ความคิดเห็นที่ 1 ก็ดีกว่าอยู่ปล่าว ๆ แล้วเศร้ามาก ๆ ว่าแล้วก็พาตัวเองเดินทางข้ามสามจังหวัดไปชัยภูมิ เบาะ ๆ นับจากเกาะไปถึงนั่น ก็ประมาณ 700 กว่า กม......เดินทางโดยนั่งสปีดโบ๊ท ออกจากเกาะหมาก ไปเอารถที่เกาะช้าง...ขับตาเหลือกไปดูเพือนที่ กทม. 315 กม. แค่ 4 ชม.จัดไปอย่าให้ขาด ถ้าโดนทางหลวงเรียกจับความเร็วเกินกำหนด ก็กะว่าจะนั่งร้องไห้ข้างถนน กอดขาคุณตำรวจร่ำไห้ ขอความเห็นใจ  ไปดุใเพือนเสร็จ ก็กลับมานอนรอชายหนุ่มมารับ....แต่อนิจจา โทรศัพท์แบตหมด และฉันกำลังสติแตกเรื่องเพื่อน ลืมชาร์ตแบต เลยส่งผลให้เขาขับรถกลับไปสวนมะขามโดยปราศจากฉันเคียงข้าง.....     แต่ไม่เป็นไร ตวามรักทำให้คนเราทำได้ทุกอย่าง ฝนตก รถติด เราก็มิได้นำพาตะเกียกตะกายนั่งรถทัวร์ ไปถึบ้านเขา ก็แค่ 300 กม.กว่า ๆ.....แล้วเขาก็พาไปตามสัญญา.... จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่..ตอนที่นั่งรถทัวร์มาถึงบ้านเค๊าน่ะ ตี 1 กว่า ๆ เข้าไปแล้ว เพราะออกจาก กทม 2 ทุ่ม เค๊าโทรหา ถามเวลษที่แน่นอนที่รถออก ถาม กท รถทัวร์คันที่นั่ง อธิบายทางว่าต้องเดินไปขึ้นรถที่ตรงไหน เพราะรู้ดีว่า ฉันไม่เคยนั่งรถสายนี้มาก่อน...เช่นเคยเค๊าบอกว่า จะยืนคอยตอนรถทัวร์เปิดประตูเมื่อถึงปลายทาง...พร้อมข้าวไข่เจียว.....(คราวที่แล้วก็หวั่น ๆ ว่าค่าข้าวต้องแพงแน่..)...คราวนี้ก็นึกอยู่เหมือนกันว่า ค่าข้าวต้องจ่ายด้วยอะไรอะไร...เพราะของฟรีไม่มีในโลก...ไม่นึกเลยว่าจะได้กินข้าวเคล้าน้ำตา....       งานเข้าตอนที่มาถึงบ้านเค๊าและต้องนอนค้างที่นี่....เหตุเกิดในห้องแต่งตัว ที่เป็นห้องที่เขาเก็บเสื้อผ้า ทั้งหมดไว้ในนี้ เค๊าหาเสื้อยยืดและขาสั้นของเค๊ามาให้เปลี่ยน วางไว้ให้เรียบร้อยแล้วเค๊าก็แยกตัวไปนอน ให้ฉันอยู่คนเดียวให้ห้อง  ด้วยความที่คราวที่แล้ว ฉันลืมขาสั้น และ เสื้อยืดตัวเองทิ้งไว้ (...โดยตั้งใจเล็ก....ๆ...)ก็เลยคิดว่า ใส่ขของเราดีกว่า...ว่าแล้วก็เปิดหาตามลิ้นชัก....ไม่ได้ตั้งใจจะรื้อ หรือ ค้น ตะโกนถามแล้ว  เค๊าบอกว่าอยู่ในลิ้นชัก ชั้นไหนซักชั้นละน่า พรุ่งนี้ค่อยหา ใส่ของเค๊าไปก่อน เปิดไป เปิดมา....ก็เลย เจอทั้งชุดของตัวเองอยู่ล่างสุด ของชั้นล่างสุด...และ ชุดที่ผู้หญิงเท่านั้นที่ใช้ 2 ชิ้น ซึ่งไม่ใช่ของฉัน แน่นอนล้วยังมี โน่น....นี่....นั่น...ในลิ่นชักอื่น...ๆ...น้ำตาเริ่มมาแล้วครับพี่น้อง....เพลงประกอบ....เริ่มบรรเลงเพลงแรก....ด้วยเพลง "หอบรักมาเจ็บ"...ของซาหริ่ม (ถ้าจำไม่ผิด)เริ่มกระท่อน กระแท่นแว่วเข้าหู ทั้งท่อนแรก และ...ท่อนสุดท้าาย ที่บอกว่า...     ....ความคิดถึงที่พาให้ใจฉันมาพบเธอ...       ....ไกลเท่าไร ๆ ไม่ท้อ...ต้องมา...     ...นานเหลือเกินที่เราสองคน ไม่เจอน่าตา...        ...หากไม่มาวันนี้ ใจคงขาด..... ......................................................................     ....หอบรักมาเจ็บทำไม ดั้นด้นมาไกล มาเจ็บ...มาช้ำ... แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 17:05:51 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 17:03:04 แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 00:55:32 จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่พูด..ไม่ถาม...ไม่เข้าห้องนอน...มันนอนไม่ได้...มันงง...หัวใจรู้สึกชา ๆ...น้ำตาไหลไม่หยุด เดินเข้าห้องครัว ไปหาน้ำดื่มซักหน่อย ดีกว่า หาทิชชู่ซับน้ำตาซักนิด....เปิดตุ้เย็น หันไปหาแก้วด้านซ้ายมือ ก็เจอเลย....ครีมทามือกลิ่นแอ๊ปเปิ้ล...ยี่ห้อ.....และ ครีมลดริ้วรอย  7 ประการยี่ห้อดัง...กิ๊ปติดผม ไดร์เป่าผม....เอ๊....กินเหล้า หรือ กินน้ำเย็นดีฟะ...เพราะใจมันเดือดพล่าน เลยฟาดเบียร์ไปหน่อยนึง นั่งร้องไห้ไป นั่งเขียนแถลงการณ์จากหัวใจชาวเกาะ ถึงชาวสวนมะขาม ด้วยความเจ็บช้ำซะจนเกือบ  ตี 4 รู้สึกเหนื่อย...เลยไปนอน...ข้าง ๆ เค๊า...      เช้าทำเหมือไม่มีอะไรเกิดขึ้น...จนกะทั่งไปถึงหน้าผา.....ที่ภูเทพสถิตย์... แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 17:10:53 จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จะโดดดีมั๊ยนะ..... จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าดีกว่า....คิดในด้านบวกเข้าไว้ ไปดูดอกไม้ดีกว่า.....ให้มันสดชื่น....เรามาเพื่อชาร์ตแบตตัวเอง กลับไปให้กำลังใจเพื่อนเรา ซึ่งมีค่ามากกว่ผู้ชายคนนึง ที่มเวลา 1 ปี ในการเคลียร์ตัวเค๊าเอง  รายนี้อาจยังเลียร์ไม่เสร็จ ต้องให้เวลาเค๊าหน่อย..... แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 17:11:38 แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 00:57:37 จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เจอที่้บ้านเมื่อคืนสองดอกทำหให้หมองหม่น....แตต่สอดอกเช้านี้...ที่นี่...ก็ทำให้ยิ้มได้.... จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฟ้ากว้างใหญ่ ใส...สวย...ฉันแก็แค่คนดวงซวย...ที่คิดว่ารักแท้มีจริง...รักแท้โค้งสุดท้าย ที่ต้องใช้ น้ำตา และ ความอดทน 1 ปี หนังชีวิตต้องดูกันยาว ๆ ซี่รี่เกาหลี อาจชิดซ้าย....ใครจะรู้.....(ปลอบใจตัวเองสุดฤทธิ์) แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 03:56:52 จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 03:55:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทริปสั้น ๆ 3 วัน 2 คืน แล้วเค๊าก็ขับรถมาส่งที่ กทม. ให้ฉันต่อเครื่องบิน 1 ชม + สปีดโบ๊ทคลื่นแรงกระหน่ำ อีก 1 ชม.ถึงบ้านเมื่อตอนบ่ายวันนี้...      นักแสวงหาความรักตัวยงอย่างฉัน ยังคงเดินทางต่อไปอย่างมุ่งมั่น ให้การแสวงหารักแท้...ด้วยความเชื่อว่ามันมีจริง.....ไม่งั๊นที่นี่คงไม่มี...ผาก่อรัก.... แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 00:59:46 จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 04:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รออ่านด้วยใจระทึก กำลังแพลนจะไปอาทิตย์หน้า แต่เพื่อนตัวยักษ์ดันป่วยซะนั่น จากคุณ : mintykitty - [ 20 มิ.ย. 52 04:07:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เศร้านานไม่ได้ พรุ่งนี้ต้องนั่งเรือฝ่าคลื่นลม ประโคมเสื้อผ้า หน้าผม ทำสวยไปเยี่ยมเพื่อน ขับรถไปคนเดียวอีก 315 กม.....           ....เหนื่อยจัง.......อยากฟังเพลงเดียวดายกลางสายลม ของนรีกระจ่าง...ใครหาให้หน่อยได้มะคะ..... จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 04:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รููปสวย ๆ แถวบ้านค่ะ แทนคำขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ.... แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 52 01:02:31 จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 04:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบรูปนี้ค่ะ ตืนมาถ่ายเอง ตอนก่อน 6 โมงเช้า 2 ปีที่แล้วค่ะ..... จากคุณ : bussabongkot - [ 20 มิ.ย. 52 04:13:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอากำลังใจมาฝากค่ะ อยากฟังเพลงเดียวดายกลางสายลม ของนรีกระจ่าง .... ไปหามาฝากจ้ะ  แต่เค้าว่า ...ห้ามฟังเวลาเหงา...  เดี๋ยวจะยิ่งเหงาเข้าไปอีก จากคุณ : แม่ซากานะ - [ 20 มิ.ย. 52 08:01:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาให้กำลังใจ พร้อมปร้าอิ๋มครับ^^ จากคุณ : หลานยายจุล - [ 20 มิ.ย. 52 08:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เชื่อสิ..ว่ายังมีอีกหลายโค้งให้ฝ่าฟัน.......... จากคุณ : Jook^Ka^Jick - [ 20 มิ.ย. 52 08:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เอาเพลงนี้มาฝากด้วยค่ะ หลายคนอาจเกิดไม่ทัน  youtube....ยังไม่มีเลยค่ะ   แต่เป็นเพลงที่มีความหมายดีมาก ๆ ฟังแล้วยังมีคนหมดรงมากกว่าอีกเยอะ สู้ ๆ ค่ะ           http://www.ijigg.com/songs/V2ADDDBEP0 หนึ่งในหลาย-อังศณา ช้างเศวต   (จากบล็อคของคุณ  ordinary_hero  ...ขอบคุณมากค่ะ) เพลงนี้น่าจะให้กำลังใจกับคนที่กำลังท้อแท้กับชีวิตอยู่นะครับ เพลง : หนึ่งในหลาย อัลบั้ม : รวมเพลง ศิลปิน : อังศณา ช้างเศวต Credit : Green Wave เนื้อเพลง: อีกพันคนที่ยังขมขื่น สิบคนยังมีหวังไว้มาแทน หนึ่งคนมีหัวใจสุขแสน หมื่นคนลำบากยังมี อีกกี่คนอยากหนีโลก สักเพียงใดใจท้อถอยเต็มที มากมายคนทุกข์ยากอยากหนี หนึ่งคนคือฉันด้วยคน ทุกคนมีอะไรในใจสุขทุกข์กันไปแล้วแต่ สุขใจยังมีปะปนที่ผิดหวังเราทนสู้ไป หันมามองคนอื่น อาจทุกข์ระทมกว่าเรา หนึ่งคนเป็นกำลังใจคนแสนหมื่นพันคนต่อไป ผิดทำไปเป็นร้อยหมื่น ผ่านมันเพียงเป็นฝันร้ายลอยไป เศร้าตรมเป็นนิยายเก็บไว้ แค่หนึ่งในคนหลายคน วันหน้ามีเวลา...   ไปหาอะไรทำด้วยกันนะคะ จากคุณ : แม่ซากานะ - [ 20 มิ.ย. 52 08:26:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สู้สู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณ จขกท แต่ว่าฟังเพลงแล้วเศร้ากว่าค่ะ จากคุณ : บ้านนี้มีสุข - [ 20 มิ.ย. 52 08:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แวะมาชมค่ะ เป็นกำลังใจให้เน้อ    กลับมาเข้มแข็งไวๆ จากคุณ : nssr@2527 - [ 20 มิ.ย. 52 09:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่เอา ๆๆๆ โอ๋ๆๆๆ อย่าเศร้าน่ะ ยิ่งเศร้า ๆ ไปฟังเดียวดายกลางสายลม เดี๋ยวจะ..ไปกันใหญ่ เหมือนพี่อิ๋มว่า ฟังเพลงนี้ดีกว่า.... จากคุณ : เต่าตัวลาย - [ 20 มิ.ย. 52 09:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เห็นปร้าเต่าเอาเพลงนี้มมาฝาก ก็ขอเอาเพลงนี้..  แต่เวอร์ชั่น  "ห้องก้นครัว"  มาให้ฟังด้วยจ้า เผื่อเรียกรอยยิ้มได้บ้าง   http://www.imeem.com/people/nn3DW16/music/7jpolwSB/kate-kitchen-version-fullmixedmp3/ ผู้ร้อง (แปลง) : =เด็กเอ๋ยเด็กดี= (นู๋ขวัญ) คำร้อง (แปลง) : นาย เหลือง ก้นครัว ห้องเรา เฝ้ามองดูกระทู้ เขาทุกวัน ได้แต่หิว อยู่อย่างนั้น ทุกวัน ตัวฉันไม่เข้าใจ ....................................................... ....................................................... จากคุณ : แม่ซากานะ - [ 20 มิ.ย. 52 09:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อย่าเพิ่งฟังเพลงเศร้า ๆ เลยค่ะ หาส้มตำรสแซ่บจี๊ดจ๊าดมากินให้มันซ่านทรวงดีกว่า ท่องไว้ what ever will be will be แล้วมันจะผ่านไปค่ะ จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง - [ 20 มิ.ย. 52 10:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : หมวยทอร์นาโด - [ 20 มิ.ย. 52 10:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สู้ สู้ครับ หญิงแกร่ง จากคุณ : kotie - [ 20 มิ.ย. 52 10:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เอาเพลงนี้ไปฟังดีกว่านะคะ บางทีอาจจะยังมีใครบางคนรออยู่อีกที่หนึ่งค่ะ เพลง การเดินทางที่แสนพิเศษ - เอนโดรฟิน ฉันเองก็ไม่รู้ ว่าที่เป็นอยู่ที่เรานั้นได้หัวใจเพียงครึ่งดวง แล้วก็ต้องเสาะหา ครึ่งที่หายไป โดยไม่รู้เมื่อไหร่จะเจอจะพบกัน ที่เป็นเช่นนี้ ใครกำหนดไว้.......... ฉันเองก็ไม่รู้  ว่าเป็นคำสาปให้เรานั้นต้องค้นหากันจนเหนื่อย หรือเป็นพรจากฟ้า  เพื่อให้รู้สึกสิ่งที่เเสนพิเศษตอนที่ได้เจอ เดินทางค้นหาตัวตนใครคนหนึ่งคนที่ก็รอฉันอยู่ จากในผู้คนร้อยพันที่ออกเดินทางเหมือนฉัน บนทางที่แสนยาวไกลค้นให้เจออีกครึ่งในใจ ฉันไม่รู้มันอยู่อีกไกลเท่าไร เห็นบางคนเสาะหา  แล้วก็ได้เจอเหนื่อยแค่ไหนก็คุ้มค่าความรู้สึก แม้เป็นพรจากฟ้า  หรือเป็นคำสาป ก็เป็นเรื่องพิเศษที่เกิดขึ้นมา โพสท์ลิ้งค์เพลงไม่เป็น  เอาแค่เนื้อไปก่อนนะคะ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 10:47:06 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 10:38:33 จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง - [ 20 มิ.ย. 52 10:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาให้กำลังใจค่ะ..สู้ๆนะค่ะ...ฟ้าหลัวฝนสดใสเสมอค่ะ จากคุณ : หลันจังนะ - [ 20 มิ.ย. 52 11:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่มีเพลงมาฝาก แต่มีกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง - [ 20 มิ.ย. 52 13:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่มีเพลงมาฝาก เพราะทำไม่เป็นค่ะ แต่มีกำลังใจมาให้ เวลาเท่านั้นที่จะทำให้คุณคิดทุกอย่างออก และผ่านมันไปได้ ลองถอยมาเป็นคนดู แล้วถามตัวเองว่า ถ้าเราเป็นนางเอกในเรื่อง เราจะทำยังไง ขอให้มีสติ เศร้าก็ร้องไห้เลยค่ะ ไม่ต้องอั้น ไม่ต้องทำแกร่ง แต่เราไม่เศร้าตลอดไปนี่นะ ชีวิตเรายังดำเนินต่อไป พ่อแม่เรามี เพื่อนเรามี งานการ คนที่รักเรา และเรายังต้องห่วง ดูแลเค้ายังมี กับเพื่อนอยากให้คุณโทรหาเค้าบ่อยๆค่ะ ส่งข้อความไปบ่อยๆ ถ้าเค้าคุยแล้วเหนื่อยก็ จะเล่าให้ฟัง อยู่ๆวันนึงเพื่อนที่มีชีวิตน่าอิจฉาคนนึงของเราโทรมาบอกว่า เค้าจะอยู่ได้อีก 3 เดือน เค้าเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย แรกๆนึกว่าอำกัน หลังๆเค้าชักพูดอะไรที่ไม่ใช่เค้าเลยน่ะ สอนเราหลายเรื่อง เช่น อย่าไปเครียดมากกับชีวิต แค่ตื่นมาแล้วยังหายใจ เดินไปไหนมีคนเรียกชื่อ ดมกลิ่นได้ กินข้าวรู้รส อาบน้ำร้อนรู้สึก อุ่นใจเวลาลูกวิ่งมากอด นั่นคือสวรรค์แล้ว ฟังแล้วก็อึ้ง เค้าสอนหลายๆอย่าง จนเราน้ำตาแตกเลย จนหลังๆเค้าคุยไม่ได้แล้ว เหนื่อยมาก แต่ทุกคนก็พยายามส่งข้อความให้เค้าอ่านตลอด ให้กำลังใจ ส่งเรื่องขำขัน ส่งรูปที่ไปเที่ยวกันให้ดู ทำขนมนิ่มๆ อร่อยๆไปป้อน ทุกคนได้แต่หวัง ช่วยกันหาหมอเฉพาะทาง หายาเจ๋งๆทั้งในเน็ต ใกล้และไกล และพาไปทำบุญ สุดท้าย .... เค้าก็จากไป มันเศร้าจริงๆค่ะ เวลามันเกิดกับเราเนี่ย จี๊ดเลย แต่เราก็ผ่านมาได้ และก็ยังอุ่นใจว่า เราทำดีที่สุดแล้วตอนที่เค้ายังอยู่กับเรา ขอให้ จขกท เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : แม่สองหน่อ (แม่น้องสองชาติ) - [ 20 มิ.ย. 52 14:59:06 ]

ความคิดเห็นที่ 28 #16 กรี๊ดดดด ... เพลงโปรดค่ะเพลงโปรด กรี๊ดดด ไม่ได้ัฟังนานมากแระ ขอบคุณนะคะ จุ๊ฟๆๆ จากคุณ : มาเรีย ณ ไกลบ้าน - [ 20 มิ.ย. 52 18:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้นะคะ รสชาดของชีวิตคะ สุข เศร้า เหงา ทุกข์ สนุกสนาน ชีวิต เรากำหนดเอง ค่ะ ว่าช่วงเวลานั้น เรา จะเลือก ให้เป็น แบบไหน วันนี้ อาจจะไม่ใช่วันของเรา วันหน้ายังมีคะ แต่ แอบเศร้าแทนเล็ก เล็ก ตอนเจอ เสื้อผ้าคนอื่นด้วย และ ฟังเพลง ของ นรีกระจ่างแล้ว ต้องรีบ ไป โอเกะ เลยคะ วันนี้ ขอบคุณ นะคะ ที่หาเพลงมาให้ฟัง อิอิอิอ จากคุณ : axeza - [ 20 มิ.ย. 52 18:34:53 A:124.120.185.214 X: TicketID:210005 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาให้กำลังใจค่ะ สู้ สู้ จากคุณ : มุมดีดี - [ 20 มิ.ย. 52 20:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ l^hl^h ครับ จากคุณ : tataweb - [ 22 มิ.ย. 52 00:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เพิ่งกลับจากปราณบุรีค่ะ ไปนอนดุดาว...ดูฟ้าใส..ๆ....กับเพื่อนอีกสองคนในสวนกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยดอกลีลาวดี , เฟื่องฟ่า, พวงคราม, กล้วยไม้สีสวย, ดัลเมเชี่ยนตัวโต.....นก..กา...ร้องระงม บรรเลงฟิมโฟนี่สองรอบ เช้า ค่ำ....      แต่จิตใจศรึมเศร้า...ร้าวลึก...ด้วยหลายเรื่อง....แถมยังทำให้เพื่อนอีกคนโกรธโดยไม่ตั้งใจอีก....แม้จะขอโทษไปแล้ว...ก็ยังรู้สึกแย่ ๆ.....      รถติดก่อนขึ้นทางด่วนดาวคนอง....ทำให้มาไม่ทันพาเพื่อนเข้าห้องฉีดสี...รู้สึกผิดหนักขึ้นไปอีก...ทำไมวันนี้...ตื่นมาพร้อมกับความผิดพลาดในชีวืตเยอะนักนะ...     ขอบคุณนะคะ...สำหรับทุกกำลังใจ และคำปลอบโยน...จะพยายามทำตามให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ค่ะ...     ขอบคุณสำหรับเพลงต่าง ๆ ที่ช่วยกันค้นหามาให้ฟังรนะคะ...น้ำตามันรื้นขึ้นมาคลอเต็มเบ้าตา...เบลอ ๆ  อ่านชื่อเพื่อน ๆ ที่เข้ามาโพสต์ได้ไม่เต็มสองตา...อย่าโกรธนะคะ...     ขอไป รพ. ดูเพื่อนก่อนนะคะ ว่าผลจากการฉีดสี ออกมาเป็นอย่างไรบ้าง แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะคะ.... แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 52 10:18:43 แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 52 10:13:18 จากคุณ : bussabongkot - [ 22 มิ.ย. 52 10:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ระยะทางพิสูจน์ม้า การเวลาพิสูจน์คน >>> ของเราก็พิสูจน์ น๊านนาน นานอยู่เหมือนกันนะ ... ^______^ จากคุณ : zazimi - [ 22 มิ.ย. 52 10:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาให้กำลังใจ + ชมภาพสวยๆค่ะ อะไรที่มันไม่ใช่...ต่อให้ยื้ดยุดฉุดรั้งไว้อย่างไร...มันก็ไม่ใช่อยู่ดีค่ะ ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงใครได้...ถ้าใครคนนั้นไม่อยากเปลี่ยนตัวเอง เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงค่ะ จากคุณ : พะยูนอ้วน - [ 22 มิ.ย. 52 14:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 บนถนนแห่งความปวดร้าว...และ...เศร้าโศรก....ผู้หญิงคนหนึ่งหกล้ม...ทรุดตัวลงกลางถนน...โชคดีมาก ที่มีเพื่อน ๆ จากพันทิพ ยื่นมาเข้ามาฉุดให้ลุกขึ้นกลับมายืนใหม่..พร้อมทายา ทำแผล ปลอบใจ ให้เดินต่อไปด้วยความมั่นใจและเข้มแข็ง...    ถ้ามันจะมีคำไหน ที่ยิ่งใหญ่กว่าคำว่า..ขอบคุณ...ก็อยากจะใช้คำนั้นกล่าวกับเพื่อน ๆ ค่ะ...    บุษบงกช...แปลว่า บัวหลวง ดอกสีเหลือง กลีบบอบบาง ที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นบัวพ้นน้ำ บานรับแสงแรกของรุ่งอรุณ ยามเช้า เสมอมา...แต่ตอนนี้ฉันคิดว่า ฉันเป็นบัวใต้น้ำ ที่เพื่อน ๆ พยายาม วิดน้ำออกจากบึง ให้ฉันเจอแสงอาทิตย์ค่ะ...เพระรอให้โผล่พ้นน้ำเอง...คงรอดยาก....    ขอบคุณเพื่อนทุกคน ที่แวะเข้ามาอ่าน ...เข้ามาดูรูป...เข้ามาให้กำลังใจ...หาเพลงให้ฟัง...ปลอบใจ...เชียร์สุดฤทธิ์...ให้ข้อคิดมากมาย..และทำให้ความฝันที่อยากเป็นนักเขียนของฉัน เป็นจริงขึ้นมาได้...ด้วยอุบัติเหตุแห่งความรัก ระหว่างชาวไร่..กับ...ชาวเกาะ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 17:18:12 จากคุณ : bussabongkot - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 07:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สู้ๆน้าครับเป็นกำลังใจให้ ผ่านเรื่องร้ายไปได้ครับ จากคุณ : ikhong - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 15:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กำลังจะเดินทางกลับไปเกาะ...เพราะเพื่อนมาจากฮอลแลนด์ จะลงไปพักที่บ้านบนเกาะ ตอนนี้เพื่อนรออยู่ที่ตัวเมืองตราดแล้ว.....   เรื่องราวของความรัก ยังสับสนอลหม่านในหัวสมอง....เค๊าโทรมา ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา ทั้งที่ครั่งสุดท้าย ที่เค๊าขับรถมาส่งถึง กทม เรามีปากเสียนงกันด้วยอารมณ์แกว่ง ๆ ของฉันเป็นเหตุ และเพราะเรื่องเสื้อผ้าของคนอื่น ที่ฉันเจอ ผสมโรงกัน  เมื่อถามเค๊าว่า เราโกรธกันหรือไม่  เขาพูดเพียงว่า คนเราจะรักกัน ก็ต้องมองข้ามเรื่องเล็กน้อยไปเสียบ้าง ต้องหัดเรียนรู้ว่า พื้นนิสัยเดิมของแต่ละคนเป็นมาอย่างไร ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร...รักใครอย่าพยายามเปลี่ยนแปลง แต่จริง ๆ จุดประสงค์หลักของเค๊าอยู่ที่จะให้ช่วยหาคนซื้อที่แปลงนึงของเค๊า โทรมาเย็นพฤหัส...ให้ช่วยหาคนซื้อให้ได้ในวันศุกร์..พร้อมโอนในวันจันทร์ที่จะถึงนี้...มันเหมือนแสงสว่างวาบ ทาบขอบฟ้ายามพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าเต็มดวง จากแสงราง ๆ แสงแรกของรุ่งอรุณ...    นี่เอง...ที่เค๊าทำมาทั้งหมด..เคยยืมห้าพันเก้า ก็ยังไม่ได้ใช้...ขอยืมอีก ห้าหมื่น...เราไม่กล้าให้ กลัวเสียใจถ้าเค๊าไม่ใช่ ไม่ใช่กลัวเสียเงิน...ล่าสุดขอยืมแสนนึง มีที่มาแลก พร้อมโอนเอกสารสิทธิ์ให้ ถ้าไม่เชื่อใจ ราคาประเมิณที่ดิน อยู่ที่ 2 แสน 5 ด้วยซ้ำ...ร้อนอะไรนักหนา.... แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 12:04:52 จากคุณ : bussabongkot - [ 28 มิ.ย. 52 12:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สองวันก่อนที่จะได้รับโทรศัพท์จากเขา เรื่องให้ช่วยขายที่....ยังเดินลือกโปสดการ์ดวันเกิดให้เค๊าอยู่เลย คิดว่าจะส่งไปให้ในวันเกิดเดือนหน้า....ยังหาโปสการ์ดสวย ๆ  จากภาคต่าง ๆ ของประเทศ คิดว่าจะส่งไปให้เป็นกำลังใจเค๊า ขอให้ผ่านปํญหาต่าง ๆ ในช่วงวิกฤติของชีวิตไปได้ด้วยดี...รักกันไม่ได้ ก็ส่งความปราถนาดี ถึงกันได้นี่นะ...ใช่ว่าจะเป็นศัตรูกันไปเลยเสียเมื่อไหร่....(โค-ตะ-ระ-นางเอกเลยวุ๊ย...) จากคุณ : bussabongkot - [ 28 มิ.ย. 52 12:08:34 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ยิ่งพยายามทำให้เห็นว่าเราจริงใจ และ พร้อมจริงจัง เขาก็ยิ่งทำให้เราตาสว่าง ประหนึ่งได้ผ่านพิธีเบิกเนตรมาเชียว ที่ปรึกษา บรรดาเพื่อนฝูง และพี่น้องทุกคน ร่วมประชุมโต๊ะกลม ทั้งนอกรอบ ในรอบ ลงคะแนนเสียงให้ตัดสัมพันธ์ทางการทูต ด้วยข้อหาร้ายแรงเกินอภัย...ผู้ชายคนนี้ไม่มีศักดิ์ศรี...ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ...มะขามจากไร่ของเขา เป็นมะขามหวานคลุกน้ำตาลเคลือบยาพิษ ผสมยาล้างสมอง...ไข่เจียวที่กินเข้าไปมื้อแรก ถูกสงสัยว่า มีสารพิษอะไรบางอย่างผสมอยู่แน่นอน...   เราบอกทุกคนว่า...เรารักด้วยสมอง ไม่ใช่ หัวใจ ...ไร้เหตุผล...เราตระหนักดีว่าอะไรเป็นอะไร แต่อยากอภัย และ อยากทำให้เขาเห็นแค่นั้นว่า สุดท้ายแล้วถ้าเค๊าเอาใจเข้าแลก และหวังที่จะได้รักแท้...เขาก็จะได้...แต่ถ้าเขาเข้ามาเพียงเพื่อเงิน หรือ ผลประโยชน์อื่น  ๆ เขาจะไม่มีวันได้อะไรไป เพราะเราไม่มีจะให้ และถึงมีก็ไม่ให้ ไม่ว่าจะมาไม้ไหน....เอาใจ...หยดความหวานใส่...หรือ ข้าวไข่เจียว...ตอนเที่ยงคืน...หรือ ยืนรอทุกครั้งที่รถทัวร์จอด...    จดหมายลงทะเบียน ส่งคืนสำเนาโฉนดที่แฟ๊กซ์มา พร้อมกับ ลายมือเขียนด้วยปากกา อธิบายเรื่องต่าง ๆ กลับไปด้วยเหตุ และ ผล..หวังว่าเขาคงอ่าน และ คิดอะไร ๆ ในด้านดีได้มั่งหรอกนะ...    โปสการ์ด 7 ใบ สุดท้ายของเดือนนี้ ถูกทยอยส่งไป คงถึงปลายทางในสัปดาห์หน้า...     เวลาที่เหลือ...ก็ถามตัวเองเหมือนกันว่า...จะยังส่งโปสการ์ดถึงเขาหรือไม่....ใจนึงบอกว่า ก็ส่งไปให้ครบปี ตามที่เราสัญญา ให้เขาเห็นว่าเรามั่นคงในคำสัญญา....อีกใจก็แย้งว่า...มีประโยชน์อะไร...ใจเขามีเรารึเปล่า...ก็หารู้ไม่.... จากคุณ : bussabongkot - [ 28 มิ.ย. 52 12:19:35 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ความรัก คือการให้อภัย...ต้องพร้อมร่วมสุข และ ร่วมทุกข์ ทุกอย่างต้องมีเหตุผล อะไรที่เขาทำลงไป วันนึงเขาต้องตระหนักดีว่า เขาทำถูกหรือไม่...และถ้าเขาจะจำใครซักคนในชีวิตได้..เขาต้องจำผู้หญิงคนนี้ได้...คนที่แสนจะจริงใจ...พยายามเข้าใจทุกเรื่องของเขา...และทานทนยิ่งกว่าขุนเขา และ กำแพงเมืองจีน ที่ตั้งตระหง่าน กลางทวีปเอเชีย...    ไม่อาจร่วมชีวิตได้ก็ไม่เป็นไร....ไม่รักก็ไม่เป็นไร...ไม่สงสารบ้างก็ไม่เป็นไร...จำได้บ้างก็แล้วกันว่า...ครั้งหนึ่งในชีวิตคุณ มีผู้หญิงโง่ ๆ และ งมงายคนนึง ส่งโปสการ์ดให้คุณ 1 ปีเต็ม...     แค่เต็มร้อยยังน้อยไป...ผู้หญิงคนนี้ทุ่มเกินร้อย...แค่เพื่ออย่างน้อย...ให้คุณจำเธอได้บ้าง และในซอกเล็ก ๆ ของหัวใจคุณ ถ้ามีที่ว่างพอ และ มีเวลาเหลือพอ...ขอเศษ ๆ ความรักมั่งก็แล้วกัน...    คงไม่เดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเลไปหาคุณอีก...แต่จะอยู่ที่เดิม มองฟ้า มองทะเล ...นอนนับดาว...คนเดียว...เหมือนเดิม...ก่อนที่คุณจะก้าวเข้ามาในชีวิต...     ภาคนี้คงจบที่ความคิดเห็นที่ 40 นี้ค่ะ.... แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 12:32:37 จากคุณ : bussabongkot - [ 28 มิ.ย. 52 12:31:28 ]