 |
ความคิดเห็นที่ 100 |
" ตะลอนๆ ..มานั่งคุยกันตรงนี้ดีกว่า " เพื่อนๆเรียกผมกลับจากภวังค์ ผมเห็นพวกเขาเลิกเต้นแล้วเปิดไฟคุยกัน ผมเลยเข้าไปนั่ง jam ด้วย ในใจก็พลอยโล่งอก ยังไงก็ยังดีกว่าเปิดไฟดิ้นซึ่งผมกลัวว่าจะไปรบกวน เธอ...ผู้นั้น " มา..มาเล่าเรื่องผีกัน"ดูพวกคุณเธอชวน ผมแทบเข่าอ่อน แล้วจะรอดมั๊ยเนี่ย...คืนนี้น่ะ...โธ่...ตูหนอตู.. อย่างที่เขาว่านั่นแหละ คนจะซวยช่วยไม่ได้
.............................
ซุนวูกล่าวเอาไว้ว่า "รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้บชนะร้อยครา" ,"ไม่รบหากรู้ว่าไม่ชนะ" และโดยเฉพาะวลีที่ว่า "สู้ไม่ได้ให้เข้าเป็นพวกซะ" ที่ผมใช้อยู่เสมอมา...เหมือนตอนนี้ จะอย่างไรผมก็ห้ามสาวๆพวกนั้นไม่ได้อยู่แล้ว เลยเข้าไปร่วมด้วยซะเลย เล่าเรื่องผีนี่ของถนัดอยู่แล้ว
ผมบอกสาวๆให้ปิดไฟ แล้วจุดเทียน 1 เล่ม แล้วให้คนที่จะเล่าเรื่องถือเอาไว้ เมื่อเล่าจบก็ให้กับคนที่จะเล่าเรื่องต่อไป ไหนๆคืนนี้ผมก็ไม่รอดอยู่แล้วสุดๆไปเลยดีกว่า บรรยากาศโรแมนถีบมากครับ เล่าเรื่องผีภายใต้แสงเทียน แสงเทียนสลัวๆสอ่งใบหนน้าจากทางด้านล่างเพิ่มบรรยากาศลึกลับ เมื่อเปลวเทียนสะบัดไหววาบ เงาของทุกคนก็โอนไหวไปมา ท่ามกลางอากาศที่เย็นยะเยือกที่ชอนไชไปทุกขุมขน เสียงแผ่วเบาก็เริ่มบอกเล่าเรื่องราวที่สอดแทรกความกลัวเข้าไปถึงขั้วหัวใจ.. เรื่องราวที่หลั่งไหลออกมา ไม่ว่าเรื่อง "เสียงฝีเท้ายามวิกาล","เสียงครวญครางจากเตียงที่ว่างเปล่า" หรือ "ใคร..ตามมาส่ง" ต่างพร่างพรูออกมา
จนกระทั่งขณะนี้เทียนเข้ามาอยู่ในมือผมแล้ว ขณะที่ผมเล่าเรื่อง "เงาสะท้อน..กลางดึก" อยู่ ทันใดนั้นผมก็ร้องลั่น " เฮ้ย " ผมชี้ไปที่เงาสะท้อนของผมที่บานเกล็ดด้านตรงกันข้าม พร้อมๆกับแสงเทียนที่ดับวูบลงพลัน...
จากคุณ |
:
ตะลอนมาสเตอร์
|
เขียนเมื่อ |
:
10 ส.ค. 52 02:23:24
|
|
|
|
 |