ความคิดเห็นที่ 1 พระมหากรุณาธิคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเตือนเหล่าพุทธศาสนิกชน  ณ กุสินารา   [ปัจจุบัน ตั้งอยู่ ณ ตำบลกาเซีย  เมืองโครัรกขปูร์  รัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย]        การเตือนครั้งสุดท้าย[ปัจฉิมวาจา] ก่อนพระองค์จะดับขันธปรินิพพาน     พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า      พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑- หน้าที่ 322                                   พระปัจฉิมวาจา        [๑๔๓]     ลำดับนั้น       พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า             “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   บัดนี้ เราขอเตือนพวกเธอว่า  สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด ”  นี้เป็นพระปัจฉิมวาจาของพระตถาคต                                 ข้อความจากอรรถกถา .................บทว่า  อปฺปมาเทน  สมฺปาเทถ    ความว่า  จงยังกิจทั้งปวงให้สำเร็จด้วยความไม่ไปปราศจากสติ.  ดังนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงบรรทมที่เตียงปรินิพพาน  ประทานพระโอวาทที่ประทานมา ๔๕ พรรษา   รวมลงในบทคือความไม่ประมาทอย่างเดียวเท่านั้น.     หลังจากนั้นพระองค์ไม่ได้ตรัสอะไรอีกแล้ว               ทรงปรินิพพานในเวลาสุดท้ายวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน  6  วันเพ็ญวิสาขะ ณ  ใต้ต้นสาละทั้งคู่ที่ออกดอกสะพรั่งนอกฤดูกาลเป็นพุทธบูชา..... จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:55:37

ความคิดเห็นที่ 2 ก่อนหน้านั้นพระองค์ทรงฝากฝัง  ให้พุทธศาสนิกชนรุ่นหลังได้ทราบถึงพุทธประสงค์ในการสืบทอดพระศาสนา   ...............ธรรมและวินัยอันใด เราแสดงแล้ว บัญญัติแล้วแก่พวกเธอ ธรรมและวินัยอันนั้น จักเป็นศาสดาของพวกเธอ .. [คัดลอกจากมหาปรินิพพานสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค  ] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:55:57

ความคิดเห็นที่ 3 หลักฐานพุทธพจน์ที่กล่าวถึงการปฏิบัติบูชา คือ การบูชาสูงสุดที่พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญ                   ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกท่านพระอานนท์มารับสั่งว่า ดูกรอานนท์ไม้สาละทั้งคู่ เผล็จดอกบานสพรั่งนอกฤดูกาล ร่วงหล่นโปรยปรายลงยังสรีระของตถาคตเพื่อบูชา แม้ดอกมณฑารพอันเป็นของทิพย์ ก็ตกลงมาจากอากาศ ดอกมณฑารพเหล่านั้น ร่วงหล่นโปรยปรายลงยังสรีระของตถาคตเพื่อบูชา แม้จุณแห่งจันทน์อันเป็นของทิพย์ ก็ตกลงมาจากอากาศ จุณแห่งจันทน์เหล่านั้น ร่วงหล่นโปรยปรายลงยังสรีระของตถาคตเพื่อบูชา ดนตรีอันเป็นทิพย์เล่าก็ประโคมอยู่ในอากาศ เพื่อบูชาตถาคต แม้สังคีตอันเป็นทิพย์ก็เป็นไปในอากาศเพื่อบูชาตถาคตดูกรอานนท์ ตถาคตจะชื่อว่าอันบริษัทสักการะ เคารพ นับถือ บูชา นอบน้อมด้วยเครื่องสักการะประมาณเท่านี้หามิได้              "ผู้ใดแล จะเป็นภิกษุ ภิกษุณี อุบาสกหรืออุบาสิกาก็ตาม เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบ  ปฏิบัติตามธรรมอยู่ ผู้นั้นย่อมชื่อว่าสักการะ เคารพ นับถือ บูชาตถาคตด้วยการบูชาอย่างยอดเพราะเหตุนั้นแหละอานนท์ พวกเธอพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบ ประพฤติตามธรรมอยู่ ดังนี้ ฯ" [คัดลอกจากมหาปรินิพพานสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค  ] http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=10&A=1888&Z=3915 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:56:44

ความคิดเห็นที่ 4 การบูชาพระพุทธเจ้าอย่างแท้จริง  คือการปฏิบัติบูชา  มิใช่การบูชาด้วยสิ่งที่เป็นวัตถุภายนอก  [น่าใคร่ครวญและพิจราณาว่าในปัจจุบันความเข้าใจในพุทธศาสนิกชนเกี่ยวกับการบูชาที่มักสรรเสริญการบูชาที่เกี่ยวกับวัตถุมากเกินความจำเป็น  รวมถึงการปลุกเสกบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:57:03

ความคิดเห็นที่ 5 โอวาทต่างๆที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนในมหาปรินิพพานสูตร [คัดลอกมาแค่บางส่วน]         ...... พระผู้มีพระภาครับสั่งกะท่านว่าอย่าเลย อานนท์ เธออย่าเศร้าโศก ร่ำไรไปเลย เราได้บอกไว้ก่อนแล้วไม่ใช่หรือว่า ความเป็นต่างๆ ความพลัดพราก ความเป็นอย่างอื่นจากของรักของชอบใจทั้งสิ้นต้องมี เพราะฉะนั้น จะพึงได้ในของรักของชอบใจนี้แต่ที่ไหน สิ่งใดเกิดแล้ว มีแล้ว ปัจจัยปรุงแต่งแล้ว มีความทำลายเป็นธรรมดา การปรารถนาว่า ขอสิ่งนั้นอย่าทำลายไปเลย ดังนี้ มิใช่ฐานะที่จะมีได้... ..ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุควรเป็นผู้มีสติสัมปชัญญะอยู่ นี้เป็นอนุสาสนีของเราสำหรับเธอ ดูกรภิกษุทั้งหลาย อย่างไรเล่าภิกษุจึงจะชื่อว่าเป็นผู้มีสติ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่ พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่ พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่เป็นผู้มีเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกอย่างนี้แลภิกษุจึงจะชื่อว่าเป็นผู้มีสติ ดูกรภิกษุทั้งหลาย อย่างไรเล่า ภิกษุจึงจะชื่อว่าเป็นผู้ประกอบด้วยสัมปชัญญะ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้กระทำความรู้ตัวในการก้าวในการถอย ในการแล ในการเหลียว ในการคู้เข้า ในการเหยียดออก ในการทรงสังฆาฏิ บาตรและจีวร ในการฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม ในการถ่ายอุจจาระปัสสาวะ ย่อมทำความรู้สึกตัวในการเดิน การยืน การนั่ง การหลับการตื่น การพูด การนิ่ง อย่างนี้แล ภิกษุจึงจะชื่อว่า เป็นผู้ประกอบด้วยสัมปชัญญะดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุควรเป็นผู้มีสติสัมปชัญญะอยู่ นี้เป็นอนุสาสนีของเราสำหรับเธอ ฯ..... ...........บัดนี้ เราแก่เฒ่าเป็นผู้ใหญ่ล่วงกาลผ่านวัยมาโดยลำดับแล้ว วัยของเราเป็นมาถึง ๘๐ ปีแล้ว เกวียนเก่ายังจะใช้ไปได้ เพราะการซ่อมแซมด้วยไม้ไผ่ แม้ฉันใด กายของตถาคต ฉันนั้นเหมือนกัน ยังเป็นไปได้ก็คล้ายกับเกวียนเก่าที่ซ่อมแซมด้วยไม้ไผ่ ฯ .. .............ดูกรอานนท์ อย่างไรเล่า ภิกษุจึงจะชื่อว่า มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่งมิใช่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือจงมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง มิใช่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่ พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่ พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่ เป็นผู้มีเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลก อย่างนี้แลอานนท์ ภิกษุจึงจะชื่อว่า มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง มิใช่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งคือมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง มิใช่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่ ดูกรอานนท์ผู้ใดผู้หนึ่งในบัดนี้ก็ดี โดยที่เราล่วงไปแล้วก็ดี จักเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง มิใช่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง มิใช่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่ ภิกษุของเราที่เป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษาจักปรากฏอยู่ในความเป็นยอดยิ่ง ฯ .. ..ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมเหล่าใดที่เราแสดงแล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ธรรม เหล่านั้น พวกเธอเรียนแล้ว พึงส้องเสพ พึงให้เจริญ พึงกระทำให้มากด้วยดีโดยประการที่พรหมจรรย์นี้จะพึงยั่งยืน ดำรงอยู่ได้นาน เพื่อประโยชน์ของชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขของชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์โลก เพื่อประโยชน์เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ก็ธรรมที่เราแสดงแล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ... เหล่านั้นเป็นไฉน คือสติปัฏฐาน ๔ สัมมัปปธาน ๔ อินทรีย์ ๕พละ ๕ โภชฌงค์ ๗ มรรคมีองค์ ๘ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมเหล่านี้แลที่เราแสดงแล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ... ฯ .ดูกรภิกษุทั้งหลายบัดนี้เราขอเตือนพวกเธอ สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม ความปรินิพพานแห่งตถาคต จักมีในไม่ช้า โดยล่วงไปอีกสามเดือนแต่นี้ ตถาคตก็จักปรินิพพาน ฯ . .ภิกษุในธรรมวินัยนี้พึงกล่าวอย่างนี้ว่า อาวุโสข้อนี้ข้าพเจ้าได้ฟังมา ได้รับมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่า นี้เป็นธรรมนี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา ดังนี้ พวกเธอไม่พึงชื่นชมไม่พึงคัดค้านคำกล่าวของภิกษุนั้น ครั้นแล้วพึงเรียนบทและพยัญชนะเหล่านั้นให้ดี แล้วสอบสวนในพระสูตร เทียบเคียงในพระวินัย ถ้าสอบสวนในพระสูตร เทียบเคียงในพระวินัยลงในพระสูตรไม่ได้ เทียบเคียงในพระวินัยไม่ได้ พึงถึงความตกลงในข้อนี้ว่านี้มิใช่คำของพระผู้มีพระภาคแน่นอน และภิกษุนี้จำมาผิดแล้ว ดังนั้น พวกเธอพึงทิ้งคำกล่าวนั้นเสีย ถ้าเมื่อสอบสวนในพระสูตร เทียบเคียงในพระวินัย ลงในพระสูตรได้ เทียบเคียงในพระวินัยได้ พึงถึงความตกลงในข้อนี้ว่า นี้เป็นคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคแน่อน . .อานนท์ ในกาลทั้งสองกายของตถาคตย่อมบริสุทธิ์ ฉวีวรรณผุดผ่องยิ่งนัก ในกาลทั้งสองเป็นไฉน คือในราตรีที่ตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ๑ ในราตรีที่ตถาคตปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ ๑ ในกาลทั้งสองนี้แล กายของตถาคตย่อมบริสุทธิ์ฉวีวรรณผุดผ่องยิ่งนัก .. .......บิณฑบาตสองคราวนี้ มีผลเสมอๆ กัน มีวิบากเสมอๆ กัน มีผลใหญ่กว่า มีอานิสงส์ใหญ่กว่าบิณฑบาตอื่นๆ ยิ่งนัก บิณฑบาตสองคราวเป็นไฉน คือ ตถาคตเสวยบิณฑบาตใดแล้ว ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ อย่างหนึ่ง ตถาคตเสวยบิณฑบาตใดแล้ว เสด็จปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุอย่างหนึ่ง บิณฑบาตสองคราวนี้ มีผลเสมอๆ กัน มีวิบากเสมอๆ กัน มีผลใหญ่กว่า มีอานิสงส์ใหญ่กว่าบิณฑบาตอื่นๆ ยิ่งนัก .... .....ท่านจงตั้งใจฟังธรรมนั้น จงใส่ใจให้ดีเราจักกล่าว สุภัททปริพาชกทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรสุภัททะ ในธรรมวินัยใด ไม่มีอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘  ในธรรมวินัยนั้น ไม่มีสมณะที่ ๑ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ หรือสมณะที่ ๔ในธรรมวินัยใด มีอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ในธรรมวินัยนั้น มีสมณะที่ ๑ที่ ๒ ที่ ๓ หรือที่ ๔ ดูกรสุภัททะ ในธรรมวินัยนี้ มีอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ในธรรมวินัยนี้เท่านั้น มีสมณะที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๓ หรือที่ ๔ ลัทธิอื่นๆว่างจากสมณะผู้รู้ทั่วถึง ก็ภิกษุเหล่านี้พึงอยู่โดยชอบ โลกจะไม่พึงว่างจากพระอรหันต์ทั้งหลาย ฯ....... จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:57:40

ความคิดเห็นที่ 6 กุสินาราเป็นหนึ่งในสังเวชนียสถาน 4 ตำบล อันกุลบุตรกุลธิดาผู้มีศรัทธาควรไปทัศนาและเคารพสักการะ  ระยะทางจากโครักขปูร์ 51 กม.  จากพาราณสี  280 กม.และจากกบิลพัดุ์  148 กม [ข้อมูลจากหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย  พระมหาพัน สุกาจาโร] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:58:15

ความคิดเห็นที่ 7 กุสินารา เมืองที่พระพุทธเจ้าทรงเลือกมาเสด็จดับขันธปรินิพาน   แม้เป็นเมืองที่เล็กแต่เมืองกุสินาราเคยรุ่งเรืองมากในอดีต                             ดูกรอานนท์แต่ปางก่อน มีพระเจ้าจักรพรรดิทรงพระนามว่ามหาสุทัสสนะ ผู้ทรงธรรม เป็นพระราชาโดยธรรม เป็นใหญ่ในแผ่นดิน มีมหาสมุทร ๔ เป็นขอบเขต ทรงชนะแล้ว มีราชอาณาจักรมั่นคง สมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ เมืองกุสินารานี้มีนามว่า กุสาวดี เป็นราชธานีของพระเจ้ามหาสุทัสสนะ โดยยาวด้านทิศบูรพาและทิศประจิม ๑๒ โยชน์ โดยกว้างด้านทิศทักษิณและทิศอุดร ๗ โยชน์ กุสาวดีราชธานีเป็นเมืองที่มั่งคั่งรุ่งเรือง มีชนมาก มนุษย์หนาแน่น และมีภิกษาหาได้ง่าย ดูกรอานนท์ อาลกมันทาราชธานีแห่งเทพเจ้าทั้งหลาย เป็นเมืองที่มั่งคั่งรุ่งเรือง มีชนมาก ยักษ์หนาแน่น และมีภิกษาหาได้ง่าย แม้ฉันใด กุสาวดีราชธานีก็ฉันนั้นเหมือนกัน เป็นเมืองที่มั่งคั่งรุ่งเรือง มีชนมาก มนุษย์หนาแน่นและมีภิกษาหาได้ง่าย กุสาวดีราชธานีมิได้เงียบจากเสียงทั้ง ๑๐ ประการ ทั้งกลางวันและกลางคืน คือ เสียงช้าง เสียงม้า เสียงรถ เสียงกลอง เสียงตะโพนเสียงพิณ เสียงขับร้อง เสียงกังสดาล เสียงประโคม และเสียงเป็นที่ ๑๐ ว่าท่านทั้งหลายจงบริโภค จงดื่ม จงเคี้ยวกิน จงไปเถิดอานนท์ เธอจงเข้าไปในเมืองกุสินารา แล้วบอกแก่พวกเจ้ามัลละเมืองกุสินาราว่า ดูกรวาสิฏฐะทั้งหลายพระตถาคตจักปรินิพพานในปัจฉิมยามแห่งราตรีในวันนี้ พวกท่านจงรีบออกไปกันเถิดๆ พวกท่านอย่าได้มีความร้อนใจในภายหลังว่า พระตถาคตได้ปรินิพพานในคามเขตของพวกเรา พวกเราไม่ได้เฝ้าพระตถาคตในกาลครั้งสุดท้าย จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:58:50

ความคิดเห็นที่ 8 ภายในบริเวณกุสินารา มีสิ่งปลูกสร้างที่เห็นได้เด่นชัดคือพระสถูปปรินิพพานและวิหารปรินิพพาน จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:59:23

ความคิดเห็นที่ 9 พระสถูปปรินิพพาน              พระเจ้าอโศกมหาราช  เคยเสด็จมายังสถานที่ปรินิพพาน ณ เมืองกุสินาราแห่งนี้  และได้บริจาคพระราชทรัพย์หนึ่งแสนรูปี  โปรดดำริให้ก่อสร้างพระสถูปขนาดใหญ่ขึ้น ณ สถานที่พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพาน  ภายใต้ต้นสาละทั้งคู่     สถูปนี้สร้างคร่อมพระแท่นปรินิพพานและต้นสาละ มีลักษณะเป็นบาตรคว่ำ      [ข้อมูลจากหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย  พระมหาพัน สุกาจาโร] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:59:48

ความคิดเห็นที่ 10 คำบูชาสถูปปรินิพพาน    วันทามิ  อิมัง  ปะรินิพพานะถูปัง  , อิมัสมิง  กุสินารายัง , สาละวะโนทะเย  พุทธัสสะ ภะคะวะโต  ปะรินิพพานัฎฐาเน ,อะยัง  วันทะนา  อัมหากัง  ทีฆะรัตตัง  หิตายะ  สุขายะ    ข้าพเจ้า  ขอกราบไหว้สถูปเป็นที่ปรินิพพานนี้  ณ สาลวโนทยาน  ที่เมืองกุสินารานี้ อันเป็นสถานที่เสด็จดับขันธปรินิพพาน  ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ขอการกราบไหว้นี้  จงเป็นไปเพื่อประโยชน์  เพื่อความสุข  ความเจริญ  ของข้าพเจ้าทั้งหลาย  เทอญฯ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:00:13

ความคิดเห็นที่ 11 พระสถูปปรินิพพานสูงราว 70 ฟุต  บนยอดมีฉัตร 3 ชั้น จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:00:44

ความคิดเห็นที่ 12 วิหารปรินิพพาน วิหารหลังนี้ตั้งอยู่ด้านหน้าพระสถูป จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:01:02

ความคิดเห็นที่ 13 ภายในมีพระพุทธรูปปางปรินิพพานขนาดใหญ่เป็นพระประติมากรรมที่เหมือนจริงยาว 7 เมตร มีอายุราว 1500 ปี สร้างโดยนายหริพละ   นายช่างชื่อ นายทินะ  จากชาวเมืองมถุรา [ข้อมูลจากหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย  พระมหาพัน สุกาจาโร]               คำบูชาพระพุทธปรินิพพาน                 วันทามิ อิมัง  พุทธะปะฎิมัง  , อิมัสมิง  กุสินารายัง, สาละวะโนทะเย  พุทธัสสะ  ภะคะวะโต   ปะรินิพพานัฎฐาเน , อะยัง  วันทะนา  อัมหากัง  ทีฆะรัตตัง  หิตายะ  สุขายะ                ข้าพเจ้า  ขอกราบไหว้พระพุทธปฏิมานี้  ณ  สาลโนทยาน  ที่เมืองกุสินารานี้ อันเป็นสถานที่เสด็จดับขันธปรินิพพานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอการกราบไหว้นี้ จงเป็นไปเพื่อประโยชน์  เพื่อความสุข  ความเจริญ  ของข้าพเจ้าทั้งหลาย เทอญฯ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:01:42

ความคิดเห็นที่ 14 ด้านล่างฐานพระพุทธรูปมีรูปปั้นของพระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งหันหน้าไปทางพระพุทธองค์  [หันหลังให้ผู้ไปนมัสการ]  ภิกษุรูปนี้คือพระอนุรุทธเถระ เป็นยอดของภิกษุทั้งหลายผู้มีทิพยจักษุ ตามพระบาลีได้กล่าวถึงบทบาทของพระอนุรุทธเถระเมื่อคราวครั้งพุทธปรินิพพานไว้ว่า เมื่อพระบรมศาสดาได้ทรงมีปัจฉิมวาจาแก่เหล่าภิกษุทั้งมวลแล้ว ทรงเข้าปฐมฌาน ออกจากปฐมฌานแล้ว ทรงเข้าฌานสูงขึ้นไปเป็นลำดับ จนถึง สัญญาเวทยิตนิโรธ ด้วยเหตุว่าผู้ที่เข้าถึงสัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัตินั้นลมหายใจก็จะหมดไป ทำให้ไม่ทราบว่าทรงปรินิพพานแล้วหรือยัง เมื่อเทพดาและมนุษย์เห็นความไม่เป็นไปของลมอัสสาสปัสสาสะจึงได้ร้องขึ้นพร้อมกันด้วยเข้าใจว่าพระศาสดาปรินิพพานเสียแล้ว ฝ่ายพระอานนทเถระ ถามพระอนุรุทธเถระว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้วหรือ พระอนุรุทธตอบว่า พระตถาคตยังไม่ปรินิพพาน แต่พระองค์ทรงเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ.การที่พระอนุรุทธเถระทราบดังนั้นก็เป็นด้วยพระเถระท่านเข้าสมาบัตินั้น ๆ พร้อมกับพระศาสดาที่เดียว และเมื่อท่านทราบว่าพระพุทธองค์ทรงเข้านิโรธสมาบัติ จึงทราบว่ายังทรงไม่ปรินิพพาน เพราะเหตุว่า การสิ้นชีวิตภายในนิโรธสมาบัติ ย่อมไม่มี. ครั้นแล้วพระผู้มีพระภาคทรงออกจากสัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติแล้ว ทรง เข้าเนวสัญญานาสัญญายตนะ และทรงถอยออกจากฌานลงเป็นลำดับจนถึงจตุตถฌาน พระผู้มีพระภาคเจ้าออกจาจตุตถฌาณหยั่งลงสู่ภวังคจิต แล้วปรินิพพานในขณะนั้นนั่นเอง ครั้นเมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จปรินิพพานแล้ว ท่านพระอนุรุทธ จึงได้แจ้งแก่หมู่พระภิกษุและเหล่ากษัตริย์ทั้งปวงที่เฝ้าอยู่ ว่าพระบรมศาสดาได้เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานแล้ว เมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จปรินิพพานแล้ว บรรดาภิกษุทั้งหลาย  นั้น ภิกษุเหล่าใดที่ยังไม่บรรลุพระอรหัตผลก็ร้องไห้คร่ำครวญอยู่ ส่วนภิกษุเหล่าใดที่บรรลุอรหัตผลแล้ว ก็ได้ธรรมสังเวช ครั้งนั้น ท่านพระอนุรุทธจึงได้เตือนให้ภิกษุทั้งหลายอย่าได้เศร้าโศก อย่าร่ำไรไปเลย พึงรำลึกถึงพระดำรัสของพระพุทธองค์ในเรื่องความไม่เที่ยงแห่งสังขารทั้งหลาย และยังบอกด้วยว่า เหล่าเทวดาจะตำหนิเอาว่า ตัวของพระภิกษุทั้งหลายเองก็ยังไม่อาจอดกลั้นความเศร้าโศกได้ และจะปลอบโยนผู้อื่นได้อย่างไร ที่มา http://www.watkoh.com/kratoo/forum_posts.asp?TID=572       ท่านพระอนุรุทธเถระ เอตทัคคะในทางผู้มีทิพยจักษุญาณ           อนุรุทธะเมื่อได้อุปสมบทแล้ว เรียนพระกรรมฐานในสำนักพระธรรมเสนาบดีสารีบุตรแล้ว เข้าไปอยู่ราวป่าปาจีนวังสมฤคทายวันฯ เมื่อเจริญสมณธรรมอยู่ ได้ตรึกตรองถึงมหาปุริสวิตก ๗ ประการว่า ๑.   ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้มีความปรารภน้อย ไม่ใช่ของผู้มีความมักมากฯ ๒.  ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้สันโดษยินดีด้วยของที่มีอยู่ ไม่ใช่ของผู้ไม่สันโดษฯ ๓.  ธรรมนี้เป็นของผู้สงัดแล้ว ไม่ใช่ของผู้ยินดีในหมู่คณะฯ ๔.  ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้ปรารภความเพียร ไม่ใช่ของผู้เกียจคร้านฯ ๕.  ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้มีสติมั่นคง ไม่ใช่ของผู้มีสติหลงฯ ๖.   ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้มีใจมั่นคง ไม่ใช่ของผู้มีใจไม่มั่นคงฯ ๗.  ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้มีปัญญา ไม่ใช่ของผู้มีปัญญาทรามฯ    เมื่อพระอนุรุทธะตรึกอยู่อย่างนี้ พระบรมศาสดาเสด็จมาถึงทรงทราบว่าพระอนุรุทธะตรึกอยู่อย่างนั้น ทรงอนุโมทนาว่าชอบละๆ อนุรุทธะท่านตรึกตรองธรรมที่พระมหาบุรุษตรึกตรอง ถ้าอย่างนั้นท่านจงตรึกธรรมที่พระมหาบุรุษตรึกเป็นที่แปดว่า ๘.  ธรรมนี้เป็นธรรมของผู้ยินดีในธรรมที่ไม่ให้เนิ่นช้า ไม่ใช่ของผู้ยินดีในธรรมให้เนิ่นช้าฯ         พระอนุรุทธะบำเพ็ญเพียรไปก็ได้สำเร็จพระอรหัตผล ตั้งแต่นั้นมาท่านก็เล็งแลดูสัตว์โลกด้วยทิพยจักษุเสมอ เล่ากันว่ายกเว้นแต่เวลาฉันภัตตาหารเท่านั้น เวลาที่เหลือท่านย่อมพิจารณาแลดูซึ่งหมู่สัตว์ทั้งปวงด้วยทิพยจักษุ ด้วยเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงตรัสยกย่องสรรเสริญท่านว่า เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย ฝ่ายข้างทิพยจักษุญาณฯ ปฐมเหตุประเพณีการทอดผ้าบังสุกุล – ผ้าป่า     สมัยหนึ่ง ท่านพระอนุรุทธเถระ จำพรรษาอยู่ที่เวฬุวัน เมืองราชคฤห์ จีวรที่ท่านใช้อยู่นั้นเก่ามาก ท่านจึงแสวงหาผ้าบังสุกุล (ผ้าเปื้อนฝุ่น) ตามกองขยะกองหยากเยื่อเพื่อนำมาทำจีวร ครั้งนั้นอดีตภรรยาเก่าของท่านชื่อ ชาลินี ซึ่งจุติไปเกิดเป็นเทพธิดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เห็นพระเถระแสวงหาผ้าอยู่เช่นนั้น ก็เกิดศรัทธาเลื่อมใส จึงนำผ้าทิพย์มาจากสวรรค์ลงมายังโลกมนุษย์ และคิดว่า “ถ้าเราจะนำเข้าไปถวายโดยตรง พระเถระก็คงไม่รับแน่” จึงหาอุบายซุกผ้ายืนนั้นในกองขยะ กองหยากเยื่อ ในทางที่พระเถระกำลังเดินมุ่งหน้าไปทางนั้น ทำชายผ้าโผล่ออกมานิดหน่อยเพื่อให้พระเถระได้เห็น พระเถระเห็นชายผ้ายืนนั้น แล้วดึงออกมาพิจารณาเป็นผ้าบังสุกุล และคิดว่า “ผ้าผืนนี้ เป็นผ้าบังสุกุลที่มีคุณค่ายิ่งนัก” แล้วนำกลับไปสู่อาราม เพื่อจัดการทำจีวร                           พระพุทธองค์ช่วยเย็บจีวร    ในการทำจีวรของท่านนั้นเป็นงานที่ยิ่งใหญ่มาก ทั้งนี้ก็เพราะว่าพระบรมศาสดาทรงพาพระมหาสาวกเป็นจำนวนมากมาร่วมทำจีวร โดยพระองค์เองทรงร้อยเข็ม พระมหากัสสปะนั่งอยู่ช่วงต้น พระสารีบุตรนั่งอยู่ตรงกลาง พระอานนท์นั่งอยู่ช่วงปลายสุด ทั้ง ๓ ท่านนี้ช่วยกันเย็บจีวร ส่วนภิกษุสงฆ์ที่เหลือ ก็ช่วยกันกรอด้าย พระมหาโมคคัลลานะกับนางเทพธิดาชาลิณี ช่วยกันไปชักชวนอุบาสกอุบาสิกาในหมู่บ้าน ให้นำภัตตาหารมาถวายพระบรมศาสดาและพระภิกษุสงฆ์ประเณ ๕๐๐ รูป การเย็บจีวรของพระอนุรุทธะสำเร็งลงด้วยดีภายในวันเดียวเท่านั้น     อนึ่ง กิริยาที่นางเทพธิดาชาลินี นำผ้าไปวางซุกไว้ในกองขยะกองหยากเยื่อ ในลักษณะทอดผ้าบังสุกุลนั้น พุทธบริษัทได้ถือป็นแบบอย่างในการทอดผ้าบังสุกุล และทอดผ้าป่าในปัจจุบันนี้ หากผู้ใดสนใจประวัติท่านอนุรุทธเถระ  ส่ง email มาหาผมที่  jugkaras@hotmail.com  ผมจะส่งไฟล์ไปให้ครับ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:02:21

ความคิดเห็นที่ 15 หลังจากพระพุทธองค์ปรินิพพาน   เกิดแผ่นดินไหวใหญ่         ในบันทึกพระไตรปิฎก  พระพุทธองค์เคยตรัสเล่าให้ฟังว่า   ดูกรพระอานนท์ เหตุ ๘ ประการ ปัจจัย ๘ ประการเหล่านี้แล เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ๘ ประการเป็นไฉน ฯ            ดูกรอานนท์ มหาปฐพีนี้ตั้งอยู่บนน้ำ น้ำตั้งอยู่บนลม ลมตั้งอยู่บนอากาศ สมัยที่ลมใหญ่พัด เมื่อลมใหญ่พัดอยู่ย่อมยังน้ำให้ไหว น้ำไหวแล้ว ย่อมยัง แผ่นดินให้ไหว อันนี้เป็นเหตุ เป็นปัจจัยข้อที่หนึ่ง เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ ปรากฏ ฯ            อีกประการหนึ่ง สมณะหรือพราหมณ์ผู้มีฤทธิ์ ถึงความเป็นผู้ชำนาญใน ทางจิต หรือว่าเทวดาผู้มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก เขาเจริญปฐวีสัญญาเพียง เล็กน้อย เจริญอาโปสัญญาอย่างแรงกล้า เขาย่อมยังแผ่นดินนี้ให้สะเทือนสะท้าน หวั่นไหวได้ อันนี้เป็นปัจจัยข้อที่สอง เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ            อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระโพธิสัตว์จุติจากชั้นดุสิต มีสติสัมปชัญญะ ลงสู่พระครรภ์พระมารดา เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้ เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่สาม เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ            อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระโพธิสัตว์มีสติสัมปชัญญะ ประสูติจาก พระครรภ์พระมารดา เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้ เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่สี่ เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ          อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่ห้า เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ            อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตให้อนุตรธรรมจักรเป็นไป เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่หก เพื่อให้ แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ          อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตมีพระสติสัมปชัญญะ ทรงปลงอายุ สังขาร เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็น ปัจจัยข้อที่เจ็ด เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ          อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่แปด เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ            ดูกรอานนท์ เหตุ ๘ ประการ ปัจจัย ๘ ประการ เหล่านี้แล เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ คัดลอกจากมหาปรินิพพานสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:03:01

ความคิดเห็นที่ 16 กษัตริย์และประชาชน ร่ำไห้คร่ำครวญหลังพุทธปรินิพพาน จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:03:23

ความคิดเห็นที่ 17 ถัดจากสถานที่ปรินิพพานไปอีกเล็กน้อย เป็นสถานที่ที่เรียกว่า  มกุฎพันธนเจดีย์                  เป็นสถานที่ที่ถวายพระเพลิงพุทธสรีระนั้น  ปัจจุบันมีชื่อท้องถิ่นว่า รามภาร์กาตีลา [Rambhar Ka tila] ในอดีตเป็นที่ประกอบพิธีอภิเษกในการเข้ารับตำแหน่งความเป็นพระราชาของเจ้ามัลลกษัตริย์  ได้ยกขึ้นเป็นที่ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ  โดยตั้งเชิงตะกอนขึ้นในบริเวณมกุฏพันธเจดีย์  เมื่อถวายพระเพลิงแล้ว  จึงก่อพระสถูปขึ้น ณ ที่ถวายพระเพลิง            ในบันทึกของหลวงจีนถังซำจั๋ง กล่าวไว้ว่า  เห็นวิหารใหญ่หลังหนึ่งชื่อ มกุฎพันธนเจดีย์ มีภิกษุอยู่ในวิหารนี้ถึง 100 รูป               ผู้ค้นพบสถูปมกุฎพันธนเจดีย์ คือ ท่านหิรนันท์  ศาสตรี พบในปี ค.ศ.1910 [ พ.ศ.2443] องค์สถูปเดิมเป็นเนินดิน  ในปี ค.ศ.1950[พ.ศ. 2493] ได้มีการขุดรอบบริเวณฐานของสถูปและบูรณะ            การบูชาพระสรีระพระบรมศาสดา  กระทำเช่นเดียวกับสรีระพระเจ้าจักรพรรดิ บันทึกในพระไตรปิฎก          ดูกรอานนท์ เขาห่อพระสรีระพระเจ้าจักรพรรดิด้วยผ้าใหม่แล้วซับด้วยสำลีแล้วห่อด้วยผ้าใหม่ โดยอุบายนี้ ห่อพระสรีระพระจักรพรรดิด้วยผ้า ๕๐๐ คู่ แล้วเชิญพระสรีระลงในรางเหล็กอันเต็มด้วยน้ำมัน ครอบด้วยรางเหล็กอื่น แล้วกระทำจิตกาธารด้วยไม้หอมล้วน ถวายพระเพลิงพระสรีระพระเจ้าจักรพรรดิ สร้างสถูปของพระเจ้าจักรพรรดิไว้ที่หนทางใหญ่ ๔ แพร่ง เขาปฏิบัติในพระสรีระพระเจ้าจักรพรรดิ ด้วยประการฉะนี้แล พวกกษัตริย์ผู้เป็นบัณฑิตเป็นต้น พึงปฏิบัติในสรีระตถาคตเหมือนที่เขาปฏิบัติพระสรีระพระเจ้าจักรพรรดิ พึงสร้างสถูปของตถาคตไว้ที่หนทางใหญ่ ๔ แพร่ง ชนเหล่าใดจักยกขึ้นซึ่งมาลัยของหอมหรือจุณจักอภิวาท หรือจักยังจิตให้เลื่อมใสในสถูปนั้น การกระทำเช่นนั้น จักเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข แก่ชนเหล่านั้นสิ้นกาลนาน ฯ            [๑๓๔] ดูกรอานนท์ ถูปารหบุคคล ๔ จำพวก ถูปารหบุคคล ๔ จำพวก เป็นไฉน คือ พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นถูปารหบุคคลจำพวกหนึ่ง พระปัจเจกสัมพุทธเจ้า เป็นถูปารหบุคคลจำพวกหนึ่ง สาวกของพระตถาคตเป็นถูปารหบุคคลจำพวกหนึ่ง พระเจ้าจักรพรรดิ เป็นถูปารหบุคคลจำพวกหนึ่ง ฯ            ดูกรอานนท์ เพราะอาศัยอำนาจประโยชน์อะไร พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเป็นถูปารหบุคคล ชนเป็นอันมาก ยังจิตให้เลื่อมใสว่า นี้เป็นสถูปของพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น พวกเขายังจิตให้เลื่อมใสในสถูปนั้นแล้ว เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะอาศัยอำนาจประโยชน์ข้อนี้แล พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเป็นถูปารหบุคคล ฯ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:04:05

ความคิดเห็นที่ 18 คำบูชาสถานที่ถวายพระเพลิง       วันทามิ  อิมัง  เจติยัง  , มะกุฎพันธะนะสัญญิตัง  ทัสสะนียัง, สังเวชะนียัง  พุทธัสสะ  ภะคะวะโต  สะรีรัสสะ ฌาปะนัฎฐานัง , อะยัง วันทะนา  อัมหากัง  ทีฆะรัตตัง  หิตายะ  สุขายะ     ข้าพเจ้า  ขอกราบไหว้พระเจดีย์อันมีชื่อว่า  มกุฎพันธนเจดีย์  เป็นสถานที่ถวายพระเพลิงพุทธสรีระของพระผู้มีพระภาคเจ้า  อันเป็นสถานที่ควรเห็น  ควรให้เกิดเป็นความสังเวช      ขอการกราบไหว้นี้  จงเป็นไปเพื่อประโยชน์  เพื่อความสุข  ความเจริญของข้าพเจ้าทั้งหลาย เทอญฯ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:04:34

ความคิดเห็นที่ 19 สรุปพระธรรมคำสั่งสอนอย่างย่อที่ได้รับจากพระพุทธองค์ในคราวที่พระองค์ปรินิพพาน   "ไม่ประมาทในการปฏิบัติธรรม เพราะความไม่เที่ยงของสิ่งปรุงแต่งทั้งในรูปและนาม     และการบูชาพระพุทธเจ้าอย่างสูงสุดคือการปฏิบัติบูชา " จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:04:53

ความคิดเห็นที่ 20 สรุปสถานที่น่าทัศนา ณ เมืองกุสินารา ประเทศอินเดีย    1.สาละวโนทยาน   ปัจจุบันประมาณ 50 ไร่    2.สถูปเจดีย์สถานที่เสด็จดับขันธปรินิพพาน    3.พระพุทธรูปปางปรินิพพานมีอายุประมาณ 1500 ปี    4.มกุฎพันธนเจดีย์  สถานที่ถวายพระเพลิงพระบรมศพของพระพุทธองค์    5.โทนพราหมณ์เจดีย์  สถานที่แบ่งพระบรมสารีริกธาตุ    6.บ้านนายจุนทะ  [สวนมะม่วง]     7.แม่น้ำกกุทานที [ในมหาปรินิพพานสูตร เป็นแม่น้ำที่พระพุทธองค์ทรงสรงน้ำก่อนพุทธปรินิพพาน]    8.แม่น้ำอจริวดี    9.วัดไทยกุสินาราเฉลิมราชบ์    10.วัดไทยกุสาวดีพุทธวิหาร    11.วัดพม่า  วัดจีน  วัดทิเบต  วัดอินเดีย   12.วัดญี่ปุ่น  วัดศรีลังหา วัดเกาหลี   13.สถานพยาบาลกุสินารา [วัดไทยกุสินารา] ข้อมูลจากหนังสือ  คุ้มค่าเมื่อมาอินเดีย  พระครูปลัดสุวัฒนพุทธิคุณ [พระมหา ดร. วิเชียร วชิรวโส] จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:05:16

ความคิดเห็นที่ 21 มาชมครับ สักครั้งจะไปให้ได้ จากคุณ : troll เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 00:26:02

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ จขกท มาก คณะเราจะเดินทางกันในเดือนธันวาคม 2552 นี้ ประมาณ 10 วัน ยังต้องเก็บข้อมูลอีกมาก จากคุณ : ปลาทูทอง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 20:32:08