 |
ขอใช้พื้นที่สดุดี กัปตันชาติชาย อีกซักครั้งนะครับ (รบกวนช่วยกันอ่านหน่อยนะครับ)
|
|
ผมได้มีโอกาสอ่านข้อความที่ถูกโพสต์โดยนักบินคนนึงครับ เห็นบทวิเคราะห์ของเค้าแล้ว ทำให้ผมขนลุกครับ เลยอยากให้ทุกคนได้อ่านเหมือนกันผม เพราะในเว็บบอร์ดที่เค้าไปลงนั้น อาจจะมีคนอ่านได้ไม่ทั่วถึงเท่าใน BP เราครับ
ขอให้กัปตันฮีโร่ของผมหลับให้สบายครับ
--------------------------------------------------
เครดิต : http://www.thaiflight.com/mach/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=39452&postdays=0&postorder=asc&start=0
Joined: Aug 06, 2009
Posts: 1
Posted: Thu Aug 06, 2009 10:27 pm
Post subject:
ผมในฐานะนักบิน และเคยมีประสบการณ์บินเครื่องแบบ ATR72-500 ขึ้นลงที่สมุย
และเคยบินกับกัปตันชาติชายรวมทั้งรู้จักมาหลายปี
ขอชื่นชมการตัดสินใจของท่านครับ พี่เปิ้ลทำได้ดีที่สุดแล้ว
และผมขอใช้พื้นที่ตรงนี้บอกเล่าเรื่องราวที่ไม่มีสื่อไหนกล่าวถึงนะครับ
กัปตันชาติชาย เป็นกัปตันที่มีประสบการณ์การบินมากอันดับต้นๆของวงการการบินในไทย
เป็นครูการบินที่มีลูกศิษย์เป็นกัปตันมากมาย
เป็นหัวหน้านักบินของ ATR
มีชั่วโมงบินกับเครื่องแบบ ATR72 มากกว่า 10,000 ชั่วโมง
บินขึ้น-ลงที่สนามบินสมุยตั้งแต่เปิดใหม่ๆ
เคยนำเครื่องลงฉุกเฉินเนื่องจากฐานล้อไม่กาง ( ไฟล์ฝึกบิน ) แต่ล้อไม่กางจริงๆ
ที่สนามบินดอนเมือง โดยใช้ท้องเครื่องไถพื้น และทุกคนบนเครื่องปลอดภัย
จากการพูดคุยกับคนที่มีความรู้ด้านการบินที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ได้ความว่า
เครื่องได้สัมผัสพื้นทางวิ่งแล้ว และ กำลังเริ่มลดความเร็ว
แต่อยู่ดีๆเริ่มเอียงออกทางด้านซ้าย จนออกจากทางวิ่งไป ( มาถึงตรงนี้
ทุกท่านที่เป็นนักบินคงทราบว่า เราจะต้องถีบ rudder
ขวาเพื่อเอาเครื่องกลับเข้ามาบนทางวิ่ง ) แต่ผู้เห็นเหตุการณ์บอกว่า
เครื่องหันซ้ายทันทีแล้วชนเข้ากับหอพอดี ทั้งๆที่หอกับหัวเครื่องขนาดเกือบจะเท่ากัน
พี่น้องนักบินส่วนใหญ่ได้ออกความเห็นกันว่า
ถ้าขณะนั้นมีกระแสลมแรงมากจนไม่สามารถที่จะเอาเครื่องกลับเข้ามาบนทางวิ่งได้ แล้วยังฝืน
ถีบ rudder ขวา ต่อไป
ท่าทางของเครื่องบินจะหันหัวเข้าหาทางวิ่งแล้วตัวเครื่องข้างซ้ายจะฟาดเข้ากับหอ
ก็จะเหมือนกับรถที่หลุดโค้งแล้วเอาด้านข้างฟาดเสานะครับ
การที่กัปตันเอาหัวเครื่องชนเข้ากับหอเก่า
แทนที่จะเอาด้านข้างซึ่งมีเครื่องยนต์และปีกที่เต็มไปด้วยน้ำมันชนแทน
ทำให้ไม่มีการระเบิดและไม่มีไฟไหม้ ( ทุกคนคงจำภาพ 1 2 Go ได้นะครับ )
จึงไม่มีผู้โดยสารเสียชีวิต
ซึ่งผมคิดว่า ท่านคงคิดว่ากระเป๋าใน Cargo ด้านหลัง Cockpit ที่ท่านนั่งอยู่
อาจช่วยซับแรงกระแทกไม่ให้ไปถึงผู้โดยสารได้
แต่สุดท้ายพี่เปิ้ลก็ถูกอัดไปถึงที่นั่งผู้โดยสารแถว 1 โดยที่กระเป๋าใน Cargo
ก็ไม่สามารถต้านไว้ได้ มันเป็นระยะเกือบ 4 เมตรนะครับถ้าจำไม่ผิด
ลองคิดดูว่านี่เรียกว่า การเสียสละอย่างแท้จริงได้หรือไม่
หลังจากเครื่องจอดอยู่แล้วสื่อต่างๆได้ไปเก็บภาพมาเผยแพร่
ทำให้เกิดความสับสนกับบางท่านว่า หางเสือของเครื่องค้างอยู่ทางด้านขวนั้น
ผมขอใช้พื้นที่ตรงนี้ชี้แจงนะครับว่า
พื้นบังคับเล็กๆแผ่นนี้แค่ใช้เท้าถีบเบาๆจากในห้องนักบินก็ขยับได้แล้ว
ประกอบกับลมที่สมุยมีความเร็วมาก
จึงทำให้พื้นบังคับแผ่นนั้นขยับไปตามทิศทางเดียวกับกระแสลม โดยจะสังเกตุได้จาก
ต้นไม้ที่อยู่ด้านหลังนะครับ
โดยส่วนตัวผมคิดว่า การเสียสละของพี่เปิ้ล เป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ และ
ภูมิใจมากครับที่เคยได้บินกับพี่ พี่ทำหน้าที่ได้ดีที่สุดเสมอมาจนถึงไฟล์สุดท้าย
หลับให้สบายครับ
| จากคุณ |
:
MonKiezzBizz 
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 ส.ค. 52 10:33:44
|
|
|
| |
... RIP
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวด้วยนะคะ 
