วันนี้เรามาย้อนเวลากันไปถึงช่วงปลายๆปีที่แล้วกันดีกว่าครับ พักเรื่องราวของผู้โดยสารไว้ก่อนเพราะว่าเขียนถึงผู้โดยสารไทยทีไรเป็นมีเรื่องปุดๆทุกทีสิน่า
ในเหตุการณ์ยึดสนามบินโดยกลุ่มผู้ชุมนุมนั้นยังมีเจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งที่ต้องปฏิบัติหน้าที่อยู่นะครับ และที่นำมาเล่าก็ไม่ได้ตั้งใจสื่อว่าใครผิดใครถูก หรือสีไหนเป็นสีไหนทั้งสิ้นครับ เล่าเรื่องที่ได้เห็นผ่านตาและพอจะจดจำได้สู่กันฟังเท่านั้นเองครับ
วันนั้นเป็นวันที่ผมอยู่เวรประจำสำนักงานขาออก บริเวณชั้น 4 ครับ ข่าวแว่วเริ่มมาตั้งแต่เที่ยงแล้วว่าจะมาและมากันแน่ๆ ยิ่งบ่ายแก่ข่าวยิ่งชัดว่ามีการเคลื่อนขบวนแล้ว พวกเราก็สลับกันเดินออกไปเมียงๆมองๆว่ามากันหรือยัง และมองด้วยว่ามีการเตรียมการรับสถานการณ์กันอย่างไรบ้าน
แต่ก็ไม่เห็นอะไรทั้งสองฝั่ง
พอเลยหกโมงเย็นครับ ผู้โดยสารที่เข้ามาให้เราตรวจรับรองสินค้าเพื่อขอคืนภาษีมูลค่าเพิ่มยิ่งร้อนรนและร้องเรียน ว่ารถติดวินาศสันตะโรจนบางรายต้องลงทุนให้รถวิ่งอ้อมไปบางนาแล้วเข้าสนามบินจากด้านถนนเลียบรันเวย์แทน ทางเจ้าหน้าที่ก็ลุ้นกันว่าจะออกเวรก่อนหรือว่าผู้ชุมนุมจะเข้ามาได้ก่อนกันแน่?
ก็รอกันไปเรื่อยๆ พร้อมกับปลอบผู้โดยสารที่ดูกลัวๆกันไปตามประสา นัยว่าพวกยูกลัวไม่ได้กลับประเทศแต่พวกไอนี่บ้านอยู่แค่นี้จะได้กลับกันหรือเปล่ายังไม่รู้
พอดีใกล้สามทุ่มมีเจ้าหน้าที่ผลัดต่อไปมารับเวรพอดี ผมก็ถือโอกาสสั่งเสียเพื่อนรุ่นเดียวกันว่าทางที่ดีเอ็งหาทางกลับบ้านดีกว่า เพราะสถานการณ์มันดูล่อแหลมเหลือเกิน เพื่อนก็บอก เฮ่ย สบายๆ ปิดจริงจะได้ไปนอนอยู่ที่ห้องพัก ไม่ต้องทำงานอีกต่างหาก
สบายกะผีอะไรล่ะครับ
พอผมเดินลงชั้นสามของอาคารเพื่อข้ามไปที่อาคารจอดรถเท่านั้นแหละ แนวหน้าของกลุ่มผู้ชุมนุมกับหน่วยรักษาความปลอดภัยก็บรรจบกันพอดีพอดิบ ตรงหน้าประตู 3 นั่นแหละครับ ได้ยินเสียง เฮ!ๆๆ ดัน!ๆๆๆๆ จำได้ว่าผมหยุดยืนดูเขาดันกันอยู่พักเดียวเองครับ
จะดันกันไหวได้ไงครับ ฝ่ายรักษาความปลอดภัยมีกันอย่างมากก็ร้อยกว่าคน ส่วนผู้ชุมนุมนั้นแนวแรกก็เกือบพันแล้วครับ พอผมถึงรถก็ได้ยินเสียงไกลๆว่า "เราชนะแล้ว"
บ้านผมอยู่ห่างจากสนามบินประมาณ 15 นาทีขับรถครับ แต่ว่าใน 15 นาทีนี้ผมรับโทรศัพท์ไปสิบสายเห็นจะได้เพราะเพื่อนๆและที่บ้านกลัวกันว่าจะติดอยู่ข้างใน เรียกได้ว่าออกมาแบบฉิวเฉียดล่ะครับ
พอกลับมาดูข่าวก็เห็นว่าปิดไปเรียบร้อยแล้ว วันรุ่งขึ้นผมก็ไปเดินลั้นลาอยู่ที่ห้างกลางเมือง เพราะว่าดูแล้วไม่มีทางเปิดสนามบินทำการได้แน่นอน แต่แล้วบ่ายสามก็ได้เรื่องครับ
หัวหน้าโทรมาบอกว่า "คืนนี้เข้าเวรตามปกติ"
เอาแล้วไงล่ะครับ ผู้ชุมนุมเค้าตั้งเวทีแล้ว คนเดินกันเต็มอาคารไปหมดเว้นแต่ด้านในชั้นสองที่เป็นโถงขาเข้า แต่คำสั่งก็คือคำสั่งครับ ยังไงก็ต้องไป
พอบ่ายสี่แก่ๆ ก็มีโทรศัพท์มาจากเพื่อนที่มารับเวรกันเมื่อวาน มันก็ถามผมว่า
"เฮ่ย คืนนี้เอ็งเข้าเวรหรือเปล่าฟะ"
เข้าดิวะ หัวหน้าเพิ่งโทรมาตาม เอ็งรอดตัวแล้วดิ ออกเวรแล้วก็ได้หยุดเลย
ไอ้เพื่อนผมก็บอกว่า
"แล้วเค้าจะเปิดให้เอ็งเข้าเหรอวะ?"
อ้าว! เค้าไม่เปิดให้ ข้าก็ไม่เข้าไปก็เท่านั้นดิ จะทำไมวะ หรือจะชวนไปร่ำสุราถ้าเข้าไปทำงานไม่ได้
มันก็เฉลยว่า "เปล๊า ไม่มีอะไร แต่ถ้าเค้าเปิดให้เอ็งเข้าก็โทรมาบอกด้วยนะ เพราะข้าจะกลับบ้านโว๊ย!?! นอนมาคืนนึงกับอีกวันนึงแล้วโว๊ย!"
ข้าเตือนเอ็งแล้วว่าให้รีบชิ่ง เจือกไม่ฟัง
หลังจากนั้นผมก็ไปเข้าเวรตอนสามทุ่มครับ ต้องหาทางลัดเลาะเข้าไปที่อาคารโดยไม่ผ่านด่านของผู้ชุมนุม จอดรถแล้วก็เดินผ่านแป๊บน้ำกับการ์ดเข้าไปที่สำนักงานชั้น 2 พอผ่านเข้าไปข้างในก็เหลือแค่ ตม. กับ รปภ. ไม่กี่คนเท่านั้นครับ เราก็ไปรวมกันอยู่ที่สำนักงานต่างคนต่างเล่าถึงความยากลำบากในการเข้ามาทำงาน บางคนก็ลัดเลาะมาทางลัดเหมือนผม ส่วนบางคนก็เจอด่านและมีค้นรถกันพอหอมปากหอมคอ
รวมกันอยู่สักพัก ดันได้ข่าวว่าจะมีการใช้กำลังสลายการชุมนุมอีกแน่ะ!
เอาล่ะครับพี่น้อง ศุลฯไทยนั่งกันไม่ติดทีเดียว ถ้าเกิดโป้งป้างขึ้นมาจะทำยังไงกันล่ะนี่ มองไปเห็น รปภ.นั่งรวมกันอยู่หน้าตาซีดเซียวทีเดียว สงสัยจะอดนอนครับ
หัวหน้าก็ตัดสินใจ ถอนกำลังกันดีกว่า ผมก็เลยเดินไปเข้าห้องน้ำผ่าน รปภ.กลุ่มนั้นเข้าให้ มีน้องคนนึงเอ่ยถาม
"กลับแล้วเหรอพี่?"
กลับดิครับน้อง แล้วพวกน้องล่ะ ไม่ได้เปลี่ยนเวรเร๊อะ?
"อยู่มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ"
โห อึดแฮะ มิน่าเห็นหน้าซีดๆกัน
"ไม่ได้ซีดเพราะอดนอนหรอกลูกพี่ พวกผมอยากบุหรี่น่ะ ออกไปร้านปิดหมดหาซื้อไม่ได้ พี่มีซักซองมั๊ย?"
อ่า เสียใจด้วยที่พี่ช่วยเหลือน้องไม่ได้ เพราะพี่ไม่ได้พกบุหรี่ติดตัวมาว่ะ
กลับออกมาได้เรียบร้อยแล้วก็ได้แต่ตามข่าวว่าเมื่อไหร่จะเปิดได้ซะที แถมไม่ได้ไปไหนเพราะถ้าตรงวันทำงานก็ต้องอยู่ในสภาพพร้อมเข้าไปปฏิบัติหน้าที่ได้ภายใน 30 นาที อีกต่างหากครับ
แต่หยุดแล้วก็รื่นเริงดีครับ โทรเข้าไปหาเพื่อนที่ติดอยู่ที่สนามบินตั้งแต่วันแรก
"เฮ่ย เอ็งออกมาได้แล้วเรอะ?"
"ได้แล้วดิวะ คนอื่นเค้าออกไปกันหมดแล้วแล้วข้าจะอยู่ทำไม"
"อ้าว เอ็งออกมาตอนไหนฟะ"
"ออกตามหลังเอ็งไปหน่อยเดียว ยังเห็นหลังกันอยู่เลย"
"เห็นป่าวก็สบายดี ไม่อะไรเดือดร้อน"
"ก็ดี ก่อนออกมายังเอาบุหรี่ไปแบ่งให้ รปภ. ที่อยู่เวรเลย ของข้ามีไมลด์ เซเว่น อยู่ซองนึงเต็มๆ เห็นนั่งกันอยู่ห้าหกคน ก็เลยยื่นไปทั้งซองใหม่ๆแหละ บอกน้องตามสบายเลย"
"มันก็แกะซองแล้วหยิบออกมาสองมวน ข้าก็บอกมันว่าอยู่กันตั้งเยอะทำไมเอาสองมวนเองวะ"
"มันบอกอ๋อ สองมวนนี่ให้พี่ครับ ส่วนที่เหลือในซองพวกผมขอละกันนะครับพี่ ไม่ไหวแล้วววววว"
รวมลิงค์ตอนเก่าครับ
ตอนเก่าๆ รวมลิงค์ไว้ครับ
ของกินหลอนๆ http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/05/E7872711/E7872711.html
ตุ๊กตามหาโหด
http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/05/E7872711/E7872711.html
ผีช่องแอร์
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7897015/E7897015.html
กระทู้ต่อเนื่องกับผีช่องแอร์
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7910231/E7910231.html
เสาอาถรรพ์
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7918472/E7918472.html
ผู้โดยสารมั่งดิ 1
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7932539/E7932539.html
ผู้โดยสารมั่งดิ 2
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7938144/E7938144.html
ขาออก(มันส์)อย่าบอกใคร
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7953986/E7953986.html
บ้า เมา อารมณ์เสีย
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7966538/E7966538.html
ของกิน(อีกแล้ว)
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7996856/E7996856.html
วีนแตก
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8025692/E8025692.html
แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 18:05:43
แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 52 15:57:25
ศุลฯไทยไขปัญหา ฮาข้างด่าน "ยึดสนามบิน!!!"
