ความคิดเห็นที่ 1 เดินทางวันแรก 11 มิ.ย  52  ทิ้งลูกทิ้งเต้า ไปกัน พ่อ แม่และน้าสาว... สามเฒ่า แบคแพคไปเวียตนามโดย  TG 111 จากเชียงใหม่ ต่อด้วย TG 684 กำหนดถึง สนามบินนองใบ 19:40 PM  แต่การบินไทยเกิดขัดข้องทางเทคนิคบางประการ ก็เลยแถมเวลาให้รอที่สุวรรณภูมิอีกหนึ่งชั่วโมง จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 15:57:44

ความคิดเห็นที่ 2 มาเกาะขอบจอดูเลยครับ วันนี้ผมว่าง จนถึงหกโมงเย็น จึงจะต้องทำกับข้าวให้พรรคพวกกินกัน มีป้าเกษเป็นผู้นำของกลุ่มที่จะมาที่บ้านผมกันนะครับ หวังว่า คงได้ดูรีวิว ไม่จบก็เกือบจบละนะ ฮ่า ฮ่า จากคุณ : xebec เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 15:58:14

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อถึงสนามบินฮานอย คุณสามีก็สร้างวีรกรรม ให้ใจหายใจคว่ำ คือว่าคุณท่านเป็นโรคความจำสั้นค่ะ  เอกสารที่กรอกบนเครื่องบินมีอยู่สองแผ่น แผ่นแรกสีชมพู เกี่ยวกับสุขภาพ อีกแผ่นคิดว่าเป็นเหมือนใบ ต.ม บ้านเรา (สุดท้ายไม่น่าจะใช่ เพราะเขาประทับตราแล้วให้เราเอากลับมาด้วย ไม่เห็นเก็บไว้เลย) เมื่อออกจากเครื่องเพื่อมาเข้าแถวที่ต.ม   ก็มีเจ้าหน้าที่รอเก็บใบสีชมพูไปก่อน เที่ยวนี้คนไม่เยอะ เราเลยแยกกันคนละแถว  จู่ ๆ คุณสามีนึกขึ้นมาได้ว่ากระดาษอีกแผ่นที่จะต้องให้ ต.ม ประทับตราไม่อยู่ในมือ คุณเธอก็รีบค้นหาในเป้สัมภาระของเธอ  หาอย่างไรก็ไม่เจอ  รีบก็รีบ เพราะจะถึงคิวแล้ว เราก็ลุ้นอยู่   เอ..หรือว่าจะติดไปกับแผ่นสีชมพูเมื่อกี้   เอาละค่ะท่านผู้ชม....มันจะหายไปได้อย่างไร ในเมื่อก็เพิ่งจะกรอกมาหยก ๆ  แล้วก็เดินลงจากเครื่องมาพร้อมกัน อิฉันเริ่มสั่นค่ะ ใจสั่นหวั่นไหวไปหมด เขาก็รีบวิ่งไปที่เจ้าหน้าที่ที่รับแผ่นสีชมพูไป หาในกองกระดาษที่เขาวางกองไว้ก็ไม่มี จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 15:58:37

ความคิดเห็นที่ 4 คุณน้องสาวผ่านด่านไปแล้วยืนรอแบบงง ๆ อยู่ เลยบอกว่าให้ไปรอที่กระเป๋าเลยละกัน เดี๋ยวจะแก้ปัญหาตรงนี้ก่อน จะได้ผ่านไปไหมฟร่ะนี่....จากนั้นคุณสามีก็วิ่งไปที่ช่องขอวี่ซ่า on arrival เอาใบของอิฉันไปให้ดูเป็นตัวอย่าง  เจ้าหน้าที่ก็ พูดแต่ว่า Yes .Yes .Yes ลูกเดียว คือสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง ใช่ว่าภาษาเราไม่ได้เรื่องนะคะ ก็เราใช้ภาษาหากินกันอยู่ตลอดเวลายี่สิบกว่าปีมานี่ แต่คนเวียตนี่สิคะ ถามอะไรก็ Yes ลูกเดียว  สองเฒ่าก็กระหืดกระหอบ วิ่งไปวิ่งมา ทำอะไรก็ไม่ถูก อิฉันใจเต้นกะตึ้กกะตั้ก อยากจะกรี๊ดใส่คุณสามี แต่อีกใจก็บอกตัวเองว่า เย็นไว้โยมมมมมม  สมองก็คิดไปว่า ถ้าหากผ่านด่านนี้ไปได้ แล้วขาออกจะทำยังไง ออกคนละด่านด้วยซิ เคยอ่านเจอว่า ต.ม ที่นี่หิน น่าดู แถมภาษาก็ได้แต่ Yes Yes แบบนี้  จะทำไงดี.. จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 15:59:35

ความคิดเห็นที่ 5 เหลียวไป เหลียวมา ทุกคนผ่านกันไปหมดแล้ว พอดีมีเจ้าหน้าที่คนนึง ดูเหมือนจะพูดรู้เรื่องบ้าง บอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องใช้ใบนี้ก็ได้  อ้าว..มันยังไงละนี่  เราก็เลยลองไปยื่นต.ม ดู ให้สามีไปก่อน อิฉันยืนรอดูท่าที  พอคุณ ต.ม เปิดพาสปอร์ตปั้บ ก็เจอเลยค่ะ อยู่หน้าสุดท้าย พ่อคุ้ณ...พ่อ.ดันลืมไปว่าพับเสียดิบดี แล้วเสียบไว้ในพาสปอร์ต แหมมมมมม...มันน่าซักป้าบบบไหมคะท่านผู้ชม ดังนั้นตลอดทริปที่เหลือ อิฉันต้องคอยเช็คตลอดว่ากระดาษแผ่นนี้ยังอยู่หรือเปล่า จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:00:43

ความคิดเห็นที่ 6 อ้า...มีท่านผู้ชมมาเกาะติดสถานะการณ์แล้ว ดีใจจัง แหม...แต่ว่าอยากไปกินข้าวเย็นด้วยจังเลยค่ะ คุณลุง xebec จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:02:52

ความคิดเห็นที่ 7 จากนั้นทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดี แลกเงิน ซื้อซิมโทรศัพท์  คนขับรถที่นัดกันไว้ก็มารับ ระหว่างทางเข้าฮานอย รู้สึกเหมือนเชียงใหม่ช่วงเดือน กุมภา –มีนา เลยค่ะ  หมอกควันฟุ้งกระจาย  เขาเกี่ยวข้าวแล้วก็เผาเหมือนบ้านเรา อยู่ในรถยังได้กลิ่นควันไฟเลย จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:04:46

ความคิดเห็นที่ 8 ถึงโรงแรม Prince 79 ตามการบ้านที่ลอกมา Mrs Nga เธอก็วิ่งออกมารับเรา อิฉันก็ขอโทษขอโพย ที่มาช้ารู้สึกเกรงใจจริง ๆ Mrs Nga ก็ให้เราเอากระเป๋าไปเก็บไว้ในห้อง ได้ห้องชั้น 4 ค่ะ เรารู้สภาพกันแล้วก็ยอมรับได้ค่ะที่ต้องแบกกระเป๋า เดินขึ้นห้อง เก็บกระเป๋า เปิดไฟ เปิดแอร์ ทุกอย่างเรียบร้อย ลงไปเคลียร์กับ Mrs. Nga กัน ตอนซื้อซิม เนื่องจากรีบจึงยังไม่ได้ลองโทรศัพท์ เลยขอร้องให้ Mrs. Nga ลองให้ ก็ใช้ได้ค่ะ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:07:54

ความคิดเห็นที่ 9 ชำระเงิน รับใบเสร็จเรียบร้อย  เราก็ออกตะลุยฮานอยยามราตรีกันเลย เดินไป เดินมา ก็ทะลุออกวงเวียนยอดนิยม  ทดลองข้ามถนนไปเดิน รอบทะเลสาบ (โหยยย..ตื่นเต้นสุด ๆ)  เพื่อพิสูจน์ว่าหนุ่มสาวชาวเวียตเขามาจู๋จี๋ กันอย่างที่ว่าจริงหรือเปล่า  สรุป จริงค่ะ เจอรายแรกปุ๊บ ก็แบบนั่งตักกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันเลย  แฮ่ ๆ  อย่าหาว่าอิฉันสอดรู้สอดเห็นเลยนะคะ  เรื่องแบบนี้มันอดไม่ได้ค่ะ  เท้าก็เดิน ตาก็ชำเลืองค่ะ สังเกตอีกอย่างนึง  ขนาดว่าเวลาก็ดึกดื่นล่วงเลยมา ประมาณ สิบโมงกว่าเกือบสิบเอ็ดโมงกลางคืนแล้ว ผู้คนก็ยังมาออกกำลังกาย บ้างก็วิ่ง บ้างก็เดิน รอบ ๆ ทะเลสาบ ช่างฟิตกันอะไรปานนี้ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:10:43

ความคิดเห็นที่ 10 เดินไปเดินมา เหลือบดูนาฬิกา ก็เห็นว่าถึงเวลาพักผ่อน แต่ก่อนกลับน่าจะหาอะไรรองท้องก่อน นี่เลยค่ะ เป็นบุ้น...หรือบุ๋นอะไรสักอย่าง อ่า..เรียกไม่ถูก.. สั่งมาชิม สองถ้วย สามีหนึ่ง อิฉันและน้องสาวแบ่งกันชิมพอไม่ให้ท้องร้องโครก ครากตอนกลางคืน จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:13:45

ความคิดเห็นที่ 11 กลับถึงโรงแรมมีพนังงานผู้ชายเฝ้าอยู่ข้างล่าง เปิดไฟไว้สลัว ๆ พอมองเห็นทาง เราก็ยิ้มทักทาย ขึ้นไปถึงห้องเปิดไฟ เปิดแอร์ พัดลม ทุกอย่างนิ่งสนิท ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อ๋อ เขาอาจลืมเปิดสวิชกลางก็ได้ ตอนอยู่ข้างล่างเหลือบเห็นว่ามีเบรกเกอร์ ไว้ควบคุมห้องพักแต่ละห้อง  คุณสามีอาสาลงไปบอก  วิ่งขึ้นลงสามรอบ ไฟก็ยังไม่ติด  รอบที่สี่อิฉันก็สงสารสามี กลัวจะหมดแรง เลยตามลงไปบอกเอง  เห็นหนุ่มเวียตและสามีกำลังยืนอยู่หน้าเคาเตอร์ พออิฉันลงไปถึงก็พูดว่า Still no electric เท่านั้นแหละค่ะเจ้าหนุ่มก็แสดงอาการหัวเสีย แบบหัวฟัด หัวเหวี่ยงขึ้นมาทันที อิฉันตกใจ  เอ๋อไปเลย...  ตรูพูดอะไรผิดไปนี่  ส่วนคุณสามีมองหน้าอิฉัน แต่ก็ยังทำสีหน้าอารมณ์ดี (บอกทีหลังว่าทั้งที่ในใจเดือด ปุด ๆ กับกิริยาที่เจ้าหนุ่มนี้แสดงกับพวกเราซึ่งเป็นลูกค้า)  คุณสามีก็ขอร้องให้หนุ่มขึ้นไปตรวจดูหน่อยเถอะ  เขาก็ขึ้นไปพร้อมเราค่ะแต่แบบว่าเดิน ฉับ ๆ ๆ ๆ แล้วก็บ่นอุบ หน้าก็หงิก พอเข้าไปในห้อง เขาก็ลองเปิดสวิช ทุกที่ดู ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำอะไรไม่ได้ก็เกาหัวแกรก ๆ เดินกลับไปกลับมาในห้อง (แคบ ๆ นั้น) ที่สุดเขาก็ถามเราว่า ตอนเราเข้าห้องครั้งแรกลองเปิดทุกอย่างดูหรือเปล่า โชคดีที่เราลองเปิดดูหมดทุกอย่าง น้องสาวเลยบอกว่าขอย้ายห้องเถอะ  หนุ่มก็ลงไปเอากุญแจย้ายห้องให้เราแบบโกรธ ๆ ซึ่งก็เป็นห้องฝั่งตรงข้าม พอเจ้าหนุ่มลงไปแล้วเราก็หันมามองหน้ากัน  อารายกันนี่... งงมาก ๆ คืนแรกก็เจอดีซะแล้ว  ขนาดว่าคุณน้องสาวไม่ได้เห็นกิริยาแรกที่เขาทำ ยังอดเคืองไม่ได้ ส่วนคณสามีนั้น หากเป็นเมื่อยี่สิบปีก่อน เจ้าหนุ่มนั้นต้องได้เห็นท่าแม่ไม้มวยไทยแน่ ๆ   คืนนั้นอาบน้ำอาบท่านอน แบบงง ๆ กับเหตุการณ์ที่เพิ่งเจอ จะหัวเราะ หรือ เศร้าดีเนี่ยะ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:16:50

ความคิดเห็นที่ 12 มาคิดกันทีหลังว่า คืนนั้น หากเราเสียงดังกลับไปจะเกิดอะไรขึ้นนะ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:19:43

ความคิดเห็นที่ 13   ตามลุ้นๆ จากคุณ : ภราดาวายะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:24:59

ความคิดเห็นที่ 14 คิดถึงฮานอยแฮะ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 16:26:37 จากคุณ : Mrs-Ginna เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:26:22

ความคิดเห็นที่ 15 วันที่ สอง ฮาลองเบย์ ตีห้า อิฉันก็รู้สึกตัวตื่น อาบน้ำอาบท่าก็พากันจรลีลงมาหน้าโรงแรม เจอเจ้าหนุ่มเมื่อคืนเอาเก้าอี้มาเรียงนอนอยู่ ก็เดินผ่านไป ไม่อยากเสวนาด้วยแล้ว จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:26:41

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ ภราดาวายะ, คุณ Mrs-Ginna  คะ ยังมีเรื่องแสบ ๆ คัน ๆ อีกค่ะ ตามมาเลยค่ะ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:30:09

ความคิดเห็นที่ 17 เช้า ๆ อากาศช่างอบอ้าวได้ใจจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะอาบน้ำมาหยก ๆ เดินไปไม่กี่นาทีเหงื่อก็ตกแหมะ ๆ   เราตัดสินใจ จากโรงแรม เลี้ยวขวา ตรงไปเรื่อย ๆ ชมเมืองที่ยังไม่ค่อยตื่น รถรายังไม่มาก เดินมาเรื่อย ๆ ถึงร้านนี้เลยค่ะ   อุ..อุ..แม่นแล้ว นี่แหล่ะ ข้าวเหนียวราดด้วยพะโล้ แบบที่เห็นในรีวิวเลย จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:32:55

ความคิดเห็นที่ 18 อืมมมมม..อยากกิน อยากกิน แต่ว่า...ยังเช้าอยู่เลยกินไม่ค่อยลง  สั่งมาชิมซักถ้วยแล้วกัน ว่าแล้วก็ดู ๆ ว่ามีอะไรบ้าง แล้วก็ใช้ภาษาใบ้ ชี้ ๆ น้องเขาก็ตักมาให้ถ้วยนึง  แบ่งกันกิน ส่วนคุณสามี มองไปฝั่งตรงข้าม เห็น Kebab น่ากิน ก็ข้ามไปซื้อมานั่งกินด้วยกัน  น้ำเต้าหู้อีกสามแก้ว อร่อย มาก ๆ สุดท้ายคิดเงิน...สมราคาค่ะ รู้สึกได้ว่าไม่ถูกฟัน  แต่จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ น้องสาวเป็นคนจดรายจ่าย ตอนเขียนรีวิว คุณเธอซิ่งไปต่างประเทศอีกแล้ว จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:37:34

ความคิดเห็นที่ 19 และแล้วก็เดินกลับมารอรถไปฮาลองเบย์กัน ประมาณ แปดโมงกว่า ๆ รถก็มารับค่ะ แล้วก็ตระเวนไปรับจนเต็มรถ เราก็เลยได้ชมเมืองไปด้วย  วนรับไปรับมาเผลอเต็มรถเมื่อไร ไม่รู้ ยัดแน่นเป็นทะนานเลยค่ะ ไกด์ก็แนะนำตัว บอกระยะทางคร่าว ๆ แล้วก็นั่งเงียบไปตลอดทาง ระหว่างทางก็จอดร้านขายของที่ระลึกยอดนิยม  เราก็เดิน ๆ ดู ว่ามีอะไรบ้าง เมื่อไปถึงฮาลองเบย์ พวกเราที่ไป One day trip ก็ถูกจัดแยกย้ายกันไปกับไกด์อีกคน จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:42:46

ความคิดเห็นที่ 20 คุณไกด์ก็พาเราไปรอที่ซื้อตั๋ว แล้วบอกว่า Please wait a few minutes!   รอกันไป รอกันมา ปาไปเป็นชั่วโมง และแล้ว คุณไกด์ก็เอาตั๋วมาให้ จากนั้นก็บอกให้พวกเราเดินตามไป ขึ้นเรื่อ  อากาศร้อนมาก ๆ ค่ะ ขอบอก  เมื่อขึ้นไปนั่งบนเรือแล้ว คุณไกด์คนใหม่ก็บอกให้เรา Please wait a few minutes! อีก  นั่งดูคุณไกด์ก็วิ่งไป วิ่งมา สลับกับรับโทรศัพท์ บนเรือนั้นมีฝรั่งอยู่ประมาณ 8 คน นั่งรวมอยู่โต๊ะนึง  ส่วนเราสามคนนั่งรวมกับ เจ้าของประเทศ (คุณน้องสาวเขาใช้คำนี้ ไม่รู้คิดได้ไง ย้าว ยาว) อีกสามคน สัมภาษณ์ไปมาได้ความว่ามาจากโฮจิมินห์ เป็นลุง ป้า และหลาน นั่งรอไป ๆ มา ๆ โดยที่ไม่รู้ว่ารออะไร จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:45:08

ความคิดเห็นที่ 21 จาก few minutes เป็นอีกชั่วโมง เรือข้าง ๆ ก็ทยอยออกกันไปหมดแล้ว เหลือออยู่ลำเดียวโด่ ๆ นี่ก็บ่ายโมงกว่า แล้วข้าวก็ยังไม่ได้กิน เรือก็ยังไม่ออก จะกลับไปทันดูหุ่นกระบอกรอบแปดโมงมั้ยเนี่ยะ  ปรึกษากันก็เลยโทรไปถามคุณ Nga ว่าเราจะเลื่อนดูหุ่นกระบอก เป็นรอบกลางวัน วันที่เรากลับมาจากซาปา ได้มั้ย  คุณNga บอกว่าไม่ได้ เขาไม่เปิดตอนกลางวันเพราะคนน้อย  เราอาจจะกลับไปช้าประมาณครึ่งชั่วโมง คงพลาดช่วงแรก ๆ  เออ..ค่ะ ค่ะ ไม่เป็นไร  ซักพักก็มีผู้ชายกึ่งเดิน กึ่งวิ่งขึ้นมาบนเรือ แล้วพนักงานในเรือ รวมทั้งไกด์ ก็เปลี่ยนอิริยาบถ ส่งเสียงทักทายเซ็งแซ่  บ้างก็ลุกขึ้น หายไปจากตรงที่นั่งกันอยู่  มาแล้วค่ะ กัปตันเรือ เปลี่ยนชุดเป็นชุดกัปตันแล้วก็เข้าประจำที่ ติดเครื่องออกเดินทางได้ จากนั้นเครื่องดื่มก็นำมาขาย อาหารก็ทยอยมาเสริฟ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 16:49:44 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 16:49:09 จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:48:36

ความคิดเห็นที่ 22 ขออภัยค่ะ รูปผิด หิวจัดเลยลืมถ่ายอาหารชุดแรก ๆ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:51:23

ความคิดเห็นที่ 23 ปูเสื่อนอนรอ เพื่อชมต่อนะคะ จากคุณ : DD (ข้างสนาม) เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:51:39

ความคิดเห็นที่ 24 ฮาลองเบย์ สุดยอด  สุดยอดจริง ๆ สุดยอดแห่งการนำเสนอ  ป้ายที่เขียนเชิญชวน โหวตให้เป็น 7 wonder of the World ติดอยู่ทั่วไป  เหตุไฉนเมืองไทยไม่นำเสนอเช่นนี้บ้าง กระบี่เอย   เขาสกเอย  โหย...สู้เขาได้สบายมาก ค่ะที่สุดเราก็ได้นั่งเรือชมอ่าวฮาลองเบย์  แต่ไม่ได้แวะกระชังปลา เนื่องจากไม่มีเวลา แวะดูถ้ำเพียงหนึ่งถ้ำ แฟนตาซีสุด ๆ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:53:43

ความคิดเห็นที่ 25 เราบอกกับไกด์ว่าเรามีโปรแกรมดูหุ่นกระบอกรอบ แปดโมง ไกด์บอกว่าไม่เป็นไร จะส่งเราก่อน ขากลับใช้เวลาน้อยกว่าขาไป ถึงโรงแรม แวะเอาตั๋วที่คุณ Nga จากนั้นก็รีบห้อไปโรงละครเลย ที่สุดก็ทันได้ดูตั้งแต่เริ่มแรก  สมใจค่ะ หุ่นกระบอกถึงแม้ไม่วิจิตร วิลิศมาหราเท่าของเรา แต่ก็น่ารักแบบพี้นบ้าน ทั้งยังมีมุขหลายหลาก จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:55:40

ความคิดเห็นที่ 26 จบจากดูหุ่นกระบอก หิวแล้ว ไปหาอะไรกินดีกว่า ก็เล็ง ๆ ร้านข้าวแกงประชานิยมไว้แล้ว  แต่ว่าเราไปช้าไปหน่อยเขาเกือบปิดร้านแล้ว ไปถึงเขาก็ชี้ให้ไปนั่ง ๆ แล้วก็ตักมาเสริฟเลย ไม่ต้องเลือกแล้ว เหลืออาหารไม่กี่อย่าง บางจานเขาก็อุ่นในเวฟให้  เราเป็นลูกค้าชุดสุดท้ายพอดี  ราคาก็ไม่แน่ใจนักว่าราคาเดียวกับเจ้าของประเทศหรือเปล่า จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 16:57:43

ความคิดเห็นที่ 27 ความคิดเห็นที่ 23     ปูเสื่อนอนรอ เพื่อชมต่อนะคะ จากคุณ : DD (ข้างสนาม)   เชิญค่ะคุณ DD(ข้างสนาม)  รอชมวันที่สาม รื่นเริง ฮาเฮที่ตามก๊อก จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 17:00:31

ความคิดเห็นที่ 28 ติดตามชมด้วยคนครับ.... จากคุณ : mcb เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 17:06:53

ความคิดเห็นที่ 29 รอดูอยู่นะคะ จากคุณ : DD (ข้างสนาม) เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 18:16:33

ความคิดเห็นที่ 30 รอชมค่ะ อีกไม่นานก็จะไปตะลุยแล้ว จากคุณ : CherryBlossom669 เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 00:08:28

ความคิดเห็นที่ 31 รอด้วย ว่าแต่อาหารบ้านเค้า ไม่ค่อยน่ากินเลยเนอะ อยู่นั้นคงผอมแน่ๆ อิอิ จากคุณ : โอพ่อพระ เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 00:42:37

ความคิดเห็นที่ 32 ข้าวแกงประชานิยมอยู่ตรงไหนค่ะ บอกที่ตั้งได้รึเปล่าค่ะ จากคุณ : punpun22 เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 00:53:03

ความคิดเห็นที่ 33 น่าไปจังครับ จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 11:15:24

ความคิดเห็นที่ 34 ชื่อร้าน  COM QUE ร้านนี้อยู่ต้นถนน Dinh Liet ใกล้ๆ วงเวียนคาเฟ่ 5 ชั้น ตรงข้ามร้าน SAGO ที่ หากอยู่ที่ Tourist Information ก็จะมองเห็นค่ะ จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 16:06:30

ความคิดเห็นที่ 35 ติดตามชมวันที่สามได้ที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8126070/E8126070.html จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 16:07:55

ความคิดเห็นที่ 36 ความคิดเห็นที่ 17 ผมจำได้เลยครับ ร้านเดียวกันเลย ผมบังคับข่มขู่ไกด์ประจำตัวผมและภริยา ให้แวะหาร้านนั่งข้างถนน ขายอะไรแบบนั้นแหละ ให้ผมกินบ้าง เพราะเข้ากันแต่ภัตตาคารทุกมื้อ ชักเบื่อ อยากกินแบบคนพื้นเมือง และดูน่าอร่อยพิลึก เขา--อันที่จริงเธอ ก็เลยให้รถที่เราใช้อยู่จอดส่งที่ร้านนี้ ผมแจกเงินคนขับให้ไปหาอะไรกินตอนหาที่จอดรถได้ แล้วเราก็ลงไปนั่งกินกัน ให้ไกด์สั่งให้ ได้มาคนละชาม อร่อยจริงจริงครับ ผมฟาดเสียเรียบ ภริยากินเกือบหมด กับไกด์รวมสามคน จำไม่ได้แล้วว่า กี่สตางค์ แต่ไม่แพงเลย ----------------- เมื่อคืน ผมลุกขึ้นทำไส้หมูต้มซีอิ๊วญี่ปุ่น ไก่บ้านนึ่งเกลือ เนื้อย่าง กับสปาเก็ตตี้ราดซ๊อสหมู และสลัดผักอีกหลายเข่ง กินกันเรียบทุกอย่างครับ ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะครับ จากคุณ : xebec เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 52 17:01:59

ความคิดเห็นที่ 37 โห...คุณ Xebec เห็นรายการอาหารแล้ว รบกวนลูกน้องในท้องเลยค่ะ ดูซิคะ ดิ้นกันไม่เป็นจังหวะแล้ว ขอบคุณนะคะ ที่มาบอก จากคุณ : กะรางแก้มแดง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 16:48:04

ความคิดเห็นที่ 38 ตอนผมไปฮาลองอ่ะครับ เหมาเรือเอง สองล้านดอง สบายมากๆ ทั้งบนเรือ บนเพดาน (เรียกงี้ป่ะ) เหมือนเป้นดินแดนใหม่ๆ ของเราเองเลย แล้วเข้าไปในถ้ำมหัศจรรย์ เหอๆ ตรงนี้ไม่พูดล่ะกัน กลับมาแวะกระชังเรือ พูดกันก็ไม่รู้เรื่อง เราพูดอังกฤษ เค้าพูดเวียต เราเลยพูดไทยใส่เลย เค้าก้อฟังไม่รู้เรื่อง สุดท้ายต้องโทรหาเจ๊ที่เวียตคุยให้ ซื้อปลาที่กระชัง แล้วให้บนเรือทำให้กินเลย โอเคนะ อร่อย แต่ว่า MSGเยอะไปนิด พูดแลวคิดถึง อยากไปอีกจัง จากคุณ : holyghost เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 52 01:04:55