|
ความคิดเห็นที่ 5 |
ถ้าอัดอั้นตันใจนัก ระบายออกมาแล้วทำให้ดีขึ้น ก็เขียนมาเถอะครับ, ถ้าถึงที่สุดแล้ว (คนเราความอดทนมีไม่เท่ากัน) ก็ออกมาจากบ้านนั้นซะ พาพ่อกับแม่ออกมาด้วย...
แต่ก่อนจะออกคุณต้องหางานทำให้ได้ก่อน ใช้วุฒิ ม6 หางานทำไปก่อน คิดว่าคงหาไม่ยาก ถ้าเราไม่เกี่ยงงาน, หาเช่าบ้านราคาถูกๆอยู่ ดร๊อปการเรียนไว้ก่อน, หรือว่าช่วงที่ทำงาน ก็ทำไปเรียนไปก็ได้ มหาฯลัยเปิดมีหลายที่ ไม่ต้องไปทนรับอารมย์คนอื่น เป็นตัวของตัวเอง, ถ้ารายได้เราคนเดียวยังน้อยนัก ก็ต้องให้พ่อกับแม่ช่วย เช่นรับจ้างล้างถ้วยล้างชามตามร้านอาหารเล็กๆวันละร้อยสองร้อยเป็นค่าอาหารค่าบ้าน ก็ยังดีทนอยู่ให้เขาโขกสับ ที่พูดไม่ได้ดูถูกพ่อแม่คุณนะ
แต่ถ้าทนได้ ก็ทนอีกสักสองสามปี เมื่อจบแล้ว หางานดีๆได้แล้ว ค่อยหาบ้านเช่า พาพ่อกับแม่ออกมา, ถ้าคุณอดทนได้ ชีวิตข้างหน้าของคุณจะสบาย เพราะเมื่อคุณเข้าทำงานกับบางบริษัท คุณอาจต้องเผชิญกับความกดดันต่างๆนานา ทั้งตัวบุคคลและหน้าที่การงาน วันนี้ถือว่าเป็นบทเรียนทดสอบความอดทนของคุณ ผ่านได้วันนี้ปริญาใบหนึ่งคือความอดทนคุณได้แล้ว ปัญหามีทุกที่ ซึ่งบางครั้งเรามิใช่คนก่อ แต่เราต้องแก้ปัญหา, ปัญหาทุกปัญหามีทางออก แต่จงหาทางออกด้วยปัญญา อย่าใช้หัวใจและอารมย์
จากคุณ |
:
soigner
|
เขียนเมื่อ |
:
21 ก.ย. 52 13:14:52
|
|
|
|
|