ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากพระพุทธเจ้าทรงตัดสินพระทัยที่จะเผยแพร่พระพุทธศาสนา   พระองค์ทรงระลึกถึงพระคุณอาจารย์คือ ท่านอาฬารดาบสกับท่านอุทกดาบส [ซึ่งเคยสอนสมถกรรมฐานให้แต่ไม่ใช่ทางที่ทำให้หลุดพ้น]  แต่น่าเสียดายท่านทั้งสองได้เสียชีวิตลงแล้ว   พระองค์จึงทรงเสด็จไปโปรดเหล่าปัจจวัคคีย์ซึ่งได้หนีพระองค์ไปอยู่ที่ป่าอิสิปตมฤคทายวัน  หรือเรียกว่า สารนาถ[Sarnath] อยู่ห่างจากเมืองพาราณสีไปทางเหนือราว 9 กิโลเมตร  แต่ก่อนถึงสารนาถจุดแรกที่พระพุทธองค์เจอเหล่าปัจจวัคคีย์ ซึ่งปัจจุบันได้ก่อสร้างเป็นสถูปชื่อ เจาคันธีสถูป  [ยังไม่ใช่จุดสำคัญหนึ่งในสี่สังเวชนียสถาน] ถึงก่อนสารนาถเล็กน้อย             เจาคันธีสถูป เป็นรูปแปดเหลี่ยมตั้งอยู่บนเนินดิน  สูงประมาณ 74 ฟุต  สร้างในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช  และได้ซ่อมแซมเพิ่มเติมในสมัยคุปตะ  ต่อมาได้ถูกกษัตริย์มุสลิมเตอร์กทำลายเสียหายหมด   แต่ที่เหลือให้เห็นเป็นรูปทรงแปดเหลี่ยมเนื่องจากกล่าวกันว่า  สมัยหนึ่งพระเจ้าอักบาร์กษัตริย์มุสลิม ได้ระลึกถึงคุณของพระเจดีย์ที่พระเจ้าหุมายุนผู้เป็นบิดา  ได้มาหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี้อย่างปลอดภัย  เมื่อครั้งที่ถูกเชอชาล์ฝ่ายศัตรูขับไล่มา  จึงได้ซ่อมแซมใหม่ทำเป็นรูปแปดเหลี่ยม [แต่เดิมเป็นรูปบาตรคว่ำในสมัยพระเจ้าอโศก] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:00:24

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อเดินทางเลยจากเจาคันธีสถูปเล็กน้อย  ก็ถึงสารนาถซึ่งในสมัยพุทธกาล เรียกกันว่า ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แปลว่า ป่าอันยกให้แก่หมู่กวาง และเป็นที่ชุมนุมฤๅษี เป็นสถานที่สงบและเป็นที่ชุมนุมของเหล่าฤษีและนักพรตต่าง ๆ ที่มาบำเพ็ญตบะและโยคะเพื่อเข้าถึงพรหมัน (ตามความเชื่อในคัมภีร์อุปนิษัทของพรามหณ์) เมื่อเข้ามาในบริเวณด้านหน้าจะพบซากฐานเจดีย์มากมาย จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:00:45

ความคิดเห็นที่ 3 สารนาถแห่งนี้ บางสมัยเคยเป็นวัด ซึ่งเป็นที่พักสงฆ์มาก่อน จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:01:08

ความคิดเห็นที่ 4 สารนาถป็นหนึ่งในสี่ของสังเวชนียสถาน  เมื่อเดินเข้ามาระยะหนึ่งจะมองเห็นสถูปขนาดใหญ่  มีชื่อเรียกว่า “ธรรมเมกขสถูป”   ที่เห็นคนเดินชุดขาวนั้นคือ คณะจากศรีลังกา  ช่วงระยะเดือนสิงหาและกันยานี้ กรุ๊ปคนไทยไม่ค่อยมา อาจจะเกรงฝน  แต่เท่าที่ผมไปปรากฎว่ามีฝน แต่เวลาไปตามพุทธสถานไม่เจอฝน หรือเจอน้อยมาก   อากาศก็ดี คนก็น้อย  น่าไปมากช่วงปลายฝน ต้นหนาว   แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 23:26:50 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 23:25:58 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:01:31

ความคิดเห็นที่ 5 ธรรมเมกขสถูป  เป็นพุทธสถานขนาดใหญ่ที่สุดและสำคัญที่สุด เนื่องจากสันนิษฐานว่าบริเวณที่ตั้งของธรรมเมกขสถูป       ‘ตถาคตทรงประกาศธรรมจักรอันยอดเยี่ยมในที่นี้’  สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่พระพุทธเจ้าทรงเริ่มต้นประกาศพระพุทธศาสนาเพื่อเป็นที่พึ่งแก่มหาชนทั้งหลาย จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:01:59

ความคิดเห็นที่ 6 พระพุทธเจ้าทรงแสดง   ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร    [โดยย่อคือ  ทรงปฏิเสธสิ่งที่นักบวชสมัยนั้นนิยมทำกัน คือ เรื่องทรมานตนให้ลำบาก และการปล่อยชีวิตไปตามความใคร่  ทรงเคยผ่านทดลองมาแล้ว ไม่ใช่ทางตรัสรู้ แล้วจึงทรงแนะนำทางสายกลางทีเรียกว่า  “มัชฌิมาปฏิปทา” คือ ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามมรรคมีองค์ 8 กล่าวโดยย่อคือ ศีล สมาธิ ปัญญา  ]             เนื้อหาของพระสูตรนี้โดยละเอียดปรากฏในพระไตรปิฎก เล่มที่ 4  พระวินัยปิฎกเล่มที่ 4  มหาวรรค ภาค 1   ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร  ปฐมเทศนา บันทึกไว้ว่า                          ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะพระปัญจวัคคีย์ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ที่สุดสองอย่างนี้อันบรรพชิตไม่ควรเสพ คือ            การประกอบตนให้พัวพันด้วยกามสุขในกามทั้งหลาย เป็นธรรมอันเลว เป็นของชาวบ้านเป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ๑                     การประกอบความเหน็ดเหนื่อยแก่ตน เป็นความลำบาก ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ๑            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปฏิปทาสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่างนั้น นั่นตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ปฏิปทาสายกลางที่ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพานนั้น เป็นไฉน?            ปฏิปทาสายกลางนั้น ได้แก่อริยมรรค มีองค์ ๘ นี้แหละ คือ ปัญญาอันเห็นชอบ ๑ ความดำริชอบ ๑ เจรจาชอบ ๑ การงานชอบ ๑ เลี้ยงชีวิตชอบ ๑ พยายามชอบ ๑ ระลึกชอบ ๑ ตั้งจิตชอบ ๑                ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้แลคือปฏิปทาสายกลางนั้น ที่ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่งทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้เพื่อนิพพาน. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=04&A=355&Z=445 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:02:24

ความคิดเห็นที่ 7 [อ่านต่อ]            [๑๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขอริยสัจ คือ ความเกิดก็เป็นทุกข์ ความแก่ก็เป็นทุกข์ ความเจ็บไข้ก็เป็นทุกข์ ความตายก็เป็นทุกข์ ความประจวบด้วยสิ่งที่ไม่เป็นที่รักก็เป็นทุกข์ ความพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รักก็เป็นทุกข์ ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์โดยย่นย่อ อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นทุกข์            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขสมุทัยอริยสัจ คือตัณหาอันทำให้เกิดอีก ประกอบด้วยความกำหนัดด้วยอำนาจความเพลิน มีปกติเพลิดเพลินในอารมณ์นั้นๆ คือ กามตัณหา  ภวตัณหา วิภวตัณหา.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขนิโรธอริยสัจ คือ ตัณหานั่นแลดับ โดยไม่เหลือด้วยมรรคคือวิราคะ สละ สละคืน ปล่อยไป ไม่พัวพัน.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ คือ อริยมรรคมีองค์ ๘ นี้แหละ คือ ปัญญาเห็นชอบ ๑ ... ตั้งจิตชอบ ๑ .[ดูด้านบน จนครบมรรค 8 องค์]            [๑๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เรา ในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขอริยสัจ.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขอริยสัจนี้นั้นแล ควรกำหนดรู้.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขอริยสัจนี้นั้นแล เราก็ได้กำหนดรู้แล้ว.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขสมุทัยอริยสัจ            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขสมุทัยอริยสัจนี้นั้นแล ควรละเสีย.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขสมุทัยอริยสัจนี้นั้นแล เราได้ละแล้ว            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขนิโรธอริยสัจ.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธอริยสัจนี้นั้นแล ควรทำให้แจ้ง.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธอริยสัจนี้นั้นแล เราทำให้แจ้งแล้ว.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจนี้นั้นแล ควรให้เจริญ.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจนี้นั้นแล เราให้เจริญแล้ว. จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:03:08

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อพระพุทธเจ้าทรงแสดงธัมมจักกัปปวัตตนสูตร         ดวงตาเห็นธรรม ปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน ได้เกิดขึ้นแก่ท่านพระโกณฑัญญะว่า “สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา  สิ่งนั้นทั้งมวล มีความดับเป็นธรรมดา ” หลังจากนั้น ปัจจวัคคีย์ทั้งห้าก็ขออุปสมบท เป็นพระสงฆ์      การแสดงธัมมจักกัปวัตตนสูตรเป็นที่มาของวันอาสาฬหบูชา   ณ วันนั้น  พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือเรียกว่า “พระรัตนตรัย” ได้เกิดขึ้นแล้วในโลก  หลักฐานในพระไตรปิฎก พระพุทธองค์ทรงกล่าวพุทธพจน์  ดังนี้          ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปัญญาอันรู้เห็นตามเป็นจริงของเราในอริยสัจ ๔ นี้ มีรอบ ๓  มีอาการ ๑๒ อย่างนี้ ยังไม่หมดจดดีแล้ว เพียงใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรายังยืนยันไม่ได้ว่าเป็นผู้ตรัสรู้สัมมาสัมโพธิญาณ อันยอดเยี่ยมในโลก พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดาและมนุษย์ เพียงนั้น.            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เมื่อใดแล ปัญญาอันรู้เห็นตามเป็นจริงของเรา ในอริยสัจ ๔ นี้มีรอบ ๓ มีอาการ ๑๒ อย่างนี้ หมดจดดีแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อนั้น เราจึงยืนยันได้ว่าเป็นผู้ตรัสรู้สัมมาสัมโพธิญาณ อันยอดเยี่ยมในโลก พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลกในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดาและมนุษย์.            อนึ่ง ปัญญาอันรู้เห็นได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราว่า ความพ้นวิเศษของเราไม่กลับกำเริบ ชาติ นี้เป็นที่สุด ภพใหม่ไม่มีต่อไป.            ก็แลเมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ ดวงตาเห็นธรรม ปราศจากธุลีปราศจากมลทิน ได้เกิดขึ้นแก่ท่านพระโกณฑัญญะว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา  สิ่งนั้นทั้งมวล มีความดับเป็นธรรมดา. พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑ ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ปฐมเทศนา จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:03:43

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อพระพุทธเจ้าทรงประกาศพระธรรมแล้ว เกิดแผ่นดินไหว  ดังมีบันทึกในพระไตรปิฎก     ครั้นพระผู้มีพระภาคทรงประกาศธรรมจักรให้เป็นไปแล้ว เหล่าภุมมเทวดาได้บันลือเสียงว่า นั่นพระธรรมจักรอันยอดเยี่ยม พระผู้มีพระภาคทรงประกาศให้เป็นไปแล้ว ณ  ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เขตพระนครพาราณสี อันสมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ  ในโลก จะปฏิวัติไม่ได้.            เทวดาชั้นจาตุมหาราช ได้ยินเสียงของพวกภุมมเทวดาแล้ว ก็บันลือเสียงต่อไป.            เทวดาชั้นดาวดึงส์ ได้ยินเสียงของพวกเทวดาชั้นจาตุมหาราชแล้ว ก็บันลือเสียงต่อไป.            เทวดาชั้นยามา ...            เทวดาชั้นดุสิต ...            เทวดาชั้นนิมมานรดี ...            เทวดาชั้นปรนิมมิตวสวดี ...            เทวดาที่นับเนื่องในหมู่พรหม ได้ยินเสียงของพวกเทวดาชั้นปรนิมมิตวสวดีแล้ว ก็ บันลือเสียงต่อไปว่า นั่นพระธรรมจักรอันยอดเยี่ยม พระผู้มีพระภาคทรงประกาศให้เป็นไปแล้วณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เขตพระนครพาราณสี อันสมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม  หรือใครๆ  ในโลก จะปฏิวัติไม่ได้.            ชั่วขณะการครู่หนึ่งนั้น เสียงกระฉ่อนขึ้นไปจนถึงพรหมโลก ด้วยประการฉะนี้แล.   ทั้งหมื่นโลกธาตุนี้ได้หวั่นไหวสะเทือนสะท้าน ทั้งแสงสว่างอันยิ่งใหญ่หาประมาณมิได้ได้ปรากฏแล้วในโลก ล่วงเทวานุภาพของเทวดาทั้งหลาย.            ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงเปล่งพระอุทานว่า ท่านผู้เจริญ โกณฑัญญะ ได้รู้แล้วหนอท่านผู้เจริญ โกณฑัญญะได้รู้แล้วหนอ เพราะเหตุนั้น คำว่า อัญญาโกณฑัญญะนี้ จึงได้เป็นชื่อของท่านพระโกณฑัญญะ ด้วยประการฉะนี้. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=04&A=355&Z=445 อ้างอิงข้อมูลจาก พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:04:15

ความคิดเห็นที่ 10 คำบูชาสถานที่แสดงปฐมเทศนา         วันทามิ ภันเต ภะคะวา  อิมัง  ธัมเมกขะเจติยัง  สังเวชะนียัง ฐานัง,ยัตถาคะโตมหิ, สัทธัสสะ  กุละปุตตัสสะ  ทัสสะนียัง, อาสาฬะหะปุณณะมิยัง, อิธะ  พาราณะสิยัง  อิสิปะตะเน  มิคะทาเย  ตะถาคะเตนะ  ปัญจะวัคคิยานัง  ภิกขูนัง  อะนุตตะรัง  ธัมมะจักกัง ปะฐะมัง ปะวัตเตตวา จัตตาริ  อะริยะสัจจานิ  ปะกาสิตานิ   สาธุ โน ภันเต, อิเมหิ  สักกาเรหิ อะภิปูชะยามิ , สวากขาตัญจะ  นะมามิ, มัยหัง  ทีฆะรัตตัง หิตายะ  สุขายะฯ            ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ  ข้าพระพุทธเจ้า  ได้มาถึงแล้วธัมเมกะสถูปนี้  อันเป็นสังเวชนียสถานที่กุลบุตรผู้มีศรัทธา  ควรทัสสนา[ควรเห็น] อันเป็นสถานที่พระตถาคตเจ้า  ได้ยังพระธรรมจักรอันยอดเยี่ยมให้เป็นไป  ทรงประกาศอริยสัจจ์ 4  เป็นครั้งแรก  แก่พระภิกษุปัจจวัคคีย์  ที่ป่าอิสิปตมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสีนี้  ในวันอาสาฬหปุณณมี.              ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  ข้าพระพุทธเจ้า  ขอบูชาโดยยิ่งด้วยเครื่องสักการะเหล่านี้  และขอน้อมระลึกถึงพระธรรมที่ทรงแสดงไว้ดีแล้ว  ขอการบูชาสักการะในครั้งนี้  จงเป็นไปเพื่อประโยชน์  เพื่อความสุข  แก่ข้าพระพุทธเจ้า  ตลอดกาลนาน เทอญฯ        หากผู้ใดสนใจคำบูชาสังเวชนียสถาน  ส่ง email มาที่กระทู้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y8282502/Y8282502.html จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:04:41

ความคิดเห็นที่ 11 ตามที่นักโบราณคดี และนักประวัติศาสตร์ทางศาสนาได้วินิจฉัยเอาไว้ว่า  “เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงประทับนั่งแสดงธรรม  และเป็นเครื่องหมายแสดงการเสด็จมาอุบัติของพระพุทธเจ้าในอนาคต  ซึ่งแปลว่า  ที่ตั้งแห่งความเห็นธรรม  หรือ มีธรรมเป็นใหญ่”   เมื่อเดือนมกราคม  พ.ศ. 2337  ได้มีการขุดค้นครั้งล่าสุด และได้สร้างสถูปใหม่ขึ้น คือ ธรรมเมกขะสถูป  เริ่มสร้างเมื่อปี พ.ศ.2358  รวมใช้เวลาในการก่อสร้าง  56 ปี ธรรมเมกขะสถูปมีความสูง  143 ฟุต  กว้างโดยรอบ  75 ฟุต  เส้นผ่าศูนย์กลาง  47.5 ฟุต  ส่วนพื้นล่างก่อด้วยหินอย่างแข็งแรง ข้อมูลมาจากหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย  พระมหาพัน สุภาจาโร จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:05:05

ความคิดเห็นที่ 12 องค์สถูปแกะเป็นรูปสวัสดิกะอยู่โดยรอบ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:05:27

ความคิดเห็นที่ 13 สูงขึ้นไปอีกชั้นทำเป็นช่องรอบองค์สถูป มีทั้งหมด 8 ช่อง แต่ละช่องมีพระพุทธรูปปางต่างๆประดิษฐานไว้           ตามจดหมายเหตุของหลวงจีนพระถังซัมจั๋ง  ยืนยันว่าเมื่อท่านเดินทางมาบูชาพระสถูปแห่งนี้ ท่านได้เห็นพระพุทธรูปทองคำประดิษฐานทุกช่อง   มีสถูปใหญ่อยู่ 4 องค์  นักโบราณคดีชาวอังกฤษได้ร่วมมือกับนักโบราณคดีชาวอินเดีย  ลงมือขุดค้นปูชนียสถานที่สำคัญก่อน  คือ สังเวชนียสถานทั้ง 4 แห่ง  พันเอกแมคเคนซีเป็นนักสำรวจคนแรกและได้ทำเครื่องหมายแผนผังเอาไว้ทุกที่    ต่อมา เมื่อปีพุทธศักราช  2377  ได้มีการขุดสำรวจครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์  โดยการนำของท่าน เซอร์  อเล็กซานเดอร์ คันนิ่งแฮม นักโบราณคดีชาวอังกฤษคนสำคัญเป็นหัวหน้า ข้อมูลมาจากหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย  พระมหาพัน สุภาจาโร จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:05:55

ความคิดเห็นที่ 14 หลังจากนมัสการธรรมเนกขะสถูปแล้ว   เมื่อสำรวจบริเวณโดยรอบมีสถูปที่สำคัญอีกแห่งคือ  “ธรรมราชิกสถูป” สร้างโดยพระเจ้าอโศกมหาราช พระสถูปองค์นี้มีความเก่าแก่ที่สุดเท่าที่ค้นพบในบริเวณนี้  ลักษณะเดิมนั้นเป็นทรงบาตรคว่ำเหมือนธรรมเมกขะสถูปที่เห็นในปัจจุบันด้วยอิฐบล็อกแดง  เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ  แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าปัจจุบันนี้เหลืออยู่เพียงแค่ฐานเท่านั้นเอง   ทั้งนี้ เนื่องมาจากว่า เมื่อปี พ.ศ. 2337  ชาคัด สิงห์ มหาอำมาตย์ของมหาราชเชตสิงห์ ผู้ครองเมืองพาราณสี  ต้องการก้อนอิฐก้อนใหญ่ๆไปก่อสร้างเมือง  จึงทำลายองค์สถูปใหญ่เพื่อไปสร้าง   ในขณะนั้นได้พบพระบรมสารีริกธาตุ  และได้นำไปลอยในแม่น้ำคงคา  เพราะเกรงว่าพระพุทธเจ้าจะไม่ได้ขึ้นสวรรค์ อันเป็นความเชื่อของผู้นับถือศาสนาฮินดู  นำความเศร้าสลดใจมาสู่พุทธศาสนิกชนเป็นอย่างมาก     สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงอนัตตลักขณสูตรโปรดปัญจวคีย์ในพระไตรปิฎกมีหลักฐาน การแสดงอนัตตลักขณสูตรดังนี้ ทรงแสดงอนัตตลักขณสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑         ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะพระปัญจวัคคีย์ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย รูปเป็นอนัตตา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้ารูปนี้จักได้เป็นอัตตาแล้ว รูปนี้ไม่พึงเป็นเพื่ออาพาธ และบุคคลพึงได้ในรูปว่า รูปของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด รูปของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะรูปเป็นอนัตตา ฉะนั้นรูปจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลย่อมไม่ได้ในรูปว่ารูปของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด รูปของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย.            เวทนาเป็นอนัตตา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าเวทนานี้จักได้เป็นอัตตาแล้ว เวทนานี้ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลพึงได้ในเวทนาว่า เวทนาของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด เวทนาของเราจงอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะเวทนาเป็นอนัตตา ฉะนั้น เวทนาจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลย่อมไม่ได้ในเวทนาว่า เวทนาของเรา จงเป็นอย่างนั้นเถิด เวทนาของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย.            สัญญาเป็นอนัตตา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าสัญญานี้จักได้เป็นอัตตาแล้ว สัญญานี้ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลพึงได้ในสัญญาว่า สัญญาของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด สัญญาของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะสัญญาเป็นอนัตตา ฉะนั้น สัญญาจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลย่อมไม่ได้ในสัญญาว่า สัญญาของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด สัญญาของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย.            สังขารทั้งหลายเป็นอนัตตา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าสังขารเหล่านี้จักได้เป็นอัตตาแล้วสังขารเหล่านี้ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลพึงได้ในสังขารทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลายของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด สังขารทั้งหลายของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะสังขารทั้งหลายเป็นอนัตตา ฉะนั้น สังขารทั้งหลายจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลย่อมไม่ได้ในสังขารทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลายของเรา จงเป็นอย่างนี้เถิด สังขารทั้งหลายของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย.            วิญญาณเป็นอนัตตา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าวิญญาณนี้จักได้เป็นอัตตาแล้ว วิญญาณนี้ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลพึงได้ในวิญญาณว่า วิญญาณของเราจงเป็นอย่างนี้เถิดวิญญาณของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เพราะวิญญาณเป็นอนัตตา ฉะนั้นวิญญาณจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลย่อมไม่ได้ในวิญญาณว่า วิญญาณของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด วิญญาณของเราอย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=4&A=479&Z=575&pagebreak=0 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:06:21

ความคิดเห็นที่ 15 พระพุทธองค์ทรงตรัสถามความเห็นและ ตรัสให้พิจารณาโดยยถาภูตญาณทัสสนะ  ทำให้ปัจจวัคคีย์บรรลุเป็นพระอรหันต์     ครั้งนั้นมีพระอรหันต์เกิดขึ้นในโลก 6 องค์[รวมพระพุทธองค์] พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑ ##ตรัสถามความเห็นของพระปัญจวัคคีย์## พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอสำคัญความนั้นเป็นไฉน รูปเที่ยงหรือไม่เที่ยง?            พระปัญจวัคคีย์ทูลว่า ไม่เที่ยง พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า?            ป. เป็นทุกข์ พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือจะตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตนของเรา?            ป. ข้อนั้น ไม่ควรเลย พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. เวทนาเที่ยงหรือไม่เที่ยง?            ป. ไม่เที่ยง พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า?            ป. เป็นทุกข์ พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือจะตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตนของเรา?            ป. ข้อนั้นไม่ควรเลย พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. สัญญาเที่ยงหรือไม่เที่ยง?            ป. ไม่เที่ยง พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า?            ป. เป็นทุกข์ พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือจะตามเห็นสิ่งนั้น ว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตนของเรา?            ป. ข้อนั้นไม่ควรเลย พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. สังขารทั้งหลายเที่ยงหรือไม่เที่ยง?            ป. ไม่เที่ยง พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า?            ป. เป็นทุกข์ พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือจะตามเห็นสิ่ง นั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตนของเรา?            ป. ข้อนั้นไม่ควรเลย พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. วิญญาณเที่ยงหรือไม่เที่ยง?            ป. ไม่เที่ยง พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า?            ป. เป็นทุกข์ พระพุทธเจ้าข้า.            ภ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือจะตามเห็นสิ่ง นั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตนของเรา?            ป. ข้อนั้นไม่ควรเลย พระพุทธเจ้าข้า. จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:06:51

ความคิดเห็นที่ 16 ##ตรัสให้พิจารณาโดยยถาภูตญาณทัสสนะ## พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑       พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นแล รูปอย่างใด อย่างหนึ่งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน ภายในหรือภายนอก หยาบหรือละเอียด เลวหรือประณีต ไกลหรือใกล้ ทั้งหมดก็เป็นแต่สักว่ารูป เธอทั้งหลายพึงเห็นรูปนั้นด้วยปัญญาอันชอบตามเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา นั่นไม่ใช่ตนของเรา.            เวทนาอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน ภายในหรือภายนอกหยาบหรือละเอียด เลวหรือประณีต ไกลหรือใกล้ ทั้งหมดก็เป็นแต่สักว่าเวทนา เธอทั้งหลายพึงเห็นเวทนานั้นด้วยปัญญาอันชอบ ตามเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรานั่นไม่ใช่ตนของเรา.            สัญญาอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน ภายในหรือภายนอก หยาบหรือละเอียด เลวหรือประณีต ไกลหรือใกล้ ทั้งหมดก็เป็นแต่สักว่าเวทนา เธอทั้งหลายพึงเห็นสัญญานั้นด้วยปัญญาอันชอบ ตามเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา นั่นไม่ใช่ตนของเรา.            สังขารทั้งหลายอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน ภายในหรือภายนอกหยาบหรือละเอียด เลวหรือประณีต ไกลหรือใกล้ ทั้งหมดก็เป็นแต่สักว่าสังขาร เธอทั้งหลายพึงเห็นสังขารนั้นด้วยปัญญาอันชอบ ตามเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรานั่นไม่ใช่ตนของเรา.            วิญญาณอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน ภายในหรือภายนอกหยาบหรือละเอียด เลวหรือประณีต ไกลหรือใกล้ ทั้งหมดก็เป็นแต่สักว่าวิญญาณ เธอทั้งหลายพึงเห็นวิญญาณนั้นด้วยปัญญาอันชอบ ตามเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา  นั่นไม่ใช่ตนของเรา.            [๒๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้ฟังแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในรูป ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในเวทนา ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในสัญญา ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในสังขารทั้งหลาย ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในวิญญาณ เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมสิ้นกำหนัด เพราะสิ้นกำหนัด จิตก็พ้นเมื่อจิตพ้นแล้ว ก็รู้ว่าพ้นแล้ว อริยสาวกนั้นทราบชัดว่า  ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้วกิจที่ควรทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.            [๒๔] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระสูตรนี้แล้ว พระปัญจวัคคีย์มีใจยินดี เพลิดเพลินภาษิตของผู้มีพระภาค. ก็แลเมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ จิตของพระปัญจวัคคีย์พ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น. จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:07:14

ความคิดเห็นที่ 17 แผนผังสถานที่สำคัญในสารนาถ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:07:39

ความคิดเห็นที่ 18 บริเวณโดยรอบที่น่าทัศนา พระมูลคันธกุฎี  เป็นกุฏิที่ประทับพรรษาแรกของพระพุทธเจ้า จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:08:02

ความคิดเห็นที่ 19 เสาศิลาจารึกของพระเจ้าอโศกมหาราช ซึ่งพระองค์เคยมากราบสักการบูชา    ทรงสร้างเสาศิลาจารึกสูงประมาณ 70 ฟุต    เสาศิลามีลักษณะเป็นมันเลี่ยมและเรียบ   ที่หลักศิลามีการจารึกเป็นข้อความเป็นอักษรพรหมมี จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:08:27

ความคิดเห็นที่ 20 ส่วนหัวสิงห์ ซึ่งปัจจุบันได้นำไปเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์ประจำเมืองสารนาถ  และมีสภาพที่ดีมาก มีรูปสิงโต 4 ตัวนั่งผินหลังชนกันสภาพเดิมนั้น  มีรูปธรรมจักรเอาไว้ด้วย  แต่น่าเสียดายว่า  รูปธรรมจักรหักหล่น  หาเศษได้เพียงเล็กน้อย [ต้องเข้าไปดูในพิพิธภัณฑ์สารนาถ  ไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป]  ไม่สามารถประกอบเข้าเป็นรูปธรรมจักรอย่างเดิมได้  ก็คงเห็นแต่เบื้องล่างของสิงโตทั้ง 4 ตัว ที่ยังมีรูปธรรมจักรอยู่ครบทั้ง 4 ด้าน ซึ่งเป็นรูปกงล้อๆละ 24 ซี่  เท่ากับจำนวนปฏิจจสมุปบาท  ในระหว่างรูปธรรมจักรทั้ง 4 มีรูปสัตว์ 4 ชนิดคือ ช้าง โค ม้า สิงโต ช้าง หมายถึง  พระพุทธมารดาทรงสุบินนิมิต เห็นช้างเผือก เมื่อพระองค์ถือปฏิสนธิในครรภ์พระมารดา ม้า  หมายถึง ม้ากัณฑกะที่พระองค์ใช้เป็นพาหนะออกบวชและเป็นสหชาติของพระองค์ โค หมายถึง  วงศ์ของพระองค์หรือวันที่พระองค์เสด็จไปแรกนาขวัญกับพระบิดา แล้วนั่งสมาธิเจริญอานาปานสติจนได้ฌานสมาบัติ ราชสีห์  หมายถึง  พระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์ซึ่งแผ่ไปทั่ว  ไม่มีอะไรต้านทานได้เหมือนพญาราชสีห์ เมื่อจะออกไปหากินส่งเสียงคำราม สัตว์น้อยใหญ่ต่างก็เกรงขาม หลีกทางให้หมด หรือ บางท่านอาจจะให้ความหมายว่า ช้าง คือ  ปัญญาอันชาญฉลาดสุขุมลุ่มลึก ม้า คือ  ความเร็ว โค คือ ความแข็งแรง สิงห์คือ พลังมหาศาล ซึ่งเป็นลักษณะที่เทียบเคียงถึงความเป็นเลิศของพระพุทธเจ้า ข้อมูลมาจากหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย  พระมหาพัน สุภาจาโร [ภาพจาก wikipedia  ] เนื่องจากทางพิพิธภัณฑ์ไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:08:53

ความคิดเห็นที่ 21 ยสะสถูป  สถานที่พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมแก่พระยสะ ในพระไตรปิฎกได้บันทึกไว้ว่า [คัดบางส่วนจากมหาวรรค ภาค ๑ เรื่องยสกุลบุตร]        ในพระนครพาราณสี มีกุลบุตร ชื่อ ยส เป็นบุตรเศรษฐีสุขุมาลชาติ. ยสกุลบุตรนั้นมีปราสาท ๓ หลัง คือ หลังหนึ่งเป็นที่อยู่ในฤดูหนาว หลังหนึ่งเป็นที่อยู่ในฤดูร้อน หลังหนึ่งเป็นที่อยู่ในฤดูฝน. ยสกุลบุตรนั้นรับบำเรอด้วยพวกดนตรี ไม่มีบุรุษเจือปน ในปราสาทฤดูฝนตลอด ๔ เดือน ไม่ลงมาเบื้องล่างปราสาท.         ค่ำวันหนึ่ง เมื่อยสกุลบุตรอิ่มเอิบพร้อมพรั่งบำเรออยู่ด้วยกามคุณ ๕ ได้นอนหลับก่อน ส่วนพวกบริวารชนนอนหลับภายหลัง. ประทีปน้ำมันตามสว่างอยู่ตลอดคืน. คืนนั้นยสกุลบุตรตื่นขึ้นก่อน ได้เห็นบริวารชนของตนกำลังนอนหลับ บางนางมีพิณตกอยู่ที่รักแร้ บางนางมีตะโพนวางอยู่ข้างคอบางนางมีเปิงมางตกอยู่ที่อก บางนางสยายผม บางนางมีน้ำลายไหล บางนางบ่นละเมอต่างๆปรากฏแก่ยสกุลบุตรดุจป่าช้าผีดิบ.  ครั้นแล้วความเห็นเป็นโทษได้ปรากฏแก่ยสกุลบุตร จิตตั้งอยู่ในความเบื่อหน่าย            ยสกุลบุตรเปล่งอุทานในที่ไม่ไกลพระผู้มีพระภาคว่า  ท่านผู้เจริญ  ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ. ทันทีนั้น พระผู้มีพระภาคตรัสกะยสกุลบุตรว่า ดูกรยส ที่นี่ไม่วุ่นวาย  ที่นี่ไม่ขัดข้อง  มาเถิดยส  นั่งลง  เราจักแสดงธรรมแก่เธอ.         ที่นั้น ยสกุลบุตรร่าเริงบันเทิงใจว่า ได้ยินว่า  ที่นี่ไม่วุ่นวาย  ที่นี่ไม่ขัดข้อง  ดังนี้  แล้วถอดรองเท้าทองเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง   เมื่อยสกุลบุตรนั่งเรียบร้อยแล้วพระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดงอนุปุพพิกถา คือ ทรงประกาศทานกถา สีลกถา สัคคกถา  โทษความต่ำทราม ความเศร้าหมองของกามทั้งหลาย และอานิสงส์ในความออกจากกาม. เมื่อพระองค์ทรงทราบว่า ยสกุลบุตรมีจิตสงบ มีจิตอ่อน มีจิตปลอดจากนิวรณ์ มีจิตเบิกบาน มีจิตผ่องใสแล้วจึงทรงประกาศพระธรรมเทศนา ที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทรงยกขึ้นแสดงด้วยพระองค์เอง คือ ทุกข์สมุทัย  นิโรธ  มรรค. ดวงตาเห็นธรรม  ปราศจากธุลี  ปราศจากมลทิน          ว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับเป็นธรรมดา  ได้เกิดแก่ยสกุลบุตร ณ ที่นั่งนั้นแล ดุจผ้าที่สะอาดปราศจากมลทิน ควรได้รับน้ำย้อมเป็นอย่างดี ฉะนั้น.[พระยสกุลบุตรบรรลุเป็นพระโสดาบัน] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:09:32

ความคิดเห็นที่ 22 [อ่านต่อ] บิดาของยสกุลบุตรตามหา              ครั้นรุ่งเช้า มารดาของยสกุลบุตรขึ้นไปยังปราสาท  ไม่เห็นยสกุลบุตร จึงเข้าไปหาเศรษฐีผู้คหบดี แล้วได้ถามว่า ท่านคหบดีเจ้าข้า พ่อยสกุลบุตรของท่านหายไปไหน? ฝ่ายเศรษฐีผู้คหบดีส่งทูตขี่ม้าไปตามหาทั้ง ๔ ทิศแล้ว  ส่วนตัวเองไปหาทางป่าอิสิปตนมฤคทายวัน.ได้พบรองเท้าทองวางอยู่  ครั้นแล้วจึงตามไปสู่ที่นั้น.               พระผู้มีพระภาคได้ทอดพระเนตรเห็นเศรษฐีผู้คหบดีมาแต่ไกล. ครั้นแล้วทรงพระดำริว่า  ไฉนหนอ  เราพึงบันดาลอิทธาภิสังขารให้เศรษฐีคหบดีนั่งอยู่ ณ ที่นี้  ไม่เห็นยสกุลบุตรผู้นั่งอยู่ ณ ที่นี้  แล้วทรงบันดาลอิทธาภิสังขารดังพระพุทธดำริ.          ครั้งนั้น เศรษฐีผู้คหบดีได้เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคแล้วทูลถามว่า พระผู้มีพระภาคทรงเห็นยสกุลบุตรบ้างไหม พระพุทธเจ้าข้า?            พระผู้มีพระภาคตรัสว่า  ดูกรคหบดี ถ้าอย่างนั้น เชิญนั่ง  บางทีท่านนั่งอยู่ ณ ที่นี้จะพึงได้เห็นยสกุลบุตรผู้นั่งอยู่ ณ ที่นี้.            ครั้งนั้น เศรษฐีผู้คหบดีร่าเริงบันเทิงใจว่า  ได้ยินว่า  เรานั่งอยู่ ณ ที่นี้แหละ จักเห็นยสกุลบุตรผู้นั่งอยู่ ณ ที่นี้  จึงถวายบังคมพระผู้มีพระภาค  แล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง. เมื่อเศรษฐีผู้คหบดีนั่งเรียบร้อยแล้ว  พระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดงอนุปุพพิกถา คือ ทรงประกาศทานกถา สีลกถา สัคคกถา โทษ ความต่ำทราม ความเศร้าหมองของกามทั้งหลาย และอานิสงส์ในความออกจากกาม.        เมื่อพระผู้มีพระภาคทรงทราบว่า  เศรษฐีผู้คหบดี  มีจิตสงบ มีจิตอ่อน  มีจิตปลอดจากนิวรณ์ มีจิตเบิกบาน มีจิตผ่องใสแล้ว จึงทรงประกาศพระธรรมเทศนาที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทรงยกขึ้นแสดงด้วยพระองค์เอง คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค. ดวงตาเห็นธรรม  ปราศจากธุลี  ปราศจากมลทินว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับเป็นธรรมดา ได้เกิดแก่เศรษฐีผู้คหบดี ณ ที่นั่งนั้นแล  ดุจผ้าที่สะอาดปราศจากมลทิน  ควรได้รับน้ำย้อม ฉะนั้น.            ครั้นเศรษฐีผู้คหบดี  ได้เห็นธรรมแล้ว  ได้บรรลุธรรมแล้ว  ได้รู้ธรรมแจ่มแจ้งแล้วมีธรรมอันหยั่งลงแล้ว ข้ามความสงสัยได้แล้ว ปราศจากถ้อยคำแสดงความสงสัย ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้า ไม่ต้องเชื่อผู้อื่นในคำสอนของพระศาสดา ได้ทูลคำนี้แด่พระผู้มีพระภาคว่า  ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก  ภาษิตของพระองค์ไพเราะนัก พระพุทธเจ้าข้าพระองค์ทรงประกาศธรรมโดยอเนกปริยายอย่างนี้  เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ  เปิดของที่ปิด  บอกทางแก่คนหลงทาง  หรือส่องประทีปในที่มืดด้วยตั้งใจว่า  คนมีจักษุจักเห็นรูปดังนี้ข้าพระพุทธเจ้านี้  ขอถึงพระผู้มีพระภาค  พระธรรม  และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ  ขอพระองค์ จงทรงจำข้าพระพุทธเจ้าว่า เป็นอุบาสกผู้มอบชีวิตถึงสรณะจำเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป.          ก็เศรษฐีผู้คหบดีนั้น  ได้เป็นอุบาสกกล่าวอ้างพระรัตนตรัย เป็นคนแรกในโลก. จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:10:00

ความคิดเห็นที่ 23 ยสกุลบุตรสำเร็จพระอรหันต์    มีพระอรหันต์ในโลกครั้งนั้น 7 องค์                คราวเมื่อพระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมแก่บิดาของยสกุลบุตร จิตของยสกุลบุตรผู้พิจารณาภูมิธรรมตามที่ตนได้เห็นแล้ว  ได้รู้แจ้งแล้ว ก็พ้นจากอาสวะทั้งหลาย  เพราะไม่ถือมั่น.ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ทรงพระดำริว่า เมื่อเราแสดงธรรมแก่บิดาของยสกุลบุตรอยู่  จิตของยสกุลบุตร ผู้พิจารณาเห็นภูมิธรรมตามที่ตนได้เห็นแล้ว  ได้รู้แจ้งแล้ว  พ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น. ยสกุลบุตรไม่ควรจะกลับเป็นคฤหัสถ์บริโภคกาม เหมือนเป็นคฤหัสถ์ ครั้งก่อน  ถ้ากระไร เราพึงคลายอิทธาภิสังขารนั้นได้แล้ว.  พระองค์ก็ได้ทรงคลายอิทธาภิสังขารนั้น.                       เศรษฐีผู้คหบดีได้เห็นยสกุลบุตรนั่งอยู่  ครั้นแล้วได้พูดกะยสกุลบุตรว่า พ่อยส มารดาของเจ้าโศกเศร้าคร่ำครวญถึง  เจ้าจงให้ชีวิตแก่มารดาของเจ้าเถิด. ครั้งนั้น ยสกุลบุตรได้ชำเลืองดูพระผู้มีพระภาคๆ  ได้ตรัสแก่เศรษฐีผู้คหบดีว่า  ดูกรคหบดี ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน? ยสกุลบุตรได้เห็นธรรมด้วยญาณทัสสนะเพียงเสขภูมิเหมือนท่าน  เมื่อเธอพิจารณาภูมิธรรมตามที่ตนได้เห็นแล้ว  ได้รู้แจ้งแล้ว  จิตพ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย  เพราะไม่ถือมั่น  ดูกรคหบดียสกุลบุตรควรหรือเพื่อจะกลับเป็นคฤหัสถ์บริโภคกาม  เหมือนเป็นคฤหัสถ์ครั้งก่อน?.            เศรษฐีผู้คหบดีกราบทูลว่า  ข้อนั้นไม่ควรเลย พระพุทธเจ้าข้า.            พระผู้มีพระภาคตรัสรับรองว่า   ดูกรคหบดี  ยสกุลบุตรได้เห็นธรรมด้วยญาณทัสสนะเพียงเสขภูมิเหมือนท่าน เมื่อเธอพิจารณาภูมิธรรมตามที่ตนได้เห็นแล้ว ได้รู้แจ้งแล้ว จิตพ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น ดูกรคหบดี ยสกุลบุตรไม่ควรจะกลับเป็นคฤหัสถ์บริโภคกามเหมือนเป็นคฤหัสถ์ครั้งก่อน.            เศรษฐีผู้คหบดีกราบทูลว่า การที่จิตของยสกุลบุตรพ้นจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่นนั้น เป็นลาภของยสกุลบุตร ยสกุลบุตรได้ดีแล้ว พระพุทธเจ้าข้า ขอพระผู้มีพระภาคมียสกุลบุตรเป็นปัจฉาสมณะ  จงทรงรับภัตตาหารของข้าพระพุทธเจ้า เพื่อเสวยในวันนี้เถิด  พระพุทธเจ้าข้า.พระผู้มีพระภาคทรงรับโดยดุษณีภาพ.  ครั้นเศรษฐีผู้คหบดีทราบการรับนิมนต์ของพระผู้มีพระภาคแล้ว  ได้ลุกจากที่นั่ง  ถวายบังคมพระผู้มีพระภาค ทำประทักษิณแล้วกลับไป.            กาลเมื่อเศรษฐีผู้คหบดีกลับไปแล้วไม่นาน  ยสกุลบุตรได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่าพระพุทธเจ้าข้า  ขอข้าพระองค์พึงได้บรรพชา  พึงได้อุปสมบทในสำนักพระผู้มีพระภาค.            พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เธอจงเป็นภิกษุมาเถิด  แล้วได้ตรัสต่อไปว่า  ธรรมอันเรากล่าวดีแล้ว เธอจงประพฤติพรหมจรรย์เถิด.            พระวาจานั้นแล  ได้เป็นอุปสมบทของท่านผู้มีอายุนั้น            สมัยนั้น  มีพระอรหันต์เกิดขึ้นในโลก ๗ องค์. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=4&A=576&Z=666&pagebreak=0 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:10:21

ความคิดเห็นที่ 24 สรุปสิ่งที่น่าทัศนาในเมืองพาราณสีคือ    1.ตัวเมืองพาราณสีซึ่งเป็นเมืองเก่าแก่อายุนับเป็น 4000 ปี    2.สังเวชนียสถาน ที่สารนาถ ซึ่งภายในมีสิ่งควรไปชมคือธัมเมกสถูป   พระมูลคันธกุฏี   ธัมมราชิกสถูป  เสาหินพระเจ้าอโศกมหาราช  ยสะสถูป   ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน[สวนกวาง]      3.พิพิธภัณฑ์สารนาถ  ภายในมีพระพุทธรูปปางปฐมเทศนา  แกะสลักด้วยหินทรายแดงอายุ 1500 ปี งดงามมาก ส่งไปประกวดที่ไหนก็ชนะการประกวด  จนเขาไม่ให้ส่งประกวดแล้ว    4.เจาคันทีสถูป  สถานที่พระพุทธเจ้าพบปัจจวัคคีย์ครั้งแรก    5.วัดศรีลังกา    มูลคันธกุฏีหลังใหม่เป็นเจดีย์สร้างในสมัยของท่านอนาคาริกธรรมปาละเป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ      6.พิพิธภัณฑ์ท่านอนาคาริกธรรมปาละผู้บุกเบิกพระพุทธศาสนาในอินเดียให้ชาวโลกได้รู้จักในช่วง 150 ปีที่ผ่านมา   7.วัดไทยสารนาถ    กำลังก่อสร้างพระพุทธรูปขนาดใหญ่   8.วัดจีนสารนาถ    9.สมาคมมหาโพธิ์  มีโรงเรียน สถานพยาบาล  ห้องสมุด ที่พักผู้แสวงบุญ 10.สถาบันการศึกษาพระพุทธศาสนาของชาวทิเบต 11.วัดทิเบตนิกายวัชรยาน 12.วัดพม่า  วัดญี่ปุ่น   วัดทิเบต  วัดเกาหลี   13.มหาวิทยาลัยพารานสี  BHU 14.มหาวิทยาลัยสันสกฤต   15.แม่น้ำคงคา   ท่าเผาศพ  อาบน้ำล้างบาป   16.วังของพระเจ้าพรหมทัตในอดีต จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:11:21

ความคิดเห็นที่ 25 ภาพบรรยากาศบริเวณแม่น้ำคงคา จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:11:50

ความคิดเห็นที่ 26 ภาพบรรยากาศบริเวณแม่น้ำคงคา 2 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:12:13

ความคิดเห็นที่ 27 ภาพบรรยากาศบริเวณแม่น้ำคงคา 3 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:12:40

ความคิดเห็นที่ 28 ภาพบรรยากาศบริเวณแม่น้ำคงคา 4 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:13:04

ความคิดเห็นที่ 29 อพาร์ตเม้นหญิงหม้าย ริมฝั่งคงคา จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:13:29

ความคิดเห็นที่ 30 ท่าเผาศพ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:13:52

ความคิดเห็นที่ 31 ฝืนที่ใช้เผาศพ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:14:16

ความคิดเห็นที่ 32 ทางเดินไปท่าแม่น้ำคงคา จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:14:40

ความคิดเห็นที่ 33 ขายชาอินเดีย หรือ เรียกว่า กะลัมจัย  [ชาใส่นม] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:15:07

ความคิดเห็นที่ 34 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 10:15:41 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:15:25

ความคิดเห็นที่ 35 สุดท้ายนี้   ถ้าไม่ได้เห็นภาพนี้คงจะยังไม่ถึงอินเดีย จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:16:07

ความคิดเห็นที่ 36 มีประโยชน์มากค่ะ เก็บเข้าคลังกระทู้เรียบร้อยแล้ว  ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : กิสโม่ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 12:57:58

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : Red Fox เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 20:37:15