ความคิดเห็นที่ 1   ...รถสีเเดงสองล้อ  คันเล็กๆ ใส่เกียร์๑เเทบจะตลอดระยะทาง ขับวิ่งวนเพื่อที่จะขึ้น ภูเขาสูง บางครั้งก็ต้องลงเดินเเบกกระเป๋าไป เพื่อให้น้ำหนักรถมันเบารถถึงจะไป ได้ เเล้วค่อยไปเจอกันบนเนินข้างบน จนเเล้วจนรอดก็ขับไปถึงจุดชมวิว มีบ้านพัก สำหรับนักเดินทางหลังน้อยๆเอาไว้ให้นั่งพักผ่อน ภูเขาลูกน้อยใหญ่มองไปไกลสุด ลูกหูลูกตา เเต่เอ๋!! ได้ยินเสียงรถดังเเว่วเเหวกป่ามาเเต่ไกล ยืนรอไม่ทันกางเกงใน เเห้ง รถยนต์สองคันใหญ่พร้อมกับชายชกรรณ์เริงร่าเกือบสิบคน ต่างเดินลงมา เเล้วมองดูที่ไอ้จิ๋ว เเล้วหันมามองที่พวกผม ซักพักกลุ่มชายเริงร่าก็หันไปสุมหัวคุย กันซุบซิบ  ต่างคนต่างหยิบบุรีขึ้นมาสูบ ผมจึงตัดสินใจเดินไปหาชายคนหนึ่งที่ กำลังจุดบุหรี่ ผมยิ้มพร้อมกับยกมือไหว้ไปหนึ่งทีนึงเเล้วขอบุรีพี่เค้ามวลนึง พร้อม กับเเนะนำตัวเล็กน้อยพอหอมปากหอมคอ ชายคนนั้นยื่นข้อเสนอที่จะเเบกไอ้จิ๋ว ขึ้นไปให้ ผมขอบคุนเค้าไปอีกครั่งหนึ่ง ผมปฏิเสธไปเเต่ด้วยความที่กลัวพวกพี่เค้า จะน้อยใจที่ไม่ได้ช่วยเหลือ ผมจึงยื่นข้อเสนอ ขอฝากกระเป๋าขึ้นไปพร้อมรถพวก พี่เค้า เเล้วพมจะเเว๋นไปรอข้างบน  ... โอเค้คร้าบบบบบน้องงงง....เอาขึ้นรถคันนั้น เลย...ผมเเบกกระเป๋าไปใส่หลังรถ เเล้วขอบคุนเค้าไปอีกครั้ง ก่อนจะจากกัน เพื่อนผมก็ขอบุหรี่เค้ามาอีกมวล. แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 16:16:58 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 14:53:20

ความคิดเห็นที่ 2   จุดชมวิวครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 14:54:52

ความคิดเห็นที่ 3   คราวนี้ไม่มีกระเป๋าเเล้ว สบายตัวมาก ผมขอเป็นคนขับมั่ง เเว๋นนนนนนน...ขับรถ มันส์มากครับซิ่งเซิ่งมาตลอดทาง จนมาถึงจุดกลางเต้นท์ที่เปินเนินเขาลูกไม่ใหญ่ นัก บริเวณทางเข้ามีศาลาเล็กๆ มีกลุ่มนักท่องเที่ยวหกเจ็ดคนกางเต้นท์นอนอยู่ใต้ ศาลา มารู้ทีหลังว่าเค้าเป็นกลุ่มนักศึกษาเเละอาจารญ์ของศิลปกรมาทำงานวิจัย เกี่ยวกับกลุ่มกะเหรี่ยงที่นี่  ผมขับรถขึ้นมาบนจุดกางเต้นท์ ภาพเเรกที่เห็นมันวิเศษ ชัยชาญมาก หากมองไปทางด้ายซ้ายจะเห็นยอดเขาเทวดา ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่ สุดในจังหวัด มองมาด้านซ้ายจะเห็นยอดเข้าลูกที่เล็กกว่า ส่วนตรงกลางเป็นภูเขา ที่ถูกถางไว้เเล้วมีต้นหญ้าขึ้นเขียวขจีมองเลยออกไปเป็นช่องเห็นภูเขาเล็กใหญ่ ไกลสุดตา  มีสายหมอกเเละสายลมพัดพาดไปมาอยู่ท่ามกลางขุนเขาอยู่ตลอด เวลา อากาศทั้งเย็นเเละดีขนาดนี้ ไปอยู่ที่ไหนกันมาหนะพวกเรา... ชื่นชมดื่มด่ำกันซักพัก เราก็ขับไอ้จิ๋วออกมาจอดไว้ตรงปากทางเข้า เพื่อที่รถที่มา จะได้เห็นพวกเราได้ชัด เเละเเล้วฝนที่ไม่ได้ตกมาเลยก่อนหน้านี้ ก็เริ่มตกลงมา พรำๆ เรายืนรออยู่ซักพักรถก็ขับมาถึง เราขอบคุณพี่เค้าไปอีก๗ที เเล้วจัดเเจงขึ้น ไปกางเต้นท์ ตรงจุดกางเต้นท์ไม่มีมนุษย์เลยซักท่าน ทำเลที่เราเลือกก็สวยงานล้ำ เลิศหาสิ่งใดเทียบเทียมสุดๆ(.....) ในระหว่างกางเต้นท์ ได้มีการประกฏกายของ ชายคนหนึ่ง พี่คนนี้คือเจ้าหน้าที่ ที่ประจำอยู่ที่จุดนี้เเละก็เป็นชาวบ้านในหมู่บ้านตะ เพินคี่ด้วย เเถวบ้านผมเรียกเด็กถิ่น พวกเราพูดคุยกัน ดูท่าทางพี่เค้าสนใจไอ้จิ๋ว เป็นพิเศษ จะว่าไปไอ้จิ๋วนี่มันก็ทำให้เราได้ความอนุเคราะห์ดีๆหลายๆอย่างทีเดียว ของเค้าดีจริงๆ  ผมสอบถามหลายๆเรื่องเกี่ยวกับตะเพินคี่ พี่เค้าก็ให้ข้อมูลได้ดี ขอบใจหลายๆ โดยฉะเพราะเรื่องไวไวกับหลังคาสีฟ้า ...หลังจากที่เราจัดเต้นท์เสร็จ ผมถามพี่เค้าว่าเเถวนี้มีไรที่ผมกินได้มั่ง เพราะผมไม่ ได้เตรียมของกินมาเลยกะจะมาหาเอาบนดอย ได้ฟามมาว่า ที่นี่ไม่มีร้านขาย อาหารใดๆทั้งหมดทั้งปวง เเต่เค้ามีอุปกรณ์ทำครัวให้ยืมได้ กระทะหม้อชาม กะละมังไหมีให้ยืมหมด เเต่จงเตรียมหมูหมากาไก่ขึ้นมาเอง ถ้ายังไงๆน้องไปซื้อ ไวไว มาต้มกินก่อนละกันเด่วเค้าจะให้ยืมเตาเเก๊สด้วย มีร้านค้าเล็กๆในหมู่บ้าน ผม ก็ถามไปว่ามันอยู่ตรงไหนหล่ะครับ เค้าก็ชี้ไปทางหมู่บ้านเเล้วก็บอกทางยิ่งบอกผม ยิ่งงงเเต่พอจำได้ว่าบ้านหลังคาฟ้า พี่เค้าเลยสรุปให้ว่า ลงไปถามคนเเถวนั้นอีกที เค้ารู้จักกันทั้งหมู่บ้านร้านหลังค้าฟ้าเนี่ย ไอ้ผมก็ปิดเต้นท์เเว๊นลงไปก่ะเพื่อน ขับวน อยู่สองรอบก็เจอป้าคนนึง "ป้าๆ ป้า พี่ๆๆๆๆ เออ.........โทดนะครับ ร้านค้าไปทาง ไหนครับ .......ห๊า...อ่อออ ไปทางนู๊นนน" ชี้มือไปตรงๆ เเล้วบอกมาว่า บ้าน หลังคาฟ้าหลังใหญ่ๆข้างในนั้น ผมมองไปตามมือ เห็นปากทางเข้า ประมาณปาก ซอยอะครับ ขับรถเข้าไปข้างใน คิดในใจตายห่า หลังคาฟ้าเกือบหมดซอย สำรวจ เส้นทางไปเรื่อยๆ บางบ้านเปิดมวยเชียร์กันหนุกหนาน เด็กๆสองสามคนเล่นซัมติง ที่ผมมองไม่ออกจริงๆว่าเค้าเล่นอะไรกันอยู่ ถามทางไปเจ็ดบ้านครึ่งว่าร้านค้าอยู่ ไหน เกือบทุกบ้านในคำตอบต้องมี บ้านหลังคาฟ้า ทั้งๆที่บ้านตัวเองก็หลังคาฟ้า ผมมั่วซั่วเข้าไปจนเจอไอ้บ้านหลังคาฟ้าหลังใหญ่ เดินเข้าไปในบ้าน มีไวๆเกือบ สามสิบห่อ มียำๆอีกประมาณสิบห่อ มียาเส้น ยาเล็กๆน้อยๆ สบู่ เเล้วก็ซัมติงอีกห้า หกอย่าง หมดเเล่ว.....ร้านนี้มีเเค่นี้ ของกินได้มีเเต่ไวไว กับยำๆนิดหน่อย ไม่น่า หล่ะพี่ชายข้างบนถึงได้เเนะนำให้มาซื้อไวไวกิน ไอ้เราก็ว่า ปกติคนมักจะเรียกว่า มาม่า เเต่ชายคนนี้กลับเรียกไวไว (เเล้วจาอารัยกับไอ้ไวไวนี่มากมาย) จัดมาอย่าง ละสอง ระหว่างขับรถกลับขึ้นไปข้างบนสังเกตุเห็นว่าถ้าบ้านหลังไหนดูมีถานะ หน่อยบ้านหลังนั้นจะต้องผูกระเบืองเป็นสีฟ้า ฮิตมากเเถวนั้น ต้องหลังคาฟ้าเท่า นั้น ดำ เเดง เขียวหมดสิทธิ เเล้วมีเยอะมากหลังคาฟ้าเนี่ย ตลกดี๕๕ .......ขับรถ เพลินๆ พอออกมานอกเขตหมู่บ้านจากข้อมูลที่ได้รับ ตระหนักได้ว่า    "ด้วยวัฒน ธรรมเเละประเพณีของคนตะเพิ่นคี่ ชาวกระเหรี่ยงกลุ่มเล็กๆที่อยู่ร่วมกับป่า มายาวนานกว่าร้อยปี วีถีชีวิตส่วนใหญ่ของชาวตะเพิ่นคี่ จะไม่ทานหมู่เเละไก่ เรา จึงไม่พบหมู่เเละไก่ถูกเลี้ยงไว้ในลานบ้านดั่งเช่นหมู่บ้านกะเหรี่ยงอื่นๆตามสากล รวมทั้งชาวตะเพี่นคี่จะออกไปทำนาทำไร่ในตอนกลางวันกันเกือบหมดหมู่บ้าน เรา จึงพบชาวบ้านในบริเวณหมู่บ้านได้น้อยในตอนกลางวัน เเละชาวตะเพิ่นคี่จะไม่ยุ่ง เกี่ยวกับอบายมุขใดๆทั้งสิ้น เหล้ายาไม่เเตะยาเส้นไม่เเน่(ดั่งเดิมเค้าคงไม่มี อบายมุขกินกันหรอก คนเมืองนั้นเเหละที่หยิ่บยื่นเข้ามา เข้าคงอยากจะบอกว่า พวกเค้าไม่ต้องการอบายมุขนะจ๊ะ  nothank"  ) ข้าพเจ้าเองจ้า แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 16:18:32 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 14:56:13

ความคิดเห็นที่ 4   ฉากที่๘ d-forest เพื่อนความเร้าใจในเรื่องราวมากขึ้นขอเชิญชมเวปไซท์นี้ก่อนจ้าhttp://www.d-forest4x4tour.com/ ระหว่างทางกลับเต้นท์นั่งคิดเรื่องมีสะระไปเรื่อยๆเปื่อยๆ พ้นเนินสุดท้ายขึ้นมา ตก กระใจเเทบจะกรี๊ดเเต๋วเเตก .....อะไรกันวะนั้นหน่ะ....จากเต้นท์โลนลี่ของผม ก็มี การปรากฏกายของเหล่านักเดินทางหัวใจออฟโร้ดคณะหนึ่ง จากการคาดคะเน ประชากรคร่าวๆน่าจะตกอยู่ที่เกือบยี่สิบคน คิดในใจ เอาเเล้วไงชีวิตเปลี่ยนละเครู   เเล้วก็เช่นเคยครับ เรางงเค้า เค้าเลยตอบเเทนด้วยการงงเรากลับ สายตาเดิมๆก็ มองมาที่ไอ้จิ๋วเเล้วก็ผมก่ะเพื่อน เเต่มีอยุ่สายตาหนึ่งที่มองมาที่พวกเรา ชายคนนี้ จะเป็นผู้เปลี่ยนบทของการเดินทางครั้งนี้เลยครับ เค้าคือคนเเรกที่เดินเข้ามาทัก ทายพวกเราพี่คนนี้ชื่อว่าพี่เดชครับ เดช กระเสียว.... เรายืนสนธนากันซักพัก พี่เจ้า หน้าที่ก็เข้ามาขอให้พวกผมย้ายทำเลทอง กระดึ๊บออกไปหน่อย พร้อมกับ อาสาช่วยเคลื่อนย้าย พวกเราจึงขอตัวจากกลุ่มพี่ๆออฟโรด เต้นท์ถูกย้ายออกมา เล็กน้อยด้วยความสมยอม เรานั่งพัก ....... เรารอดเเล้ว ผมบอกกับตัวเอง ปากก็พูดขึ้นมาว่า รอดเเล้วเมิง มีข้าวปึ่งกันเเล้ว ท่า ทางจะชุดใหญ่ซะด้วย เราสองคนหัวเราะอย่างลั๊นลา~ ซักพักเสียงสวรรค์ขยันยิ่ง กันดังมา น้องครับๆพวกน้องๆจะมากินกันที่นี่ก็ได้น่ะครับ น้ำเเดง เป๊บซี่ก็มีอ้อ เหล้าก็มีน่ะครับน้ำเเข็งโซดาพร้อม...พวกเราเดินออกจากเต้นทไปทำการขอบคุณ ชุดใหญ่ๆ เเล้วเเนะนำตัว พี่ๆทุกคนยิ้มเเยมเเจ่มใสอารมย์ดีกันทุกคน ทุกคนอารมย์ ดีใจๆ บรรยากาศดีๆเเถมได้มาเจอกลุ่มคนอารมย์ดีๆอย่างงี้อีก สุดยอดอะ. พี่ๆทุก คนเจ๋งมากครับ รถโฟร์วิลคันใหญ่สี่คันถูกจอดอย่างเป็นระบบเเละมีระเบียบ  ข้าว ของต่างๆถูกขนลงจากรถ ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง เครื่องครัวต่างๆครบวงจร น้ำ ไฟพร้อม โต๊ะเก้าอี้สนาม หลังคาผ้าใบ เต้นท์ เเละอื่นๆอีกเพรียบพร้อม  จากนั้น การประกอบเเคมปิ้งอย่างมืออาชีพก็ถูกเนรมิตรขึ้นจนสมบูรณ์  สุดยอด ดดดดดดดดดดดดด.......ชีวิตเปลี่ยนจริงๆครับเจ้านายยยยยยยยย........ เราขอ ทานอาหารร่วมกับพี่ออฟโรดด้วย(เรียกว่าพี่ออฟโร้ดละกันน่ะครับ)พี่เค้าก็ยินดี ซึ่ง เราก็ดีใจมากกกกกกก . เราขออนุญาตร่วมนั่งโต๊ะด้วย พ่อครัวเริ่มทำครัวเเล้วครับ ปลาตัวบักเอ๊กถูกทอดใน น้ำมันร้อนๆ ส่งกลิ่นหอมไปทั่ว พี่บางคนเริ่มตั่งวงกันมั่งเเล้ว ตอนนี้เรายังไม่ค่อย รู้จักกันเท่าไหร่ ก็ประหม่าเกรงใจไปตามประสาหละครับ เริ่มมีการคุยกันสอบถาม กันว่าเป็นใครมาจากไหนอะไรยังไงที่ไหนเมื่อไหร่  เบื้องต้นเท่าที่ผมพอจะสังเกตุ ได้ คนกลุ่มนี้จะเเบ่งออกเป็นสองกลุ่มที่ดูต่างกัน คุยไปมาก็ได้ความว่า -d-forest คือกลุ่มผองเพื่อนที่รักกานเดินทางในเเบบออฟโร้ท จากการที่ไปเที่ยวกันอยู่เเล้ว ไหนๆก็ไหนๆเเล้วจึงได้มีการก่อตั่งเป็นบริษัทนำเที่ยว มีใบอนุญาตนำเที่ยวอย่าง ถูกต้องตามกฎหมาย จัดทริปขึ้นมาก็หาลูกค้าที่มีทั้งชาวไทยเเละชาวต่างชาติให้ ความสนใจ เค้าไปไหนกัน ไปกันอย่างไร อยู่กันอย่างไร ไปทำอะไรกัน ลูกทัวร์จะ ได้สัมผัสวิถีชีวิตเเบบชาวออฟโรด ซึ่งบางทีเราอาจจะสนใจเเต่คงไม่สะดวกที่จะไป ซื้อรถมาคันนึงเเล้วไปขับลุยเข้าป่า เพราะคนเล่นพวกนี้ ต้องมีกลุ่มก๊วนไปไหนมา ไหนช่วยเหลือซึ่งกันเเละกัน นี่คือโอกาสที่จะได้สัมผัสวิถีออฟโรดอย่างเเท้จริง เเต่ เราจะได้รับการดูเเลอย่างดี อาหารการเพรียบพร้อม พ่อครัวของเค้า....หึหึ....ฝีมือ ป้าจุกร้านอาหารเเถวบ้านยังอาย มากับเค้าเถอะครับ ของเค้าดีจริงๆ -  ดังนั้นคน กลุ่มนี้จึงประกอบไปด้วยลูกทัวร์สองกลุ่มเจ็ดคน เเละที่เหลือเป็นทีมงานออฟโร้ท ที่มีมากกว่าลูกทัวร์ซะอีก(ไหนๆก็มากันอยู่เเล้วพาคนอื่นมาเที่ยวด้วยว่างั้น) ในส่วน ของพี่น้องลูกทัวร์ก่อนเลยน่ะครับ กรุ๊ปเเรกประกอบไปด้วย ป๋า ม๋า น้องมีน เเละ น้องมาย์เด็กดอย ผมติดใจเเละเเอบปลื้มครอบครัวสุขสันต์นี้มากครับ ส่วนอีกกรุ๊ป นึง มีพี่ตี๋ๆใส่เเว่น ก่ะเเฟนเค้า เเละก็ผู้หญิงที่เงียบๆอีกคน กรุ๊ปที่สองนี้จะไม่ค่อย หวือหวาเท่าไหร่ข้ามไปโลด . (ผมขอเขียนชื่นชมพี่ๆดีฟอเรทมากครับ พี่ๆใจดีเเละมีน้ำใจเเถมยังสนุกอีกมากๆ ครับ ไม่ได้พวกพี่ การท่องเที่ยวของผมครั้งนี้คงไม่เเร่มศรีฤดีขนาดนี้) แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 16:19:34 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 14:58:02

ความคิดเห็นที่ 5   ฉากที่๙ ครอบครัวสุขสันต์ อย่างที่เขียนไว้ในฉากก่อนครับว่าผมเเอบปลื้มครอบครัวนี้มาก ครอบครัวนี้ทั้งอบอุ่น อารมย์ดี ตลกสนุกสนาน เเละมีสไตล์เป็นของตัวเองไม่เหมือนครอบครัวไหนๆจริงๆ ผมไม่เคยเจอครอบครัวเเบบนี้จริงๆ. เราได้มีโอกาสนั่งคุยกันตั่งเเต่เริ่มเเรกเลยครับ คุยไปคุยมาม๋าของครอบครัวนี้ เป็นคนบ้านเดียวกัน เเค่มองตากันก็เข้าใจดีกับผมครับ อยู่ที่สำเหร่ เเถวๆวัดสุธา โอ้วว..โลกช่างเริ่มกลม คุยมาคุยไป ขณะนี้บ้านของครอบครับนี้ก็อยู่เเถวๆบ้านป้าที่ผมพักอยู่ในขณะนี้เช่นกันครับ กลมมาอีกนิดนึง ซักพักเด็กน้อยน่ารักก็เดินถือถุงเลย์มาครับ เธอชื่อน้องมาย์นาจะประมาณป๓ได้ หน้าตาดีน่ารัก เเต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจคือ บ้านนี้เค้าจะคุยกันเเบบภาษาพ่อคุณรามอ่ะครับ,น้องมาย์เดินถือเลย์มา เเล้วเดินไปชงน้ำเเดงกินที่โต๊ะ ป๊ะของเธอก็พูดจาเสียงดังฉะฉานประมาน๗.๔เดซิเบลว่า ป๋า:มรึงๆๆๆๆ**%^!!!*!!*><??!!++++ขึ้นมาบนภูเขาก็เเล๊กมันเเต่น้ำเเดงอ่ะเเล๊กมันเข้าไป เเม่เมรึงไม่เคยทำให้เเล๊กที่บ้านเหรอไง!!**^&^^*<>??"" น้องมายด์:ยิ้มเเล้วหัวเราะ จากนั้นก็เทน้ำเเดงต่อไปพร้อมกับเเกะห่อเลย์ ม๋า:ดูมันเเล๊กอีกเเล้วไอ้เลย์เนี่ย วันนี้กินไปกี่ห่อเเล้วเนี่ย...ห๊ะะะะ ป๋า:เออ ขนาดมันอยุ่บนดอยน่ะเนี่ย เเมเเร่งเล่นขนมาทั้งเซเว่น ดูดิ่เนี่ย เอ๊าา...เเกะเเบ่งพี่ๆเค้ามั่งสิ นั้นอ่ะจานอะ ....นิ้วชี้ไปที่จาน.. น้อยมายด์:เดินไปหยิบจานเเล้วเทเลย์รสซาวครีมเเละหัวหอมขนาดห่อ๓๐บาทให้ผม ตอนเธอวางจานลงน้องมองหน้าผม ผมมองหน้าน้อง ผมเอง:อะไรกันวะเนี่ยบ้านนี่ ลูกเเมเเร่งก็น่ารักดีนี่หว่า....ทำไมเค้าพูดกันเเบบนี่อ๊ะ ไม่เข้ากันเลย ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ(คิดอยู่ในใจ) ปากก็บอกขอบคุณค้าบบบบไป ป๋า:เนี่ย ไม่รู้พ่อมันเป็นเอ่อออออ......ญาติ..เออ.....พ่อมันทำงานกับเลย์.....เออ..เอ้อออ..พ่อมันเป็นเจ้าของเลย์..เอออออออออออฮฮฮฮฮฮฮฮ (เหมือนคิดไรไม่ออกซักอย่าง) ผม:คร้าบบบบบบบบบบ...ขำๆ สงสัยพ่อเค้าจะได้สัมปะทานเลย์หละมั่งคร้าบบบบบบบบ ป๋าหัวเร๊าะะะะะะ เอ้อออออนั้นเเหละที่อยากจะพูดดดดดดดด...ดดดดด..ด เราทุกคนคุยกันอย่างถูกคอ มีเสียงเฮฮาอยุ่ตลอดเวลา หลังจากกินข้าวเย็น เด็กๆสาวๆรวมทั้งสาวเหลือน้อยอย่างม๋าๆก็มานั่งวงเล่นต่อเพลงกัน พอมาถึงตาน้องมายด์ร้อง ทุกคนอึ้งในเส้นเสียงของเธอ ทุกสายตาต่างมาจับจ้องอยู่ที่น้องมายด์ เธอมีเสียงที่ไพเราะห์มากๆออกเสียงอักขระขวบกล่ำได้อย่างถูกต้องเเละมีเสียงสูงเสียงต่ำอย่างลงตัว น้องมายด์มีความกระตือรือร้นในการเล่นร้องเพลงของเธอมาก ยิ่งฟังไปหลายเพลงที่เธอร้อง เป็นเพลงที่เธอไม่นาจะรู้จักด้วยซ่ำไปเเต่กลับร้องได้อย่างสุดยอด ผมชอบฟังน้องมายด์ร้องเพลงครับ น้องมายด์af๔ อย่าลืมส่งมัสสัสจืดไปโหวตให้เธอด้วยนะครับ. เมื่อถึงคิวของป๋าๆที่ตกที่ตัว ด. ป๋าๆนั่งคิดเเวบนึง หูหลายคู่จดจ่ออยู่กับเพลงที่ป๋าๆจะร้อง.....ด้นตะกูลไทย ใครจะมารุกราน........ก๊ากกกกันทั้งวง ป๊าๆกล้าเล่นด้นตระกูลไทย เเล้วร้องเเบบหน้านิ่งๆ ตลกดีครับ เเต่มีอยู่ตานึง น้องมายได้ ต. น้องเค้าร้องเพลง ไอ้ด้นตระกูลไทยเนี่ยเเหละครับ ร้องจนเกือบจะจบทุกคนอ้ำอึ้งกับบทเพลงของเทอกันเมื่อเธอหยุดร้อง ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือให้เเละกล่าวชมกันยกใหญ่เลยครับ  เเละตลอดเวลาที่เล่นต่อเพลง บ้านนี้เเซวกันเองอย่างขุนรามมากๆครับ ฟังจนชินล่ะ คิดว่าเค้าไม่ได้ด่าไรกันหรอกครับเค้าเเค่พูดกันอย่างงี้เท่านั้นเอง ยังครับเรื่องราวของครอบครัวนี้ยังไม่จบ ยังมีเรื่องเเสบๆที่พวกเค้าร่วมกันสร้างขึ้นมาอีกเรื่องนึง ในตอนกลางคืนนั้นจะมีการก่อกองไฟ เเละจะมีการเเสดงเต้นรำบทเพลงพื้นบ้านของน้องๆชาวกระเหรี่ยง โดยที่จะมีอาจารญ์คอยเคาะเกาะไม้ไผ่เป็นจังหวะให้ ระหว่างที่การเเสดงเริ่งขึ้น ...คุณครูเคาะจังหวะให้ ...ป๊อก..ป๊อก..ป๊อกกก..เเป๊ก..เเป๊กก....ป๋าๆเจ้าเก่าก็พูดด้วยเสียงที่ดัง๘.๖เดซิเบลว่า เอ้าๆๆๆๆ...ไหนๆๆ ใครจะเอาเส้นไร ไหนๆๆ งั้นผมเอา บะหมี่เกียวเเห้งละกันเเล้วหันไปถามลูกเมีย ลูกสาวคนโตขานรับ เอ้าด้วยๆๆๆ คุณม๋าๆหัวเราะๆ ๕๕๕๕เอ้อออออ..เสียงเหมือนหมี่เกี๊ยวจริงๆ ลูกสาวคนเล็กหัวเราะชอบใจ หมี่เกี๊ยวๆ หมี่เกี๊ยวๆ  กรุ๊ปพี่ตี๋เเว่นหัวเราะชอบใจกับมุขนี้เหมือนกัน....บทเพลงภาษากระเหรี่ยงก็ขับกล่อมไป..เสียงเเซวกระเหรี่ยงก็มีอยู่เป็นระยะๆ หนักบ้างเบาบ้าง เเล้วเเต่จะกรุณา....บ้างจะเต้นโนบอดี้ บัดยูให้กะเหรี่ยงดู บ้างก็พูดถึงเเม่บ้านกระเหรี่ยงที่บ้านเปรียบเที่ยบกันอย่างงู้นอย่างงี้  ที่เเน่ๆต้องมีร้องตามเเล้วหัวเราะบางคำที่ออกเสียงตลก หัวเราะเบาๆหัวเราะในใจยังพอรับได้ นี่หัวเราะจริงจังจริงใจ เเต่ที่หนักสุด พอการเเสดงจบ ป๋าๆเจ้าเก่าขอร้องให้น้องๆกระเหรี่ยงร้องเพลงชาติให้ฟังครับท่าน เเรงเน๊อะ.... เเต่ถึงครอบครัวนี้จะมีตลกร้ายๆเข้ามาปะปนบ้าง ผมก็ยังชื่นชอบพวกเค้าเสมอครับเพราะเค้ามีเรื่องดีๆให้จดจำมากมาย เเละทริปหน้าหากมีโอกาส ผมจะไปทริปกับครอบครัวนี้อีกครับ. จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:00:58

ความคิดเห็นที่ 6   กระเหรี่ยงโย่ว.... จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:01:39

ความคิดเห็นที่ 7   ป๋อก ป๋อก ป๋อก....... จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:02:45

ความคิดเห็นที่ 8   ในระหว่างที่ทำการชมการเเสดง พี่ๆศิลปกรก็ได้ขึ้นมาทำการชมด้วย โดยเข้าได้ฝากให้น้องกระเหรี่ยงคนนึง ห้อยเครื่องอัดเสียงไว้ที่คอ เพื่อนที่จะนำเพลงกระเหรี่ยงไปเเกะหาเนื้อหาความหมายของเพลง พี่ๆเเละอาจารญ์คณะนี้เรียนพูดภาษากระเหรี่ยงกันด้วยครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:05:48

ความคิดเห็นที่ 9   ฉากที่๑๐ ความสุขของผม ....ผมมีนามสกุลว่า สุขมั่นคงเสมอ ครับชีวิตของผมก็มีควมสุข ตามอย่างนามสกุล ของผมเเหละครับ ผมรักการมีความสุข .... ผมนั่งอยู่บนเชิงเขา นั่งดื่มด่ำกับความงามของเขาเทวดา ยามเมื่อสายหมอกค่อยๆ เลื่อนมาปกคลุมภูเขาเทวดาจนกลายเป็นสีขาวอย่างช้าๆ หากยังคงนั่งเหม่อมองต่อ ไป ยอดเขาก็จะค่อยๆโผล่เเหวกม่านหมอกออกมาให้เห็นอยู่เป็นระยะๆ รวมทั้ง บรรยากาศทั้งหมด มันช่างมีฟามสุขซะเหลือเกิน ทำไมอากาศมันเย็นจังน่ะ มัน สุพรรณจริงรึเปล่าเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าจังหวัดสุพรรณบุรีจะมีอารมย์เช่นนี้ด้วย  เเสงสุด ท้ายเริ่มจะหมดไป กองไฟก็ได้ถูกจุดขึ้นมา หมาน้อยเจ้าถิ่นช่างรู้งานซะจริง มันรีบ ไปจองทีนอนใกล้กองไฟ คอยอาศัยไออุ่นจากกองไฟในการพักผ่อน มันนอน หลับสบายอารมย์ ผู้ใหญ่พาเด็กๆมาปิ้งไข่ คอยพร่ำสอนว่าอย่าวางไข่ไว้ใกล้กอง ไฟนัก ต้องวางในระยะนี้ไข่จึงจะไม่ระเบิด ดูน้องๆจะตื่นเต้นกับการปิ้งไข่ครั้งเเรก ของพวกเค้า ครั้งเเรกอะไรๆมันก็ตื้นเต้นเนอะ ผมกระดึ๊บเข้าไปนั่งอาศัยไออุ่นจาก กองไฟมั่ง ที่กองไฟนี้ ผมได้มีโอกาสคุยกับพี่สิบหมื่น ชายคนนึงที่มีทัษนะคติ เกี่ยวกับคนป่าเเละคนเมืองอย่างลึกซึ้ง เรื่องราวดีๆที่พี่เเสนเล่ากล่าวให้ผมฟัง บรรยากาศที่ธรรมชาติมอบให้ผมสัมผัส ความอบอุ่นเเละกลิ่นควันจางๆจากกอง ไฟ ณ ตอนนั้น ผมขอยอมรับว่า ผมคือบุคคลหนึ่งที่มีความสุขที่สุดในโลกคนนึง ครับ.  การที่ผมโชคดีที่มีโอกาสได้มาเจอกับพี่ๆออฟโรด ทำให้ผมเปลี่ยนใจ กระทันหัน จากจุดหมายที่คิดว่าจะขึ้นไปบนยอดเขาเทวดา ผมเปลี่ยนมาเป็น ใช้ เวลาให้มากที่สุดกับคนกลุ่มนี้ดีกว่าครับ คนกลุ่มโดยฉะเพราะพี่เดช ที่โชคชะตา กำหนดให้เรามาเจอกัน ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสดีๆอย่างงี้อีกมั้ย ส่วนยอดเขาเทวดาผม จะต้องมาพิชิตให้ได้ในคราวหน้าอยางเเน่นอนครับ. เนี่ยเเหละครับ ยอดเขาเทวดา แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 16:20:12 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:12:36

ความคิดเห็นที่ 10   พี่ๆกำลังสอนน้องเค้าปิ้งไข่ครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:14:21

ความคิดเห็นที่ 11 ตามมาอ่านต่อจากเมื่อวานครับ จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:14:45

ความคิดเห็นที่ 12   ปิ้งกันต่อหน้ายอดเขาเทวดาเลย จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:15:18

ความคิดเห็นที่ 13   พี่ตี๋ๆใส่เเว่น ไม่รุ้เค้าชื่ออารัย เห็นเดินเเซวคนนู้นทีคนนี้ที เเล้วก็มานั่งอ่านหนังสือปืน หนังสือรถ ตลอดเวลา เเต่ก็ต้องขอขอบคุณพี่เเว่นครับที่ อนุญาตให้ผมได้มาเเจมทริปด้วยกลางทาง จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:17:46

ความคิดเห็นที่ 14   ตามมาเลยครับ คุณข้าวสารไห้ ผมเขียนพร่ำเพ้อพรรณณา ยาวนิดนึงน่ะครับ ... ยอดเขาเทวดากับสายหมอก จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:20:08

ความคิดเห็นที่ 15   สายหมอกหนาๆ พัดพามาอยู่ตลอดเวลาเลยครับ เป็นภาพที่เเปลกตาจริงๆสำหรับผม จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:21:49

ความคิดเห็นที่ 16   ชิวววว.....ซะ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:23:08

ความคิดเห็นที่ 17   เเคมป์ปิ้ง....ที่เราขอเเจมๆ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:24:42

ความคิดเห็นที่ 18   ถ้าไม่มีเเคมป์นี้ ที่บนนี้ทั้งหมดก็จะมีเเต่พวกผมครับ (ดีใจอะที่มีพวกพี่เค้า) จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:25:58

ความคิดเห็นที่ 19   เเถมรูปของสองศิลปิน ดูโอ่ของวงการ ไม้ กอฟล์ครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:28:43

ความคิดเห็นที่ 20 ตามขึ้นยอดเขาเทวดาด้วยจ้ะ พี่เป็นแฟนพันธ์แท้นะเนี๊ย เห็นล็อคอินปุ๊บ เข้ามาปั๊บเลย จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 15:58:20

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นแฟนพันธ์แท้ แต่สายตาไม่สู้ดีนัก น้องช่วยเคาะเว้นบรรทัดให้พี่หน่อยได้ป่าว แบบที่พี่เขียนเนี๊ย  เขียนติด ๆ กัน บอกตรงคับ พี่ตาลายยยยยยยยยยย จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:02:00

ความคิดเห็นที่ 22   ฉากที่๑๑ ยาเส้นกับดินหนังหมู เอาหล่ะครับ หลังจากดื่มด่ำกับความงานมาเเล้ว มาฟังเรื่องหมูๆกันต่อดีฟ่า ณ เวลา เที่ยงๆของอีกวันหนึ่ง วันนี้พวกพี่ๆเค้าจะลงกันเเล้ว ผมจึงตัดสินใจขอขับไอ้จิ๋วลง ไปด้วยเลยพร้อมกันครับ ในระหว่างที่ทุกคนกำลังพักผ่อนเล่นดัมมี่ส่งเสียงเฮฮา เริงร่าเบิกบาน ผมที่เเอบไปหลับมา ก็เดินเข้ามาที่วง พี่เดชครับ ใช้ให้ผมไปลงไป ซื้อยาเส้นมาที่ร้านค้าหลังคาฟ้าในหมู่บ้านนั้นเเหละครับ ไอ้ผมก็งงๆ ว่าเอ๋ อารัย ว้าาาาา...ทำไมต้องเกรู เเต่ก็ไม่ได้อะไร เดินไปหยิบกุญเเจเเล้วขับไอ้จิ๋วลงไป   พอไปถึงถนนเท่านั้นหล่ะครับ ทางที่เราใช้เมื่อวาน มันไม่เหมือนกับเมื่อวานเเล้วค รับ ด้วยความที่ว่าฝนตกลงมาทั้งวันนั้น ทำให้ดินเกลือบจะกลายเป็นขี้โคลนขึ้นมา จากที่ฟังๆพวกพี่เค้าพูดคุยกันในภาษาวงการสภาพดินเเบบนี้เค้าเรียกว่า ดินหนัง หมูครับ ลักษณะคือ เวลาเราขับรถบนดินหนังหมู ล้อรถนั้นจะหมุนอยู่กับที่ไม่ไป ไหนเลยครับ ลื้นปื๊ดดดดดดดเหมือนหนังหมู ไอ้ทางลงไปหมู่บ้านก็คลายๆกับลง ไปในหุบเขาหนะครับ เนินลาดชันมีอยู่ระหว่างทางอย่างสะหม่ำเสมอ หนังหมูบนเนิน เจริญหล่ะครับผมงานนี้. ผมขับรถด้วยความลำบากมาก รถลื้นอยู่ตลอดเวลา ซักพักงานก็เข้าครับ ดินทั้ง หลายทั้งหมู่เหล่าต่างมารวมตัวกันที่ล้อหน้าของผมครับหนาเป็นก้อนๆ จนผมต้อง จอดรถเเเล้วลงเดิน เดินไปเรื่อยๆ เดินเข้าหมู่บ้านไปตามหายาเส้น ฝนก็ตกพร่ำๆ พื้นก็ทั้งเเฉะทั้งลื้น ยัง ไม่ยังไม่พอ รองเท้าเเตะที่ใส่มาก็กลายเป็นรองเท้าดิน ต้อง ก้มหน้าก้มตาถอดออกเเล้วเดินเท้าเปล่าตากฝนเข้าไปในหมู่บ้านกระเหรี่ยง ปาก ก้ท่องงุบงิบ ยาเส้น..ยาเส้น..ยาเส้นข้าอยู่ไหน....ข้าจะเอายาเส้นกลับไปให้จงได้ . เมื่อไปถึงร้านค้า เสียเงินไปไม่ถึง๑๐บาทก็ได้ยาเส้นมาห่อนึง ย่ำต๋อกกลับมาที่รถ เเทบจะปารองเท้าทิ้ง ตอนนั้นสภาพร่างกายค่อนข้างยับเยินเเล้วครับ ขับๆเข็นๆดัน ทุรัง (ดันทุรังจริงๆ)เเล้วก็มาตายอยู่ตรงเนินสุดท้ายดินบริเวณนั้นหนังหมูจริงจัง ครับ หนังหมูป่าซะด้วยสิ..หึ..หึ ผมนั่งเเคะดินออกจากล้อ พอเเคะเส็ดบิดขันเร่งปื๊ด ดดดดดด....หมู่มวลดินกลับมาติดที่ล้อเหมือนเดิม ...เซงจิต ปล่ำกันอยู่นานทีเดียวครับ ผมรู้สึกเเล้วหล่ะว่า ไอ้จิ๋วของเรามันคงไม่สามารถพา เราออกจากป่านี้ได้อย่างเเน่นอนเจ็ดล้านเปอร์เซน์ ผมหันซ้ายเเลขวา ตัดสินใจทิ้ง รถไว้นี่ก่อน พร้อมรองเท้าด้วย เเล้วกลับไปตามพวกมาช่วยดีกว่า มองไปทางป่า ด้านซ้ายเห้นทางเล็กๆเป็นทางเดินเข้าไปในป่า ผมคิดว่าทางนี้มันคงพาผมลัดเลาะ ไปหาพวกที่อยู่บนเนินเขานี้ได้ ก็เท้าเปล่าเนี่ยเเหละครับปีนป่ายภูเขาขึ้นมาเรื่อยๆ ฝนก็ยังคงตกอยู่อย่างต่อเนื่อง......ภาพเเรกที่ทุกคนเห้นผมในสภาพนั้น ...ถูกคน ระเบิดเสียงหัวเราะออกมากันอย่างสนุกสนาน ผมขึ้นมาเซงๆเหนื่อยๆเเล้วได้ยิน เสียงหัวเราะอย่างงี้.........................เเน่นอนครับ....ผมหัวเราะตาม มันเป็น ประสบการณ์ที่สนุกจริงๆ เเล้วผมก็พูดขึ้นมาว่า ..เนี่ยพี่ ยาเส้น....พร้อมกับยื่นซอง ยาเส้นให้ พี่เค้ารับยาเส้นจากมือโสๆของผมไป พร้อมกับถามว่ารถยูหล่ะ ผมก็มอง หน้าทุกคนเเล้วยิ้มอายๆ มันติดดินหนังหมูครับพี่ .ทุกคนหัวเราะหนักเข้าไปอีก ครับ .ครอบครัวสุขสันต์ของผม นำทีมโดยป๋าๆเเซวผมไม่หยุดเลย ในระหว่างที่ผม ลงไป ทุกคนคุยถึงผมกันอยู่ตลอดเวลา ว่าอย่างงู้นอย่างงี้ มันจะรอดมั้นน่าาา มัน จะตายมั้ยน่าาาาา มันจะหายาเส้นมาได้มั้ยน่าา  เเละหัวข้อสุดฮิตที่เพื่อนผมเเอบ มาเล่าให้ฟังอีกที  ทุกคนฟันธงกันเเล้วว่า ผมต้องกำลังต่อสู้กับไอ้ดินหนังหมูอย่าง เเน่นอน ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบ ในระหว่างที่เค้าคุยกันเรื่องผมกับดินหนังหมูหยู่ ถ้าเป็นในหนังกล้องจะตัดมาที่ผม กำลังเเคะดินหน้าล้ออยู่ เเล้วบิดคันเร่ง กล้องก็ จะซูมไปที่ล้อ ที่กำลังหมุดเริงร่าอยู่บนดินหนังหมู จากนั้นกล้องก็จะเเพนมาที่นิ วเรียวยาวทั้งสิบนิ้วของผมที่ กำลังบรรจงลงมือเเกะดินอีกครั้งหนึ่ง...ให้ตายเหอะ หนังหมู  ผมยืนให้เค้าเฮฮาซักพักก็ขอตัวเดินเข้าไปในครัว ตักข้าวผัดขึ้นมาซัด โหหหหหหห...สุดยอดอะครับ เหนื่อยๆหิวๆเปียกๆมาอย่างงี้ ได้กินข้าวผัดชาวป่า ที่ เเม้ข้าวผัดฉาฮั่งสูตรทีวีเเชมป์เปี้ยนยังต้องอายกลับเจเเปนไป อร่อย โออิชิ เวลี่ดิลิ เชียสอย่างเเรง ครับพี่น้อง สุขขีมากกับการกิน ...กินเสร็จก็ขอดูดยาเส้น ซักมวล เหอะ อุตส่าห์ขับรถไปซื้อมาทั่งที ดูดไปสี่ห้าคำก็ต้องทิ้ง เเหวะ .......... ซักพักพวกพี่เค้าก็พากันไปเอารถผมขึ้นมา ก็ถ้าสำหรับพี่ๆเค้าเเล้วมันเป็นเรื่องที่ งายดายมาก เเต่สำหรับผม:-)ยากหว่ะ โลกนี้กว้างใหญ่นักน้องเอ่ย เจ้าต้องเรียนรู้ อีกเยอะ พี่เดชเค้าพูดกับผมประมาณนี้ครับ  นี่คือกุสโลบายของพี่เค้าในการสั่ง สอนผม  พี่เค้าอยากให้ผมรู้ด้วยตัวเองว่า ผมจะสามารถบังคับรถจิ๋วคันนี้ให้ลงเขา ไปได้หรือไม่ โดยการให้ผมลงไปซื้อยาเส้นมาก่อน ผมจะได้รู้ว่าขับรถในสภาพ เนี่ยมันจะเป็นยังไง ทั้งๆที่พวกพี่เค้าก้มีตั่งเยอะตั่งเเยอะ เเละรถเค้าก็พร้อม มากกว่าผมในการขับไปซื้อของ อืมมมม พี่เค้าบอก ไม่ต้องมานั่งพูดพร่ำอวดภูมิ สั่งสอนกัน อยากให้เอ๋งได้ไปลองเองจะดีกว่า เอ๋งจะได้รู้ตัวเอง เพราะเค้าดูจากผม กะเพื่อนผมเเล้ว เกือบทุกสิ่งในการเดินทาง ผมจะเป็นคนตัดสินใจเองมากว่า เรา มาฟังเรื่องพี่เดชคนนี้กันดีกว่าครับ. สภาพตอนนั้นมันเละประมาณเนี่ยครับไอ้ดินหนังหมู (ขอโทษที่ไม่มีรูปเหตุการณ์ ณ ขณะนั้นมาให้ชม ใครจะไปมีอารมย์ถ่ายรูปหล่ะครับ) รูปนี้ขอยืมในเนทมาก่อนน่ะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 16:21:34 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:12:39

ความคิดเห็นที่ 23   ค้าบบบบคุณคุณครับคุณฉินเมิ่งเหยา เป็นเเฟนพันธุ์เเท้จริง ก็คอยติดตามตลอดเลยนะครับ จบพรีวิวทริปนี้ เด่วจะพาไปเที่ยวเกาะพีพีต่อครับ ผมมีโอกาสไปฝึกงานมาเดือนนึง เมื่อเดือนที่เเล้ว รับรองสนุกสนานเริงร่าจ้า จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:15:06

ความคิดเห็นที่ 24   ผมเคาะเว้นบรรทัดให้เเล้วนะครับ ขออภัยในความผิดพลาดจ้า อย่างเดิมเลยนะครับ ติชมเเนะนำ ได้อย่างเสรีชน จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:30:35

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นเด็กดีมาก ๆ จ้ะ พี่จะได้อ่านอย่างสบายตาหน่อยจ้ะ ตามจนจบแน่นอน แล้วจะตามไปเที่ยวพีพีด้วยอีกทริปนึงจ้ะ   จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:37:32

ความคิดเห็นที่ 26 พี่ก็ตาลาย แต่เห็นหน้าน้องแล้วตาสว่างปิ๊งขึ้นมาทันที 555+ ไม่อยากจะเชื่อว่าดูหน้าน้อง น่าจะสำอางค์ แต่ลุยโครต จากคุณ : *~Mayple Girl~* เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:45:37

ความคิดเห็นที่ 27 ยังตามอยู่ หน้าใสจังนิ จขกท จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:53:36

ความคิดเห็นที่ 28 *~Mayple Girl~*    คิดเหมียนกัลเลยยยย เริ่มแปลงร่างเป็นแม่ยกอีกแล้วววว จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 16:55:16

ความคิดเห็นที่ 29 อ้าวปร้าๆข้างบนเข้ามายกกันเป็นแถว 55 ลุยดีจังเลย.. ไปมาปีที่แล้วยังสนุกไม่ลืมเลย จากคุณ : แก่ กรุงเก่า เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:03:19

ความคิดเห็นที่ 30   ฉากที่๑๒ เดช กระเสียว คนดีเเห่งศรีด่านช้าง หลังจากประสบการณ์ดินหนังหมูที่พี่เดชหยิบยื่นให้ผม ทำให้ผมโคตรได้ใจพี่เเก เลยครับ ผมมักจะขอคำเเนะนำเเละรับฟังเรื่องราวดีๆจากเเกอยู่เสมอๆ ในระหว่างที่ ผมอยู่กับพี่ๆออฟโรด พวกผมก็ช่วยงานพี่ๆเค้าบ้างเล็กๆน้อยเท่าที่พอจะทำได้ เป้ นการตอบเเทนน้ำใจที่ได้รับจากพี่เค้าครับ เเต่พวกๆพี่เค้าก็น่ะ สุดติ่งจริงๆ . ช่วงที่เราเเพคของใส่รถเพื่อเตรียมตัวที่จะกลับบ้าน รถพี่เดชคือคันสุดท้ายที่รอ ของชิ้นใหญ่เเพคใส่หลังรถ ด้วยพื้นที่ ที่จำกัดของเจ้าเฉาก๋วย(ชื่อรถพี่เดชเค้า)รถ เเคริเบียนตกตกในเเบบที่ชาวออฟโรดเรียกว่ารถกระสือ ลักษณะมีเเต่หัวกับไส้ ทั้ง พี่เดช พี่เเสน น้าบุ๋ม(หน้าตาคล้ายๆพี่ปูเเบคเฮด)เเละพี่ๆอีกหลายคน ช่วยกันเเบก หามเจ้าจิ๋วขึ้นไปไว้บนหลังพี่เฉาก๋วย มันทั้งเลอะทั้งเเฉะไปหมด การทำงานไม่ค่อย ราบรื่นนัก เเต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี น้าบุ๋มใช้ฝีไม้ลายมือที่ร้ายกาจในการผูกไอ้จิ๋วไว้ หลังเฉาก๋วยอย่างมืออาชีพ รับรองไม่มีหล่นเเน่นอน เเล้วก็ต้องขอขอบคุณพี่ป้าน้าอาเเละน้องๆทุกท่าน ที่เสียสละเวลารอพวกผม ทั้งๆที่ พี่ๆเค้าพร้อมจะลงกันเเล้วน้ำใจเพรียวๆ ขอบคุณมากครับ. เมื่อทุกอย่างพร้อม รถพร้อมคนพร้อม ..ผมโชคดีอีกเเล้วครับ ขาขึ้นผมเอามอไซค์ ขึ้นมาก็ถือว่าสนุกสนานมากส่วนขาลงผมได้ลงกับรถโฟล์ เเม๋......สุดยอดดด นี่คือ ครั้งเเรกในชีวิตที่ได้นั่งโฟล์วิลเเบบบรรยากาศโฟล์วิวจริงจัง สนุกมากกกกกกก กครับ ผมนั่งหน้าก่ะพี่เดชพี่เเสน ส่วนเพื่อนผมจำเป็นต้องเกาะหลังพี่เฉาก๋วยไปกับ ไอ้จิ๋ว สิ่งที่มันต้องระวังมากที่สุดก็คือ กิ่งไม้ต่างๆทั้งหลายเเหล่ที่จะคอยตีหน้าเกี่ยว หัวเกี่ยวหูอยู่ตลอดทาง หลบดีๆน่ะทิดน่ะ มองไปตามทางอย่างเดียวห้ามมองข้าง ทาง นี่คือ คำเเนะนำจากพี่สิบหมื่น . รถพี่เดชจะเป็นคันนำหน้าครับ รถคันอื่นๆจะตามมาทิ้งระยะพอสมควรทีเดียว พี่เดช จะเป็นคนคอยดูรายให้ เเล้วจะคอย ว.บอกคันหลังอยู่ตลอดเวลา เช่น เมื่อถึงทาง โค้งลงเนินที่ลื่นมาก พี่เค้าก็จะทำรายเอาไว้ เเล้วบอกรถคันหลังอย่างละเอียดว่า ให้ ซ้ายเยอะๆขับระวังหลุม เข้าเกียร์สองนะ อะไรทำนองนี้ เเต่ที่เเน่นอนมาก สำหรับผม คือ ถ้าผมกับเพื่อนขับไอ้จิ๋วลงมา หึ....หึ.......ไม่มีใครรับรองอะไรได้ เลยครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นเเล้วผมก้ไม่รุ้เหมือนกันจะทำยังไงถ้าไม่เจอพวกพี่เค้า เนี่ย ฟ้าส่งมาจริงๆ เส้นทางสนุกสนานมากสำหรับรถโฟล์เเต่พี่เดชบอกว่าทาง เเค่เนี้ย เด็กน้อยไร้เดียงสามาก เด่วคราวหน้าจะพาไปที่ๆเจ๋งเจิ๋งกว่านี้ มีอีกเย๊อะ ะะะะะ...ลงมาจนถึงปากทางเขา เห้อออออออออออ........เเล้วเจอกันครับยอดเขา เทวดา เจ้าเฉาก๋วยเเวะเติมน้ำมันที่ปั๊มหลอดตรงปากทางเข้านั้นเเหละ ผมจึงขอ ตอบเเทนพี่เค้าเล็กๆน้อยๆด้วยการขอเป็นเจ้ามือน้ำมันให้พี่เฉาก๋วยเอง เเละเส้น ไหว้เครื่องดื่มพี่เค้าบ้าง น้องมายด์ครับเห็นร้านขายขนม ดีใจลั๊นล๊า เลือกซื้อ ขนมอย่างมีฟามสุข ผมถามพี่เดชว่าจะส่งผมได้ถึงไหน พี่เเกก็บอกว่าด่านช้างละ กัน เเต่ถ้าพวกเอ็งยังไม่ค่อยไหว อยากพักอีกคืนก้นอนค้างบ้านพี่ได้ นะ..................ใช้เวลาคิดสามวินาที ผมหันไปมองหน้าเพื่อน มันก็พยักหน้า ผม จึงตอบโอเคเเละขอบคุณพี่เค้าไป จากนี้ผมจะได้เที่ยวในตัวอ.ด่านช้างเเล้วครับ . ขบวนรถก็ได้ขับเคลื่อนไปเรื่อยๆจนถึง เขือนกระเสียว อันเป็นสถานที่ทำงานของพี่ เดชครับ เราได้จอดรถที่สันเขื่อนเพื่อทำการชักภาพร่วมกันของคณะดีฟอเรทเป็น ครั้งสุดท้าย ภาพสวยงามตามคาดหมายครับ จากนั้นรถก็เคลื่อตัวไปตามสันเขือน ที่ยาวถึง๔กม. วิวเขือนกระเสียวสวยงามมากครับ เหมือนกับอยู่เมืองนอกยังไง อย่างงั้น(เเต่ไม่รุ้เมืองไหนน่ะ)จนสุดท้าย ขบวนรถได้มาจอดที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง อันเป็นบ้านพักของข้าราชการกรมชลประทาน นั้นคือบ้านพี่เดชเองครับ พี่ๆเค้าก็ใช้ สายยางฉีดล้างรถกันรวกๆ ซักพักใหญ่ๆผมก็ต้องอำลากับพวกพี่ๆดีเฟอเรทเเละลูก ทัวร์ทุกท่าน ไหว้งามๆไปสิบที เเล้วคราวหน้าผมจะขอตามไปเป็นลูกทัวร์เค้าด้วย ครับ เกิดมาไม่เคยไปเที่ยวทัวร์เลยทั้งๆที่ ที่บ้านก็มีอาชีพท่องเที่ยว คราวหน้าเรา จะไปเเพชาวดง ที่เมืองกาญกันครับ ใครสนใจจะไปร่วมทริปกับหน้าใสๆอย่างผมก็ ขอเรียนเชิญเลยน่ะครับ . จากนี้เหลือเพียงชายหนุ่ม๔คน คือผม เพื่อน พี่เดช เเละพี่เเสน ที่เป็นคนด่านช้าง เช่นกันครับ พอขออนุญาตพี่เดชใช้น้ำล้างไอ้จิ๋ว ล้างซะเหนื่อยเลยครับ ยุงก็กัด ๒๔ วันนี้เหนี่อยจริงๆ its long longs day man.....โลกของกลางวันก็จบเพี่ยงเท่านี้เเหละครับ ผมได้ อาศัยบ้านพี่เดชหลับนอนอีกหนึ่งคืน ซึ่งลูกเมียพี่เเกไม่อยู่ ไปกรุงเทพหมด เหลือ เเกที่เพิ่งออกมาจากป่า เเละราตรีนี้ที่ด่านช้างของผมก็กำลังจะได้เริ่มต้นขึ้นเเล้วค รับ. ภาพสุดท้ายเเต่ไม่ถ้ายสุด ที่ขอบันทึกไว้ ณ ตะเพิ่นคี่ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 17:39:33 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:38:32

ความคิดเห็นที่ 31   พร้อมจะไปกันเเล้วเน้ออออออ... จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:44:06

ความคิดเห็นที่ 32   กำลังจะทรานซ์ฟอมร์เมอร์กันครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:44:58

ความคิดเห็นที่ 33   ตื๊ดดดดดด...ฟื๊บบ...อื๊ดด  อื๊ดดดด....ฉึ่งงงงงงงง เรียบร้อยยยยยยย พร้อมบุกไปทุกที่ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:46:14

ความคิดเห็นที่ 34   ^ ^ ^ ภาพข้างบน ไอ้จิ๋วได้ถูกเเกะดินออกหมดเเล้วครับ เหลือเเต่คราบๆ ตามมาถึงเขือนเเล้วจ้า... จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:48:11

ความคิดเห็นที่ 35   โฉมหน้าของผู้หวังดี จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:49:06

ความคิดเห็นที่ 36   ไปจัดขบวนถ่ายรูปกันดีฟ่า จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:50:25

ความคิดเห็นที่ 37   เอ้าเฮ้กันหน่อยจ้า... จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:51:13

ความคิดเห็นที่ 38   เข้าใจฟิวตากล้องครับ ที่มักจะไม่มีรูปตัวเองเท่าไหร่นัก จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:52:10

ความคิดเห็นที่ 39   ขอตั่งชื่อรูปนี้ว่า คน นอก กรอป (ก็คือผมนั้นเเหละ) แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 17:55:51 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:53:10

ความคิดเห็นที่ 40   อยากให้น้องมายด์เสื้อชมพู มากระโดดตรงกลางคนเดียว เเล้วเเอ๊คชั้นอย่างงี้จัง ถ้าถ่ายวันฟ้าใสๆน่ะ สวยงามอย่าน่าชมเชียวหล่ะคุณณณ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:54:56

ความคิดเห็นที่ 41   ...เห้ย กึงกะมู อยู่ๆมากะออฟโรทเค้าได้งัยเนี่ย ...นั้นดิ่ทิด จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:58:26

ความคิดเห็นที่ 42   วิว เขือนกระเสียวครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 17:59:40

ความคิดเห็นที่ 43   เขือนกระเสียว สามารถมาเที่ยวได้น่ะครับ มีร้านอาหารริมเขือนบ้าง ไม่มากมาย เเละเเต่ละร้านก็ไม่ได้อยู่ติดๆกันเหมือนกับที่เขื่อนอื่นๆ เเละมีรีสอทร์กลางเกาะกลางเขือนอยู่ด้วยครับ เเต่ไม่เเน่ใจว่าชื่ออะไร เขื่อนนี้บรรยากาศน่านอนนนนนมากกกกก๕๕๕ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:01:55

ความคิดเห็นที่ 44   บ้านพี่เดช น่าอยู่มั้ยหล่ะท่านๆ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:02:49

ความคิดเห็นที่ 45   จากนี้ไปผมคงจะมีโอกาสได้มาเที่ยว บ้านนี้บ่อยๆครับ มาเปิดททท.สาขาด่านช้างที่นี่ซะเลย๕๕๕ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:07:36

ความคิดเห็นที่ 46   ก้อนหินสวยงามเเปลกตาครับ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:08:29

ความคิดเห็นที่ 47 ตามมาอีกคน ขอบอกว่าเล่าได้สนุก อ่านเพลินเหมือนตอนแรก เดี๋ยวพรุ่งนี้จะกลับมาชมอีกทีนะ.... จากคุณ : mongnoi เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:19:50

ความคิดเห็นที่ 48 ตามมาเชียร์ไอ้(น้อง)จิ๋วค่ะ จากคุณ : season_2u เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:32:12

ความคิดเห็นที่ 49   ฉากที่๑๓ one night at Dan Chang and the end of my trip. เกิดมาจากท้องพ่อท้องเเม่ผมไม่เคยได้ยินชื่ออ.ด่านช้าง เเละผมเคยมาสุพร รณเเค่ทีเดียว .หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเรียนกความสดชื่อกลับมา พี่เดช ได้พาเราไปหาเพื่อนพี่เค้าที่ สบาย สบายดิสโก้เทค ดิสโก้เทคที่เคยโด่งดัง เป็นอันดับหนึ่งของด่านช้าง ครองใจวัยรุ่นมาช้านาน เเต่กาลที่โลกยังคงหมุน อยู่ทำให้ดิสโก้เทคนี้ปิดตัวลง เหลือเป็นเพียงสถานที่พักอาศัยของปู่ป๋อกเเ ละครอบครัว เเต่ยังคงไว้ซึ้งบรรยากาศเดิมๆไม่มากก็น้อย เช่น ยังมีโคมไฟ สีๆอยู่บนเพดาน ยังมีเวที มีฟอร์เต้นรำ เเละที่สำคัญ ยังมีดิสโก้บอล เอก ลักษ์ที่สำคัญของดิสโก้เทคอยู่  ในวงนอกจากพวกผมเเล้วยังไปกอบไป ด้วย ดำ ด่านช้าง เเละลูกเมีย ลูกสาวพี่ดำเป็นน้องน่าจะเรียนอยู่ประมาณม.๑ เเละเธอเป็นนักขับรถมอไซค์วิบากรุ่นจิ๋วอีกด้วยครับเพิ่งมารู้ที่หลังว่าน้องเค้า เป็นรุ่นหลานผมที่ยอเเซฟด้วย ,ปู่ป๋อก ชายเเก่อารมย์ดีเจ้าของดิสโก้เท คเเห่งนี้, เเล้วก็ป๋าอะไรซักอย่างอีกคนนึง ป๋าคนนี้เลิฟออฟโรทสุดๆครับ  นี่ คือกลุ่มเพื่อนซี้ตีสองที่พี่ๆเค้าตั่งกันขำๆ ระหว่างที่นั่งกินกัน ก็คุยเล่นกันสนุก สนานเฮฮา เเละเรื่องผู้หญิงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยในวงผู้ชาย สิ่งที่สะกิดหู ผมมากคือ คำว่าเด็กจุฬา ไอ้เราก็คิดว่า โห.....พวกนี้ร้านเเฮะเล่นเด็กจุฬากัน เลยเหรอ  พอผมถามพี่ๆเค้า เค้าก็เฮฮาตลกขบขันผมกันใหญ่ ซักพักปู่ป๋อ กก็เดินไปหยิบกุญเเจมอไซค์มาให้เเล้วโยนให้พวกผม เเล้วบอกให้ขับเข้าไป ในซอยนี้ เด่วจะเจอเด็กจุฬา จะไม่ขับไปก็ไม่ได้โยนกุญเเจมาให้ขนาดนี้ละ ขับรถไปหนึ่งนาทีเท่านั้นเเหละถึงจุฬาเลย  มันคือจุฬาคาราโอเกะครับ สาวๆ นั่งเพียบ คนเที่ยวก็มีเเต่วัยรุ่นเจ้าถิ่น เราเข้าไปสั่งเบียร์มาสองขวด ซักพัก มี น้องเเก้ว(หน้าม้า)คนนึงเดินมายื่นซองเม็ดก๋วยจี้ให้ผม ผมถามยังไง เนี่ย.......เทอมองหน้าผมเเล้วบอกว่าช่วยซื้อหน่อยคะพี่ขาาา...ยี่สิบบาทเอง ผมมองไปที่ห่อ มันเขียน๕บาท. ผมมองกลับไปที่เธอ เธอยิ้มให้ผม ด้วยความป๋าของผม จึงบอกเอามาสอง ห่อเลยน้อง เเล้วมานั่งเเกะให้กินด้วย เธอยิ้มรับ เเละรับทรัพย์ไป๔๐บาท เเละเธอก็มานั่งคุยกับพวกผม ซักพักเท่านั้นเเหละ พวกเธอตามมาด้วยคน นึง มายืนมองผมทำตาปริบๆเหมือนส่งสัญญาณอะไรซักอย่าง ผมนิ่ง นิ่ง เเล้วก็นิ่ง  เธอเห็นว่าคงจะไม่เป็นไปตามที่เธอคาดหวัง เธอจึงร้องขอเม็ดก๋วย จี้ผมห่อนึง....ผมมองหน้าเธอ.....ผมไม่เข้าใจว่ามันจะอะไรกับไอ้เม็ดก๋วยจี๊นี่ นักหนานะไอ้ร้านนี้ ผมจึงหยิบให้เธอไปสองห่อเลย ซักพักเธอก็เดินจากไป พร้อมเม็ดก๋วยจี้ที่เพื่อนเธอเพิ่งเอามาขายผม.  ผมทนโนเลยซัดเบียร์โฮกๆ เเล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างยืนปัสวะ ผมก็อ้วกลงโถ่ไปทีนึง สองที สาม ที .........เฮ้ออออออ สบายใจ เเล้วจึงเดินออกมาชวนเพื่อนกลับไปสบาย สบายดิสโก้เทคดีกว่า ที่นี่มันประหลาดจริงๆ. ยังมีอีกสองสามที่ ที่ฟิวประมาณเนี่ยในด่านช้าง ประสบการณ์ย่ำราตรีเเบบ บ้านๆเเบบนี้ ผมจะจดจำไปจนนานนนนนนนน. เรื่องราวต่างๆย่อมต้องมีจุดจบของมัน เช้านี้ผมต้องออกเดินทางเเล้วครับ เเต่ เรื่องราวไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นได้ทุกเมื่อเช่นกัน พี่เดชบอกว่าจะเข้ากรุงเทพไป หาลูกหาเมียด้วย เอ้าหละสิไม่ต้องเเว๋นไอ้จิ๋วล่อสิบล้อกลับกันเเล้ว เราช่วย กันยกไอ้จิ๋วไปไว้บนหลังรถกระบะ พี่เดชผูกเชือกอย่างชำนาญการ เราเเวะ กินข้าวสองรอบเเละเเวะรับเพื่อนพี่เดชอีกคนระหว่างเดินทาง บทสนทนาบนรถก็หนีไม่พ้นเรื่องป่าๆ เรื่องรถโฟลวิล เรื่องราวเกี่ยวกับ สุพรรณบุรี เรื่องส่วนตัวบ้างเล็กน้อย จนจุดจากลาสุดท้ายของทั้งหมดของ การเดินทางอยู่ที่ ปั๊มปตท.ริมถนนบางบัวทอง เราล่ำลาพี่เดชเเละไม่ลืมที่จะ ขอบคุณงามๆไปหลายที จากนั้นผมก็เป็นคนขับรถระยะสุดท้ายกลับสู่บ้าน ผม ด้วยความสุขความเจริญ. แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 52 19:06:01 จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:39:35

ความคิดเห็นที่ 50   บ้านเพื่อนพี่เดช จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:40:17

ความคิดเห็นที่ 51   หักเสาทีวีทิ้งได้มั้ยเนี่ย๕๕ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:48:45

ความคิดเห็นที่ 52   speacial thanks -ขอบพ่อเเม่ครับที่มอบชีวิตเเละเงินไว้ให้ผมได้เรียนรู้ -ขอบคุณธรรมชาติที่รังสรรค์โลกใบนี้ให้งดงาม -ขอบใจไอ้โอที่ให้ยืมรถ(เเม้เจ้าตัวจะยังไม่รู้ก็ตามว่ารถตัวเองไปทำอะไรมา) -ขอบใจเพื่อนที่ไปด้วยกัน -ขอบคุณพี่ๆเจ้าหน้าที่อช.พุเตยทุกท่าน ขอบคุณชาวบ้านทุกคนที่คอยบอกทางให้ -ที่สำคัญขอบคุณพี่ๆd-forestทุกๆท่าน เเละลูกทัวร์ทุกๆท่าน -ขอบคุณพี่เดชเเละเเก๊งเพื่อนสีตีสองครับ -ขอบคุณพันทิพย์เเละชาวพันทิพย์ทุกๆท่านครับ สำหรับพื้นที่ตรงนี้ Thanks every one for every things,Thanks alot alot. ลากันไปด้วยภาพนี้ละกันครับ ขอให้ทุกท่านมีความสุข มั่นคง เสมอ เด้อ จากคุณ : concord เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 18:49:44

ความคิดเห็นที่ 53 โอ้ว เจ้าของกระทู้หน้าใสมากกกกกก -*- รถเลอะได้อีก โฮะๆๆ....น่าจะมันส์น่าดูเลยนะเนี่ย *--* จากคุณ : marie_husky เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 19:55:11

ความคิดเห็นที่ 54 เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีมากเลยครับ :D จากคุณ : วัชเจียเหว่ย เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 20:12:35

ความคิดเห็นที่ 55 ดีแล้วน้อง ใช้ชีวิตได้คุ้มค่าดี   วันเวลาที่ผ่านไปจะทำให้เราได้มานั่งอมยิ้มอีกครั้ง เวลาคิดถึงเรื่องราวเหล่านี้ รอดูรีวิวพีพีจ้ะ     จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 20:29:03

ความคิดเห็นที่ 56 . . ฮากะเหรี่ยงโย่วมาก ๆ . . จากคุณ : น า รี ส ร า ญ เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 21:06:31

ความคิดเห็นที่ 57 เสียดายให้กิ๊ฟไม่ได้ เล่าเรื่องได้สนุกมากจริงๆน้องเอ๊ย เรื่องราวที่ได้พบเจอมันวิเศษไชยชาญจริงๆ จากคุณ : ยุง บิน ชุม เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 21:34:54

ความคิดเห็นที่ 58   แจ่มจิตหนองกระโทก เขียนได้จัดจ้านดี ร้ายกาจอยู่ หวังว่าไอโอคงไม่รู้นะ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : เพื่อนร่วมทาง เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 52 23:28:16 A:58.8.17.190 X: TicketID:223437

ความคิดเห็นที่ 59 แจ๋วไปเลย จากคุณ : โคแก่ๆ เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 52 05:20:50

ความคิดเห็นที่ 60 ยังมันเหมือนเดิมครับ จากคุณ : DEKCGN เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 52 05:39:10

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านสนุกดีจริง ๆ เลยค่ะ แวะมารีวิวบ่อย ๆ นะจ๊ะ จากคุณ : babypoohka (babypoohka) เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 52 11:46:48