ความคิดเห็นที่ 1 นับตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๐๔  กรมศิลปากรได้พบโบราณวัตถุสมัยทวารวดีเป็นจำนวนมากจากการบูรณะเมืองอู่ทองโบราณ   จึงได้มีแนวความคิดในการสร้างอาคาร พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติอู่ทอง  ขึ้นเป็นการถาวร    เพื่อเก็บรักษาและจัดแสดงโบราณวัตถุที่ขุดพบกระทั่งแล้วเสร็จในปีพ.ศ. ๒๕๐๙ จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:05:09

ความคิดเห็นที่ 2 โดยเมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๐๙   พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถเสด็จพระราชดำเนินเปิดพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติอู่ทองอย่างเป็นทางการ จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:06:48

ความคิดเห็นที่ 3 ... แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 52 23:08:39 จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:08:07

ความคิดเห็นที่ 4 “สุวรรณภูมิ” หรือ “สุวรรณทวีป” มีความหมายถึง ดินแดนแห่งทอง  เป็นชื่อเรียกดินแดนหรืออาณาจักรโบราณซึ่งสันนิษฐานว่าตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้  ดินแดนแห่งนี้เป็นที่รู้จักกันดีของชาวอินเดียโบราณ โดยเฉพาะพวกพ่อค้าที่นิยมเดินเรือไปค้าขายทางทิศตะวันออก  โดยกล่าวกันว่า พ่อค้าที่ต้องการแสวงหาโชคและความมั่งคั่ง ร่ำรวย ให้เดินทางไปค้าขายยังดินแดน “สุวรรณภูมิ” ทั้งนี้ชื่อ “สุวรรณภูมิ” ปรากฏอยู่ในวรรณกรรมยุคโบราณของอินเดียหลายฉบับทั้งวรรณกรรมในศาสนาพุทธและพราหมณ์   โดยเฉพาะศาสนาพุทธชื่อ “สุวรรณภูมิ” มีความหมายสำคัญในการเป็นสถานที่ซึ่งพระเจ้าอโศกมหาราชกษัตริย์แห่งราชวงศ์โมริยะของอินเดีย ผู้เป็นองค์อุปถัมภ์สำคัญของพระพุทธศาสนา ส่งพระเถระสำคัญ ๒ รูป คือ พระโสณะ และพระอุตระ  มาเผยแผ่ศาสนา ในราวพุทธศตวรรษที่ ๓ หรือประมาณ ๒,๓๐๐ ปี  ที่ผ่านมา จากหลักฐานทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์  สันนิษฐานว่า “สุวรรณภูมิ” คือพื้นที่บริเวณที่เป็นประเทศพม่า เวียดนาม รวมทั้งบริเวณภาคกลางของประเทศไทยในปัจจุบัน จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:09:01

ความคิดเห็นที่ 5 ปัจจุบัน “สุวรรณภูมิ” ได้เป็นที่รู้จักดีของคนไทยอีกครั้งเมื่อปรากฏในพระราชนิพนธ์เรื่อง “พระมหาชนก” ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องจากเป็นดินแดนที่พระมหาชนกได้รับคำแนะนำให้เดินทางไปค้าขาย นอกจากนี้ยังเป็นนามที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้เป็นชื่อท่าอากาศยานแห่งใหม่ของประเทศไทย คำว่า “สุวรรณภูมิ” จึงเป็นคำที่มีความหมายสำคัญทางโบราณคดีประวัติศาสตร์ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และยังถือเป็นคำอันเป็นมงคลยิ่งสำหรับชาวไทยทุกคน จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:10:07

ความคิดเห็นที่ 6 “สุวรรณภูมิ” เป็นศูนย์กลางการค้าสำคัญของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในอดีต  เชื่อกันว่าปัจจุบันดินแดนดังกล่าวกลายเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งของประเทศพม่า เวียดนาม และประเทศไทย  ทั้งนี้ที่ตั้งของสุวรรณภูมิเป็นพื้นที่ซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การตั้งถิ่นฐานอยู่อาศัยมาแต่เดิม  ดังพบหลักฐานการอยู่อาศัยของมนุษย์ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์นับย้อนไปได้เป็นเวลาหลายพันปี โดยสาเหตุสำคัญที่ทำให้ “สุวรรณภูมิ” กลายเป็นเขตการค้าสำคัญที่ได้รับการขนานนามว่าดินแดนแห่งทองในเวลาต่อมา มาจากการเป็นแหล่งทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญ ทั้งป่าไม้และแร่ธาตุ  ประกอบการสภาพเหมาะสมทางภูมิศาสตร์ ที่ได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ และลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นประโยชน์กับการเดินเรือ  ตลอดจนการมีพื้นที่ชายฝั่งที่เอื้ออำนวยต่อการเป็นจุดเปลี่ยน - พัก  ขนถ่ายสินค้า  สุวรรณภูมิจึงกลายเป็นชุมทางการค้าสำคัญทางทะเล   ทั้งนี้สิ้นค้าซึ่งดึงดูดให้บรรดาพ่อค้าจากแดนไกลทั้งอินเดีย เปอร์เซีย โรมัน ฯลฯ  เดินทางเข้ามายังดินแดนแห่งนี้ ได้แก่ ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ  เช่น เครื่องเทศ ไม้หอม และโลหะมีค่า เช่น ทองแดง ดีบุก เป็นต้น จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:11:41

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องราวเกี่ยวกับการค้าเหล่านี้ มีบันทึกไว้ในเอกสารโบราณของอินเดียและจีนหลายฉบับ  แสดงถึงการเดินทางและเส้นทางการค้าระหว่างเมืองท่าสำคัญทางทะเลของอินเดีย กับเมืองท่าต่างๆ ซึ่งเชื่อว่าเป็นดินแดนส่วนหนึ่งของสุวรรณภูมิ  โดยเฉพาะในยุคที่เรียกว่า “อินโด – โรมัน” ซึ่งเป็นยุคที่มีการขยายเส้นทางการค้าระหว่างอาณาจักรโรมันและอินเดียมาทางตะวันออก ในราวพุทธศตวรรษที่ ๖ – ๙ หรือ ประมาณ ๑,๗๐๐ – ๒,๐๐๐ ปีที่ผ่านมานั้น เป็นยุคที่ดินแดนสุวรรณภูมิรุ่งเรืองทางการค้ามากที่สุดยุคหนึ่ง ทั้งนี้ผลจากการค้าระหว่างชุมชนภายนอกโดยเฉพาะอินเดียกับดินแดนแห่งนี้  นอกจากความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจแล้ว ยังเกิดการแพร่เข้ามาของวัฒนธรรมและความเชื่อทางศาสนายังดินแดนสุวรรณภูมิ เนื่องจากอินเดียเป็นแหล่งกำเนิดศาสนาสำคัญ คือ ศาสนาพุทธ และศาสนาพราหมณ์ เป็นเหตุให้ศาสนาดังกล่าว เข้ามาพร้อมกับการค้า  และเผยแพร่สืบทอดต่อมาจนกลายเป็นศาสนาประจำชาติของประเทศต่างๆ ในภูมิภาคนี้ ถึงปัจจุบัน  อย่างไรก็ตามก่อนการเข้ามาของวัฒนธรรมและศาสนาจากอินเดียสู่ดินแดนสุวรรณภูมิ  พบว่าดินแดนแห่งนี้มีพื้นฐานความเจริญทางวัฒนธรรมอยู่แล้วระดับหนึ่ง เห็นได้จากหลักฐานทางโบราณคดีของชุมชนโบราณในประเทศไทย ซึ่งเชื่อว่าเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนสุวรรณภูมิ ชี้ให้เห็นว่าก่อนการเข้ามาของอารยธรรมอินเดีย ชุมชนดั้งเดิมบริเวณนี้มีความสามารถในการกสิกรรมเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ โดยเฉพาะการหล่อโลหะทั้งสำริดและการผลิตเครื่องมือเหล็ก ซึ่งเป็นเทคโนโลยีชั้นสูงเป็นของตนเอง เพียงแต่มีคติความเชื่อเกี่ยวกับศาสนาและโครงสร้างทางสังคมที่ซับซ้อนขึ้น  ภายหลังการรับวัฒนธรรมจากอินเดีย จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:13:02

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อประมาณ ๑๑,๐๐๐ ปีที่ผ่านมา บริเวณภาคกลางของประเทศไทย ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นส่วนหนึ่งของ “สุวรรณภูมิ”   ปรากฏร่องรอยการอยู่อาศัยของคนสมัยก่อนประวัติศาสตร์ตามถ้ำและเพิงผา โดยเฉพาะในบริเวณลุ่มน้ำแควน้อยและแควใหญ่ จังหวัดกาญจนบุรี มีหลักฐานการอยู่อาศัยของคนก่อนประวัติศาสตร์ยุคแรก ที่ดำรงชีวิตโดยการเก็บของป่า ล่าสัตว์ และใช้เครื่องมือที่ทำจากหิน  เป็นชุมชนขนาดเล็กอพยพเคลื่อนย้ายที่พักไปตามแหล่งอาหาร จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:14:19

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อมาเมื่อราว ๓,๔๐๐ – ๔,๐๐๐ ปีมาแล้ว กลุ่มคนเหล่านี้จึงเริ่มมีพัฒนาขึ้นเป็นชุมชนในระดับหมู่บ้าน เปลี่ยนจากการเป็นผู้แสวงหาอาหารมาเป็นผู้ผลิตอาหาร  มีความสามารถในการทำเกษตรกรรมแบบง่าย ด้วยการปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ ผลิตภาชนะดินเผา และเครื่องมือหิน  เช่น แหล่งโบราณคดีบ้านเก่า จังหวัดกาญจนบุรี และด้วยเหตุการเป็นผู้ผลิตอาหารทำให้ใช้พื้นที่ในการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์มาก  ชุมชนเหล่านี้จึงขยายตัวลงสู่พื้นที่ราบมากขึ้น ดังปรากฏหลักฐานแหล่งโบราณคดีสมัยก่อนประวัติศาสตร์จำนวนมากในเขตจังหวัดกาญจนบุรี และราชบุรี จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:16:22

ความคิดเห็นที่ 10 ชุมชนก่อนประวัติศาสตร์ อยู่อาศัยสืบต่อกันมาถึงประมาณ ๓,๐๐๐ ปีที่ผ่านมา พบว่าในขณะที่ชุมชนเก่ายังคงอยู่ ชุมชนใหญ่แห่งใหม่ ๆ ได้เริ่มปรากฏขึ้น เป็นสังคมเกษตรกรรมระดับหมู่บ้าน ที่มีเศรษฐกิจหลักมาจากการเพาะปลูกข้าวและการเลี้ยงสัตว์ มีการล่าสัตว์และหาของป่าเป็นเศรษฐกิจเสริม มีการทำภาชนะดินเผา และมีความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีด้านโลหะกรรมในระดับสูง สามารถผลิตเครื่องมือเครื่องใช้ที่ทำจากสำริด ซึ่งเป็นโลหะผสมระหว่างทองแดงและดีบุกได้ จากนั้นจึงรู้จักการถลุงเหล็กใช้ทำเครื่องมือเครื่องใช้แทนสำริด ซึ่งเปลี่ยนหน้าที่การใช้งานเป็นเครื่องประดับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 52 23:19:08 จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:18:19

ความคิดเห็นที่ 11 อนึ่ง “สำริด” ถือเป็นความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีขั้นสูงทางด้านโลหะกรรมในดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดังได้พบหลักฐานวัฒนธรรมยุคสำริด และการใช้มโหระทึกหรือกลองสำริดกระจายอยู่ทั่วทั้งภูมิภาค โดยเฉพาะแหล่งโบราณคดีบ้านดอนตาเพชร อำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรี ถือเป็นแหล่งที่สำคัญที่สุด ที่แสดงถึงความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีด้านโลหะกรรมของคนในท้องถิ่นกับการติดต่อสัมพันธ์กับชุมชนที่อยู่ห่างไกลออกไปอย่างอินเดีย และเป็นมูลเหตุสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้พ่อค้าชาวอินเดียเดินทางเข้ามาค้าขายแลกเปลี่ยนกับดินแดนทางทิศตะวันออก ซึ่งต่อมารู้จักกันในชื่อ “สุวรรณภูมิ” จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:21:14

ความคิดเห็นที่ 12 จากหลักฐานทางโบราณคดี พบว่าพื้นที่ภาคกลางของประเทศไทย ประกอบด้วยชุมชนโบราณสมัยก่อนประวัติศาสตร์ อย่างน้อย ๒ กลุ่มกระจายตัวในเขตลุ่มน้ำต่างๆ ได้แก่พื้นที่ด้านตะวันตก บริเวณลุ่มน้ำแม่กลอง – ท่าจีน ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดกาญจนบุรี ราชบุรี นครปฐม และสุพรรณบุรี และพื้นที่ด้านตะวันออกบริเวณลุ่มน้ำบางปะกง และลุ่มน้ำลพบุรี - ป่าสัก ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดเพชรบูรณ์ ลพบุรี สระบุรี   ผู้คนเหล่านี้อยู่อาศัยรวมกันเป็นชุมชนขนาดใหญ่ กระจายตัวอยู่ในพื้นที่ราบดินตะกอนทับถมจากแม่น้ำ เป็นพื้นที่เหมาะสมสำหรับการเพาะปลูก โดยเฉพาะการทำนาข้าวที่ต้องอาศัยน้ำท่วมถึง จนมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีด้านโลหะกรรม สามารถผลิตเครื่องมือเครื่องใช้และเครื่องประดับจากโลหะสำริดและ ถือเป็นความรู้ชั้นสูงที่นำมาประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันให้มีความสะดวกสบายยิ่งขึ้น จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:23:15

ความคิดเห็นที่ 13 คนกลุ่มนี้มีคติความเชื่อเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย ราวพุทธศตวรรษที่ ๓ – ๕ หรือประมาณ ๒,๑๐๐ – ๒,๓๐๐ ปีที่ผ่านมา ปรากฏหลักฐานว่ามีชุมชนจากภายนอกโดยเฉพาะอินเดียและจีน ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดอารยธรรมที่สำคัญของโลกตะวันออก เข้ามาติดต่อกับชุมชนท้องถิ่นภาคกลางของประเทศไทย ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางสังคมแบบเดิม ในลักษณะค่อยเป็นค่อยไป มีการเลือกรับปรับเปลี่ยนรูปแบบทางวัฒนธรรมของอินเดียบางประการเพื่อนำเข้ามาใช้ในชุมชนได้โดยการประยุกต์เอาส่วนที่สามารถรองรับชีวิตความเป็นอยู่และความเหมาะสมของคนในชุมชน จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:24:45

ความคิดเห็นที่ 14 ราวพุทธศตวรรษที่ ๙ – ๑๐ หรือประมาณ ๑,๖๐๐ – ๑,๗๐๐ ปีที่ผ่านมา เป็นต้นมา ประชากรบริเวณลุ่มน้ำแม่กลอง – ท่าจีน เริ่มคุ้นเคยกับวัฒนธรรมอินเดีย ชุมชนขนาดใหญ่ที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ใกล้ลำน้ำใหญ่ ได้สร้างคูน้ำ คันดินล้อมรอบชุมชนตามแบบวัฒนธรรมอินเดีย ด้วยเหตุผลต่างๆ ทั้งการป้องกันน้ำท่วม การกำหนดขอบเขตเมือง การป้องกันข้าศึกศัตรู หรือการใช้ประโยชน์ด้านเกษตรกรรมและการคมนาคม นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงรูปแบบวัฒนธรรมจากอินเดียเข้ามาใช้ในสังคมของตนเอง นับตั้งแต่การตั้งถิ่นฐาน ระบบการใช้เงินตราแลกเปลี่ยน(เหรียญกษาปณ์) การสื่อสารการค้าโดยใช้ตราประทับ แบบแผนการปกครอง คติความเชื่อทางศาสนา รูปแบบศิลปกรรม สถาปัตยกรรม เครื่องประดับ ตัวอักษรและภาษา ซึ่งต่อมาได้คลี่คลายเป็นรูปแบบวัฒนธรรมของตนเองที่เรียกว่า “วัฒนธรรมทวารวดี” ในภายหลัง จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:26:49

ความคิดเห็นที่ 15 ราวพุทธศตวรรษที่ ๑๒ – ๑๖ หรือประมาณ ๑,๐๐๐ – ๑,๔๐๐ ปีที่ผ่านมา ดังปรากฏเมืองโบราณในวัฒนธรรมทวารวดี อยู่ทั่วไปในเขตภาคกลางของประเทศไทย เช่น เมืองโบราณอู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี เมืองโบราณคูบัว จังหวัดราชบุรี เมืองโบราณนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม เมืองโบราณบ้านคูเมือง จังหวัดสิงห์บุรี เมืองจันเสน จังหวัดนครสวรรค์ เมืองละโว้ จังหวัดลพบุรี เมืองดงละคร จังหวัดนครนายก เมืองศรีมโหสถ จังหวัดปราจีนบุรี ฯลฯ ตลอดไปจนถึงเมืองโบราณร่วมสมัยในภูมิภาคอื่นๆ ที่ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมไปจากเมืองทวารวดีในเขตภาคกลาง จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:27:55

ความคิดเห็นที่ 16 เมืองโบราณอู่ทอง เป็นเมืองโบราณสมัยทวารวดีแห่งหนึ่งในเขตที่ราบภาคกลางของประเทศไทย ตั้งอยู่ในพื้นที่อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำจระเข้สามพัน ตำบลท่าพระยาจักร (ปัจจุบันคือ ตำบลอู่ทอง) ผังเมืองเป็นรูปวงรีวางตัวตามแนวทิศตะวันออกเฉียงเหนือ – ตะวันตกเฉียงใต้  มีขนาดกว้าง ๗๐๐ เมตร ยาว ๑,๖๕๐ เมตร มีเนื้อที่ประมาณ ๙๗๖ ไร่ มีคูน้ำคันดินล้อมรอบขนาดกว้างประมาณ ๒๐ เมตร บนพื้นที่ราบเชิงเขาด้านทิศตะวันตกของตัวเมืองซึ่งเป็นทั้งปราการป้องกันเมืองและเป็นแหล่งต้นน้ำของเมือง จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:29:26

ความคิดเห็นที่ 17 ปรากฏหลักฐานการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์มาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ตอนปลาย เป็นรัฐโบราณที่ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมอินเดีย โดยได้มีร่องรอยการตั้งถิ่นฐานของพ่อค้าชาวอินเดียจากลุ่มแม่น้ำกฤษณา – โคทาวารีที่เข้ามาติดต่อค้าขาย จนทำให้เป็นพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองขึ้น กลายเป็นศูนย์กลางทางการค้าและศูนย์กลางพุทธศาสนายุคต้นของรัฐทวารวดีราวพุทธศตวรรษที่ ๑๒ – ๑๖(๑,๐๐๐ – ๑,๔๐๐ ปีที่ผ่านมา) จากการสำรวจของนักโบราณคดี ได้พบหลักฐานว่าภายในตัวเมืองอู่ทองและนอกเมือง มีโคกเนินดินตั้งอยู่เป็นหย่อมๆ จำนวนไม่น้อยกว่า ๒๐ แห่ง จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:31:11

ความคิดเห็นที่ 18 โดยเนินดินเหล่านี้เป็นที่ตั้งของสถูปเจดีย์โบราณ ซึ่งกรมศิลปากรได้ดำเนินการขุดแต่งไปเป็นบางส่วน  พบว่าเป็นศาสนสถานในศาสนาพุทธสมัยทวารวดี ห่างออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของตัวเมืองประมาณ ๘ กิโลเมตร เป็นที่ตั้งของกลุ่มโบราณสถานคอกช้างดิน ซึ่งเป็นกลุ่มศาสนสถานและสิ่งก่อสร้างเนื่องในศาสนาฮินดูลัทธิไศวนิกาย จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:31:49

ความคิดเห็นที่ 19 เมืองโบราณอู่ทอง มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีอย่างมาก เนื่องจากได้พบหลักฐานที่แสดงถึงบทบาททางการค้า มีฐานะเป็นเมืองท่า ศูนย์กลางการค้าโบราณ หรือเมืองหลวงรุ่นแรกของวัฒนธรรมทวารวดี ดังปรากฏหลักฐานเป็นสินค้าจากโลกตะวันตกและโลกตะวันออกจำนวนมาก จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:32:55

ความคิดเห็นที่ 20 นอกจากนี้ยังมีความสำคัญในฐานะศูนย์กลางพุทธศาสนารุ่นแรกของรัฐทวารวดี ตามหลักฐานด้านศิลปกรรมโดยเฉพาะประติมากรรมที่แสดงร่องรอยอิทธิพลพุทธศาสนาที่มีความเก่าแก่ไปถึง พุทธศตวรรษที่ ๘ – ๑๐(๑,๖๐๐ – ๑,๘๐๐ ปีที่ผ่านมา) เป็นต้นมา เช่นประติมากรรมรูปพระภิกษุ ๓ รูป ถือบาตร หรือประติมากรรมพระพุทธรูปนาคปรก ในศิลปะแบบอมราวดีของอินเดีย เป็นต้น จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:33:41

ความคิดเห็นที่ 21 ความสำคัญของเมืองโบราณอู่ทอง ค่อยๆ ลดบทบาทลงในราวพุทธศตวรรษที่ ๑๖      (๑,๐๐๐ ปีที่ผ่านมา) แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 52 23:35:48 จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:34:46

ความคิดเห็นที่ 22 เนื่องจากปัจจัยหลายประการทั้งจากความเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติ ที่เกิดการทับถมของโคลนตะกอนจากแม่น้ำสายต่างๆ บริเวณอ่าวไทยโบราณจนเกิดเป็นแผ่นดินปิดกั้นทางสัญจรของเมืองโบราณอู่ทอง และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีการผลิตเรือใบสองใบของชาวอินเดียที่ทำให้การติดต่อค้าขายหันไปให้ความสนใจกับเมืองโบราณบริเวณคาบสมุทรภาคใต้มากกว่า ทำให้เมืองโบราณอู่ทองและรัฐทวารวดีแห่งอื่นๆ หมดความสำคัญในฐานะเมืองท่าค้าขายลง และตกอยู่ภายใต้อิทธิพลทางวัฒนธรรมเขมรโบราณในที่สุด จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:36:59

ความคิดเห็นที่ 23 พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง ตั้งอยู่ที่ ถนนมาลัยแมน อำเภออู่ทอง  จังหวัดสุพรรณบุรี ๗๒๑๖๐ โทรศัพท์ ๐๓๕ ๕๕๑ ๐๒๑   ๐๓๕ ๕๕๑๐๔๐ วันทำการ - วันพุธ-วันอาทิตย์   ๙.๐๐ - ๑๖.๐๐ น.  และวันหยุดนักขัตฤกษ์                   ปิดวันจันทร์-วันอังคาร จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:38:50

ความคิดเห็นที่ 24 ค่าธรรมเนียมเข้าชม   - ชาวไทย ๓๐ บาท                             -  ชาวต่างชาติ ๑๕๐ บาท  การบริการ   -   บริการนำชม    ห้องค้นคว้าข้อมูล   -  คู่มือนำชมนิทรรศการ จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:40:15

ความคิดเห็นที่ 25 ถ้าเพื่อนๆ สมาชิกมีเวลาไปสุพรรณบุรี และมีเวลาพอไปเที่ยวที่อำเภออู่ทอง ก็อย่าลืมแวะไปชมกันนะครับ ขอมอบดอกลีลาวดี หน้าพิพิธภัณฑ์ มาฝากเพื่อนๆ ทุกท่าน แล้วพบกันใหม่ครับ   ติวเตอร์ตู่ จากคุณ : CEOTHAI42 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:43:35

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : สุดใจเท่านั้น เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 00:47:24

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณสำหรับความรู้ดี ๆ ที่นำเสนอค่ะ จากคุณ : ธิดาดอง เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 09:03:37

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่งไปมาอาทิตย์ที่แล้วค่ะ ได้รับความรู้มากมายจริงๆ จากคุณ : spiceku64 เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 12:30:08

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่ได้เข้ามา BP หลายวัน ขอบคุณติวเตอร์ตู่ กับรีวิวความรู้และท่องเที่ยวดีดี เคยเข้าไปชมด้านในแต่นานมากแล้ว เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมก็แวะมาเหมือนกัน แต่ไม่มีเวลาเข้าไปชมด้านใน ได้แต่ภาพบ้านลาวโซ่งที่จัดแสดงอยู่ด้านหน้า จากคุณ : mongnoi เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 16:51:29