลยคะที่ตามความฝัน กล้าทำในสิ่งที่อาจจะเป็นเรื่องยากสำหรับเรา สิ่งที่คุณทำ จะเป็นกำลังใจให้คนหลายๆคนทำตามความฝันของเขาบ้างค่ะ ทริปหน้า..ขอให้เดินทางปลอดถัยนะคะ จากคุณ : virgolove (virg_ph) - [ 19 มิ.ย. 52 22:00:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 รออ่านด้วยนะครับเดี่ยวมาต่อ ฝากเข้าไปเยี่ยมบล็อกผมด้วยนะครับปลายปีตั้งใจจะโบกรถเที่ยวให้ทั่วประเทศไทย ช่วยลุ้นด้วยนะครับ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=viewshare ตะลอนเที่ยวโบกรถไปเที่ยวคนเดียวมาร่วมยี่สิบวันเจออะไรสวยงานแยะแยะตามสองข้างทางเลยอยากนำมาแบ่งปันครับผม ตะลอนเที่ยวถ่ายภาพตามประสาคนเดินไม่ได้ http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O7861943/O7861943.html ตะลอนเที่ยวถ่ายภาพตามประสาคนเดินไม่ได้ ตอน2 หมู่บ้านท่าล้ง http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O7875995/O7875995.html ตะลอนเที่ยวถ่ายภาพตามประสาคนเดินไม่ได้ ตอน ตะลอนเก็บยิ้ม http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O7868811/O7868811.html ตะลอนเที่ยวถ่ายภาพตามประสาคนเดินไม่ได้ ตอนบันทึกความทรงจำ http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O7918065/O7918065.html ตะลอนเที่ยวถ่ายภาพตามประสาคนเดินไม่ได้ ตอน ตะลอนเก็บยิ้ม 2 http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O7941266/O7941266.html#40 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 52 22:16:18 จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 22:05:50 ]

ความคิดเห็นที่ 23 <“๎”๎> หนีบ ไป ด้วย คับ<“๎”๎> จากคุณ : JomJaiRaiKraBiNaja - [ 19 มิ.ย. 52 22:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ความร้อนของแดดยามบ่ายสองโมงกว่ายังทำงานอย่างบ้าคลั้ง ผมและหนิงแถบจะละลายอยู่หลังกระบะรถขนผักที่รับเราขึ้นมา แต่ยังดีครับที่มีลมจากการเคลื่อนที่ของรถช่วยบรรเทาได้บ้าง   และเพียงแค่ อึดใจรถก็เริ่มชะลอความเร็ว นั้นหมายถึงช่วงของการเดินทางของผมต้องสิ้นสุดลง   ด้วยพื้นที่หลังรถที่ผมอาศัยมานี้คงต้องส่งคืนให้กับเจ้าของพื่นที่ตัว จริงหัวใชเท้าที่กองรอการขนส่ง อยู่เบื่องหน้า   ผมและหนิงเรามองหน้ากันอย่างรู้ชะตากรรม ที่ต้องส่งคืนพื่นที่ที่อาศัยมา แล้วเราคงต้องออกไปเผชิญกับความเป็นจริง     ริมข้างถนนกันเหมือนเดิม   วินาทีนั้นผมรู้สึกไม่ค่อยชอบกองหัวใช้เท้ากองนั้น ราวกับมันกำลังยิ้มเยาะสมน้ำน่าในความไม่ค่อยจะเจียมของผม ที่อยู่ดีไม่ว่าดีมาหาเรื่องตากแดตากลมโบกรถอย่างงี้ เป็นคนพิการแล้วยังใม่ค่อยจะเจียมผมคิดว่ามันจะต้องคิดกับผมอย่างงั้น จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 22:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ในระหว่างที่รถจอดรอการขนหัวใช้เท้าตัวร้าย   ขึ้นรถนั้นพี่คนขับใจดีลงไปเจราจาอะไรซักอย่างกับเจ้าของผัก ส่วนผมและหนิงเราเตรียมตัวที่จะลงจากรถเพื่อเดินทางต่อในทางของเรา   ราวห้านาทีผ่านไปพี่คนขับใจดีเดินมาด้วยสีหน้าเซ้งๆ พร้อมบอกว่าเรายังไม่ต้องลงก็ได้เพราะผักที่นี้ไม่สวย เอาไปก็คงขายลำบาก ไม่เอาดีกว่า  เดี่ยวไปหาใหม่เอาข้างหน้า   ค่อนลุ้นกันใหม่ว่าผมจะได้ลงตรงไหน ผมนึกดีใจในโชคของผม วินาทีที่รถวิ้งออกมาผมจ้องมองดู ไอ้พวกหัวใชเท้าด้วยความสะใจสมน้ำน่า พวกมัน ที่ไม่ได้ไปเพราะความไม่สมประกอบของพวกมันเขาถึงไม่เอา                 แต่คิดไปคิดมาชะตาของหัวใช้เท้ากองนั้น ก็คงไม่ต่างอะไรกับคนพิการอย่างผมที่คนส่วนใหญ่มักเลือกมอง เพียงเปลือก ภายนอก โดยใช้บันทรรดทางความคิดที่วัดจากความสมบูรณ์ครบถ้วน ของร่างกายเป็นตัวบ่งชี้ในการวัดศักยาพ โดยลืมนึกถึงคุณค่าในความเป็นคน แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 52 22:56:58 จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 22:56:22 ]

ความคิดเห็นที่ 26 x จากคุณ : wheel we go! - [ 19 มิ.ย. 52 23:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 <“๎”๎>  หนีบ ไป  เที่ยวจน เพลิน น้องหมา หนี เที่ยว เลย หง่ำ ๆ<“๎”๎> จากคุณ : JomJaiRaiKraBiNaja - [ 19 มิ.ย. 52 23:37:19 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สุดยอดค่ะ เท่มากๆ จากคุณ : yuki_shimi - [ 19 มิ.ย. 52 23:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มารอชมค้า... จากคุณ : พราวเพชร - [ 20 มิ.ย. 52 00:00:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กว่าหนึ่งชั่วโมงที่ผมใช้ชีวิตบนรถขนผักในที่สุดก็ถึงเวลา ที่ผมต้องบอกลารถคันนี้                           จากเดิมที่ตกลงในตอนแรกว่าผมคงติดรถไปได้ แค่เพียงยี่สิบกว่าโลไปๆมาๆ ล้วงเลยมากว่าร้อยกิโลครับ เนื่องจากระหว่างทางการชื้อขายผักของพี่คนขับรถนั้นไม่ได้ของตามตั้งใจ แวะซื้อมาสามเจ้าไม่ได้ดีเลยซักกะเจ้า โชคดีเลยเป็นของผมแต่ไม่รู้ว่าซวยพี่เขาหรือป่าวที่รับพวกผม มาเลยหาซื้อผักไม่ได้  แต่เอาเถอะครับในที่สุดผมก็มาถึงทองผาภูมิ แต่ตอนนี้ฝนเริ่มโปรยเม็ดแล้วครับ ผมคงต้องแวะหาที่หลบกันก่อน ซึ่งก็ได้ปั๊มน้ำมันข้างๆเป็นที่หลบฝน ฝนยังคงตกอยู่ผมเริ่มไม่แน่ใจว่าค่ำคืนนี้ผม จะถึงสังคขะบุรีก่อนมืดหรือป่าว จากจุดนี้ก็อีกประมาณ เก้าสิบกิโล  นั้นคือจุดหมายของผม หรือว่าผมจะหาที่นอนแถวบ่อน้ำพุร้อนหินดาดซึ่งอยู่ไกล้ๆ ไม่น่าจะเกินสิบกิโล แล้วพรุ่งนี้ค่อยเดินทางต่อ ก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดี                                   ระหว่างนั้งรอฝนหยุดมีคุณลุงคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทาย สอบถามถึงจุดหมายของผม                                     แล้วคุณลุงได้ยื่นข้อเสนอว่าหากไม่มีรถไป ให้ไปนอนพักที่บ้านของคุณลุงก็ได้เพราะแกอยู่คนเดียว มีไร่อยู่ข้างๆปั๊มที่เราหลบฝนอยู่นี้ ระหว่างนั้งคุยคุณลุงเล่าให้ฟังว่าชีวิตของแกนั้นเฉียดตาย จาก ฮ .ตกมาแล้ว 4ครั้ง เพราะแกรับราชการทหาร โอ้โฮอะไรมันจะขนาดนั้น ในช่วงชีวิตคนหนึ่งเจออุบัติเหตุแฮริคอปเตอร์     ตกถึง 4 ครั้งแต่ก็รอดทุกที แกมันซุปเปอร์แมนของแท้ ผมนั้งฝั้งเรื่องราวของคุณลุงอย่างเมามันจนฝนหยุด ใจหนึ่งก็อยากจะสัมภาษณ์แก่ต่อ เพราะเรื่องของแกนั้นแยะจริงๆ พวกเราเลยได้แต่แลกเบอร์โทรศํพท์ไว้กับคุณลุงโดยหวังว่าครั้งน่าจะหาโอกาสมานอนคุยกับคุณลุงอีกที แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 02:54:47 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 02:53:51 จากคุณ : wheel we go - [ 20 มิ.ย. 52 02:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ฝนหยุดตกแล้วจากจุดนี้ผมใช้เวลาไม่นานในการโบกรถไป ต่ออีกยี่สิบกว่ากิโลเพื่อลงบริเวณทางแยกที่จะขึ้นไปสังคขะบุรี ซึ่งที่ทางแยกแห่งนี้มีการตั้งด่านตรวจสำหรับรถที่จะวิ้งเข้าออกเส้นทางนี้ และนี้ก็น่าจะเป็นโอกาสดีของผมในการเดินทางไม่ต้องออกแรงโบกเอง เพราะพี่ๆทหาร ตำรวจ เขาใจดีช่วยโบกให้ ขอขอบคุณมากครับสำหรับพี่ใจดีที่ช่วยมาส่ง แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 02:55:23 จากคุณ : wheel we go - [ 20 มิ.ย. 52 02:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เพียงไม่ถึงสิบนาทีเราก็ได้รถคันแรกที่จะพาผมขึ้นไปถึงสังคขะบุรี แต่พี่คนขับเขามีข้อแม้นิดหนึ่งว่า ขอวิ่งไปทำธุระแถวนี้แป็บหนึ่งเดี่ยวมารับไปด้วย หากผมยังรอเขาอยู่     ผมขอบคุณในความหวังดีของพี่เขาครับ   ที่ยังอุจซาจะมารับไปส่งให้แต่ผมว่าไม่เป็ฯนไรครับเพราะ                 รถค่อนข้างแยะเดี่ยวผมรอไปคันอื่นก็คงได้   และก็ไม่ยากจริงๆครับเพียงไม่ถึงห้านาทีผมก็ได้รถ ที่จะพาผมไปส่งถึงสังคขะบุรีซึ้งที่นั้นคือจุดหมายของการเดินทาง ของผมเพียงอีกเพียงแค่ไม่กี่อึดใจผมคงได้ชมความ งามของที่นั้นก่อนพระอาทิตย์ชิงตกอย่างแน่นอน   แต่หลังจากที่รถวิ่งมาได้เพียงไม่กี่นาทีผมเริ่มสัมผัสได้ ถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิตของผม แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 02:55:57 จากคุณ : wheel we go - [ 20 มิ.ย. 52 02:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 33 บริวณจุดตรวจรถทางแยกขึ้นสังคขะ จากคุณ : wheel we go - [ 20 มิ.ย. 52 02:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คำขอบคุณในความช่วยเหลือที่พี่ๆทหาร ตำรวจได้ร่วมช่วเหลือครับผม จากคุณ : wheel we go - [ 20 มิ.ย. 52 02:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอข้อยไปด้วยคน... จากคุณ : สาวลพบุรี - [ 20 มิ.ย. 52 02:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 36 รออ่านอยู่ค่ะ..มาต่อเร็วๆนะ.... จากคุณ : Jook^Ka^Jick - [ 20 มิ.ย. 52 08:40:25 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ติดตามมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ จะตามต่อนะคะ จากคุณ : KAPAJOM - [ 20 มิ.ย. 52 11:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นกำลังใจให้นะครับ  คุณเป็นผู้ชายที่โชคดีจริง ๆ จากคุณ : thods (thods) - [ 20 มิ.ย. 52 21:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ติดตามค่ะ^ ^ จากคุณ : โลกนี้ยังคงน่ารักเสมอ - [ 21 มิ.ย. 52 00:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สุดยอดเลยค่ะ ใจมาก ๆ คุณ wheel we go เป็นฮีโร่ของเราเลยค่ะ จากคุณ : Lulyle - [ 21 มิ.ย. 52 06:50:40 A:71.111.182.165 X: TicketID:185452 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอขอบคุณทุกๆความคิดเห็นด้วยนะครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ให้รอกันนาน ยังไงตอนนี้ผมขอนอนก่อนเดี่ยวคืนนี้จะลุกขึ้นมาเขียน แล้วเช้าค่อยพาไปเที่ยวต่อครับ นั้งทานกาแฟรอตอนเช้าได้เลยครับ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 52 20:18:26 จากคุณ : wheel we go - [ 21 มิ.ย. 52 19:24:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีเพื่อนโส เก่งนะ ยังทำอะไรเดิมๆอีกนะ รู้สึกว่าทุกอย่างไม่มีอุปสรรค์ ยกนิ้วให้เลย จากเพื่อนที่เรียนรุ่นเดียวกัน 42 จากคุณ : basi - [ 21 มิ.ย. 52 22:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 43 รอขมต่อนะครับ จากคุณ : tataweb - [ 22 มิ.ย. 52 00:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ในตอนนี้รถคันที่เราสองคนกำลังจะร่วมเดินทางไปกับพวกเขา นั้นคงจะพาเราถึงจุดหมายอย่างแน่นอน ใบหน้าของผมและหนิงในยามนี้ฉาบเคลือบด้วยรอยยิ้มของความดีใจ พร้อมเสียงพูดคุย  เสียงหัวเราะของพวกเรานั้นถูกใช้อย่างฟุ้มเฟือย   ด้วยชัยชนะจากความพยายามในการเดินทาง   ฝนเริ่มโปรยเม็ดเล็กอีกครั้งแต่มันคงไม่มีผลอะไรกับผม นอกจากความเย็นที่วิ้งเข้ามาประทะ ผมหลับตาเพื่อสูดอากาศจากพื้นลมและละอองฝนที่ลอยมากระทบหน้าอย่างมีความสุข  แต่อีกมุมหนึ่งผมก็เริ่มสัมผัสได้ กับความไม่ค่อยจะปลอดภัยของตัวผมเอง ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อหกปีก่อนมันวิ้งเข้ามาในความรู้สึก จากคุณ : wheel we go - [ 22 มิ.ย. 52 06:53:26 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ความรู้สึกที่กลัว กลัวในสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ เพราะด้วยสภาพถนนที่เปียก ด้วยสภาพทางที่ไม่ค่อยจะดี รวมถึงทางขึ้นเขาที่ค่อนข้างจะชัน ผนวกด้วยความเร็วที่เขาใช้ในการเดินทาง มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับตัวผม เมื่อครั้งโบกรถจากท่าสองยาง ไปแม่สะเรียง   ในครั้งนั้นผมก็รู้สึกกลัวเหมือนครั้งนี้แต่ผมใจหนึ่งในตอนนั้น ผมคิดว่าคงเป็นคนในท้องที่เขารู้เส้นทางดี เขาจึงกล้าขับรถเร็ว รวมถึงผมกลัวที่จะไม่มีรถเดินทางต่อเพราะกว่าผม จะโบกรถได้ก็ใช้เวลากว่าห้าชั่วโมง และถ้าหากผมขอเขาลงกลางทาง นะที่นั้น ก็มีแต่ป่ากับเขา ผมเลยปล่อยเลยตามเลย หวังว่าเดี่ยวก็คงจะถึงแต่ในที่สุดมันก็ถึงจริงๆครับ ในครั้งนั้นผมนั้งอยู่หลังกระบะรถโดยใช้หลังพิงฝั่งกระจกคนขับ และในที่สุดขณะที่รถกำลังแล่นโค้งลงจากเขาด้วยความเร็ว รถเริ่มเสียหลักจนเสียการทรงตัว พุ่งลงข้างทางด้วยความเร็ว แรงประทะของรถที่พุ่งชนกองหินเบื่องล่างทำให้ผมและรุ่นน้องที่ไปด้วยกันอีกสามคนกระดอนกันไปคนหล่ะทิศคนหล่ะทาง ด้วยแรงเหวี่ยงทุกคนกระเด็นออกจากตัวรถคงมีแต่ตัวผม ที่ยังคงติดอยู่ ในวินาทีนั้นทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากแต่ยาวนานในความรู้สึก  ผมรู้เพียงอย่างเดียวว่าถ้าหากผมยังคงมีสติได้ จนกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะหยุดผมคงไม่ตายอย่างแน่นอน     รถ ถไหล เลื่อน พุ้งแหวกกอไม้  ชนก้อนกองหิน พุ่งลงสู่เบื่องล่างตามแนวไหล่เขาอย่างรวดเร็ว                   จนในที่สุดรถชนเอากอไผ่กอใหญ่จนรถคว่ำตะแคง พาร่างผมมากองอยู่ด้านข้างตัวรถ และจากอุบัติเหตุครั้งนี้จึงทำให้ผมไม่สามารถเดินได้   และในขณะนี้ขณะที่ความรู้สึกกลัวของผมเกิดขึ้นอีกครั้ง ผมจึงไม่รีรอที่จะบอกกับหนิงว่าผมรู้สึกกลัวมากช่วยเคาะกระจก บอกคนขับด้วยว่าเราจะขอลงตรงนี้ ผมไม่กล้าที่เสี่ยงกับความรู้สึกกลัวของผมด้วยต้นทุนทางร่างกาย ที่ปัจจุบันผมก็มีน้อยกว่าคนทั่วไปอยู่แล้วเราเพราะผมเหลืออยู่ห้าสิบ ส่วนอีกห้าสิบหมดหมดไปกับอุบัติเหตุครั้งที่แล้ว หากเกิดอะไรขึ้นตอนนี้สำหรับผมคงหมดน่าตักอย่างแน่นอน     ผมเคาะกระจกด้านหลังคนขับจนรถจอดนิ่ง จากคุณ : wheel we go - [ 22 มิ.ย. 52 06:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 46 x แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 52 07:04:57 จากคุณ : wheel we go - [ 22 มิ.ย. 52 06:54:31 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สภาพรถที่เกิดอุบัติเหตุเมื่อหกปีที่แล้วต้นเหตุของความพิการของผม จากคุณ : wheel we go - [ 22 มิ.ย. 52 06:54:51 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ร่างกายภายนอกไม่มีร่องรอยของการบาดเจ็บ เว้นเสียแต่กระดูกสันหลังของผมขาดจึงทำให้ผมไม่สามารถเดินได้ จากคุณ : wheel we go - [ 22 มิ.ย. 52 06:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คนขับเปิดประตูรถลงมาด้วยสีน่าแบบงงพร้อมยิงคำถามว่าเกิดอะไรขึ้น   ผมได้แต่ยิ้มด้วยการแก้เก้อและตอบอย่างถนอมน้ำใจว่าอยากจะลงตรงนี้ ที่น้ำตกเกิงกะเวียเพื่อถ่ายรูป ซึ้งผมคิดว่าน่าจะเป็นเหตุและผลที่เหมาะสมทั้งที่ใจจริงอยากจะบอก ว่าผมกลัวตายเอาม้าก ..มาก                                                       และจากการที่ผมตัดสินใจลงจากรถ ทั้งๆที่ตอนนี้ก็เริ่มเย็นมาก แล้วรถลาที่จะหาอาศัยเดินทางต่อนั้น             ก็คงจะหาลำบากสองข้างทางนั้นมี่แต่ป่ากับเขา บ้านของชาวบ้านนั้นก็นานที่ถึงจะมีให้เห็น                                 แต่เอาเถอะครับถึงคืนนี้ผมจะต้องนอนค้างคืนที่นี้ก็คงจะดีกว่า เอาชีวิตไปเสี่ยงกับการขับรถของพี่เขา     บวกลบคูณหารแล้วยังไงก็คงไม่คุ้มอย่างแน่นอน                                                                                           และสิ่งที่ผมไม่ได้คาดคิดก็เกิดขึ้น เพราะหลังจากที่ผมกำลังจะลงจากหลังรถคันที่ผมนั้งมา รถโฟร์วีล์สี่ประตูสีบลอนค์ที่วิ่งตามมาข้างหลัง ก็จอดต่อท้ายรถคันที่ผมกำลังจะลง   คนขับรถเปิดกระจกพร้อมเชื้อเชิญ ให้ผมและหนิงติดรถไปกับพวกเขาทั้งๆที่ผมก็ยังงงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้น อยู่ดีๆก็มีรถมาจอดรับทั้งๆที่ยังไม่ได้โบก     มาได้ไงหว่ะ แล้วรู้ได้ไงว่ามกำลังต้องการรถเพื่อเดินทางต่อ ผมคิดเช่นนั้นจริงๆแต่ด้วยความใจง่ายของผม ผมจึงไม่รีรอ ที่จะร่วมอาศัยรถไปกับพวกเขา โดยพี่เขาใจดีให้ผมกับหนิง เข้าไปนั้งข้างในรถ ต้องถือว่าเป็นโชคดีของผมเลยจริงๆ พอพวกเราได้เริ่มพูดคุยกันจึงค่อยรู้ว่า รถคันนี้คือคันที่พี่ๆทหารช่วยกันโบกให้พวกผมในตอนแรก แต่เขาขอทำธุระก่อนแล้วจะกลับมารับในภายหลัง และหลังจากที่เขาทำธุระเสร็จแล้วเขาวิ้งรถกลับไปเพื่อรับ แต่ไม่เจอพวกผมเขาจึงขับรถตามมา ต้องขอนับถือในน้ำจิตน้ำใจ ของพี่เขาเลยจริงๆครับ  เพราะด้วยธุระก็ไม่ใช่ยังจะอุจซ่าตามมารับอีกผมขอกราบงามๆซักสิบทีเลยครับ   และระหว่างการเดินทางบทสนทนาต่างๆถูกนำมาใช้งาน กันอย่างเมามันตลอดเส้นทาง ทำให้ผมได้รู้ว่าบ้านของเขาซึ้งอยู่ฝั่งพม่า จริงๆแล้วพี่คนขับรถเขาเป็นคนราชบุรีแต่มีกิจการร้านขายยาอยู่ฝั่งพม่า จึงเข้าออกพม่าได้อย่างไม่มีปัญหาทั้งๆที่ด่านชายแดนนั้นปิดมาร่วมสามปี จากคำบอกเล่าถึงสีสรรทางฝั่งพม่าที่พี่คนขับรถและแฟนของเขา ได้สาธยายให้พวกเราได้ฟัง  ทำให้ผมและหนิงได้แต่มองน่ากัน ด้วยความอยากรู้อยากเห็นอยากข้ามไปสัมผัสกับสิ่งเหล่านั้นดูบ้าง เพราะด้วยการเดินทางของเราก็ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรชัดเจนอยู่แล้วถ้า ฉะนั้นบ้านของพี่คนขับรถที่อยู่ฝั่งพม่าก็น่า จะเป็นจุดหมายของผมได้เป็นอย่างดีในความคิดของผม ทั้งๆที่เขาสองคนยังไม่ได้เชื่อเชิญ   แต่ในที่สุดผมและหนิงได้ข้ามมาถึงฝั่งพม่า แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 03:55:24 แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 03:53:56 จากคุณ : wheel we go - [ 23 มิ.ย. 52 03:52:56 ]

ความคิดเห็นที่ 50 จากทางแยกเล็กๆก่อนถึงตัวด่านเจดีย์สามองค์ คือเส้นทางที่พาผมข้ามายังฝั่งพม่า ด้วยสภาพเส้นทางที่เป็นดินลูกรังที่เปียกด้วยน้ำฝนทั้งเป็นหลุมเป็นบ่อ สำหรับผมแล้วนี้คงเป็นถนนที่เลวร้ายที่สุดของการเดินทางของผม เท่าที่ผ่านมา  ผมไม่คิดว่ามันคือถนนมันน่าเป็นทางโคลนซะมากกว่า                                 จากเส้นทางที่เราเข้ามาในตอนนี้รถวิ่งเลียบกับแนวกำแพง ที่ตั้งอยู่ทางขวามือของผมซึ่งดู แล้วอาจเข้าใจได้ว่ามันคือกำแพงวัด ที่เราเห็นกันจนชินตาได้โดยทั่วไปแต่สำหรับที่นี้กำแพงแห่งนี้ คือที่กั้นขั้นเขตชายแดนระหว่างพื้นแผ่นดินไทยกับแผ่นดินของพม่า   มันไกล้กันแค่เอี้อมจริงๆ                                                         และในตอนนี้ผมอยู่บนแผ่นดินของพม่า 555555 ดีใจครับได้มาเที่ยวต่างประเทศแล้ว จากคุณ : wheel we go - [ 23 มิ.ย. 52 03:57:16 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สภาพถนนทางเข้าสู๋ประเทศพม่าซึ่งในความคิดของผม ผมไม่คิดว่ามันจะว่าถนน จากคุณ : wheel we go - [ 23 มิ.ย. 52 03:58:32 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มารอติดตามตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : Lulyle - [ 23 มิ.ย. 52 13:05:26 A:71.111.182.165 X: TicketID:185452 ]

ความคิดเห็นที่ 53 รอตามต่อนะเนี่ย เป็นการติดตามข้ามวันข้ามคืนเลยค่ะ จากคุณ : KAPAJOM - [ 23 มิ.ย. 52 13:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณครับที่ยังอุจซ่าติดตามคิว่าจะไม่มีใครมาอ่านแล้วนะเนี้ย ต้องขอโทษด้วยครับพราะผมเขียนค่อนข้างจะช้า และที่สำคัญช่วงนี้งานเข้าซะด้วย ยังไงวันนี้ตั้งใจให้จบครับ ขอขอบคุณอย่างมากมายครับผม จากคุณ : wheel we go - [ 23 มิ.ย. 52 14:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สวัสดีครับพี่  ดีใจมากเลยที่ได้เจอตัวเป็นๆ  เป็นแฟนคลับ wheel we go ครับติดตามมาหลายกระทู้แล้ว  ประทับใจมากกับรูปถ่าย ถ่ายรูปได้สวยและการเล่าเรื่องในสถานที่ต่างๆ    รวมถึงการเดินทางไปที่ต่างๆด้วยการโบกรถ เยี่ยมครับ ผมกับแฟนมีโอกาสไปเที่ยว สังขละบุรี-กาญจนบุรี ก่อนไปก็อ่านกระทู้พี่ แล้วประทับใจ  เลยได้ไอเดียไปเที่ยวที่นี่บ้าง   ตอนที่ตักบาตรที่สังขละ ก็คุยกับแฟนอยู่ว่า พี่คนนี้หน้าคุ้นๆคล้ายกับพี่ที่โพสกระทู้ในบันทึกการเดินทางของเวปพันทิพ  เลยตัดสินใจถามเลยดีกว่า    สุดท้ายก็ใช่จิงๆด้วย  ผมกับแฟนเลยขอถ่ายรูปคู่สักหน่อย จากคุณ : G (gbangmod) - [ 9 ก.ค. 52 20:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 56 รูปคับ จากคุณ : G (gbangmod) - [ 9 ก.ค. 52 20:41:12 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อีกรูปคู่กับผมครับ จากคุณ : G (gbangmod) - [ 9 ก.ค. 52 20:42:44 ]

ความคิดเห็นที่ 58 555555ดีใจจังมีแฟนคลับกับเขาด้วย ขอบคุณด้วยครับที่ทักทายกัน เดินทางไกลบ้านไกลเมืองอย่างนี้เจอคนกันเองแล้วมันรู็สึกดีจริงๆนะ่ครับ จากคุณ : wheel we go! - [ 9 ก.ค. 52 21:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 59 หวัดดีครับ..ตามมาอ่านอีกครั้ง... มี 2 ล๊อคอินนี่ครับ... อยากให้ลงกระทู้แบบมีอมยิ้มนะครับ.. เพื่อนๆ จะได้ให้ Give ได้ด้วย ล๊อคอินแบบ มือถือ..รับ Give ไม่ได้น่ะครับ จากคุณ : Art999. - [ 15 ส.ค. 52 20:27:01 ]