ความคิดเห็นที่ 1 สิ้นเสียงของคนปลุกระดม เจ้าหน้าที่พยายามยื้อไว้ แต่ในที่สุด ก็มีคนลงจากเครื่องราว สิบกว่าคน ผมได้แต่นั่งมอง แล้วก็เลือกที่จะอยู่บนเครื่องลำที่กำลังซ่อมคอมอยู่ในตอนนั้น   “ คนทุกคนย่อมมีทางเลือกเป็นของตัวเอง ซึ่งเราไม่มีทางรู้ล่วงหน้าได้จริง ว่าสิ่งที่เราเลือกนั้นจะถูกหรือผิด” เสียงคุณพ่อที่นั่งอยู่แถวหลังของผม บอกกับลูกชาย   ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งที่ผมเลือกอยู่ในตอนนี้มันถูกหรือผิด เลือกถูก ผมก็ยังมีชีวิตต่อไปอีก เลือกผิดชีวิตผมก็คงจบไปพร้อมกับคนบนเครื่องลำเดียวกัน ที่ผมฝากชีวิตไว้ แล้วพวกเขาล่ะ พวกเขาสิบกว่าคนที่แยกจากไป ถ้าเขาเป็นฝ่ายเลือกผิด เครื่องที่เขาหวังว่ามันจะดี เกิดโชคร้ายยิ่งกว่า พวกเขาเลือกถูกหรือผิด เราต่างไม่มีสิทธิรู้ล่วงหน้าเลยจริงๆ จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:46:22

ความคิดเห็นที่ 2 เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นสิบวัน ผมออกเดินทางด้วยรถไฟ มุ่งหน้าสู่มณฑล “กานซู่ “ (Gansu) ตอนในของแผ่นดินจีน มณฑลที่ได้ชื่อว่าแล้งไร้ ในลำดับต้นๆ แต่ที่ที่ผมจะไปทางตอนใต้ของมณฑลกลับเป็น ที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ มีความโดดเด่นของสัตว์ป่าและพันธุ์พืช เพราะเป็นรอยต่อของที่ราบสูง ชิงไห่-ธิเบต เป็นรอยเชื่อมต่อกับ มณฑลที่มีชนิดนกเฉพาะถิ่นมากที่สุดในจีน อย่าง “เสฉวน “ (ซื่อชวน Sichuan) และ โค้งแรกของแม่น้ำวิปโยค “ฮวงโหว” (หวงเหอ Huanghe) เริ่มต้นขึ้นที่นั่น   ก่อนหน้านี้ผมไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับกานหนานสักเท่าไหร่ จำได้เลาๆว่าจากเพื่อนที่เคยมาเที่ยวตอนเดือนพฤษภา บอกว่านกดีมาก ประกอบกับ ที่ที่เราตั้งใจจะไปดูนกในตอนแรกกันอย่าง มณฑล “ซินเจียง” (Xinjiang) เกิดเหตุการณ์ไม่สงบ จากการที่ชาวอุยกูร์ลุกฮือขึ้นมาก่อการจลาจล ทำเอาทริปเราเกือบล่มครืนไม่เป็นท่า เพราะพ่อแม่ ลูกเมีย วงศาคณาญาติ กดดันอย่างหนัก ร้องขอให้ยกเลิกการเดินทาง  ดีที่ยังมีสมาชิกที่ใจเดียวกัน ซินเจียงไปไม่ได้ จะไปไหนก็ได้ขอให้ได้เดินทาง จุดหมายใหม่ของเรา จึงมุ่งสู่ กานหนาน (แผนที่Gansuจากการเสิร์ช) จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:48:59

ความคิดเห็นที่ 3 ทริปนี้จึงเริ่มต้นที่ เมืองหลานโจว Lanzhouเมืองหลวงของมณฑล เรานัดหมายกันที่นั่น ผมกับเพื่อนนักดูนกคู่ใจ “ซานเชี่ย” มาถึงในตอนบ่ายโมง ที่นั่น “หว่านติง” นักดูนกสาวชาวเซี่ยงไฮ้ มาถึงก่อนหน้าเราได้ไม่นาน เราเริ่มทริปของเราด้วย “หลานโจว ลาเมี่ยน”  บะหมี่ที่ขึ้นชื่อของชาวมุสลิมในหลานโจว จำชื่อบะหมี่ชนิดนี้ไว้ได้เลย เพราะจัดว่าเป็นอาหารมีชื่อระดับประเทศของชาวจีน คนจีนคนไหนไม่รู้จักหลานโจวลาเมี่ยน ถือว่าเป็นคนชาติอื่นปลอมตัวมา อิอิ   ซึ่งก็เหมือน ก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิต ที่มีขายกันอยู่แทบจะทั้งประเทศ เราไม่มีวันรู้หรอกว่า ร้านไหน คือ ของจริง รสชาติดีสมชื่อ จนกว่าจะได้ลิ้มลอง หลานโจวลาเมี่ยนก็เหมือนกัน เราสามคนเลือกลองกินกันที่ร้านข้างสถานีรถไฟเพราะหิวและขี้เกียจเดิน ซึ่งเพื่อนชาวจีนทั้งสองก็บอกว่า รสชาติแพ้หลานโจวลาเมี่ยนที่ขายในมณฑลอื่นอย่างยับเยิน จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:50:34

ความคิดเห็นที่ 4 เราย้ายไปปักหลักรอสมาชิกที่เหลืออีกสองคน อยู่ที่สถานีรถไฟสายใต้ เพราะหว่านติงใจร้อน กลัวว่าเราจะถึงที่หมายช้า เลยซื้อตั๋ว รอไว้ก่อน พอเอาเข้าจริงๆ รถไฟที่เพื่อนเราโดยสารมาเกิดถึงช้ากว่าเวลา  เอาละสิทีนี้ ตั๋วที่ซื้อไว้จะทำยังไง หว่านติงต้องแบกหน้าหวานไปเจรจากับคนขับรถ ให้ช่วยรอเพื่อนเราที่เหลือ ซึ่งตามกฎรถจะออกจากท่าช้ากว่าเวลาไม่ได้ คิวคันต่อไปเขาจะไม่ยอมเพราะเขาจะสูญเสียโอกาสที่จะรับผู้โดยสารซึ่งควรจะเป็นของเขา เจรจาจนเขาใจอ่อนยอมรอให้เต็มที่ 10 นาที เราทั้งลุ้นทั้งโทรจิก จนในที่สุด ซินโหย่วหยู กับ ลี่ลี่ สองสามีภรรยา สมาชิกสองคนที่เหลือก็ตามมาถึงทันในช่วงต่อเวลาพอดี   จากหลานโจว สู่ คังเล่อ แล้วคังเล่อ ต่อรถอีกทอด ไปหมู่บ้านเหลียนลู่ ในเขต หลิงเซียะLinxia หมู่บ้านที่ชายเขา เหลียนฮวาซาน ใช้เวลากว่า 3 ชั่วโมงครึ่ง เราก็มาถึงที่นั่นในตอนค่ำพอดี ขอกินก่อนนะแล้วเช้าค่อยว่ากันเรื่องดูนกในตอนเช้า ถึงหลานโจวทั้งที ยังมีอีกเมนูที่ต้องตามเก็บ นั่นคือ “โส่วจัวหยาง” ซึ่งก็คือเนื้อแพะอบ หรือ นึ่งนี่แหละ เป็นชิ้นใหญ่ จิ้มกินกับเกลือ มีหัวกระเทียมแนมแก้เลี่ยน ถ้าจะกินให้สมชื่อ โส่วจัว ก็คือ ใช้มือจับกิน แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 52 12:52:25 จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:51:45

ความคิดเห็นที่ 5 โส่วจัวหยาง จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:53:29

ความคิดเห็นที่ 6 อีกเมนูลิ้มลอง อันนี้โดนเชือดไปเต็มๆ เพราะ ลืมถามราคา  คือ ต้าผานจี หรือ ไก่จานใหญ่ จานนี้จานเดียวโดนไป 350 บาท แถมเรายังกินไปบ่นไป เพราะ หนังไก่หนามากๆ สัดส่วนหนังกับเนื้อเกือบ หนึ่งต่อหนึ่ง กินกันเลี่ยนจนทนไม่ไหวยอมเหลือทิ้ง ทั้งๆที่เราพยายามสั่งอาหารที่เป็นผักมาแก้เลี่ยนเราก็พบว่าเขาบอกว่าไม่มีเมนูผัก!!!  ที่ร้านบอกคนแถวนี้เขากินอยู่กันแบบนี้ สิ่งที่พอจะเรียกได้ว่าผัก คือ กระเทียม พริกหยวก ต้นกระเทียม และ แตงอะไรสักอย่าง ซินโหย่วหยู ถึงกับเปรยขึ้นมาว่า เขารู้ถึงหัวอกฮ่องเต้แล้ว ที่ต้องทนกินอาหารเลี่ยนๆแบบนี้ เพราะสมัยก่อนไก่ที่มันเยอะๆหาได้ยาก ต้องขุนกันเป็นการใหญ่(อย่างไก่กะทิ) ไม่เหมือนสมัยนี้ ที่กลับตรงกันข้าม ไก่ดีๆต้องเป็นไก่บ้านที่มีไขมันน้อยๆ จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:54:40

ความคิดเห็นที่ 7 มายั่วอีกแล้ว  ปีหน้าต้องไปตามหานกอินทรีกินลิงอะ ไว้ปี 54 แล้วกันนิ จะไปย่ำรอยเท้าที่ทำไว้ จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:55:23

ความคิดเห็นที่ 8 เอาล่ะนอกเวลาดูนกไปมาก ได้เวลาดูนกเสียที เราเช่ารถออกจากที่พักแต่เช้า เพื่อขึ้นเขาเหลียนฮัวซาน ซึ่งห่างจากที่พักราว 16 กิโลเมตร นกตัวแรกที่ต้อนรับ เป็นนกโหลอันดับต้นๆของทริป นกเดินดงสีน้ำตาลแดง (Chestnut Thrush)นกอพยพที่หาไม่ง่ายนักในบ้านเรา แต่เราไม่ค่อยสนใจนักพยายามจะขึ้นไปให้ถึงยอดก่อน เพราะเป้าหมายเราอยู่ที่ 4 ชนิดนกสำคัญของเขาเหลียนฮัวซาน   ตรงด่านเก็บเงิน ผมได้นกจาบปีกอ่อนตัวใหม่ ที่อยากเห็นมาที่สุดชนิดนึง Three-banded Rosefinch ในระหว่างที่หว่านติงไปเจรจา ขอจ่ายค่าเข้าแค่ 3 คน จากเราทั้งหมด 5 คน นี่เป็นการยืนยันว่า แทบจะทุกที่ในจีน การต่อรองเป็นเรื่องปกติ แม้แต่ในห้างสรรพสินค้าก็ตาม หรือ แม้แต่ด่านของอุทยานแบบนี้ ( Three-banded Rosefinch ถ่ายในตอนเช้ามืดเน่าสนิท) จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:56:27

ความคิดเห็นที่ 9 อันนี้รูปThree-banded Rosefinchใสแหนว ของชาวบ้าน จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 12:58:53

ความคิดเห็นที่ 10 อ.โทรกอนครับ  เอาผมไปตามอินทรีย์กินลิงด้วยจิ  อยากรู้ว่ามันจะกินเมนูไหน อิอิ เหลืออีกแค่อึดใจเดียวก็จะถึงยอด รถคันที่เราเช่ามาก็บอดจอดสนิท ผมมองไปที่เข็มบอกระดับน้ำมันพบว่ามันชี้ไปที่จุดที่บอกว่าน้ำมันเราแห้งแหงแก๋ แต่โชว์เฟอร์ก็ยังโวยบอกว่า เขาเพิ่งจะเติมเมื่อวาน เอาเถอะ ก็ปล่อยให้เขาแก้ปัญหาไป เราก็เริ่มดูนกจากตรงนั้นกันเลยทันที   ผมออกเดินหน้าไปก่อนใคร เพื่อนๆให้วิทยุคลื่นสั้นไว้ติดตัวผมหนึ่งเครื่อง เผื่อจะได้สื่อสารกันได้ เดินไปอย่างเงียบๆไม่ทันเท่าไหร่ ผมก็พบนกตัวขนาดนกพิราบย่อม ๆ มันคือนนกหนึ่งในสี่จตุรนกเทพของที่นี่ นกเฉพาะถิ่นของจีน ผมเห็นก็บอกได้ในทันทีว่ามันคือ Chinese Grouse เพราะเคยเห็นมาก่อนหน้านี้ที่ชิงไห่ แต่คราวนี้มันมาปรากฏตัวอยู่บนถนนนั่นเอง พยายามจะวิทยุบอกเพื่อน แค่หลุดคำว่า “ กะ กะ ไก่ “(เพราะไม่รู้จักชื่อจีน) มันก็บินพรึ่บจากไป (Chinese Grouse ผมถ่ายเอง แต่ถ่ายจากคอมพี่เจ้าหน้าที่อีกที  อิอิ ) จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:03:36

ความคิดเห็นที่ 11 เพื่อนๆรีบมาที่จุดเกิดแต่ก็ไม่หลงเหลืออะไรให้ดู บ่นเสียดายเป็นการใหญ่ แต่ผมก็เชื่อว่าเดี๋ยวเราทุกคนคงได้เห็นกัน คนอื่นๆเริ่มเดินหงอยๆ ช้าๆค่อยมองหาตามเงาไม้ครึ้ม แต่ผมออกเดินตัวปลิวอีกครั้งด้วยอาการลิงโลด เดินไปได้สักโค้งถนนเดียว มีเสียงรถดังมาจากข้างหลังใกล้เข้ามา จนรถเกือบจะถึงจุดที่ผมยืน แล้วผมก็พบว่า ที่ข้างหน้าของผมห่างออกไปสัก 15 เมตร ไก่ตัวนึงที่ผมเพิ่งจะเห็นมันวิ่งพร่วดขึ้นเนินเขาไปอีกด้านนึง มันเป็นไก่ที่มีสีสันสวยมาก ซึ่งผมก็ยังแปลกใจไม่หาย ว่าทำไมผมถึงไม่สังเกตเห็นเลย ไม่งั้นคงได้เก็บภาพของมันไม่ใช่ได้แค่มองเห็นมันวิ่งผ่านไปต่อหน้าต่อตา มันคือ ไก่ฟ้าสีเลือด Blood pheasant (Blood pheasant ฝีมือชาวบ้าน) จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:05:12

ความคิดเห็นที่ 12 เพื่อนๆบ่นอุบ เมื่อผมวิทยุบอกว่าเจอไก่ แต่ก็ไปแหล้ววววววววว ต้องนี่สิ ไม่ค่อยไปไหนไกล บินมาให้ดูสม่ำเสมอ นกจาบปีกอ่อนคิ้วขาว White-browed Rosefinch จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:07:02

ความคิดเห็นที่ 13 ถึงยอดพอดีเราพบว่ามีทางเดินต่อไปยังสถานีวิจัยฯอีก 3 กิโลเมตร เลยตัดสินใจใช้เส้นทางนั้น ก็พบทีมนักดูนกที่มาจากฮ่องกง แต่ละคนล้วนแบกอาวุธหนัก อย่างเลนส์ 600 หรือ 800 แทบทั้งนั้น เขาเล่าว่าอยูมา 4-5 วันแล้ว บอกว่านกดี เอารูปไชนีสเกร้าท์มาอวดเราด้วย กำลังจะกลับวันนี้เพื่อหนี งานเทศกาลร้องเพลงของชนกลุ่มน้อยที่จะมีขึ้นบนยอดเขาเหลียนฮวาซานในวันพรุ่งนี้!!!   งานเข้าแล้วเรา วันนี้ต้องรีบตักตวง ไม่งั้นพรุ่งนี้เห็นทีจะลำบาก นกระหว่างทางไม่ค่อยพบอะไร นอกจากพวกนกกระจิ๊ด ที่ไม่ได้ทำการบ้ามาเลย เพราะไม่ได้คิดจะมาแถวนี้ในตอนแรกทำเอาดูไปมึนไป ขอข้ามไปก่อนแล้วกัน จนกระทั่งนกมาดีเอาแถวๆสถานีวิจัยนั่นเอง โดยเฉพาะฝูงนกติ๊ด นกตํวโปรดที่ผมชอบมากเป็นพิเศษ ในเวปหนึ่ง มีอยู่ด้วยกัน 3 ชนิด ชนิดแรกคือตัวโปรดสุด นกติ๊ดหงอนสีเทา Grey-crested Tit เยอะมากๆ มากจนมีบางตัวหลวมตัวให้ได้ถ่ายภาพ เพราะปกตินกพวกนี้จะไวเป็นพิเศษ จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:08:12

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบมาก ขออีกภาพแระกัน กับ Grey-crested Tit จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:10:06

ความคิดเห็นที่ 15 นกติ๊ดอีกตัวที่น่ารักไม่แพ้กัน นกติ๊ดตะโพกแดง Rufous-vented Tit จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:10:56

ความคิดเห็นที่ 16 และ ติ๊ดตัวปิดท้าย Marsh Tit จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:11:47

ความคิดเห็นที่ 17 บริเวณไหนที่นกชุกที่สุดในสถานีวิจัย ให้เดาหลายท่านอาจจะเดาถูก ก็หลังห้องน้ำสถานีวิจัยฯไง อื้อฮือ เฝ้าดูนกไป มีกลิ่นโชยมาเอื่อยๆ แถมบางครั้งยังได้ยินเสียงเบ่งของเจ้าหน้าที่อีก จะทำไงได้ก็นกมันดีนี่ อย่างนก เดินดงพันธุ์จีนChinese Thrush จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:12:45

ความคิดเห็นที่ 18 หรือ นกชนิดใหม่ของผมอย่าง Maroon-backed Accentor ก็พบได้แถวๆห้องน้ำนั่นเอง แต่ก็กลัวคนชมัดญาติ จนต้องพึ่งบริการภาพชาวบ้านอย่างเคย จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:13:18

ความคิดเห็นที่ 19 เดินย้อนกลับมาทางยอดเขาในตอนบ่าย ผมก็ได้ยินเสียงของ จตุรนกเทพชนิดที่2 ของที่นี่ พยายามส่องในพุ่มไม้ก็เจอตัว นกเฉพาะถิ่นที่หายากมากๆของจีน ถ้าใครมีคู่มือดูนกของจีน จะพบว่าแหล่งที่พบมันมีเพียงบริเวณรอยต่อของกานซู่ กับเสฉวน นี้เท่านั้น นกกะรางแก้มขาว Snowy-cheeked Laughingthrush ซึ่งในตอนหลังๆ เราพบมันออกมาหากินอยู่บนพื้นถนนทางเดินเลยทีเดียว จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:14:18

ความคิดเห็นที่ 20 เท่านั้นยังไม่พอนกที่หายากของบ้านเราก็ออกมาโดดเด้งดึ๋งที่พื้นถนนนั่นกับเขาเหมือนกัน นกเขนแปลง White-bellied Redstart จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:15:30

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบทำท่ากระดกหางแบบนี้ จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:16:30

ความคิดเห็นที่ 22 จนใกล้จะถึงปากทางออก นกชนิดนึงร้องอยู่ในพุ่มไม้ที่หน้าปากทางเข้า ผมหาตัวจนเจอ ถ่ายรูปเอาไว้ แล้วรีบเดินจากมา เพราะคิดว่าเขาคงมีนังอยู่แถวนั้น ในตอนแรกก็นึกว่าเป็นตัวเมียนกคอทับทิม Siberian Rubythroat แต่พอเทียบดูอีกที อุ้ แม่จ้าว ตัวเมียของนกอภิมหายากของบ้านเรา นกคอทับทิมอกดำWhite - tailed Rubythroated จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:17:08

ความคิดเห็นที่ 23 ส่วนในอีกวันต่อมา ไม่ต้องดู ไม่ต้องเดอมันแล้วนก เดินไปทางไหนก็มีแต่คน นี่ขนาดเรามากันเช้าแล้วนะเนี่ย ฝูงชนที่มาร่วมงานเทศกาลนั้นมีมากจริงๆ เป็นชนกลุ่มน้อยเผ่าต่างๆในย่านนั้นที่จะมาประกวดประชัน ส่วนตัวผมเองก็อยากจะดูเขาอยู่เหมือนกัน แต่เห็นว่างานเขาจะเน้นในตอนกลางคืน (แล้วจะรีบมากันทำไมมิทราบ) ทีมของเราก็เลยมีมติให้รีบเผ่นออกจากเหลียนฮวาซานในทันที เพื่อมุ่งหน้าสู่กานหนานที่แท้จริง เหลียนฮวาซานนี่เป็นเหมือนขนมหวานทางพักผ่านของเราเท่านั้น โปรดติดตาม จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:18:26

ความคิดเห็นที่ 24 อ้อ เดี๋ยวจะค้างคาใจกันกับ อีก 2 จตุรนกเทพที่เหลือ ซึ่งเราหาตัวไม่เจอ หนึ่งนั้นชื่อ กุ่ยเซียว (แปลเป็นไทยว่า นกเค้าผี หยึ่ยยยยยย เขากัววววว)  Boreal Owl   ภาพบาย ชาวบ้าน แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 52 13:19:56 จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:19:27

ความคิดเห็นที่ 25 และตัวสุดท้าย นกไต่ไม้แก้มขาว White-cheeked Nuthatch บายชาวบ้าน อย่างเคย ไปละครับ จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:20:38

ความคิดเห็นที่ 26 นกน่ารักมากเลยค่ะ  ตัวที่มี จะงอยที่หัวอะ จากคุณ : xiah เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:50:33

ความคิดเห็นที่ 27 จริงป่าว อยากรู้เหมือนกันว่าเจ้านกอินทรีหน้าบานเป็นจานเชิงนะเลือกลิง หรือคุณเป็นเมนู เตรียมไว้ ช่วงสงกรานต์ปีหน้า ไปลุยมินดาเนาด้วยนิ ขอตัวเดียวจริงๆ ที่เหลือเป็นโบนัส (ตามเคย)   จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:51:22

ความคิดเห็นที่ 28 แปะนกจาบแดงๆ จากไต้หวันมาประชัน Vinaceous Rosefinch แดงเหมือนกัน แต่ตัวนี้เข้มแบบเรดไวน์ได้ใจ และบำรุงหัวใจผมตลอดไฟล์ KLM เล้ย   จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:55:31

ความคิดเห็นที่ 29 คู่ตุนาหงันของพ่อแดงตัวบน จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 13:57:07

ความคิดเห็นที่ 30 เห็นหน้ากลมๆ ของเจ้า boreal owl  นึกถึงสมัยยังตะลอนเที่ยวที่อเมริกา กว่าจะได้เห็นเจ้านี่ ต้องขับรถฝ่าพายหุหิมะขึ้นไปมินเนโซต้า  ตะลอนไปตามถนนตัดป่าสน  แถมหนาวเหน็บที่บ้านเราไม่มีทางหนาวถึง (ก็ไม่มากไม่น้อย -15-20 องศาฟาเรนไฮต์!!!) แต่ก็ได้เห็นครบ จตุรเทพอาวล์ ของทวีปอเมริกาเหนือนะ ทั้งพี่เอื้อยอย่าง Great Gray Owl และ Snowy Owl และน้องจิ๋วอย่าง Boreal owl และ Northern Hawk owl ยังคิดจะหาโอกาสไปรีรัน ความรู้สึกเดิมอยู่เหมือนกัน แต่ต้องเพื่อนไปร่วมกันหนาวด้วย .. //ฮ่าอ่าฮ่า มีภาพปลากรอบมาพอให้เห็นเป็นประสายว่าเจ้าเทาใหญ่ มันน่าดูจริงๆ ตอนนั้ยังหนุกดิจิสโคป จำได้ว่า พอถ่ายภาพได้ ก็เกระโดดโลดต้นด้วยความดีใจอยู่คนเดียวในป่านั่นแหละ เพราะตามหาแต่แห้วไปสี่ครั้งก่อนหน้านั้นแล้ว แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 52 14:06:47 จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 14:05:52

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ และ อ.ต้นจ้ะ หนุกหนาน หนุกหนาน จากคุณ : Tiger Shrike เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 20:58:27

ความคิดเห็นที่ 32 อืม!  เดี๋ยวนี้ถ่ายภาพไม่ธรรมดาเลยนะนี่  ไม่ชัดทั้งนั้น  กร๊ากกก แต่เนื้อเรื่องยังเยี่ยมยอด น่าอ่านเช่นเคย  ได้สาระดีๆ ว่าแต่  "เขาเหลียนฮัวซาน " กับ "เขาเหลียงซาน" นี่เขาเดียวกันรึเปล่าครับ รอตอนต่อไปครับผมมมม   จากคุณ : Woodsman เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 52 21:03:30

ความคิดเห็นที่ 33 ยั่วคืนบ้าง .. เพิ่งจะเสร็จ สำหรับ BA ทริป ดูแร้ง ปีหน้า คุณจะไปร่วมสนุกคลุกฝุ่นเขมรกะ ทริป rarities sweep ด้วยกันมิใช่หรือ ฟังดีๆ นะ มีเสียงนกตบยุง 3 ชนิดร้องในคลิปเดียวกัน ที่หาฟังยากมากๆ อ. prof.gadget บันทึกขณะที่พวกเรารอให้ฟ้าสางและแร้งลง จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:43:01

ความคิดเห็นที่ 34 ลิงค์จ้า ..มีเสียงออนฟิล์มตอนแร้งรุมด้วย เดี๋ยวตัดต่อของทริปภูเขาหิมะไต้หวัน เสร็จจะส่งไปยั่วอีก .. จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:44:57

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ไข่นุ้ย...สมุย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:44:33

ความคิดเห็นที่ 36     จากคุณ : Birdtoday เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 19:30:34

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณมากครับที่เอามาฝาก จากคุณ : พนาไพร เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 05:49:47

ความคิดเห็นที่ 38 คุณ xiah ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีกนะครับ  ลองหาโอกาสไปดูในธรรมชาติสิครับ อ.โทรกอนขอบคุณสำหรับคลิปครับ  แต่คราวหน้าขอเป็นคลิปฉาวแทนได้มั้ยครับ  โปรดเป็นพิเศษครับ อิอิ  ส่วนนกล่าเหยื่อทั้งหลาย ตอน 3 จะเอามาฝากครับ รับรองถูกใจเป็นพิเศษครับ คุณTiger Shrike ขอบคุณที่ชอบครับ ป๋าวู้ดฯเมาป่ะเนี่ย ผมเคยถ่ายรูปชัดเสียที่ไหน ถ้าชัดละก็เอารูปชาวบ้านมาทั้งน้าน   ส่วนเขาที่ผมเล่าเนี่ยมันคนละอันกับเขาเหลียงซ่านครับ  เด๋วจะไปตามให้ว่าเขาเหลียงซานมันอยู่ตรงไหน พี่ไข่นุ้ยฯ พี่Birdtoday พี่พนาไพร ขอบคุณที่ติดตามครับ มีแรงเขียนอีกหลายตอนเลยครับ จากคุณ : jucgroo เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 22:16:26

ความคิดเห็นที่ 39 เดี๋ยวไปค้นก่อนนะ .. ถ้าเจอจะไปฝากที่ทริปเขมรแล้วกัน จากคุณ : Trogon เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 52 08:20:25