ความคิดเห็นที่ 1 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 13:16:12 จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:06:03

ความคิดเห็นที่ 2 ชาวประมงสร้างหลี่ไว้ริมฝั่งเพื่อให้น้ำซัดปลาถึงฆาตมาติด  เส้นทางข้ามสายน้ำที่เชี่ยวกรากเพื่อให้ไปถึงหลี่มีเพียงไม้พาดเดินกับราวไม้ไผ่ไว้ยึดจับ  หากพลาดนั่นหมายถึงชีวิต   ไม่ต่างอะไรจากชีวิตของคนๆหนึ่ง  เรามีโอกาสพลั้งพลาดและเราต้องการราวจับให้มั่น  ธรรมะคือราวไม้ไผ่ของชีวิตคนๆหนึ่ง   คนที่ดำเนินชีวิตอย่างปราศจากธรรมะคือคนที่เดินไม่จับราว แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 13:15:44 จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:09:29

ความคิดเห็นที่ 3 จากบ้านนากะสัง เรานั่งเรือไปสู่ดอนคอนเพื่อหาที่พักแรม  ชื่อสี่พันดอนมาจากเกาะแก่งเหลือคณานับในแม่น้ำโขงก่อนที่จะลงสู่ประเทศกัมพูชา  แม่น้ำโขงในเขตสี่พันดอนกว้างที่สุดถึง 14 กิโลเมตร  ชาวลาวเข้าไปจับจองพื้นที่เกาะแก่งขนาดใหญ่เพื่อพักอาศัยและหากินกับสายน้ำ   ดอนโขงเป็นดอนที่ใหญ่ที่สุดมีความกว้าง 8 กม. และยาวถึง 18 กม.  ดอนคอนเป็นเพียงดอนเล็กๆที่อยู่ติดประเทศกัมพูชา  เมื่อแม่น้ำโขงไหลมาถึงบริเวณใกล้ชายแดน  พื้นแผ่นเปลือกโลกของเขมรอยู่ต่ำกว่าที่ราบสูงโคราชและที่ราบสูงโบลาเวนทำให้เกิดน้ำตกระหว่างดอนต่างๆโจนลงสู่แผ่นดินเขมรต่ำเบื้องล่าง เช้าวันใหม่หลังจากที่ฝนเทลงมาทั้งคืน จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:20:26

ความคิดเห็นที่ 4 น้ำตกสมพะมิตเป็นส่วนที่แม่น้ำโขงระหว่างดอนเดดและดอนคอน  ในช่วงเปลี่ยนแปลงการปกครอง ศพของทหารลอยมาติดหลี่ของชาวประมงเป็นที่มาของชื่อ “หลี่ผี”   ปริมาณน้ำมหาศาลไม่น้อยกว่า 9,000 ลบ.ม.ต่อวินาที กระทบแก่งหินทำให้เกิดเสียงและละอองน้ำเหนือม่านน้ำตก จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:23:31

ความคิดเห็นที่ 5 มารอชมครับ อยากไปเหมือนกัน เคยไปมาครั้งนึง นานมากๆแล้ว จากคุณ : แถมฟรีน้ำ 1 ขวด เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:25:01

ความคิดเห็นที่ 6 แก่งใดที่พอจะข้ามไปได้ ชาวประมงจะสร้างหลี่ไว้เพื่อดักปลา  มีเพียงเชือกสองเส้นแขวนกลางอากาศไว้เดินข้ามไปมา จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:25:02

ความคิดเห็นที่ 7 ความแรงของน้ำที่ทิ้งตัวลงกระทบแก่งหินทำให้เกิดฟองไม่ต่างอะไรกับหม้อข้าวเดือด  น้ำที่แตกกระเซ็นและตกกลับลงมาจึงไม่ต่างอะไรกับชีวิตของคน  มันเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆแล้วก็แตกดับไป  ชีวิตมันสั้นมากๆกับเวลาอันยาวนานโลกใบนี้ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:27:14

ความคิดเห็นที่ 8 ผมเดินล่องไปตามลำน้ำ และไต่ลงไปสู่เบื้องล่างโดยไม่คาดว่าในท่ามกลางความเดือดดาลของสายน้ำยังมีความงามที่สงบเงียบเคียงคู่อยู่ด้วย ทักทายคุณน้ำฟรีหนึ่งขวดครับ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:31:50

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ไกลจากที่ผมอยู่ ชาวบ้านกำลังสร้างหลี่ริมตลิ่งสูงขึ้นไปจากพื้นน้ำ 5-6 เมตร  หลี่ที่เขาทำใช้ไม้ต่อเป็นกล่องสี่เหลี่ยมเว้นช่องห่าง  เขาขนหินวางลงในหลี่จนเกือบเต็มเพื่อถ่วงไม่ให้หลี่ลอยไปตามน้ำ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:32:37

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อผมเริ่มตั้งคำถาม เขาก็ยิ้มกว้าง  หยุดงานเพื่อออกมาคุยด้วย  ชาวประมงจะทำหลี่ไว้หลายอันตามระดับน้ำ  น้ำที่หลี่ผีจะขึ้นสูงจนปริ่มดอนคอนในระหว่างเดือนกันยายนถึงเดือนพฤศจิกายนและลดระดับลงในหน้าแล้ง   หลี่อันหนี่งอยู่ได้สองปี จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:38:36

ความคิดเห็นที่ 11 ผมกลับออกมาจากน้ำตกผ่านวัดคอนใต้   ชาวบ้านทั้งชายหญิงและเด็กนักเรียนออกมารวมตัวกันที่วัดเพื่อเตรียมงาน “ร่วมพัฒนาดอนคอน”ในวันรุ่งขึ้น  แต่ละบ้านต่างนำข้าวปลาอาหารมาร่วมงาน   หญิงชาวบ้านยิ้มรับเมื่อผมขอถ่ายรูป  ในตะกร้ามีปลาย่าง, เห็ด, ปลาผัดพริกแกง จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:40:47

ความคิดเห็นที่ 12 อยากรู้อ่ะครับ หลี่ เนี่ยมันทำงานยังไง ใช้ยังไง..ไม่เคยเห็นครับ อยากรู้ จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:42:21

ความคิดเห็นที่ 13 ภายในศาลาหลังใหญ่ ผู้หญิงรวมตัวกันเย็บกระทงและบายศรีไว้สำหรับใช้งานในวันรุ่งขึ้น  ส่วนผู้ชายออกไปสร้างเวทีและเตรียมการละเล่นกลางแจ้ง จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:43:48

ความคิดเห็นที่ 14 ประมงดูเหมือนเป็นอาชีพหลักที่นี่  หญิงคนนี้บอกผมว่าคนใต้ทอผ้าไม่เป็น มีแต่เธอที่นั่งทอผ้า  เธออพยพมาจากลาวเหนือ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:49:22

ความคิดเห็นที่ 15 ฝนที่ตกแรงทำให้เด็กออกไปเล่นซุกซนมากไม่ได้  แคร่ที่ใต้ถุนบ้านเป็นที่พอให้เล่นฆ่าเวลา  เขากำลังเล่น “ด๊อกแด๊ก”  เกมเปิดขึ้นเมื่อกระจายไม้ไผ่เหลาทั้งสิบอันออก เด็กจะโยนผลมะนาวขึ้นและทยอยเก็บไม้ทีละอันในจังหวะที่ลูกมะนาวลอยอยู่กลางอากาศ  เมื่อได้ครบแล้วจะเริ่มเกมใหม่โดยรวบไม้เพิ่มขึ้นครั้งละมากกว่าหนึ่งไม้   เกมถัดไปคือสลับมือส่งไม้ทั้งกำจากซ้ายไปขวาและขวาไปซ้าย (ดังในภาพ) จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:51:40

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อสิ้นแสงตะวัน  ไก่ต่างหาที่เกาะคอน  ลูกกรงระเบียงเป็นทางเลือกหนึ่ง  หลังจากนี้ทางตอนบนของดอนคอนจะตกอยู่ในความมืดไม่มีไฟฟ้าใช้ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:52:51

ความคิดเห็นที่ 17 เช้าวันใหม่  ชาวดอนคอนออกจากบ้านไปรวมตัวกันที่วัดใต้แต่เช้า  ทุกคนแต่งตัวงดงาม นุ่งซิ่น ห่มสไบและเตรียมของไปถวายพระ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:54:30

ความคิดเห็นที่ 18 เด็กนักเรียนชายหญิงมาแต่งตัวกันที่เรือนเจ้าของห้องพัก  วันนี้พวกเขาต้องเข้าร่วมขบวนฟ้อนในงานร่วมพัฒนาดอนคอน จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:55:52

ความคิดเห็นที่ 19 ผู้สาวผิวใสเอียงอายเมื่อผมขอถ่ายรูป  กว่าจะคุ้นเคยเป็นแบบให้ก็ผ่านไปหลายเทค จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:58:08

ความคิดเห็นที่ 20 จากวัดคอนเหนือผมบ่ายหน้าไปตามคันนาเพื่อไปหมู่บ้านที่อยู่ทางฝั่งตะวันออกของดอน   ความสงบเงียบและแนวต้นไม้ร่มรื่นผิดกับทางฝั่งเหนือของดอนคอนลิบลับ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 13:59:26

ความคิดเห็นที่ 21 พี่น้องคู่นี้วิ่งออกมาต้อนรับผมก่อนน้องเล็กจะกระโดดลงไปเล่นน้ำ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:00:43

ความคิดเห็นที่ 22 ตลอดเส้นทางเสียงชาวบ้านทักทายว่า “ซำบายดีบ่”ไม่ขาดเสียง  หญิงคนนี้ชูปลาที่ได้มาให้ผมดูพร้อมกับเดินเป็นเพื่อนคุยไปจนถึงหน้าบ้านของเธอ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:01:59

ความคิดเห็นที่ 23 สุดทางหมู่บ้านเหลือเพียงถนนเลนเละๆ  ผมแยกซ้ายไปตามรอยเท้าที่ย่ำไว้เป็นทางก่อนหน้า ตามเสียงน้ำตกจนมาถึงสะพานแขวนเพื่อข้ามไปสู่ดอนปากสร้อย  น้ำที่ไหลผ่านโตรกแคบๆและแก่งใต้น้ำกวนจนแตกฟองและส่งเสียงคำรามน่ากลัว เมื่อมองลงไปเบื้องล่างเห็นหลี่ที่จมน้ำอยู่เบื้องล่าง(มุมขวา)  ชาวบ้านสร้างหลี่อันใหม่(ทางซ้าย) รอเวลาน้ำหลากที่กำลังจะมาอีกไม่นาน จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:06:34

ความคิดเห็นที่ 24 ตอบคุณถนนสายนี้เปรี้ยวด้วยภาพนี้ครับ หลี่มีอยู่หลายแบบ  ที่ผมเห็นและเก็บรูปมาได้มี 3 แบบ   แบบหนึ่งเป็นเหมือนแคร่ไม้ไผ่ห่างๆ  จะวางแถวที่น้ำไม่แรงมากนักโดยวางให้ยกเอียงขึ้นสวนกระแสน้ำ  ปลาจะถูกน้ำพัดขึ้นมาค้างอยู่บนแคร่  ยิ่งดิ้นคืบไปข้างหน้าก็ยิ่งพ้นน้ำ   ส่วนหลี่อีกแบบที่เป็นกล่องเขาจะถมหินไว้กันเคลื่อน   ปลาจะถูกน้ำซัดเข้ามาและขังไว้ข้างในกรงไม้ไปไหนไม่ได้    แบบที่สามคล้ายๆกระชุใส่หมูครับ  วางกลิ้งแถวน้ำตกสายเล็กๆ  ชาวบ้านต้องวางหลี่ไหว้หลายระดับตามระดับน้ำที่สูงขึ้น  ช่วงเข้าพรรษาแม่โขงแถบปากเซน้ำลึก 4-5 เมตร  วันนี้ 7 เมตรกว่าแล้วครับ ผมออกไปเดินดูหลายรอบไม่เจอที่เขามาเก็บปลาแบบชัดๆสักครั้ง จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:17:01

ความคิดเห็นที่ 25 เข้าใจแหล่ะครับ ขอบคุณมากเลยครับ.. จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:19:35

ความคิดเห็นที่ 26 เสียงเด็กร้องเพลงดึงดูดให้ผมชะโงกหน้าลงไปมองที่ตลิ่งเบื้องล่าง  พ่อของเด็กกำลังวิดน้ำฝนออกจากเรือเงยหน้ามาเห็นผมจึงเรียกบักหามน้อยให้หันมามองดูว่าใครอยู่ข้างบน  ผมบันทึกรอยยิ้มอย่างจริงใจของทั้งพ่อและลูกมาให้ดูเป็นหลักฐาน จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:20:16

ความคิดเห็นที่ 27 * จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:21:22

ความคิดเห็นที่ 29   สวยมากๆเลยครับ ที่น้ำตกสวยดีแต่เสียว อยากไปแต่กลัวตกน้ำ คิดแล้วสยอง ตามไปเที่ยวด้วยครับ จากคุณ : ช้าง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:24:59 A:10.2.57.71 X:10.1.5.11, 58.137.129.220 TicketID:215278

ความคิดเห็นที่ 30 ผมอำลาดอนคอนข้ามโขงมายังบ้านนากะสังเพื่อจับรถต่อไปจำปาสัก   บ้านนากะสังที่ตั้งอยู่บนแผ่นดินใหญ่เป็นจุดกระจายสินค้าไปยังดอนต่างๆทางใต้  เขาขังไก่สองตัวนี้ไว้  ส่วนเบียร์สามลังที่ตั้งอยู่ข้างๆถูกเปิดและดื่มจนหมดไปแล้ว นับว่าเป็นโชคของมันที่คนเลือกกินเบียร์ก่อน จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:25:35

ความคิดเห็นที่ 31 สินค้าที่สั่งซื้อไว้ยังไม่มา เวลาที่นี่ไม่เร่งรีบแต่มีเหลือเฟือกว่าที่อื่น  ผมมองดูชายผู้นี้นั่งรอเวลาเรือออกกลับบ้านที่ดอนคอน-ดอนเดด  เหมือนกับความรู้สึกที่รอเวลาจะกลับมาดอนคอนอีกครั้งหนึ่ง จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:27:17

ความคิดเห็นที่ 32 ผมยังคิดถึงเพื่อนกลุ่มนี้อยู่  เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขในหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็มๆ  อาจจะมีสักวันหนึ่งที่เส้นทางชีวิตพาเรามาบรรจบถึงกันอีกก็เป็นได้  หากผ่านมาก็เข้ามาส่งเสียงกันด้วย แล้วพบกันที่จำปาสักครับ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:29:22

ความคิดเห็นที่ 33 คุณช้างครับ  น้ำโขงไหลแรงมาก  แต่ช่วงข้ามที่นากะสัง-ดอนคอน และบ้านม่วง-จำปาสักไม่มีคลื่น  ผมอาจจะเป็นคนเดียวเวลานั้นที่พกชูชีพไปจากบ้านและสวมชูชีพนั่งเรือข้ามฟาก  ผมมีฝีมือแค่ว่ายน้ำนิ่งๆในสระเท่านั้น  ขอบคุณที่เข้ามาพูดคุยครับ จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:34:23

ความคิดเห็นที่ 34 คุณเมธีเขียนหนังสือได้ดีมากๆ สำนวนดี อ่านเพลิน และมีแง่คิดที่ดี ถ่ายรูปก็สวยมาก ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ จากคุณ : ป้า 65 (jagjang) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 14:38:47

ความคิดเห็นที่ 35 ชอบรีวิวมากๆ เลย   ตอนเด็กๆเคยเล่นเกมโยนมะนาว แบบในภาพด้วย ^^ จากคุณ : ซซ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 16:27:13

ความคิดเห็นที่ 36 ...ตามมาเที่ยวลาวใต้ด้วยคนนะคะ สวยมากค่ะน้ำตกไหลแรงมากเลยนะคะ จะรอดูสี่พันดอนต่อนะคะ เคยได้ยินชื่อแต่ยังไม่เคยเห็นของจริงเลยค่ะ ^-^ จากคุณ : ปลายฟ้าที่ภูตะวัน เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 01:06:56

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมชม  คุณป้า 65, คุณซซ, คุณปลายฟ้า ฝากบันทึกดอนคอนไว้อีกตอนที่นี่ครับ http://www.pantown.com/board.php?id=39163&area=3&name=board1&topic=18&action=view จากคุณ : เมธี (DPhil) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 15:14:35

ความคิดเห็นที่ 38   เยี่ยมไปเลย ดีครับที่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ขณะที่บางคนมัวแต่ลังเล รอนู่นนี่(อย่างผม..อิอิ) ซักวันจะไปมั่ง จากคุณ : อาร์ท รอนแรม เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 00:18:11

ความคิดเห็นที่ 39 ทั้งภาพ ทั้งเรื่องราว ... เยี่ยมมากเลยครับคุณเมธี จากคุณ : niponb เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 11:14:37