ความคิดเห็นที่ 1 วันจันทร์ ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ.2552 เวลา 07.00 น. งัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงกุกกัก ๆ ดังอยู่นานสองนาน ลุงแกตื่นแต้เช้าเพราะต้องรีบอาบน้ำไปทำงาน ที่จริงก่อนตอนผมตัดสินใจไปเกาหลี ลุงก็ถามแล้วถามอีกว่ามาแล้วมีแผนอะไรหรือยัง ไอ้เราก็บอกไปว่าไม่มีแผนอะไรหรอก ไปเที่ยวชิล ๆ ค่ำไหนนอนนั่น อยากไปไหนก็ไป ลุงทำท่าตกใจ บรา้หรือเปล่าโตป่านนี้แล้ว จะมาตะลอน ๆ เป็นคนจรจัดได้ยังไง เพราะลุงเค้าลาพักร้อนได้แค่ไม่กี่วัน แล้วก็ต้องกลับไปทำงานตามปกติ ไอ้เราก็บอกเค้าไปว่าไม่มีแผนจริง ๆ ไม่ได้อยากไปเที่ยวแบบบริษัททัวร์เหยียบแหมะ ส่วนตามรอยซีรีส์อะไรทั้งหลายแหล่ก็ไม่ได้สนใจ กะว่าจะเดินชิล ๆ ชมเมืองไปเรื่อย ๆ ลุงทำหน้าเหนื่อยใจ เพราะผมจะต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ เพราะลุงจะต้องไปทำงาน โดยไม่มีการวางแผนอะไรไว้เลยว่าจะไปไหนบ้าง แล้วจะนอนที่ไหน เมื่อวานเลยแอบนอนซะดึก เพราะเข้าเวปพยายามจองโรงแรม อย่างน้อยลุงจะได้สบายใจว่าเราไม่ไปค้างบ้านชายอื่น เอิ๊ก ๆ สุดท้ายจอง IBIS (เกาหลีออกเสียงอีบิสซึ) แถบกังนัมได้ เลยจองไปสามคืน จันทร์ - พุธ มาตื่นเอาจริงจังตอนเกือบเที่ยง ลุงโทรมาปลุกบอกว่าอาบน้ำแต่งตัว แล้วเช็คเอาท์ได้แล้ว ดีนะที่เก็บของไว้แล้ว เลยไม่ลนลานเท่าไหร่ แอบใจโหวงเหวงนิดหน่อย เพราะต้องอยู่คนเดียวแล้ว ถึงแม้จะสามารถโทรหาลุงได้ตลอดเวลาหากมีเรื่องฉุกเฉินอะไร แต่ก็นะ เที่ยวด้วยกันมาตั้งสี่วัน ใช้ชีวิตด้วยกันตลอด 24 ชั่วโมง อยู่ดี ๆ ตื่นนอนขึ้นมาแล้วโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว แล้วรู้สึกแปลก ๆ พิกล แต่ลุงก็ดีนะครับ อุตส่าห์ทิ้งอุปกรณ์ยังชีพไว้ให้ ดูรูปแล้วทายออกมั๊ยว่ามันคืออะไร จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:13:35

ความคิดเห็นที่ 2 ที่ลุงทิ้งไว้ให้คือ Wibro ครับ อารมณ์ประมาณ Wifi hot spot แบบพกพาเคลื่อนที่ พอมีเจ้านี่ผมก็สามารถต่อเนทเล่น skype คุยกับลุงได้ทุกที่ทุกเวลา โดยไม่ต้องเสียค่าโรมมิ่ง มาแอบรู้ทีหลังว่าสัญญาณ free wifi มีอยู่ทั่วทุกดหัวระแหง แถมความเร็วสุดยอด ดูภาพเอาเองละกัน เดี๋ยวจะหาว่าโม้ ปล. อันนี้เนทฟรีนะครับ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:22:37

ความคิดเห็นที่ 3 เย่ๆๆๆ มาซะที รอนะคะ จากคุณ : shebell2004 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:42:03

ความคิดเห็นที่ 4 จาโรงแรมเดิมมาที่ Ibis กังนัม ใช้เวลาราวยี่สิบกว่านาที จ่ายเงินไปหมื่นสี่วอน อืมมม ไกลเหมือนกันนะเนี่ย แถมตอนเช็คอินแอบมีปัยหา เพราะพนักงานบอกว่ามีการจองแต่ยังไม่มีการหักบัตรเครดิต เราเลยแอบงง ๆ ก็เช็คเรียบร้อยว่าหักแล้วนี่นา แต่ช่างเหอะ ถ้ายังไม่หักก็รูดใหม่ไปเลยก็ได้ ของแบบนี้มันตรวจสอบได้อยู่แล้ว รับคีย์การ์ด แล้วขึ้นลิฟท์ เปิดประตูมาที่ห้อง โอ้วววววว ห้องเล็กจัง แต่ก็ดี เพระาอยู่คนเดียว ถ้าห้องกว้าง ๆ เหมือนคืนก่อน ๆ ที่ลุงมาค้างด้วยคงเหงาพิกล จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:46:05

ความคิดเห็นที่ 5 เปิดดูห้องน้ำ แอบ Amazing อีกแล้ว โรงแรมที่เกาหลี ไม่ว่าจะถูกหรือแพง ชักโครกก้เป็นแบบอัตโนมัติทั้งนั้น ชอบ ๆ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:48:15

ความคิดเห็นที่ 6 สอดส่องทั่วห้องดูแล้วไม่พบสิ่งแปลกปลอมก็เลยของีบซักหน่อย ยังแอบงัวเงียอยู่เลย แถมไม่รู้จะทำไร เฮ้ออ พอลุงไม่อยู่นี่เป๋ไปเลย แอบอยากกลับเมืองไทยแล้ว คิดถึงแม่ขึ้นมาตะหงิด ๆ ด้วย ใกล้วันแม่แล้วนี่นา งีบไปได้ซักพักทางโรงแรมโทรขึ้นมาบอกว่าเข้าใจผิด ที่จริงเวปไซต์จองโรงแรมหักเงินแล้ว เค้าขอโทษขอโพยเราใหญ่เลย ก็เลยบอกไปว่าไม่เป็นไรหรอก ก็แคนเซิลรายการที่รูดไปเมื่อซักครู่ ไม่มีปัญหา เราไม่ซีเรียส ทีนี้เลยนอนต่อไม่ได้แล้ว ไปเดินช๊อปปิ้งดีกว่า ลุงบอกว่าแถวนี้มีห้างใหญ่ยักษ์ชื่อ COEX MALL จากโรงแรมเดินไปยังได้ อืม เอาซะหน่อย เสื้อผ้าที่เตรียมมาหมดแล้ว แต่ด้วยความที่ฉลาดเกิน แทนที่จะถามพนักงานโรงแรมว่าห้างอยู่ไหน ดันเสร่อเอามือถือมาต่อเนทผ่าน wibro แล้วใช้ google map นำทาง สรุปเดินวนอยู่เกือบชั่วโมงก็ไม่ถึงซักที เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก้ร้อน หิวก็หิว เพราะยังไม่ได้กินอะไรเป็นจริงเป็นจังเลย ซักพักเดินผ่านคาสิโนโอียยย อยากเล่น ๆ แต่ไม่ได้ ๆ เราต้องช๊อปก่อน จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:53:38

ความคิดเห็นที่ 7 ท่าทางวันนั้นโทรศัพท์ผมจะเอ่อครับ มันนำทางได้มั่วมาก เกือบชั่วโมงกว่าจะเห็นป้ายห้าง มาถึงบ้างอ้อว่าไอ้ห้างที่ว่าอะ มันก็ตึกเดียวกับคาสิโนนั่นแหละ แถมเป็นตึกเดียวกันกับโรงแรม อินเตอร์คอน ที่เราเห็นป้ายมาแต่ไกล แต่เดินเลี่ยงตลอดเวลา แถมยังเป็นตึกเดียวกันกับอควาเรียม และศูนย์การประชุม รวมถึงตึกออฟฟิศ เวงกำ แล้วก็ไม่บอก (ที่จริงไม่รู้จักถามเอง) จะว่าไปแล้วเดินตรง ๆ จากโรงแรมไม่เกิน 10 นาทีก็ถึงแล้ว นี่เดินเป็นวงกลมเอง 5555 โชว์เกรียนตั้งแต่วันแรกเลย เข้าไปในห้าง ห้างใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกก ผมว่าผมซียนพารากอน เซ็นทรัล เวิล์ด แล้วนะ ยังเดินวน งง หลงทิส กะอีแค่จะหาร้าน UNIQLO ใช้เวลาตั้งสองชั่วโมงแหนะ อันนี้ลุงเตอนแล้วด้วย ว่าห้างนี้ทั้งใหญ่ทั้งงง ลุงเองมาตั้งหลายครั้งแล้วยังหลงอยู่เลย ปล. ใครจะไปคิดว่ามันจะงงขนาดนี้ ฉันว่ายูเนียนมอลล์ใหญ่แล้วนะ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:58:20

ความคิดเห็นที่ 8 ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว เดินหาร้านอาหารไม่เจอซักที พอเจอก็เป็นร้านที่มีแต่เมนูภาษาเกาหลี สุดท้ายมาเจอะร้านนี้เข้า รอดตายไปอีกมื้อนึงครับ อร่อยดี แต่เผ็ดมาก น้ำหูน้ำตาไหลเลย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:01:09

ความคิดเห็นที่ 9 เหนื่อยหละ กลับโรงแรมดีกว่าครับ เดินไปก็ไม่รู้จะซื้ออะไร อารมณ์มันเซง ๆ อะครับ เดินคนเดียว กินคนเดียว แถมรู้ว่าจะต้องนอนคนเดียว หดหู่พิกล ขากลับใกล้ ๆ กับโรงแรม เพิ่งเห็นว่ามี Rotiboy อืม แต่อารมณ์แบบว่าไม่ไหวแล้ว ไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้น เลยแวะเซเว่น ซื้อพวกขนม นมเนย มาไว้กินกันตาย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:06:29

ความคิดเห็นที่ 10 คุณปาง ขอไปด้วยคนค่ะ  อยากเห็นกิมจิเด็ก ฮ่าๆๆ จากคุณ : View-hubu (View-HUBU) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:47:34

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าเป็นแบบ Hostel มันจะอัตโนมืออ่ะค่ะ แฮ่ะๆๆๆ จากคุณ : นู๋เปิ้ลค่า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:46:51

ความคิดเห็นที่ 12 มาแล้วครับ โทษที เนททุย wifi เน่าทั้งบ่ายเลย เปิดห้อง เห็นจดหมายสอดไว้ อืมมมมมมมมม ผู้จัดการโรงแรมให้ไ สงสารเป็นการไถ่โทษที่รูดบัตรเราผิด ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว งกส่วนลด ไปกินดีกว่า จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:23:52

ความคิดเห็นที่ 13 ก็นั่งกินข้าวคนเดียวไปเหงา ๆ ครับ อารมณ์ ณ จุดนั้น เบื่อมาก แผนเผิน อะไรก็ไม่มี มีแต่ภาระกิจตามล่า คสอ ให้เพื่อน ไปเกาหลีเพราะอยากอยู่กับลุง ไม่ได้ไปเพราะอยากตามรอยซีรีส์ ฝนก็ตก แถมอยู่คนเดียว กินข้าวเย็นคนเดียว แถมรู้ว่าอีกซักพักต้องนอนคนเดียว ทั้งที่เมื่อวานยัง happy อย่างแรงอยู่เลย จะสี่ทุ่มหละ ครัวใกล้ปิด พนักงานเดินมาบอก เราบอกไปว่าเคร ๆ ไม่มีปัญหา เราแค่นั่งบื้อไปงั้นแหละ ไม่ได้อยากกินอะไรเพิ่ม หยิบคูปองมาดูอีกที อ้าวเฮ้ย ผิดวันนี่หว่า แทนที่จะได้กินของถูก ดันต้องจ่ายแพงซะงั้น แถมกินไปไม่กี่คำซะด้วย หงุดหงิดตัวเอง ไม่รู้จักดูให้ดี นี่ลุงไม่อยู่วันแรก ยังหายนะขนาดนี้ จะลากยาวคนเดียวถึงวันศุกร์ได้มั๊ยเนี่ย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:29:34

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบอกว่าตอนสองนี่ผมพิมพ์ได้ช้ามาก ไม่ใช่สปีดในการพิมพืมันตกนะครับ เพียงแต่ว่ามันเป็นเรื่องราวที่ไม่ค่อยอยากจะจำซักเท่าไหร่ กำลังมีความสุขอยู่ดี ๆ ช่วงที่ไปเที่ยวปูซาน กลับมาโซลต้องเหงา ๆ เศร้า ๆ ซะยังงั้น เฮ้อ นี่แหละชีวิต มีขึ้นก็มีลง เอาเป็นว่าหลังจากจ่ายค่าอาหารราคาแพง(เกินจำเป็น)ก็กลับขึ้นมาห้อง สิ่งแรกที่ทำคือออนไลน์ Skype รอลุง แต่ปรากฎว่าลุงไม่ออนไลน์ซักที รอจนเกือบห้าทุ่มครับ ลุงก็ออนไลน์ ถามเราว่าเป็นไงบ้างวันนี้ พอเจอคำถามนี้เข้าไปเหมือนเขื่อนแตกเลยครับ เราระบายกับลุงทุกอย่าง ว่าวันนี้ชีวิตมันเหลวแหลกยังไง แถมบอกไปว่า อยากกลับบ้านแล้วอะ คิดถึงแม่ อยากกลับไปเวอร์ไฟรส์วันแม่ บ่นไปซักห้านาที ลุงถามว่าอยากให้ลุงไปหามั๊ย ผมบอกไปว่า "definitely yes" แล้วลุงก็เงียบไปเลย หายไปร่วม 20 นาที อยู่ดี ๆ ก็มีคนมาเคาะห้อง เปิดประตูมาจ๊ะเอ๋กับลุง โอ๊ยยยยยยยย เหมือนฟ้าประทาน พอมาถึง ลุงก็ถามใหญ่ กินอะไรหรือยัง ข้าวโรงแรมอร่อยมั๊ย (บอกไปแล้วว่าภาพชูชกมันติดตัวผมไปแล้ว) ลุงชวนลงไปเดินหาอะไรกินรอบ ๆ โรงแรม โอ๊ยยยย บรรยากาศกลับมาเป็นสีชมพูอีกครั้ง จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:27:26

ความคิดเห็นที่ 15 วันอังคาร ที่ 11 สิงหาคม 2552 เวลาเกือบ ๆ เที่ยง ตื่นขึ้นมาไม่เจอลุงแล้ว คงออกไปทำงานตั้งแต่เช้า เฮ้อ น่าสงสาร ท่าทางจะเหนื่อย ไหนจะต้องทำงาน ไหนจะต้องมาดูแลกะเหรี่ยงอย่างเราอีก วันนี้ฝนตกทั้งวัน อารมณ์เลยไม่อยากออกไปไหน ดีนะเมื่อวานลุงพาแวะเซเว่นซื้อของกินมาเพียบเลยไม่อดตาย แม้จะไม่ออกไปไหนเลย เลยจัดแจงต้ามาม่ารสพีชมากินกันตาย แหวะ รสชาติแย่มาก จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:30:15

ความคิดเห็นที่ 16 นั่งจนถึงเย็นไม่ไหวแล้ว เบื่อ ไปเดิน COEX ดีกว่า แก้เซ็ง ทั้งที่ก็ไม่ได้อยากช๊อปอะไรหรอก ไปป๊ะเอากับเจ้าพัดลม USB เข้า เห็นราคา และหน้าตาน่ารัก น่าคบหาเป็นอย่างยิ่ง เลยสอยมาอันนึง พร้อมถ่ายรูปส่งเมล์ไปให้เพื่อนดู ก็คนมันอยากอวดนี่นา เพื่อนตอบเมล์กลับทันทีทันใด ว่าแถวเสาวรีย์ก็มี อันละไม่ถึงร้อย แป่ว จ่ายแพง แถมต้องหิ้วกลับ เซงเลย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:32:48

ความคิดเห็นที่ 17 ข้าวเย็นมื้อที่สองโดยปราศจากลุง ผมเลือกจะเซฟตัวเองที่สุเด หาพวกฟาสท์ฟู้ดไม่เจอเลยกินนี่แหละวะ หน้าตาดูเป็นมิตรดี อารมณ์ประมาณยากิโซบะ กินจนเกือบหมด เพิ่งเห็นว่ามีกุ้งนอนขดอยู่สามตัว เวงกำ ลุงโทรศัพท์เข้ามาพอดี เลยเล่นเรื่องกุ้งให้ฟัง ลุงบอกดีแล้ว ได้ตั้งสามตัว กุ้งทีเ่กาหลีแพงนะจ๊ะ เราเลยบอกไปว่า จะถูกจะแพงไม่สน ฉ้านแพ้กุ้ง เวงกำ หมดอารมณ์เดินต่อเลย กลับโรงแรมหายากินดีกว่า กลัวผื่นขึ้น จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:35:01

ความคิดเห็นที่ 18 ออกมาด้านนอกฝนยังตกอยู่เลย กลับไม่ได้ ไม่มีร่ม เลยมายืนสูบบุหรี่รอ ฝน โอ้ววววววว น้องตรงมุมซ้ายล่างในรูป น่ารักโคตร ๆ นึกว่าดงบังฯ เอิ๊ก ๆ หัวใจกระชุ่มกระชวยขึ้นมาอีกนิด จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:36:58

ความคิดเห็นที่ 19 กลับมาถึงโรงแรมก็นั่ง chat กับลุงต่อ ลุงบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เพื่อนเค้าอาสาเป็นเพื่อนช๊อปให้ นัดแนะกันเรียบร้อยว่าเจอกันพรุ่งนี้บ่ายสาม ที่ Lotte โอเคร ๆ ตามนั้น วันพุธที่ 12 สิงหาคม 2552 เที่ยงกว่า ๆ ตื่นนอนแล้วครับ (ตื่นสายทุกวันเลย เอิ๊ก ๆ) วันนี้ฝนก็ยังตกปรอย ๆ อยุ่ แต่นัดเพื่อนลุงไว้แล้ว ก็เลยต้องตื่นอาบน้้ำแต่งตัว เดินไปสถานีถไฟฟ้า ห่างจากโรงแรมราว 5 นาทีได้มั๊ง และระหว่างทาง ก็ได้เจอกับพ่อหนุ่ม LG โอ๊ยยยยย ฉ้านอยากจะเหมาโทรศัพท์ร้านเธอจริง ๆ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:40:39

ความคิดเห็นที่ 20 นี่ก็เหมือนกัน จะใสไปไหนเนี่ย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:47:42

ความคิดเห็นที่ 21 ลืมรูป ๆ อิอิ เห็นใส ๆ แล้วมือไม้สั่นไปปหมด จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:48:38

ความคิดเห็นที่ 22 สองโมงครึ่ง ถึงสถานที่นัดหมายก่อนเวลา นั่งกิน KK รอเพื่อนลุงดีกว่า จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:49:54

ความคิดเห็นที่ 23 ซักพัก เพื่อนลุงโทรมา บอกว่าเจอกันตรงทางออกรถไฟฟ้าประตู 7 โอเค ได้ ๆ โชคดีเพื่อนลุงคนนี้ไม่ค่อยเซี๊ยะ เท่าไหร่ ไม่งั้นอาจโดนล๊อคคอ เอิ๊ก ๆ ชอบบ้านเมืองนี้จัง มีงานประติมากรรมเจ๋ง ๆ อยู่ทุกหัวมุมถนน ดูแล้วเพลินตาเป็นที่สุด เพื่อนลุงมาถึงก็พาช๊อบใหญ่เลยครับ ช๊อบกันมันส์มาก เพราะเพื่อนฝากซื้อของเยอะมาก หุหุ จนซักหกโมงเย็น ลุงเลิกงานเลยตามมาสมทบ วุ้ย ลุงมาแล้ว คิดถึงจัง อยากจะหอมแก้มซักฟอดให้หายคิดถึง จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:52:18

ความคิดเห็นที่ 24 ลุงพาไปกินร้านอาหารเกาหลีแบบโบราณ อารมณ์ประมาณโต๊ะจีนบ้านเรา อาหารจัดไว้เป็นเซทแล้ว มาถึงเค้าก็ยกมาเสริ์ฟ ๆ ทีละรายการ อร่อยดีครับ แต่ตอนนั้นดันป่วยขึ้นมากระทันหัน ท้องไส้ปั่นป่วน กินอะไรไม่ได้เลย เหมือนมีแก๊ซในท้องมากเกินไป อาหารน่ากินทั้งนั้น แต่ก็ได้แต่มอง สุดท้ายบอกลุงกับเพื่อนลุงว่า กินไปเหอะ ของีบก่อนละกัน เผื่อจะหาย ก็นอนกับพื้นไปทั้งยังงั้นแหละ ไม่มีอารมณ์มาอายหละ เพราะเหมือนจะไม่สบายจริง ๆ ไม่เพราะตากฝน ก็คงเพราะกินกิมจิเยอะไปแน่ ๆ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:54:45

ความคิดเห็นที่ 25 นอนป่วยจะแย่ แต่ก็ยังมิวายถ่ายรูปมาจนได้ อันนี้เป็นซุปข้าวครับ ตักข้าวออกให้หมด แล้วเอาน้ำซุปเทใส่ แล้วปิดฟ้าไว้ รอห้านาทีแล้วซุปจะเดือดปุด ๆ เห็นแล้วท่าทางจะซดคล่องคอ น่าอร่อยแฮะ แต่ตอนนั้นกินอะไรไม่ลงเลย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:56:56

ความคิดเห็นที่ 26 หืมมมมมมมมมมมม จากคุณ : shebell2004 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:01:42

ความคิดเห็นที่ 27 ติดตามยิ่งกว่าเเฟนพันธ์เเท้นะเนี่ย มาไวๆนะจ๊ะ จากคุณ : อิกคะดิกคลิ๊ก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:58:12

ความคิดเห็นที่ 28 ตามไปเที่ยวเกาหลีด้วยคนนะคะ ดูแล้วอยากไปด้วยจัง จากคุณ : lovin's sea เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 00:10:52

ความคิดเห็นที่ 29 กินอิ่ม เพื่อนลุงขอตัวกลับ ผมกับลุงก็ขึ้นรถไฟฟ้ากลับ แต่ลุงแยกกลับบ้าน ส่วนผมไปโรงแรม เฮ้อ นอนคนเดียวอีกแล้ว วันพฤหัส ที่ 13 สิงหาคม 2552 ตื่นเกือบเที่ยงอีกแล้ว วันนี้ต้องย้ายโรงแรม เพราะจอง IBIS ตรงเมียนดงไว้ เอาใกล้แหล่งช๊อปปิ้งเข้าว่า (ทั้งที่ก็ซื้อของแทบทุกวัน) ไม่มีอะไรมากครับ เดินเรื่อยเปื่อยคนเดียว ไม่มีจุดหมาย ลุงไม่อยู่นี่ดูชีวิตแย่ ๆ ยังไงไม่รู้ มาจ๊ะเอ๋เอากับแผงขายปลาหมึก ตอนแรกไม่กล้ากิน แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ลองจิ้ม ๆ มากินดีกว่า ปรากฎว่าอร่อยสุดยอด ปล. ที่หายไปเมื่อซักครู่ แอบไปดูหนังเรือ่ง The Orphan รอบสี่ทุ่มมาคนเดียวครับ หนังโคตรน่ากลัวเลย นี่ยังนั่งหลอนอยู่เลยครับ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:30:37

ความคิดเห็นที่ 30 ก็เดินฆ่าเวลาไปเรื่อยเปือ่ยหละครับ รอลุงเลิกงาน เพราะวันนี้ลุงจะมาค้างด้วย โรงแรมมันอยู่ใกล้ออฟฟิศลุง เค้าไปทำงานสะดวก ไม่ต้องตื่นเช้ามาก อันนี้ก็น่าอร่อยครับ มายืนโปรโมทร้านไดโซะ อยากซื้อครับ แต่เค้าไม่ขาย เอิ๊ก ๆ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:34:17

ความคิดเห็นที่ 31 ใครเป็นสาวก KK แล้วอยากลองเปลี่ยนรสชาติ แนะนำให้ลองครับ ผมว่าอร่อยกว่า KK อีกนะ ราคา(แพง)พอกัน จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:36:55

ความคิดเห็นที่ 32 เดินจนขี้เกียจเดิน เพราะรู้ว่าเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์ ลุงก็ต้องพามาเดินอีกรอบแน่ ๆ เลยกลับขึ้นมางีบบนโรงแรม คือระยะทางมันโคตรใกล้ครับ อารมณ์ประมาณเดินไม่ถึงนาทีก็ถึงแหล่งช๊อปปิ้งแล้ว ก่อนจะงีบนึกขึ้นได้ เอ๊ะ ลืมซื้อกาแฟนมาไว้เอาใจลุง เลยเดินกลับลุงไปซื้อกาแฟ หายไปสิบนาที ของที่ได้มากลับเป็นอย่างนี้ ส่วนกาแฟ ลืมตั้งแต่กดลิฟท์ลงไปล็อบบี้้แล้วครับ เอิ๊ก ๆ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:39:30

ความคิดเห็นที่ 33 รอจนลุงเลิกงานหกโมงกว่า ๆ ลุงมาเคาะห้อง บอกว่าของีบแป๊บนะ เหนื่อยเหลือเกิน เดี๋ยวค่อยไปกินข้าวเย็น เราก็ โอเค ๆ นั่งเล่นเนทคุยกับเพื่อนไปเรื่อย สี่ทุ่มกว่า ๆ แล้ว ลุงยังนอนขดเป็นกิมจิ ท่าทางไม่สบาย บอกให้เราไปหาข้าวกินเองหละกัน อืมมม ก็ได้ ๆ แหม กะว่าจะดินเนอร์สวีทซะหน่อย เลือกเข้าร้านนี้ครับ เมนูอลังมาก อยากกินทุกสิ่งอย่าง อารมณ์คนมันหิวนี่นา ปรากฎว่าอาเจ๊เจ้าของร้านเดินมาบอกว่า มาคนเดียวสั่งไม่ได้ เจ๊ไม่ปลิื้ม ห้ามสั่ง อ้าว ไง๋งัันหละ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:44:54

ความคิดเห็นที่ 34 เจ๊ชี้ไปที่ผนัง บอกว่ามาคนเดียวสั่งได้สองอย่างเท่านั้น เวงกำ ไอ้ในรูปเราไม่กินแน่ ไม่ชอบอะ ส่วนไอ้ที่เป็นตัวหนังสือ ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เอาวะ ไหน ๆ ก็เสี่ยงมาขนาดนี้แล้ว เลยบอกเจ๊ เอาไอ้ที่เขียนเป้นตัวหนังสือมาละกัน จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:46:39

ความคิดเห็นที่ 35 ซักพักเจ๊ยกอาหารมาให้ โอ้วววววววว ดีนะเนี่ยที่กินได้ ไม่งั้นคงเศร้า จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:47:16

ความคิดเห็นที่ 36 กินเสร็จก็กลับโรงแรม เห็นลุงยังนอนขดอยู่ น่าสงสารมาก ๆ ท่าทางจะเหนื่อย เพราะนอนดึกหลายวัน แถมต้องไปทำงานอีก ไหนจะมีเราเป็นภาระอีก ปล่อยลุงนอนไปก็แล้วกันไม่กวนหละ วันศุกร์ ที่ 14 สิงหาคม 2552 เกือบเที่ยง วันนี้ตื่นสายอีกแล้ว ตื่นมาก็ไม่เจอลุง คงไปทำงานตั้งแต่เช้า ด้วยความเป็นคนเรียบร้อยตอนเช็คเอาท์จากโรงแรมเดิม เลยลืมของหลายสิ่งอย่างมาก ต้องเสียเวลานั่งรถไฟฟ้ากลับไปเอา ตอนแรกว่าจะให้โรงแรมเอามาส่ง แต่เช็คราคาแล้ว ไม่ไหวจะจ่ายจริง ๆ แถมเราก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ตอนแรกคิดว่าลืมไม่กี่อย่าง พอไปรับของ โอ้วแม่เจ้า แอบเยอะ แต่แหม อะไรก็ช่างเหอะ เอารองเท้าแตะมาใส่ถุงรวมกับเสื้อสีขาว พนักงานโรงแรมเอาอะไรคิดเนี่ย เสื้อเพิ่งซื้อ เปื้อนเลย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:51:21

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนเย็นลุงเลิกงานก็มาเจอกันตามปกติ ไอ่เราดูจากห้องบลู เห็นคนเข้าไปดูคลอง แสงสี เลเวอร์ กัน ลุงบอกเดี๋ยวพาไป มันเปิดทั้งคืน เราก็เหรอ ????? อืม เชื่อลุงก็ได้วะ ไปถึง มันดันมืดสนิท อะไรว้าลุง ไหนว่าเปิดทั้งคืน สุดท้ายเดินไปจ๊ะเอ๋กับป้ายเข้า อืมมมมมมม โอเค ซึ้ง จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:53:24

ความคิดเห็นที่ 38 อีกวันเลยมาซ่อมครับ มาตั้งแต่สองทุ่ม กลัวไม่ได้เห็นเป็นบุญตา รอจนเกือบสามทุ่มก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนสามทุ่มครึ่ง มีการปล่อยน้ำออกมาเป็นฝอย ๆ เพื่อสร้างเป็นฉากรองรับเลเวอร์ เราก็ตื่นเต้นใหญ่เลย จะได้ดูแล้ว รอไปอีกสิบนาที อยู่ดี ๆ ก็ปิดน้ำ อ้าว ไง๋งั้น ลุงไปถามคนแถวนั้ั้น ได้ความว่าเครื่องเสีย ช่วงนี้ไม่มีโชว์ ห่วย ไม่เห็นมีป้ายบอก คนมารอดูเป็นพันคน เวงเลยครับ ได้แต่ถ่ายรูปคลอง จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:56:07

ความคิดเห็นที่ 39   อยู่เป็นกำลังใจค่ะ พึ่งอ่านอันแรกจบ น่าติดตาม จขกท คุยสนุกด้วย จากคุณ : พ่อโคลาล่า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:57:54

ความคิดเห็นที่ 40 จะบอกว่าใครไปเกาหลีช่วงนี้จะสังเกตุเห็นธงชาติไทยปักแจมอยู่กับธงชาติเกาหลีนะครับ เพราะรัฐบาลไทยกับรัฐบาลเกาหลีตกลงให้ความร่วมมือกันในการเผยแพร่การท่องเที่ยว เริ่ดจริง อะไรจริง ประเทศชาติเรา จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:58:19

ความคิดเห็นที่ 41 พ่อโคลาล่า สวัสดีรอบดึกครับ จะบอกว่า หมดแรง(ใจ)จะเล่าแล้วหละครับ เรื่องราวมันจบไม่ดีเลย ที่มีโพสท์ช้าไม่ใช่อะไรหรอกครับ ทำใจอยู่นานกว่าจะพิมพ์อะไรได้ เรื่องของเรื่องคือตั้งแต่วันศุกร์ ผมกับลุงก็เริ่มแสดงความเป็นตัวตนอย่างชัดเจนขึ้น ลุงเค้าค่อนข้างซีเรียสกับชีวิต ส่วนผมชิล ๆ เรื่อย ๆ สบาย ๆ ตอนแรกก็ทำเป็นเนียน ๆ ไม่มีปัญหาอะไร แต่หลัง ๆ ไม่ไหวแล้ว สุดท้ายเลยมานั่งเปิดใจกันว่า We need to talk talk กันเรียบร้อย ก็ยังคงงงง ๆ กันอยุ่ ว่าจะเอายังไงดี แต่เหมือนมีลางสังหรณ์ครับ ผมว่าลุงเค้าเปลี่ยนไป ไม่รู้ซิ เค้าก็ยังเทคแคร์เราดี เพียงแต่ว่าเรารู้ว่าเราไม่ได้คิดไปเองแน่ ๆ คืนวันเสาร์ยังไปกินชาบูกันอยู่เลยครับ เจ้าของร้านแอบมาทักผมด้วยว่าวันนี้มาอีกแล้วเหรอ ??? เราก็เฮ้ยยย มาอะไร เพิ่งเคยมากิน เค้าเถียงใหญ่เลย ว่าเมื่อวานก็มา จำหน้าได้ เป็นคนไทยด้วย แง่วววว บ้าหละ ไม่มีลุงฉ้านกินเป็นแต่เบอร์เกอร์เท่านั้นแหละ จะมากล้าหาญกินชาบูคนเดียวได้ยังไง จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:08:09

ความคิดเห็นที่ 42 ตอนแรกะว่าศุกร์ เสาร์จะไปล่องราตรีซักหน่อย แต่สถาณะการณ์แบบนี้ไม่เอาดีกว่า เลยไม่ออกไปไหน กินข้าวเย็นเสร็จ เดินดูบ้านเมืองเค้าแล้วก็กลับโรงแรมนอน แต่ปมปัญหายังคาใจอยู่ครับ พอวันรุ่งขึ้นเช้าวันเสาร์ ก็ไม่มีอะไรมาก ยังคงดำเนินการช๊อปปิ้งต่อไป มีโอกาสไปดูหนังเกาหลีดู เป็นเรื่องเกี่ยวกับซึนามิ พัดถล่มปูซาน อลังการณ์งานสร้างมากครับ แอบคิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ปูซานไม่ได้ ตอนนั้นรักกันหวานฉ่ำ แต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนรักมันจืดจางยังไงพิกล จะบอกว่าโรงหนังบ้านเรานี่เริ่ดสุดแล้วมั๊ง จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:12:14

ความคิดเห็นที่ 43 บรรยากาศของการอยู่ร่วมกันเริ่มมาคุครับ แต่ลุงก็ยังดี อุตส่าห์เทคแคร์เราเหมือนเดิม เราบ่นอยากกินอาหารไทย ก็อุตส่าห์พาไปร้านอาหารไทย เลยมีโอกาสกินลาบหมูที่เกาหลี รสชาติเด็ดดวงเลยครับ เพราะพ่อครัว และพนักงานส่วนใหญ่เป็นคนไทย แต่เจ้าของเป็นคนเกาหลี จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:17:58

ความคิดเห็นที่ 44   จากคุณ : พ่อโคลาล่า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:17:59

ความคิดเห็นที่ 45 กินข้าวเสร็จก็อยากที่บอกครับ ไม่มีอารมณ์จะเที่ยวหาแสงสีอะไรแล้ว อารมณ์ตอนนั้นมันมาคุสุด ๆ เรารู้ว่าพรุ่งนี้ก็จะต้องกลับแล้ว เลยอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากกว่า ทั้งที่ร้านอาหารไทยอยู่อิเตวอน เดินไปอีกไม่กี่ก้าวก็ถึงแหล่งบันเทิงทั้งหลายแหล่ของเกาหลี แต่บอกลุงว่าของกลับโรงแรมก็แล้วกัน ไปถึงโรงแรมก็ได้แต่นิ่งเงียบครับ ไม่รู้จะคุยอะไรกันแล้ว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปมปัญหามันเริ่มจากตรงไหน มารู้ตัวอีกที ก็ต่างฝ่ายต่างอื้อึนกันไปแล้ว ผมเองก็ตัวมาพักใหญ่ ๆ แต่ไม่กล้าบอกลุง กะว่าพอเรากลับเมืองไทยก็เหมือนล้างไพ่ใหม่หมด เดี๋ยวเค้ามาเมืองไทยเดือนตุลา ยังวางแผนกันเลยว่าจะพาไปเสม็ด เพราะเห็นว่าคนเกาหลี need ทะเลกันนัก เลยอยากพาไปเห็นทะเลสวย ๆ คนไม่เยอะมากซักหน่อย ก็เลยทนฝืนความรู้สึกตัวเอง แต่อย่างที่บอกไว้ครับ ลุงเค้าค่อนข้างหัวโบราณแถมอ่อนไหวอีกตะหาก ขนาดไปเที่ยว มีหนุ่มเกาหลีเอาสีข้างมาแถผม ลุงยังแอบร้องไห้ โอ๊ยย จะบร้าตาย สุดท้ายทั้งคืนก็นั่งเงียบไมไ่ด้คุยอะไรกันเพิ่มครับ ปัญหาก็ยังค้างคา แต่เราถามลุงไปตรง ๆ แล้วว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือมีอะไรอยากคุยมั๊ย ลุงก็ No no อย่างเดียว พอเช้าวันอาทิตย์ เย็นนี้ต้องกลับแล้วครับ ลุงบอกว่านี่ตั้งแต่มาถึงเธอยังไม่ได้ไปดูสถาปัตยกรรมเกาหลีเลยนะ เดี๋ยวพาไปวังละกัน ชื่อ CHANG DEOK GUNG สถานที่สวยงาม โอ่โถงมากครับ แต่ ณ จุดนั้น ไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้นแล้งครับ ผมกับลุงแถบจะเดินแยกกันเลยทีเดียว เราก็ถ่ายรูปไปเลย ส่วนลุงก็เดินตามไกด์แบบติด ๆ เฮ้อ คิดแล้วเหนื่อยใจ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:28:13

ความคิดเห็นที่ 46 เล่นถึงตอนนี้ อาการผมแย่หละครับ นั่งพิมพ์ไป จุกอกไป เหมือนมีก้อนอะไรมาอุดที่คอ ผมว่าคงอยู่ด้วยกันนานเกินไปครับ ถ้าทริปนี้จบลงตั้งแต่ตอนกลับมาจากปูซาน ตอนนี้อาจจะยังเล่น Skype  คุยกันหวานแหวว รอเวลาเดือนตุลา ที่ลุงจะมาเมืองไทยอยู่ก็ได้ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:37:41

ความคิดเห็นที่ 47 วังสวยครับ แต่อากาศร้อน คนก็ระอุ เลยไม่มีอารมณ์จะเพลิดเพลินอะไรเหมือนชาวบ้านเค้า ตอนนั้นแอบโทษตัวเองว่าเราไม่ดีตรงไหนนะ ทำไมถึงทำให้เค้ารักเราไม่ได้ เพระาถามลุงไปตรง ๆ ก็แล้วว่ามีปัญหาอะไร เค้าก็บอก No อย่างเดียว แต่การแสดงออกมันไม่ใช่ครับ เรารู้ได้เองอย่างง่ายดายเลยว่าทุกอย่างไม่เหมือนเดิมแล้ว จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:39:42

ความคิดเห็นที่ 48 วันแรก ๆ ยังสวีทจี๋จ๋าอยู่เลย แต่วันหลัง ๆ รู้สึกได้ถึงความเฉยชา ทั้งของลุงที่มีต่อผม และของผมที่มีต่อลุง แง้ ๆ กลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วอะครับ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:41:01

ความคิดเห็นที่ 49 จะว่าไปก็เหมือนรู้มาก่อน เพราะเย็นวันศุกร์เพื่อนลุงโทรศัพท์มาคุยกับลุง ชวนออกไปเที่ยว แต่อารมณ์ผมอยากอยู่กับลุงมากกว่า เลยปฏิเสธไป เค้าบอกผมว่า "รู้มั๊ยว่าลุงเค้าเหนื่อยมากกับการต้องมาดูแลเธอ พอเธอกลับไปเมืองไทย ทำใจไว้เลยนะ ว่าลุงจะไม่โทรหาเธออีก" เราก็เฮ้ยยย อำกันแรงจัง ไม่ได้คิดอะไร เพราะถามลุง ลุงก็บอกไม่มีอะไรเพื่อนมันเมา เม้าส์ไปเริ่อย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:43:36

ความคิดเห็นที่ 50 T_T จากคุณ : shebell2004 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:45:02

ความคิดเห็นที่ 51 ตอนนั้นคิดเองว่า "อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา" เพื่อนลุงคงบ้าแถมเมาอีกต่างหาก เพราะลุงก็ยังเทคแคร์ดี ไม่มีขาดตกบกพร่องอะไร ทั้งที่ก่อนไปเกาหลีเพื่อนสจ๊วต อยากห่ม สไบหัวใจแอร์เตือนไว้เชียวครับว่า No date with Korean boyfriend! ไอ้เราก็ไม่เชื่อ อยากลองของ เป็นไงหละ เจอสถานการณ์ึงเรียดแบบนี้ขึ้นมา คิดถึงคำเพื่อนขึ้นมาทันที จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:46:09

ความคิดเห็นที่ 52 ตอนแรกก็กะจะคบเป็นแฟนทางไกล แต่ทำไงได้ เวลาตั้งสิบกว่าวัน มันเริ่มผูกพันแล้วนี่นา ที่กะว่าจะเป็นแฟนตอนอยู่ด้วยกัน พอแยกกัน ก็ลั๊ลล๊า แต่พอมาเจอกันก็แค่ทำตัวดี ๆ กลายเป็นว่าด้วยความที่เค้าดีเหลือเกิน เราก็เลยทุ่มหมดใจ ไมได้โกรธหรือเกลียดเค้าหรอกครับ แต่รู้สึกเจ็บใจตัวเอง ว่าเรามันแย่ขนาดนี้เลยเหรอ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:48:14

ความคิดเห็นที่ 53 เรื่องของเรื่องถ้าลุงรู้ตัวว่าไม่ใช่มาหลายวันแล้วก็น่าจะบอกกันตรง ๆ จะมาเสียเวลาไปกับเราทำไม ไหนจะเครียดเรื่องงาน แล้วไหนจะต้องเอาเวลามาดูแลเราอีก ผมอาจจะดูบ้า ๆ แต่ก็โตพอจะดูแลตัวเองได้ (ที่จริงควรใช้คำว่าแก่) เค้าไม่น่าจะต้องมาดันทุรังเพื่อให้ทริปนี้จบลงตามกำหนดวันที่แน่นอน เพราะเอาเข้าจริง ๆ ตั๋วเครื่องบินผมก็เลื่อนวันได้ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่สบายใจก็น่าจะบอกกันตรง ๆ ไม่ใช่ปากว่า No แต่ความจริงคือ Yes มาตั้งหลายวันแล้ว โมโหตัวเองมากเลยครับตอนนั้น (และตอนนี้) เรามันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:50:43

ความคิดเห็นที่ 54 ใครเพิ่งหลงเข้ามากระทู้นี้ ขอโทษด้วยนะครับที่กระทู้ออกแนว Y ไปหน่อย จนป่านนี้ ผมยังทำใจไม่ได้เลยครับ พยายามลืม แต่ลืมไม่ได้ เพราะใจมันไม่อยากลืม แต่ถูกขอร้องจากลุงว่าให้ลืมเค้าซะ ลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าออกจากชีวิต อีเมล์ เบอร์โทร msn skype หรือแม้แต่รูปเค้าที่อยุ่ใน facebook ลบออกให้หมด จะเป็นความกรุณามาก โอ้โห ประโยคนี้ ทิ่มแทงซะผมปางตายกันเลยทีเดียว จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:53:10

ความคิดเห็นที่ 55 ดูวังสวย ๆ แบบไร้อารมณ์ สุดท้ายออกมานั่งสูบบุหรี่ ดูนกพิราบ ตอนนี้ไม่พูดกันแล้วครับ แต่ละคนนิ่งเฉย เลยอบกลุงไปตรง ๆ ว่าขอกลับโรงแรมเก็บข้าวของดีกว่า ไฟลท์ผมสองทุ่มสี่สิบ แต่ตอนนั้นบ่ายสอง ที่จริงมีเวลาอีกถมถืด แต่ไม่ไหวแล้วครับ ไม่ไหวจะอยู่ในบรรยากาศมาคุแบบนั้นแล้วจริง ๆ ตอนนั้นยังไม่รู้หรอกครับว่าสถานการณ์มันเลวร้าย จนไม่สามารถประนีประนอมกันได้ มารู้ชัวร์เอาตอนจะขึ้นรถไปสนามบิน พอรถมารับมารับที่โรงแรม ลุงถามด้วยความเป็นห่วงว่าจะหิ้วของไหวมั๊ยเนี่ย ตัวนิดเดียว กระเป๋าตั้งสามใบ เราก็เอ๊ะในใจ จะไม่ไปส่งฉ้านเหรอเนี่ย อืมมม เอาหน่า สนามบินมันไกลจริง ๆนี่นา ตอนจะขึ้นรถนี่ซิ ลุงช่วยขนกระเป๋าขึ้นรถให้ แล้วบอกเราว่าไปส่งไมไ่ด้นะ สนามบินมันไกลจากบ้านเค้ามาก เหตุผลฟังขึ้นครับ แต่มองจากสีหน้าและสายตาของลุงมันไม่ใช่ ทั้งที่เค้าเป้นคนอ่อนไหวมาก เรื่องแบบนี้น่าจะเข้าใจ ว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ใกล้หรือไกล สะดวกหรือไม่สะดวก แต่มันอยู่ที่อยากไปส่งหรือไม่อยากไปส่งต่างหาก อืม ไม่เป็นไร ไม่ไปส่งก้ไม่ไปส่ง บ๊ายบายกันตรงนี้เลยละกัน จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:59:18

ความคิดเห็นที่ 56 ก่อนเครื่องออกเลยโทรไปลาเค้าซะหน่อย ไหน ๆ ก็อุตส่าห์ดูแลเราเป็นอย่างดีตลอดทริป เค้าก็ยังคงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนผมกลับมาถึงบ้านที่กรุงเทพโทรหาเค้าซักหน่อยละกัน เอ๊ะ ไม่รับสาย ก็แหมมันตีสามกว่า ๆ นี่นาคงหลับไปแล้ว ไว้สาย ๆโทรหาอีกรอบก็แล้วกัน ตอนนั้นยังแอบมีความหวังครับ ว่าทุกอย่างอาจจะกลับมาคลี่คลายแล้ว จนสายโด่ง ทั้งส่งเมล์ ทั้ง sms ทั้งโทรไป กลับไม่ได้รับการตอบรับ เอาเราก็ร้อนใจเป็นห่วงว่าเค้าจะเป็นอะไรหรือเปล่า เพราะเห็นว่าวันหลัง ๆ ดูเหมือนจะไม่ค่อยสบาย ก็นั่งกินไม่ได้นอนไม่หลับไปนาน จนตกดึกโทรไปอีกครั้ง คุณลุงรับสายบอกว่าไม่สะดวกคุย เดี๋ยวส่งอีเมล์หา อืมอย่างน้อยเค้าก็ยังปกติดีนี่นา ไม่เจ็บไม่ไข้หายห่วงหน่อย รออีเมล์อยู่เป็นนานครับ สุดท้ายพอได้รับเมล์ เหมือนโลกสีชมพูพังครืนอยู่ตรงหน้า เป็นอีเมล์ประมาณว่าขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ดี ๆ ผมเป็นคนดี เพียงแต่ไมไ่ด้เป็นคนที่ใช่สำหรับเค้า เค้าเชื่อว่าผมคงหาคนใหม่ได้ไม่อยาก และขอร้องให้ลืมเค้า ที่สำคัญลบรูปเค้าออกจาก facebook ให้ด้วย เราก็เฮ้ย อะไรวะ ไม่ได้เฮ้ยที่เค้าขอเปลี่ยนสถานะ แต่เฮ้ยที่ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ เลยตอบเมล์ไปว่าไม่ได้เป็นแฟน ก็เป็นเพื่อนกันได้นี่นา แล้วทรปเดือนตุลาเราก็วางแผนไว้แล้ว ก็ไปในฐานะเพื่อนกันก็ได้ เราอยากตอบแทนที่เค้าอุตส่าห์ช่วยดูแล สุดท้ายและท้ายที่สุดเค้าเมล์กลับมาว่า จะดีสำหรับเค้ามาก ถ้าเราเลิกติดต่อเค้า และลบทุกอย่างเกี่ยวกับเค้าออกไป เค้าไม่ต้องการจะรับรู้ความเป้นไปของเรา และในขณะเดียวกันก็ไม่อยากให้เราไปวุ่นวายกับชีวิตเค้า ให้มันได้อย่างนี้ซิ คนมันมีหัวใจนะ จะให้ปุ๊บปั๊บลืมเลยได้ยังไง แอบช๊อคนิด ๆว่าคนเซ้นซิทีฟอย่างเค้าทำกับเราได้่ขนาดนี้เลยเหรอ เราทำอะไรไม่ดีร้ายแรงขนาดต้องทำกันอย่างนี้เลยเหรอ ? ไม่ได้เสียใจครับ แต่เจ็บใจตัวเองมากกว่า เอาเป็นว่า 12วัน 11คืน ในเกาหลีของผมขอจบลงแบบห้วน ๆ แบบนี้เลยละกัน เพราะตอนนี้ไม่ไหวแล้วครับ มันจุกอกไปหมด ปรับสภาพจิตใจไม่ทัน "บางสิ่งที่อยากจำ เรากลับลืม บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ" แต่กรณีนี้อยากจำ ดันโดนสั่งให้ลืม โลกมันโหดร้ายจังเลย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 03:10:49

ความคิดเห็นที่ 57 T__________________T เข้มแข็งไว้นะคะ ปล วายไม่เป็นไรค่ะ เพราะชีวิตปกติอ่านฟิคอยู่แล้ว (เอ๊ะ!!!!!) จากคุณ : JJ's Hikari~* เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 03:12:46

ความคิดเห็นที่ 58 สะเทือนใจจริงๆค่ะ แทบไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นภาคต่อ เพราะ มันต่างขั้วกันลิบลับเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : shebell2004 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 03:14:41

ความคิดเห็นที่ 59 มันเหมือนหนังคนละเรื่องเลยอะรับ ตอนนี้ยังแทบไม่เชื่อตัวเองเลยว่ามันเกิดขึ้นจริง ทุกอย่างมันเร็วไปหมด เวลาความสุขมันสั้นมาก แต่มันทิ้งรอบแผลไว้ ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่กว่าจะปรับสภาพจิตใจตัวเองให้เหมือนเดิมได้ แต่มาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังแบบนี้อย่างน้อยเหมือนได้ระบายครับ เล่าจบก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่พอขึ้นถึงช่วงเวลาความสุขก็อดใจหายไม่ได้ เฮ้อ จะหลับลงมั๊ยเนี่ย จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 03:21:58

ความคิดเห็นที่ 60 เค้าใจแข็งมากเลยอ่ะ โหดร้ายด้วย ถอนราก ถอนโคน ตั้งตัวไม่ทันจริงๆ จากคุณ : shebell2004 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 03:42:18

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านไปเศร้าไปด้วยเลยครับ จากสีชมพู กลายเปลี่ยนมาเป็นสีดำซะงั้น นับถือคุณปางที่ยังมารีวิวให้ชมกันอีก จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 06:18:06

ความคิดเห็นที่ 62   เจ้าของกระทู้เล่าเรื่องได้สนุกมาก น่าติดตาม สนุกไปด้วย เศร้าไปด้วย เหมือนเกิดขึ้นกับตัวเอง อย่างไรก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ มนุษย์มีเหตุผลเป็นล้านในการทำอะไรสักอย่าง ซึ่งเราไม่อาจหยั่งรู้ได้ว่าทำไม หรือเพราะเหตุใด และมันอาจไม่เกี่ยวกับเราเลยก็ได้ ดังนั้นเจ้าของกระทู้ทำใจให้สบายดีกว่าค่ะ ถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรติดค้าง แต่อีกฝ่ายเลือกอย่างนั้น ก็อย่าเสียใจ หรือคิดว่าเราไม่ดี มีอะไรบกพร่อง ชีวิตนี้ยังเป็นของเรา เรายังเลือกที่จะมีความสุขได้ สู้ๆนะคะ จะรอติดตามอ่านกระทู้คุณอีกค่ะ จากคุณ : almost เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 06:43:43 A:92.4.26.236 X: TicketID:046222

ความคิดเห็นที่ 63 น้องปางคะ ดูมาจากทู้แรกด้วยความสนุกสนานเพลินไปกับน้องปางมากมาย มาจบแบบนี้ ขออนุญาตเศร้าด้วยคนนะคะ เข้าใจความรู้สึกน้องปางค่ะ แต่... น้องปาง คงยังมีหัวใจที่แข็งแรงใช่ไหมคะ แม้จะเจ็บบ้าง น้องปาง เอาความรู้สึกดี ๆ ของเพื่อน ๆ ในพันทิพที่ห่วงใยน้องปาง เป็นยานะคะ แม้ว่าอาจจะแทนกันไม่ได้ แต่น้องปางก็คงรับรู้ได้ว่าที่นี่มีสิ่งดี ๆ สำหรับหัวใจดี ๆ ของน้องปางค่ะ ที่สำคัญ น้องปางต่างหากต้องเป็นคนเลือก คือ เลือกลบเขาทิ้งไปจากน้องปาง เป็นกำลังใจให้นะคะ คนเก่ง จากคุณ : v.pok เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 11:25:23

ความคิดเห็นที่ 64 ได้อ่านเรื่องทริปนี้ตั้งแต่ไปถึงจนมาถึงกระทู้นี้ เอ่อ ... เหมือนคนละเรื่องจริงๆ จากฟ้าสดใสมาเป็นฟ้าครึ้มซะได้ ก่อนอื่น ขอบอกว่า จขกท. เล่าเรื่อง+ภาพได้น่าติดตามมากๆค่ะ สนุกด้วย เหมือนกับว่าเราได้ไปเที่ยวด้วยเลย อยากไปเที่ยวเกาหลีซะเดี๋ยวนั้นเลย แต่พอมาถึงช่วงฟ้าครึ้มที่ จขกท. เป็นเราก็หมือนว่าได้ไปอยู่ในตรงนี้ด้วย แทบจะรู้สึกมาคุตามไปด้วย ยังไงก็สู้ๆต่อไปนะคะ อย่าไปคิดมากเลยค่ะ อะไรที่มันผ่านมาก็ให้ผ่านไปเถอะค่ะ เข้าใจว่าเรื่องแบบนี้ไม่สามารถลืมกันได้ในวันสองวัน แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ วิธีที่ดีสุดคือรักตัวเองใส่ใจตัวเองดีกว่า ในเมื่อคุณลุงเค้าเลือกแบบนี้ก็ช่างเค้าเถอะค่ะ จขกท. ก็พยามยามทำใจให้แข็งแรงได้ไวๆดีกว่านะคะ ฟ้าหลังฝนจะสดใสเสมอนะคะ ที่ว่าเรื่องออกแนว Y อันนี้ไม่เป็นปัญหาค่ะ 5555+ .... ^^ จากคุณ : Jazzy_Jae เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 11:34:41

ความคิดเห็นที่ 65 ง่ะ กิมจิขมซะงั้น ไม่เป็นไรนะ เอาใหม่ คราวนี้เราหนีบแฮมเบอร์เกอร์ไปกินกิมจิกันบ้างมั้ย(เข้าใจความหมายป่าวอ่ะ) โอ๋...อย่าร้องไห้นะเด็กดี   ลืมตามาก็วันใหม่  พระอาทิตย์ก็ขึ้นที่เดิมอยู่ดี เพราะฉะนั้น อย่าย่ำอยู่กับอดีตเลยนะ เราเคยเป็นยิ่งกว่านี้  ยังดีนะ แค่ไม่กี่วัน มองโลกในแง่ดีไว้ อย่างน้อยฉันเคยมีประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว คราวหน้าฉันจะรับมือได้ นะ นะ  อย่างร้องงง จากคุณ : โมจิไส้หนำเลี๊ยบ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 11:43:26

ความคิดเห็นที่ 66 ตามมาอ่านเรื่องเที่ยว ก็มันส์+ฮาดีครับ ส่วนเรื่อง Y นี่.. ผมยังงๆอยู่เลยว่า ไหงบอกเลิกกันง่ายๆยังงี้ล่ะ จากคุณ : prapasawat เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:46:20

ความคิดเห็นที่ 67 กิมจิกินเยอะก็เกิดแก๊ซในท้อง เอิ๊ก ๆ เข้าใจว่าที่ลุงแกต้องหักดิบกันแบบนี้เพราะเค้าเป็นคนเวนซิทีฟมาก ถ้าขืนยังติดต่อกันอยู่ เค้าคงทำใจไม่ได้ซักที สู้ลาขาดไปเลยดีกว่า หุหุ ขนาดโดนซะขนาดนี้ผมยังมานั่งมองโลกในแง่ดีอีก เฮ้อ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:56:23

ความคิดเห็นที่ 68 ไม่รู้ช่วยได้ไหม แต่แฟนเก่าเราเคยบอก ตอนที่เราขอเลิกเค้า ทั้งที่เรา ตลอดมาเป็นคนที่ง้อเค้าตลอด ว่า ทำไมเราไม่พูด ทำไมคิดเอาเอง จนถึงจุดที่ต้องเลิกกัน โดยที่เค้าไม่รับรู้อะไรเลย เราคิดว่าลุง อาจจะเป็นคนแบบเดียวกับเรา ไม่ใช่คุณไม่ดี หรือน่ารังเกียจอะไร และไม่ใช่เค้าไม่เสียใจ แต่เค้าอาจจะเป็นคนที่ อยู่ตรงกลาง ระหว่างสถานะทั้ง 2 นั้นไม่ได้ อ่านกระทู้คุณแล้ว เราเชื่อว่าคุณปเป็นคนที่ดี และมีค่าพอ ขอให้เจอคนดีๆ หรือไม่ก็มีความสุขกับการอยู่กับตัวเองได้ เร็วๆนะคะ ตอนนี้มันจะเศร้า ก็เป็นเรื่องธรรมดาเนอะ แผลยังสดอยู่ ปล. กระทู้ สนุกมากนะคะ อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเกาหลีบ้างจัง จากคุณ : salamanka เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 22:43:29

ความคิดเห็นที่ 69 คุณ salamanka ครับ ขอบคุณความเห็นดี ๆ ครับ ช่วยผมได้เยอะเลย ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้วครับ เพียงแต่เจ็บจี๊ด ๆ ขึ้นมาทุกทีที่ผิดถึงเค้า เฮ้อ ..... จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 16:04:00

ความคิดเห็นที่ 70 ติดตามอ่านมาตั้งแต่ห้องแป้งแหละ เกือบมาร้องไห้เอาตอนจบ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ แต่อย่าท้อแท้นานเกินไปนะคะ เก็บความทรงจำดีๆไว้ก็พอค่ะ แต่เราเองยังไม่เข้าใจเลยอ่ะค่ะว่าคุณปางทำอะไรผิด หรือไม่ดี เราแอบอิจฉาซะด้วยซ้ำ ฮ้อ..เศร้าเป็นเพื่อนด้วยคน จากคุณ : แฟนพี่บอย เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 21:00:59

ความคิดเห็นที่ 71   ง่า ไหงเป็นงี้อ่ะ ไม่เป็นไรนะคะ เข้าใจคำว่ามาคุอย่างสุดซึ้งเลยจิงๆ น้ำตาไหลไปด้วยเลยอ่ะ สู้ๆๆ จากคุณ : ตาโต เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 00:14:13 A:58.8.193.254 X: TicketID:212630

ความคิดเห็นที่ 72 โห สู้ๆเลยค่ะ จากคุณ : TB (table lamp) เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 20:58:35

ความคิดเห็นที่ 73 คงจิตตกไปอีกนานครับ ฟังเพลงเศร้า ดูหนังคนเดียวทีไร มันจี๊ด ๆ ขึ้นมาทุกที เรามันไม่ดีตรงไหนเนี่ย เฮ้อ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 10:27:05

ความคิดเห็นที่ 74 ตามมาจากโต๊ะเครื่องแป้งค่ะ  เพราะเห็นเคยบอกไว้ว่าจะรีวิวในห้องนี้ ไม่น่าเชื่อว่าอารมณ์มันจะต่างกันฟ้ากับเหวขนาดนี้ 2 กระทู้ ........................ ขอให้คุณปางพบคนใหม่ ที่คุณเป็นคนที่"ใช่"สำหรับเค้า และเค้าเป็นคนที่"ใช่"สำหรับคุณเร็วๆละกันนะคะ จากคุณ : Whitz เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 14:06:20

ความคิดเห็นที่ 75 ตามอ่านจนจบ หักมุมได้ปวดใจมาก เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ จากคุณ : Dalki & Subak เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:21:57

ความคิดเห็นที่ 76 ตอนนี้เที่ยวชิล ๆ รักษาแผลใจ ณ ปัจจุบันอยู่ที่สกลนคร เดี๋ยวอีกไม่กี่วันจะไปสมุย กะว่าให้ทัน full moon ที่พะงันครับ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 19:38:24

ความคิดเห็นที่ 77 ขอให้เที่ยวให้สนุกนะคะ เรื่องเก่าก็ปล่อยให้เป็นเรื่องเก่าๆค่ะ มาเล่าเรื่องใหม่ๆ กันดีกว่าเนาะ จากคุณ : zenith_pix เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 22:26:21

ความคิดเห็นที่ 78 มีโอกาสไปนมัสการพระธาตุพนมด้วยครับ เดี๋ยวหาเวลาว่าง ๆ เขียนรีวิวดีกว่า จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 04:30:47

ความคิดเห็นที่ 79   คุณปาง มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ที่ว่าลุงแกเป็นคนซีเรียสกับชีวิต เค้าคงจะรับไม่ค่อยได้ที่คุณเมาซะเยอะขนาดนั้น เหมือนชีวิตมันไร้สาระจัง ทั้งๆที่คุณก็ไม่ใช่เด็ก ๆแล้ว ลุงเค้าไม่ได้เห็นค่าคุณน้อยลงหรอกค่ะ เพียงแต่เริ่มจะนึกภาพออกเท่านั้นเอง lifestyle ของคุณกับลุง คนละแบบกัน เหมือนกับว่าเป็นเพื่อนกันได้ แต่ถ้าให้มาใช้ชีวิตด้วยกันมันก็ไม่ใช่อ่ะค่ะ แล้วที่ลุงแกยอมทนเที่ยวกับคุณ เป็นเพราะว่าเค้ามีมารยาทสูง คุณข้ามน้ำข้ามทะเลมา จะให้เค้าทิ้งคุณไปเหรอค่ะ เค้าในฐานะเจ้าบ้าน เค้าก็ทำฐานะนี้ดีที่สุดแล้ว แล้วถามว่าถ้าเค้าบอกว่าเบื่อแล้ว ไล่คุณกลับประเทศจริงๆ คุณจะรับได้ไหมล่ะค่ะ บางทีถ้าเค้าไล่คุณกลับประเทศ เรื่องราวมันอาจจะแย่กว่าตอนนี้ก็ได้ค่ะ เราว่าคุณปางติดเค้ามาก ทุกคนก็ต้องการเวลาส่วนตัวนะ แต่นี่คุณดึงเวลาที่เค้จะได้อยู่กับตัวเองมาไว้ที่คุณหมด ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ เป็นเพื่อนกันได้ ต่อไปถ้าคุณปรับ lifestyle ใหม่ที่พอจะเข้ากับเค้าได้ เค้าก็ยังรักคุณค่ะ ใจเย็นๆ นะค๊ะ จากคุณ : korea chill out เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 15:33:43

ความคิดเห็นที่ 80 น้ำตาร่วงไปด้วยครับ T_____T จากคุณ : ลุงเรืองฯ เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 21:22:30

ความคิดเห็นที่ 81   จขกท. เข้มแข็งมากนะคะ ขนาดเพิ่งมีเรื่องปวดใจมาก็ยังอุตส่าห์มานั่งรีวิวรูปให้เราได้ดู ขอให้ จขกท หายเศ้ราในเร็ววันค่ะ  ^^ จากคุณ : บ้าเกาหลี เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:16:26

ความคิดเห็นที่ 82 คุณ  korea chill out  ครับ ขอบคุณสำหรับความเห็นครับ แต่จะบอกว่า ผมอ่านแล้วจี๊ด เจ็บแปล๊บขึ้นมาเลยทีเดียว อุตส่าห์ทำใจเรื่องเกาหลีได้แล้วเชียว มาเจอความเห็นแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะต้องมารำลึกความหลัง คุณ  korea chill out  เคยเป็นเกย์มั๊ยครับ เคยรู้จักเพื่อนเกย์ หรือสนิทสนมกับเพื่อนเกย์มั๊ยครับ รู้มั๊ยครับว่าชีวิตเกย์มันเป็นยังไง วิจารณ์ได้ แต่อยากให้ใช้มุมมองเกย์ครับ แล้วคุณจะเข้าใจ เรื่องเมาหรือเรื่อง life style ผมว่าก็มีส่วน แต่ยังไงซะผมรู้สึกดีกว่ามาก ถ้าเขาบอกความจริงกับเราตรง ๆ ไม่ต้องถึงกับไล่กลับประเทศหรอกครับ เราแก่ปูนนี้แล้ว ดูแลตัวเองได้ เค้าไม่ดูแลเรา เราก็ดูแลตัวเองได้ เที่ยวมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ไม่อดตายหรอกครับ ดีซะอีก จะได้เที่ยวเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลว่ามีใครคอยห่วง อยากจะก๊อบเอาเมล์ที่ลุงส่งมาให้ตอนผมกลับมาเมืองไทยแล้วให้คุณ  korea chill out ภาพผมจะได้ดูดีขึ้นมาบ้าง แต่ช่างมันเหอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว เอารีวิวที่พักหลักร้อยสมุย มาฝากครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8350853/E8350853.html กับอันนี้รีวิวร้านโคมไฟสวย ๆ http://www.pantip.com/cafe/home/topic/R8373506/R8373506.html เดี๋ยวว่าง ๆ จะรีวิวสมุยแบบเต็ม ๆ มาให้ชมครับ ปล. ตอนนี้อยู่หนองคาย รอดูบั้งไฟพยานาค และอีกเช่นเดียวกัน เดี๋ยวเอารีวิวขำ ๆมาให้อ่านครับ จากคุณ : ปางสนิท เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 52 13:16:07